Heimskringla - 06.10.1910, Blaðsíða 3

Heimskringla - 06.10.1910, Blaðsíða 3
HEIMSKÍ.INGLA iROBLIN 115 Adelaidi; Sr. Wmnipeg Bezta $1.50 A dng Viús í V'estur- Cauada. Keytsla óueypis milli vagnstöðva ott hússins 5 nóttu Oi> deRÍ. Áðhlynniniu liins bez'a. Við skifti íslendinva óvkssr. oi.afI'R Q. ó L A F S S ö N, Islendingur, af- grciOir yfliir. Helmsækjið hann. — O. ROY, eigandí. Farmer’s Trading' Co. (KJ-ACk & liOi.Fi HAFA EINUNUIS BESTU VÖRUTEGUNDIR. Einu umboðsmenn fyrir :— “SLATER” Skóna gððu. l!FIT-RITE” Fatnaðinn. “H.B. K.” prjónafélagið. “HELENA” pils og ‘waist’ kvenfatnaði. Bestu ma'tvörutegundir. “ DEERING ” akuryrkju verkfæri o, s. frv. Beztu vörur Lágtverð Fljót og nnkvæm afgreiðsla. Farmer?s Trading Co., TIIE QUALITY STOKE W ynyard, Sask. JIMMY’S HOTEL BEZTU VÍN OOVINDLAE. VÍNVEITARI T.H.FRASER, fSLENDINOUR. : : : : : James Thorpe, Eigandi MARKET HOTEL 146 PRINCESS ST. P. O’CONNELL, Cleandl. WINNIPEQ Beztu teRuudir af vii'föuguin og vind um, aðhiynnÍDK góð húsið endurbiett Woodbine Motei 4dT» MAIN 8T. Stæjsta Billiard Hall 1 NorOvosturlancliiií Tlu PooJ-borö.—Alskouar vfuo«r vindlar. Glatin^ og fwOI: $1.00 á dag og þar yflr l.eunon A HebO Eigeudur. JOHN DUFF PLVMBER, QAS ANDSTEAM FITTKR Alt v vel vaudaö, og veröiö rótt 664 No w Daine Ave. Phone 8815 Winuipeg S. K. HALL TKACHKR OF PIANO nnj HARMQNV STUDIO: 701 Victor St. Haustkensla byrjar lst Sept. A. S. TORBERT ’ S RAKARASTOFA Er 1 Jimmy’s Hótei. Hostu verk, Agæt verkfæri; Hakstur I5c eu llArskuröur 25c. — Oskar viöskifta íslendiugu.— Ódýr hraðskeyti. K-inn af þdngimönnum Breta, hr. Hienneker Heaton, sem «i'tt sinn var þar póstmálastjóri og átti þ*á upptökin aö því, aS buröargjald á briéfum nm alt bnezka vieldiö var fært' tiiiöur í 2 cents fyrir hverja funidi til þess að ræða þetta mál. Herra Henneker vill að brezka stjórnin kanpi út öll hafþráða og ritþráða félög í ríkinu og geri tæki þessi að þjóðeign innan takmarka brezka veldisins. Hann segir, að veldissambandið verði aldrei trygt £vrr en þessu sé komið í fram- kvæmd út til yz.tu enidimarka veld- isins, svo að fregnsenditígar frá Fiji eyjum til Nýja Sjálands verði eins ódýrar og hvervetúa annar- st-aðar, þar sem fréttasamband er. Og þet'ta segir hann að miegi gera með því, að strengja og leggja nokkur þúsund tons af koparþráð- um þar sem nú skortir samband. Ilann viðurkienair, a'ð þeir, sem lagt hafa f.é sitt í j>essi tæki á liðn.um árum, s tandi illa að vígi í sa.mkepni við stjórnina, og hann ræður til þess, að breytt sé sann- gjarnlega við þá með því að kaiiiKL eig.nir þeirra allar með núverandi ákvæðisverði, þrátt fyrir það, þó n.ú sé hægt að leggja hafþræði með þriðjuagi minni tilkostnaði én unt var á fyrri árum. Ilann sogir Knglendinga nú borga árlega fullar 25 milíónir d.illara fvrir hafþráðaskeyti, og þó eru gjöldin svo há, að ekki eitt af hundrað skeytutn er prívat eðlis, h.eldur alt í sambandi vdð verz.lun. jira'ðirnir séu því nú að eins til ga.j.tis fvrir auðmenn, en ekki íyrir almeuning. Sá verkamaður, sem bvr í Astralíu, þyrfti þriggja vikna vinn.ulaun sín til þess að geta sent skeyti til ættin.gja sinna á Knglandi, til að láta þá vita