Heimskringla - 27.10.1910, Blaðsíða 2

2 Bl* WINNIPEG, 27. OKT. 1310.
IIEIMSKRINGLA
Heimsknngia
Pablished every Tharsday by The
Beimskrinfrla News 4 Puhlisbioff Co. Ltd
Verö blaösins f Canada og bandar
$2.00 om áriö (fyrir fram bnraraö).
Bent tii islands (fyrir fram
borgaöaf kaapendum biaösins hér$1.50.)
B. L. BALLVVINöON
Editor A Manaerer
Ottice:
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
P.O BOX 3083.
Talsími 3512.
Kennið sparnað.
ÖU saga Vesturálfu heims sýnir,
aö auðmannaílokkurinn eru þeir
menn, sem á uppvaxfcarárum sín-
um var kenfc aö spara centin, sem
þeir unnu fyrir. Langmestur hluti
ameríksku auömaunanua eru menn
sem á uppvaxtarárunum voru al-
gengir daglaunamenn, og alt frá
25c hver ja, nema þegar hann er í
sttórborgum ; og föt hans tru \ a:ia
lega snáö, gerö úr þykku ullar-
vaömáli, og vel við vöxt. Alt út-
lit mannsins ber þess vott, afí
hann er ekki gefinn fyrir j>rjál og
skeytir þvi ekki um að vera i móö,
hvaö klæðaburð eöa anuaö snertir.
Aliur hugurinn er við það, aö aí-
kasta sem mestu, og að lata eli-
starfið verða landi sínu sem far-
sælast.
Annað og þriðja læmið era beir
j McKen/.ie og Mann, eigendur Can-.
adian Northern járnnrautarinnav.
það er ekki yfir fjórðungur íJdar
liðinn síðan þeir t oru háðir sem
óbreyttir daglannamctm \ ið járn-
hrautalagningu hér i Canadn. Fn
svo hafa þeir báðir liaft sig upp,
að þeir eiga nii heiLt j.'u nhrauta-
kerfi, sem innan skams n er fr.i At-
lantshafi til Kyrrahats, þ\crt vfir
Canada, og með gufuskipalínnm á
Atlants og Kyrrahöfnm. Jiáðir
sniðu þeir stefnu síua efdr Jatnes
T. Hill, baeði hvað snerti dugnað-
inn, reglusemina, verklegan fróð-
Jeik og. sparsemi. Og afleiðingitt
f.é htföi veriö eytt í óþarfa, ef ekki
hefði ver'ð haldið að börnunum að
spara. Vœri slíkt gert í hverri
borg cg bœ í Canada, þá er óhaett
að fullyrða, að mdlíónir spvöruðust
árlega um leið og börnunum v.eri
innræfct þörlin á því og hagurinn
við það, að eyða ekki efnum i ó-
þarfa, en nota þau heldur til hags-
muna sér og larnli sínu.
Misskilningur.
1 Gimlungd No. 30, dags. 19.okt.
sl., er greinarkorn eftir “G.A.
um dýrleika á þeim mat og % ör-
um, sem seldar eru hér i íslen/.ku
kirkjunutn. þetta gr*edncirkorn
hljóðar svo :
‘‘ATHUGANIR.
fyrstu ungdómsárunnm voru þeir
ötulir, árvakrir, ástundunarsamir tfyrir þá er söm og húr varð fyrir
og sparneyfcnir piltar. jteir vorn Hill.
frá fæðingu gæddir bví manndóms- j
eðli, að vilja verða ekki aðeins
sjálfstæðir, heldur miklu fremur
það, að geta verið heldur hjáljt-
andi öðrum en þurfandi. Ekki er
þess getið nednstaðar, að neinir
þeirra hafi þjáðst af þeim hug- j
sjónagrillum, að efnamenn lands-
ins væru flla komnir að auði sín- ;
um ; og ekki er þess heldur getið,
að þeir hafi þjáðst af öfund yfir !
