Heimskringla - 04.11.1909, Blaðsíða 3

H E r St 5 ff R I N 0 £ A'
\\ tXÍSÍlMÍdj i. N’ÚV. 1909. > IHn :»
2 Bækur
Gefins
FÁ NÝJIR KAUP-
ENDUR AÐ HEIMtí-
KRINGLU ÖEM
BORGA $2.00 FYRIR-
FRAM, OG ÞEtíÖUM
BÓKUM ÚR A Ð
VELJA : —
Mr. Potter fríi Texas
Aí'alheiður
tívipurinn Hennar
Hvammverjarnir
Konuhefnd
Robert Manton
og Leyndarmftl Cor
dulu frænku. —
Alt grtðar s;>gur ot; sum-
ar ftgætar, efnismiklnr,
frbðlegar og spentiandi.
Nfi er tOuinu «ð geiast
kaupendur Hkr. Þaa
eru aðeins f eint k efi
ir af sumum. bókunum.
Beimskrinela
P.O. Box 3083, Winnipeg
Cor. Portage Ave and Fort St.
28- -A IR
fí:kk fvrstu verðlaun A saint
LOUIS SÝNINGUNNI.
Dag og kveldkensla. Teleíón 45.
Haustkensia byrjar 1 Scpt.
Bæklingur meö myndmn ókeypis.
Skrifið til: The Senrftmy, Winaipeg
Businens Uollege, IViniiipeg. Man.
A. S. ItARirAI.
Selur lllíkistur ok snnast um átfflrir.
Aliur útbúimöur sft bi-zti. Eiifri.inur
sulur hauu al.skouar miuuisvaröa u(r
legstaina.
12lNenaSt. PhOne 30S
Sendið Heimskringln iil
vina yðar á tslandi
KVENHATTA SALI
112 ISABEL 3T.
Býr til alskonar kvenlmtta
í nýjustu gerð. tíkreytir með
fjöðrum, blómum og bdndum
og öðru nýtfzku stássi. End-
urnýjar og skreytir brökaða
hatta. Alt verk vandað og
verð sanngjarnt Isl. konnm
boðið að skoða búðina —
IVUSS N E 5 B I T r,
112 Isabel tílreet
_______________________l"-ll-9_
Fréttabréf.
NOME, ALASKA.
9.október 1909.
Ritstjóri Hedmskringlu.
Fáein fréttaorð hefir mér !
komið til hugiar að senda blaði
yðar um leið og ég sendi borgun
fyrir það.
Næstliðinn vetur var mjóg frost-
vægur, en í meira lag.i snjóþungur.
Vorið var kalt yfirleitt, en þó
mtiinhæg tíð. Sumariö kom seint
og endaði snemma, en var yfir-
leitt blítt og íagurt. Haustveður
hafa verið nú í fullar 5 vdkur..—
Fyrstu dagana af september snjó-
aði ofan að sjó, en tók þó upp
aftur á láglendi, en kuldar hafa
haldist váð síðan. Að öðru leyti
meinhæg veður, þar til nú í 2 síð-
astliðna daga, að verið befir suð-
austan rosi með bleytu úrfelld.
Yfirleitt befir þetta tíðarfar ver-
ið óhagstætt fyrir þá atvinnu,
sem hér er stunduð, — námavinn-
una. Snjórinn, þó ekki þyki góður,
er þó eitt af því, sem námaút-
gjörðinni kemur vel á vorin. Frá
honum .kest vatn til útþvottar
gullsins ur vietrarsöfnunar haugun-
um. En þó snjórinn væri nógur,
þá sam-t takmörkuðu vorkuldarnir
vatnið frá snjónum, svo að það
var alt of lítiö, og þegar snjóinn
tók npp, var mikið eftir óþvegið
af vetrarsafninu. En þá kom sum-
arið, svo þurt, að ekki gat heitið,
að deigur dr pi kæmi úr loftinu.
Af þvi beið ni.'imavimiian stórtjón.
Allir smálækir þornuðu upp, og
ár og viatnsveituskurðir, sem stór-
félögin hafa urafa látið til þess að
1 i'a vatnið eftir þedm á hentuga
staði úr 30 mílna fjarlægð og
meira, — veittu ekki nema eim.
