Norðanfari - 26.09.1872, Qupperneq 4

Fundur var seltur aptur ab klukkustund liíiinni.
þá var fyrst skýrt frá, ai Arnljdtur prestur Ólafsson
JiefSi selt öll hlutabrjef sín í „Gránufjeiagi* og væri þannig
um leiíi vikinn úr fjelaginu, og at> hann heffei afhent
flesta reikninga fjelagsins, en lofab aí> afhenda hina síbar.
En me& því endurskotun reikninganna var enn þá ekki
lokiö af hálfu sjera Arnljóts, áíiur en hann gekk úr fje-
laginu, kaus fundurinn meJ atkvæ&agrei&slu verzlunar-
stjóra Jensen á Akureyri, sem var or&inn fjelagsmaímr,
•til þess a& Ijúka vi& endursko&un hinna umræddu reikninga.
þá var meí> atkvætagrei&slu afráí>i&, at> kaupstjóri
fjelagsins Tr. Gunnarsson sigldi næstkomandi vetur f þarfir
fjelagsins.
Til at> endurskota lög fjelagsins var kosinn Björn
prófastur Halldórsson í Laufási í sta&inn fyrir Arnljót
preat Ólafsson, sem genginn var úr fjelaginu.
Meb þvf lánardrottnar fjelagsins, Petersen & Holme
í Kaupmannahöfn höftiu krafist skuldbindingar og vefis
fyrir láninu af fjelagsins hálfu, var stjórnarnefndinni fal-
it> ab gefa þeim skuldbindingar og gjöra ab öt>ru leyti
tryggjandi samninga vib þá
Fleira kom ekld til umræíu og atkvæbagreifislu og
•var svo fundi slitit).
At> framanskrifati ágrip sje rjett dregit) út úr fundar-
bdk BGránufjelagsins“ vitna.
P. Magnússon Jón Jakobsson.
MÁLSÓKN JÓNS SIGURÐSSONAR MÓT BILLE.
þab mun vera flestum af lesendum vorum í minni, a&
Kaupmannahafnar frjcttabla&if), „Ðagbladet" hefur á seinni
árum haft at> færa ýmsar greinir í brjefformi, sem hafa
v’eril) atsendar frá Reykjavík, og stefnt at> því, a& rang-
færa allan málsta& íslendinga í stjórnarmálinu og fjár-
hagsmálínu, og einkum a& þvS, a& ní&a Jón Sigur&sson
og meiri iilutann á alþingi, og þar me& íslenzkt þjó&erni yfir
höfu&, sem höfundurinn hefur reynt a& vanvir&a af fremsta
megni. Almannarómurinn hjá oss Islendingum var ekki
seinn a& fe&ra þessar greinir, og er þa& liverjum manni
kunnugt, a& hinar fyrnefndu óþverragreinir eru rita&ar
undir handarja&ri hins núveranda stiptamlmanns og kon-
ungsfulltrúa Hilmars Finnsens af skrifara hans Preben
Hoskjær, Vjer höfum a& minnsta kosti engin mótmæli
heyrt úr þeirri átt, gegn því a& greinarnar sjeu rjett
fe&ra&ar.
Ein af greinum þessum, sú er stó& í BÐagbla&inu“
3. júní 1870, dags. 17. maí, var svo svæsin og ærumeib-
andi, a& Jón Sigur&sson fann sig tilknú&an a& Iiöf&a mál
á móti hinum þá verandi ritstjóra bla&sins C. St. A. Bille.
Bille brást ókunnuglega vi& málsókninni, og Ijet á sjer
heyra, a& þetta væri óþarfa vi&kvæmni af Jóni Sigur&s-
syni, þab væri komib upp úr á honum og hann mætti því
vel bera þessa ofanígjöf me& þögn og þolinmæ&i, þa& var
au&vita& a& Bille sjálfur vissi hvorki upp nje nifcur í mál=
ínu, en þa& haf&i áfcur verib rita&ur svo mikill óhró&ur
um J S. og meira hluta alþingis í Fö&urlandinu af þeim
fjelögum Karl Ploug og Gísla Brynjúlfssyni, a& Bille mun
hafa þótzt fær í allan sjó, enda er sagt, a& þa&an hafi
hann haft öll varnargögn sín í málinu.
Nú er dómur fallinn í þessu máli eptir tvö ár, og
tilfærum vjer hann hjer rnefc sömu or&um, og fráskýrt er
f Dagbla&inu 18. júní þ. á.