Fjórða dæmið er Timothy l\at-
on, stofnandi T. Eat-ms ver/lunar-
félagsins mikla, — þess langmesJa
sinnar tegundar í Canada. Eaton
byrjaði æfistanf sitt sem vtka-
drengur á smá-bóndabýli a frlandi.
en ettdaði æfiskeið sitt í fyrra, þá
vfrtur og heiðraður af öllttm, sc m
naftj hau« þektu fyrir það, hve
rnjkiu lífsstiarfi hann hafði afkast-
að, — Aldrej yar Eaton nirfill að
efnafegri velgtongtvi þeirra, sem upplagi en ákaflega var hann spar kallast góðvevx,
m.aira hofðu handa a m.ll, en þeir samur 0? regiUSttTnur) og 8VO bat. 1
T«r- Txhml þeSSxaU- a«i hann tóbak og vín, aö l.ann
ítaetjr jfftið, að þeir hafi venð a- • kli a]drei . sinni) ^
stundiittársamir Pg trúvirkir, hatm hefði þar nálega alt annað,
lögðu sdg alla fram til þess, að sem fáanlegt er milli himins
standn svo vel í hverjum beim jarKar. !1
Verkahi-íng, sem þeir vcru settir í, ’'
að aðrir gætu ekki gert það betur, 1 pessAra dæma er hér getið
far um aö vera j Þess> að íslen/kir foreldrar megi
1 benda börnum sínum á bau, auk

til
stnum svo
þarltr
og gerðu sér
vinnuvedtendum
nauðsynlegir, að þeir mættu
ekkd án þeirra vera.
þeir vifðást haía séð það, bess-
ir piltar, að þessi steítna þeirra
Ieiddi til uppheföar og aukitina
verkalauna, meðan þeir væru á
því stdgi, að þurfa eða vilja vera
annara vinnumenn. Frá ungdótns- letinnd, óregluseminni og
árunum vakti það fyrir þessum eyöslusemin:ii of harðlega and-
piltum, að sá tvmi kæmi yfir þá, ' mæit. ,
ef. aldur og beilsa leyfðu, að þeir i
mundu skapa sér sinn eigin at- ! ^)g enn mætti benda a eitt dæmi
vinnuveg, og með þeirri von stöð- ásamt mörgum oðrum. baö or
ítgt í huga lögðu þeir alla stund núveraudi stjórnarlormaðnr .Mam-
'annara, sem þau kunna sjálf að
í hafa kynni af, og að örfa þau Vil
I þess, að taka sér sltka menn til
J eftirbrej’tni. Markið verður aldrei
sett oí hátt, og árveknin, ástuud-
'ttnarsemdn, trúmenskan og spar-
semin verður aldfei oflofuð. Og
aldrei verður sérhlífninni, öfund-
Rétta nafnið*á lútersku kirkj-
un,ni ísleni’.ku í Wi'.inipeg er ‘Res-
taurant’, því þar fer alt af fr,jtn
greiðasala með uppsprengdu verði,
svo sem þessar kveldmáltíðir á 50
cts. máltíðin, sem er liebi tngi dýr-
!ara en á hótelum, og lOc ísrjó'.na-
diskurinn í Tjaldbúðiunt, og er
það líka dýrara en annarstaðar.
Eins er með ‘Tombó1 ur’.sem iialdn
ar eru í þarfir safnaöaniia, á þetm
hafa drættir verið ilýrari tn á
nökkurri annari Tombólu, sem ég
|befi verið á eða heyrt talað nnt.
| “F.f kveldmáltiðirn.ar vivru út-
búnar í kirkjum tii að slökkva
hiingur fátæklia.-a, |>á ga'tt þaö
og að iiokkunt
leyti líkt bví, s;-m Krist<ir gorði.
