Víkverji - 16.06.1874, Blaðsíða 4

Ásgrímsson, mc5 góðri enskri útleggíngu í
bundinni ræðu. Me8 Mr. G. E. I’ o w e 11 hetir
hann gefið út safn af nokkrum pjóðsögum íslensk-
nm, úr inu merkilega safni Jóns Árnasonar.
Einnig hefir hann gefið út í enskum tímaritum J>ýð-
ingar af Grettissögu og Gunnlaugssögu Ormstungu.
priðji íslendingrinn er í Edinaborg, J ó n A.
Hjaltalín; hann er einn af bókavörðnm ins
merkasta bókasafns t Skotlandi, er kallast Advo-
cates Library. Ef oss minnir rétt, var landi hans
T. G. K e p p, er gaf út eitt ið merkasta rit um
kviðdóma, við ið sama bókasafn. irið sem leið gaf
Mr. Hjaltalín út ágæta pýðingu af Orkneyingasögu,
er hefir svo mikla pýðingu fyrir fomsögu Skotlands.
Hann hefir og nýlega haldið merkilega fyrirlestra
nm sögu og bókmentir ættjarðar sinnar".
„The Nation New York“ 9. apríl 1874.
— Ein in merkasta frétt frá útlöndummeð póst-
skipinu er stjómarherraskipti á Frakklandi. Her-
toginn af Broglie hefir farið frá, og í hans stað er
Cissey herforingi orðinn æðstr ráðgjafi landstjórans.
Cissey er alment álitinn góðr drengr og duglegr
hermaðr. Hann liefir telciö pátt í stríðunum á Ame-
ríku og á Krim. 1870 var hann með í inum mann-
skæðu orustum fyrir utan Metz. Yið St. Privat
voru tveir hestar drepnir undir honum, en aldrei
hefir hann, pó undarlegt sé, sjálfr verið særðr. peg-
ar Metz gafst upp, mótmælti hann kröptuglega upp-
gjöfinni, og vildi reyna að beijast til útgöngu, als
hefir hann tekið pátt i 25 herferðum.
— AÐ VESTAN. Skógarströnd 31. mai. Síð-
an eg pann 20. apr. ritaði héðan, hefir veöráttufarið
hagað sér á pann hátt, sem nú skal greint. það
sem eptir var af apr. mán var veðráttan stilt og
hlý, til jafiiaðar 5—6° hiti, og loptpyngdin yfir28”.
Meðalhitinn fyrir apr. mán. varð 1°7 R. og lopt-
pyngdin 27” + 10. Með byrjun mai mán. kólnaði
veðráttan aptr og gjörði austræninga, pann 5.—7.
var hér austnorðan garðr, og urðu afleiðingar hans
til ins 13. Á pessum tíma leysti hvorki né gréri
hér að nokkrum mun, fénaðr Iifnaði lítið, og hnekkir
kom í fijófgun fugls, sem ætlaði að fara að verpa.
Frá inum 13. og til pess 26. hefir veriö öndvegistíð,
sunnan landsynningar með nokkurri vætu og 7—8°
hita. Meðaltal hitans I maí hefir verið + 4°5 og
Ioptpungans 28"3.
Nú er kominn besti gróðr og fénaðr farinn að
Iifiia við og braggast; alt um pað mun hrofna af
að mun sumstaðar og út lítr fyrii’, að lambahöld
verði slæm, pví viðast hvar var fé orðið langdregið.
Vorverslun, eða réttara sagt útlán á danskri vöru
byrjaði í Stykkishólmi, og pykir verðið hátt og á-
pekt pví, sem írétst hefir úr Reykjavík. Langtum
hærra verðlag er pó sagt, að sé við Búðir og í Ól-
afsvík, hvað sem pví veldr; menn mega ekki gjöra
ráö fyrir, að kaupmenn kúgi samslriptavini sína að
eins af gróðahyggju og fæli pá með pví frá sér.
Vorvertíðarhlutir undir Jökli urðu með betra mótí
nálægt 200 að meðaltali. Nú er fariö að fiskast í
Eyrarsveit, Höskuldsey og Bjarneyum. Hér hefir
til pessa borið að eins á sóttveikislitlu kvefi og
má heilsufar fólks heita gott.
B ú ð u m 5. júní 1874. í pessu augnabliki berst
hingað hörmuleg saga, að í gær hafi nálægt Brim-
ilsvöllum í Neshrepp innra, farist bátr með 6 ung-
um mönnnm á, er allir drukknuðu. Nöfn peirra
voru sögð pessi: Jón Bjarnason formaðr, Stefán
Jónatansson, Brandr Vigfússon, Siggeir Lýðsson,
Guðmundr Guðmundsson og Stefán Jónsson, peir 5
fyrstnefndu úr Neshrepp innrí, en ínn síöastnefndi
úr Staðaðarsveit, sonr Jóns í Lukku. peir höfðu
farið í beitiljöru, og er haldið peir hafi rekist á
„Vallnaskerin“. Gnðmundrvar giptr og átti3börir,
hinir voru ógiptir.
— STRANDASÝSLU 15. MAI. Nú erum vér
hér og víðar á landinu búnir að aftifa harðan vetr;
el3tu menn segja: einhvern harðasta á pessari öld,
nema ef vera sltyldi aldamóta vetmir, að pví leyti,
hvað hagleysurnar voru langvinnar og ísalögin mikil.
Kýr hafa staðið inni síðan 5 vikum fyrir vetr, lömb
voru tekin á gjöf 3 vikum síðar og ær með vetri,
peim hára nú enn á morgnana peirsem geta. AU-
flestir halda hér öllum skepnum sínum og margir
vel feitum. Kúnum búumst vér við að gefa enn
framt að mánaðar tíma eða lengr, og pá fer að
vanta lítið upp á 40 vikna gjöf handa peim. í öðr-
um eins vetrum og pessum nýliðna reynist affara-
góð sú regla, er flestir hafa kringum Steingrímsfjörð
að setja aldrei nokkra skepnu á vogun; sauðfénað,
er ætíð farið að hýsa með vetri, svo að bráða-
sótt pehkist her naumast rxema að nafni.
í Tröllatungusókn hér við fjörðinn voru líka nokkrfr
bændr I vetr svo byrgir og góðviljaðir, að peir björg-
uðu fjölda skepna, kúm, hrossum og kindum úr öðr-
um sveitum, en eiga samt eptir heyfimingar. Með
sumarkomunni eða pó sér i lagi fyrsta sumardegi í
sumri hófst einhver tiltakanlegasta öndveigistíð, er
haldist hefir tfl pessa, en bágt er nú samt að ferð-
ast hér á sjó og landi, par sem ár eru ófærar og
ísinn eins, þó er pað lakast, hvað hann spillir fyrir
oss æðarvarpi. peir sem komust seint á góu norðr
á Gjögr til hákarlaveiöa gátu sakir hafiss eigí róið
fyr en fyrsta mánudag í sumri, og nú er sú vertíð
úti. Á fáein skip öfluðust 20 tunnur lifrar, flest
um 30, nokkur um og yflr 40, en mestr afli 46
tunnnr.
— THORKILLIIbarnaskólasjóðr'. (NiðrL frábls.
102) .Á pessu var gjörö mikilvæg breyting meö kon-
1) Til að komast í veg fyrir misskilnmgi verð-
um vér aö geta pess, aö Árni lögmaðr Oddsson, sem
vérgátum aðframan, andaðist 1665, 75 ára gamall.
Hann var tvígiptr. Sigurðr lögréttumaðr var síðari
konubarn hans, og mun Sigurðr vera dáinn 1690.