Heimskringla - 15.09.1910, Síða 2

S Blft WIKNIPEG, 15. SEPT. 1910.
HEIMSKRINGLA
Heimsknngia
Poblished ©Terj Thorsdey by The
. Ltd
of
om áriö (fyrir fram borcrað).
Seot til Islaods $2.U> (fyrir fram
boriraö af kaupendnm blaösins hér$1.50.)
B. L. BALDWINSON
Editor & Manatrer
Office:
729 Sherbrookr Street, Winnipeg
P.O.BOX 3083. Talsfmi 3512,
Til stúlkna.
Þ;ið er ekki með jafnaði að
Heimskringla rseðir mftlefni úngra
kvenna kristilega félagsins hér f
borg og þó er stefnuskrá og starfs-
svið félagsins þess vert að á það
eé bent öllum lesendum blaðsins.
En f>ó s<Tstaklega Islenskum kon-
um og stúlkum.
Félag þetta hcfir nýlega seht út
skýrsluskrá yfir tilgang sinn og
breyta svo til að f>ær verðu þó ekki
væri nema 2 kveldum f viku við
ném einhverra af f>eim greinum
sem getið hefir verið. Eias og
ðllum húsráðendum er kunnugt þá
er
undangengin Ar verið nálega ó
mögulegt að fá stúlkur f mánaðar-
vistir í fjölskylduhús, af 2 ástæð-
um: Fyrst þeirri að ekki væri f>ar
eins gott kaup borgað eins og á
verkstæðum og í öðrulagi af þvf
vinnukonur hefðu engar frfstundir
í vistunum, heldur þyrftu einatt
að vera bundnar við hússtörfin —
misjafnlega þokkaleg — og ekki
svo mikið að þær hefðu frfstund á
sunnudögum, þarna yrðu (=>ær að
ganga að vinnunni með húsmóður-
inni — og oft jafnvel án hennar —
og standa við verkin frá f>vf þær
færu á fœtur á morgnana þar til
þær örmagna af preytu legðust í
rúmið 6eint að kveldinu. A verk-
stæðum hinsvegar væri vist verk
að vinna og vinnutímar reglubund-
nir. Með þessu móti getist stúlk-
um nægar frístundir til eigin nota
einhver f>ar f þjónustu hans hver-
vetna f öllu Frakklandi. Hamard
er grir fyrir hærum, höfuðstór,
hraustlegur, dimmróma og góð-
gjarnlegur, hann hefir bros á vör-
starfsemi og er þar skorað á ungar j . ,
. . , og skemtana þar sem þær hefðu öll
konur að ganga f felagið td þess , ., , ,,
kveld vikunnar á valdi sfnu, og alla
ganga i félagið
að hjálpa starfinu áfram.
í Prospectus þessum segir fé-
lagið tilgang sinn felast í 4 liðum,
en það er að starfa að menta þrosk-
un kvenna, að styrkja f>ær andlega
og trúarlega, mentalega,lfkamlega
og félagslega.
Allar ungar konur sem eru sið-
ferðisgóðar geta fengið inngöngu f fyrir konur hel(]ur
en algengar
félagið.Arsgjald.ð er einndollar En ; vigtir f priyat fjöi9kylduhÚ8um, og
fynr þá sem nefndir eru v.ðhalds- enRÍn ]áir þeim þótt þær kjósi þann
meðhmir, eða “Snstainmg mem-
bers”er ársgjaldið 85.00 aftur borga
nngir meðlimir “Junior members”
ekki nema 50c á ári. Félagið lætur
þess getið að meðlimatala þess hér f
borg 8é 11 hundruð, en f>að langar
lil að auka þá tölu upp í tvö f>ús-
nnd á f>essu ári. Félatrið á stór-
hýsi mikið hér f borginni og J>ar
heidur það fundi sfna og samkom-
■nr og skóla.
í trúardeildum eru biblíulestrar|
með útskfringum svipað þvf sem
kent er á Sunnudagaskólum. Einn- þeirm að lfta 8VO á að þetta sé at.
ig hefir f< lagið stóran sal þar sem riði sem Heimskringlu komi harla
konur geta iðkað lfkamsæfingar! lftið við og ætti ekki að 3kipta sér
undir tilsögn æfðra kennara, er af og má það að nokkru leyti til
þetta gert til f>ess að styrkja lfkam- 8ann8vegar færa, en hitt er engu
ann og b*ta heilsuna, gera kon-
urnar hraustar, sterkar og þolnar.
Læknír er látinn skoða konurnar
áður en þær birja á líkamsæfingum
og æfingunum er svo háttað eftir
heilsufari meðlimanna, ákveðinn
nú orðið og hefir um nokkur | mót hverjum manni og er hinn
þægilegasti f öllu viðmóti. En
engin skyldi ætla að J>vf brosi og
viðmótsf>/ðu fylgdu einlægni, þvf
maðurinn getur breilt sér öllum f
einni ejónending og orðið hinn
grimmúðlegasti og áleitnasti, og
verður f>á rómurinn sem þrumu-
veður svo að f>eir sem hann á í
höggi við tapa kjarki og fi ekki
hulið sektir sfnar.
Maður einn sem um hann hefir
ritað f Chicago Record Herald,
kveðst fyrst hafa orðið var við
starf þessa manns þegar hann hafi
dag einn sent eftir sér á leikhús
þar f borginni, f>ar sem hann var
að horfa á skemtileik, og gert sér
boð að finna sig. Sendimaður kom
f sjálfhreyfivagni og gekk beint
þangað f leikhúsið, sem fregnritin
sat og var það sönnun þess að hann
hafði verið vaktaður, en syo stóð á
að fregnriðinn hafði komist að
samningi við mann f>ar f borginni
að útvega sér 100 lfnufregn um at-
riði nokkurt sem lögreglan vildi
halda leyndu. Hamard hafði kom
iét að þessu og erindið var að fá
fregnritan til að hætta við að senda
fregnina eða að gera hana svo
stutta að hún tæki ekki meira upp
en 15 línur f blaði hans. Það tel-
ur fregnritin áreiðanlegt að Ham-
ard sé illa við að Bandarfkjablöí
nái fréttum úr Parfsarborg eins
tímanlega og Londonblöðin fái þær,
Það telur hann lfka áreiðanlegt að
Hamard hafi nákvæmar njósnir
um allar hreyfingar hvers einasta
borgara ekki aðeins í Parfs, heldur
f öllu Prakklandi. Sfðar fékk
fregnriti f>essi tækifæri til þess að
kynnast betur J>essum undra manni
og f>á komst hann að þvf hvernig
hann færi að ná tangarhaldi á
glæpamönnum og að koma upp
glæpum sem aðrir gætu ekki rakið
drög til, meðal annars segir fregn-
ritin 2 sögur er sýna ráðkænsku
Hamards.
Það var í apríl sl. að lögfræðing-
ur einn var myrtur á skrifstofu
hans í Parfs. Enginn vissi hver
raorðinginn var en tekið hafði hann
með sér eitthvað af fötum lög-
skilið eftir sitt eigið
sunnudaga og f mörgum tilfellum
laugardaga eftir hádegið og svo að
sjálfsögðu alla almenna frídaga
þegar verzlunar- og atvinnu stofn-
unum hér er lokað.
Oneitanlega er verksmiðjuvinn-
an frá f>vf sjónarmiði sem hér hefii
verið ávikið, miklu aðgengilegri
atvinnuveginn sem J>eim er geð-
þekkari og sem veitir þeim meiri
frístundir til eigin nota. En að
hinu má jafnframt spyrja, hvort
frístundir þessar séu eins vel not-
aðar og vera mætti og hvort stúlk-
urnar verji nokkrum þeirra sér til
verulegrar uppbyggingar til þess
að auðga þekkingu sfna og ment-
un, og að gera sig með þvf hæfari
til þess að sinna hverju því starfi
sem framtfðin kann að varpa á veg
f>eirra. Ef til vill kunna sumar
að síður satt að blöðum ber til þess
bein skylda að benda á það sem
betur má fara en það sem er, og þó | mannsins en
vfst megi játa að margar stúlkur
verji vel og skynsamlega tfma sín-
um. Þá er hitt engu að síður vfst,
fatnaður tilheyrir þessum æfingum ftð miklU fj8ldi af ungum ísl upp.
