Heimskringla - 22.12.1910, Blaðsíða 4

4l <* 4
WINNIPBG, 22. des. It'IO.
UElMbKKlNi.
Heimskringla
Poblished everjr Thursday by The
Boimskrin^la News 4 PnhlishÍD? Co. Ltd
VerO blaösins I Canada Handar
$2.00 nm áriO (fyrir fram borgað).
Sent fcil lslands $2 (fyrir fram
borirað af kanpendnm blaðsins hér$1.50 )
B. L. BALDWINÖON
Kdifcor * Manairer
OÖice:
?29 Sherbróoke StreeL Wiunipei;
P.o BOX 3083. Talsfmi 3312.
Jón Sigurðsson.
Fimtán manna samskotanefndin,
*em fyrir nokkrum vikum var kos-
in á almennum fundi bér í borg tál
þess a5 hafa umsjá meÖ 10 þns-
nnd króna samskotunum til þátt-
töku í 100 ára æfiminningu Jóns
Sigurössonar, — hefir þegar haft
nokkra fundi til undirbúnings því
máli.
Bæjarstjórnar kosn-
ingar.
Auk þess sem áskorun hefir ver-
iö bárt í blöSunum Lögbergi og
Ibeimskringlu tál Vestur-íslendinga
yfirledtt, a5* taka sómasamlegan
bátt í máli þessu me5 smávægi-
íejjum fjárframlögum, þá hefir og
nefndin gert ráöstafamr til þess
*5 samskyns áskorana-form veröi
send, ásamt með bréfum og meÖ-
fylgjandi eyöu-blööum fyrir nöfn
þeirra, er gerast gefendur í minnis-
varöasjóðinn, — til ýmsra manna
víðsvegiar í bygðum tslendinga
vestan hafs.
Nefndin vonar, að nöfn geÆend-
anna verði sem allra flest, og. aÖ
fóru fram 13. þ.m. og voru óyana-
lega hart sóttar ai beggja hálfu.
þrefttán þúsund atkvæöi voru
greidd, en svo lauk bardaganum,
að borgarstjóri W. Saaford Evans
var endurkosinn meö yfir 1700 at-
kvæðum umfram, eöa nákvæm-
lega 1717. Evans hafði mikla yfir-
buröi í öllum 7 kjördeáldum bong-
arinnar, en langmest þó í 5. kjör-
deld, — þeirri, sem eánangrunar-
unarsvæöi kvenna er í. þar haföi
Martin atkvæöa yfirburöi á aÖ
eins einum kjörstað af 12, sem eru
í þeirri kjördeild. Alls hlaut Evans
í þeirri kjördedld 1271 atkvæöi, en
Martin 797. í allri borginni hlaut
Evans 7,592 atkv|., en Martin
5,875.
AUs eru í borginnni 72 kjörstað-
ir. Evans baföi yfirburði í 55
þeirra, en Martin í 17.
Á kjörstöðunum á McGee,Agnes,
Beverly og Arlington strætum, þar
sem Islendingar hafa mest at-
kvæöamagn, var Evans í tal.sverö-
um medrihluta. En í Bardalsbúð á
Sherhrooke St. norður, veátti
Martin betur. Vér álítum áreiöan-
aö mikill meiri hluti landa
vorra hafi. greitt- atkvæöi með
borgarstjóra Evans.
starfað á 1 Önum árum. Borgarbú-
ar risu upp í almætti sínu til þess
aö réttlæta hann og bœjarstjórn
hans í augum umheimsins og til
að vei'ta prestunum veröskuldaöan
skell fyrir ósannindi þeirra, æsing-
ar og rógburö.
Bæjarráðið stendur því svona :
Borgiarstjóri —
W. Sanford E v a n s.
Bæjarráðsmenn —
F. D. Cockburn.
A. A. McArthur.
R. D. Waugh.
J. G. Harvey.
Bæjarfulltrúar —
1. kjörd. —R. C. Maedonald.
2. «( —E. Cass.
3. «« —H. Gray.
4. «•( —W. R. Milton.
5. r« —J. R. Gowler.
6. «« —Dr. Munroo.
7. «« —J. A. Potter.
