Íslendingur - 12.11.1861, Síða 8

104
af sjá, að hann hefur tekið leiti í sömu merkingu sem
hluti. Báðir hinir staðirnir eru í hinni alkunnu Flat-
eyjarbók, er rituð er á árunum 1387 —1395, og geymd í
hinu sama bóksafni sem Iíonungsbók. í íslenzkum ann-
álum, Kmh. 1847, bls. 348, stendur við árið 1391 (eptir
Flateyjarannál): »Landskjálfti svá mikill fyrir sunnan land,
um Grímsnes, Flóa ok Ölfos, sva at fjórtán bæi skók niðr
at nokkuru leiti«. Á þessum stað, við árið 1391, er og
ritað leiti í Fiateyjarbók. þriðji staðurinnerí Flateyjar-
bók á 416. dálki, í Fóstbrœðrasögu: »Vinna mun ek hiut-
verk mitt at mínu 1 e i t i«. í Fóstbrœðrasögu Kmli. 1852,
bls. 62, stendur: »ok er þat líkaz, at ek vinna hlutverk
mín at mínum hluta«; en í Fóstbrs. Kmh. 1822, kap.
27., bls. 130: »ok er þat líkligast, at ek vinna blutverk
jnitt at minu 1 e y t í;« en eigi mun vera mikið að marka
rithátt þeirrar útgáfu. þótt Flatevjarbók sje með yngri
liandritum og ritliáttur hennar sje eigi hinn bezti, þá
greinir hún vandlega I og y, og er vitni hennar fullgilt
í því efni. Hafa tveir menn ritað hana, sem kunnugt er,
Jón prestur þórðarson og Magnús prestur þórhallsson.
Jón hefur ritað Fóstbrœðrasögu, en Magnús Flateyjarann-
ál, og liafa þeir báðir ritað orðið leiti á sama hátt.
Reykjavík 1861.
Jón Þorkclsson.
(Aðsent).
Af því jeg lief heyrt þess getið, að nálægt 6 til 700
expl. gengju árlega út að meðaltali af Sálmabókinni, er
kostaði 72 sk., og 7 til 800 af Lærdómsbókinni á 24 sk.,
og mun eigi of talið, þá þykir mjer vel mega minnast á,
hvernig þessar bœkur eru nú seidar, og þakka stjórnend-
um prentsmiðjunnar fyrir þá tilhögun, er nú hefur verið
gjörð á verði þessara almennings-bóka, þar sem það bef-
ur verið sett niður á Sálmabókinni um 24 sk., svo hún
kostar nú 48 sk., og á Lærdómsbókinni 8 sk., erkostarnú
16 sk. Við þetta sparast landsmönnum, eptir því ofan-
greinda, árlega í kring um 225 rd. þegar nú litið er á
bókaverð það, sem átti sjer stað í Viðey fyrir rúmum tutt-
ugu árum síðan, þar sem Sálmabókin var þá seld óinn-
bundin á 1 rd., og Lærdómsbókin óinnbundin á 32 sk., svo
að sami bókafjöldi, og til er tekinn að framan, kostaði þá
landsmenn árlega 450 rd. rneira, en þær kosta nú. þetta
er nú veruleg framför og sparnaður fyrir landsmenn, og
vonast jeg því til, að þeir sjeu mjer samdóma í því, að
þetta sje virðingar- og þakklætisvert.
I’.itnt, í okt«ber 1861.
Sunnlendingur.
Frjettlr. þeir Guðmundur alþingismaður Brands-
son og mágar hans, brœðurnir Magnús og Jón Egilssynir,
er druknuðu ll.f.m., eru síðan allir fundnir. Brœðurnir
fundust hvor lijá öðrum skammt frálandi, þar sem bátur-
inn fórst, en lík Guðmundar rak á land nokkru síðar og
lítið eitt innar með sjónum. Kn þann dag, er Guðmund-
ur fannst, dó yngsti sonur hans Guðmundur, 5 eða 6 ára,
úr barnaveikinni.
— Nýkomnir eru hingað bæði norðan- og vestanpóst-
ur, og segja góða haustveðráttu alstaðar að, og að öðru
leyti engin sjerleg tíðindi. Austan úr Skaptafeilssýslu
iiöfum vjer einnig nýfrjett allt hið sama, og má með sanni
segja, að sumarið, sem nú er úr garði gengið, haíl eigi
orðið endasleppt, heldur verið eitthvert hið bezta ogblíð-
asta, sem lengi hefur komið yflr þetta land.