þriðja af vanalegu vatnsmagni, oj
sumstaðar ekki það. í mörgun.
nátnum voru pttmpur notaðar, oc
sama vatnið þánndg notað upj
aítur og aftur. Eti í fleiri tilCelluir.
var ekkert Vatn að fá, eða þá að
náminn þoldi ekki þann aukakostn-
að og varð því ekki unninn.
Gulltekjan hefir orðið með lang- I
minsta móti, og atvinna af mjog |
skornum skamti, og útlit mcð j
atvinmt á kontandi vetri alt anu-
að en gotx. Fólkið þyrpist lika !
búrtu. *Með ltverju skun, sem fer
héðan, ertt <">11 farrvmi uppseld |
löngu áðttr en skdpið ler. Nokkrir !
ltafa flutt upp til Tanana héraðs, I
þrungnir af löngan til ;i<5 njóta j
góðs af guHfundi .peiin hinunt stór-
kostlega, siem þar er sagt aö ltaíi i
oríið.
H.c'.lsufa- er í betra tneðallagd.
En dauðs'bll og slysfarir af náma-
völdutt eru því miðttr mik.il. —
IlrjálsMni er hlutfallslega of mikil
héi. Níu voru sendir burt tn'cö
fyrstu skipum í vor, 2 konut^ og 7
karlmetm, og 2 haía fyrirfarið sér j
s'ðan.
Við íslendingar erum fáiir hér,
að eins sex, sem ég vedt af nú. —
Christ Goodmanson er í félagi
með norskum mann.i, að v.inna
náitia, sem þcdr haía tekið á leigu.
Ilann befir unnið þar n«er því ár-
lang.t, og mun ltafa haft — auk
alls tilkostflaðár — gott kaup upp
úr því, og upp á síðkastiö tals-
vert betur.
Hcrra Goodmansrn fékk mjög á-
litfegit tdlbhð frá Gullnámafélagi
Revkjavíkur næstliðið vcr, og
hnf'i hann því ásett sér, að fara
heim tdl íslands á þesstt hausti,
en vegna þess, hve námi hatts hér
hefir farið mjög batnandd, hætti
hdfctti ltann við heimferð, og fer að
líkindum ekki, fyr en hann hefir
útunnið náma sína hér. Meðal
þárra, sem vinna hjá honum, er
einn landi, Júlíus Eyford.
Viö hinir landarnir höfumst lítið
að. Christ Thorlaksson vinnur af
og tdl við útskdpun. Sjálfur er ég
og Edward F. Edwards iðjulausir
nú. Guðnd Jacobsson (Jackson),
sem kom hingað itæstliðið vor frá
New York og hafði verið þar i
grend nokkur ár við fiskdvedðar ett
áður í sdglingum, fékk eins og fleiri
enga atvinnu hér í sumar, og fór
því út úr neyð að veiða lax og
selja í félagi með norskum manni,
°g græddi nokkuð á því. Fyrir
nokkru fékk liann illkynjað kýli og
er nú á spítalanum hér.
Ásgedr Finnbogason varð að
liætta vinnu í sumar fyrir illkynj-
að kvaf og hósta, og með því að
hattn gat ekki íengið nedna veru-
lega bót á því, þá réði hann af
að flytja béðan nú fvrir tíu dög-
um, og var ásetningur hans aö
að fara hedm til íslands. En lækn-
irinn bannaði honum það, því að
vieikin væri þeirrar tegundar aö
hann þyrfti hlýtt loftslag, og mun
hat:n því leggja leið til Californíu.
n farbréf tók hann til Seajttle.
Búnaðarblað Hkr. þótti mér sér-
lega mvndarlega úr garðd gjört, en
óskað hefði ég að það hefði verið
í tímurits íormi, því það er þess
vert að geymast og verða lesið
af fólki framtíðarinnar.
S. F. Björftsson.
MARKERVILLE, AI.TA.
22. október 1909.
(Frá fréttaritara Hkr.).
það er orðið nokkuð langt síð-
an ég sendi Heimskringlu fréttir
héðan, enda skeður hér íátt, sem
tíðiindutn sætir. Alt gengur hér nú
tœrilega, og líðun fólks er hér
fremur góö, ltvað heilsu og hag-
sækl áhrærir.
