Þjóðólfur - 22.08.1874, Blaðsíða 1

Þjóðólfur - 22.08.1874, Blaðsíða 1
Í6. ár. Reykjavtk, þriðjudag 22. Ágúst 1874. 42.—43. 1 hiranesku frelsis og sannleiks ljósi. fjÓÐHÁTÍÐARSÖNGIl á ÞiDgvelIi 1874. Nú roðar á t’ingvalla-fjöllin fríð Að fullnuðum þúsund árum, Sem fagna megi þau frjálsum lýð, Er flykkist á hraunkletta bárum; Til himinskýja nú hljómi vor óður Frá hjartastað vorrar öldruðu móður. Ljóskrýndu hnjúkar og leitin blá, Lögberg og þingflötin kæra, Ármanmfell, Skjaldbreið og Almannagjá Með iðunnar hvítfossinn skæra, Og hraun og slandberg með helgum vættum, Sem heyra vorn söng fyrir sleinagættum! |>ér munið fræga frelsisins öld, Hve fögur var gullaldar stundin, Þá sól skein á stálklædda feðranna fjöld Og frjálsbornu, svanhvítu sprundin, I’á lífið svall alfrjálst með æskunnar blóði Af ástum, drengskap og hetjumóði. Dergmál frá dánum dýrðarheim Dynja svo strengirnir titra í íslenzkum hjörtum og hreifa með eym Huggleði sæta og hitra, Augun myrkvast af móðgum tárum: Manna þig, fsland, og rls með árum! Staðurinn, sem vér á stöndum, er vor Hér streymir andinn hinn forni, Hér vængina reynir vort þjóðhuga þor Með þúsund áranna morgni, Sem haukur ungur frá hamra strindi Hefja vill flug yfir jökultindi. Vér heitum að efla þinn orðstír og hag, Vér elskum svo landið vort kalda, Sem gaf oss lífsins hinn ljósa dag, Og líkblæjum vorum skal falda; t’að er of gott til hins auma og lága, Ei of veikt til hins göfga og báa. Guð styrki hvern frækinn og frjálsan mann, Sem framför sannasta þekkir, Sem tundslýðinn bætir og berst fyrir hann, Uns bresta þeir síðustu lilekkir Svo náum vér fornaldar helguðu hrósi — 183 Bergmálið, fjöll, vorrar vonar klið, Með vaxandi fagnaðar gengi, Iínýið þér fossar við klettanna rið Kólguflóðs raddþunga strengi: Við endurhljóm vorra hamrasala Heimtum vér þjóðlif úr neyðardvala. Steingrimr Thorsteinson. HÉRVERA KONUNGS VORS. (Framh. frábls. 178). Mánudaginn 3. ágústmán. um hádegi lagði konungr á stað til Greysis. Var í för með honum Valdimar prins, laudshöfðinginn, Lagerkranz ad- míráll, dr. Hjaltalín, auk hans eigin fylgdarliðs og fleiri manna. Iíonungr hafði fengið þrjá hesta Ijósa handa sjálfum sér og reyndust þeir vel, enda sagði einn málsmelandi ísl. bóndi oss, er var með í ferðinni, að betri reiðmann en konúng sjálfan, hefði hann ekki séð í þeirri för. Prins- inn reið rauðum hesti og öðrum brúnum, þótti honum gaman að ríða og hestarnir góðir, og voru honum boðnir hestarnir, og hafði hann þá með sér. Ilinn 3. ágúst kom kgr til Þingvalla við Öx- ará og hafði þar náttstað ; svaf hann og sonr hans í kirkjunni, en tjöldin voru reist í túninu. Fanst konungi eins og öðrum mikið um þennan hinn dæmalausa stað, sem enginn gleymir, er séð hefir. Gekk hann til Lögbergs og litaðist um þaðan. Veðr var gott og bjart alla dagana, og hefðu fornmenn kallað það «konungs-gæfu». Næsta dag heilsaði kgr Geysi vorum, tjaldaði þar og beið næsta dag, 5. ág. Dáðist konungr og menn hans mjög að þeim kynjastað, og skemmtu sér vel við hverina, var aftr og aftr rutt ofan í Strokk og hann látinn gjósa; hlýddi hann óðar konungsboði sem kammerráð væri, en Geysir var ekki viðlátinn, heldr var hann sá stórbokki að standa ekki upp í móti konunginum, heldr lá niðri og buldi og þuldi sín «urðar orð» eins og ekki væri um að vera, og kunnum vér honum litlar þakkir fyrir. það var á föstudaginn, 6. ágúst, um mið- aptansbil, að konungr vorkom frá Geysi til þing- valla. Uafði hátíðin þá staðið síðan daginn fyrir. Vissu menn fyrir nær konungssveitin mundi koma. Ilafði fundrinn sent austr að Skógarkoti í móti

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.