Heimskringla - 06.10.1910, Blaðsíða 3

HEIMSKÍ.INGLA
iROBLIN
115 Adelaidi; Sr. Wmnipeg
Bezta $1.50 A dng Viús í V'estur-
Cauada. Keytsla óueypis milli
vagnstöðva ott hússins 5 nóttu Oi>
deRÍ. Áðhlynniniu liins bez'a. Við
skifti íslendinva óvkssr. oi.afI'R
Q. ó L A F S S ö N, Islendingur, af-
grciOir yfliir. Helmsækjið hann. —
O. ROY, eigandí.
Farmer’s
Trading' Co.
(KJ-ACk & liOi.Fi
HAFA EINUNUIS
BESTU VÖRUTEGUNDIR.
Einu umboðsmenn fyrir :—
“SLATER” Skóna gððu.
l!FIT-RITE” Fatnaðinn.
“H.B. K.” prjónafélagið.
“HELENA” pils og ‘waist’
kvenfatnaði.
Bestu ma'tvörutegundir.
“ DEERING ” akuryrkju
verkfæri o, s. frv.
Beztu vörur Lágtverð
Fljót og nnkvæm afgreiðsla.
Farmer?s Trading Co.,
TIIE QUALITY STOKE
W ynyard, Sask.
JIMMY’S HOTEL
BEZTU VÍN OOVINDLAE.
VÍNVEITARI T.H.FRASER,
fSLENDINOUR. : : : : :
James Thorpe, Eigandi
MARKET HOTEL
146 PRINCESS ST.
P. O’CONNELL, Cleandl. WINNIPEQ
Beztu teRuudir af vii'föuguin og vind
um, aðhiynnÍDK góð húsið endurbiett
Woodbine Motei
4dT» MAIN 8T.
Stæjsta Billiard Hall 1 NorOvosturlancliiií
Tlu PooJ-borö.—Alskouar vfuo«r vindlar.
Glatin^ og fwOI: $1.00 á dag og þar yflr
l.eunon A HebO
Eigeudur.
JOHN DUFF
PLVMBER, QAS ANDSTEAM
FITTKR
Alt v vel vaudaö, og veröiö rótt
664 No w Daine Ave. Phone 8815
Winuipeg
S. K. HALL
TKACHKR OF PIANO nnj HARMQNV
STUDIO: 701 Victor St.
Haustkensla byrjar lst Sept.
A. S. TORBERT ’ S
RAKARASTOFA
Er 1 Jimmy’s Hótei. Hostu verk, Agæt
verkfæri; Hakstur I5c eu llArskuröur
25c. — Oskar viöskifta íslendiugu.—
Ódýr hraðskeyti.
K-inn af þdngimönnum Breta, hr.
Hienneker Heaton, sem «i'tt sinn
var þar póstmálastjóri og átti þ*á
upptökin aö því, aS buröargjald á
briéfum nm alt bnezka vieldiö var
fært' tiiiöur í 2 cents fyrir hverja
funidi til þess að ræða þetta mál.
Herra Henneker vill að brezka
stjórnin kanpi út öll hafþráða og
ritþráða félög í ríkinu og geri tæki
þessi að þjóðeign innan takmarka
brezka veldisins. Hann segir, að
veldissambandið verði aldrei trygt
£vrr en þessu sé komið í fram-
kvæmd út til yz.tu enidimarka veld-
isins, svo að fregnsenditígar frá
Fiji eyjum til Nýja Sjálands verði
eins ódýrar og hvervetúa annar-
st-aðar, þar sem fréttasamband er.
Og þet'ta segir hann að miegi gera
með því, að strengja og leggja
nokkur þúsund tons af koparþráð-
um þar sem nú skortir samband.