það, sem aöallega réði úrslitum
kosninganna var að vorri hyggju :
í fyrsta lagi: A5 borg-
arstjóri Evans og bæjarráö hans í
heild sinni var þekt að því, að
hafa starfað vel fyrir bæinn í þau
2 ár, sem hann hefir verið borgar-
stjóri. Umbætur hafa verið miklar
í borginni á því tímabili. Fjármál-
um borgarinnar hefir verið komið
í svo gott horf, sem frekast hefir
verið mögulegt, og svo hefir starfs
1 skólanefnd voru kosnir : F. C.
Hubbard og J. A. McKercher.
Með þessum kosningum var og
ákveðið, að veita úr borgarsjóðd
þau 400 þús. dollars, sem um var
beðið til Almenna spítalans tál
nýrra bygginga og umbóta.
Árétting.
hver Vestur-íslendingur geri sér að fé borgarinnar verið ráðvandlega
skyldu, að hvetja hvor annan til ' «neöhöndla« á þessu tímabili, að
^ , . . . , . skattar haía talsvert 1-ækkaÖ frá
að leggja skerf i sjoðinn. | því áður var. >etta var öll.
Sömuleiðis óskar nefndin, að all-1 um kjósendum kunnugt. þeir vissu
ir einstaklegir íslendingar, víðs- a® herra I'.vans luiXði verið ‘‘sóma
, , , , , , | borgarinnar, sverð hennar og
vegar i landt þessu utan hinna skjöldur- j borgarstjóra embætt-
lenzku bygðarlaga, vildu senda til- j m,U) og þeir fun.du enga ástæðu til
lög sín til íéhirðis nefndarinnar, að kasta honum að þessu sinni.
herra S. B. Brynjólfssonar, 623 ! MikIu fremur var kjósendunum
Aignes Street, Winnipeg, eins fljótt
og kringnimstæður þeirra leyfa.
Ennfremur mælist nefndin til
þess, að íslendingar í Winnipeg,
karlar og konur, vildu gera svo
Yel að afhenda herra S. B. Brynj-
ólfssyni tillög sín við fyrstu hent-
ugleika. það sparar nefndinni það
ómak, að heimsækja hvern íslend-
fng í borginni. Flestfr nefndarme:m
eruisvo settir, að þ«ir eiga örðugt
með að verja tíma til að húsvitja
í borginni, og þess vegna væri það
æskilegt, að Winnipeg íslendingar
vildu létta itndir með nefndinni
með því að aíhettda féhirðir tilliig
sín.
ant um, að borgarstjóri Evans
héldi áfram því vandasama starfi
framvegis, sem hann hefir svo
snildarlegia leyst af hendi á liðnum
árum.
f ö ð r u 1 a g i : Stefna hans
var öllum kjósettdum kunn af
reynsltmnd og þóknanleg.
í þriðja lagi: Stefn.a hr.
Martins var engum kunn. Hann
lofaði en.gu ákveðnu, sem kjósend-
ttr gátu áttað sig á, öðru en því,
að flæma stúlkurnar úr húsum
Jeirra á Point Douglas. En hattn
lét aldrci uppskátt, hvað hann
ætlaði við þær aö gera. Borgar-
búar höfðu fengið sig fullreynda á
sltku braski í stjórnartíð herra
Sharpes fyrir nokkrum árum, og
vildu ógjarnan endurtaka slíkar til-
rattnir, svo óvinsælar ttrðu afleið-
ínnatt skamms tíma munu send
verða bréf til einstakra íslendinga
er að þeir séu, og þeir beðnir að i • , . . „ , .
1 „ , .h *. • x- c j ,n8'ar þ’orra og sftaðsamlegar fyr-
vera með t sioðmyndan:nni. Nefnd- . \ . * v. , . J
, . , : , . , , tr hietlsu og stðferðt borgarmnar.
ín vonar htns bezta til þe rra, þo j h h
í fjórða lagi: Bardaga-
aðferð herra Martins og þeirra
mörgu presta, sem honum fylgdu
í landi þessu, hvar sem vitanlegt
ekki sé hægt að heimsækja þá per-
sónulega. það er reynsla fyrir því,
að þeir íslendingar, sem i,ekið hafa
sér bólfestu eða stunda atvinnu
víðsvegar í Vesturheimi, utan ís-
lenzku bygðanna, bera engu síður
hlýhug til æitlandsins og íslenzks
þjóðemis en þeir, sem dvelja í
bygðum Ianda vorra hér vestia.
