Heimskringla - 06.06.1907, Blaðsíða 5

ftiniAlCslÁLABLAÐ HEIMSKRINGLU
Winnipeg, 6. júní 1907
Efnilegir nemendur
TYEIR ÍSLEXZKIR NEMENDUR
; V I i> WESLEY OG MANITOBA SKÚLI JOHNSON
SKÓLANA SEM HAFA GETID SÉR
* FRAMÚRSKARANDI ORDSTVR JOSEPH T. THORSON j; 1;:

SKÚLI JOHNSON
er íæddur í HlíÖ ú Vatnsnesi 1
Húnavatnssýslu á íslandi 6. sept-
emter 1888. Foreldrar hans voru
Sveinn óöalsbóndi Jónsson, er þar
bjó,' og kona hans Kristín Siðurö-
ardóttir írá Flatneísstöðum á
Vatnsniesi, í sömu sýslu. ]>au hjón
flu'btu vestur um haf í júlí 1889.
Var Skúli þá ekki ársgamall.
'Alþýöuskólanám sitt byrjaði
Skúli vestur í þingvalla nýlendu,
þegar hann var 7 ára gamall, og
h-éltj því síðar áfram hér í Winni-
]>eg þar til hann tók burtfarar-
'próþárið 1903.
•j
þpið sama haust byrjaði hánn að
stuAda nám á Collegiate skólanum
og étidaði þar ársnátn sitt með
hæstn einkunn. Eftir það byrjaði
har^v að stunda nám til undirbún-
ings undir inntökupróf á háskól-
anrip og lauk því í fyrra vor með
fyrstu ágætis einkunn.
1*'undirbúnings deildánni er 2.
ára! nánrstími.
Fyrir fyrra árið í þeirri deild
hlau't Skúli fyrstu ágætis leinkunn
í öllum náms'greinum, nema sög.u
Brtea og Canada, í henni fékk
hanji fyrstu einkunn. þá hlaut
hann og Isbister verðlaunin, hæstu
verðlaun í þeirri deild. „ ,
Sjðara árið í undirbainings deild-
inni lét piltur þessi til sín ’taká
svo, að blöðin sögðu skólaskýrsl-
ur þiessa fylkis sj';na, að hann hefði
náð hærri etinkunn^i öllum
námsgreinum deiildarinnar, en nokk
ur ,.námsmaður hefði áður gert' í
nokkrum skóla í Manitoba. þá
hlaut liann fyrstu ágætis einkunn
(iA) í ölhtm námsí'reinum.
í þeirri deild <ru námsgreinarn-
ar þessar :
1. I.atnesk málfræði.
2. Latneskar bókmentir.
3. " Algebra eða bókstafareikningr.
4. Euclid eða flatarmálsfræði.
Fyrir þessar námsgreinar, sem
allar fara saman á skólanum,
hlaut Skúli $60.00 peninga-
vierðlaun, — hæstu verðhtuii i
þeirri deild.
5. Grískri málfræði og lesmáli.
6. Grískum bókmieii'tum. Fyrir
þessar 2 námsgreinar, sem eru
í flokki, hlaut Skúli sæmdar-
vottorð skólans, annars átti
hann $30 verðlaun fyrir þær.
7. Ensk mæiskufræði og ritháttur
8. Enskar skáldskapar bókmentir
þessar 2 gre-inar eru í flokki og
íyrir nám í þeim hlaut Skúli
sæmdar viðurkenndngu, hefði
aunars at't að fá 40 dollara
peninga verðlaun.
9. Frönsk málfræði og lestur.
10. Franskar bókm'entir. þessar o
niámsigreinar eru í flokki með
þýzkunámi, en af því Skúli
stundaði ekki þýzkunám, fikk
hann enga viðurkenniingu fyrir
þær, en hafði þó hærri einkunn
í þieim en sá, er verðlaun fékk
af því hann stundaði einnig
þýzkuna.
Alls eru $130 vieittir í vierðlaun-
um í þessari daild, og sýndu próf
skólans, að Skúli heíðd átt að fá
öll verðlaunin, ef regliigjörð skól-
ans hefiði leyít þí.ð, en hún bann-
aði að lionutn einum væri leyít að
þurausa verðlaunasjóð skóíans á
þann hátt, sem námshæfileikar
lians hafa sýnt að honum var svo
lé'tt að giera.