Yfir það heila hefir sumartíðin
verið ágæt. lleyskapartím%nn var
tíðin hin h.igstæðusta, kom varla
skúr úr loftd, svo ítcvvittna gekk
bæði fljótt og vel, og hey bænda
eru 'bæði tnikil og vcl verkuð. l'm
10. sept. kom dálítið úrfelli, sem
töfðtt nokkuð hirðingtt lveyja og
akra, en ekkert skemdist.
m
Scint í ágúst koittii dálítil næt-
urfrost, sem á stöku stöðutn
kunna að ltafa snert akra, en lítið,
því viðast va-r hveiti orðið full-
þroskitið, svo skemdir munu varla
tdlfinuanlegar af frosti: I Iagl
skemdt hér i júlí hjá fáeinum ís-
lettzkutn hænduin, en tnedri ske.md-
ir hai*i orðið hjá anttara þjóða
mönnum hér austur og norður.
þresking stcndur nú ylir hér í
íslenzku bygðinm, og vinna að því
að minsta kosti- 3 vélar. ]>ær
þrcskja fyrir 3 til 4 cents búshelið
og leggja til alla menn, einunigis
verða bærtdur að taka kornið frá
vélunum og leggja tdl eldivið. L'pp-
skeran mitn yfirleitt re\-nast lak-
ari en í meðallagii. A hálendi voru
akrar viða rvrir, og valda því ef-
laust helzt til miklir jntrkar íjúní,
en svo er það bezta kornið, sem
fæst af háum ökrttm í þetta sinn.
Gripamarkaður er bér nú með
bezita nióti, enda verið mikið selt.
Fvrir stýra þíiggja ára og eldri,
er gefið 3JÍ cents fyrir pundið í
þeitn lifandi. Fyrir gelda gripd 2.
ára og. geldar kýr 3% oents pd. á
vieUi. Fyrir snemmbærar kýr $35
og upp. Fvrir pundið í liiíandi
lömbum 5 .cents, eldri kdndum, 4c.
Fyrir slátrunarfær svín. 6—Tý cts.
pundið. Margir bændur geyma
sölugripi tdl fitunar í vetur, því
revnslan er búin að sýna hagnað
af þeirri aðferð.
Eigi mætti minna vera en minn-
ast þess, að rnjög er myndarlegur
allur frágangur á Búnaðarskóla-
blaði Hedmskrittglu. Margar rit-
gjörðir flytur Jtað, sem fræða
mienn og hvetja til umbóta í bún-
aðarháttum bænda. Sérstaklega
eru ritgijörðirnar eftir Mr. Askdal
og ‘‘Bandaríkja .Islendinginri’ eittk-
ar vel samdar, enda ýmsar lleiri,
þótt mér v.irðist þær taka öðrum
fram. — J>á er greinin “Réttir”
snildarlega rituð, og er það hugð-
næm andlog nautn okkur gömlu
körlunum að lesa hana. það er
unaðsdraumur minninga löngu lið-
i nna tíma.
Beztu þökk og viðurkeinningu á
ritstjórinn skilið fyrir Búnaðar-
skólaitlaðið, sem hefir kostað ærna
fyrirhöfn og umstang.
Finst þér ekki, ritstjóri góður,
að trúmála-d'oilugreinarnar mættu
nú fara að verða færri í Heims-
kringlu ? Fljótt sagt finst mér þœr
ekki eiga þar heima. Suitiar }>edrra
eru naumast þess virði að lesa
þær. Langt er siðan neitt nýtt,
upplýsandi, rökstyðjandi eða sætt-
andi heftr sést í jíessu máli, og
Jtað er sannarlega minndssljór
maður, sem eftir allar upptekning-
arnar og staglið man ekki gang
þess máls. Sjö presta yfirlýsingin
undursamlega sýnist líka loka öll-
um umræðum, því fari menn eftdr
henni, þá> sýnist liggja næst að á-
líta síðasta kirkjuþing mjög þýð-
ingarlítið, svo nóg virðist vera bú-
ið að rita um gjörðdr þess. Og
svo virðist mér þessar trúmála-
dedlur lítið lciða gott af sér, —
sundrung í borgaralogri samvinmt
og kannske pcrsónulega óvild í
sumum tilfellum. Er þetta til aö
efla Krists ríki hér á jörðutini ?