þótt það megi virðast óþörf
upplýsing, þá leyíir Ileimskringla
sér að geta þess, að ávarp nefnd-
arinnar ber að skilja svo, að minn-
isvarðinn fyrirhugaði í hundrað
ára minningu Jóns Sigurðssonar,
verður að sjálfsögðu roistur á ís-
landi, og þá væntanlega í höfuð-
stað landsins Reykjavík, og að
nt'fnd Vestur-ísLendinga hugsar sér
að komast í starfslogt samband
við þá menn þar hoima, sem til
þess verða kjörnir, að gatigast fyr-
ir minnisvatðamálinu þar, eins
fljótt og vitnast um kosningu
slíkrar nefndar.
/
það er ósk nefndarinnar, að hver
fjölskyldufaðir sjái um, að allir i
fjölskyldu hans séu á gjafalistan-
um, því að næst því að fá nægi-
legt fé inn, er það æskilegt, að gef-
endurnir verði sem flestir, svo að
sýut verðd að vér ALLIR, ungir
sem gamlir, kunnum að meta
manninn, sem með þessum sam-
skotum er verið að heiðra.
Tilgangur nefndarinnar er, að
auglýsa í íslenzku blöðunum jafu-
óðum, í hverri viku, þær upphæðir,
sem inn koma yfir vikuna, með
ncénurn gefendanna, svo að alt sé
öllum opið, og hver gefandi geti
séð, að tillag hans hefir komið til
skila. Sú nafnaskrá hlýtur að taka
all-mikíð rúm í blöðunum. En von-
að er, að kattpendur sætti sig við
það meðan á söfnun'ntii stendur.
h6 málum, var borgarbúum svo
óigeðfeld, að jafnvel blaðdð Free !
Press, sem þó fylgdi honttm að
málum, telur, að hún hafi verið
aðalaflið, sem varð honum að
falli. Heúðarlega hugsandi kjósend-
ur gangast ekki fyrir því, að einn
flokkur manna, sem til þess er
tjörinn, að prédika kristilegt um j
btirðarlyndá, ausi heiðarlega borg-
ara óbóta skömmum og órök-
studdum brígslyrðum, og hafi til
þess samtök, að rýra álir borgar-
innar út á við með lognum stað-
hæfingum um siðleysi íbúanna. —
En það gerði prestaflokkurinn í
þessum kosningum. Og svo voru
þeir æstir, að þeir héldn kosninga-
fundi í kirkjum sínum sunnudaginn
11. þ.m., og leituðu þar samskota
til þess að standast kostnaðinn
j við kosningarnar. 1 einni kirkju
; hér kvað svo ramt að, að áheyr-
i endur stóðu upp til þess að þagga
niður í prestinum, þegar hann tók
að rægja vissa ertibœttismenn \
borgarinnar og brígsla þeim um
ólöglegan fjárdrátt. þessi aöferð
prestanna var svo fyrirlitleg í aug-
um kjósendanna, að þeim fanst
þeir ekki eága um nema tvent að
velja : þeár yrðu með atkvæðum
síntim að ákveða, hvort væri
meira bölið í borgaraftlagi voru—
rógbttrðar siðleysi prestanna eða
vansæmi pútnanna, og að afneita
því, sem latara væri. þeir afneit-
uðu sáðleysi prestanna, en hugg-
uðu sig við sambúð stúlknanna í
5. kjördeild, — þeir mest, sem
næstir þeim bjuggu.
Af þessu, og því sem áðttr var
íram tekið, var ekki að eins herra
Tívans endurkosinn, heldur alt bæj-
arráðið, sem með honum ltafði
það voru til þedr menn, sem ekki
létust við því búnir að trúa því
öllu, sem heilögum sannleika, sem
óg sagðd um Quill I/ake bygð ís-
Lendinga í Saskatchewan í fyrra-
vetur, eftir ferð mina þar um. —
]>eám þótu lýsingin helzt til glæsi-
leg og bygð meira á ágizkun en
persónulegri þekkingu. það var al-
i gerleiga rétt álitið hjá þeim elsku-
legu guðsbörnum, að ég vissi lítið
Ofr í raun réttri alls ekkert um
bygð þá af persónulegri þekkingu,
jvtr sem þetta var fyrsta ferð mín
um bygðina, og hún gerð í flýti
um hávetur. En ég áttá 4 ferð
þeirri tal við svo marga bygðar-
búa ttm alt ástandáð þar og um
framtíiðarmögaileika héraðsins, að
ég komst ekki hjá að mynda mér
ákveðna skoðun um framtíð þessa
tnikla héraös.
Nú vildi svo til, að ég átti á ný
erindi þangaö vestur, og átti því
kost á, að athuga framfarirnar, er
þar hafa orðið á sl. 10 mánuðum.
Til Foam I.ake bæjar kom ég
ekki, — sá hann að eins tilsýndar,
og get því ekkert sagt um þá
breytingu, sem þar kann að hafa
orðið á tímabilinu, sem um er að
ræða. En í Leslie bœ, sem næstur
er þar að vestan, sá ég með eigin
j auigum umbætur, sem orðið hafa.
1 fyrra v.oru þar 14 “business” hús
j en nú eru þau orðin 23, þó íbúa-
j talan sé ekkert yfir hálft annað
[ Itundrað, — að ótöldum þeim 2
I korngeymslubúruin, sem þar eru
j redst, og sem á sl. 3 mánuðum
j haifa borjjað bœndunum þar í ná-
j grentúnu 50 þúsund dollara fyrir
hveiti og aðrar kornteigunddr
þeirra. Elfros, sem er næsti bær
þar vestan við, liefir vaxið mikið
síðan í fyrra. Meðal annars hefir
þar verið reist veglegt gistáhús,
sem talið er það bezta sinnar teg-
undar á öllu svæðinu milli Winni-
peg og Saskatoon. Mozart bæ sá
é>g í svip. þar hefir orðið nokkur
framför, en minstur er hann bæja
þeirra, sem nefndir hafa verið. —■
Wynyard bær, sem þar er vestur-
af, er þedrra lanig-steerstur. þar
voru í fyrra 18 “business” hús, en
nú taldi óg þar 40 að korngeymslu
búrunum meðtöldum. Mesti fjöldi
af prívat eða fjölskylduhúsum hef-
ir og verið lt vgður þar, — eitt-
hvað milli » 20 og 30 eftir því sem
é-g komst næst. Sum þeirra eru
smávaxin, en mörg einnig sérlega
myndarleg, og ekki varð vart við
neina peningaþurð hjá fólki yfir-
leitt. — líg taiði þar að eins tvo ;
da.ga, og annar þeirra var sunnu- i
dagur, þegar engir vinna. — þar j
var og herra John Gilles pianó- j
sali, og frétti ég að hann hefði selt ;
þar 4 eða 5 hljóðfæri á þeim f.áu i
dögum, sem ha:tn var búinn að
dvelja þar. Eg get ]>essa til þess
að sýna, að nýibyggjarnir þar |
vestra leika sér ekki að því að
kiaupa 2 þúsu'nd króna hljóðfæri, j
ttema þeir haíi dálítil sktldinga-
ráð.
það er óhætt að fullyrða, að
framfarirnar í þessum nefndu bæj- j
um hafa verið miklar á þessu líð- !
andi ári. En ekki hafa framtfarirn- }
ar hjá bændunum úti á landsbygð- I
intti verið minni. Margir bœndur
hafa bygt sér þar prýðisgóð hús, j
og svo mikið land hefir verið j lægt
í allri bygðinni frá Foam Lake að j
austan til Candahar að vestan, að
furðu gegnir. Um 800 íslenzkir
bændur munu vera á þessu svæði !
öllu. Eg gizka 4, að þeir hafi á
árinu plægt um 25 ekrur hver að j
jafnaði, í viðbót við það, sem áð- J
ur var plægt. það gerir 20 þúsund
ekrur. En sagt var mér, að þessi
áætlun væri alt of lág, því að um
20 gasólin og gufuplógar höfðu
starfað þar í sutrtar, og að einn
ungttr maður hefði með gufuplógi
s num plægt 16 hundruð ekrur á
sumrinu. það var Páll Sveinsson,
sá er gapalegast og af mestu
kappi keyrði mig um vesturhluta
bygðarinnar sl. vetur. Hann er
duglegur, piltur sá.