og verða meðhmir að láta gera séri vaxandi konum gætu haft stórann
hagnað af að verja frístundum sfn-
um ennþá betur en þær gera, og
til
Þ& samkvæmt tilsögn stjómend-
anna 60 lfkamsæfinga lexfur eru
veittsr hverjum meðlim árlega, á
þriðju- og föstudögum fyrir og|stí]uð Þeim er hérmeð ^ á
eftr hádegi og á hveldin og &' þetta ungra kvenna kristilega félag
Bunnudagsmorgna fyrir börn. Fyr-' ið Qg starfsemi þe88 og mentatilbbð
ir tilsfign f lfkamsæfingum er s< r- Qg þau ejnkar göðu kj8r 8em félag.
Btök borgun, 2 klukkutíma lexiur á ið býður meðlimum 8fnuin. Heims-
viku kosta 5 dali um árið. kring]a hefir 8annfæringu fyrir þvf
I menta deildinni er konum kend- að það geti orðið mörgum Xsl. stúlk-
ar ym6ar fræðigreinar svo sem lest- j
vesti þar á skrifstofunni, Hamard
setti strax út 40 menn til þess að
komast fyrir það hver ætti gamla
vestið og þeir unnu að J>vf þriggja
mánaða tfma, að lokum fundu þeir
verksmiðjuna sem gert hafði klæð-
ið sem vestið var gert úr, það var á
peirra er grein þessi aðallega ! Norður Italiu. en hnapparnir voru
gerðir f verksmiðju á Englandi.
Næst fundu þeir kheðskeran sem
bjó til vestið fyrir senator i Argen-
tinu rfkinu, hann hafði gefið það
vinnumanni sínum unglingsmanni
frá Belgiu. Sá maður var eltur til
íáuður Amerfkuu og þaðan aftur
til Parísar og f>ar hafði hann búið
um til mikils framtfðarhagnaðar að
ur, skrift, reikningur, málfræði, | ganga f það félag og að færa sér i &6tu einni gengt skrifstofu hins
landafræði, Franska og Þ/zka og [>ar f nyh þau einkar aðgengilegu myrta lögfræðings. Hann var tek-
málum mentatilboð sem félagið gerir.
Hver ung stúlka setn á verkstæð
um vinnur mundi, ef vilji væri til
þess, geta varið 2 kveldstundum f
viku til þess að afla sér þekkingar
Fiolin og Guitar og f einhverjum af þeim mentagrein-
Kendur er og söngur um sem félagið býður að kenna1
þeim fyrir mjög litla þóxnun, og
bókmentir. Fyrir nám í
er borgunin $2.00 fyrir 10 lexiur
Einnig er kend stýlritun, hraðrit-
un og bókhald fyrir afar lftið gjald,
sömuleiðis er kend music, að spila
á Piano og
Mandolin.
og áherzlu lestur (elocution). Fyr
á auðu byggingalóðasvæði París,
en til að gera höfuðið ópekkjan-
| legt hafði nef eyra og kinnar og
varir verið sniðnar af því, stykki
af lfkamanum fundust á vfð og
ir alt þetta er gjaldið svo lágt að | hlað vort getur vel staðið sig við dreyf um borgina. Vinir stúlk-
ekki iná heita nema lítilfjörleg
J>óknun fyrir tfmatöf kennaranna.
f>á er og einnig kendur útsaum-
ur, hattagerð, kjólagerð, dráttlist
og myndamálning, matargerð hús-
Jiald og alt það er pr/ða má hverja
}>& konu sem verða vill vel að sér
f almennum fræðum.
Af J>ví sem hér hefir sagt verið
er fað ljóst að Y. W. C. A. félagið
er að starfa þarft verk og viðfangs-
mikið og að kenslan hjá því er svo
ódýrað næst gengur f>vf að gefin s<*,
og þessvegna er hér á þetta vikið,
að það virðist rétt að beina athygli
íslenskra kvenna að félaginu og
stafsemi þess, ef ske kynni að ein-
hver fyndist f hóri þeirra sem vildi
færa sér þetta menningar og menta
tilboð fé-lagsins f nyt. Það er á
allra vitund að hér í borg er mikill
fjðldi ungra kvenna sem ekki notar
frfstnndir sfnar nándar nærri eins
vel og vera mætti. En mundu
Jaafa bæði gagn og sóma af þvl að
að biðja pær
alvarlega, að
að íhuga mál þetta
lesa prospectus fé-
unnar þektu treyuna, hún var af
Elisa Vaudamme og þeir höfðu síð-
f>að, og ákveða svo með sjálfum
sér hvað þeim lýst hepþilegast að
gera.
lagsins og afla sér upplýsinga um ast séð hana á einu götuhorni í
Parfs kl. 2 eftir hádegi sfðan vissi
engin um hana. Hamard sendi
nú í allar áttirj umhverfis staðinn
f>ar sem hún sást sfðast og hver
gæslumaður f 10 f>ús húsum var
spurður að hvort hann hefði heyrt
nokkur hljóð um nóttina 27. febr.
s.l., f>etta verk varaði í B mánuði
f>ess! þar til loks að einn maður fanst,
sem | sem hafði heyrt hljóðin og að karl-
mannsrómur hafði svarað „Enga
Hamard.
af á
Parísarborg er öll á lofti
nægju yfir sigurvinningum
mesta leynilögregluspæjara
heimurinn hetir f>ekt. S& maður
mannin og grunaði ekkert veru-
lega, en hann fylgdi f þessu viss-
um reglum og vildi vita hvernig
náunganum yrði við stuðið. Alt
gekk að óskum. Maðurinn tapaði
sér og játaði ótilþvaddur s<>k á sig,
sagðist fyrir 4 árum hafa strokið
úr fangelsi f Cayenne. Hann
hvaðst viss um að Hamard þekti
sig svo óþarft væri að dyljast
lengur.
I öllu sfnu starfi með að finna
glæpamenn, vinnur njósnari f>essi
eftir föstum ákveðnum reglum, sem
hann hefir sjálfur uppgötvað og
svo hefir honum tekist vel að grafa
fyrir huldustu launmál glæpa-
manna að Parísarbúar eru farnir
að trúa á hann sem óyggjandi fund-
vfsan njósnara og glæpamenn hafa
svo mikinn ótta af honum að }>eir
meðganga tafarlaust séu þeir sekir.
Kvennréttindi G. A.
Lesari.
og
0000000000-000000-00OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO’
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
5
5
0
o
o
0
0
0
ó
0
0
Eg þekti t itt sinn rós svo rjóða,
Rauðari en sólarbál;
Hún vildi’ öllum bros sitt bjóða,
Sem barnsins alhreina sál.
Hún bjarta blaðkrónu teigði,
Mót blikandi sólroðans lind;
I regnskúrum bl'iðin sfn beigði,
Er bærðust fyr’ svalhægum vind.
Hún elskaði lífið og ilinn,
Ástsælu, vonir og þrá;
Hún f>ekti ekki stormbitra bilinn,
Er blómin helnfstir smá.
Og svo kom sumarsins endi
Og silturlit frosthrfmið gaf,
Og haustið með ómjúkri hendi,
Hristi blöð rósinni af.
Það var duglegur lfiðrungur öll-
um andstæðingum jafnréttir hug-
sjónarinnar, greinin sem birtist í
“Hkr” fyrir stuttu frá G.A. á Gim-
li. Þetta greinartétur er svo ó.
merkilegt að undrum sætir að
nokkur kona skyldi vilja hafa sig
til þess að láta annað eins og þetta
sjást á prenti og kinnroðalaust get-
ur engin rétthugsandi maður eða
kona mælt slíku bót Háttvirta G.