jEkki rita ;g þessar linur ttl þess
|að dæma séra j.ií., j/í i'.tns nudí
Iverður nú þegar vísað til æðstii
jréttar. Heldur rita ég þetta til
jþess, að góður maður geti te’úö
til íhugtinar, hversu sorglegt það
j er, þegar móðdrin er bttin að :nn-
ræta barm’mi síntt sanna trú, oð
, þá skuli presturinn verða til þ“ss
; að útrýma trúnni, og ekki er síðtir
eftdrtektavert um kensht presta rn
skólakennara, aQ kensluaðferðin sc
rétt,
G. A., Gimli".
það virðist ljóst, að grein þessi
er ekki rituð í þeim tilgangi, að
hlynna að kirkjumálunum 1 ú t
e r s k u meðal Vestur-íslendinga
og í rattn rétfcri verður ekki annað
séð, en að hún sé rituð í þeitn ^ii
°g leggja á þann hátt tillög t:l
safnaöann,íi, sem mjög óvíst er, að
annars hefðust inn.
Með þessari skýringu er ettg'in
vegin.n verið að halda uppi vört:
fvrir lútersku kirkjurnar sérstak-
lega, heldttr fyrir allar kirkjur í
þessu landi, sem .vér höfum nokkur
kynni af, því að þær beita allar
siimu aðferðinni til þess að h tfa
inn peninga í sínar þarfir. — Sum-
ar kirkjttr, meira að segja, hafa
knattlei kaborð og önntir leikföng i
sambandi við starf sitt, sem veita
þeim talsverðar inntektir.
það má að vísu einatt deila utn,
hvort það sé rétt af kirkjunni, að
hafa sam;m nokkurt fé á bennan
hátt, en ekki fáum vér séð, að það
geti ta'list ókristilegra en að latltla
prestum safnaðanna nokkuð fvrir
starf þeirra annað en hað, >etn
|>eir fengjti redtt saman með þvt
að ganga um meðal fólksins, eirs
og Kristur sjálfur og fostular
hans gerðn endur fyrir löngu.
Ilitt virðdst oss algerfega óþarft
og rangt, að leggja nokkra sér-
staka kirkjudieild í eirnlti f»rir ,
það, að hún fylgir nútí’ðarsiðum
við fjárheimtuna, því aö allar tiga
þær sammerkt í því e.fni. Aðferöin
sáfctfús og eftirgefanlegur. þessi
einkienni, en ekki stefnufesta og
fasth’ndi, eru nauðsynfeg til aö
halda félagsskap saman.
Sfcefttiít Cannons er fyrir auðfé-
lögin tn ekki fólkið. Og þó ég
játi, að Cannoii mttni halda fast
við þessa stefnu, þá r.engi ég, aö
hann muni halda nokkrum póli-
tiskum flokki saman til lengd.tr
með því, að halda fast við þessa
stefnu. Til að sýna, hve líklegur
Canuon er til að halda Repúblik-
ana llokknum saman, skal ég til-
færa ýmislegt úr ræðutn hatts. I
ræðtt í Kansas City líkti ltann
uppreistarmönnum við NorÖur-
ríkjatnenn, er voru í hjarta sinu
með Suðurríkjamönnum, og sagð-
ist ekk.i sjá nema ein:t veg til að
f*ara með þá, og það væri, að
“berjast við þá edns og barist
h f i v.erið við Mr. Bryan og hans
fvlgismenn’’. — Nú, nú, hcernig
li/t ykkur á þetta ? Maðunnu,
sem líkfegastur var til að halda
flokknum saman, lætur þá skoðun
i Ijós, að upprenstarmenn skuli
vera álitnir andstæðingaflokkur.
í annari ræðu, sem hann hélt í
New York, sagði hann, að upp-
reistarmenn væru svikarar, sem
hefir gefist vel, pg hún er myndttð ^’tfci hettgja, þyí það væri of
af sjálfum söfnuftunum, sem vitan- Kott skjóta þá. Er þetta þá
lega eru sínum hnútum kunnugast- aðferðin til að halda flokknum
ir, og leggja sjálfir til mestafc inn- . saman ?
