Norðri - 20.12.1859, Blaðsíða 8

128
leikir gjarna vera einu sinni í inánuf/i ab velrinum
cn ekki nema tvisvar á sumri fyrir og eptir slátt;
hann skyldi stjórna leikjum, og jafnan rálba hvab
leikib yrbi; þegar leikfundir væri á komnir færi
bezt á, ab þessir fundir veldu sjálfir forstjóra sína.
f>egar segja á, hverja leiki helzt skyldi vrbhafa,
þá vcrbur þab nokkub ab fara eptir því, hvar á
landi leikir eiga ab fara fram. Glýmur, hvatleiki
á fæti, kappreibar knattleikir, og skotfimi get-
ur optast alltaf átt vib; skíba og skautahlaup
víba ab vetrinum; sundfærni alstabar, kapprób-
ur og kappsiglingar víba ab sumrinu. Margt
mætti enn til tína, én þab er leikstjóranna ab
finna upp leiki og velja þá sem bezt eiga vib í
hvert skipti. Væri fyrst slíkir leikir ortnir al-
mennir í hverjum hrepp ætti ab stofna sýslu-
leiki og fjórbunga leiki, þar sem afburbamenn
frá hverri sveit kæmi saman og reyndi meb sjer
og mundi slíkt meb tímanum geta orbib hin mesta
skemmtan. Menn vita, ab hinn forni almenni
þjótdeikur vor glýmurnar voru jafnvel í svo miklu
gengi ab þær tííkubust á alþingi á seinni tímum,
og þótti mikib undir komib hver sigrabist í þeim;
svo er og um allar a'Sraunir, ab mikib hefir jafn-
an þótt til þess koma ab hera af öbrum í þeim.
þú munt nú segja vinur minn, ab til lítils
sje ab bolialeggja þetta, þab rnuni ganga meb þab
eins og þegar þú fórst ab reyna til ab koma því
á í þinni sveit, ab þó gazt varla fengib ungling
til ab koma í „kringlótta-1 vib tækilæri, auk heldur
fertgib þá marga saman á leikfundi. þú segir ab
þeim þyki betra ab skarta á síbtreyju úr klæbi, haest-
móbins, læra ab reykja tóbaksvindla og drekka
brennivín, en ab taka þáttj í þeim skemmtileikjum
sem fimi og karlmennsku útheimta. þetta geiur nú
vel verib ab satt sje, en þó trúi jeg því traublega,
ab slíku mætti ekki koma á, ef lag fylgdí. þeir
sem vildu leggja alúb á ab koma slíku á fót, ættu
eflaust hægt rneb, ab fá bæbi hluttakendur í leikj-
unum og marga abra í sveitinni jafnvel bæbi
karla og konur til þess, ab leggja fram nokkur
tillög einu sinni á ári, og ætti fyrir þessi tiiiög ab
kaupa ýmislega gripi til verblauna handa þeim.
cr skörubu fram úr í hverjum leik, og mundi
þetta verba hin mesta hvöt til þess ab leikirnir
yrbi vel sóttir. Ungu stúlkurnar í sveitinni ætti
meb handbragbi sínu í ab búa til þess konar verb-
laun, gjöra þau enn dýrmætarf og eptirsóknar-
verbari í augum ungra manna.
Slfk verblaun inundu ab minni ætlun verba
ungum mönnum hin mesta hvöt til ab ieggja allt
sitt fram. Jeg gjöri ráb fyrir, ab margir mundu
verba ti! þess ab sækja leikina og er þab líka
naubsynlegt, ef bæbi á ab verba nóg kapp í
leikjunum og þó sú stilling og forsjá, sem hin-
um eldri mönnuin er mcir lagin.
þá er enn eitt, er mjer finnst ab væri mjng
æskílegt ab kæmist hjer á, og þab eru skilming-
ar. þab er ef til vill eitthvab hib bezta ráö til
þess ab vekja tilfinningu hverrar þjóbar fyrir
sjálfri sjer og sóma sínum og rjettindum, ab hún
kunni ab bera vopn, ab hún hafi vit á ab verja
hendur sínar. þab er langt frá því, ab mjer
detti í hug, ab fá hjer á fót herlib eba ætla ab
vjer Islendingar gætum varib oss fyrir útlendurn
her, en þótt eigi sje um þab ab gjöra, er jeg þó
viss um, ab þjóbin verbur miklu fjörmeiri og þor-
betri, ef hún er vifn ab sjá vopn, ab landar okk-
ar hlaupa þá ekki í felur af hræbflu, þó ab þeir
sjái kokkshnífa grjelur, eins og aldarháttur seg-
ir. Jeg cr viss um, ab væri vopnaburbur almenn-
ur og menn nokkub vanir vib ab beita þeim,
þyrbi útlendir duggarar þó ekki ab ganga eins
í berhögg vib okkur. þetta ætti ab komast á
smám saman, og hentast og hollast ætla jeg þab
væri, ab sem mest stund væii lögb á ab temja
sjcr byssura og ab hæfa vel meb henni Vib
getuin beitt henni móti tónm og hreindýrum
og seluni, þó Tyrkinn sje eklti ab ræna okkur
svo vib þnrfum ab beita henni móti honum.
Jeg skal nú skrifa þjer framhald um þetta
í næsta blabi.
Auglýsing.
í haust undir veturnætur hvar! mjer undirskrif-
ubum. úr ferb frá Undiivegg í Kelduhverfi, stór
hestur sótraubur gráleitur á fax og tagl hjer-
um bil 10 vetra garnall. skaflajárnabur á frain-
fótum ineb mikib fax enn rotinn ennisloppinn
meb mark ab mig minnir mibhlutab hægra. Ef
einhver kynni ab verba var vib nefndan hest,
umbibst sá mót sanngjarnri borgun ab taka hest-
inn til hirbingar og hjúkrunar ef þarf, þar til ab
jeg gæti fengib ab vita hvar hann væri niíur-
kominn.
Sanbanest á Langanes! 24. oktúber 1859,
Gunnlaugur þorsteinsson.
— —- ■ ■ ■■ ■ ■ ■ ■ ..... i ■ .... —
Eigamli og ábyrgðarmaöur Sveinn Skúlason:
Prentab f iireutMiibjunnl i Akurejri, tijá U. llelgaíyul,