Heimskringla - 22.07.1909, Qupperneq 4

Bll '4 .M'IKKIPRH, 22. jfJLl ÍOOD
<1
BEIM5KRINGDS
•r*
mcS öllum þeám ráðum, sem
mannfrelsinu erU samboSin,
svo sem frjálsum bindindissam
tökum og fræðslu um skaS-
væni ofdrykkjunnar.
4. AS vinna aS frjálsri menningu
í öllum greinum og stuSla aS
því, að efla andlega og líkam-
lega heilbrigSi þjóöarinnar meS
sjálfsstjórn og sjálfsaga. Vilj-
um vér því velja oss aS orS-
taki : Sjálfur leiS þú siálfan
þig”. M
(Eftir “Ingólfi).
Íslands fréttir.
FélagiS ,lSjálfstjórn”- sem ný-
lega hefir veriS stofnaS í R-eykja-
vík, til þess aSallega aS vinna aS
afnámi vínbannslaga þeirra, sem
síðasta alþingi samþykti, heíir
heypt blaöið Ingólf, og ,er IMagnús
Einarsson núverandi ritstjóri þess.
1 edntaki því, sem út kom 24. júní
sl., er svolátandi “Ávarp til Is-
lendinga”, undirritaS af rúmloga
hundrað félagslimum, mestmegnis
til heimilis í Reykjavík : —
AJþingi Islendinga hefir nú í
fyrsta sinni í þingsögu sinni stigiS
þaS spor, er teljast veröur veru-
leg skerðing á almennum mann-
réttindum, meS því aS samþykkja
lög um algert bann gegn aSflutn-
mgd, sölu og nautn áíengra
drykkja. Er taliö víst, aS lög
þessi muni öölast staSfestingu, og
yrSi þaS þá einsdæmi í löggjöf
allra siSaSra þjóSa.
“IvagasmíS þessari leyfum vér
oss aS mótmæla.
'Vér lítum svo á, sem þetta séu
nauöungarlög, er geti orSiS til
háöungar og hnekkis fyrir landiö ;
til háSungar fyrir það, aS fariS er
meS þjóS vora eins og hún væri
óvi'ti og þyrfti aS sjá henni far-
borSa meö nauSung og banni ; til
hnekkis ft'rir þaS, aö landiS fyrir
þá sök kann að veröa svift hag-
kv æmum verzlunarsamningum við
önnur lönd.
“Vér teljum þaS skerSingu á
persónulegu frelsi manna, aö setja
lagabann um þaö, er að eins varS-
ar hegSun einstaklingsins, enda
hafa löggjafarþing allra þjóSa
ga’tt þessarar reglu í löggjöf sinni,
undantekningarlaust aS kalla.
“Vér teljum bannlög þessi enn-
fremur niSurdrep;á allri heilbrigðri
’bindindisstarfsemi, þar sem þjóð-
inni meö jxnm er ekki kent, heldur
nauðgaS til j»ess aö afneita áfeng-
inu.
“Og loks hyggjum vér, að lög
þessi verSi siSspillandi í fram-
kvæmdinni, að jxiu muni reynast
oss eins og lik lög hafa reynst
annarsstaSar, JxStt sketnra hafi
farið, leiöa til lagabrota, verzlun-
arsvika, rógburöar og hræsnii og
auk jtess deyfa ábyrgSartilfinningu
einstaklingsins.
“þaS er sannfæring vor, ,aS frels-
ið og sjálfsaginn sé hollasta og ör-
.uggasta leiöin aS menmngartak-
marki þjóSfélagsins jafnt og ein-
staklingsins, en aS nauðung og
helsi sé niöurdrep á allri heil-
brigðri þróun og menningu.
Fyrir því skorum vér á alla
góða og frjálshuga menn og kon-
ur í landi voru, aS ganga í alls-
herjar samband til verndar per-
sónulegu frelsi og mannréttindum
gegn ]>éssari og annari nauSttng
,og árásum á alment mannfrelsi.
“Félagsskapttr Jx-ssi er skipaSur
monnum úr öllum stjórnmála-
flokkum landsins, og lætur því
ekki flokksmál þeirra til sín taka.
En tilgangur hans er í fám orSttm
þessi : —
1. ,AS vinna á móti hvers konar
nauSung og skerSingu á al-
mennum mannréttindum.
2. AS vinna að því, að lögin um
aSfliitningsbann á áfengi eigi
sér sem skemstan aldur.