]xið tekur út yfir, að hið ltoilaga
málefip sýnist ettgu nier fyrir alt
þetta þras og þref, setn líklega
kemur af því, að snmir menn sýn-
ast ciga undur bágt með, að ræða
ágroiniiHrsatriði í bróðerni og kær-
leika. Við mogutn ekki gleyma því,
að hvcrs manns sannfæring er hon-
um liclg'T dómttr, setn engirm ætti
að i'irfast að evðilcggja oða fyrir-
da'tna, jaXnvei ckki þótt hún. væri
röng. Maöurinn verðttr sjálfur að
gcta fttndið, að ltann þurfi að
brevta skoðun og .sannfæringu, —
annars gjörir hattn r-ótt í, að
halda við sína sannf.cringu, og cr
eins virðdngarverður fyrir það. —
Mér finst duga, að Broiða.blik og
Samioiningin — þessi andlogu mál-
gögn — fjalli utn þatt mál, sem
beint snerta trúfræði, þótt viku-
blöðin séu ekki fylt af þessari trú-
málastælu, setn oft gcngur lengra
cn góðtt hófi gegnir.
þiið prestar og kirkjtimen.it 1 —
Hætitiö að jagast út af hinu hei-
laga málefni. Hver kann að sjá,
hvar nemitr staðar. Sannkiikurinn
sigrar. það, sem er af mönnum,
fellur smámsaman fvrir hinu vax-
andi ljósi, sem uppKsir hin cilífu
sannindi. —•' En kenttið lýðnttm, að
vinna saman í bróðerni og kær-
leika að Krists dæmi. ‘‘Alt, sem
þér vdljið að mennirnir gjöri yðttr,
það skuluð þét og þeitti gjöra”.
þetta er hin algilda regla og mæli-
sttúra fyrir mannlegu lífi, sent alla
getur gjört farsæla, sem glæðir
bróðurlega samúð cg bindur oss
alla saman sem bræður og systur j
í Kristi.
Dánarfregnir.
þattn 7. september sl. andaðist
aö heimili tcngdasonar síns, hr.
Th. Isfjörðs í Gdmli svoit, konatt
Rósa. Mikaels, á 71. áldursári, eft-
ir langa og þunga sjúkdómslegu.
Ilún var fædd á Skútum á þela-
mörk, hvar hún ólst upp hjá for-
eldrum sínum Mikael Árnasyni og
Oddnýju Jóhannesdóttur, er J>ar
bjnggu lengd, og voru foreldrar 16
barna, hvar af að eins 2 systur
lifa eftir.
Rósa sál. var trúkona, skynsöm
og lagloga hagmælt. Hún var
iðjusöm, þrifin og sparsöm, jafn-
lynd og glaðvær, og hafði jafnan
hnittdn svör, þogar á þurfti að
halda. Og þó hún væri fátæk alla
æfi, kom hún þó upp moð elju og
dugnað'i tveimur dætrum, sem nú
blessa minningu hinnar látnu, nfl.
Mrs. Jónínu Tohnson, ekkju Árna
sál. Kristjánssonar Gaiteyings, og
Mrs. Margréti ísfjcrd, er hún var
hjá síðast.
Æ, vertu sæl og sofðu vært og
rótt,
en systra hugur minning þína
geymir,
og þegar svefninn sigrar okkar
þrótt
um sælla lif og þig oss alt af
dreymir.
þú barðist gegn um hríðdr,
hrannir bál
með lietjudug að þínu bana-
dægri.
Nú skautar fríðum sigurkransi
sál
hjá sjóla dýrðar neinn er öðrum
frægri.
J. J. og M. t.
MNMMMttll WMMMHI
R08LSN NQTEL
J lé AdeUide Sr.
W
i'iuipew
Bt-zta $1.50 A d-*K hús í Vestur
C<mad». Keyisla óKeypis luilli
VHL’IISIÖAVH QH hÚSS'í'IS v iiófti' on
d«RÍ. A''hlyuuiuie hins bez a. Við-
skifti ísleudMiRa ósaasi. W lliaui
A ve strtetiskai ið fer hjá hú.sium
. O. ROY, eigartdi. -
«M»M
Gifíingaleyfisbréf
sehir: Kr. Ásg. Benediktsson
540 Simcoe st. Winnipeg.
Gimli Hótel
G. E. tíÓLMUNDtítíON
eigandi
Óskar viðskiftaíslendinga sem
heimsækja Gimli-bæ. — Þar er
beini beztur f mat og drykkjar-
föngum, og aðbúð ges’a svo göð
sem frekast er hægtað gera hana.