I ár er taliö, að bygðarmenn
hafi haft full 40 þús. ekrur umdir
kornrækt og uppskorið yfir eina
milíón bushela af kornvöru. En
það jaíngildir 6 tunnum af kom-
mat íyrir hvert mannsharn á öllu
íslandi, og bygð þessi þó enn ekki
meira en 7 ára gömul.
Getet verð ég þess, svcma innan
sviga, að ég mætti í þessari ferð
14 ára gömlum pilti, sem kom frá
íslandi í sumar er leið og fór
þangað vestur. Haffln hafðd með
einu uxapari fyrir plógi sínum
plægt 40 ekrur lands. Líklega hefði
hann lítiö slíkt verk ógert, hefðd
hann verið heima á œiitjörðinni. —
það gengur einatt eitthvað, þegar
að er verið. ]>ess meina, sem unn-
ið er, þess meira verður auðsaJnið
og framfarir í landi. Vissasti veg-
uriiui ’til að standa i stað eða þok-
ast aftur 4 bak, er að draga fram
lífið í leti og ómansku. þess fast-
ara, sem ]>annig er setið, þess
minna verður plægt, og þesg rýr-
axi verður uppskeran. — það er
enginn ómenskubragur á Saskat-
chewan búum. — þeim nóg, sem
skilur. —
Setn dæmi þess, hvernig það
ljorgar sig að plæ.gja og rækta
jörðdna þar vestna, skal ég geta
þess, að ég átti þar tal við ungan
mann — mig minnir hann héti
Iæó Ilalldórsson. Hann sagðist
liafa fengið 40 bushel ai hörfræi úr
eintti ekru. Hvert bushel seldist
nokkuð 4 þriðja dc'llar. Okkur
taldist svo til, að hann hefðd feng-
ið 86 dollara, eða sem næs-t 340
j krónur upp úr ekrunni þeirri, eða
fullar 300 krónur auk ails vinnu-
kostnaðar.
Einn bóndi í grend við Wynyard
keyp.ti á sl. vori 160 ekra land þar
í nágrenninu og borgaði fyrir það
4 þúsund dollara. Hantt sáði hör í
landið, og uppskeran af því gaf
honum á fimta þúsund dollara, —
meira en nam öllu landverðinu. —
það skyldi vera mér mikfl ánægja,
ef einhver æruverðugur föðurlands-
vinur vildi benda á þann bónda á
íslandi, sem grípur up,p á einu
sumri yfir 15 þítsund krónur af dú-
jörð si'.tni, eitts og þessi fátæki
barnamaður og einyrki hjá Wyn-
yard gerði á þessu ári.
þetta dæmi sýnir framleiðslu-
möguleika jarðvegsins ]>ar vestra.
Annað dæmi má nefna : Herra
J Peter Anderson, bóndi að Leslie,
j sagði m.ér sjálfur, að hann hefði á
I sl. hausti fengið 62 bush. hveitis
j af einni ekru lands, þar rétt við
bainn.
þetta sýnir, hvað hægt er að
hafa ttpp úr moldinni þeirra I/eslic
manna og annara þar í bygðinni,
þegar landinu er sómi sýndur. Eg
bika ekki við að staðhæfa, að jarð-
vegtm'nn í allri þessari miklu bygð
sé eins frjósamur eins og hægt er
að fá, hvar sem leiteið er á amer-
íkanska meginlandinn, og að htrn
sé tvímælalaust mesta íslenzka
bygðin i heimi, — jafnvel nú strax
á bernskuárunum. Enda er land
þar orðið|dýrt og fer óðfluga bækk
andi í verði. Év spái, að inman 10
ára verði meöalverð á landi í öll-
um vestri hluta þessarar miklu
bygöar ekki minna en 50 dollara
hver ekra, og ódýrt 4 því verði.
Hvort löndin í eystri hhitanum,
sem hafa alt eins góðan jarðveg,
komast í jafnhátt verö á því tíma-
bili, er komið undir því, hvort eig-
endur þeirra verða þá búnir að
hra'nsa af þeim allan skóginn og
koma þeim í fttlla ræktun.