í „Dagblafcinu* 3. júní 1870 s!ó& brjef eitt frá ís-
landi, dags: Reykjavík 17, maí, og í því fór brjefritar-
inn skoplegum (?) orfcum um kenningu þá, sem haf&i verib
framsett f „Norsk Folkeblad“ ura ísland, a& þa& væri „út-
flotinn partur úr Noregi“, þá haf&i hann og í brjefin0
minnst á Jón Sigur&sson alþingismann og hans pólít'0^1'
a&ferfc; í því tilefni höf&a&i Jón Sigur&sson mál U1^11
þáverandi ritstjóra Ðagbla&sins C. St. A. Bille fyrir sa'‘'
argiptir þær er I brjefinu stó&u, og tók þa& frarn sel11
mei&ingar yr&i vi& sig, a& sjer væri brígslafc um þa&, a& hann
leita&ist vi& a& slíta hi& stjórnlega samband milli fslan<^3
og Danmerkur, og a& skilja lönd þessi sundur, — eins °&
líka þa&, a& hann væri ásaka&ur fyrir undirró&ur, ha'®'
ræ&i (Terrorisrae), lubbaskap (Lavhed) og ofstæki( senl
og fyrir þa&, a& hann me& röngum fráskýringum nr^1
betri vitnnd hafi rugla& og leytazt vi& a& rugla bu&'
myndir fólks á íslandi, og þar me& einnig .hugmyu^
meiri hlutans á alþingi um stjórnarmál og fjárhagsn^
íslands. í dómi þeim, er upp var kve&inn vi& MHöfundinl1
og Stadsretten“ í Kaupmannahöfn voru tje&ar sakargip1'1
dæradar dau&ar og maktarlausar, og hinn stefndi, seltl
ekki haf&i mælt móti því, a& bera ábyrgfc þess, er brjef'
i& var prentafc í bla&inu, en a& ö&ru leyti haldifc fram sinl1
máli til sýknu, — var dæmdur til a& gjalda ríkiasj®^1
200 rdl. sekt, en yr&i hún eigi til fulls greidd, þá s*0*3
einföldu fangelsi f 30 daga, þar a& auki var honum d*111*
á hendur, a& gjalda málskostnafc me& 25 rd.
Eins og mörgum er þegar kunnugt, fórst jakbö
Rachel, eign stórkaupmanns Fr Gudmanns, a&faranótti"a
liins 4. dag ágústm. næBtl. í Jótlandshafi nálægt eyj"fnl
Anholt me& farmi öllum, me& því móti, a& stórt barksk'P
haf&i óvörum? í myrkri silgt á hana og brotib í henni mastr'
i&, mölfab stórbátinn og gat á hana, svo hún a& kai‘a
þegar fylltist me& sjó og sökk, en f þessari andrá hat
þar a& stórt gufuskip enskt, er fjekk bjargab mönnunf111
og flutt þá deginum eptir til Kaupmannahafnar.
Jeg eins og svo margir a&rir höf&u pantafc ým0a.í
nau&synjar me& Rachel, og jeg þar á me&al pappír 11
prentsmi&junnar, yfir 400 rd. virfci, því pappírinn sá í fyrra’
er mörgum sýndist svo mikill, er nú a& kalla allnf
genginn upp. Nú var einungis uin þrennt a& tefla>
fyrst, a& loka prentsmi&junni, en vera þó eigi a& SÍ&11*
skuldbundinn a& sjá 3 mönnum og dreng fyrir fæ&i ,
kaupi til 21. júní 1873. Annab a& senda landveg
pappír su&ur í Reykjavílc, sem þó er óvíst hvert mun
dí
----,----- ....... — .
bafa fengist, og svo mundi flutnings kostna&urinn ha
or&ib ókleyfur fyrir mig, og heldur enginn vissa fyK
ir því a& pappírinn gæti komist hinga& óskemmdur.
þri&ja sem jeg rje&i af, var a& fara til kaupmanna hj6r;
bænum, og bi&ja þá a& hjálpa upp á mig me& skrifpapP'1’
er þeir gætu misst og mjer væri hentugur, sem þeirgd®'
fósast hafa gjört, og lánafc mjer ofan á stórskuldir; 6n°.
l.nfM íV-:.. 1---:______________±___:n • __:
heffci jeg fyrir löngu veri& kominn frá prentsmi&junni i
jeg eigi ár frá ári, hef&i notib velvildar þeirra, bjálp9)
og lánstrausts, og fieiri gó&ra manna. þó jeg hafi ek111
enn geta& fengib hjer nægan pappír,til a& halda bla&inl1
út til vors og svo til a& prenta ýmislegt smávegis, ja(n'
vel litlar bækur, þá vona jeg samt a& geta útvegafc u>je
hann á ö&rum verzlunarstö&um hjer nyr&ra.
Af því sem sama stærfc af skrifpappír er helu1'"
ingi dýrari enn prentpappír, t. d. kosta&i prentpappírinn
í eina örk af Nf. e&a 2 nr. tæpa 8 rd., þar sem ha(in
af skrifpappfr kostar nú 15 rd.; auk þessa er nú '
sem leggja þarf til prentsmi&jnnnar dýrkeyptara heldn
en á&ur; jeg get því ekki selt þenna ellefta árga11^
minna en 1 rd. 40 sk, þó nú blafcib ver&i 8 skildiuí’.
um dýrara, þá vona jeg a& kaupendur þess og flciri, ll11'
því betur, en a& sitja lijer nyr&ra bla&lausir til næsta v°
og máske fram á sumar. j
Til þess að kaupendnrnir missi eigi neins í fyrif Þ*
sem hver örk af ekrifpappír er minni en prentpappírs hr ^
in, þá ætla jcg mjer, a& hver I3 örk af skrifpappír, sa'\
gildi af rúmi einni örk af prentpappfr, t. d. og þetta h*
nr. 39 — 40,
TIL NORÐANFARA.
Helztn prentvillnr f grein minni nm skúgana á Austurlanó’ 1
Nor&anfara ’%-72 á 29.-30. bla&s.) eru þessac: