Heimskringla - 04.11.1909, Blaðsíða 5

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 28. OKT. 1909. Bls- 5
Póst- pöntunarí élögin
Blaðið “Hallock Woekly News’ ’,
dags. 26. júni sl., flytur orðrótta
raeðu, sem landd vor G. Goodman,
gullstáss-sali þar í bæ, flutti á
samkundu vcrzlunarmanna þar í
bænum. Blaðið fer hlýkgum orð-
um um ræðu þessa, telur hana
orð í tíma talað, og mælír með'
þvi, að lesendur sínir veiti hinu
þýðingarmikla íhugunarefnd, sem
hún fjalli um, nákvæmt athygli
sitt.
T:il fróðledks íslenzkum lesendum
setjum vér hér útdrátt úr ræð-
unni : —
“Að undangengnu árinu 1898,
þá var að eins eitt póst-pöntunar
félag (Mail Ord.er House), sem
telj ndi var hér í landi. ]>að var
verzlun þeirra Montgomery Ward
& Co. í Chicago bor.g. En á síð-
ustu 16 árum hafa póstpöntunar-
félögdn þrengt sér inn í smærri
borcrir og bæi og sveitir. Milíónir
heimila fá árlega vörulista þessara
verzlana, þar til nú er svo komið,
að þiessar vörubækur eru á mörg-
nm heimilum lesnar með meira at-
hygli, en allar aðrar hækur. það
er á þessum 16 síðustu árum, að
pöntunarverlunin hefir náð fullum
þroska, þar til nú á siðustu árum
að þessar verzlanir hafa dregið til
sín hundruð milíóna dollara aí fé
bænda og annara viðskiftavina.
þegar vér athugum það, að þess-
ar smá-póstpöntunar verzlandr
draga árlega til sín margar milí-
ónir dollara, í stað þess að pen-
ingunum ætti að vera varið til við-
skifta við heima verzlanir, getur
þá nokkur furðaö sig á því, þótt
horgir vorar, hœjir og þorp taki
ekki þeim framförum, sem þau
settu að taka ? Iæyfið mér að
minna vður á staðhæfingu, sem
uinn stofnandi einnar slíkrar pönt-
unar-verzlunar lét sér um munn
fara. Ilann sagði : “I.átdð mlg
vera við verzltin mn 40 ára tima,
°g ég skal gera hverja borg utan
Chicago að hæ, hæina að þorpum
og þorrin skal ég þurka af upp-
drætti landsins’’.
Annar póstpönttinar-prins, þogar
féfagsfræðingur -einn vara'ði híutn
við því, að hattn væri með vcrzlun
sitwtd að fækka íbúum sveitahérað-
nntia, svaraði : — “Landbygðin er
hvort scm er ekki hæfur bétstaður.
Bónd. nn er sá edni, sem sæmir að
búa þar, sem gras grær. Verzlttn-
armenn haft þangað ekkert erindi.
þair eiga að dvelja í borgum”.
Fólkánu hefir verið talin trú um,
að það spari fé sitt með því, aö
Panta vörttr sínar frá þessutn
pöntunar-verzlunum. En ég hygg
það græði ekkert á því. Eg er
sannfærður ttm, að samanbttrður á
vornverði, þegar vörugæði og
Kjaldsamningar eru athugaðir,
lnun sýna það, að beimakatipmað-
uninn gefur eins góð, og vanaloga
betri verzlunarkjör.
'Tfl þcss að póst-pöntunarfélögin
K'C'ti undirselt heimakaup-
ln'anninn, verða þau annaðtvegg.ja
að komast að betri kauputn á
vöruntim, eða þau veröa að
minka starfskostnað sinn svo, að
hann verði tninni en heintkaup-
mannsins.
Eftir því, setn ég hefi komdst
næst viö íhugun tnálsins, komast
«hki þessar smápöntunar verzlauir
®ð betri innkaupum, svo teljatuii
Se> heldttr en heimakaupmennirnir,
^cma með því, að þiggja lakari
vórutogundir.,
Spuriiiingin er þá utn það, hvort
þau geti minkað starfs eða sölu-
^ostnaðinn. Til þess að komast
ftð ni&tirstöðu í þessu, eíni, skul-
utn vér gera nokkrar áaotlanir,
hygðar að ntestu leyti á þedrra
eigin vitnisburðuin.
Fitt pöntunaríélag kveðst senda
,vt árlega yfir niilíón vöruverð-
skrár (Catalogu.es). É'g hygg, að
lágt
sé áætlað, ef gcrt er ráð fyr-
,r; að hvcr vöruskrá, að póst-
gjaldi og útsendinga kostnaði með-
töldum sé rnetin á $1.20. Sarna fé-
la>gið kveðst hafa 9 þúsund manns
1 þjónustu siimi. það segist hafa
■'ú milíónir dollara í vörum og
hyggdngum, og í auglýsingakostn-
'lö árið 1907 segist það haía varið
”90 þús. dollars. Hér við bætist
ostíiaður við ljós og bitun, vöru-
atningsgjald, keyrslttgjald, kassar
°K umbúðdr, skattar, •eldsábyrgð
°K attnar kostnaður.
Áa?tlun yfir tdlkostnað félagsins
v«rður þá á þessa ledð :
Vöruveröskr^,- ........ $1,200,000
Vextdr af fé í húsum og
vörum, 8 prósent ... $00,000
Áttglýsiniga kostnaður 800,000
Verkalaun 9 þús. manns
($500 að jafnaði) ... 4,500,000
Éldsábyrgð og annar til-
kostnaður ........... 1,000,000
óllur tilkostnaður ... $8,300,000
I^lfa sama félag segist hafa
selt vörur á árinu 1907 fyrir 30
milíónir dollara. þessu hefir verið
nedtað, og því haldið fram, að 25
milíónir væru nær sannd. En lát-
um oss viðurkenna tölur félagsins
um 30 mdlíónir dollara. Nú er það
sýnilegt, að 8,300,000 kostnaður
lagður á 30 milltón dollara vöru-
verzlun jafngildir 27 prósent.
Ég þykist mega fullyrða, að
starfskostnaður vorra héraðsverzl-
uttarmanna mund í flestum tilíell-
um ekki fara yfir 15—17 prósent.
Séu nú þessar áætlanir nærri ligi,
þá cr það ljóst, að það kostar
póst-verzlunarfélögin 10 til 15 pró-
sent tneira, að hirða tnn og selja
vörur sínar, heldtir cn það kostar
heimak.aupmanninn. Mistnunurinn,
sem vörukattpandinn verður að
horga, er gróðinn.
Soars, Roebttck & Co. byrjuöu
verzlun árið 1895 með litlum efn-
tim. Á þessum fjórtán árum hafa
þeir gert íélag sd'tt mar.gra tn.ilíón
dollara virði. Sears, Roebuck fé-
lagið var löggilt og er nú löggdlt
fyrir 40' tnilíóntim dollara, sem
það borg.ar 8 prósent aí til hlut-
hafanna. Átta prósent aí 40 milí-
ónum dollara er $3,200,000, og
$3,200,000 jafngildir hér um hil 11
prósent ai allri verzluti þess árið
1807. Aí þessum tölum getum vér
ráðið, að Sears, Roobuck félagið
verði að haía 38 prósent gróða af
verzlun sinni, áður ett það getur
lagt nokkttð i varasjóð, og þar
sem félagið lagði í varasjóð áriö
1907 $2,542,398, þá sýnir það, að
félagið er ekki ánægt með $3,200,-
C00 félagshluta liagnaö.
það er óhætt að fullyrða, að al-
gengir v.erzlunartnenn úti á lands-
b.ygðunutn og annarsstaðar haía
ekki yfir 25 íil 30 prósent af þeim
vörum, setn þcir selja. En þrátt
fyrir alt þetta, þá ertt verðlistar
póst-pöntunar félaganna aðlaðandi
þegar borið er saman við beztu
vörugœði. En það er ckki sann-
fiarn samanburður. Sennilegt er,
að 90 prósent af þaim vörutn, sem
póst-pöntunarfélögin selja, sé búiö
til cftir pöntunum þeirra og íyrir-
skipunum um gæðin. það er satt,
að þau auglýsa algengar (Stan-
dard) vörur með sama verði eða
máske lítið dýrari. En ég þori að
segja, að alt að 90 prósen.t þeirra,
sem panta þessar “Standard” vör-
ur frá þessum póst-pöntunarhús-
tttn, £á vingjarnleg hré-X, þar sem
þcim er sagt, að þa>r vörur séu
rétt nýskeð uppgengnar, en ef
skdftiavinunuin þóknist að þiggja
verzlunarinnar eigin tegund, sem
sé ekki að eins jafngóð, heldur
miklu betri, en kosti þó ettgu
meira, þá skuli pöntttnum verða
sint tafirlaust.
Með slíkri verzlunaraðferð, sem
þessari, er sanngjarn samanburður
á verð'gildd ekki fær öðrum en sér-
fræðdngi.
Að það sé algild regla póst-
pönttinarhúsanna, að verzla með
ódýrar vörutegundir, er sann-
reynt. I.eyfið mér að lesa fyrdr yð-
ur kafta úr tvéimur bréfum, sem
herra Philkington, ritstjóri “Mer-
chant Trade Journal” í Des Moin-
es, Iowa, íékk nýlega írá tvedmur
verkstæða eigendum, sem selja
vörur tdl Montgomery Ward &
Co.
The Sidway Mercantdle Co. í
Elkhart, Indiana, ritar : — “Bœk-
ur okkar sýna, að vörur frá verk-
smdðju vorri, seldar Montgomery
Ward & Co. af okkar fyrri ráðs-
rnanni, voru ekki af beztu teg-
und”.
Choate-Hollister félagið í Janes-
ville, Wis., segir : — “Hé.r utn bil
25 prósent af vörum þeám, sem
vér seldum félaginti, voru á ódýr-
um 5 þumlunga fótum, og ef vér
höfðum nokkra fætur, sem voru
klofnir, eða plötur ranglega satn-
settar eða illa fágaðar, þá var
það tekdð frá, og vér settdum það
eítir pöntunum íélagsins, og vér
fengum aldrei neina umkvörtun
frá þeim”.
Vörufölsun eða röng lýsing á
vörum, sem nú er oröin svo al-
menh með póst-pönitunar félögun-
um, hefir máske gert meira en
nokkuð annað að því að auka
verzlun þeirra.
Almenningnr, sem les vörulýs-
ingabækur þessara félaga, verður
hrdfinn af þeim og undrast yfir
því, hverndg mögulegt sé að búa
til svo góðar vörur fyrir svo lágt
verð. Með þessum finu og ágætu
lýsingum ltefir þeim tekdst, að
telja almenningi trú um, að hús-
mál þeirra, meðal annars, feldd í
sér hredna blýhvítu, þó að það
sanna væri, að í því findist alls
engin blýhvíta.
Með samkynja lýsdnga gylling-
um hefir þcim tekist að telja al-
menningi trti um, að hann kieyptd
ekta gullhringi setta verulegum
rúb'ý-, perlu- Og shapphire-steánum,
þar sem í sannleika engir slíkir
stoinar vroru í þedm. En cftir að
haifa afkastað svo ágætu falslýs-
inga og vörugyllinga starfi, í stað
þess að vera krýndir eins og þeir
hefðu átt að vera, þá hafa að j
eins verið höfðuð 3 sakamál gegn
félagdinu fyrir að hafa dregið sér
fé undir fölsku yfirskini.
Allur þorri kaupmanna ltefir
neiitað — og ég vona, mun jafnan
nedta — að beita svo óbedðarleg-
um meðulum til þess að selja
vörur sínar. Ef hægt væri að
þvinga póst-pöntunarfélögin og
alla aðra, sem bedta þedrri aug-
lýsinga aðferð og .gyllingum, til
þess að fylgja betur sannledkanum,
— þá tnundi það auka mjög verz.l-
un kaupmanna í sveitunum, og
þar af ledöandd efla alla framför
og uppbyggdng bæja vorra, kaup-
túua og héraða.
í stuttu máli má segja, að
stefna póst-pöntunarfiélagianna sé
sú gagnvart skáftavinum sínum,
að drága verzlun landsins alla á
fáa, ákveðna staði.
En stefna algengra verzlunar-
mianna er á hinn bóginn sú, að
sporna við þoim samdrætti.
.Póst-pöiitunarfélögin starfa að |
því, að rýra og eyðileggja þúsund- !
ir af vorutn viðgangsmiklu borg-
um og hæjum, og þar með r}'ra
verðgdldi búlandanna.. Heimakaup-
mcnn starla að því, að byggja upp j
borgir vorar og bæi, og að auka í
verð búlalidanna.
.
Póst-pöntunarfélögin vinna að j
því, að skerða einstaklings tæki- )
færin. Ileimakaiipmienn starfa að !
framför einstaklingsins.
