Skuld - 06.07.1878, Blaðsíða 2

Skuld - 06.07.1878, Blaðsíða 2
II. ár, nr. 17.—18.] SK ULD. [7r 1878. ________________196___________j_____ fab eru nú ekki nema liðug 20 ár siðan verzlunin hér á landi varð laus að fullu úr fornum böndum. Og fátt hefir sagt betr eftir á styttri tíma; fólksfjöldan- um hefir fieygt fram í landinu og vörumagn landsmanna hefir marg- faldast, og hefir þó margt í verzl- urarháttum vorum legib og liggr enn í böndum fornrar venju( ó- myndarskapar og hugsunarleysis. J>egar verzlunin nú í nokkra tíb hefir verib frjáls, ])á er ebli- lega farin að vakna hjá þjóðinni óskin um, að gjöra hana innlenda; en margir virðast ekki vita, hvað innlend verzlun er. Sumir virðast nú ætla, að verzlunin sé ekki inn- lend, nema hún sé í höndum svo kallaðra íslenzkra verzlunarfélaga. En hins gæta menn ekki, að fæst af ]ieim, eða jafnvel kannske ekk- ert ]>eirra má innlent heita að öðru en nafni. Yerzlunin er nl. ekki hóti innlendari fyrir ]>ví, ]>ótt nafnið sé íslenzkt. Ef fó- lag rekr verzlunina með sjálfs síns fó og eigendrnir og aðrir, sem hafa arð af henni, eru bú- settir í íslandi, ])á — en fyrst ])á — er félagið innlent. En hversu hagar þessu til nú? Hver er munrinn á dönskum kaup- manni og íslenzku verzlunarfé- lagi? Hann er sá, að útlendi kaupmaðrinn, sem rekr hér verzl- un, hættir fé sínu, til þess að hafa arb af verzluninni; en ís- 1875 pegar hann rannsakaði Kariska haíið. Á árunum 1734—1743 voru gerðir út ýmsir menn frá Rússlandi til landafunda par eystra, fengu peir litlu áorkað en urðu að þola miklar mannraunir. Stundum fóru mennþar á hátum með ströndu fram þogar ís og veðr leyfði, stundum á sleðum. Stýrimaðr einn rússneskr Tjeljuskin að nafni fann 1742 höfðann, sem eftir honum heitir. Sumir fóru að vestan austr eftir, en aðrir fóru niðr ána Lena frá bæ einum, er heitir Jakutsk (hér um bil á 130° a. 1.) og svo vestr eftir. Sjóforinginn Prontjisjef fór 1735 niðr ána með mörgum fylgdarmönn- um og ungri konu sinni, en eftir stutta ferð dóu hjónin bæði úr skyrbjúgi. Annar sjóforingi Laptef fór inn sama veg 1739, braut skip sitt og komst með 197 lenzka fólagið hættir fé fátækra íslenzkra bænda, til þess að danskr (eða norskr) lánardrottinn geti grætt á íslenzkri verzlun, án þess að leggja nokkuð í hættuna sjálfr; ]>ví fé íslenzku bændanna stendr veðsett þessum útlendu lánar- drottnum, sem þannig maka krók- inn hættulaust á einfeldni íslend- inga. — Erindsrekar (kaupstjór- ar) félaganna eru búsettir utan- lands, og munu þvi greiða þar til sveitarþarfa og eyða sínum arði þar. — Hafa margir íhugað þetta? Ýmsir munu svara, að vext- irnir af hlutunum renni til hlut- hafenda á íslandi. En það er bezt að fara fæstum orðum um þessa vexti. þ>eir eru eigi hærri, en sú leiga, sem hver kaupmaðr borgar bændum, sem eiga iimi i verzlunum þeirra; en sá er munr- inn, ab sá, sem lætr f'é sitt standa inni í verzlun sem lán móti vöxt- um, liann getr sagt upp láninu og tekið út peninga sína aftr, þegar hann þarf að brúlca þá; en hluteigendrnir* í verzlunarfé- lögunum geta aldrei heimt sitt fó aftr, hvað mikið sem þeim á liggr.