Hótelíð er við vagnstöðina.
Gistið að Gimíi-H<>tel.
JIMMY'S H0TEL
BEZTU VÍN OG VINDL VR.
VlNVEITARI T.H.FRASER,
ISLEN DINGUR. : : : : :
Jamcs Thorpc, Eigandl
A. S. TORBERT ’ S
RAKARzVSTOFA
Er 1 Jimmy’s Hótel. Besta verk, ágæt
verkfæri; Rakstur I5c en Hárskuröur
25c. — Oskar viðskifta íslendinga. —
MARKET HOTEL
146 PIIINCESS ST. ‘„P,",,.,.
P. O’CONNELL, eigandl, WINNIPEQ
Beztu teguudir af víufönKum og vindl
u ri, aðhlynning góð húsið enduibætt
Tantallon, Sask., 23. okt. ’09.
Heiðraði ritstjóri Hedmskringlu.
Að morgni þess 22. þ.m. aud-
aðist að hioimili Johns J. Johnson-
ar í þessari bygð öldungurdnn
Teitur Helgason, rúmlega sjötug-
tir að aldri, eftir langVarandi
voiklun og nær þriggja tnánaða
legtt af hjartvoiki.
Ilann var jarðaður í Ilólar graf- |
roiit, að viðstöddu flestölhi ný- i
lendttfólki, sem fylgdu með lotn-
ingu til grafar einttm af allra elztu
frumbýlingttm þessarar bygðar.
Teitur sál. var einnig einn með
fyrstu íslendingum, sem fluttust
til Bandaríkjanna, þar sem að nú.
lifa hann ekkja hans og 4 upp-
komin börn.
Hans verður nánar gietdð síðar.
S i g. J o n s o n.
Lað er alveg' víst, að
Það boryargig aó ang-
iýsa í Heiruskringlu.
Woodbine Hotel
Stærsta Billiard Hall 1 NorðvestnrlandÍDU
Tíu Pool-borö,—Alskonar vínog vindlar
lænnon A llebb
Eigendnr.
Arena Rink
Undir nýrri stjórn
Opinn fyrir Hjól-
skauta skemtun
Hornaflokkur á kveidin
iHiOlllÍIIÍOII llilllk
NOTUE DAME Ave. RKANCH Cor. Nena St
VIÍR GEFUM WÉRSTAK
AN GAUM AÐ tíPARI-
3JÓÐS DEILDINNI. —
VEXTIR BORGAÐ1R AF INNLÖGUM.
HÖFUÐSTOLL - . . $3,983,392.38
SPAKISJÓÐU K - - $5.300,000.00
H. A. BRIGHT, MANAGER.
31 SÖGUSAFN IiEIMSKRINGLU
“En”, sagöi Móri'ts, “fyrst £a ir minn var ríkur,
hvers vegna erum vdð þá svona fátæk? Ilvers
vogttíi erttm við í svona lélegu húsi ?”
“Nú, jæja, drengur minn, ég skal segjn J:ér eins
mikið og é'g má. En þú verður að lofa niér, aö
tala aldred um þaö við nokkurn mann”.
“því lcfa ég, niantma’’.
“Gott, ég treysti því. Ilhistaðu þá á : Áð..r
en ég varð kona föður þins, hafi'.d hann veriö ; i tnr
oinu sintvi áSur og átti son með þeitri konu. C.i.tiug
okkar fór fratn mjög leyi il.ega. það eru ttú að eins
tvær mannoskjur liíaitdd, sem geta vottað þaö, og
J>að eru, ppestutdnn, j,em g.'.ftá okkur, og oitt af vitn-
unum, sem var til staðar y.ið giftinguna. þiegar
faöir þdinn dó, sem skeöi óvænt og skynddfega, hafð'i
hann ckkd gietað .samtð erfðaskrá okkur til ha'gsmttna.
Allar edgndr hatts lentu þ\ i hjá eldra syninum, hálf-
bróður þínutn. þegar faðir þínn dó, hætti líkia
styrkveiting sú, sem hann g >f okkur, og Jtví ttrðum
við neydd til að Xara úr fallega húsinu, sern viö áður
bjuggum í”. .