Póst-pönt u na rfélögin v i öur-
kenna hverja þá auglýsingaaðferð
réttmæta, scm eykur v.erzhin
þeirra. Heitnakaupmeitn heivnta
hreitiskilni i auglýsingaaðferð,- og
eru við því búnir að sæta afleiö-
inguin af því.
Póst-pöntunaríélögin nota fé
skifUivina sinita til þess að attka
vöxitu af höfuðstól hluthafa sinna.
Heimakaupmenn nota pemdhgana
til þess að bæta tnarkaðinn, til
þess að borga skattana og til
þess að leggja sinn hhit tdl uni-
bóta og fratnfara í héruðum sín-
itm.
Eins íljótt og bændaflokkur j
laudsins og borgararndr í hdnum |
tnörgu bæjum vortim konta auga
á þennan sannleik, eins fljótt er
póst-pöntunar atvinnuvegurittn til
dauða dæmdur. Dátum oss alla
vona að lifa þann dag.
Ovildar sstæðan.
Maður er ttiefndur Karl I’eters.
Hann. er þýzkur landkönminartnað-
ttr, og einn þeirra, setn telur það
alveg víst, að þjóðverjar fari í
hcrnað móti Englend.in.gnm, þegar
tninst vardr. Hann. gefur þá á- j
stæðu fyrdri þessari sannfæringu
sinnd, að þjóöverjar lutli ekki
nægdlegit landrými heima fyrir, að
þjóðin þar sé óðum að verða
manníleiri, en landið verði ekki
víðáttumedra. þess vegna komi
fyr eða síðar að því takmarki, að
þjóðverjar verð* að leggja undir
sig nýjar lendur, og að með því
að engin sjáanleg merki séu til
þess, að þeim takist það friðsam-
lega, þá verði ]>oir neyddir tdl, aö
taka þær með valdi. Hann segir,
að þýzku stjórnirnar hverjar fram
af annari hafi um langan tíma í-
hugað þetta málefni og afleiðinigar
þess, og þetta sé einróma álit
þeirra allra. 1 hverja átt, sem
þvzkaland lítur, þá sjá þeir Breta
allstaðar fyrir sér. það gildd að
einu, hvert þedr beini huga sínum :
yfir til Ldtlu-Asiu eða tdl Kína,
eða til Suður-Ameríku eöa að
Kyrrahafinu, — allstaðar sé sami
þrepskjöldurinn í götunnd. Bretar
séu þar allstaðar landfastdr, og
drotni yfir heilum landflákum, setn
þeir hafi alls ekkert með að gera,
en haldi þeim samt, öllum öðrum
þjóðum til meins, sem frekar haíi
þeirra þörf. þýzkaland verði nauð-
synlega að hafa meira svigrúm í
heimimitn, en það hafi mt, til þess
að þjóðin fái tekið eðlilegtim
þroska satnsvarandi sivaxandi
fólksfjölda. Og að ef þetta íáist
ekkd með friðsatnlegu móti, þá
verði þjóðverjar að beita bervaldi
til þess að koma áformum sínum
í framkvæmd. Og með því, að
Bretar séu aðallega stt þjóðdn, sem
mest standi þjóðverjum fyrdr þrif-
um, þá sé sá cdnn kostur fyrir
hendi., að svífa á Breta og etja
afid við þá um yfirráðin.
Svipaða skoðun heftr H. R.
Chamberlain, ednn með færustu
blaðamönnum Norðurálfunnar, lát-
ið í ljós í langri ritgerð, sem bdrt
hefir verið í McClures tímaritdnu,
um þetta málefnd. Hanin staðhæf-
ir, að það sétt aðallega tvö skil-
yrðd, sem framtíðar viðburðirnir
séu háðir : Annað þeirra er sú
stefna, sem Bretar hafa tekið í
Evrópumáhtm. Fyrir nokkrum ár-
um segir hann að England hafi
staðdð eitt síns liðs, án samibands
við nokkra aðra þjóð. p-,i .i.i ,j«ö
mátt heita einangrað frá öllum
Evró'puþjóðum. En svo hafi Ed-
ward konungur tekið til sinna
ráoa og farið að mynda bandalag
við áðrar þjóðir. þetta hafi tekist
við Frakkland og á parti eintiig
vdð Rússland. Svo sé battdalaigið
öflugit milli Englendiinga og
Frakka, að þegar þýzkaland fyrir
fáum árum hali sýnt sig líklegt
til þess, gð beita hervaldd móti
Frökkum út af Morokkó dedlunni-
þá hafi Englendingar ráðið þar étr-
slitum með því að gefa þjóðverj-
um til kynna, að herfio'td Breta
mundi ekki sit.ja aðgerðalaus, ef j
á Frakka væri ráðist. þetta sam- !
band milli Frakka og Englendin.ga
er þyrn.ir í síðtt þýzka veldisdns,
og miðar beinlínds til að vinna á
móti öllum beztu ha.gsmunum
þjóðarinnar.