Sitt eiginlega háskólanám hóf
Skúli í októbsr 1906, og úitskrifað-
ist úr fyrsta bekk í apríl sl. með
fyrstu ágætis einkimn í 9 og fyrstu
einkunn í 3 af 12 námsgreinum
skólans. En svo var ms5al'talið
hát't í öllum námsgreinunum sam-
töldum, að það er haft eÆtir ein-
um kennaranum, að hann liafi
staðið hæstur allra námssveina í
sinum bekk og meira en jafnað
upp í iA einkunn í öllum náms-
greinum.
Við þatta pró.f sýndi hann sömu
>'íirburðf. námshæfileika, sem hann
hafði gert áður. Fyrir nárn í
1. I/atneskri máifræði,
2. Laitmeskum bóknnentum,
3. B ó k s t af a rcikni n.gi,
4. Flatarmálsfræði og
5. þríhyrninga reikningi (Tri-
gienometry) fékk hann $60.00
verðlaun', og náði í þessum
greinum hærra stigi, en nokk-
ur annar nemandi.
6.
7-
10.
11.
12.
Fyrir nám i
Enskri mælskufræði og rit-
snild og
Enskum bókmientum hlaut
hann sæmdarvottorð í stað
$40 vierðlauna.
Fyrjr nám í
Grískri málfræði og
Grískum bókmentum hlaut
fvann sæmdarvottorð skólans í
stað $40, sem veittir eru.
Fyrir nám í
Franskri málfræði og
Frönskum bókmentum hlaut
hann sæmd^rvóttorð, í stað
$40 pieninga verðlaunaá
' 'W' , ■
Qg fyrtWn4m í
Rómveráíiri ’sifcúþjfékk hann
ednnig-gsæwdarvöttðrsJfcólans,
í staj5þ.$i5tJ periinga 4 vétðí auna'.
JOSEPH T. THORSON
er fæddur í Winnipeg 15. marz
1889. Hann er sonur herra Stefá-is
þóröarsonar, frá Bryggju í Bysk-
upstunigum í Árnessýslu, og konu
lians Sigriðar þ'orstain.sdóttur,
þórarinssonar, írá Ásakoti í Bysk-
upstunigum. þau hjón bjuggu síð-
ast í Reykjavík, þar s.-m Stefán
stundaði stieinhögg og lagningu,
þar til þau hjón fluttu til Vestur-
h'eitns árið 1887.
J ósepli 'byrjaði að ganga á al-
þýðuskóla h'ér árið 1886 og stund-
aði þar nám þiar til árið 1903, en
tók ekki burtifararpróf þaðan af
þyí liaitn var þá íarinn að vinna
I að sumrinu til, og sýnir það eitt,
að þá voru efni foreldra hans af
skormun skamti, ‘ þó annars hefði
1 P'ilturinn nóg til fata og matar í
liieiiinahúsum.
Sama árið, sem hann hætiti við
| al þýðuskólann, byrjaði hann að
| stunida náin á Collegi'a'tie skólanum
| um hanstið, og endaði þar árs-
| niáin sitt með ágætiis ©inkunn. Eft-
| ir það byrjaði hann að stund'a
Ji'átn til undiirbúnings inntöku-
| p'rófs á liáskólanum.
Eftir fyrra árs nám í undirbún-
iiigsdeáldiuni hlallt hann hæstu a-
gætis 'eitiku'iin (iA) í öllum náms-
greinum, og fékk þá Isbister verð-
vart saiiibekkiii'gum sínum við síð-
usttt vorprófin.
í und'irbúiiiings deildinni hlaut
Joseph fyrs’tn ágætis einkunn í lat-
íim, sögu, stærðfræði og í enskri,
frauskri og grískri mállræði, og .
bókmieiiitiiin á þessum málum, og
sömuleiðis í skáldskapar bókment-
uin og bókstafareikninigi. Enfyrsáj
einkiinn fékk bann i llatarmáls-
fræði og mælskufræði.