“En, ntamma”, sagði llórits, “cg á J>á bróður,
sern er lifandi og ríkur?”
”Já, })ú átt bróður”.
“Og hvers ve.gna hjálpar hanti okkur ekkd ?”
“Hann veit ekki, að við ertnn ættingjar hans.
Ilatvn veit einu sintti ekki, að viö erunv til í heimin-
tint”.
“En 'því eigum við Jtá ekki að scgja honutn Jxvð ?”
“Mórdts”, sagöd húsfrú Sterncr alvarlega, “faðir
þinn var eðaUyndur maðttr, viltu breyta á móti
1 .aitnd hnns? Viltu eftdr dattða liatts óhlýðnast skip-
tin Jwirri, setn hann gaf meðan hann liföd ? Álíttir
þú það ekki þína helgustu skyldu, að hlýða vilja
h.Tns?”
“Jú, mamma, é.g skal aldréi óhlýönast honum".
FORLAGAIiE^KURINN 35
“Jæja, sömtt lögdn g.i’da oinnig fyrir m.ig, ég vierð
að up'piiylla simtt SAyldu. það, sern minn elskaði,
hcr ni ed^dnmaður la.uð, verð ég að efna, hve sárt,
sem mdg tekur }>að, og hve mikla sjálfsafneitivn, sem
g \trö aö þ. la, Finst þér það ekki, sonttr minn ?”
“Jú, nvamma, en 1 efir þá faðir minn bannað }>ér
að idðja hinn ríka ,scwt um hjálp handa hdnvtm fá-
tæl a ?” "
“þegar ég sá föður þdnn í síðasta sinn, Mórits,
sag. d hi nn við mig : Eg fer nú burt, Ivngt í burt,
goða v.ina mín, cg við sjáumst ekki um langan tíma.
Ég hefi satnt séð Svo um, að þú og sonur okkar
gotið með sparnaðd lifað sómasamlega á ókomna
t.manum, cg áður én t.g dey, skal ég sjá ttm afkotnu
ykkar >emi betur. En þess kreíst ég af þér, Ágústa,
að þú segir enguni frá giftingu okkar. Eg vil ekki
að s tttir íninn viti nafn eða stöðu íöður síns, fyr
eit hann er 20 ára gamall. Ég vil ekki, að hann
al st upp \ ið auð og iðjuleysi, heldur við sparsctni
og iðnað, svo að hann, þegar hann af eigin rainkik
heíir afiað scr attðs, kunni að nota hann á heiðarkg-
an háitt. Viltu lofa mér þessu, elsku vina mín?
Kg lofaði þossu, og það er af þeim ástæðum, að ég
gat ekki leitað Hðsinnis bróöttr þins, því þetta lof-
orð er heilagt.”
“Já, móðir mín, óg skil þetta, en hvers vegna
krafðdst faðir mdnn sltks loforðs af þér?"
“Hanit kvaðst hafa séö }>;vö á eldra syni siU'UUt,
hve skaðl.og áhrif vissan um auðinn gæti haft. þ.essi
sonttr hans lvefðd verið vaniþakklátur, latur og lóttúð-
arínllur, — fcakað föður sínum hrygð. ]>ess vegna
vildi þcssi góði og oðallyndd maðttr láta ala þdg upp
á annan há.tt, hann vildi ekki, að þú vissir að þú
værir ríkttr, hauu vildi að þú skvldir sjálíur brjóta
þcr bratit og vinna fyrir brauðd þíntt. Hann gat
gert þig ríkan, on hann vildd það ekki, svo auðurinn
36 SÖGUSAFN HEIMSKRINGLU 36
skyldi ekki skemnia þig. Sonttr minn skal ekki erla
rrvcdra tftdr mig, en hann þarf til lífsviðiirværis, ef
liann skyldi mdssa heilsuna. Vilji hann saína aitð,
þá verður hann að vinna fyrir honum. Manneskjan
æfcti aldred að edga meira heldtvr en það, sem hún
g'ttur unnið sér iun með iðnaði og framsýnd, þegar
hann hefir fengið gott up.peldi hjá foreldrunum, því
að veita honum það, er skykla þeirra, en ekki meira.