3. Aö efla bindindi og hófsemi
Thore-félagiö, sem ýmsir vortt
hra*ddir um aS mundi setja landið
á höíuðiS, ef alþingi heföi gengið
aS tilboöi jtess í vetur um aS ger-
ast hluthafi í því, hafði áriS sem
leið 610,000 kr. í tekjur af farm-
gjöldum meS skipttm sínum. — í
hreinan ágóSa hafSi það 42,000 kr.
og var j>aS 7000 kr. meira en áriS
næst áður (1907). Hluthaíar fengtt
4 prósent í ágóSa, en 32,000 kr.
voru lagðar í varasjóö. HvaS scm
líöur Thore-félagstilboSinii, er sárt
að vita um ]>ann aumingjaskap,
aS allur ágóSinn af samgöngtinum
milli Islands'og annara landa skuli
lenda í höndum útlendinga, og aS
Islendinga sjálfa skuli skorta á-
ræði til aö kippa því afkára-fyrir-
komulagi í lag.
Á prestastefnunni aS þingvöll-
tim verSttr rætt um játningahaft
og kenningarfrelsi, kristindóms-
kenslu ttngmenna, kveldmáltíSar-
sakramentiS, undirbúning presta-
efna og nýjar kröfur meS nýjttm
tímum, kirkjuþing og tillögur um
aSskiInaS ríkis og kirkju, uppsagn-
arvald saínaSa o.fl.
--------T--------
Tíu konur gerðu kröfu til
karlsins.
Nýlega var í borginni San (Fran-
cisco maSttr aS nafni John Mad-
sen tckinn fastur og kærötir ttm,
aö hafa kvongast aS minsta kosti
tíu konum, sem allar hafa leitaö
hans um langan tíma.
Lögreglan í New York borg hefir
leitaö mantis jæssa í sl. niu ár, en
ekki getað fundiS hann fyr en nú.
Lögreglan kveðst geta sann.tS, a'5
hann hafi síöan áriö 1900 kvong-
ast aS minsta kosti 10 konum, og
máske 14 öSrttm, og aö hann hafi
narrað út úr konttm sínum ekki
minna cnn 30 þúsund dollara.
ASallega valdi hann efnaðar
ekkjttr meö börntim. Ilann var
svo góðtir viS börnin, aö mæðurn-
ar fengu ást á honum og gáftt
honum sig og efni sín.
Ilér er skrá yfir konur þær, sem
menn vita fyrir vist aS hann flek-
aði jxtnnig : —
1. Marja Wiggins Brown í Spring-
field, Mass. 19. des. 1904. Hún
fékk honum $500.
2. Elizabet Jackson í Kansas, —
haustiö 1908. Hún fékk honum
$1400.
3. Minnie Allan í St. Louis, 5.
nóv. 1907. Hún fékk honum
450 dollara.
4. Alice Richardson í St. I/ouis,
haustiö 1906. Hún afhenti hon-
ttm $200 í peningitm og nokkuS
af verSmætum skrautmtinum.
5. Annie Farran í Rockport (júní
1907), hún fékk hontim $1400 í
peningum, $600 í ávísunum og
$250 demantshring.
6. Sylvia Pollard í San Francisco
(ágúst 1908), seldi hús sitt, og
lét hann hafa verS þess.
7. Henriette Leopold i San Fran-
cisco (13. apríl 1909) fékk hon-
um $620.
8. Jessie Tretheway (15. maí
1909). Httn fékk honttm enga
peninga, því hún kotnst aS því
aS hann hafSi bréfaviSskifti
viS aðrar konur.
9. Frú Debonnett hefir séð og
þekt manninn, — hann haföi
kvongast henni.
10. Katrín Baumann í St. Ixtuis
fékk honum $1000 áSur en hann
kvongaðist henni.
11. Mnggie Bloom, rík ekkja, seldi
hús sitt til Jtess aS fá honum
andvirSi jtess áSur en hann
kvongaöist henni.
Lögreglan í New York og San
Francisco hefir enn íremur í hönd-
tim kröfur til þess manns frá kon-
um í Los Angeles, Stockton, Get-
tvsburg, St. John, Ilamilton, Cin-
cinnati, Louisville, Kalamazoo,
Ilot Springs, Ark., Toronto ag frá
þýzkalandi.