Ilið aiutað stórmikla áhyggju-
efni þjóðverja, er ómögulegledki
þeirra til að þroskast út á við.
íbúa'tala veldisins befir vaxið úr
40 milíónum upp í 60 milíónir síð-
an árið 1870', eða á tæpum 40 ár-
utn, — að ótöldum þedm milíón-
utn, sem á þessu tímabdli hafa
fiutt til Bandaríkjanna og annara
laitda. Eítirlangan og augnatnið
þjóðariinnar er að mega njóta
tækifæris til að geta náð eðlileg-
ttm þroska. það er örðið svo
þröngbýlt hcima fvrir, að þess er
en.ginn kostur í landdnu sjálftt, og
þess vegna er það lífsnauðsyn fyr-
ir þjóödna, að útvega sér ný land-
svæði, þar sem nokkur hluti henn-
ar geti vaxið og dafnað..
En á þessum dögum virðast
l eitnslöndin vera svo upptekin, að
ekki sé um annað að gera en að
hrdfsa til sín með valdi cdtthvað
aí því, sem aðrar þjóðir hafa lagt
eignarhald á. — Og þá liggur næst
að taka af eignum Breta, því að
þedr erti land-au ðugasta þjóð
heinisins.
þannig líta þjóðvcrjar á málið,
og þess vegna hafa þeir jafnan
verið ófáanlegir til þess, að gera
nokkra samninga eða gefa loforð
um, að takmarka herú'tbúnað,
þegar þjóöirnar hafa rætt það
ntál tneð sér. Og samkvæmt þedrri
steínu er það, að þýzkaland hefir
á liðnum árum lagt meira kapp á
herskipa og skotvopnasmíðar og
lagt mcdra fé til þeirra fyr.irtækja,
en nokkur' önnur þjóð hedmsdJts,
miðað við. íbúatölu og efnalegar
ástæður þjóðarinnar.
Einmitt í þessum tnánuði hafa
Jjjóðvcrjar fleytt einu því öflug-
asta vígskipi, sem nokkru sinni
lieíir verið smiðað, og nokkur fledri
slík eru í smíðum, og önnur verða
sntíöuð á komandi árum.
það er því nokkur ástæða fyrir
Engleitdinga, að líta með grttn-
semd á þetta of.urkapp þjóðverja,
og að íhuga möguleika framtíðar
viðburða með kvíðandi hugarfari,
ef ekki beinum ótta. Ýmsum, bœði
þýzkum og cnsknm, sem utn þetta
mál hafa rætt og ritað, hefir kom-
ið saman utn, að engin önnur á-
stæða liggi eða geti legið tdl grund
vallar fyrir yfirvofattdi ófrið mdlli
Englendinga og þjóöverja, heldur
en rángirnd hinna síðarnefndu, og
sú rángdrni byggdst á nattðsyn til
þess að auka svo út lendur ríkis-
ins, að þegnarnir geti þroskast og
þjóðdn tekdð þeim framförum i
verzlun og iðnaði, sem stærð
ltennar og nútíðannenndng kretfst.
Einstöku menn hafa bent þ.jóð-
verjutn á, að hættumdnna mundd
fyrir þá, að ráðast heldur á editt-
hvert af Suður-Ameríku lýðveldun-
ttm og legg.ja lönd þedrra undir
sig. En þá tekur ekki betra vdð,
þvi aö Bandaríkin muttdu ekki
láta slíka ásókn afskiftalausa, og
alls óvíst, að þjóðverjar hefðu
annað upp úr slíkum lefðanigrd, en
kostnað, manntjón og vanvirðu.
