Hirðir - 28.11.1860, Side 5

101
lega þeir, líklega <á móti vilja sínum, hafa sluSIab aí) landsins hnign-
un, og þab mega þeir vita fyrir víst, hverju nafni sem þeir svo
heita, ab sannleikurinn liefur velt þyngri hlðssum, þó mönnum um
stund hafi tekizt ab kcefa hann meb blindum ofsa og hjákátlegum
og hjegiljufuilum hugmyndum.
Hver sá, sem satt vill segja, verbur ab játa þab, ab ldábavott-
ur sá, sem vart hefur orbib hjer í suburumdœminu, í hinum
svo köllubu klábasýslum, snmarlangt og síban í haust, sje varla telj-
andi, og víst er um þab, ab enginn rnundi hafa gefib gaum ab hon-
unr fyrir 5 árum; en þessi títtnefndi sunnlenzki klábi hefur verib
gjörbur ab slíkri ósigrandi apturgöngu, ab menn eins og geta eigi
trúab því, ab hann verbi kvebinn niíur. þ>ab vantar heldur eigi,
ab niburskurbarmennirnir blási ab kolunum, hvar sem þeir gcta, og
gjöri úlfalda úr mýflugu eba meira en þab, og viljum vjer nú geta
nokkurra af þeirra hreystiverkum í sumar; því ab þab er oss of
vaxib, ab segja frá þeim öllum, enda væri þab og heldur ófrýnilegt
sögusafn, ef þær væru kornnar allar í eina bók. þab er þá fyrst
ab geta þess, ab eins og ýmsir millifarendur hafa bersj'nilega gjörzt
til ab búa til klábasögur úr austri og vestri innan suburumdœmis-
ins, svo hafa og blöbin, Norbri og þjóbólfur, eigi sparab, ab halda
þeim á lopti, og bera þær fyrir sjónir manna í stóru stœkkunar-
gleri, og til ab krydda þær sem bezt, hefur nú á síbari tímum verib
fundib upp á því, ab rógbera umsjónarmennina, rengja skýrslur
þeirra, og bera þab upp á lækningamennina, ab þeir væru ab halda
vib klábanum, til þess ab sýna fordyld sína í því, ab lækna hann.
Surnir t. a. m. lögregluþjónarnir eiga ab halda honilm vib, til ab
geta haldib laununum sem lengst, og hefur þjódblaðið!! herra j>j ó b-
ólfur í 40. blabi sínu eigi skammazt sín ab því, ab koma meb
svigurmæli ab slíku, á meban hann á binn bóginn er ab tala um
þessa logandi hættu, sem af því eigi ab hljótast, ef eigi sje minnk-
ab klábasvæbib samkvæmt hans skobnnum. Orbin og meiningin eru
vel valin, til ab œsa fólk til niburskurbar, eins og vant er, og sýnir
hann ijósast meb því, ab eigi hefur hann enn þá kastab þór úrstafni
eba skipt um trúna. En um sama leytib og Þjóbólfur hefur þessar
gömlu œsingar um sunnanklábann, er menn svo kalla, þegir liann
eins og steinn um norblenzka klábavottinn, sem þó hefur sýnt sig
svo ab segja vib dyrnar hjá honum, og eins um óþrifalömbin úr
Mýrasýslu, sem liafa gengib hjer um strætin, skribib grá af fellilús
um mitt sumar, og verib ab nudda sig upp vib stokka og steina,