Tíminn - 12.07.1873, Blaðsíða 2
66
kosnir: Halldór skólakennari Friðriksson og sjera
Eiríkur Kúld. Loksins afhenti konungsfulltrúi
þingmönnum 10 konungleg frumvörp, auk hinnar
konunglegu auglysingar til alþingis, af 23. maí þ.
árs, er nokkuð þykir þungorð til meiri hluta
alþingis 1871.
— 4. þ. m. var haldin hin vanalega prestastefna,
og mættu þar 5 prófastar og 14 prestar; ræðuna
flutti í dómkirkjunni sjera Stefán Stephensen á Ó-
lafsvöllum. Þar var skipt peningum milli upp-
gjafapresta og prestaekkna, og hlutu 14 uppgjafa-
prestar431rd. 21 sk., og 42 prestsekkjur 588rd. 63sk.
— 5. þ. m. var haldinn hinn síðari vanalegi
ársfundur Húss- og bústjórnarfjelagsins og voru
16 fjelagsmenn á fundi. 6 mönnum voru veitt
verðlaun sem voru samtals 66 rd. 64 sk. Enn
fremur var samþykkt breyting á lögum fjelagsins,
einnig var breytt nafni fjelagsins, svo nú heitir
það: (BIÍNAÐARFJELAGIÐ í SUÐLRAMTINU».
9 menn gengu í fjelagið, en 1 úr því.
— 8. þ. m. kl. 5 e. md., var haldinn Bók-
mentafjelagsfundur, 28 voru á fundi. Var þar
lesið upp brjef frá Þingvallafundinum, þess efnis,
hvort Bókm.fjel. vildi eiga nokkurn þátt í því að
minnast t'jóðhátíðar íslands, svo sem það að styrkja
til ritunar og úígáfu sögu íslands, varð sú niður-
staða, að velja 3 menn 1 nefnd til að taka málið
til yflrvegunar, urðu fyrir kosningu: sjera Helgi Hálf-
dánarson, Páll málfærzlumaður Melsteð og kand.
theol. E. Briem. Síðan voru valdir embættismenn
Ijelagsins, og hlutu þessir atkvæði: Til forsetaJón
Þorkelsson, til fjehirðis E. Briem, til skrifara P.
Melsteð og til bókavarðar Halldór Guðmundsson.
Ti! varaforseta B. Thorberg, varatjehirðis Hallgrimur
prestur Sveinsson, varaskrifara H. E. Helgesen, og
til varabókavarðar Á. Gíslason. Til endurskoðunar
reikninganna: Magnús Stephensen assessor og
H. E. Helgasen barnaskólakennari.
— Árferðið heflr verið síðan «Tíminn» kom
seinast út, á þessa leið: Optast þurrviðri, austan-
átt og stundum landnyrðingur með krapakalsa og
hornriða til fjalla, hitadagar hafa fáir verið, nema
dagana frá 18.—22., 26. og 30. f. m. Grasspretta
er enn talin víðast í minna lagi, einkanlega á tún-
um. Fiskiafli hefir verið hjer innan Faxaflóa í
meðallagi, eins kringum Jökul og á Breiðaflrði. Um
tíma heflr verið gæftalítið, en þá gefið heflr, hefir
verið líflegur afli af þorski og smáflski. Þilskipa-
afli hefir verið allgóður síðan á dögunum. Nú er
um þessa daga norðanátt og þerrir.
KVENNÁSIÍÓLINN í REYKJAVÍK.
Qvicqvid agis, prudenter agas
et respice Önem.
Það sem mest af öllu eflir velmegun og þjóð-
menningu hvers þjóðfjelags er menntunin, því mennt-
un er grundvöllur allra andlegra og verklegra fram-
fara. Þetta heflr reynslan sýnt og sýnir enn í dag,
því ávalt hafa menntuðustu þjóðirnar verið forvíg-
ismenn framfaranna, og haft kröptug áhrif á sína
tíma (t. a. m. Grikkir og Rómverjar í fyrndinni, en
Þjóðverjar og einkum Bandaríkin í Ameríku nú á
dögum). — Að vísu hafa sumir jafnan óvildarauga
,á allri menntun, þar eð henni fylglir óhóf og mun-
aður (Luxus), en þessi skoðun er röng, ef hana
skal heimfæra til þeirra þjóða er tekið hafa móti
áhrifum sannrar menntunar, aptur á móti væri
hún rjett, efhún að eins tæki tillit til sumra skræl-
ingja norður nndir heimskautum, er ekkert hafa
numið af hinum siðuðu þjóðum, nema munaðar-
nautnina eina. — Þessi sannfæring um það, «að
menntunin eflir alla dáð» hefir knúð bæði stjórn-
endur þjóðanna og einstaka menn til, að stofna
skólana, þar eð mönnum hafa þótt þess konar
stofnanir vel lagaðar til að mennta hina ungu kyn-
slóð, sem bæði er móttækilegusl fyrir menntunina,
og á lengstan starfs tíma fyrir höndum, til að
auka og úlbreiða menntun sína á. Með hýru
augnaráði og vonglaðir skulum vjer því landar góðir
líta til þeirra skóla, sem stofnaðir hafa verið, og
verið er að stofna á landi voru, en þó með þeirri
gætni og vandlætingarsemi, að vjer ekki tökum
hverju því sem skóli nefnist eins og gullvægu
hnossi, án þess um leið að gæta þess, að fyrir-
komulagið samsvari tilganginum.