Norðri - 30.11.1857, Síða 4

Norðri - 30.11.1857, Síða 4
124 fijóo f lieimi, veita sjcrliverri, jafnvel Irnni amn- ustil, íiýlemlii sinui fjárforráíi í lienilur, ng tiorga }>ó sjállir embættisiiiötinum stjórnariuriar í ný- lemlunúm, auk þcss sem þcir sjáll'sagt kosta' all- au 'lier og tlota, sein þeir hafa þar til ab verja og gmta hagsmima nýioiúlaiiua; nijer liefur þótt [iaö .umlarlegt, ab stjórnin svarar oss í |iessu niáli jafnan á tvo vegu, því cf vjer bjóbumst til ab bcra oss sjálfa otr bjóíuni framlag, þá segir hún: _j>aí> er ekki til ncins ab veita ykkur fjárliagsráb, þib getib ekki borib ykkur sjáltir“; en ef vjer liifjiim uiii fje til þrss, scm vjer þurfum ineb lijá þessum (jáiliaklsiraitni .vorum, stjórninni, [iá segir iiiín: -koniib meb fjebl þib fáib þab ekki, því þib halib ekki vísab á fjcb tll þesg*. [>etta sjá nú a'lir ab er h\ab á inoti öbru; liún leyiir oss ekki ab bera o-s sjálfa, þegar vjer viljum, en sejiir oss ab vísa á fje, sein liúti hcfur í sín- liin hömlum, en ekki vjcr. Sama ósaiiikvaiiii kemur fram vib Island í öbrum greinum ; þab er ekki tekib inn í konungsiíkib og licldur ekkiínl- ríkib, og ekki, er þab heldur beiub'nis nýlenda. ]>ó tr aubvilab, ab þab verblir anr.ai'lirort ab vcra sjerstakur laiulsliluti, e'a ríkislduti, e'ur þá ný- Iviula. En nú eru JJanir sjálílr, þeir sem eru IVr-ir litaii stj-óniina, fainir ab sjá, ab svo má eigi lengi stanila; þeir fá ab sjá á Itverju ári, ab ejitir reikniuguniim á ab vera skotib til Islaiul* 20,000 rd., eba stnndiim 2íM>0Q rd., og jafnvel er farib ab hreg'a fyrir 30,000 rd. á ári; því þetta er allt af ab liækka. [>á er von. þóft þeir spyrji: „er I-ktnd raunarlega svo bágstatt, ab þab þurli þessa styrksvib, og geti ekkí borib sig ,U(jiuru?. og þeg- ar þeir nú enn fremnr sjá, ab tillagiö er einiægt ab vaxa, þá linfa þeir ijáb sig fii-a ab legg.ja tii mn finn, en ekki framar. IMki-þingib lieíur mí tvisvar sinnum linft fjármál Islands til mebferbar, ]85(> og 1857. I'yrra , skiptib stakk Ijárhags- nefndin upp á því, ab Island fengi fjárliagsráb fiín, en gat þcss utn lcib, ab þab vaui sanngjarnt ab íslendingar taiki meiri þátt í alinciuuim ríkis- þörfum, t. a. ni. scm lekib var til d.emis, ab leggja nokkra menn til ílotans, og lirehbi nefndin þá j uni leib, ab Danrnöik kynni ab skjóta tiltekinni í upphæb til styrktar vib Island á ári, aíi miniista kosti fyrst tim sinn. líábgiafmn kvabst skyldu j liugsa eptir þcssu og taka þab til gieina. Nú koin rf.kisþingiö aptur sair.au, og cnn iýsti fjár— ! hagsnefiídin, ab sjer þætti naubsynlegf, ab Islund fengi fjárbagsráb sín, og ab skjóla a'iti lieldur fje til iirn liríb, el' þvrfti, en gat þá alls ekki imi nokkurt lillag af Islands liálíu til aliiieiinra ríkis- þarfa, livorki til flotans eba nokkurs annars; síb- ari skortibu meiui á rábgjafann ab segja, hvab gjört liefbi verib í þessu frá þ\ í ( fyrra. Káb- gjaf.iui svarabi þá hjer um bil á þessa Ieib : „al- þingi hefur ekki verib hakiib í sinnar, en jeg liefi skrifast á um þet'a niál vib embætti-menn á Islandi; en alþing verbur ab siirnri, og er jeg mí ab seinja frumvarp inn þclta til alþin:iá“. En nú er ekkert frumvarp komib til alþingis, heldur er mál þetta higt fyrir scm álitsuiál, og þab meb útbobsmálimi knýitu þar vib. j>ctta þykir nijer því undarlegra, ab rábgjáfinn skuli hafa ráiib koiuingi til, ab spyrja ab eins, sem liann sjálfur liefur lofab fru-mvarpi, og sagt ríkisr þinginu frá. ab bann virri ab búa þab tij. Meb þessu múti er tnáífb drcgib í tvö ár ab naub- synjalatisu og á móti vilja ríkisþiegsins: óg af því ab sjeriiver dráttur ,á jjessu iiiúU er ilr.