A. þú spyrð hvað kvennfólkið eigi
að gjöra með þetta ótakmarkaða
freki sem kvennréttinda vinir ætla {lesa um kvennréttindam. eftir Briet
að rétta ykkur upp 1 fangið. Góða f skírnir
kona þú þarft ekki að hagnyta f>ví | það er ekki nauð8ynlegt fyrir
þa au na re si sem barist erfyrir konur að gjf;ra alla vinnu þó þær
f>ó það náist. Það er engin knúð-
ur til f>ess^ að notaj atkvæðis rétt
sfnu eða sækja um eimbætti, og það
verður ekki þó jafnrétti fáist, þú
segist vera ófróð um flesta hluti en
samt kastar tólfunum þegar um
Hnfpin helköld og nakin,
Hálfvisnuð feiskin rós;
Yar dauðadæmd og hrakin
Af dimmviðri, — en þráði ljós.
o
Svo lauk hennar lífsins skeyði,
0 Hún lagðist að jörðu nár.
ö En enginn sá yfir leiði,
g Annað en, hélunnar tár.
0
JÓHANJíES STéFáNSSON
0
0
o ooooooooooooooooooooo o ooooooooooooooooo
Bláfátæk hefur húri baráttuna fyrir
12 árum síðan og með dæmafáum
dugnaði hefur hún haldið út blaði
slnu og aflað ba;ði sjálfri sér og
fslenzku þjóðinni álits með f>vf. Og.
fyrir hennar sannfæringar afl hef-
ur nú jafnréttis hugsjónin náð
hati sama rétt og karlmenn. Þeir- j
ra verksvið verður innan húss í j
flestum tilfellum eftir sem áður, |
kvennr ttinda málið er að ræða. nefna [>vf herkostnaðar og
eins og starfuvið karla verður utan sterka taki á huga alls þorra fólks-
Her- ! Hlyntir J>essu málefni eru nú allir
átt að ' eð» flestir íslenzkir Prestar og Rit-
húss f flestum tilfellum.
mensku hefði G. A. ekki
svartasta svívirðing samliðar vorr-
ar. Og þegar jafnrétti er unnið
inn og meðgekk glæpinn.
í öðru sinni fann lögreglan höf
uð af stúldu vafið innanf silkitreyju nema hegómlegt rugl, svo sem
Það held jeg [>ú segir alveg satt,f>ú farganið er 8Ú megta stæðsta og
skilur ekki tilgang lífsins. Þú
skilur ekki þann sannleika sem
ætti þó að vera hverju barni auð-
skilin að frumhöfundur lífsins
skapaði alt fólk með sömu réttind-
um litla og stóra konur sem karla,
heldur f>ú að þú gætir ekki skilið
það ef þú hugsaðir rækilega um
það að konan hefur sál og tilfinn-
ingu og skynsemi alveg eins og
maðurinn, rettlætis tilfinningin
krefst f>ess að allir fái að njóta
sama réttar. Þótt minna hafi borið
ákvennfólkinu í gegnum söguna þá
er það öllum auðskilið hver f>ar er!
ástæðan. Kvennfólkinu hefur ver-
ið fyrirmunað að keppa við karl-
mennina á öllum sviðum þjóðfélag-
sins, af hinni ringsnúnu löggjöf
rlkis og kirkju, sem hefur algjör-
lega verið í höndum karlmannanna.
En þrátt fyrir það hafa verið á öll
um tfuium sögunnar reglulegar
kvennhetjur sem oft hafa skákað
hinum frægustu karlmönnum f>eir-
rar samtlðar. Þessi makalausa
G. A. segir að kvennn'ttinda kon-
urnar s<>u óhæfar til þess að stjór-
na heimilum sínum, lesi ekkert
stríðs- stjórar V. hafs.