En á siðasta vetri, eða í fyrsta
bekk í sjál'fum liáskólanum, fékk
liann eins og að framan er s.vgt
iiyrstu ágætis einkunn í öllum 12
1 lámsgreinu 11 u 111, nerna í skáliskap
t.r bókmeiitmn. ]>ar hlaut li >un
fyrstu einkunn.
Piltiir þessi er frekar hár vexti,
'beinvaxiinn og freiuur grannvax’tia.
í andliti er hann frekar togin-
en kringlukiitur. Augun eru stór,
svört eða dökkbrún, og höfuðlag-
iö er að því leyti einkiennilegt, að
liöfuðið er mjóst um augun, en
upp frá þeiim þenst það út á allar
hliðar, og er því kollurinn bæði
hár og bneiður. Ber þetta vott um
óvanalaga stórt lieilabú, enda
'bandir námsíramkoma hans á ’það,
að gáfiirnar séu miklar, fjósar og
skarpar og skilningur og minni í
bezta lagi.
þessi piltur — dökkur á brún og
brá — er hinn jirúðmannl'egasti í
allri frt.mkomit, hæglátur, íáskift-
inn, hugsandi. Hann hefir nú þegar
skapað sér sjálfstæðar skoðanir á
þar sem þessi skoðun befir verið mættu að vísu fara, en ekki fyrri
svona ríkjandi alt fram á þenna | en fengmir væru jafnmargir annará
dag, þá er ekki
monniim og
von um að
þjóðfélaginu
stundir.
málafnum, og gefur
verða áhrifamaður í
þegar fram ííða
Við þetta jiróf fékk hann því hin
hæstu peninga verðiaun og mestu
sæmdar viðurkenningti, sem hægt
er að vieiita nokkruin niemanda.
sem
lu.uii.in, þau hæstu verðlaun,
skóTilin veitir í þeirri deild.
A síðara nátnsári í þessari deild
var liauii' varaforseti í bókmenta-
Enda taka Lérlend blöð til þess
hvie vel íslendingar hafi staðið sig
við próíin, og geta sérstaklega Jaess.
'Skúla Johnsons og Joseph T.Thor- Iiaiin
sons, sem þau segja að l.afi yfir-
leiitt fengið liærri einkunnir, en
nokkrir aðrir nemendur hafi áður
fenigið hér í fylkinu, og þau fara
svo langt, að geita þess til, að
mörg ár muni liða áður en nokkr-
ir námsmenn komi hinigað á skól-
ana, ier jafnist v.ið þiessa tvo ís-
lenzku námsmenn.
fiéJagi stúdeiitanua og tók þátt í
, kappræðiun og öðrutn málum
Við vorpróíiö ú'tskrifaöist
með lA tiiiikiuin í öllum
na'msgreiinim, neina flatarmáls-
fræði (Eutlid) trg mælskufræði
. (Rlictoric). í þe'irn tveimur náms-
1 jjreintun hlaut haiin fyrstu einkunn
(iB). Við það i>róf fékk hann og
$60 petiiinga verðlaun fyrir latínu
og stærðfræði nám, og sæmdar-
, vottorð (Hoiiorable Mention) fyrir
| ensku og grísku nám.
Nám siitt i fyrsta bekk háskól-
í október mán-
Skúli, sem enn er ekki fullra '9 , .
ira, er hár vexti,. alt að scx fet- | aMS b-vr>a'0'1 hanln,
nð'l 1906, og þo hann verði tals-
um og sæmi'lega þrtkinn eftir .L’ri
óg kraftalegur. Hann er Ijóshærð-
ur og bjartleit'tir. Breiðleit'ir i
andliiti og höfuðstór. Augun «.:u
meðalstór, móled't að lit.
Að ytra útliti ber þessi piltur
enigin þ,au einkenni, er tilkynnd gáí-
ur hans ; en þegar hann tekur
inann tali brennur eldLegt fjör ir
augum hans, er lýsir ljósu og fjör-
ugu hugsanalífi og skörpum skiln-
ingi. Hann er og sugður stálminn-
itgur.
