Íslendingur - 19.05.1860, Síða 4

28
ins í hjeraSi hefnr verife vítalaus, og flutningur þess hjer
vií) rjettinn lögmætur.
því dœinist rjett a& vera:
Hinn áhærði Magnús bóndi Magnússon á að lúka fyrir
3. hórdómsbrot sitt 32 rdd. sékt í dómsmálasjóð íslands.
Að öðru leyti á hann fyrir ákærum sóknarans í pessu
máli sýlm að vera. Hin ákœrða Ingibjörg Pálsdóttir á
að vera sýkn fyrir sóknarans álcærum í máli þessu. AIl-
Skýrsla
um bfinaðarástand á Islandi ;s
Tala Gripir og fjena&ur.
A. Su&uramt. bygg&ra jar&a. þeirra, sem Kýr og Griftungar og gold- neyti, eldri en veturg. Veturgam- Ær Saubir og hrútar eldri en vetur- gamlir. Geitfje Hestar og hryssur 4 vetra og eldri. Tryppi veturgúmul til 3 vetra.
tíund gjúra. geldkvíg- ur. all naut- peningur. mec) lumb- um. geldar. Gemlingar. veturgam- alt og eldra.
Borgarfjar&arsýsla » 957 150 341 2517 250 79 1102 5 1184 864
Reykjavík . . . » 180 74 1 V 23 6 V 4 ■281 78
Gullbr.- og Kjósars. 236 596 1097} 148 264 1538 84 94 856 1367 571
Arnessýsla . . 766 766 2673 492 972 6274 644 306 4140 3496 1523
Rangárvallasýsla . 691 732 2236 216 713 2819 437 622 1490 3033 1761
Vestmannaeyjasýsla 55 100 46 1 2 149 57 79 121 » 45} 3
Skaptafellssýsla . 257 544 1312 142 331 7801 2214 4144 5806 V 2166 730
Samtals 2005 2918 8395} 1150 2623 21121 3692 5324 13519 5 11572} 5530
B. Nor&uramtib. Húnavatnssýsla . 416 661 1508 404 296 16512 6483 1343 7330 V 2923 1319
Skagafjar&arsýsla. 459 668 1510 174 229 12792 3152 4424 5921 6 2308 1115
Eyfjar&arsýsla 453 673 1473 122 156 12282 2249 4173 4809 17 1667 532
Þingeyjarsýsla 466 765 952 52 130 17007 5158 10499 10614 654 1986 273
Nor&ur-Múlasýsla 290 609 781 121 110 16557 5988 12970 13734 » 1564 192
Su&ur-Mnlasýsla . 271 490 823 124 109 9985 2933 7644 6766 1099} 130
Samtals 2375 3866 7047 997 1031 85135 25963 41053 49174 677 11547} 3561
C. Vesturamt.
Mýra- og Hnappad.s. 277 419 1085 126 314 8232 1870 1599 3284 5 1691 757
Snæfeilsnessýsla . 293 374 672 40 69 4236 952 614 1142 7 763 225
Dalasýsla . . . 202 307 756 87 155 8127 1741 831 2561 21 1135 302
Bar&astrandarsýsla 209 341 732 58 89 5936 776 1198 2843 12 642 142
Isafjar&arsýsla 290 545 932 55 75 7680 580 1675 2942 V 792 159
Strandasýsla . 131 216 343 35 42 4136 1321 461 931 » 714 75
Samtals 1402 2202 4520 401 744 38347 7240 6378 13703 45 5737 1660
Samt. í öllu landinu 5782 8986 19962} 2548 4398 144603 36895 52755 76396 727 28857 10751
Vjer skulum eigi fara neinum oríiuin um þessar skýrslur ab svo stöddu; þær eru teknar beinlínis eptir landbúna&arskýrsium
1858 1859
í sufiurumdœminu 15,973 hndr. 14,352
í norfeur- og austurumdœminu 34,532} — 29,899
í vesturumdœminu 12,156,} — 10,472
55
nieban hann dvaldi í Feneyjum. Gat þab Ö&ruvísi farib,
en ab Ynigo hjeldi sjáifur, af) hann væri af gubi send-
ur, þar sem hjálpin ætíb kom honunt óvænt, þegar mest
lá á. Læsu heimspekingarnir og íhugufm árbœkur hjátrú-
arinnar, en gjör&u þær ei af) athlœgi, mundu þeir íinna í
þeim margt merkiiegt. I öllum athöfnum Ynigos kemur
ljóslega fram sálarþrek þab, trúgirni, hugdirff), veikleiki,
dtignabur og sjálfsafneitun, sem einkennilegt er hans nót-
um. Ilann var fulltrúa um, a& rnenn sýndu horium lotn-
ingu, og hins vegar um þa&, a& forsjónin leiddi hann vi&
hönd sjer. A afveg var hann vissulega kominn, en því
ver&ur þó ekki neita&, a& trúgirni hans, e&a heldur hrœsni,
átti rót sína í því, er á daga hans hal&i drifib.
Sjóinenn þeir, erhann varb samfer&a á Feneyjaskipinu,
drógu gys a& honum; þessir trúarlausu ítalir höf&u nær þvf
hriindib af sjer oki páfans. „því fer&izt þjer me& skipi
mínu“, sag&i skipherrann vi& hann. „Jafnhelgur ma&tir,
og þjer eru&, þarf ekkert slíkt far; hann hlýtur a& geta
gengib á sjónum, eins og Kristur". Hásetunum haf&ijafn-
vel dottib í hug, a& fleygja Ynigo fyrir bor&, til a& sjá, hvort
56
hann væri helgur ma&ur, og nokkrir kornu upp me& þa&
rá&, a& skjóta honunt í land á eybiey; en stórvi&ri kom
upp á, skipverjar fengu nóg ab sýsla, og gleymdu þannig
Ynigo. Ilann konist slysalaust til landsins helga, sá Olíu-
fjallib og spor Krists, og stab hinnar helgu jötu. Eptir
skipun fyrirli&a Franciskusmunka, sem páfinn haf&i falib
á hendur, a& lei&beina pílagrímum og ákve&a dvöl þeirra
í landinu helga, sneri hann aptur heimlei&is.
A Italíu var strí& upp komib. Loyola fór um landib,
en Spánverjar tóku hann höndum sem njósnarntann, því þeir
grunu&u hann sökum Iarfa hans, og þess, hve illa hann lcit
út. Hjer kom fyrir hann merkilegur atbur&ur. Höfu&s-
ma&urinn í kastala nokkrum, ætta&ur frá Guipuzcoa, sá dáta-
flokk koma me& bandingja í hlekkjum, og var sá Ynigo.
Höfu&sma&urinn var frændi hanS; en pílagrímurinn, sem
haf&i tami& sjer au&mýkt, og langa&i til a& ver&a píslar-
vottur á Jórsalaferb sinni, áleit sjer skylt a& dyljast fyrir
höfu&smanninum. þegar hann haf&i prófab mál Ynigos rœki-
lega, ávíta&i hann dátana fyrir heimsku þcirra, og skipa&i
þeim a& sleppa þessu veslingsfífli og flökkuinanni, því ekk-