iim hag sinn. Brezka og nýlendustjórn- iriiiar borga og árlega um hálfa aðra milíón dollara fvrir hafþráða skeyta send’ngir. Hann segir að nteð þessum útgjöldum mætti á fáum árum borga allan kostnað- i:in við að gera eign.ir þessar allar að þjóðeign. Ilierra Heaton beldur því fram, að ritþráða og hafþráða félögin séu þegar bniin að hafa svo mikinn hagnað af starfi sínu, að þatt geti vel staðdð við, að látá þau tæki af hendi meö sanngjörnu verði. Helzt vill hr. Ileaton að ha'gt sé að koma síimningum á svo að U:it verði að senda fréttir ekki að- eins uiu alt brez.ka veldið, heldur einnig um öll Kvrópu-ríki fvrir 2 cents hvert orð, svo að liver mað- ur, hversu f'átækur sem hann er, geitii átt kost á að nota frét.ta- þræðina. Herra Heiaton hefir áður gert t'ilraunir til þess, aö fá tnáli þessu framgengt, en ekki tekist það. |Kn hainn er mikilsmetinn maður og befir varið æfi stnní til þess að i- huga samgönigu og fréttasam- bands m: 1 þjóðarinnar, má þvi vera, að :ni fái mál hans þá á- heyrn að af framkvæmdum verði. íslands fréttir. 'Blaðið Ingólfur, dags. 15. sept. segir tíðarfar kalt og umhleyp- ingiasamt alláti/ fvrri hluta sept. Jarðab'óitaverðlaun hafa fengið þeir Jakob Jónssoin á Varmalæk, 'og Kristján þorláksson í Múla, í ísaijarðarsýslu, 140 kr. hvor. Botnvörpung handsömuðu Vest- manneyjingair og §ektuðu 1800 kr. fyrir ólöglegar veiðar í landhelgi. Afli og vfciiöarfæri gert upptækt. Skipið kevipti aitur ' aflann iyrir 900 kr. — Gufuskipið Valurinn hafði og handsamað aðra 2 botn- vörpunga, en þedr voru ódæmdir, er síðast fréttist. Brytinn á Sterling var sektaður í'* Vestma.nnaeyjum utn 400 krónur fyrir ólögfega vínsölu þar við evj- arnar. Helgi Jónsson grasafræðingur nýifarinn til Hafiiar, að verja fyrir Doktors nafnbót rdtgerð um þara- tegutidir. Síldveiði gekk ága'tlega Norðan- lands síðustu dagana í ágúst, og fengttst fleiri þúsund tiinnur á dag þá dage, svo aö orðinn var skort- ur bæði á tunnum og. salti. Tveir siin.nlenzkir hot:i v ö rpungar fóru norður til að veiða og fengii 2300 og 2700 tunnur síldar. Yitnin týndust. Góðtpmplarar í Ontario hiifð- uðu nýlega mál móti 30-vínsölum þar í fylkiitu. Alt gekk eins og í sögii með málshöfðanirnar. Bind- indismenn höfðu öll natiösynleg m.álsgögn við hendina. þeir höfðu náð . vínflöskunutn, sem seldar höfðu verið. Vnldir menn hófðu verið fengnir til þess að kaupa vínið á þeim túnurn, sem- lögm bönnuðu söhi þess, og t 1 að skila því hendur Góðtemp.lara, svo þeir gætu haft ]>að sem sannanagcign fyrir rétt'num. Fólk má ekki gleyma því, að það er partur af starfsemi lt>.gregl- untiar og réttvísinnar hér í landi, • að lokka og tæla vínsalana tii' þess að brjóta landslögin, til þess aö getn hegnt þeim fvrir laga- brotin. Hvort þessi aðferð er í samræmi við heiðarlega ráðs- mensku þeirra, sem sérstaklega hafa þá köllun .að sjá nm að lög- nnum fcé hlýtt, þarf ekki hér að ræða um. Kn hinsvegar má geta bess, að þegar málin gegn vínisölnnum komu fvrir rétt, þá voru flöskurn- ar þar til staðins. Kn þei'r gátu ekki talað, og þess vegna ckki borið vitni móti seljendum vfnsins eða kaupendum. ]>að voru menn- imir, sein kev.) t’ hcífðu vínflöskurn- ar, som öll málin stóðu á. lin þegar þeirra var leitað til að hera vitni fvrir réttinutn, vóru' þeir all-' ir tvndir. Kkki eiinn einasti'þeirra fanst eða hefir síðar fundist. Allir vissu, eða þóttust vita, 'að þeir' hefðu veriö keyptir til þess að koma fram sektum á he’ndur vín- söhinum. Kn hltt grunaði tneiin ekk.i, að þeár kynnu einnig að hafa verið keyptir t.il þess, aö kom,i vínsölunum hjá allri ábyrgö af lagabroti þeirra. Hitt er nú orðið öllum ljóst, að till ])essi 30 mál, sem komu fyrtr réttiiuií, féllu ]xir af því, aö enginn var til. að simna kærurnar á hen-d- ur vínsölunum, og voru ,]>eir þvi allir fríkendir. Spæjararnir hafe unnið fyrir báða málsparta og verið báðum trúir. þeir hafa gert það fyrir Góðtetnplara, að fá vínsalana til þess að brjóta lögin, og þeir hafa gert það fvrir vínsalana að hala sig sem letigst í burtu — i felur — áður en málin komu fvrir rétt. Bréfkaflar að heiman. Úr þréfi úr, Borgarfjarðarsý^lu, dags. í.ágúst sl. “Tíðin hefir verið alveg framúr- skarandi góð þetta sumar síðan sláttiir byrjaði, altaf þurkar, en þó logn og blíðviðri, — getur varla heitið, að komið hafi skúr úr lofti í lleiri vikur, neiria einn dag sem rigndii, og þar með fylgdu 40 þrumur, sem ráku hver aðra með stuttu millibili. það var gauragangur eins og alt ætlaði nm koll að keyra”. * * * þi'.nn 10. sépt. úr sömit svslu : ‘,‘Sláttur byrjaði alment ekki fyr en um miðjan iúlí, ]>ví gróður- leysi var fram ef'tir vorinu. Síðan í jú'líbyrjun heíir verið ágæt tíð. Grassþretta • í góðu meðallagi á votengi. Heyskapiir gengið vel, þar til fyrir rúmri viku að brá til óþiirka, síðan sífeldar rignin.gar og úrkomur óg stormar, svo nú eiga menn töluvert hey úti”. * * * Úr btéfi af Suðurlandi, dags. 10. sept. sl. (Gamall og merktir bóndi ritar ]>aðiui) : <lKg er orðinn litindleiðtir á, að lesa skammirnar og rifrildið, um báðhtrrann og bankamálið, þann svívirðilega rithátt, er sum blöðin temja sér 'nii. Ivg heyri, að sutnum þvkir' Birni hafá íarist gassalega við 'gömlu bankast jóriiiina. Kn eugan hevri ég tala um, að hann hafi gengið linlega í málið. Mundi þó ekki wra full ástæöa til að höfða sakamál á hendtir gömlu bankastjciminni fvrir víxlatapið, bó ekki væri annað? Kn hvað sem um það má segja, þá er ég Birni ráðberra þakklátur fvrir, að hann hjárgaði miklu af bankanum. það mátti ekki seinua vera. Ilann ei búinn að svna í ]>essu og mörgu fleirti, að hann er stöðutini vaxinn, langsamlega fram yfir fvrirrennara sinn,. Kg rita ekki meira um þetta. það væri að bera í bakkáfullan lækinn, sem flóir út um alt ekki sfður vestaii h.afs en hér heima”. SKÁLDIÐ Stephan G. Stephansson Stifefáns falln bjartir hez.t Bre.nni.piinktsins neistar. ]>vi |>c-ir halla, hrista m.est * Ilfeim.sku-borgir redstar. Dróma-lxind hann brýtur vort, Byltir anda úr vímu, Yfir landið liefir horft Ilærri andans skýmu. Kngan sannleik æöri tel í hans ljóðum biidnn : Hagniiðárlaus aö vilja vel V'ctður hreinust trúin. J. (). Norman. Ilerra Jón Hólm, gullsmiður að 770 Simeoe St., biður þess getið, áð hann selji löndum sínum gull- óg silfur-muiii ' og gigtarbelti. — Belti þessi eru óbrigðul við