— Veðurátt er um þessar mundir œrið stormasöm, opt-
ar við norður, og er mikið mein að því, þar sem menn
nmndu að öðrum kosti fiskavel í ílestum eða öilum veiði-
stöðum lijer við Faxaflóa, því sjómenn vorir segja tals-
verðan fisk' fyrir landi. Ilafa menn brotizt á sjóinn með
mesta harðfylgi undanfarna daga, sumir aflað allvel, sumir
miður, en legið við hrakningum og tjóni.
— Eitt af því, sem eigi hefur sjezt í Reykjavík um
nokkur undanfarin ár, er barnaskóli; en nú lítur út fyrir,
að hans upprisutími fari að nálgast, enda er eins og mönn-
nm er kunnugt, komin út »tilkskipun um stofnun barnaskóla
í Ileykjaviku, 12. desembr. 1860. það hafa sumsje tekið
sig saman 3 menn hjer í bœnum: konsul E. Siemsen,
faktor A. P. Wulff og skólakennari H. Iir. Friðriksson,
fengið ljeð hið tilvonandi hús barnaskólans, og láta nú
kenna þar í vetur, svo mörgum börnum, piitum og stúlk-
um, sem fengizt geta: lestur, barnalærdóm, biflíusögur,
landafrœði, reikning, o. s. frv.; til þessa hafa að eins 18
börn verið send í skóla þennan, og er það heldur lítið,
ef það er satt sem sagt er, að það sje hátt á annaö
hundrað börn í Reykjavík á því reki, er í skóla geta
gengið. En Reykjavíkurbúar eru menntavinir, og teljum
vjer það sjálfsagt, að börnin verði miklu fleiri orðin í skól-
anum, þegar vjer getum bans í næsta skipti. j>eir, sem ségja
til í skóla þessurn, eru skólakennararnir II. K. Friðriksson
og Jónas Guðmundsson, samt kandídatarnir Isleifur Ein-
arsson Ilákonsen, Isleifur Gíslason og Eyólfur Jónsson.
Keunslutíminn er 4 stundir á dag. Kennslukaupið er 2
rdd. um mánuðinn fyrir hvert barn. J>að er vonandi og
óskandi, að þeir, sem geta, sitji eigi af sjer þetta tœki-
fœri til að afla börnum sínum hins þarfasta hlutar, sem
er menntunin; enda munu allir þeir, sem hlut eiga að
kennslunni, leggja allt kapp á, að börnin, sem tilsagnar-
iunar njóta, hafi sem mest not afhenni, og taki sem mestum
framförum að auðið er. Iíaupið má eigi minna vera fyrir
þá, sem nokkurs eru megnugir.
AnslýsÍHSar.
Eins og jeg hef augiýst ao undanförnu, gefst hjer
með ölium til vitundar, sem kynnu að vilja kaupa fisk
þann, sern væntanlega tilfellur Kaldaðarnesspítala i Rang-
árvalla, Árnes, Gullbringu og Kjósar og Borgarfjarðar-
sýslum samt Reykjavíkurbce, á næstkomandi vetrarvertíð
1862, að lysthafendur geta sent mjer skrifleg tilboð sín
um kaup á nefndum fiski í fyrgreindum sýslum, þannig,
að þau sjeu til mín komin fyrir kl. 6 e. m. þann 31-
desember þ. á. En þau boð, sem siðar koma, geta ekki
orðið tekin til greina. Um leið eru það tilmæli mín, að
kaupendur viiji þegar í fyrstu til taka hið hæsta verð, er
þeir vilji gefa fvrir hvert skippund hart af fiskinum, sem
álitið er að samgildi 4 skippundum af honum blautum,
eptir fornri venju.
Skrifstofu biskupsins yflr íslandi 1. mivember 1861.
11. G. Thordersen.
— Mig undirskrifaðan er búið að vanta í þrjú missiri
rauðan fola stjörnóttan, nú 4 vetra, góðgengan, mark:
standfjöður aptan vinstra; bið jeg það athugað, ef satt
væri, semjeg hefheyrt, að bóndi fyrir ofan Hvalfjörð eigi
sammerkt við þetta mitt rnark á hrosstim sínum. Ilvern
þann, sem hittir þennan fola, bið jeg að halda honum til
skila til mín, að Helgafelli í Mosfellssveit. *
Jón þorsteinsson.
Utgelendur: Benidikt Sveinsson, Einar Þórðarson, Ilalldór Friðriksson, Jón Jónsson Hjallalin, Jón Þjetursson.
ábyrgfcarmaW. Fáll Pálsson Melsteð, Pjctur Gudjolmson.
Prentóur í preutsmiljuiini i Iteykjavík 1861. Eíuar pdrtbarcon.