Mrs. Benedictson hefurnáð mik-
lu álfti hjá mörgum af hinum mikil
hæfustu mannréttinda vinum B»
verður alheimsfriðar og Bindindis rikjanna og viðar og með f>vf aukið
hugsjónunum ráðið til heppilegra álit íslendinga út á við. Blað
“Town Topics”ekkert fræðandi eða
mentandi. En hefðir J>ú reynt að
auðga anda þínu og lesið eitthvað
sem fróðleikur var f svo sem
kvennréttindahugsjónina frá rót-
um, og mannfi'lags fræði þá hefð-
irðu aldrei skrifað greinina þfna
frægu, og lagt fyrir fólk jafnvit-
ausar spurningar og þú gjöru þar.
Sagan hefur sannað f>að að kon-
ur geta stjórnað,Victoria og Eliza-
bet stjórnuðu Bretum eins vel eða
betur heldur en nokkur konúngur
sem þar hefur setið á valdastóli.
úrslita. Og fyr r það tvennt verð-
ur heimurinn 10 sinnum hreinni
og hvítari en hann er nú undir
stjórn karlmanna einna. Og þetta
tvennt er nægileg ástæða fyrir alla
til þess að vinna þessu málefni
gagn.
Jónina Sainuelson á þakkir
skyldar fyrir sfna }>átttöku f þessu
máli. Hún hefur áður ritað vel.
| En á lágu menningarstigi stendur
I sparkar
fætinum f Jóninu f síðustu „Hkr”
— enda veit hann f>að, þvf liann
skammast sfn fyrir að láta nafns
getið, og f>ó grein hans sé stutt.
Þá er hún samt nógu löng til þess
að hann er aungu betri heldur en
nafntóguð G. A. Þaug standa bæði
f sömu forinni. Reynsla liðins
tfma sannar J>að að aukið frelsi í
hvaða mynd sem er hefur æfinlega
verið til blessunar. Það stækkar
sjóndeildarhiingin og flytur mann-
kynið lengra á brautir menningar-
innar og fullkomnunarinnar það
vekur einstaklingana til heilbrigð-
rar umhugsunar um hinn sanna
tilgang lffsins það drepur og kæfir
hjörtu fáfræði og einstreingings-
skap. Ómetanlegt ánregjuefni er
það öllum jafnréttisvinum hvað
góðan árángur það hefur borið f
þeim löndum sem jafnrétti hefur
náð svo niðri, og einmitt |>að hefur
gefið hreyfingunni byr undir væn-
gi. Hlægileg er sú st.aðhæfing G.
A. að kvennfólkið hatí nóg r<-ttindi
alstaðar í hinum mentaða heimi,
[>að eitt er nóg til að sanna f>að
Frú Curie vann Nobel verðlaunin j hön ber lftið skyn á það mál sem
er Hamard, hann er aðal stjórnari! heimsku”, sá málrómur kou frá
allrar leynilögreglu f Frakklandi.
Engin veit hve margir menn og
konur eru f þjónustu hans.'en 400
þeirra eru þektir, auk þeirra hefir
hann 210 aðra, alt f>etta eru karl-
menn, en auk þeirra hefir hann
mesta sæg af konum og svo er á-
litið að tæpast sé það ^reiðasölu
hús, leikhús eða aðrir staðir f>ar
sem fólk kemur saman að ekki sé
glugga á fimta lofti f húsi hinu-
megin í strætinu, sá sem þá bjó í
þvf herbergi varjungur Cosikumað-
ur, alvarlegur og meinhægur dag-
launamaður. Hann vann við að
flytja bögglaJlum borgina á litlum
mótorvagni. Hamard dulklæddi
sig og fór á öðrum slfkum vagni út
og rak sig, eins og af hendinu &
manninn. Hann vissi enga sök á
fyrir vísindalegar rannsóknir. Á
velli bókmentanna standa þar ekki
mjög lágt Lady Henry íáomerset
og Ella Wilcox, eða Helen Gardin-
er ogStowe og mörg hundruð fleiri.