tektirnar. | Eg er viss um, að allir landar
Hitt væri miklu lakara, ef nrest- lmín’r mundu greiða atkvæðt á
arnir gera sig seka í að burtrýina m°ti þessum skaðræðis stjórn-
a, að afla sér þekkingar og ef:ta. toba> ^m byrÍaöi æflstarf sltt her ffangá eingöngu að kvefsa, og an
þekkinguna fengu þeir með þvi, að 1 fylkinu sem algengur da^lanna- þesS) ákærur eða aðfinslur höf
nota allar fristnndir sínar til nyt- maður, en tok síðar heimilisrettar- styftji.st við nokkur sanngirttisrök
land og ræktaði það,
samfegs lesturs, og efnin fengu
þeir með því tvennu : að spara
alt þaö af vinnulaunum sínum,
sem þeir gátu og jafnframt að á-
vaxfca það sparifé svo hyggifega,
að það veitti þeim mestan gróða.
Afleiöingin hefir orðið sú eina, sem
hugsanieg er og möguleg : Menit-
irtiir hafa oröið atburé i sta fs- og
framkvæmdamenn og — auðmenn.
Hér skulu nefndir 4 menn, sem
öllum ísfendingum eru meira eða
minna kunnir að orðspori.
Sá fyrsti er James J. Hill, sem
á uppvaxtarárum sínum var hír í
Vestur-Canada og hafði það fvrir
atvinnu, að flytja flutning á tví-
hjólaðr.i kerru héðan úr bænum,
sem þá var ekbi antiað en lítilfjor-
legt þorp, til bænda, sem bjuggn
þá nokkrar míhtr sttður með
Rauðá. En þótt Hill væri unpttr á
þeim árum, var han-n starfsamur,
hugdjarfur, reglusamur og spar-
neytinn. En ekki undi hann hag
sínum hér norðttr í óbvgðunum,
sem þá voru. Hann flutti bví ;uð-
ur til Bandarikja og fékk sér at-
vinrni hjá járnbrautaíféla'gi einu.
Allan hug sinn setti hann til þess,
að kynnast því starfi öllu, sem
be/t Hann hafði föng til, og tnjög
*vo ástundunarsamur var hann
við vjnnu sina, en ekki að satrt.i
skapi vinsæll meðal samvtrka-
tnamta sirtna. það var einatt, að
hann skarst úr feik, þegar þcir
lögðu leiðir s;nar inn á veitinga-
húsin á kveldin, kvaðst Há öðru
haía að sinna og ekki mega tefja
þar með þeim. Fyrir þetta vittu
þeir hann, og töldu þessa uen<rer'ð-
ar hæ,versku orsakast af ní/ku, — j
hann tímdi ekki að 'gileð.ja sfe nteð j
þetm, o.s.frv. En Hill tók þessu
öllu með þögn og þolinmæði.Hanit
kevpti sér bækur um járnbrautar
vann stp- o ega heilbrigða hugsun. Hann segir
upp í það, .að hafa ofurlitla aveita- ag rétta nafnið á kirkjunni sé
verzlun á eigin reikning. Tók svo ‘ Restaurant’’, og gefur sem á-
þátt í málum sveitar sinnar, þar st,æöu éyrir því nafni, að þar fari
til hann var gerður að sveitar- einatt fram greiðasala með npp-
st jóra og síðar kosinn til bings. sprengdu verði, og tekur til d ctn
En nú hefir hann verið stjórnar- is> ag máltíö kosti þar 50 cents
formaður um 10 ára tíma, og af- en rjómadiskur lOc. Vafalaust er
kastað meira verki á því tímabili yerðið rétt tilfært hjá höfundinum
en nokkur an.nar stjórnarformaður — en ag hinu virðist hann ekki
í Canada, þegar tillit er tekið til ! gæfca, að áformið við greiðastilu
stærðar og efnahag fylkisins, er þessa í kirklunum er alls ekki það,
hann náði völdum.
I Vitanlegt er, að allir haía þeir
menn, sem nefndir hafa verið, haft
til brunns að bera gnægð af heil-
brigðu viti. þeir hafa verið líkatn-
lega og andlega vel skapaðir. l'.n
jað selja með kostverði, held'tr
j hitt, að ágóði skuli verða af söl
unni til hagnaðar söfnuðunittn
því er ekki feynt, að matarver/lun
þessá sé gerð í gróðaskyni, >g þsi
er ekki leynt, að þeir sem sækja
rmestu varðar, að siðxræðiseðlið hattia geri það í þeim tilgangi, að
hefir verið svo ríkt í þeim, að þeir
haifa beifct öllum sínum miklu liæíi-
liikum til þess að verða ’andi
sínu að sem mestum notutn, láta
sem mest æfistarf liggja eftir siu,
og láta það starf verða til varatt-
fegra hagsmuna fyrir komandi kvn-
slóðir.
En þrátt fyrir þessara manna
miklu hæfifeika, þá hefðl þeim ald-
rei tekist, að koma bví í verk,
sem eftir þá liggur, hefðtt þeir
ekkd verið m.estu reglu og
borga þar m e i r a fyrir máltiö,
' en þeir gætu fengið hana fvrir
annarsstaðar á jöfnutn "æðunt.
J>etta er gert í þeim tilgangi cin-
göngu, aö stvrkja safnaðarfélögtn,
og þeir einir taka þátt í þesstt
svori/a alment, sem fúsir eru t il
þess.að leggja eitthvað af mörkttni
: til safnaðarþarfa. Einu má gilda,
hvort maður gefur fé sitfc beint til
I safnaðanna eða þeir leggja það fé
! til á þann h.áfct, sem að framrtn
.j. ir_ er getflð. Alt gengur f sama sjóð-
semdarmenn. þeir hafa séð bað,
sem allir mega vita og þttrfa að
skilja, að öll efrutleg velferð og
framtiðarhagsæld er undir þvi
komin, að hver einstaklingur verji
sem be/t arðinum a£ eigin erfiði
sínu, og það má fvllilega trevsta
inn og til að stvrkja sama málefn-
ið. — Höíundurinn ætti að skilj-
' að þessi máltíðasala er gtrð i
þeim tilgangi, að sainaðarfélögin
hafi gróða af því. I rauninni er
máltíðasalan þarflaus til að seftja
þá, sem þangað sækja, því að a’’-
ir þeir geta haft máltiðir heima
því, að hver sá, sem svo brevtir,
hann vinnur landi síntt þarft verk | hJa ser> °K hafa enda oft maU,5ar
á margan hátt annan, og sjálfum
sér sæmd og seim.
það eru dæmi lík þeim, sem hér
hí’ía verið dregiit fram, sem nú
sem óðast eru að hvetja stjórn-
málamenn stórþjóðamta til þess
störf öll og kosttrað við lagtungu j að örfa alþýðu mattna í löndum
járnbrauta, og lá fram á r.ætur sínum sem mest til sparnaðar. Á
vift festur þessara bóka. Afleiðing- .'þessari hugsjón ertt bygð ellistvrks
in varð sú, að Hill bauðst brátt : lög hinna ýmsu þjóða, þar scm í-
betri staða en hann áður hafði o7 búarnir, þeir, sem vilja verða elli-
hann sætti henni um tíma, þar til ' styrksins aðnjótandi, verða íið
1 gjalda ákveðna upphæð í ríkissjoð-
| inn á ári hverju. A sömu hugsjón
hann fór að taka “akkorðs’’-vinnu
á járnbrautum og síðar að b\'"'T>a
þær á eigin' reikning. Nú hefir hann
nmráð vfir 700 milíón dollara hr>f-
nðstóli t járnbrantum, tiámum,
gufuskipum og öðrum slikum tækj-
ti m, og er einn allra mesti áhrifa-
maður þessarar heimsálfu. Svo er
hann sparneytinn enn í dag, að
"þegar hatxn er á ferðalagi, kaujitr
hmn sjaldan dýrari máltiðir cn
eru sparibankarnir stofnsettir, og
svo er nú langt gengið, að farið er
að stofna sérstaka sparibanka fyr-
ir skólibörn, og þeim kent á skól-
unum nauðsyn og þýðing sparnað-
aritis. A þennan hátt lögðu skóla-
börn í Ottawa borg yfir 6 þúsund
dollara í sjtaribauka á sl. ári. —
það má gera ráð fyrir, að öllu því
heima hjá sér áður en þeir fara
þessar máltíða samkomur.
Sama er að segja um hlutasölu
þá, sem safnaöakonur hafa við og
við, undir nafninu “Bazaar”, en
sem höfundurinn neínir "Tomból-
ur", að þ*r eru gerðar í gróða-
skyn.i til hagnaðar fvrir söfnuðina.
Enginn heldur því fram, að hlutir
séu þar seldir með því lægsta
verði, sem hægt mundi að fá þá
fyrir. En oftast mun þó sú ratin
verða, að þeir eru virði þeirra
jæninga, sem borgaðir eru f/rir
þá.
Saga liðinna ára hefir sýnt, að
söfnuðirnir hafa átt örðugt upp-
dráttar fjárhagslega, og að margt
af lólki er svo gert, að því fellur
betnr, að leggjíi fram gjöld sín ó-
beinlínis, heldur en beinlínis. þess
vegna eru þessar matar- og muna-
sölnr haldnar, að ýmsir sækja þær
málamanni, ef þeir hefðu tækifæn.
En þó þeir geti það ekki beiiilims,
þá geta þeir það óbeinlínis,
L. B. Ilattna var útnefndur aft-
ur af Repú'blikönum, sem þing-
maður í neðri málstofunni (Réji-
resentative). Hanna tilheyrir þeint
hluta af Repúblikönum, er fylgja
'Cannon. Hann gredddi atkvæði
með Cannon, og einnig greiddi
hann atkvæði á móti tillögu
þeirri, er miðaði tif að skcrða
Vald tf/jrsetans f neðri málstofunni
y'fir þingimt. Hann fylgdi einnig
affcttrhalds Repúblikönum, þegafc
verið var að semja nvju toll-lögin,
og svndist starfa fyrir einokunar-
félögin algerlega.
Lesið stefnuskrá Melvins, þing-
mannsefnis Hemókrata, og ég er
Eins og ílestum fslen/ku kjóscnd v.ss um ag þjg munuð greiða at-
trúnni úr hjörtum barnanna, sero
mæður þeirra hafa innrætt þeiiu.
En það mál liggur utan við af-
skjfti Heimskringlu. beir verða að
deila um það, sem þar eiga hlut
ftð máll. „ j :
Stjórnmálabréf frá
Bandaríkjunum.
FYRSTA BRÉF.
STJORNARBRELLUR TAFTS
forseta og cannons.
tmum i Bandaríkjunum er ku:m- kvæði með honum.
ugt, voru Repúblikanar sigursælir
i kosningunum 1908. Var þá kos- ..
inn sem forseti Bandarikjanna W. b>gunum ttýjti.
H'. Taft. Sigur hans var mest því |
Nú sknlnm vér snúa oss að toll-
að þakka, að Roosevelt, þávcr-
andi forseti, gaf honum meðtnæli
sín, og þaö hafði mikil áhrif. Síð-
an Taft komst í fcrsetasætið, hef-
ir Repúblikan flokkurinn kloinað,
og er það mest hoitum að kenua.
Uppreistarmenn ertt þeir kailað-
ir, sem Taft og ffeiri repúblik-
anskir leiðtögar, eru að reka úr
fAein ord um payne-
AI.HRICH TOLfel.OGlN.
A ttndiain kosninguntim 1908 lof-
tiðtt báðir flokkar að ertdurskoða
tofl-Iögin sem þá voru. Demókrat-
ar lofttðu að endurskoða lögin á
, þann, hátt, að lækka tollinn á
flokknum fyrir að greiða atkvæð’ ri<ulgsvt1,j lv;;riim OJJ pera ótoll-
með Demókrottim í mörgunt a, ' skyldar v;;r,ir ,>ær) ,er framleiddar
hugamálum landstns. j værtt af e:nokunarfélögum. Rcpú-
Fyrst bar á þessum uppreistar- blikanar lofiiðu að endurskoða lög-
mönnum, þegar átti að kjósa for- in, en vl’'vtndn að segja, hvort að
seta neðri málstofunnar. Gamli það þýddi að færa hann (fcollinn)
ttpp eða niður, og þeir héldu fratn
I því, að tollurinn æfcti að vera svo
hár, að samsvara mismuninum á
Joe. Cafltncn, frá IlLnois, ltefir
verið það í mörg ár, en sem f»<t-
seti neðri málstofunnar haíði hann
svo mikið vald, að hann var tiæst
tim einvaldur. ITann var álitinn
óþolandi þröskuldur í öllum mn-
bóitamálum landsins, sökum bess,
að hann var .auðsveipur þjónn ein-
okunarfélaganna. Vegna þess voru
margir repúblikattskir þingmenn
búnir að taka sig saman um, að
steypa honum úr völdum.
Karl varð ekki mikið smeykttr
við þessa uppreist, kvaðst ekki
sjá ástæðu til að bera kvíðboga
fyrir forsetasætinu. En það var
samt, — ekki fyrir hann en fvrir
fólkið. Cannon fór á fnnd Taft
forseta', og> bað hann að veita sér
lið í þessttm bardaga, og það
gerði sjálfur forsetinn. Hann, með
öðrum orðum, gleymdi þvt, að
sem forseti Bandaríkjanna var
hanin æðsti embættismaður allrar
ijóðarinnar, en ekki að eins leið-
tcgi pólitiskrar klikktt eða flokks.
Afskiftasemi Tafts hefir verið
mikið löstuð af mönnum úr báð-
um fl’okkum, og það er von,. En
samt hafa sumir gert tilrauti til,
að rruela afskiffcum Tafts bót, ett
vörnin er heimskuleg og jafnvel
hlægifeg, þegar hún er brotin til
mergjar. Vörnin er, að til þess að
korna í verk hinum sérstöku um-
bótum, er Taift hafði lofað þjóð-
inttii, var nauösynlegt að halda
flokknum saman, og enginn annar
vegur var til þess, en að kotrta
Cannon gamla í forsetastöðuna í
neðri málstofttnni, því hann (Can-
non) er stefnufastur og fastlynlitr
og þess vegna líklegastur til að
halda flokknum samati.
Nú skulum vér athuga þessa
vórn.
F<f sundrung á sér stað í póli-
tiskum flokki eöa nokkrum öðrnm
fclagsskap sem er til, þá verðttr
sá maðttt, er reynir að kottta á
sáfct og samlyndi, að vera bæði
kostnitði á að framleiða hér og
•erfendis. Fólkið hafði þá hugntynd
að tollurinn mv.tdi til iafnaðar
verða færðttr niður ; enda j.agði
Taft, forsetaeftii Re-públikana, þeg-
ar hann var að halda ræðttr sinar.
er áfctti að útskýra stefnu flokks-
ins, að hann áliti, að endnrskoðuti
á tollinum, eftir loforði Repúbltk-
ana, meinti bað að lækka tollinn
til jafnaðar, þó það gætu verið fá-
einar undantekninniar. En í raiðu,
sem hann hélt i New York, begar
| búið var að semja nvju tcll-löein,
saeði hann : " Rettúblikanska
! stefnuskráin sagði ekki beinl’nis,
I að tollurinn skyldi verða lækkað-
I ur". SaA'rt er,,að áhevrendurnir
hafi hlegfð háðslega, begar l>eir
hevrðu betta, og ég furða mtg alls
ekki á þvf.
Taft forseti ferðaðist um landið
veturinTi sem leið til að tala við
fólkið. Hann lofaði Senatcr Ald-
rlch, i ræðu í Boston, fyrir gott
starf, og sægði að fólkið'gæti trú-
að honum til að gera rétt. það
var óheppilegt fyrir 'cTaft að gera
þetta, því fólkið ásakar AUlriéh
fyrir aið hafa haft velíerð attðfe-
laigattna en ekki velferð almettnitigs
í huga, þegar toll-lögin voru sam-
■in>.
