Ingólfur - 28.07.1854, Qupperneq 6

130
hve fráleitt Jmft er, að vera svo aumlega seld-
ur á vald heimskulegri venju, þegar vjer sjá-
um að hún kemur fram hjá Kínverjum í því
að meiða og lemstra fæturna á kvennfólkinu,
af því það þykir vera merki um yfirburði, sem
öll stórmenni eigi að hafa til ágætis sjer.
Vjer getum varla trúað þeim sögum, sem
vjer heyrum um áþján þá, er Indverjar leggja
á sjálfa sig, og sem kastar svo miklum skugga
áalltþeirra líf. Vjer spyrjum hve lengi van-
inn muni binda fyrir augun á þegnum páf-
ans, svo þeir ekki sjái, hve skaðleg áhrif
hjátrúin og skrípalætin hafa á hugarfar og
ásigkomulag þjóða þeirra, sem fylgja kenn-
ingu hans. 3?að vantar ekki vjer erum íljótir
til að finna harðstjóra þennan hjá öllum öðr-
um, og fúsir á að lýsa honum, eins og hann
á skilið. Vjer liggjum öðrum þjóðum á hálsi
fyrir það, að þær skuli halda uppi einni eður
annari hættulegri venju, sem rutt hefir sjer
til rúms, og oss sárnar það, að þær eigi skuli
hafna henni, allra helzt þegar hún annað-
hvort hæðist að guði, eða svívirðir mennina.
En hvernig er því þá varið hjá sjálfum oss?
Getum vjer mælt því nokkra bót, þegar litið
er á ýmsar venjur, sem haldast uppi og hefð
er komin á, bæði í Englandi með allan krist-
indóminn, og í Ameriku með alla spekina og
frelsið? (Framh. síðar).
Veitt verðlaun.
Hinn 14. d. júnímánaðar þ. á. er bænd-
unum, Ljenharði þorsteinssyni að Gufuskál-
um í Gullbringusýslu, Júni Jónssyni að Grjót-
eyri í Kjósarsýslu, Byrni þorlákssyni að Forn-
haga í Eyjaijarðarsýslu og hreppstjóra Jóni
Sveinssyni að Sauðanesi í Húnavatnssýslu af
konungi veittur Minnispeningur sá, sem hafð-
ur er til þess aö sæma Islendinga fyrir dáð
þeirra og dugnað.
Útskrifaðir úr Reykjavíkur skóla 1854.
1. Gunnlaugur Blöndal með fyrstu aðaleink-
unn, 87 tröppum.
2. Bjarni Magnússon með fyrstu aðaleinkunn,
83 tröppum..
3. Haldór Melsted, með annari aðaleinkunn,
67 tröppum.
4. Jón Jónsson frá Barði með annari aðal-
einkunn, 59 tröppum
___________ w
(Aðscnt)
í 153.—154. bl. 3>jóðólfs bls. 246 fyrra
dálki er þess getið, að stiptamtmaður, greifi
Trampe, hafi ferðast um yfirstandandi lestir,
og að skrifarinn — Organistinn — hafi gegnf
stiptamtmanns embættinu ámeðun. Andinn
í þessari litlu grein er hinn sami „óhreini
andi“, sem lýsir sjer í öllum þeim greinum
Jþjóðólfs, sem um stiptamtmanninn tala; en
þessi tekur að því leyti öðrum fram, að hann
segir í henni með sinni venjulegu sannleiks-
ást, að enginn hafi fengið að vita það fyrir.
Ef Abyrgðarmaðurinn tekur ekki þetta tvennt
aptur í næsta blaði jþjóðólfs, með þeim um-
mælum, að hann hafi hjer afillvilja fullliermt
það, sem hann vissi ekki hið minnsta um,
þá ætla jeg mjer í næsta blaði Ingólfs, að
lýsa hann Iygara að þessu tvennu, og jafn-
vel,—fyrst það kvað nú vera farið að tíðkast, að
þinglýsa því um hann — láta lesa það bæði
við bæjarþingið i Reykjavík og landsyfirrjett-
inn, með tilhlýðilegum skilríkjum fyrir.því, að
hann hafi logið þessu.
Reykjavík d. 10. júlím. 1854.
P. Guðjohnsen.
Bókalisti.
VÆ prentsmiíijuna í Reykjavík fást nelan skrifaí ar bæk-
ur hjá undirskrifuíium fyrir hjá sett vert).
I. óinnbundnar:
Sálmabókin á 72 sk.; Lærdómsbókin á 24 sk.; Passíusáim-
ar á 32 sk.; Stafrófskver á 12 sk.; Barnagull á 12 sk.;
Herslebs Biblíusógur minni á 28 sk.; Bjarnabænir á 12 sk.;
Stúrms 1. partur á 80 sk.; Hallgrímskver á 48 sk.; Handbók
presta á 80 sk.; Nýtííiindi, eptir M. Grímsson, á 48 sk.;
Nýtt bæna og Sálmakver eptir 0. Indriibason, á 16 sk.; Nýja-
testamentÆ á 64 sk.; Rímur af Bernótusi Borneyjarkappa
á 30 sk.; 1. ár pjóíiólfs á 40 sk.
II. innbundnar:
Sálmabókin í alskinni gyltákjöl 1 rd. 16 sk.; Passíus. íalsk.
ógyltu 56 sk.; Hallgrímsk. í alsk. gl. á kjöl á 80 sk.; Lær-
dómsbókin í velskub. á 32 sk.; Snorra-Edda í kápu á 1 rd.;
Ritgjöríiir til Eddu í kápu á 64 sk.; Kvöldvökuruar gömlu
í kápu, fyrri parturinn á 40 sk.; sííiari á 48 sk.; NýttBæna-
og Sálmak. í pappbandi á 20 sk.; Bernótusar Rímuríkápu
á 32 sk., í velskub. á 38 sk.; Fjórar Riddarasögur í kápu á
32 sk.; Islenzk Æflntýri í kápu á 32 sk.; Örvar-Odds drápa
í kápu á 40 sk.; Úrsíns Stjörnufrætli í kápu á 32 sk.
Reykjavik 21. dag júlímáuatiar 1854.
E. þórðarson.