Norðri - 30.11.1861, Blaðsíða 1

Norðri - 30.11.1861, Blaðsíða 1
VOIMHU. 1861 0, ár 30 M»veinl>er. Um fódupbypgdir. (eptir athngasetndum lamibristjórnarfjelagsins í. Danmorku. íSjá rto 23-24). Kind af hinu svonefnda spánska kyni (Me- rinos) þarf 3 U heys á dag, eba 10 spánskar kindur geta lifah á kýrfóíirinu. En þab saubfje seni vegur meira á fæti en spánskt fje þarf aí) sómu tiltölu ineira fdbur sem þab er þyngra. Ðanskt og engelskt saufefje og blendingur af þeim kynferbum þurfa fjögur og hálft fimmta pund hcys, og má þá ala 6 kindur af þessu kyni á kýrfóbr- inu. En af því ekki er talib, aö gefa þurfi fje inni lengur en 140 — 150 daga þarf spánsk saub- kind yíir veturinn 435 8> eöa rúmiega vagnhlass af heyi handa þrem saubkindum, en handa dönsku fjárkyni og öbru þurftarfrekara og stærra kynl má ætla 600—700 (í eba lijerumbil vagnblas3 handa tveim kindum. f>ó ab hestar vegi venjulega á fæti meira en kýr þurfa þcir þó ekki ab tiltölu jafnmikib fófur af heyi og hálmi sem jórturdyr, en þó verfcur Ilpólfup Hrinsvidup. (Saga ór Nurtiiraineríku). (Frh). „Ilvert ætlar þúab fara strákur?“ sagbi hann. „þig varbar ekkert um þab“, svarabi jeg. *.Jú þab kemur mjer þó vif 1 þú hefir hlaupib burtlrá heimili þínu, og verbur ab gjöra grein fýrir þjer“. Hann kom nú út úr dyrnnum og ætlabi ab liafa hendur á mjer, þá þreif jeg skammbyssu og sagbi: sEf þú gengur feti framar skal jeg skjóta þig“. llann lirökk aptur á bak, eins og hann hefbistíg- ib á höggorm, og hatturinn datt af honuin. „Láttu hann kyrran!“ sagbi fjelagi hans, „drengurinn cr óbur og ær og veit ekki, hvab í húfi er. þúmátt vera viss um, ab hann drcpur þig“. En hinn þurfti engrar vibvörunar, hann þorbi einu sihni varla ab taka upp hattinn sinn, svo jeg fór ferba minnar óáreittur. þessi vibburbnr hafbi samt áhrif á niig. Jeg varb hræddur ab vera nokk- urstabar til húsa á nóttunni, ef ferb minni kynni ab verbatálmab. Jeg keypti mjer þvf matá bæjuraádag- .-ao. fóburmagnib ab fara eptir stærb hestanna, hve miklu lóbri þeir eru vanir og hve mikib þeir eru brúkabir. Reiíhestum og öbrum ferbhestum er venjulega gefib meira kjarnfóbur og minna af hálmi eba ljettingsfóbri, en þetta er aptur meir gefib vagnhestuin og áburbarhestum bænda. IIálu skeppa af höfrum, 6—8® af heyi og 6 — 8 0Í af halmi niun venjulega vera mátulegt fóbur dá^ hvern fyrir vinnuhest mefaLtóran. Ef talib er, ab hestur standi vib stall og sje fóbrabur 250 daga vcrbur l'ófur hans fyrir innistöbutímann 15J tunna af höfrum, 1800 S af lieyi og 1800 8> af liálmi, eöa l^ vagnhlass af livoru. Bændur lijer f Danmörku hafa sjaldan hey- byrgbir til ab fóbia gripi sína á því eingöngu, og margir geta ekki gefib af því nema iítib eitt dag- lega, t. a. m. 6 — 8 8! og verba því ab bæta upp þeirri mjólkurkú, sem vegiir800ð! þau20/tsem á vanta meö öbru fóbri, og þá einkum hálmi. Af þvípundafsófu eng jaheyi cr jafn næringargott og 2} /£ af liálini, þá þarf ab bæta upp þeirri kú, inn, en sneri afleibis undir nóttina og barst fyrir í skógum oggjám, gjöibi eld og svaf þar. þetta þótti mjer næsta veii'imannalegt og vildi þvívenja mig vib þab. Loksins kom jeg til Brúnsbæjar, fótsár og veg- móbur og illa á mig kominn, eins og geta má nærri, er jeg hafbi Iegib úti nokkrar nætur ab undan- fömu Jeg bab gistingar í hinum niinni gestgjafa- húsum cn fjekk ekki gisting. þeir litu á mig ef- unaraugum,og sögbu abþeirhýstu ekki fótgangandi menn. Seinast gekk jeg djarflega ab istærsta gest- gjafahiísinu. Gestgjaf nn þar virtist eins ófús ab taka flökkudreng undir þak sitt, en konan hans tók fram í þegar hann var ab afsaka sig og skaut honum til hhbar. „livert ætlar þú ab fara drengnr minn? sagbi hún. „Til Kentucky“ „llvab ætlarbu ab gjöra þar?“ „Vera aö veibum“. Mún liorfoi alvailega framan f mig stundarkorn. ' „Áttu móbur á lífi?“'sagbi hún seinast. „Nei konagob; hún cr dáin fyrirnokkrul

x

Norðri

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðri
https://timarit.is/publication/78

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.