Ilann viðurkienair, a'ð þeir, sem
lagt hafa f.é sitt í j>essi tæki á
liðn.um árum, s tandi illa að vígi í
sa.mkepni við stjórnina, og hann
ræður til þess, að breytt sé sann-
gjarnlega við þá með því að kaiiiKL
eig.nir þeirra allar með núverandi
ákvæðisverði, þrátt fyrir það, þó
n.ú sé hægt að leggja hafþræði með
þriðjuagi minni tilkostnaði én unt
var á fyrri árum.
Ilann sogir Knglendinga nú
borga árlega fullar 25 milíónir
d.illara fvrir hafþráðaskeyti, og þó
eru gjöldin svo há, að ekki eitt af
hundrað skeytutn er prívat eðlis,
h.eldur alt í sambandi vdð verz.lun.
jira'ðirnir séu því nú að eins til
ga.j.tis fvrir auðmenn, en ekki íyrir
almeuning. Sá verkamaður, sem
bvr í Astralíu, þyrfti þriggja
vikna vinn.ulaun sín til þess að
geta sent skeyti til ættin.gja sinna
á Knglandi, til að láta þá vita iim
hag sinn. Brezka og nýlendustjórn-
iriiiar borga og árlega um hálfa
aðra milíón dollara fvrir hafþráða
skeyta send’ngir. Hann segir að
nteð þessum útgjöldum mætti á
fáum árum borga allan kostnað-
i:in við að gera eign.ir þessar allar
að þjóðeign.
Ilierra Heaton beldur því fram,
að ritþráða og hafþráða félögin
séu þegar bniin að hafa svo mikinn
hagnað af starfi sínu, að þatt geti
vel staðdð við, að látá þau tæki
af hendi meö sanngjörnu verði.
Helzt vill hr. Ileaton að ha'gt
sé að koma síimningum á svo að
U:it verði að senda fréttir ekki að-
eins uiu alt brez.ka veldið, heldur
einnig um öll Kvrópu-ríki fvrir 2
cents hvert orð, svo að liver mað-
ur, hversu f'átækur sem hann er,
geitii átt kost á að nota frét.ta-
þræðina.
Herra Heiaton hefir áður gert
t'ilraunir til þess, aö fá tnáli þessu
framgengt, en ekki tekist það. |Kn
hainn er mikilsmetinn maður og
befir varið æfi stnní til þess að i-
huga samgönigu og fréttasam-
bands m: 1 þjóðarinnar, má þvi
vera, að :ni fái mál hans þá á-
heyrn að af framkvæmdum verði.
íslands fréttir.
'Blaðið Ingólfur, dags. 15. sept.
segir tíðarfar kalt og umhleyp-
ingiasamt alláti/ fvrri hluta sept.
Jarðab'óitaverðlaun hafa fengið
þeir Jakob Jónssoin á Varmalæk,
'og Kristján þorláksson í Múla, í
ísaijarðarsýslu, 140 kr. hvor.
Botnvörpung handsömuðu Vest-
manneyjingair og §ektuðu 1800 kr.
fyrir ólöglegar veiðar í landhelgi.
Afli og vfciiöarfæri gert upptækt.
Skipið kevipti aitur ' aflann iyrir
900 kr. — Gufuskipið Valurinn
hafði og handsamað aðra 2 botn-
vörpunga, en þedr voru ódæmdir,
er síðast fréttist.
Brytinn á Sterling var sektaður
í'* Vestma.nnaeyjum utn 400 krónur
fyrir ólögfega vínsölu þar við evj-
arnar.
Helgi Jónsson grasafræðingur
nýifarinn til Hafiiar, að verja fyrir
Doktors nafnbót rdtgerð um þara-
tegutidir.
Síldveiði gekk ága'tlega Norðan-
lands síðustu dagana í ágúst, og
fengttst fleiri þúsund tiinnur á dag
þá dage, svo aö orðinn var skort-
ur bæði á tunnum og. salti. Tveir
siin.nlenzkir hot:i v ö rpungar fóru
norður til að veiða og fengii 2300
og 2700 tunnur síldar.
Yitnin týndust.
Góðtpmplarar í Ontario hiifð-
uðu nýlega mál móti 30-vínsölum
þar í fylkiitu. Alt gekk eins og í
sögii með málshöfðanirnar. Bind-
indismenn höfðu öll natiösynleg
m.álsgögn við hendina. þeir höfðu
náð . vínflöskunutn, sem seldar
höfðu verið. Vnldir menn hófðu
verið fengnir til þess að kaupa
vínið á þeim túnurn, sem- lögm
bönnuðu söhi þess, og t 1 að skila
því hendur Góðtemp.lara, svo þeir
gætu haft ]>að sem sannanagcign
fyrir rétt'num.
Fólk má ekki gleyma því, að
það er partur af starfsemi lt>.gregl-
untiar og réttvísinnar hér í landi, •
að lokka og tæla vínsalana tii'
þess að brjóta landslögin, til þess
aö getn hegnt þeim fvrir laga-
brotin. Hvort þessi aðferð er í
samræmi við heiðarlega ráðs-
mensku þeirra, sem sérstaklega
hafa þá köllun .að sjá nm að lög-
nnum fcé hlýtt, þarf ekki hér að
ræða um.
Kn hinsvegar má geta bess, að
þegar málin gegn vínisölnnum
komu fvrir rétt, þá voru flöskurn-
ar þar til staðins. Kn þei'r gátu
ekki talað, og þess vegna ckki
borið vitni móti seljendum vfnsins
eða kaupendum. ]>að voru menn-
imir, sein kev.) t’ hcífðu vínflöskurn-
ar, som öll málin stóðu á. lin
þegar þeirra var leitað til að hera
vitni fvrir réttinutn, vóru' þeir all-'
ir tvndir. Kkki eiinn einasti'þeirra
fanst eða hefir síðar fundist. Allir
vissu, eða þóttust vita, 'að þeir'
hefðu veriö keyptir til þess að
koma fram sektum á he’ndur vín-
söhinum. Kn hltt grunaði tneiin
ekk.i, að þeár kynnu einnig að hafa
verið keyptir t.il þess, aö kom,i
vínsölunum hjá allri ábyrgö af
lagabroti þeirra.
Hitt er nú orðið öllum ljóst, að
till ])essi 30 mál, sem komu fyrtr
réttiiuií, féllu ]xir af því, aö enginn
var til. að simna kærurnar á hen-d-
ur vínsölunum, og voru ,]>eir þvi
allir fríkendir.
Spæjararnir hafe unnið fyrir
báða málsparta og verið báðum
trúir. þeir hafa gert það fyrir
Góðtetnplara, að fá vínsalana til
þess að brjóta lögin, og þeir hafa
gert það fvrir vínsalana að hala
sig sem letigst í burtu — i felur —
áður en málin komu fvrir rétt.
Bréfkaflar að heiman.
Úr þréfi úr, Borgarfjarðarsý^lu,
dags. í.ágúst sl.
“Tíðin hefir verið alveg framúr-
skarandi góð þetta sumar síðan
sláttiir byrjaði, altaf þurkar, en
þó logn og blíðviðri, — getur
varla heitið, að komið hafi skúr
úr lofti í lleiri vikur, neiria einn
dag sem rigndii, og þar með fylgdu
40 þrumur, sem ráku hver aðra
með stuttu millibili. það var
gauragangur eins og alt ætlaði nm
koll að keyra”.
* * *
þi'.nn 10. sépt. úr sömit svslu :
‘,‘Sláttur byrjaði alment ekki
fyr en um miðjan iúlí, ]>ví gróður-
leysi var fram ef'tir vorinu. Síðan
í jú'líbyrjun heíir verið ágæt tíð.
Grassþretta • í góðu meðallagi á
votengi. Heyskapiir gengið vel,
þar til fyrir rúmri viku að brá til
óþiirka, síðan sífeldar rignin.gar
og úrkomur óg stormar, svo nú
eiga menn töluvert hey úti”.
* * *
Úr btéfi af Suðurlandi, dags. 10.
sept. sl. (Gamall og merktir bóndi
ritar ]>aðiui) :
<lKg er orðinn litindleiðtir á, að
lesa skammirnar og rifrildið, um
báðhtrrann og bankamálið, þann
svívirðilega rithátt, er sum blöðin
temja sér 'nii. Ivg heyri, að sutnum
þvkir' Birni hafá íarist gassalega
við 'gömlu bankast jóriiiina. Kn
eugan hevri ég tala um, að hann
hafi gengið linlega í málið. Mundi
þó ekki wra full ástæöa til að
höfða sakamál á hendtir gömlu
bankastjciminni fvrir víxlatapið,
bó ekki væri annað? Kn hvað sem
um það má segja, þá er ég Birni
ráðberra þakklátur fvrir, að hann
hjárgaði miklu af bankanum. það
mátti ekki seinua vera. Ilann ei
búinn að svna í ]>essu og mörgu
fleirti, að hann er stöðutini vaxinn,
langsamlega fram yfir fvrirrennara
sinn,. Kg rita ekki meira um þetta.
það væri að bera í bakkáfullan
lækinn, sem flóir út um alt ekki
sfður vestaii h.afs en hér heima”.
SKÁLDIÐ
Stephan G. Stephansson
Stifefáns falln bjartir hez.t
Bre.nni.piinktsins neistar.
]>vi |>c-ir halla, hrista m.est
* Ilfeim.sku-borgir redstar.
Dróma-lxind hann brýtur vort,
Byltir anda úr vímu,
Yfir landið liefir horft
Ilærri andans skýmu.
Kngan sannleik æöri tel
í hans ljóðum biidnn :
Hagniiðárlaus aö vilja vel
V'ctður hreinust trúin.
J. (). Norman.
Ilerra Jón Hólm, gullsmiður að
770 Simeoe St., biður þess getið,
áð hann selji löndum sínum gull-
óg silfur-muiii ' og gigtarbelti. —
Belti þessi eru óbrigðul við gigt,
ef þau eru notuð samkvæmt fyrir-
skipunum Jótis. Kosta að eins
■dollar og'kvart.
» ------------------------—♦
I Hiefir þú borgað
^ Hehnskringlu ?
♦----------------------—
WINNIPKG, 6. OKTOBF.R 1010. HU.
THE DOMINION BANK
fiORNI NOTRE DAME AVENUE OG SHERBROOKE STREET
Höfuðstóll uppboi gnð.U : *4,<)HO,DDO.UD
Varasjóðnr - - - ^.:>,4oO,o(X) u*»
•Vér úskum eftir vi0s<iiftiin veizUinar m»nn. oa libyrifu'i'S' h* m fn Miu
fnl me.ej ). ðparisjó'’sd«ild vor er sú siæism seiu iok'-ui b nk' h-tir I
borvfpini.
íhúendur þ‘'ssR hlnta borearirrmr óska að skifta viú sii.ln m se.n
þeir vita a5 er alKerlev;* tiyes;. Nafn voi t er full i>Kenia úlilut
leika, Byij.ð spaii innlekK fyrtr -j.Ifa y5ar. ko uu yá.n o^ höi u.
H. A. KKHíllT KÁÐSVIAÐUR.
er varkár með að drekka ein-
göngu HRKINT ÖL. þér getið
jaína reitt yður á
DREWRY’S
REDWOOD LAGER.
það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hanu.
Yitur maður
E. L.|DREWRY, Manufactuier, Winnipeg
MeO t>vl »0 biöja mtlulega um
“T.L. CIGAK,” PA ertu viss aö
fA Agmtan vindil.
T.L.
T. CICAFG
(UNION MAIIE)
Weatern í'igar Knrlury
Thomas Lee, eit;andi WinuuipeK

STRAX
í DAG er bezt a» G ERAST KAUP-
ANDI AÐ HE1M8KRINGLU. —
ÞAÐ ER EKKl SEINNA VÆNNA.
Manitoba á undan.
Maná toba hefir víðáttumikla vatnsfleti til uppgufunar og úr-
fellis. þetta, hið nauðsynlegasta frjógunarskilyrði, er því trygt.
F,iui[>á eru 25 milíón ekrur óbygðar.
1'bú.atal íylkisins árið 1901 var 225,211, en er nú orðið um
500,000, sem má teljast áuægjuleg aukning. Ariö 1901 var hveiti
# og hafra og bygg framleiðslan 90,367,085 bushela ; á 5 árum
* hefir hún aukist upp í 129,475,943 bushel.
Winnipeg borg haíði árið 1901 42,240 íbúa, en hefir nú um
150,000 ; hefir nálega fjórfaldast á 8 árum. Skattskdldar eignir
j Wfnnipegborgar árið 1901 voru $26,405,770, en árið 1908 voru
t þær orðnar $116,106,390. ilöfðu meir en þrefaldast á 7 árum.
| Flutningstæki eru óviðjafnanleg,— í einu orði sagt, eru í
J fremsta ílokki nútíðartækja : Fjórar þverlandsbrautir liggja
0 um fylkið, íullgerðar og i smíöum, og með miðstöðvar í Win-
j nipeg. í fylkinu eru nú nálega 4 þúsund mílur ai fullgerðum
• járnbrautum. ^
Manitoba hefir tekið meiri landbúnaðarlegum og efnalegum
framförum en nokkurt annað land í heimi, og er þess vegna á-
k'jósanlegasti aðsetursstaður fyrir alla, af því þetta fylki býður
. beztan arð ai vinnu og fjáríleggi.
# Skrifið eftir upplýsingum til : —
JOS. HARTNKY, 77 York Street, Toronto, Ont.
JOS. BURKK, 178 Logan Avenue, Winnipeg, Man.
A. A. C. T>aRIVIKRK, 22 Alliancc Bldg., Montreal, Quebec,
J. F. TKNNANT, Gretna, Manitoba,
* .1. J. ÚOLDKV,
I Deputy Minister af Agriculture and Immigration, Winnipeg. |
418 SÖGUSAFN HI«)IMSKRINGI,U
aríiij föður síns, var henrvi ljóst, að Morits hafði við
þctta Uekifa'ri sært dramb hans, og að hann þess
vegiiia hafði skilið við lifgjafa barns síns með fyrir-
ing'U og vanþakklæti.
IsatielLi fyrirvarð sig vegna föður síns, og svar-
afti spumingu Móritz niðurjút.
“Jú, það voru foneldrar mínir, sem töluðu þessi
orð, en ef þau hafa hreytt rangt við þig — sem cg
er hrædid tim að þau hafi gert —,þá, fyrirgefðu þeim,
ef ejkk.i af öðrum ásteeðiim, þá, gieröu það fyri.r mig”,
bæt.ti hún við, og leit nú stóru dimmbláu augtinuin
biðjandi á hann.
“Uiigírú mín”, sagði Móritz, “foreldrar þínir
hafa gert tnér rangt til — mjög ran.gt | en é.g er ekki
þaitinig skapd fariiin, að ég beri langvarandá hatur i
hjarta mínu. Kg sver það við endtirminningu móð-
ur tninnar, sem er mér dýrmætnst af öllu, að ég bcr
engiuii kala til neins manns fyrir þann ójöfnuð, séin
ég hefi orðið að þola”.
“Eg trúi þér,, Sterner..... Og því til sönnuniir
ætlar þú að heimsækja okkur, þegar foreldrar mínir
eru kcmnir heim".
■‘Já, því lofa ég”.