Skúli er líkamsiþrótta maður
hinn mesti, og talinn með beztu
fótboltaleikendivm hér í bæ. Kann ,
er meðlimur þriggja slíkra félaga, '
og er skrifari og féiiirðir fyrir eitt
Jjeirra. Hann er og skautamf.ður
hinn mesti, og hefir hið mesta í
yndi af öllum líkams og aflrauna 1
’'þróttum: Ennþa hefir hann litið
giefið sig við kappræðum tvða fram- ■
komu á opinberum málfundum, en
með vaxf.ndi aldri er vonandi, að
hann gefi sig meira við þairri hlið
mála.
Skú.li er Islendingur í húð og
hár, bæði að ytra útliti og innra
eðlisfari. Aldrei hefir hann notið |
neinnar bilsagnar í íslenzku, en þó
les og ritar hann hana svo vel, að
margir lærðir gera þar engu betur
Hefir hann lært það mál tilsagnar-
laust í fristundum frá öðru námi. I
]>ess skal lvér giebið, að Skúli hef-
ir aldned um sína daga hragðað
nokkurn vínanda, eða haft revk-
ingar um hönd, og er hann í því
sem öðru albrigði og fyrirmvnd
ungra manna.
Skúli er upj>eldissonur herra ,
J óns Thorsbe.inssonar, raiöhjóla-
sala hér í bænum, og konu hans.
þau hjón hafa alið piltinn upp síð- |
an hann var
veröu af títna símim til kappræðu-
funda og ibóktnentalegra sain-
kvæma með ö'ðrutn námspiltum
skólalis, þá sttmdaði hann þó nám
sitt svo vel á vetrinum, að við
apríl próíin í vor hlaut hannhæstu
ágætis einkiiiin í öllum nárnsgrein-
11111 skólf.ns, nema euskum skáld-
skap. í þeirri námsgrein l.laut
lianii fyrs'tu einktinu.
Við þebta j>róf lvlaut hann og
$60 verðlaun fyrir latínu og stærð-
fræði íiáin, en sæmdarvobtorð
skólans fiyrir ensku, frönsku og
grísku náin.
J>ess skal getið lvér, að einkunn
skólans er miðuð við 100 jvrósent
eða mörk liæst, og eru mörkin
t-ákmið á þessa leið :
Frá 100 tl 80 j^rósent (iA) —
f'yrsta ágætis einkuun.
Frá 80 tfll 67 prósent (iB) —
fyrs'ta eiukumi.
Frá 67 til 50 j>rósent (2) —
ömmr einknnn.
Frá 50 til 34 prósent (3) —
þri'ðja einkmin.
Uivd'ir 34 jirósent (X) nær ekki
utskriítar j>rófi.
Reglu.gjörð skólans bannar, að
nokkrmn neinanda séu veöbt nenia
cin jneiiinga verðJami við sarna
jiroíið, sein látiit eru gilda fyrir
Jvann llokk náinsgreina, er júltur-
inn fær liæstu eiinkunn í. En þó
iinnn standi framar í tiðrtim nátns-
gneiiimn, .en allir aðrir sambekk-
ingar ltans, þa ficr liann ekki pen-
'inga verðlaiiii tyrir þær, lveldur
sæmdarvobtorð (Ilonorable Men-
>?bta
ITeimskringla hefir fundið sér
skylt, að geita pilta þessara, og
sýna myndár þeárra. Bæði er slíkt
í fylsiba máta verðskuldað, og svo
geitur það orðið vippörvun til ann-
ara námspilta, að sækja fastar
nám sitt, og á þann háitt að nálg-
ast, að svo máklu leyti, sem þedm
er vvnt, þassa tvo fyrirmyndar-
námsnveun. ]>að er og sannfæring
Hevmskringlu, að íslenzka þjóðdn
eigi fyrir höndum að njóta bæði
hedðurs og heilla af. lifsstarfi þess-
nra pilta, eí þeim endist aldur.