Aðrir hatfa bent þeim á, að næst
liggi fyrir þá, að leggja rækt við
lendur síriiar í Afríktt, með því að
þar sé landrými nóg, jarðviegur
frjósamttr og loftslag gott. En
þetta er hægar sagt en gert, og
hætt við, að það taki langan tíma
að hafa þau áhrif á svertingjana
þar syðra, að þeir létu útlenddnga
i friði. Enda enigin sönntir f.vrir,
að nokkur hluti þjóðverja vdldi
þangaö flytja.
ÍR BRÉFI FRÁ SOUTH
BENI), WASH., 19. októiber 1909.
— Héðan er alt það bezta að
frétta. Gott hedlsuíar, indælt tíð-
arfar og stöðuga atvdnnu með
sæmilegu kaupgjaldd. Á mdllunum
er borgað $2.00 á dag, alment, og
upp í $3.50, fyrir 8 stunda vimnu.
Bæjarvinna er 10 kl.stitndir á
dag, sem $2.50 er borgað íyrir. Á
fylkisbrautum er sami vinn.utítni
og satna kaupgjald. Brautdn er nu
verið að bygg ja af mesta kappi
allstaðar um fylkið, fjær og nær,
og er það verk svo vel vandað
LEIÐBEININGAK-SKRA
YFIK AHKI A.UKl' ' *TN AKM ENN í WINNIPEG
AIUnK’ I
(O
CKOSS, OOljt.niNO & SKINNh
•þ'H 1*0 t;- v 'I
VlNSÖLUMENN
MASOÍN öc k»í» ri kíANO CO ,
;í’>(5 JVJ ii. t . < .
VV Alfred b .. J~ zknr u .
W ttALkiY kOYCB & CO.
3 5H M.i n I n
w AJ d .\ ly. it. lúf'Hiþ^o
14V t. G1.. .i u. EU»1V i
j. d. McAk rnnt co, ltu.
A fíi xr *Ov E.tl vi« ur í i.eild öiu ««k
Öiust : Princess «»*r »«!«*.• U' ’J a s. ÖUlo,.>.
YNLíAS luili.
G. tt. LLEWELLIN,
"MeduJlitins' o« AJ>ndarammur
S urtstoia horni Paik >t. o- Lman vto.
^KOTAU I HEILDöULL
AMES HOLDEN, LIMITED.
Princess & McDcnuott. VViiiihjkjk.
TIIOS. RYAN & CO.
Allskonar fokotau. 44 Princess öt.
THE v\ m. A. MARSH CO. WESTERN LTD.
t raiuJeiöcndur aí b ínu ^Jvótaui. ’Jai í. . : .>ilu
68 Princess t>t. “Hieh Mei it' Marsh •>»kór
UAFMAUNsv KLaK(Hi aoulD
JAMES STUART ELECTRIC CO.
J24 Simth !6t lai-ímar: 447 o*r 78o2
Fullar byrtjöir af alskonar vél *m.
GOODYKAR ELECTRICCO.
Kello«>r’s Taisímar og öJl paraéiút. Ahöíd
Talsími 3023.________ 56 Albe» St.
kAFM AKKOKÐ6MKNK
MODERN ELECTRiC CO
412 l’ortaire Ave Tal.-imi: 5658
Viögjörö og Vír-lagninp — alJsKinar.
BYUGLMiA . LFM.
JOHN OUNN & SONS
Talsími 1277 266 Jarvis Ave.w
Höfum bezta Ste n, Kaik, Cement, >and o. fi.
THOMAS BLACK
Selur Jáinvörn og hygginga-efni allskonar
76—82 Loinbard St. Talsínn 606
TIIE WINNIPKG SUPPLY CO., LTD.
298 Rietta öt. TaiSÍmar: 19.Ki & 2187
Kalk, öteinn, Cement. Sand og áiöI
BYU GIN (iAM L1 bTAKAR,
J. H. G RISSELL
. % Hyggingaiueista'-i
I Silvester-Wi lsou bygginKUnni. Tals: 1066
P \UL M. CLKMENS
Byflrginga - Meistari, 443 Maryland St.
Skrifst.: Argyle Bldg., Garry st. Talsínn 5997
BRAS- og RUBBEK bYXMPEAÍi
MAMTOBA STENCIL & STAMP VVORKS
421 Main St. Talsími 1880 P. i/. Lox 244.
Húum til ailskonar Stimpla úr málmiog togl« ðri
CLYDEBANK SAUM.WÉLA AÐGERÐAR-
MAÐUK. Brúkaöar vólar seldar lrá $5.00 og ylir
5 64 Notrc Dame Phone, Maiu 8«*24
T< >CKS & BON L)S
V . SANEORD BVANS CO.
t» in Kxchango Tal-ími 86 9
NTANTS & AU 1)1 l (>K8
A. A. JACKSOIS.
coountant und Aoaitor
Vb-ichants Hank. Ta s 705
i uiOLÁS FEITl ()(jr FL.
