Ingólfur - 18.03.1853, Qupperneq 8

24
hana landsbúar úr flestum hjeruðum. jjegar loks er á
enda hinn langi vetur, byrjar annsamt líf hjá Islcnding-
um. Vcgirnir verða þá aptur færir, ef vegir skulu
heita, því ekki er að hugsa til að koma við nokkru
akfæri. Bændur, sem þá til sláttar ekki hafa nein störf
með höndum, er sjer í lagi krefja orku þeirra og at-
hygli, fara nú að búa sig í júnímánuði til lestal'erðar,
því langferð er það fyrir þá til Ileykjavíkur. í pokum,
skrínum eða belgjum, sein þeir hengja upp á hesta
sína, flytja þeir þá til bæjarins tólk, brennistein, kjöt,
fjallagrös, lýsi, harðan fisk og saltfisk, smjör í döllum,
hður, skinn, ull og vaðmál, og alls konar prjónles,
peisur, sokka og vetlinga; líka koiua þeir með naut-
kindur og þcirra alþektu . litlu hesta, í stuttu máli allt,
sem jarðir þeirra gefa af sjer. Fyrir þennan varning
kaupa nú íslendingar i Reykjavík sykur, kalfi og
te, reiktóbak og ncftóbak, dálítið af brennivíni, rúg og
rúgbrauð, hveitibrauð og hveitimjöl, salt, sápu og annað
þess koBar, er heiinili þeirra þarfnast fyrir“.
„Varla er sá lestamaður, ef hann hefur nokkur ráð,
*em ekki kaupir sjer þá dálítið af fötum úr Ijerepti eða
viðarullu; eru þau farin að tíðkast æ meir og meir nú
á seinni tíma, og eru miklu þrifalcgri og hollari að
hafa næst sjer enn vaðmálsfötin og þau opt óhrein, sein
þeir hafa áður haft, og þess vegna ollið út í óþrifum
og kláða“.
„Um iestirnar flytja sjávarbændur helzt í kaupstað-
inn harðan fisk og saltfisk, lax, sels- þorska- og hvals-
lýsi, og líka selski nn“.
„Lestamenn allir tjalda í nánd við Reykjavík; og
Bieðan lestirnar ern, er þar allt á ferð og flugi. Aldrei
er betra færi enn þá til að sjá út ýmsa háttu og siði
íslendinga. þó lestirnar sjeu úti, þá er þó enn í Reykja-
vík, ineðan sumarið varir, dálítið líf og fjelagsskapur;
en þegar kaupmennirnir eru sigldir burt á haustin, og
veturinn gengur í garð, þá er í sannleika að segja þessi
bær einhver hinn eyðilegasti og daprasti bústaður á
allri jörðunni“.
þannig lýsir Englendingurinn Ingólfsbæ og afskipt-
um landstnanna af honum; og látum vjer liann nú ráða
því. En af því að þú, vinur minn vestur við Djúpið!
hefur nú þegar ritað mjer tvö brjef,' og skorað á mig
að skýra þjer og öðrum, sem í fjarlægð búa, nákvæm-
lega frá Revkjavík í ýmsu tilliti, þá ætla jeg að nota
þetta tækifæri til að verða við bón þinni, því það er
satt sem þú segir, „að mörgum, sem aldrei á æfi sinni
fá færi til að lita augum þennan uppvaxandi höfuðstað
landsins, mun þykja fýsilegt að vita, hversu þar hagar
til á ýmsan hátt“. Jeg ætla þá að byggja iýsingu mína
að nokkru Ieyti á því, sem Englendingurinn hefur sagt,
en fara nákvæmar orðum uiu allt og reyna til að leiða
þig í allan sannleika.
(Frambaldið síðar).
(Aðsent).
Osk nohkurra jarðeiganda.
Af þvi menn eru nú almennt farnir að sjá fram á
það, sem sumam befur skilizt fyrri, að engu óvissara
sje eða arðminna að eiga peninga á vöxtu, licldur enn
jarðarskika marga laklega selna, á hverjuin, en ekki
peningiinum, auk ýmsra álaga að alþingistollurinn
hvílir: þá hefnr sumiiin dottið í hug, ef tækifæri byð-
izt, að selja jarðir sínar, til að losast undan álögun-
um, en koma á vöxtu andvirðinu. Jess vegna er það
ósk manna að fá að vita hjá lögfræðing herra Jóni
Guðmundssyni í Jijóöúlfi lians, fyrir hvað mikið
kaup hann semja vildi fyrir li I u t a ð ei ge n d u r,
ef til kæini, afsals - og veðsetningar - hrjef,
svo inenn þáð gætu hans framhoðnu þjónustu.
Gjöf til prestaskólasjóðsins.
Frá herra lögfræðingi Jóni Guðmundssj ni
höfum við meðtekið 6 rbd. r. s., sem gjöf til
prestaskólasjóðsins, hvar fyrir við ltjer með
þakklátlega kvitterum.
Reykjavík 5. dag marzmánaðar 1853.
P. Pjetursson. S. Melsted. H. Árnason.
0 skil a he stur.
Færleikur, brúnn «ð lit, hjer um bil 5
eða 6 vetra gamall, með markinu: biti aptan
bæði (biti framan, eins og segir í Jjóðólfi,
er rangt), hefur verið hirtur hjer í bænum.
Eigandinn getur vitjað hans ltjá glerskera
Geir Zoega, móti borgun fyrir ltirðingu og
hjúkrun.
Skrifstofu bæjarfógeta í Reykjavík 26. febr. 1853.
V. Finsen.
l?ar eð mörgum liefur þókt lierbergið í
hinu gamla veitingahúsi bæjarins miður *
fallið til þess að haldnir væru þar þess
konar fyrirlestrar, eins og jeg hef byrjað
á, þa hef jeg fengið loptsalinn í
húsi „bræðraíjelag'sins” til að
halda í fyrirlesturinn. Jeg ætla nú að
halda hann þar næst á föstlidag'-
inn langa. Lesturinn byrjar þá
kl.6 um kveldið, og verður þar tekið til
sögunnar sem síðast var hætt. Inngöngu-
miðar fást hjer á skrifstofunni með söinu
kjörum og áður.
Útgefarinn.
Prentaður í prentsmiðju íslands, hjá E. þórðarsyni.