gigt, ef þau eru notuð samkvæmt fyrir- skipunum Jótis. Kosta að eins ■dollar og'kvart. » ------------------------—♦ I Hiefir þú borgað ^ Hehnskringlu ? ♦----------------------— WINNIPKG, 6. OKTOBF.R 1010. HU. THE DOMINION BANK fiORNI NOTRE DAME AVENUE OG SHERBROOKE STREET Höfuðstóll uppboi gnð.U : *4,<)HO,DDO.UD Varasjóðnr - - - ^.:>,4oO,o(X) u*» •Vér úskum eftir vi0s<iiftiin veizUinar m»nn. oa libyrifu'i'S' h* m fn Miu fnl me.ej ). ðparisjó'’sd«ild vor er sú siæism seiu iok'-ui b nk' h-tir I borvfpini. íhúendur þ‘'ssR hlnta borearirrmr óska að skifta viú sii.ln m se.n þeir vita a5 er alKerlev;* tiyes;. Nafn voi t er full i>Kenia úlilut leika, Byij.ð spaii innlekK fyrtr -j.Ifa y5ar. ko uu yá.n o^ höi u. H. A. KKHíllT KÁÐSVIAÐUR. er varkár með að drekka ein- göngu HRKINT ÖL. þér getið jaína reitt yður á DREWRY’S REDWOOD LAGER. það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingöngu úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hanu. Yitur maður E. L.|DREWRY, Manufactuier, Winnipeg MeO t>vl »0 biöja mtlulega um “T.L. CIGAK,” PA ertu viss aö fA Agmtan vindil. T.L. T. CICAFG (UNION MAIIE) Weatern í'igar Knrlury Thomas Lee, eit;andi WinuuipeK STRAX í DAG er bezt a» G ERAST KAUP- ANDI AÐ HE1M8KRINGLU. — ÞAÐ ER EKKl SEINNA VÆNNA. Manitoba á undan. Maná toba hefir víðáttumikla vatnsfleti til uppgufunar og úr- fellis. þetta, hið nauðsynlegasta frjógunarskilyrði, er því trygt. F,iui[>á eru 25 milíón ekrur óbygðar. 1'bú.atal íylkisins árið 1901 var 225,211, en er nú orðið um 500,000, sem má teljast áuægjuleg aukning. Ariö 1901 var hveiti # og hafra og bygg framleiðslan 90,367,085 bushela ; á 5 árum * hefir hún aukist upp í 129,475,943 bushel. Winnipeg borg haíði árið 1901 42,240 íbúa, en hefir nú um 150,000 ; hefir nálega fjórfaldast á 8 árum. Skattskdldar eignir j Wfnnipegborgar árið 1901 voru $26,405,770, en árið 1908 voru t þær orðnar $116,106,390. ilöfðu meir en þrefaldast á 7 árum. | Flutningstæki eru óviðjafnanleg,— í einu orði sagt, eru í J fremsta ílokki nútíðartækja : Fjórar þverlandsbrautir liggja 0 um fylkið, íullgerðar og i smíöum, og með miðstöðvar í Win- j nipeg. í fylkinu eru nú nálega 4 þúsund mílur ai fullgerðum • járnbrautum. ^ Manitoba hefir tekið meiri landbúnaðarlegum og efnalegum framförum en nokkurt annað land í heimi, og er þess vegna á- k'jósanlegasti aðsetursstaður fyrir alla, af því þetta fylki býður . beztan arð ai vinnu og fjáríleggi. # Skrifið eftir upplýsingum til : — JOS. HARTNKY, 77 York Street, Toronto, Ont. JOS. BURKK, 178 Logan Avenue, Winnipeg, Man. A. A. C. T>aRIVIKRK, 22 Alliancc Bldg., Montreal, Quebec, J. F. TKNNANT, Gretna, Manitoba, * .1. J. ÚOLDKV, I Deputy Minister af Agriculture and Immigration, Winnipeg. | 418 SÖGUSAFN HI«)IMSKRINGI,U aríiij föður síns, var henrvi ljóst, að Morits hafði við þctta Uekifa'ri sært dramb hans, og að hann þess vegiiia hafði skilið við lifgjafa barns síns með fyrir- ing'U og vanþakklæti. IsatielLi fyrirvarð sig vegna föður síns, og svar- afti spumingu Móritz niðurjút. “Jú, það voru foneldrar mínir, sem töluðu þessi orð, en ef þau hafa hreytt rangt við þig — sem cg er hrædid tim að þau hafi gert —,þá, fyrirgefðu þeim, ef ejkk.i af öðrum ásteeðiim, þá, gieröu það fyri.r mig”, bæt.ti hún við, og leit nú stóru dimmbláu augtinuin biðjandi á hann. “Uiigírú mín”, sagði Móritz, “foreldrar þínir hafa gert tnér rangt til — mjög ran.gt | en é.g er ekki þaitinig skapd fariiin, að ég beri langvarandá hatur i hjarta mínu. Kg sver það við endtirminningu móð- ur tninnar, sem er mér dýrmætnst af öllu, að ég bcr engiuii kala til neins manns fyrir þann ójöfnuð, séin ég hefi orðið að þola”. “Eg trúi þér,, Sterner..... Og því til sönnuniir ætlar þú að heimsækja okkur, þegar foreldrar mínir eru kcmnir heim". ■‘Já, því lofa ég”. “Kn nú”, sagði ísahella, “veíðurðti að segja mér ei't'thvað um. æsku þína, um móður þína. það má nærri því skoða okkur sem systkini, sem höfum fnndist eft.ir margra ára aöskilnað. þú blýtur að hera hugðai'hvöt til mín., af því þú hefir bjargað lífi mínu, .... og ég þakklæti til þín, sem velgerðamanns míns. Oig þetta band, sem tengir okkur saman frá fvrri árum, hlýtur að vukja hjá okkur gag.nhverfa. al- úð, gera okkur samrýnd, — að minsta, kosti er það ti 1 fintiingaskoðuti mín". “þú segir sætt, ungfrú. Kg skoða þig nú orðið sem systur, sem vinstúlku". “Og é'g skoða ]:j.gl'sem bróður”. FORT/AGAI/KIKURINN ‘ 419 420 SÖGUSAFN FIKIMSKRINGLU Orðið átti erfitt með að komast yfir varir henn- ar sló afar-hart og brjóstið belgdist út. Ilún fann ar, en, loksins kom það þó og um leið stokkroðttaði 1 það ósjálfrátt, að hún stóð við vegamót lífsferils hútíu " ■ j síns, o.g roði og bliknan skhftust á á kinnum hennar Móritz fór nú að segja henni frá æsku sinni og all-ört. móður sinti.i. Ilann mintist á baráttu hennar, þján-| Hún svaraði handaþrýstingi hans litillegia, og ingar og þolinmæði., ... og aitgu Isitbellu fyltust t sagði með skjálfandi röddtt : tárum, þegar hún heyrði hann Týsa sambandinu ntilli “Vertu sæll, Sterner, við sjáumst aftur ---- er tnóður og sottitr með jafn-fögrum og skáldlégum ‘orð- i -það ekki ? þú kemttr dagintt eftár morgundaginn ?" um og hatin gerði það. ‘ j “Já, éig skal koma”. Móritz gekk attðvihað fram hjá ölltt, sem snerti : “þú mátt vera sannfærður ttm mitt ævarandi rarti:t| Khrenstam og Jakob. Heldttr ekki mintist | þakklivti fvrir það, sem þú hefir gert fvrir m,ig. ...... ha.nn á leyndarmálið viðvíkjattdi fæðingtt sinni, af , <*»■, sú skttid verðttr aldrei endurgoldin”. því han.n var feistráðiinn. í því að gera nldrei kröftt til ! *‘]»ú mátt ekki nefna orðið skuld, ungfrú Isabella. þeirra hagsmtitta, sem hún gat veitt hoitttm, og vild? j þaí{ er ég, sem á þér ólaunaö eitt af ánægjitríkustu því ekki að neinn ]>ekt,i það leyndarmál, ’ nema þeir i augnaiblikunum, sem ég hefi lifað. Kg skal ávalt vinir hans, sem ]>ogar vissu það, og vortt áreiðanlega j muna ©ftir þessu kve3<ii, þegar ég kyntist þér og öll- þögulir. Litn himirn dýrmætu eiigiinieiktim sálar þinnar. F,n”, Kn það, sent nnga stúlkan fékk að ltevra, var j bivtti han.n fljótlega vtð, “er það nauðsynlegt, að þú nægíilegt tdl þess, að hún, með auðuga og fjöruíga i- j svnir foreldrum þinttm rafhjartað, sent ég skilaði myndunarallinu, gat gert sér grein fvrir aðalsei^ini j .þér ?” halts. Hún virti haan mikils i huga sinum, og þnð j “Kg held ekki”, svaraði ísabella hikandi, "ef' þú sem meira var Hann hafði öðlast samhygð benn- vilt það heldttb, þá skal ég gevma ]>að hjá mér, ar og hit'garþokka. svo —” Á m.i-ðan á þesstt stóð lengdust skuggar trjánna j “Já, mér er það kærara”. ttteir og meir, þessar álúðlegtt samræðttr í laúfshálan- ‘Jæja, ég skal verða við ósk þinni. Kngittn skal ttm dimma, sem þau fundtt svo mikla ánægjn í, átt j fá að sjá það”. þess að hugsa um kröfur venjunnar, itrött nú að “þakka þér fvrir”. hætta. Kin klukkustund var liðin, án þess þeitn j Moritz þrýsti ennþá einusinni hönd ísabelht og findist hún hafa verið lengri en1 minútíi, eða átt þess l yflrgaif hana svto fyrir utan dvrnar á laufskálanutn. þnu visstt af hentii. Mórit/. stójð ttpp til að fara. ! Ilún horfði á éf.tir honutn ttnz. tíigtilegi líkaminn IIÚU' rétti honttm mjúktt hendina sintí'. ...... Og', ltans hvarf intt í skóginn. en.nþá mæittust attgtt l'ieirra, m.eð hinu sama-töfrandi, Síðatt gvkk hún sömtt leið í hægðttm síntim heim sama dávalda, seigulmaignaða aðdráttarafli og ' i fvrsta sinni, þegar sáltr Jn'irra ronnu saman -og urðii I * * * sem að einni. HÖnd Isabellu titraði í hendi hans. Hjarta henn- f FORIzAGALKIKURINN 421 Með hugann fullan af áður óþektum tilfinningum sneri Mónitz aftur til prestssetursins. Hamn hafði séð hama — þessa stúlku, sem hann hafði borið ímyndaða ást til árum saman, án þess að þiekkia hana. Myndána af barminu, sem hann frelsafti 'frá druknttn, hafði tíminn ekki orkað að af- ntá úr hii'ga hans, — einhver óljós grunur hafði fyrtr löttgtt síðan hvislað því að hottum, að þessi stúlka myttdi til fulls ba-t,a fyrir ranglæti það, sem hintr drambsömu og harðúðg.tt ættingjar hennar höfðtt gert homtm. Og hverniig fann hann hatta nti á átjáct ára aldri hennar ? A1 veg eins og hann hafði hugsað sér hana, eins <>g hann í imyndtinardraumum sinttm hafði skapað.sér hugsaða tilveru, — búdn líkamliegri fegurð í fylsta máta, ásamt ttnaði sakleysisins, og sv'o þenna -tigna hugsunarhátt,. hina sönnu, djörfu en þó lítil- 'þsBgu mentun, sem hann varð hrifinn af, jafnframt og hann dáðist að betuiái. “þaft er undartegt”, hugsaði Móritz, “að þetta ágæta blóm skuli hafa sprottið upp úr slíkum jarð- vegi, ___ að þessi kalda og drambsama móðir og hinn grimdarríki lifwr skuli gfeta átt slíka dóttur. Kn, eítiir á að hyggja : Hún hefir íengið mentun sína hjá IJólm, sem hefir gróðursett i huga hennar allar sinar eðallyndu og háleitu skoðanir, og þroskað skdlning, hennar tneð sinni margbrevttu þekkingu. það er avtðséð, að hún hefir vTeríð olnbogabarn, ef til vill mæ-tt illri viöbúð hjá foreldrum sinttm, sem ekki hala skilið hana, og þess vegna hefir hún snúið sér að hinivm eðallynda kennara sínitm, sem hefir hugg- að hama, og sem jafnaðaribót fyrir hina bitru revnslu auðgað sálu henttar með gersemttm andans og í- grtindunarinn.ar. Og af þessum gersemum á hún ileiri en nokkur önnttr kona, sem ég hefi þekt”. "Kg verð að sjá hana aítur, ég verð að heim- sæk ja hana á heimili hennar til þess að kynnast >sam-

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.