:>>•» K<» OIL COM PA v V , LTD.
■'tem Oliu, Ga^oiine Otí hjó ás-aburö
15 90 611 Ashdown lock
TlMbUK og bULOMD
rttOS. OYSTAD, 2 8 Kennedy Hld«-
1 a..'i hlftssuii til notenda, búlöud til söln
Ui I L & i.OILEk Oov LKIMD
OREAT WEST PIPE COVERINO CO.
132 Loinbard btreet.
VIIÍU1K.U1NUAK.
THE OREAT WEST WIRE PENCE CO., LTD
Alsi»ou.«r vliyirö.Dtfar fyrir bænduro^ b rgara.
76 Lomba d St. VVinnipe#?.
LLDAVÉLAK O. FL.
McCLARY’S, Winnipec.
Siœrstu framleiOeudur I Uanada af Stóm,
Steinvöru [OrHnitewares) or fl
ÁLMAVAKA í HKILDXJLU
R. 1. WHITLA & CO., LIMITED
264 McDermott zVve Winuipeg
“Kincr of the Road’’ OVERXLLS.
BILLIARD & rOOL TABLES.
W. A. CARSON
P. O. Box 225 Room 4 1 Molson Banka.
Öll nauö-iynlep áhöld. pjöri viö • ool-borö
N A L A R.
JOHN RANTON
203 Hammond BJock Talsimi 4670
SendiÖ strax eftir Verölista og ."ýnishornum.
(iA^OLlNE Vélar og Bnmnborur
ONTARIO W IND ENolN F. and PUMP CO. LTD
301 Chatuber St. Sftni: 2n88
V»ndmillur— Pumpur — sigætHr Vélar.
BLÓxVL OG_ SÖNÓKUU I.A i;
JAMBS B 1 R C H
442 ^Notre Dame Ave. T^Lími 2638
B- OM - allskonar. Sömr fu»rlaro. fl.
BAXKAKA K,Ql-FUSKII A AQBNTR
ALLOWAY k CHAMPION
North Lnd Branch: 667 Maiu st eet
Vér seljum Avisanir borKanli-irnr á Islaudi
LÆKMA OG SSPITALa i IíULD
CHANDLER & FISIIKR, LIMITED
Lœkim i.g Oyraimkna áhöui, on hu>, íuua áhöld
185 Lombard St., WinnipeK, Man.
eins og ætlast sé til, að það end-
ist um aldur og æfi, eins og sést á
því, að hver eánasba míla af ak-
brautunum kostar frá 7 til 10 þús.
dollara, og sums-taðar tneira. —
Grjót er malað til aíf dredfa ofan í
moldiina, og pressaö niður með
þungum stálkefium sem ganga
með gufukrafti. þetta er það þarf-
asta verk, sem stjórnin gat gert,
til að byggja upp landið. En svo
búiast lamktfgen-dur við háum
sköttum. Ríkir sem fátækir.
Vel líkar mér flest, sent ég hafi
lesáð um Mentiingarfélagið í Winni-
peg, og að öllu því, sem lýtur að
sjálfstæðisskoðunum og jaínréttis-
k'enningum, því eftir mínu áliti
eru þær sannkristnum mönnum
eiginlega meðíæddar. En rnieð
sannkristnum mönnum á ég við
þá, sem alt það gott vilja gjöra
öðrum, sem þeir vildu láta séf
gera. þegar heimsþjó'ðirnar eru
komnar á það stig að viðurketuia
þessar kenningar, sem tiinn full-
komtiasta sannleika. þá verður al-
heimsfriður, sem svo margir óska,
að framtíðin iieli í skauti sínu”.
G. J. Austfjord.
. hundruð milíónum mílna lettgra en
Noptúnus, sem er fjærsta reyki-
stjarnan í sólk-erfi voru. Ilún f-er
ekki þessn sitmi nær jörðuntii enn
I 6 milíónir milnm. Og líkur benda
í til, að hún k'örrVi ckki nær entt 13
milíónir mílna..