þetta sagði faðir þinri’.
“J'á", sagði pilturinn, “ég skil mieiningu föður
m;ns, h’n cr m.ér til góðs. En þar eð hann gat
ekki fullkomnað uppeldd mdtt, sem hann áledt skyldu
sína, hvers vegna sá hann þá ekki urn það, að þú
gætdr það, matnma, að honum látnum?”’
“það bcfir efiaust verið ætlun hans, barnið mitt,
en hann dó mjög snögglega af óhap.pa ti.lF.elli, og gat
því ekki bútð um framtíð okkar, orf þcss vegna erum
við fá.tæk”.
“Og nú eii.gum vdð ekkert, nema það, sem þú
getur unnið þér inn. Við megum svelta og sæta
kulda á meöan bróðir minn lifir við allsnægtdr. það
er þó hart —
"V.ertu hughraustur, Mórits, það bjargast ein-
hvernveginn, þó stundum líti illa út. Guð yfirgefur
okkttr ekki, þegar við biðjum hann ttm hjálp og
treystum honuttt. Og þó við séum nú fátæk, skul-
um við vona að þú verðir ednhverntíma góðnr og
gæfuríkur og af eigdn starfi óhúðttr maðttr, edns og
faðir þdnn óskaði”.
‘‘É'g fœ ekki að vita mitt rétta tuTfn fvr en ég
zr tvítug'Ur, mamma?”
Húsfrú Sterner stóð tt]>p, gckk að skriiíborðdnu,
lauk upp einni skúfíunni og tók upp úr henni lokaöan
bÖggiul.
“Mórits”, sagði hún, þegar hún var sezt aftur í
ftánd vdð eldútin, — “þcssi böggull, sem þú hefir
i
FORLAGALEIKURINN 37
nedmdld til að opna á tuttugasta afmælisdegi þínum,
hei.r að gej ma sannanir viðvíkjandi fœðdngu þdnni,
ásamt bréfi tdl þín frá föðnr þíntim. Hann hefir
sjalfur lokað honutn og afhent mér hann til geymslu.
Verðd ég lifattdd þá, — sagði hann — þá eru þessi
s’. j .l þýtdngarlaus, en verðd ég dáinn, þá getur hann
micð þedm s..nnað ætterni sitt o.g tekið upp það
ncfn, sem ltann á. þegar é.g dev, Mórits", sa.gði
húsfrú Sterrer, “fcekur þú sjálfur böggul þennan í
þifta g^ynjslu, og ég er viss um, að þú gevtnir svo
mikla ást og virðingu til foreldra þinna, að þú opnir
ekki bc.ggulinn fyr en á ákveðnttm tíma”.
“það, skal ég ekki gcra, mamma”, sagði pilturinn
og horf.íi forvitnum augum á böggulinn. En hvers
vegna vild faðdr minn ekki leyfa, að ég bæri si.tt
naín f rri en ég vaeri 2(> ára?”
“].að hiofi ég þegar sagt þér. Ilann vdldi' láta
þig alast upp við sparsemd, án þess þú vissir að þú
ætt.r trbtdra en það, sem' þú ga'tir tinn.ið þér inn
sjáffur með dðni og íramsýni. Hann var hræddur
um, að þú yrðir óánœgður með það hlutskdíti, sem
hann ætlaðd þér, ef þú vissir að þú værir sonui
ríks manns, að þú vrðir öfundssjúkur, kærulaus, lat-
ur og léttúðargjarn, af-því þú treystir þYí að þurfa
ekki aö vinna, þar eð þú yrðir ríkur að föður þínum
Játn'itm. þetta var ein af ástæðunum fyrir því, að
hann vildi ekki láta þig þekkja þitt rétfca nafn, f.yr
en þú befðir náð þeint aldri að þú með þroskaðri
skynsemd og rólegri yfirvegun gætir séð, hvað þér var
hentitgast og bezt”.
“Faðir minn vildd ekkd að ég skyldi vita, að ég
væri sonur auðugs mantts ?“ endurtók Mórits.
“Nei, hí'Jtn vdldi það ekki”.
“En af hverju hefir þú þá sagt niér það?”
“Af þvi að það, fyrst faðdr þinn er dádttn án
þess að skdlja okkur nokkuð cftir, getur ekki gert þér