Heilbrigðistíðindi - 01.11.1879, Qupperneq 6

86
sjúkdómum sjaldan á heima við aldraða menn, þá
gildir þetta að eins um hina ungu.
Fylgi kvefsóttinni, sem opt kann að vera, ákaf-
lega tíður og harður hósti, þá er það skylda lækn-
isins að lina þennan hósta svo fljótt, sem verða má.
í»að skeður á ýmsan hátt. Opt er það nóg, að
hleypa heitri vatnsgufu inn í svefnherbergið, og
leggja klút vættan í volgri olíu yflr allt brjóstið, en
hjálpi það eigi, er ómissandi, að gefa gott hósta-
saft eða hóstapúlver. Hóstapúlver er hið gamlá svo
kallaða „Doverspulver“, það er æfinlega þrauta-
gott meðal, og alveg skaðlaust, ef það er gefið i
hæfilegum inntökum. þessi meðul, sem hjer eru
talin, munu að mestu nægja í þeirri kvefsótt, er nú
gengur hjer yfir landið, en þó getur það komið fyrir,
að á einstaka manni, einkum börnum og gamal-
mennum, komi fyrir verri tegundir af þessari
veiki, þar sem nauðsynlegt er, að kalla læknir
til.
Hvað matarhæfið áhrærir, þá er bezt, meðan
sóttin varir, að nærast sem mest á hafurseyði, mjöl-
súpu eða grasamjólk. Af grasathevatni hefijegopt
sjeð mikið gagn í hinum undangangandi kvefsóttum.
Bezt er þeim, sem sóttin hefir verið í, að fara held-
ur varlega, því þótt hún að öllum jafnaði, og yfir
höfuð að tala alls eigi megi heita mannskæð, þá
vita menn það, að fólk þolir misjafnt, enda eru þeir,
sem hafa veikt brjóst undir, allajafna ver farnir, en
þeir, sem eru hraustir fyrir brjóstinu.
J>egar nú tala skal um það, hvernig menn eigi
að fyrirbyggja eða verja sig fyrir þessum kvefsótt-
um, sem á þessari öld gjörast alltíðar, þá er svarið
þetta: Flýtið ykkur, landar, að fjölga læknum, allt
hvað kostur er á, því það megið þið vita, að allir
hinir nýjari stjórnendur álíta það hið stærsta ríkidæmi,