Haimskringla óskar þoim af al-
hug allrar framtíðar farsældar,
og að þairra sómatega framkoma
miegi verða mörgum af vonim
ungu námssveiinum ljós á leið
þetirra til sannrar 'þekkinigar í vis-
indum og listum.
j Bretar og Búar J
það eru ekki enn liðin 5 ár síð-
an Bretar og Búar bárvist á bana-
spjótum í Transvaal og nágranna-
h'éruðunum í Suður-Afríku. Haitur
og ofsókn, byssan og sv'erðið, réðu
þá lögum og lofum. I.andið var í
eyði, b'úijieivi ngur flestur týndnr
eða dauður, húsin í ösku og fiólk-
ið, eðíi sá h'lu'ti Joess, sem ekki gat
borið vopn, ýmdst í bergæzlu eða
flúið til friðsælli bygða. Dugleig'ir
borgarar og góðdr drengir í flokki
beggja voru þá fallndr í þúsund-
tivga'tali og dysjaðir í hinum mó-
rauða Afriku b'runasandi, og að
eins lítil og lág stakstednaiþ'ústa
með krossmerki úr tré upp vir
bennd miðri til að tákna gröf ein-
undravert, þó
stjórnmálamönnum í NorðuráLu
litds't illa á og spáðu ilhi um, er
þeir sáu Bretastjórn veita Búum í
Transvaal og nágrannah'éruðum ó-
skertan rétt til að stjórna sár
sjálfir, — að veita herbaknum hér-
uðum algert sjálfsforræði, að því
er snertir öll þairra sérstöku mál,
og Búum öllum bókstaflega sama
borgararétt í öllivm skilndngd eins
og Bretum og annara þjóða mönn-
um í þeim h'éruðum er vedttur.
Og þeibba áður en liðin ;eru 5 ár
frá því styrjöldin endaði. Innan 5
ára írá því þeir gáfust upp við að
bierjast fyrir “frelsi” sínu og
“réfti", veita sigurvegararnir nú
Búunum miklu fullkomnara frelsi,
og meiri borgaraleg réttindi, en
þedr höföu hait nokkru sinni áður.
þetta ler einstakt alveg í sög-
unni og því ekki undarlegt, þó ráð
ríkum stjórnskörungum í Norður-
álfu þyki þessar aðfarir ærið gapa
lagar og spái illum afdrifum. Vit-
anlegt er það, að Búar yfirleitt
eru mjög þrönigsýmr og sérlundað-
ir og ib'ibiliu-menitaðir mærri ein-
göngu, en þó er sú skoðun að
vændum ekki ástæðulaus, að þeir
sjái og skilji, að þeirra hlutur er
nú ekki að eins jafngóður og áður,
heJdur betri, og að þeir þá matii
það og virði. Og einn þeirra, er
þannig lítur á málið, er hinn ný-
kjörni forsætisráöherra í Trans-
vaal, hinn nafntogaði hersbjóri Bú-
anna, Louis Botha. Hann heldur
því fram, að með því að sýna Bú-
um svona rtvikla tiltrú undirains
að stríðinu loknu, hafi Bretar ger-
samlega yfirbugað allan óvildar-
hug til Breita hjá Búwm, að með
staðfiestiii'g stjórnarskrárinnar fyr-
ir Transvaal liafi Edward konung-
ur umhvierf.t öllum Brata-óvinum
af hollenzkum ættum í Suður-
Aíríku, í virkilega Breta-vini.
þet’ba er álit Botha, er sjálfur var
harðdrægastur og stórvirkastur ,
allra óvina Bneta í styrjöldinni.
Að þetta álit hans sé rétt, það ,
gstur auðvit'a'ð enginn sannað
ii'sma t'íminn og reynslan.
1 neðri'dsild Transvaal-þingsins
si'tja 69 þingmenn, og urð’u úrslit-
in þau, í nýafstaðinni (fyrstu)
kosnin'gasókn, að 37 Búar hlutu
kosniingu, og 32 enskumælandi
rmenn. ]>ó nú enskumælandi m-snn-
irnir fyltu allir einn flokk á þingi,
haéa Búarair samt 5 atkvæði um-
fram, og, að írádregnum þingfor-
seta, 4 atkvæði umfram. En svo
er nú aflsmvinurinn á þingi í raun-
inni miklu- meiri, því Búar allir
standa saman, sem e'nn maður, en
Bnetarnir skiftast í 4 andv.’ga
flokka, og einn sá flokkur, skipað-
ur 6 möniuvm, er nokkurn veginn
vís til að fylgja Búum, í flestum,
ef ekki öllum málum, og hi5 sama
má segja um 2 aðra smáflokka.