Geta verð ég þess, að Wynyard
búar hafa bygt sér stórt og vand-
samkomuhús 4 sl. sumri. það er
30 iteta breitt og full 70 fet á lengd
eða meira. Lýst með björtustu
gasólin ljósttm. Ennþá er húsið
ekki fullgert að innan, en þó farið
að nota það fyrir samkomur bæj-
apbita, veizluhöld og annað þess
háttar. Mér var sagt, að það
mundi verða notað flest kveld vik-
unnar á þessum vetrl.
Um einstaka menn ætla ég ekki
að geta að þessu sinni. þessar lín-
ur erutritaðar til þess að vekja at-
hygli lesendanna 4 bygðinni allri,
°g dugnaði og risasporum íbúanna
þar, og foinnig að geta þess, að
eftir því, sem óg kynnist landnámi
þessu betur, eftir því verður ó-
bifanlegri sú sannfæring mín, setn
ég setti fram í þremur liðum í
areininni “Ég kom og sá” í síðast-
liðnum febriiarmánuði.
Sómi íslands, sverð oq skjöldur. Gjafir til minnisvarða JÓNS SIGURÐSSONAR.
J ón Sigfússon, Clarkleigh, Öli V.. Ólafsson .. 1.00
Man ...$10.00 John J. Vopni .. 1.50
Frá Winnipeg gefendum : Mrs. John J. Vopni .. 1.50
B. L. Baldwinson, ... 2.00 Aurora Vopni .. 0.50
HeLga Baldwinson ... 2.00 Aitna Vopni .. 0.50
Kdwin G. Baldwinson ... 2.00 John A. Vopni .. 0.50
Sdgrún M. Baldwinson ... ... 2.00 Magnús Björgvin Vopni ... .. 0.50
Sigurlín Baldwinson .. 2.00 Kristbjörg II. Vopni .. 0.25
GunnLau.gur Tryggvi Jónsson 1.00 J. B. Skaptason
Stefáu Pétursson ... 1.00 Mrs. J. B. Skaptason .. 1.00
Ilólmíríður Pétursson ... 1.00 Margaret Skaptason .. 0.50
Ágúst P. Sigurdson ... 1.00 Jón Bjarnson, D.D .. 1.00
Skaptd B. Brynjólfson ... 2.00 Lára Bjarnason .. 1.00
Gróa Brynjólfson ... ... 2.00 Helga Bjarnason
Sigmundur M. Long ... 0.25 Lára Bjarnason, yngri .. 1.00
Friðrik Kristjánsson ... 1.00 Theódora Hermann .. 1.00
J. T. Bergman ... 1.00 Rögnv. Pétursson .. 1.00
Sigurbj. Paulson, 694 Mary Fríða Pétursson .. ljOO
laitd St ... 1.00 þorvaldur Pétursson .. '0.25
Mrs. Sigurbj. Paiilson, 694 Margrét Pétursson ... .. 0c25
Maryland St. Baby Pétursson .. 0.25
Guðnún Friðriksdóttir ... 1.00
Jón Árnason ..
Guðmundur Thorsteinsson ... 0.25 Samtals . $51.00
Gönuhlaup.
lunhver vandfýsinn náungi ritar
um það í síðasta Lögbergd, að
það hafi verið ósvinna, er herra
borgarstjóri Evans var í Heims-
kringlu nefndur “sómi Winnipeg
bæýtr, sverð og skjöldur”, og, tel-
ur það stórlega ósmekklegt og
þar haft í fíílska/parmálum. Og
spyr síðan, hvort IsLendingum
verði ekki hlíft við slíkri ósvinnu
framvegis.
Svarið er : NEI. Islendingum
verður EKKI framvegis hlíft við
þvi, að þeir menn allir verði kall-
aðir sómi borgarinnar, sverð henn-
ar og skjöldur, sem af alefii og
með góðum árangri vinnat að vexti
og sóma borgarinnar, eins og hr.
Evans hefir gert á þeim 2 árum,
sem hann hefir verið hér borgar-
stjóri.