“Kn nú”, sagði ísahella, “veíðurðti að segja mér
ei't'thvað um. æsku þína, um móður þína. það má
nærri því skoða okkur sem systkini, sem höfum
fnndist eft.ir margra ára aöskilnað. þú blýtur að
hera hugðai'hvöt til mín., af því þú hefir bjargað lífi
mínu, .... og ég þakklæti til þín, sem velgerðamanns
míns. Oig þetta band, sem tengir okkur saman frá
fvrri árum, hlýtur að vukja hjá okkur gag.nhverfa. al-
úð, gera okkur samrýnd, — að minsta, kosti er það
ti 1 fintiingaskoðuti mín".
“þú segir sætt, ungfrú. Kg skoða þig nú orðið
sem systur, sem vinstúlku".
“Og é'g skoða ]:j.gl'sem bróður”.
FORT/AGAI/KIKURINN ‘ 419 420 SÖGUSAFN FIKIMSKRINGLU
Orðið átti erfitt með að komast yfir varir henn- ar sló afar-hart og brjóstið belgdist út. Ilún fann
ar, en, loksins kom það þó og um leið stokkroðttaði 1 það ósjálfrátt, að hún stóð við vegamót lífsferils
hútíu " ■ j síns, o.g roði og bliknan skhftust á á kinnum hennar
Móritz fór nú að segja henni frá æsku sinni og all-ört.
móður sinti.i. Ilann mintist á baráttu hennar, þján-| Hún svaraði handaþrýstingi hans litillegia, og
ingar og þolinmæði., ... og aitgu Isitbellu fyltust t sagði með skjálfandi röddtt :
tárum, þegar hún heyrði hann Týsa sambandinu ntilli “Vertu sæll, Sterner, við sjáumst aftur ---- er
tnóður og sottitr með jafn-fögrum og skáldlégum ‘orð- i -það ekki ? þú kemttr dagintt eftár morgundaginn ?"
um og hatin gerði það. ‘ j “Já, éig skal koma”.
Móritz gekk attðvihað fram hjá ölltt, sem snerti : “þú mátt vera sannfærður ttm mitt ævarandi
rarti:t| Khrenstam og Jakob. Heldttr ekki mintist | þakklivti fvrir það, sem þú hefir gert fvrir m,ig. ......
ha.nn á leyndarmálið viðvíkjattdi fæðingtt sinni, af , <*»■, sú skttid verðttr aldrei endurgoldin”.
því han.n var feistráðiinn. í því að gera nldrei kröftt til ! *‘]»ú mátt ekki nefna orðið skuld, ungfrú Isabella.
þeirra hagsmtitta, sem hún gat veitt hoitttm, og vild? j þaí{ er ég, sem á þér ólaunaö eitt af ánægjitríkustu
því ekki að neinn ]>ekt,i það leyndarmál, ’ nema þeir i augnaiblikunum, sem ég hefi lifað. Kg skal ávalt
vinir hans, sem ]>ogar vissu það, og vortt áreiðanlega j muna ©ftir þessu kve3<ii, þegar ég kyntist þér og öll-
þögulir. Litn himirn dýrmætu eiigiinieiktim sálar þinnar. F,n”,
Kn það, sent nnga stúlkan fékk að ltevra, var j bivtti han.n fljótlega vtð, “er það nauðsynlegt, að þú
nægíilegt tdl þess, að hún, með auðuga og fjöruíga i- j svnir foreldrum þinttm rafhjartað, sent ég skilaði
myndunarallinu, gat gert sér grein fvrir aðalsei^ini j .þér ?”
halts. Hún virti haan mikils i huga sinum, og þnð j “Kg held ekki”, svaraði ísabella hikandi, "ef' þú
sem meira var Hann hafði öðlast samhygð benn- vilt það heldttb, þá skal ég gevma ]>að hjá mér,
ar og hit'garþokka. svo —”
Á m.i-ðan á þesstt stóð lengdust skuggar trjánna j “Já, mér er það kærara”.
ttteir og meir, þessar álúðlegtt samræðttr í laúfshálan- ‘Jæja, ég skal verða við ósk þinni. Kngittn skal
ttm dimma, sem þau fundtt svo mikla ánægjn í, átt j fá að sjá það”.