Alt vortt jxtö efnaðar ekkjur,
sem hann kvongaðist, og lögregl-
an heldttr fram því, að hann hafi
byrjaS kvonfanga leiSangur sinn
með því, aS kvongast ekkju í
Oyster Bay áriö 1900. Iljá henni
fékk hann $1500 í peningtim og
hvarf svo bráSlega frá henni, eins
og frá öllum hinum, eftir aS Ihafa
náö í skildingana. Annars hefir
maSttrinn lifaö í vellystingum
praktuglega allan þennan áratíma,
setiS í sífeldum brúkaupsvedzlum
og þegiS sæmd af ekkjunttm, svo
aS hann hefir haft gna'gð fjár
handa á milli. En svo spáir lög-
reglan í New York, að nú muni
fækka ttm veizltthöldin, og aS ná-
ungi þessi muni veröa dæmdur í
langa fangellsisvist.
Bókalisti
N. Ottenson’s,—River
Park, Winnipeg.
Áfen.gi og áhrif þoss, í b. 0.10
Eggert Ólafsson (B.J.) ... 0.15
Gönguhrólfs rímur (B.G.) 0.20
HugsuuarfræSi (E.B.) ...... 0.T5
Huklufólkssögur, í bandi... 0.35(5)
Höfruuigiahlanp ...... ..., ... 0.15
Jóu. ólafssouar Ljóðmiæli
í skrautbandi ....... „. 0.60(3)
KristinfræSi ........ ,... 0.45(2)
Kvæði Hannesar Blóndal 0.15(2)
MiálsgreiinafræSi ... .... 0.15
Mannkynssaiga (P.M.), í b. 0.85(5)
Mestur í hieiimi, í b. .... 0.15
Passíusálmar, í skrautb. ... 0.50
O'lnbo.gabarniS ... ...|... ... 0.15
Prestkosningin. Ledkrit, eftir
þ. E., í b. .......|.... 0 30
Ljóðabók M. Markússonar 0.50
FriStþjófs sönglög .... ,... ... 0.50
Ritreglur (V. Á.), í b. ... 0.20
Sálmiabók, í b. ... ..... ,..., 0.55
Seytján æfintýri, í b. ... 0.35(3)
SiSfræði (H. H.), í b. ... 1.10
Stiafsetaiingarorðbók, í b. 0.30(3)
Sundreglur, í b. ... ,...,.. 0.15
Útileigumaninasögur, í b. 0.45
Útsvarið. Leikrit, í b. ... 0.35(2)
Með þvl aO biöja æfiiilega um
“T.L. CI(iAR,“ þá ertu viss aö
fá ágætau viudil.
(UNION MADE) *
Western i'igar Factory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
MARKET H0TEL
146 PKINCESS ST. ‘EKn..
P. O’CONNELL, elgandl, WINNIPEQ
Beztu tegundir af vínfönRum og vind
um, aðhiynning góð. húsið endurhætt
Woodbine Hotel
JOHN DUFF
PLUMBEK, OA8 AND STEAM
FITTER
Alt verk vel vaudaö, og veröiö rétt
664 Notre Damo Ave. Phone 3815
Winnipeg
Verði Ijós ....... ....0.15
Vestan hafs og austan . þrjár
sögur, eftir E. H., í b. 0.90
Víkingarnir 4 Hálogalandi
eftjr H. Ibsen ... 0.25
þjóðsögiur ó. Davíöss., í b. 0.35(4)
þorlákur helgii ... ... ...... 0.15
þrjátíu æfintýri, í b. ...... 0.35(4)
Ofurefli, skálds. (E.H.), ib. 1.50
Tröllasögur, í b.... 0.30(4)
Draugasögur, í b....... 0.35(4)
ólöf í Asi ..... ....i... .. 0.45(3)
Smæliiinig.jar, 5 sögur (E-H.)
í 1>aindi .............. 0.85
Jómsvíkinga og Knytlinga
saga, útg. í Khöfn 1828
1 vönduSu bandi (aSeins
fá eintök). Póstgj. lOc 2.00
Skemtisögur eltir SigurS J.
Jóhannesson 1907 ... 0.25
KvæSi eftir sama frá 1905 0.25
LjóSmæli eítir satna. (MeS
mynd höfundarins) Frá
1897 ................... 0.25
Tólf sönglög eftir Jón FriS-
finnsson ..... ......... 0.50
Grágiás, Staðarhólsbók, í
skrautbandi ....... : 15) 3.00
Sturluniga, Part I. tfitgefki í
Khöfn af K. Kaalund
í bandi ... (20) 4.50
Nýustu svemskar Musik Bæk-
ur, útg. í Stockhohn :
Svemska Skol-Qvartetten ...0.60(5)
26te och 27de Tusendet Sv.
