Máni - 18.10.1881, Blaðsíða 5

145
MÁNI.
146
það ekki skilið, og er höf. sannarlega
til sóma. (Aðsent).
9.
Ur Ibrófi af ísaflröi, 17/7 8i,
„Tíðin er hér stirð, að því leyti sem
jarðgróðann snertir, og lítur hér út fyrir
allmikinn grasbrest. Síldveiði hefir ver-
ið hér góð hjá Norðmönnum, og hafa á-
vallt verið að koma skip til að sækja
hana, í morgun fór hlaðið gufuskip með
síld til Eyjafjarðar, og þaðan til Noregs.
Hér hafa fengist 3—400 tunnur í einu í
vörpurnar. Norðmenn hafa áhöld góð til
veiðanna, svo þeir geta hagnýtt sér síld-
ina vel, í staðinn fyrir að innlendir geta
það eigi, því hvorki hafa þeir hús, tunn-
ut eða salt til þess, og er það skaðlegt
mjög og óhagnaður, því að síldveiði gæti
orðið allmikill arður fyrir innlenda, efþeir
gætu fært sér hana í nyt“.
tír Itrófl tír Skaptafellssýslu, 18/8 81.
Fimmtudaginn hinn 30. júní næstl.,
þegar kl. var á 8. tíma um morguninn,
var heiðskírt veður og logn, en lágur
skýbakki við hafsbrún, kom þá allt íeinu
ljósbleikur hringur allt í kring litlu ofar
en sólin; út úr þessum hring lágu fjórir
geislar: tveir sinn hvoru megin að sól-
unni, en hinir tveir, annar niður í bakk-
ann, er var í hafinu í hádegisstað, en hinn
í útsuður. Geislabrot þetta varaði svo
sem fjórðung stundar1. •—• þ>urviðri og
blíður hafa gengið hér um allar sveitir
síðan í miðjum júlí, svo nýting hefirverið
góð áþví litla, sem komið er af heyi, en
grasbrestur er svo mikill á vall-lendi, að
víða er eigi helmingur móti meðalári, en
mýrar eru fremur góðar. Heilsufar manna
hefir verið í bezta lagi, þó hefir taksótt
stungið sér niður sumstaðar, en eigi hefir
hún verið banvæn.
1) Loptsjón þessi, er kölluð er hjálmaibönd, sást
greinilega í fögru veðri og lygnu, 6. máí 1784, kl.
10—12 f. m.
Preststefna (synodus) var haldin hinn
4. júlí, flutti Sveinbjörn Guffmundsson,
prestur að Holti undir Eyjafjöllum sköru-
lega og ágæta ræðu í kirkjunni, var efni
hennar um mormónavilluna, er sendiboð-
ar villunnar frá Utah höfðu gjört sér far
um að útbreiða hér á landi, og áminning
til hirðara kirkju vorrar um, að þeir hefði
vakandi auga á hjörð sinni, svo að úlfar
þessir næðu sem fæstum sauðum frá henni
út í myrkur hinnar örgustu villutrúar, er
nú er uppi. Ræða þessi er nýkomin á
prent, og ættu sem flestir að kaupa hana.
Bókiuenntafélagsfundur var haldinn
8. júlí í sumar, ogvar fjölmennur. Meðal
annars var þar ákveðið, að gefa út sorg-
arleikina „Othello“. „Romeo“ og „Julia“,
eptir W. Shakspeare, þýdda af Mattiasi
presti Jochumssyni. í stjórn félagsins
voru endurkosnir hinir sömu og áður.
J>,jóðYÍnafélagsfundur var haldinn 23.
ágúst í alþingissal neðri deildar, en eigi
vóru látin ganga nú heldur en áður í pessu
félagi nein fundarboð til félagsmanna þess
utanþings, sem vant hefir þó verið í öll-
um öðrum félögum stórum og smáum, er
myndast hafa meðal íslendinga, frá því
fyrst að Lærdómslistafélagið hófst 30.
ágúst 1789, til þessa dags. En fyrir til-
lögur nokkurra þingmanna, fengu þó
nokkrir menn náðardyrnar opnaðar. Efni
fundarins var hið helzta, að kjósa í stjórn
félagsins, og urðu þeir: Ttyggvi Gunnars-
son forseti. Eiríkur Briem varaforseti.
Kr. O. þorgrímsson bókavörður. þ>órar-
inn Böðvarsson og Björn Jónsson kand. í
Khöfn meðstjórnendur.
Yeðuráttan
hefir verið hér sunnanlands (síðan „Máni“
kom út seinast) með sífelldum þurkum og
opt hæg norðan átt, hitar litlir, optast um
8—10° Mestur var hitinn 130 9., 11., 17.,
19. og 28. júlí, á nóttum var frostið meir