Norðri - 15.09.1857, Qupperneq 3

01
Beinna tneir. Ekkert hefur þingib ályktaí) uni
þab, livort þetta frumvarp sitt skyldi álítast sem
bráfeabyrgíiarlög, e'a hvort bíba skyldi eptir stah-
fcstingu konungs, Vjer hiifum rcyndar heyrt, ab
forscti haii skrifab amtmönnum sybra og vestra
og spurt þá, hvort þeir fjellust á frumvarp þings-
ins, óg ab þeir ha(i svarab, ab þeir hefbu eng-
an mynduglcika til ab stabfesta frumvarpib, eins
og líka lá í augum uppi. Oss getur ekki skilizt,
ab þessi abferb forseta liafi vcrib rjett. Eptir því
valdi, sem stjórnin gaf þinginu í þessu máli, virt-
ist oss skýlaust, ab alþingi Itefci meb atkvæbum
átt ab skcra úr þvf, hvort þörf virt'St til ab gefa
frumvarpib út scm brábabyrgbarlög, cba nægur
tími vtcri ab byrja ab framfylgja því, þegar sam-
þykki konungs væri fengib. Oss virbist þab ntí
ekki efunarmál, ab öll þörf hefbi verib á því ab
gjöra frumvarpib ttndir cins ab lögnm, því seint
verbur ab byrja fjárskurbinn eptir ab póstskip er
kontib í ntibjnm októbermánubi eba seinna, Forseti
hefur. ab oss virbist, ekki viljab, ab ltann og þingib
hefbi þessa ábyrgb, sem því þó ab rjettu lagi bar ab
hafa, þvf ekkert vald ltöfbu amtmennirnir í þessu
ntáli ncma til ab frainfylgja frumvarpinu, þegarþab
var orbib ab lögum, og gat því ab vorri ætlun
engin ástæba verib til ab leita samþykkis þeirra.
Vjer getuin nú ekki neitab því ab oss virb-
ist úrslit þessa máls, ef þau verta stabfest og
þeim vel framfylgt, muiii stybja tii þess og gjöra
þab-hægra ab verja hin ósýktu hjerub landsins,
ef ab varnknar hafa í suntar re^ nzt svo nægar,
ab klábinn hefur ekki náb ab útbreibast; en hitt
Itcfur oss enn ekki gctab skilizt, ab þab sjeann-
ab en liinn mcsti óhagur fyrir Sunnlcndinga sjálfa
ab verba þannig ab vera fjárlausir svo ab kalla
ári lengur, kosta tíma og fje til lækningatilraun-
anna, og þurfa svo, ef til vill á eptir ab drepa
nibur allt fje sitt haustib 1858.
|Fr»mlialdib síbar).
„Af því oss þykir hitt og þetta athugavert
vib hana, greinina sumsje frá ritstjóra Norbra
neban vib greinina mína f 21 — 22, blabi lians,
„álítum vjer oss skylt“ ab svara henni.
Ólafur on er þá ekki hið sama og Ólafur
upon. þab getur vel verib „ab Eoptur á Vöblu-
heibi hafi enga ástæbu til ab ícibast syndtim Ak-
ureyrarbúa ela skorti á kirkjurækni þeirra;“ jeg
held þab nú líka, því Loptur þessi á heibinni niun
vera lítib betri enn Laxi hans á eyrinni. Hefbi
ritstjórinn bobib slíkt Lopti mínttm yffir Vöblu-
heibi, skyldi jeg ekki segja ltann vera hinn bezta
blabatnann. En jeg þarf ab skjalla ögn um leib
Vafnar á Vatnsskarbi, því þab erp ltur, sem ekki
lætur fara í kringutn sig. Og víst er þab ckki
ab furba, þó hann bleytti liúbina á þeim, scm bless-
an þábi í Húlstardahlibar kirkju; því blessun-
aróskin þar nmn hafa verib lík kirkju heitinu.