Skol-Qvartetten ........ 0.60(5)
Daim Körem ............... 1.00(5)
Normal-Saingbok ........... 0.50(5)
Tölurnar í svigum aftan viS (ag
fraimain við j»ar sem póstgjald er
meiir.a en 9c) bókaverðiS, merkja
pófstgjild j»a,S, sem fylgja verður
pömtu n utanbæjarmanin,a.
N. OTiTENSON.
Stœrsta Rilliard Hall 1 NorðvestnrlandÍDO
Tln Pool-borö.—Alskonar vfnog vindlar
Lennon A llebb,
Eigendnr.
Sendið Heimskringlu til
vina yðar á Islandi.
Department of Agriculture and Immigration.
MANIT0BA
þetta fylki hefir 41,169,089 ekrur lands, 6,019,200 ekrur eru
vötn, sem vei-ta landinn raka til akuryrkju'þaríia. þws vegna
höfum vér jafna.n nægian raka tiil uppskeru tryggiu'ga r.
Ennþá eiru 25 mdlíónir ekrur óteknar. sem fá má meS heim-
ilisréitti eða kaiupum.
lbúata;a áriS 1901 var 255,211, nu er nún orðin 400,000
manns, hefir nálega tvöfaldast á 7 árum.
Ibúatala WwnMpeg borgar árið 1901 var 42,240, en nú um
115 þúsundir, hefir meir en tvöfaldast á 7 áruni.
Flutningstœki eru nú sem næst fullkomin, 3516 mílur járn-
brauta eru í fylkimu, sem allar liggja út frá Winmaipeg. þrjár
þverlandsbrauta lestir fara daglega frá iWvnndpeg, og innan
fárra mámaða verða jtær 5 talsins, þegar Grand Trunk Pacific
og Canadiam Northern bætast viS.
Framför fylkisims er sjáanleg hvar sem litið er. þér ættuð
aS taka J>ar bóltestu. Ekkert anuaS land getur sýnt sama vöxt
á sama túnabili,
TIL FllRDAnAIINA :
FariS ekki framhjá Winnípeg, án jiess aS grenslast um stjórn
ar og járnbrautarlönd til sölu, og litvega y5ur fullkomnar upp-
lýsingar um heimilisréttarlönd og fjárgróSa möguledka,
Stjórnarformaður og Akuryrkjumála Káðgjati.
Skriflö eftir npplýsingum til
.lonoph Rnrke. JitN. Hartiicy
178 LOGAN AVE., WINNIPEG. 77 YORK ST., TORONTO.
ROOSEY ELT, fyrverandi for-
seti Bandaríkjanna, er um
þessar mundir í Afríku að
leita að viltum ljónum, en hér í
Winnipeg er 23. ár gamalt viku
blað sem Heimskringla heitir,
og er að LEITA að nýjum kaup-
endum sem vilja horga $2.00
fyrirfram, og fá 2 góðar sögur
með fyrsta árgangnum fyrir als
enga borgun. — Yitið þér af
nokkrum sem ekki kaupir hana?
-.tíg
v.
\ LDKEI SKALTU geyma til
-E*- morguns sem hægt er að gera
í dag. Pantið Heimskringlu í dag.

Beiwood Lapr
nExtra Porter
Styrkið
taugarnar með þvf að
drekka eitt staup af
öðrum hvorum þess-
um ágæta heimilis
bjór, á undan hverri
máltfð. — Reynið !!
EDWARD L. DREWRY Winuipeg, Cuunda.
LÁRA
87
88
SÖGUSAFN IIEIMSKRINGLU
LÁRA'
69
90
SOGUSAFN IIEIMSKRINCLU
enginn maður, nema ég og tveir aSrir, i allri NorS-
lurálfunni geta opnaS, og jæss vegna gctur enginn náS
í dagbókina mína til að lesa í henni. A5 afstöðn-
,um morgunverði og morgun-bænahaldi, sem frú Fer-
rier fluttd, gekk ég mér til skemtunar um garðinn.