Beiina andstæðinga Botha stjórnar-
inniar má telja að eins 21 þingm.
Flokkarnir á þessu fyrsta þdngi
sk'ifitast þannig :
‘'His't Volk” (f'ó'lks-flokkurinn) 37
að vinna þeiirra
því áfram uppi-
Kínverjar gerðu
þjóöa mien'n bil
verk, og halda
haldslaust eins og
mV.
“Het VoJk” menn og “National-
ists” voru í byrjuu sóknar og
enda só'kndna í gegn samdóma í
því, að það vær.i brýn skylda, að
gera Kínverja landræka tafcar-
laust, og helzt að þverbanna ‘gulu’
þjóðinni landgöngu i Suður-Af-
ríku. En síðan Botha náði völd-
um, hefir hann skift skoðiin að
mun á þessu máli. Má hedita, að
hann og hans ílokkur sé nú í aðal-
atriöunum samdóma þeim “Rand-
lávörðunum”. Er það ástæða
hans, og hún eðUteg,, að þessu
rnáli megi ekki flýta, því á ‘Rand’-
námunum byggist ekki að eins
helzta tekjuvon S'tjórniarinnar,
heldur ednnig öll velmegun héraðs-
ins í heild sinni.
Eins og nú stendur eru því á-
stæðurnar þær, að “Nationalist-
arnir” (6 menn á þdngi) eru þeir
einu, sem hiklaust beimta Kín-
verjana flutta heim aitur tafar-
laust.
það kynkgasta er, að stjórn
Breta er óþægiteiga flækt orðin í
]>essu vandræðamáli, — aðalmáli
I.ransvaal-manna í bráð. Stjórnar-
formaður Breta, Sir Campbell-
Bannierman, græddi ekki fáa á-
hangendur í seinustu almennum
kosndnigum á Englandi með út-
málun sinmi á meðferð Kínverja í
nátmvnutn í Transvaal. Meðferðin
á þedm var þjóðarskömm, og það
var þ'jó'ðartjón og þaö stórt, að
láta þá haia vinnutva, sem þeirra
eigin a'tvinnulausu nvenn ættu ein-
ir að njó’ta. Hér þwrfcti að taka í
strengiinn, — að senda Kínverjana
Imrtu taf'arlaust. 1 'mdlli'tíðinnd var
Transvaal mönnnm vaitt fult
sjálfsforræði. Svo hafa þeir nú síð-
an kosið fulltrúa á sitt iyrsta lög-
gja'fárþing, og nvi sýuiir revnslan,
að þegar til alls kiemur, þá eru
].'-■ ir þingnvenn sem næst aindragnir
andvígismenn Bretastjórnar í máli
]:essu.
1 sambandi vi-ð stjárnarskrána
;r ekki nietna eitt ©vn'aista atriöi,
sem Transviaal mienn haía kvartað
yfir, það er val efrideiildar þing-
manna, ien því vali réðd í þetta
skifti Selborne jarl, umboðsmaður
Breta fyrir Transvaal. Stjórnin
kvartar yíir, að þeir meini margir
S'éu télkomulausir rú'éuu:, ekki vaxn-
ir stöðunni, að margir þ:irra hafi
ekki ti’ltrú Transvaal-manna. Að
auki horfi til vandræðá á þingi
‘Progr:‘ss:v:s’
(framfdra ..)
“Nationalists” (þjóðliðafl.) 6
\brkamanua flokkurinn ....... 3
Öháðra íiokkur ............. 2
Alls
69
hv.ers faJlins vinar eða óviinar, — “Bet Volk” flokkurinn saman-
ofit beggija saman í einni gröf. J sbendur af Búum edngöngu, cdns og
þannig var ástandið í Transvaal naf'ni'ð bendir á.
fyrir tæpum 5 árum síðan. Og
þessi hrikatedkur kostaðd Breta um
þúsund m'illíóndr dollara, að ó-
töldu lífi og lífsstarfi þúsundanna
af nýtum drengjivm, ier þar látu
i fiö.
