Kristileg smárit handa Íslendingum - 03.01.1869, Blaðsíða 12
12
harðsvíraðri eða Qær guðsríki en hann virtist vera þeg-
ar hann sagði við mig: «haílð þér nokkurn tíma séð
guð?», og þó gat guðs náð snúið honum. Verði því
einhver slíkur guðleysingi á vegi fyrir yður, þá sneiðið
ekki hjá honum með afskiptaleysi, heldur gætið þess,
að «sá, sem snýr syndaranum frá villu hans vegar,
frelsar sálu frá dauðanum og hylur fjölda synda». Og
því eldri sem syndarinn er, því meir þarfnast liann
hjálparinnar. Og þér, sem eruð orðnir gráhærðir i
syndanna þjónustu án trúar og betrunar, þér líkizt
skraddaranum; en hann leitaði guðs í ellinni og hon-
um var miskunað. «Leitið drottins meðan hann er að
flnna; ákallið hann meðan hann er yður nálægur».
Leitið hans í hans orði, leitið hans í hinum helgu
náðarmeðölum, leitið hans í Jesú nafni og grípið þá
líknarhönd, sem hann réttir að yður. Guð gefi yður
náð til þess í Jesú nafni.
VETRARSAGA.
Það, sem hér verður sagt frá, skeði í borginni
Antwerpen í Janúarmánuði 1841. Hin fögru stræli
borgarinnar voru auð; þvíað kuldi var mikill. í þröngu
og myrku stræti einhverstaðar í borginni, var fátæklegt
herbergi, og þar var eins kalt og úti. í þessum eymd-
arlega bústað sat ung kona, lítilfjörlega klædd, við rúm-
stokkinn hjá veiku barni, og leit helzt út fyrir að barnið
mundi innan skamms verða lagt í þá sæng, er ekki
lætur menn framar finna til kulda eða hungurs. Ná-