Kn aðalræðuna hélt forsetinn þó
í Winona, Minn. Sú ræða var um
toll-lögdn ný.jtt. Ilann sagðt þar,
að Payne-Aldrich toll-lögin væru
be/tu toll-lögin, sem samin hefðu
verið fyrir þetta land. Hvernig
hann fór að komast að þessari
kynlegu niðurstöðu, er ekki gott
að segja, en það hlýtur að vera,
að hann treysti svo mikið á misk-
unnsemi einokunarfélagantia, að
hann haldi að það geri ekkert ilt,
að tollurinn sé hærri en hann var
áðttr. I þessari sömu ræðu ncitar
hann, að það hafi verið skvlda
Repttblikana, að kekka svo tollinn,
að það myndi auka vöruinnflutn-
ing. En í New York segir hanu að
toll-lögin nýju séu be/tu toll-login
til að ná inn tekjlim fyrir ríkið
(Custom Law), vegna þess, að
1 þatt s}’ni, að Repúblikanar hafi
lækkað tollinn en aukið tekjur rik-
isins á sð'ttia tíma. Hverndg ætlar
I Taft að sýna, að lækkun á tolli,
muni auka tekjur nema sú lækkun
hafi það í för með sér, að vöru-
j inuflutningur, sem tollur er borg-
aður af, aukist á sama tíma ? —
j Hér er hann kominn í mótsögn'
við sjálfan sig, og það sýnir, hve
j mikið hann veit um tollmálið.
En lítum nti á röksemdafærslit
hans og annara Repúblikana, sem
á að sanna, að tollurinn hafi verið
færður niður. Hún er í stuttu tnálu
þetta :
I ‘ Tollurinn var færðmr niður á
654 vörutegundum, sem brúkað er
5,000,000,000 dollira virði af ár-
fega, en upp á að eins(?) 220".
En þetta sannar ekkert atinuð
en að röksemdafærsla Repúbltkana
er “rotten”. Auövelt verk var að
færa tollitm,svo mikið upp a þess--
um 220 vörufcegundum og lækka
tollinn svo lítið á fhinum 654 vöru-
tegundum, að. tollurinn yrði tnikið
hærri að meðaltali, en hann áður'
var. Svo lítur itt, sem að tollur--
inn hafi verið endurskoðaður all
hans beztu vinum, og maður alveg
ókunnugur tollmálum látinn verja
hann. ■ (Meira).,
ÍSLENZKAR BÆKUR
Eg undirritaður hefiitil sölu ná-
lega allar íslenzkar bækur, setn til
eru á markaðinum, og verð að
hitta að Mary Hill P.O., Man. —-
Sendið pantanir eða|finnið,
Mels E. Hallson,
Sherwia Williams PAINT
fyrir alskonar húsmálningn.
Prýðingar-tfmi nftitrnst nú.
Dálftið af Sherwin-Williams
húsmftli getnr prýtt húsið yð-
ar utan óg innan. — B rú k i ð
ekkerannað mál en þetta. —
S.-W. hftsm&IiA tttftlar mest.
enclist lengur. og er áferðar-
fegurra en nokknrt annað hús
mál sent búið er til. — Komið
inn og skoðið litarspjaldið.—
Cameron &
Carscadden
0OALITY ÍIAKDWARE
Wynyard, Sask.
“KVISTIR”
kvteði eftir Sig. J6l. Jóhann-
esson, til sfílu hjá öllum fs
lenzkumbókBölum vestanhafs
Verð: $1.00
A. SECALL
(áíður hjá Eaton félagimi.).
Besti kvennfata
Skraddari
Loðskitma fötum veitt
sérstakt athygli.
Hreinsar,
Pressar,
Gerir við.
Fjórir (4) alfatnaðir hreins-
aðir og pressa'ðir, samkvæmt
samningum, hvort heldur er
karlmanna eöa kvenfatnaður,,
fyrir aðeins $2.09' 4 mánuðii.
Horni Sargent ojí
Sherbrooke