Hún snýr höfðt til sólar, en hala
frá. þær halastjörtvur, sem sjást
með berum avtgtim, eru álitnar að
vera um 100 vnílur að þvermáli,
og er þessi stjar-na álitin ekki ó-
gildari um sig etvn það.
Fyrsta halastjariva, setn menn
vita að heimsótti sjótvarsvið jarð-
arhúa, birtist árið 43 f. Kr. það
var ári síðar en Cesar keisari í
Róm var myrtur. Hélt fólk hann
afturgeúginn í h'iminhv&lfinu. Hún
hcfir sést þrisvar sinnum síðan.
Skeiðhlaup hernvar cr 57ö ár.
Ilalastjarna sást 1811, einhver
sú st«>rsta og hjaitasta, sem
nokkru sinni hefir birst jarðarbú-
um.
Donati balastjarnan sást 18-58, í
októ'ber, og oftar utn þær mundir.
j Hún á að hata snúið halanum
upp á liimdnhvelvð, en jarðarbúar
sáu að eins Ivaus hetvnar. Næsta
heimsókn heunar er væntanleg ár-
ið 3858.
Halley’s halastjarnan.
Um undanfarna daga hafa blöð
og stjörnufræðingar talað tnikið
nm, að Halley halastjarnan birtist
jarðarbúum á þessum vetri. Kat-
ólskur kenuáfaðir hafir hafið för
sína til f.yrirLestra um þet-ta, og
segár, að hvvn tortími hnetti vorum
í vetur. Nýlega helvr stjörnufræð-
ingurin-n Frederic Canvpibell í
Brooklyn skrifað um ferðir. þessar-
ar halastjörnu, og er hér stuttur
tttdráttur vvr ritgerð hans.
Halley’s halastjarnan sást f.yrst
1456. Svo segja kirkjurit. Skaut
þá allri Norðurálfuníni skelk í
bringu. 1 þá daga þektu mienn ekki
halastjörnur og gang þeirra. þá
var það í fyrsta skifti, sem kirkju-
klukkur köiluðu fólk saman til
bæna um miðjan da.g. H-alleys
halastjarnan hefir ekki sést síðan
árið 1835, og ervt nær 75 ár síðan.
Nú urðu menn hennar íyrst varir
11. september síðasta. það var í
gegn uvn stjörnupípur og firð-
mynda.töku, sem hún sást. Sýni-
| leg verður hún með berum augum
í desember í vetur, og sést þá um
! langan tíma. Hún er bjartari cn
j Vletvus, sem er bjartasta reyki-
| stjarnatt. Ilún tekur þvv nær yfir
% atf himinhvolfinu. Gengur næst
sólu 60 milíónir mílna, en fjarendi
sporbaugs hennar er 3,255,000,000
mílur frá sólu. j>að er fimm
Holmes halastjörnn sán menn í
sjónaukum árið 1892, en hún er
lang-minst, Oig sk.i ntharn hjá hin-
i unv.
K. Asg. Benédiktsson.
ÚR bréfi frá moose
IIORN BAY, 17. októ.ber 1909. —
Fréttir úr þessn bygðarlagi þœr
helztar, að skógareldur hefir geds-
að hér fyrir austan okkur, og þar
norður og suður á stóru svæði.
Skaðar hafa ekki orðiö stórir,
nema hvað Ilallur llallson, ólafur
Magnússon og þorsteinn í.sdal
mistvv 25 æki atf fieyi, sem þeir
áttu allir í samlögum. Eldvörn
var gerð svo fijótt, sem hæigt var,
plægt og brent alla l»úð á milli
Moose Horn Báy og Dog Lake.
A'ð því unnu um 30 manns og var
herra HelgiEinarsson frá Narrows
feniginn til að vera verkstjóri, og
lcysti hann. það verk vel af he-ndi,
og tná eflaust þakka honum það,
ásamt þeim ö. Magttússyni, H.
Hallssyni og Thorst. ísdal, sem
fvrstir fóru á móti eldinum, að
hattn útbreiddist ékkj meira hér
um bygðina. Nú er hann að mestu
ú'tdauður, nema hvað hamn lifir
enn í jörðunni, sem æ-tla má að
hann geri,. þju tjj sn.jór kemur. —
Jarðvegur er víða hrunndnn 2—3
fet niður, og er það gild sönnun
fyrir feiti jarðvegsins”.