þeitta var óréttlátt stríð, segja
margir, og ásaka Breta óspart fyr
ir. Um það má þráitta í það enda-
lausa. Kn víst er það, að hafi
Brettar átt ániæli skilið fyrdr upp-
tök þeirra-r styrjaldar, þá eiga
þeir ekki síður heiður skiilið fyrir
breytni þeirra við Búa, að styrj-
öldinnd eivdaðri. Brotar eru nú að
“Progressives” flokkurinn sam-
anstsndur af ríkismönnum og gull-
náma'edgendum eða þeirra vildar-
I mönnum. ]>essir “framfaramsnn”,
eða “Rand-lávarðar”, ains og gull-
námaeigendurnir í “Rand” náma-
h'éra'ðinu eru alment n.fridir, héldu
því fram í sókninni, að iiánia-
rnönnum öllum væri hætt.i búm,
ef foringi Búanna, Botlia, kæmist
ti! valda.
“Nationalists" flokkurinn s m-
anstendui af enskumælandi mönn-
um, er í ftestum málum eru and-
vígdr “Rand-lávörðwmvm”, og sœi
þiess, að efiride'ild eins og
sé skipwð, séu “Progressiv-
meiri liluta, og muni því
v-’gna
lvún iiiú
es” í
l.'-fta afgreii'öslu mála í neðride’i'l'd'
inni, þar sem ‘ Progressives” eru í
iniklum minnd liluta. þe.bta telur
stjórn Bothas eimt skuggann í
saftíbandi við- x'tjcrniarskrana, og
l:óður ]>ví stjórn Breta, að takri
þeitta sérstaka atriðd til yfirvegurs-
ar á ný.
þanndg er þessu Trai svaal máli
kornið. Eftir er <vð láv tima og
reynslu sýna, hvort Búar m:"ta
ekki j-vfn göf.iga breytni sigwrveg-
arann . Ö'l x'tríð ern cr.ttlit, —•
:ru , órétt'.ætið sjálfit á æðsta stdgi.
það er ósannað, að Breta og B.Va
strífóð hafi veriS óri'ttlátara, en
str.'ð alment ern. Að minsta kosti
eiitt af grundvallaraitri'ðunum, s.tn
þaö Jjygð’st á., var sá hvrningar-
stu’inn a’lra borgara-réittdr.'da, a-ð
enginn skivli skabt gja'da án lilivt-
töku i landsinálum. Um þann ritt
t:; tuðu Biiar bre-zk’.vm nýbyiggjum.
Jvennia ré tt Vi&:ta Brejar Búivm nú
fylsta sk Inin ú, a.ð heéta má
Suður-Afríku.
skilningi, a.ð
strax að lokinnd
styrjöldinni.
þ a k k a j- u r ð
leika það í Suður-Afríku, ssm eng- : aö auki hafa s:tt sér það mark-
in þjóð hefir áðwr lcdkið. Hvernig 1 mið, að evða ríg o.g óvild milli
sá leikur endar, hvernig þ?ssi til- þjóðflokkann/a, en s tm.ina þá h:ld
rann tskst, það er nokkuð, sem J vir í eiina þjóðarhsild.
Stærsta
sin'ir.'gsm'i-li'ð
]>að h'jfir dregist teiUigur en skyldi
að'geta ojjdni’ierkgí. þuirrar mann-
úðar og kærtedksverka, sem mér
voru auðsýnd af ís!on*dingum í
Foam I.ake byg'ð í sl. dssjimbír,
þegar ég i óumflýjanilegri fijarv.ent
manivsins ht:ris,_ var þar í bygð
rne-ð 3 börn, ráðþrota og bjargar-
sniauð. þá var það, að þan hjón
Jón Thorlacíus og kona hans gterð-
ust frtinikvöðlar að því, að Islend-
ingar þar í hygð gálu mér $30.00
virö'i af matvoehvm og jietviniguin,
sem mér var afihemt tnestmegnis í
einu, vtm jálateytið. Ilvað hver
einn gafi, gat ég ekki fengið að
viita, en Jtessi cru nöfn ve'gerða-
urvegiinimvm í ednu og öllu, skyld f'gngs í þessu etfnd. þeir eru latir til manna rni*nn‘a : • Nartason, Jóu
a
engdnn gotur sagt, að svo stöddu,
en víst er tilraunin' talte'g, — eiins
fögur icii'ns O'g
þ'jóðanna.