Florence Nightingale vann stærra
mannúðarverk heldur en flestir
karlmnen, M. J. Benedictson Briet
Bjarnhéðinsdóttir Torfh. Hólm,
Ólafía Jóhannsdóttir og Halldóra
Olson eru engin smámenni ogheið-
urhvaðaf>jóð sem væriaðeiga slfk
ar konur, og hræddur er ég um að
þær hatí einhverntíina lesið eitt-
hvað sem fróðleikur hefur verið 1.
Það væri fróðlegt fyrir G. A. að
til umræðu liggur. Nú min góða
kvennlega, fáfróða og einhliða G.A.
f>að situr illa á þ< r eða nokkurri
annari konu að vera að slást upp á
Mrs. Benedictson með ónotum
f>vf betri kona eða mikilhæfari
ekki til meðal Isl. fyrir vestan haf.
Hún hefur unnið til annarsaf ísl.
kvennþjóðinni. Hún sem hefur
barist eins og hetja fyrir þessu
mesta velferðarspurnsmáli sem alt
mannkynið karlar sem konur ættu
að ljá fylgi sitt. Með þeim áráng-
ri að nú er hún viðurkennd af öll-
um betri hluta hinnar Islenzku
þj iðar bæði vestan hafs og austan.
hennar hefur náð mikilli útbreiðslu
þegar tekið er tilliti til kringum-
stæðanna. Freyja fer til Hollands
og Þyzkalands og viðar um hinn
mentaða heim, og vitnisburður Hr.
K. Knchlir’8 um liana er meira
virði heldur en slettur annars eins
persónu og þessara háttvirtu G. A.
á Gimli. 8ú meinloka virðist hafa
komist inn f höfuðið áþessari G.A.
eins og sumum fleiri fáfróðum að
ef kvennfólkið fær pólitiskt jafn-
rétti þá verði alt kvennfólk f>ing-
menn eða fylkisstjórar eða aðrir
embættisinenn en karlmönnum
verði steyft úr öllum embættum og
sveltir í hel. Þetta er misskilningur
á málefninn kona góð, slæmt
hvað skilningur }>inn nær skamt,
Þet?ar jafnrétti er fengið þá hafa
allir sama rétt karlar og konur og
embættin skipar það fólk sém
þjóðin kys og álftur hæfast til að
Btanda f þeim stöðum án tillits til
kynfsrðis, Engin verður neiddur
til þess að nota atkva>ðisrétt sinn
og engin verður neiddurl embætti.
Að endingu lángar mig til að
spyrja G. A. eða lesara einnar
spurningar. Hvort er heimurinp
betri eða verri nú eða hann var
fyrir rúmuin 50 árum síðan; áður
en kvennréttinda baráttan höfsti*
er f>að ránglátt að leyfa kvennfólki
að vinna við verzlunar störf, á
skrifstofum eða við önnur embætti
sem [>ær nú skipa Er það ránglátt
að leyfa þeim að mentast á háskól-
um landanna, [>etta hefur alt feng-
ist fyrir kvennr. baráttan áður var
þeim }>etta alt fyrirmunað, ég held
að heimurinn sé mikió betri fyrir
þetta. En Iftngt er f>ángað til full-
komin sigur er unnin, en smá þok-
ar f áttina.
Gætið þið að því G. A. og lesari
að um leið og það svívirðið lVIrs.
Benedictson og annað pað fólk sem
nú berst fyrir þessu málefni f>á
svfvirðið þið um leið alla f>á mörgu
er mannvini og frelsis frömuði sem
unnið hafaað pessu málefni í meir
en hálfa öld. _Eu getið að þvf um
leið að þið atið sjálf ykkur mest
með svona löguðum óhroða. Mrs.
B eða hitt fólkið sakar ekki neitt
eg hef átt tal við margt fólk um
greinar þessar og alstaðar kveður
við sama tón, fólk hefur megns 6-
beit á þessum árásum.
G. J. Oleson
Glenboro 5 sept. 1910,