íttur á ub veita oss Islendinguin náttúrleg rjcttindi vo", þá er mjer óskiLjanlegt, livemig stlóniin eju g.eti fcliglb af sjer ab veita þessu niáii slíka mótsibcn, eþtir ab svo lítúr út sem llestir a'rir sje ovbnir samifærbir iiin, livernig þ\í sje rjetti'ega hagnb. I Mjer sýnist, ab stjóriiiinii sjálfri megi vera þab skiljanlegt, eins og öbruin, ab þaö sje iiagualnr eigi miniii fyrir Ðanmörk en oss, cf iandib hclbi sjálft fjárráb sín. j>ab cr nú ekki nanbsyn á, ab fara út í skulda- og tók börnnnum blí<lega. Sum voru «'hrein um fæturna , vg iagtil hann þeim a£ þurrka vandlega af njer áEiir þau genpju ínn í fckólaherhfrgií) »cm var hroint.ng netti Ilann klappali á kolliiin á þeim böriiuuum, sein aöiu hrein og þrif»leg,en jiau, sem komu ngreitt hár og ekki höfcu þvegií) sjer, sendi hann heim aptur til a?) þvo sjer og grei£a hár sitt. liörnin urtu forvita, þau voru þvj óvön al) s\ona vel vjtri fafib aí) þeim, feura lilóu og sum grjetu*. ^largir foreldrar kvörtatu iindan þegsnm þrifiiaLarc.eglum.og sögtust ekki vita livaca gagn va*ri .a(j slíku, en As'aldur krafíist þe<s, og innan skamms tfma sást árangurinn, ab öll börnin voru nú dag hvern hrvin og þri/aleg, og breytiiigin sein ortin var á börnunum á hálfu missiri var svo-aijikil, at) foreldrarnír undr- uíust. Gaml<ir kerliugar nokkrar sögíu þetta væri ekki einleikií), og mundi hann kuiina eitthýgi) fyrir sjer. Atrir sögtu {jojnla sögu uui flökkukaj-1, seu^ helxi ginnfc mörg börik til at fylgja sjer, ug heíti Uoríií) suögglega meb þau i öll saman, og vari betur aí) hjer fjeri ekki svo Kn mesfc j orí) fór þó af því, at Asyaldur mundi kenna börnuiiuin einhverja triiarviliu , og koiust þetta svo á lopt, t\eir la-rtfcir uienn vorn scndir til ab rannsaka hvaT) fram fari. Ovinir As>alds í bieniim urín tiú mjög glaíirvib þessi tíibindi og vonuí'u nú fastlega, a<) hann nmndi verta af gett- nr, Sk«)£unarmenuiniir kouiu ac) óvörum oiun morgun, en I Asvaldur Ijet sjcr ekki bilt vit verí:a, þvf hann þurfti engu j ab leyna. J>egar þeir höftu sagt honmn erindi sitt, gattu í þeir a'b börnmium, er voru aí) koma og gengu hvert til sætis i síns meT) kyrrí) og spekt. J»egar þau v«)ru öll komin í sati sín tala£i Asvaldur til þeirra eius og hann var vanur. „llöriiin gót“, sagí;i hanri, „látum oss. fyrst af öllu snúa huga vorum til gu£s og ílytja honunk bænir vorar og þakkar- gjorí),,. í>egar hann hafti sagt þetta fjellu öll börnin, 44 aí) tölu, á knje. Asvaldur kratip þá oinnig og ranmísknarmeuuirn- ir, sem tircu funi£a, gjörlu þat iíLa at lians dæmi. Asvakiur

x

Norðri

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Norðri
https://timarit.is/publication/78

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.