það hefir td
hún er'S'instök í sögu
þessa livervistna vier
inigasókninni var ‘ Kína-málið'
e., hvert heppi'sgra v.eri
Kínverjana alla lvsim til
afitur, eða láta þá vera.
í kosn-
k-
að sisnda
Kíntlands
En Kín-
ið álitið sjá'lf'sagt, að bertekin | verjarnir, sem hér er um að ræða,
þjóð þurfi um langau tíma að búa | eru aðal starfsm'enn/irnir í gtili-
við þröngan kost í öllum skiltiingi, námiun öllnm í héraö'inu. Svert-
— að vera ánauðivg þjóð, háö sig- | imgjarnir þykja hvimteiðir við-
En ]>etta þýðir
ára gamall, og | er fær liæstu
yengið hontvm að öllu teyti í beztu
foreldra stað. Og svo segir Jón,
að piltinn skuli ekkert það skort i,
sem hann geti veitt honum, þai
til að krjúpa, að moka og grafa, I vdnmi og fiást varla, og fáist þeir,
og skyld tiil að greiða skatt, en ó- i þá eira þeiir ekki nema stivtta
tion). þetta sæmdarvottorð þýðir hæf til að stjórma. Svo almennur stund í senn. Hvítir meun fást
hvj það, að sa, er lilý tur það, bef- | hsfir þessd skilningur verið, að eft- ekki nó'gu margir til þeirrar vinnu,
dr innanríkdsstríðið í Bandaríkjun- | enda þola þeir hana naumast til
um liðu fivll 10 ár, áður en sunn- | kntgdar í því lofitslagi. Kinverjar
an'mönmvm var veittur óskertur
allur sá borgararéittur, er sigur-
veigararnir, norðanmenn’, höíðu.
Og þar var þó og er sama þjóðin,
ir staðið frainar þeiin sambekking-
11111 síiinin, sein lilotið lvafa jien-
inga V’erðf'aitti íyrir nám i þeim.
einniig það, að sá
peniiii’a verðlaunin
fiyrir vissar namsgremiar og sæmd-
ívrvottorð fyrir liimar, Ivefði að
réttii lagi verðskufdað að fá öll
l'jeninga verðlaun bekksins, ef regl- auki almenit álitið, að í B indaríkj
til hann hefir lokið háskólanámi ! tigjörð skólans Iveifði leyfit það. Og nnum sé frelsis og jafnréttishu '
s:nu og náð í sjálfstæða stöðu. þretta var afstaða Josephs gagn- [ myndin á hæstu þroskastigi.
somu s’iðir, sama tungumál, o. s.
frv., bæti nvrðra og svðra, og að
a'.'tur á mó’tii íást eins margir og
f'ást skip tdl að flevta þaim vfir
hafið, og að auki vinna þs'ir fyrir
eivda minna kaup, en svertingjar
vi'jri ÞV'gja- •
í sókn'innd skiftust skoðanir
þanntig, að “Progressives”, verka-
mienn og þair “óháðu”, voru sem
næst samdóma í því, að Kínverjar
Thorlacíus, J. Janusson, T. Ptáls-
son, K. Hslgasun, Svoinn--------son,
I,. I.axdal, Sigmar Sigurðsson, J.
A. ðlagnússon, Sv. ólafsson,
Markús Guðnason, Guðm. Stsf-
ánsson, Stcingrímur Si 'urðsson.—
OUtvm þtessum mannvinum V'Ott l
ég hér með alúöarfiylsta þakklæti
fyrir gjafirnar, og sér í lagi þakka
éig hr. Stgr. Sigurðssyni, sem af-
bentd mér þetta, innitega alla
Jtjálp hans og umönnun, þetgar mér
og börnwniim lá mest 4.
'v’PeK> J5- tnai 1907
Mrs. Sigr. Th. Johnson.