Iþaö lítur út íyrir, aS sjúklingar hér hafi mikiS frjáls-
ræði í Jæssu tilliti eins og í öllum öSrum greinum,
enda beld ég, aS enginn Jæirra sé bandóður. Ég
eyddi miklum tíma í, aS koma mér í mjúkinn hjá
garðyrkjuman'ninum, — vinátta hans getur komið
mér að miíklum notum, ef ég skyldi lenda í nokkrum
yandræðum. Ilann lítur út fyrir að vera meinlaus
°g góSur miaöur, en lítt mentaSur, og mér þótti
mjög vaent um að frétta, að uppáhaldsbarn frú Rob-
ins var dóttiir hans. Moö tár í attgttm talaði hann
um frú Robins, og sagöi, að hún hefði veriö framúr-
skarandi vel liSin af öllum, nema frú Ferrier. Eg
gaf honum oina guineu, til þess að hæna hann enn
betur að mér. Svo fór ég og skoðaöi garðinn og
alt annað mjög nákvæmlega. þaS var ekki unt, aS
villast á því. Ég var í reglulegtt fangelsi og enginn
mögttleiki að komast út, nema aö fá hjálp, annaS-
hvort að dnnan eða utanveröu, frá einhverjum. Ég
sá J>ennan háa stcinvegg, scm timkringdi garðinn á
alla vegi, og datt í hug, að fú elskuvcrSa manneskja,
sem ég var kominn til að njósna um og eí mögulegt
væri að hcfna, hefði orðið að eyða þremtir gleði-
snaitöum árum í jyessit fangelsi, án Jæss aö hafa
aðra að umgangast en vitfirringa og gæzlumenn sína
og {xúrra. j>að var mjög leiðinleg saga.
Síðari hluta dags var Ophelia dálítið skrafhreifn-
ari. Vesalings stúlkan sveámaSi einsömul ttm garö-
inn, og var aS leita að litlu stúlkunni garðyrkju-
mannsins, svo ég fylgdist meS henni og fór aS ledta
líka. Við fundum samt ekki barniö, og tirðum aö
hætta og fara inn, því þaS var byrjað að rigna.
Ophelia bauSst til aS fj’lgja mér ttm bygginguna og
sýtia mér hana, og gertgttm viS því í gegn um mörg
herbergi og marga ranghala. Loks komum viS í
endann á einum göngum, sem mér fanst ég kannast
viS. Kg ætlaði aS halda áfram eftir þeim, en þá
þreif Ophelia í handle.gginn á mér og sagöi heiftar-
lega : “Nei, farSu ekki inn í þessi göng”.
“því þá ekki?” spurSi ég.
“þatt liggja aS fóSraða herberginu”, hvíslaSi hún
meS hryllingi.
það kom líka hryllingur í mig, því hræðsla henn-
ar hafði óbeinlínis haft áhrif á mig. Nú mundi ég
glögt, aö jiegar ég var hér í fyrsta sinn, j>á var mér
fylgt eftir jæssum gangi, og þá veitti ég því eftir-
tekt, að þaS voru að eins þrjár dyr, sem láu út í
ganginn, og því spurði ég Opheliu :
“Hver býr í þessum þremttr hcrbergjum ?”
“þaS sem er til hœgri handar, er herbergi dr.
Grahams, — það er aS segja, það var herbergi hans
meðan hann var hér. Ilitt”, nú lækkaði hún rödd-
ina og hvíslaði — “er frú Merchants kleft”.
Mig furöaSi stórlega á raddbreytingu hennar, og
einnig á því, að hún kallaði jætta herbergi klefa.
“Hver er hún, og hvers vegna er hún lokuö inni
í þessum klefa?” spurði ég.
Hún leit á mig bænaraugum, eins og hún vildi
mælast til Jiess, að þurfa ,ekki að gera grein fyrir því.
En forvitni mín var á háu stigi, og attk jiess var
J>aS skylda mín, að fá sem flest að vita um jiessa
stofnnn, þar sem ég nú var staddur.
“ViS tölum sjaldan um hana”, sagði Ophelia
loksins, um leið og hún leiddi mig bnrt á meðan hún
talaði — “af því það, er svo hræðilegt. Hún er al-
veg bandóS og hamast eins og vilt dýr meS köflum,
en þess á milli er hún edns og í dái, og veit varla af
sér. þefr þora aldrei að sleppa henni út, hvorki nótt
né dag, og sumir af sjúklingttnum segja, aS hún sé
hlekkjuS við vegginn. þaS er enginn gluggi á her-
berginu hennar, því hvaS lítil birta sem er, gerir
hana óöa, og þess vegna eySir hún æfi sinni í al-
geröti myrkri”.
