Norðurljósið - 01.03.1929, Qupperneq 1

XII. árg. | Mars — Apríl 1929. i 3.-4.

HVERS VEGHA?
Drottinn Jesús svarar spurningum, seni ðmurleg
lífsreynsla vekur í mörgum
hjörtum.
HVERS VEGNA ER JEG FÆDDUR OG UPPALINN 1 GREIPUM ÖRBIRGÐARINNAR ?
HVÍ ER SÚ BYRÐI LÖGÐ Á MIG, SEM ENGINN FJELAGI MINN ÚARF AD BERA ? HVÍ ER JEG
FÆDDUR VANHEILL, EÐA MEÐ ILLUM TILHNEIGINGUM ? HVÍ ER JEG ORÐINN BLINDUR, EÐA
BERKLAVEIKUR ?
Þessar og' þvílíkar spurningar hljóta að koma upp
í hjörtum þeirra, sem lifa skuggamegin í lffinu, og
þeir eru margir. »Hvernig stendur á því, ef Guð er
góður og elskar alla menn, að hann hefir létið mig
fæðast í þeim kringumstæðum, þar sem jeg get ómögu-
lega notið mín, gefið mjer gáfur og mentaþrá, sem
jeg get ekki svalað með nokkuru móti? Pað, sem jeg
finn, að jeg gæti helstgertvel og sem gæti orðið með-
bræðrum mínum til gagns, er einmitt það, sem jeg
er útilokaður frá. — Hvernig stendur á því, að jeg
skuli vera látinn liggja sjúkur, svo að mánuðum skiftir,
rjett í blóma lífsins, meðan aðrir njóta gleði lífsins í
ríkum mæli ? — Hvernig stendur á því, að mjer
skuli vera erfiðara en öðrum að neita mjer um óleyfi-
legar nautnir? — Hvernig stendur á því, að jeg skuli
vera að eðlisfari geðstirður, eða of skapstór, svo að
líf mitt er ein löng barátta gegn ofurefli ? —Hvernig
stendur á því . . . . « Já, það mætti halda lengi
áfram að telja upp kringumstæður og erfiðleika og
meðfæddar tilhneigingar, sem gera lífið nær því óbæri-
legt, þegar menn gefa sjer tóm til að hugleiða það.
Er hægt að iá fullnægjandi svar við þessum spurn-
ingum, eða verða menn að stynja og andvarpa alla
æíi og æðrast, af því að þeir geta ekki leyst ráðgátu
sinnar eigin tilveruj?
E*að er hægt að fá alveg fullnægjandi svar. Meðal
annars, sem Drottinn Jesús Kxistur gerði, meðan hann
starfaði hjer meðal manna, tók hann þetta erfiða við-
fangsefni iyrir og gaf fullkomna skýringu á því.
Hann gerði það með þessum hætti. Einn dag, er
hann gekk út úr helgidómi Gyðinga, sá hann mann,
sem var blindur frá fæðingu. Lærisveinar hans spurðu
hann, hvort þessi maður hefði syndgað, eða foreldrar
hans, að hann skyldi fæðast blindur. Drottinn svar-
aði, að hvorki maöurinn nje foreldrar hans hefðu
syndgað, »heldur«, sagði hann, „cr ficltn til fiess, að
Guðs verk veröi opinber á honum.u (Jóh. 9. 3.)
Hjer var maður, sem virtist vera dæmdur til öm-
urlegrar tilveru, gersneyddur þeirri miklu blessun,
sem sjónin hefir í för með sjer. Hann átti að lifa
lífi sínu í svartamyrkri. Lærisveinarnir vildu fá að
vita, hvernig stóð á því, að hann skyldi þurfa að
bera þessa byrði, — hvers vegna sumir menn
þyrftu að bera svo miklu þyngra ok en aðrir. Og
svarið kom óhikað frá vörum frelsarans: '>t*að er til
þess, að Guðs verk verði opinber á honum.«
Vjer getum ekki efast um, að þessi maður hafi
verið tekinn til dæmis, að hann hafi verið svo að
segja fulltrúi allra þeirra, sem stynja undir slíkum
krossi, og að Drottinn hafi ætlað að láta svar sitt
við þessari spurningu vcrða öðrum til leiðbeiningar
og huggunar, sem síðar myndu heyra það.
Pví að svar frelsarans á eins vel við þig, — hver
sem þú ert, og við blinda manninn í Jerúsalem
f)Tir mörgum öldum. »Hvers vegna er jeg eins og
jeg er?« spyr þú. »Hvers vegna er jeg einmitt í'
þessum erfiðu kringumstæðum?« Svarið kemur frá
vörum frelsarans til þín: sfetta er til þess, að Guðs
verk verði opinber á þjer.«