*) ]>annig verðr hlutafé þeirra í rauninni ekki annab, en óuppsegjanlegt lán handa þeim út- lendingum, sem að nafni eru lánar- drotnar fólaganna, en sem í raun- inni eru þeir, sem einir hafa viss- *) Ekki cr að tala um heldr að selja hér hlutabréf sín, því enn hefir ekkert af Jieim íslenzku verzlunarfélögum náð þoirri tiltrú alþýðu, að til sé að hugsa að geta selt hlutabréf þeirra nerna með afföllum. Höf. naumindum af. Hafið fyrir austan Lena hafa ýmsir farið um, er hafa haft þar skinnaverzlun. Kósakki einn að nafni Desnjef var þar á ferð um 1648 í skinnakaupum og rannsak- aði þar ýmislegt, en síðan hafa menn fáar fregnir þaðan. Pyrir norðan þenna hluta Síberíu eru ýmsar eyjar lítt kunnar t. d. Nýja-Síbería, eyja- klasi allstór; þar var Hedenström 1809—1811. ]par hafa menn fundið stórkostlegar leyfar af mammútsdýr- um, sem áður hafa lifað í Síberíu; það voru tannstórir og loðnir fílar, þeir hafa fundizt þar í ísi nærri heilir og óskaddaðir, með húð og hári. Austar, norðaustr af Beringssundi er Wrangelsland, hér um bil óþekkt. Yið sjálft Beringssundið og vostr af því þekkja menn lítið til. þó hvala- 198 an haginn af öllu saman og h æ 11 a þó aldrei einum skilding1). Yeit ég að vísu, að það er ekki sá skoðunarmáti, sem monn eru vanir að hafa á þessum félögum; því menn eru vanir að ímynda _sér þau eitthvert makalaust hnoss. það heíir verið svo „þjóðlegt“ að loggja í þau fé sitt. „þjóðlegt“? — lim! það hefir líka einhversstaðar verið sagt um oss ís- lendinga, að það væri „þjóðlegt“, að tlrekka sig fullan. Ja, er það nú líka ekld eiginlega „þjóðlegt“, þegar vel er að gáð ? Bn sleppum nú spauginu, og vil ég þá segjaífullri alvöru: það er hvorki þjóðlegt né óþjóðlegt; ef þeir peningar, sem ég legg í verzlunar- félag, færa mér meiri arð, heldr en alt annað, sem ég get varið þeim til jafnhæglega, þá gjöri ég hyggilega í, að leggja þá í þetta. En ef ég gæti varið þeim á annan hátt mér til meiri hagsmuna, þá gjöri ég óhyggilega. — þetta er aðalatriðið og mergr- inn málsins. Hvað er þá innlend verzlun?-—- það er sú verzlun, sem rekin er af innlendum kaupmönnúm, svo að arðr- inn yfir höíúð lendir í landinu og eyð- ist þar. En þá munu margir svara, að margir vorir íslenzku kaupmenn sé búsettir ytra. En slíkt kalla ég eigi innlonda kaupmenn; því )>ó poir sé kannske íslenzkir að ætt og fæðing, þá reka þeir hér þó útlenda varzlun, ef þeir eru eigi hér búsottir. Aftr eru það innlendir kaupmenn, sem liafa fasta búsetu hér, hvarí heimi sem þeir svo eru fæddir og hvorrar þjóðar, som eru. 1) Höf. gjöi'ir félögunura hér rangt til; flostir ísl. kaupmenn fará og moð útlont láns- fé. Ititstj. veiðarar séu þar við og við; þar var Bering 1729, Cook 1778, Rodgers frá Bandaríkjunum 1855 og Long frá Eng- landi 1867. Alt ið mikla haf og inir stóru landflákar þar eystra eru mjög lítt kannaðir, og þangað ætlar Horden- skiöld að fara í júlí þ. á. Hann ætlar norðr fyrirj Horeg og svo austr eftir, austr með allri Síberíu ef unnt er, suðr gegn um Beringssund, og svo fram með austrströndum Asíu og heim aftr gegn um Suez- skurðinn. Hokkuð af lcostnaðinum stenzt stjórnin, en mest leggr þó stór- kaupmaðr einn í Gautaborg til. Hann lieitir Öscar Dieltson. Ilann hefir með sjaldgæfri rausn styrkt vísinda- legar ferðir og fyrirtæki Svía á seinni árum. lagt of fjár til margra Spitz- i

x

Skuld

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skuld
https://timarit.is/publication/109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.