“Ó, guS minn góSur, hvað j>etta er voðalegt",
sagði ég. “Og hve lengi hefir hún verið jxirna?”
“I tuttUgu ár”, sagði Ophelia skjálfandi. “ö,
sptirðu mig ekki um meira, ég verS „svo hrædd, þegar
ég verS aS tala um þetta, því stundum dettur mér
í hug, að þegar frú Merchant devr, þá muni mér
verSa smokkaS þar inn, ef til vill”.
Mér varð verulega bilt viö, þegar þessi unga
stúlka meS kvíSafulla svipinn kom meS jæssa get-
gátu. í)g var fús á, aS gera þaS sem í mínu valdi
stóS til Jæss aS eyða ótta hennar og hugga hana,
en mér bepnaSist þaS ekki. þaS eina, sem mér datt
í hug aS segja,, var : “Já, en frú Merchatij getur
lifaS mörg ár enn”.
“Nei, það getur hún ekki, því hún er oröin göm-
ul kona, og sjúklingarnir segja, aS sonttr hennar, sem
er í ÁkStralíu, sendi ekki meSlagiS meS henni á reglu-
btindnttm tímttm, og aS dr. Raebell óski þess vegna
eftir, aS hún deyi sem fyrst”.
Veslings Ophelia. Mér fanst ég vera orsök t ein-
hvers konar illverknaSi og grimd, meS því aS þvinga
hana til aS tala um jætta, og reyndi nú aS beína tim-
ræSunum í aðra átt. En hún gat ekki gleymt frú
Merchants, og varS jafn þögul og þiinglynd eins og
kveldiS áður. F)g get ekki meS vissu sagt, hvers
vegna, en eftir aS ég hafSi heyrt þessa voSalegtt frá-
sögu, fanst mér að ég þyrfti endilega að sjá þessa
frú Merchant. Hún gat naumast orSiS mér aS
neinum notum við rannsóknir mínar, en þó fanst
mér aS ég ætti ekki aS ganga fram hjá henni, þaS
væri skylda mín aS j>ekkja alt, smátt og stórt, sem
stæðd í sambandi við forlög frú Robins. Attk þess
hafði huldan, sem hvíldi yfir forlögum hinnar fögru,
vesalings konu, eitthvert aSdráttarafl viS sig, sem
hafSi ahrif á mig, enda þótt það stæSi ekki í neinu
beinu sambandi við spurningu þá, sem ég ætlaöi aS
leysa úr. Enn fremttr sagði ég viS sjálfan mig, aS
það væri ásóknin eftir því, sem væri að eins hliSar-
grein af mínu uppriinalega ætlunarverki, sem haföi
komiö mér til aS heimsækja stofnun dr. Raebells.
J>aS tjáði ekki, aS ganga fram hjá neintt, hve ó-
merkilegt sem það væri. Eg fttllkomnaSi því áform
mitt, ég ætlaöi komandi nótt, aS njósna núkvæm-
lega tim þennan forboSrta ranghala. Eg fór snemma
til herbergis míns, og notaði tímann til aS skrifa
þetta í dagbók mína. Eg er nú búinn aS búa mig
unddr njósnarferS mína. ÍJr íerSatösku minni hefi
ég tekiS upp karlmannsfatnaS og klæSst honum,
skriöljós, flókaskó og kippu af þjófalj’klum. Enn
fremur stakk ég í vasa minn góðri skammbyssu og
beittiim hníf.
Eg var biidnn aS leggja frá mér pennann og
sta'Sinn ttpp, j>egar ég varð var viS óvæntan og ills-
vitandi atburS. Frá glugganttm i míntt herbergd sá
ég húsarm jxtnn, jxtr sem }>essi jirjú herbergi voru,
sem Ophelia talaði um. Eg gægðist út rétt núna
og sá aS þaö logaði ljós í herbcrgi Grahams. Eg
vei’t ekki, hvað ég á aS segja eSa hugsa um J>aS.
J>etta gerir áform mitt helmingi viSfangs verra, en
það út af fyrir sig er leyndardómttr, sem óg verS aS
komast aS, hvTaS sem það kostar. Nú — næstu
tvær klukkustundirnar leiSa í ljós sigur minn eSa —
i. I
4 '_____ I 4á.J
■ii-lrtí: JlLuLX tJLk
i
i