Ingólfur - 18.03.1853, Page 5

21
firrtist svo aft hún leggi árar í bát, og
ekki heldur trúi neinuin lausum og óá-
reiðanlegum fregnum nje ágizkunurn, eða
láti þær á sjer festa hvaðan sem koma,
heldur leiti sannleikans og fylgi fastlega
hinu rjetta, með leiðsögn góðra manna.
Jað höfum við fyrir satt að umbót sú,
sem nú er á komin, að póstskip gangi Qór-
um sinnum á ári til Islands, sje árangur af
margteknum kvörtunum yfir samgönguskorti
og óskum um endurbót á |>ví. —■ 3>annig
munu smáinsaman verða bættar póstgöngur í
landinu sjálfu, verzlanin og fleira, ef við lát-
uin ekki þreytast að halda fram máluin vor-
um af öllu afli og með góðu samheldi.
Kaupmannahöfn 15. apríl 1852.
Jón Guðmundsson. Jón Sigurðsson.
lljett afskript
vitnar
Jón Sigurðsson.
Jetta er nú Skýrslan um sendiför herra
Jónanna á konungslúnd, og hef jeg jiví einu
við hana bætt, að jeg hef sett fyrirsögnina
fyrir henni, því hún var alls engin í liandrit-
inu. Jaö ætlaði ekki að ganga alls kostar
greitt, að fá Skýrslu jiessa prentaða, f>ví að
kveldi hins 9. d. þ. m. kom bæjarfógetinn
sjálfur, herra Finsen, til mín upp á skrifstofu
fngólfs og tilkynnti mjer, að herra Jón Guð-
nnindsson liefði ritað sjer brjef, jiar er hann
óskaði þess, að fógetinn leggði löglegt bann
bæði á prentun Skýrslunnar sjálfrar í Ingólfi,
og eins aðalinntaks hennar. Oskaði herra
Finsen, að við báðir blaðamennirnir kæmum
j>á þegar saman um kveldið, svo að hann fengi
að heyra ástæður okkar hvors um sig. Mætt-
um við þá, og var rjettur settur hjer um bil
kl. 5 um kveldið. 3>á er herra Finsen hafíii
lesið upp fyrir mjer brjef ábyrgðarmannsins,
spurði hann mig, hvort jeg hefði þar nokkuð
um að segja; jeg kvaðst alls ekki geta tekið
brjefið til greina, eða fyrir það vikið frá ætl-
un minni að láta prenta Skýrsluna. Síðan
færðuin við fram ástæður vorar á víxl, blaða-
mennirnir, en fógetinn bókaði jafiióðuin. Stóð
þetta þjark yfir í 3 klukkustundir. Færði jeg
það helzt til míns máls, að par eð S/ýrs/an
hefði verið send flestöllum pjóðfundarmónn-
umog par eð pað var Ijóst, að hún hefði
verið lesin upp bœði d þingvallafundi og á
mannfundum heima í hjeruðum, gœti jeg ekki
annað dlitið, cnn að Skýrslan væri almanna-
mál, og pjóðinni heimil sem blaðamál og
blaðamatur. Ekki man jeg neitt af ástæðum
berra Jóns á móti þessu, en víst hafa þær
lýst bæði gáfum og lærdómi. Nú endaði þá
svo þjark þetta, að við skutum því til fóget-
ans að leggja úrskurð á málið. Fógetaúr-
skurðurinn var birtur 11. d. þ. m. og stendur
síðast í honum á þá leið, „að fógetarjetturinn
geti ekki betur sjeð, enn að heimild sækjand-
ans, til að segja verjandanum prentunarfor-
boð Skýrslunnaf á höndur, sje eptir öllum á-
stæðum, sem fram eru komnar, svo ósönnuð,
að hin umbeðna fógeta gj'órð ekki getur dtt
sjer stað. Utgefarinn.
(Aðsent).
Góð meining og gersakir þjóðólfs.
Af j)ví svo lítur út, sem 3>jóðólfur með
grein einni í 106. bl., um spítalafiskinn í Ár-
nessýslu, beini því að Stiptsyfirvöldunum, að
þau hafi á sölulagi hans einhverja skrítna að-
ferð, og sem þeim mætti þykja tortryggileg,
er eigi þekkja til, þá j)ykir vert að geta þess,
að með brjefi dagsettu 27. d. janúarm. 1852,
bað hiskupinn sýslumanninn í Árnessýslu, að
selja spítalafiskinn annaðhvort undir hendinni
eða við opinbert uppboð, eptir því sem sýslu-
maðurinn áliti hentugast spítalans vegna; og
var fiskurinn seldur við opinbert uppboð lit í
Jorlákshöfn 7. d. aprílm. Ilæstbjóðandi varð
Magnús bóndi Magnússon að Ilrauni. I ár
1853 hefur sýslumanninum verið ritað brjef
26. d. janúarm. um þetta hið sama; og er þar
jafnframt skotið til álits sýslumannsins, hvort
eigi sje betur fallið að halda uppboðið í Iljálm-
holti, til þess að sem flestir geti verið við.—
llvernig getur því Jjóðólfur í nafni nokkurs
Árnesings grenslast eptir orsök til þess, að
þeiin þar austanfjalls sje aldrei boðinn spí-
talafiskurinn á uppboðsþingi, svo að þeir geti
eigi fengið hann, sem mest kynnu vilja fyrir
hann gefa? 5að mun ekki mega renna grun
í það, að þjóðólfur sje svo skrítinn, að vilja
gjöra Stiptsyfirvöldunum gersakir, til þess að
geta komið við sinni góðu meiningu, að gjöra
gis að Árnesingum? X.