þess að hugsa um kröfur venjunnar, itrött nú að “þakka þér fvrir”.
hætta. Kin klukkustund var liðin, án þess þeitn j Moritz þrýsti ennþá einusinni hönd ísabelht og
findist hún hafa verið lengri en1 minútíi, eða átt þess l yflrgaif hana svto fyrir utan dvrnar á laufskálanutn.
þnu visstt af hentii. Mórit/. stójð ttpp til að fara. ! Ilún horfði á éf.tir honutn ttnz. tíigtilegi líkaminn
IIÚU' rétti honttm mjúktt hendina sintí'. ...... Og', ltans hvarf intt í skóginn.
en.nþá mæittust attgtt l'ieirra, m.eð hinu sama-töfrandi, Síðatt gvkk hún sömtt leið í hægðttm síntim heim
sama dávalda, seigulmaignaða aðdráttarafli og ' i
fvrsta sinni, þegar sáltr Jn'irra ronnu saman -og urðii I * * *
sem að einni.
HÖnd Isabellu titraði í hendi hans. Hjarta henn- f
FORIzAGALKIKURINN 421
Með hugann fullan af áður óþektum tilfinningum
sneri Mónitz aftur til prestssetursins.
Hamn hafði séð hama — þessa stúlku, sem hann
hafði borið ímyndaða ást til árum saman, án þess
að þiekkia hana. Myndána af barminu, sem hann
frelsafti 'frá druknttn, hafði tíminn ekki orkað að af-
ntá úr hii'ga hans, — einhver óljós grunur hafði fyrtr
löttgtt síðan hvislað því að hottum, að þessi stúlka
myttdi til fulls ba-t,a fyrir ranglæti það, sem hintr
drambsömu og harðúðg.tt ættingjar hennar höfðtt gert
homtm. Og hverniig fann hann hatta nti á átjáct ára
aldri hennar ? A1 veg eins og hann hafði hugsað sér
hana, eins <>g hann í imyndtinardraumum sinttm hafði
skapað.sér hugsaða tilveru, — búdn líkamliegri fegurð
í fylsta máta, ásamt ttnaði sakleysisins, og sv'o þenna
-tigna hugsunarhátt,. hina sönnu, djörfu en þó lítil-
'þsBgu mentun, sem hann varð hrifinn af, jafnframt
og hann dáðist að betuiái.
“þaft er undartegt”, hugsaði Móritz, “að þetta
ágæta blóm skuli hafa sprottið upp úr slíkum jarð-
vegi, ___ að þessi kalda og drambsama móðir og
hinn grimdarríki lifwr skuli gfeta átt slíka dóttur.
Kn, eítiir á að hyggja : Hún hefir íengið mentun
sína hjá IJólm, sem hefir gróðursett i huga hennar
allar sinar eðallyndu og háleitu skoðanir, og þroskað
skdlning, hennar tneð sinni margbrevttu þekkingu.
það er avtðséð, að hún hefir vTeríð olnbogabarn, ef til
vill mæ-tt illri viöbúð hjá foreldrum sinttm, sem ekki
hala skilið hana, og þess vegna hefir hún snúið sér
að hinivm eðallynda kennara sínitm, sem hefir hugg-
að hama, og sem jafnaðaribót fyrir hina bitru revnslu
auðgað sálu henttar með gersemttm andans og í-
grtindunarinn.ar. Og af þessum gersemum á hún
ileiri en nokkur önnttr kona, sem ég hefi þekt”.
"Kg verð að sjá hana aítur, ég verð að heim-
sæk ja hana á heimili hennar til þess að kynnast >sam-