Sje þetta prentvilia bibur kapiláninn ritstjórann
ab fyrirgefa sjcr, er hann eigi lcs í málib fyrir
hann; en sje villan mcb vilja sett, sæntir þeim
„sem álitinn er liinn mesti prestur“ ab refsa öll-
um ásetningssyndum. llvab því vibvíkur „er
ritstjóranum íinnst ab Akureyrarhúar er sækja
kunna kirkjtt ab Kattpangi rúmist trauttá 16 kring-
Ióttum“ þá cr eitthvab spámannlegt vib þá til-
linningu, er gefur kaupstabarbúum „fína“ beml-
ingu í hag fyrir kirkjuloptib.
En „j)ð er það bót að fenginn er kapflán
þá kirkja sje eigi.“ l’essa huggttn gefur rit-
stjórinn ijett á eptir getgátu sinni utu þab, ab
Akurcyrarkirkjti hufi verib ekib hurt. Eins og
getgátan er meiningargóö, eiris er huggunin mcin-
ingarmikil ; því setjum svo ab kapiiáninn sje á
hjólutn eins og kirkjan, og honutn verbi ekib burt,
hvcr er þá hótin? Eba ætli ritstjórinn sjái frem-
ur merki kapiláusins enn kirkjunnar? Ilann gat
þó augum litib tvo grundvelii ltennar, hefbi hann
viljab. Nei, Akureyri er lítil bót í klcrki án kirkju,
en mætti vera ntikil bót í kirkjti meb klcrki. því
Itefíi þab sannarlega verib il!a gjört af kapilán-
inum, ef liann hef<bi brugbizt riet!un margra ab
reyna ab vekja áhuga maiiua h'jer í bænttm og
á Norburlandi til ab láta fyrirtæki þab“— ab
konta upp kirkjtt á Akurevri — „ekki detta um
sjálft sig“. En hefur kapiláninn verttlega brugb-
izt hjer? Látum oss fjá hvern lilut hann Itcfur
átt ab hinni ósýnilegu Akureyrarkirkju. þegar
kapilániun vib Kaupangskirkju kom fyrst á Ak-
ureyri og seitist þar ab, gaus upp á móti hon-
ttm allmikill áhugi einstakra eyrarbúa, ab koma
þar upp kirkjti; en áltugi sá líktist loga, sem
hlossar meb köfium itpp úr öskuhrúgii, þar er
eldurinn er ab elda út. Svo var því varib, ab
um undanfaritin tíma ha'bi verib hin mesta hrcif-
iug á eyrinni ab byggja þar kirkju; skutu menn
saman fje til þess, og margir lofubti því, svo lík-
ur voru til ab fást mundu allt ab þústtnd ríkis-
dölum. Málib var í hitut bezta liorti ab því leyti
sem snerti áhuga og útlát bæjarbúa. Kirkjuslebi
var smíbabur, og grjóti ekib í „grunna“ tvo. En
tveir grundveliir undir eina kirkjtt, er annar var
reistur efst upp á svo köllubum Eyrarlandsltöfba,
en hinn scttur nebst vib flæbarmál í svo nefndri
Fjörttnni, og kirkja reist á livorugum, — sýna
þab ljóslega, ab iijer hefurbryttá einhverju svip-
ubit því, sem truílabi byggarsmibi Babels. fiví má
nú nærri geta, ab þeim, sem höfbu mestan áhuga
á kirkjubyggingunni, muni hafa gramizt þab, ab
hún skyldi farast svona fyrir. En svona var mál
meb vexti, kergja nóg, en kirkja engin, þegar
kapiláninn kom hjer ab. Hann var brátt Iciddtir
ab grundvellinum og látinn skoba; og blossabi þá
upp hjá sumum, sem horffu þar á bera steinana,
sá hinn logalíki áhugi, sem jcg áiittr gat ttm. Kapi-
láninu -eá þab strax, ab lijer hafbi dottio uin sjálft