Iltimskringlu
að þessi orð :
skjöldur” voru
Séntrðsson. En
er það kunnjgT,
“sómi, sverð og
viðihöfð ttm ] ón
Heimskringlu 11
ekki kunnugt um, að þau ]>urfi að
tilhevra honum einum með nokkr-
um einkarótti, og engum öðrum.
Ivða er nokkur sönnun fyrir þvi,
að jx'ssi orð hafi aldrei verið við-
höfð ttm neinn arnian ágætismanr
heimsins ? Eða rnega eklci aðrir
ntenn eiga jafnt tilkall til þeivra,
— þeir, sem gera tilsvarandi gott
verk og ga.gnlegt, þó í þreugti
verhahring sé?
ILöfundurinn segir, að þessi orð
séu tengd við minningu Jóns Sig-
ttrðssonar eins, og sétt aldrci við-
höfð nema um hann. þetta er ekxi
satt. þau hafa verið viðhöfð í
Ilieimskringlu um W. Sanford
Evans, og þar hcíð til að mintta T
ltann, og það með fylsta rétti, og
að höfundinum í Lögbergi alveg
fomspurðttm, og þau verða við-
höfð í þessu blaði, hvenœr sem,
þau virðast eiga við, o.g um hvern
þanu mann, sem blaðið álítur að
verðskuldi þau.
Heimskringla ber hina mestu
virðdngu íyrir mitmingu Jóns Sig-
urðssonar, — alt eins mikla og
mögulegt er fyrir höfundinn í Lög-
ber.gi að bera fyrir henni. En
ILeimskringla heldur því jafnframt
fram, að orðin : “'sómi, sverð og
skjöldur” geti alt eins átt við
sérhvern annan sæmdartnann, sem
ver kröftnm sínum til hagsmuna
þess mannfélagsS, sem hann ibýr
með. þess vegna verður Vestur-
íslendingttm alls ekki framvegis
hlíft við því, að orðin verði notuð
í Heimskringlu, hvenær sem l>uð
virðist viðeigandi og um hvern
þann mann, setn blaðið álítur
verðskulda þau.
Friðrik Sveinsson málari er nú
fluttur í hið nýja hús sitt, að 690
Ilome St.
Bœndanefndin.
Fjögur hundruð bændur víðsveg-
ar úr Canada, en aðallega þó úr
Vestur-Canada, fóru til Ottawa og
áttu fund með Laurier stjórninni á
föstudaginn var, til þess að bera
fram kröfur sínar, er innfelast í
eftirfylgjandi liðum :
1. Að lækka tollana á inníluttum
vörum, eins og flokkurinn hefði
lofað áður en hann komst til
valda, og sérstaklega að af-
uema tolla á akuryrkjuverkfær-
um bænda.
2. Að stjórnin tæki að sér þjóð-
eign á korngeymsluhlöðum í
Port Arthur, Fort William og
Vancouver og starfrækti þær,
og við Hudsons flóann og aðra
hafnstaði landsins.
3. Að stjórn.in bygði Iludson flóa
brautina af ríkisfé og starf-
rækti hana á landsins reikning.
þetta voru aðalkröfurnar, þó að
aðrar minniháttar væru eiunig
fram bornar, svo sem um kjöt-
flutning í kæliMefum, o. fl.
Sir Wilfrid stóð fyrir svörum.
Kvaðst ekki vera við því búinn,
að veita bændanefttd'nni nein fast-
ákveðin loforð að þessu sinni við-
víkjandi nokkru atriði, sem þeir
bæru fram, öðru en því, að Hud-
son flóa brautin skuli bygð af rík-
isfé. Annars kvaðst hann ekki
vera hlyntur þjóðeigu og því síður
þjóðar-starfrækslu. Ilann lofaði
engu um lækkun tolla, kvað það
vera örðugt mál viðfangs, og ekk-
ert gæti orðið ákveðið um það,
fyrr enn fullrætt væri um gagn-
skiftet fyrirkomulagið við 'Batnda-
rikia. En verzlunarhlynnindmn við
Breta yrði haldið áfram eins og
að ttndaníörnu.
Sir Wilfrfd hélt langa ræðu, en
batt stjórn sína engum föstum
loforðum um að verða við kröfum
bændan.na, og ekki var nefndin á-
nægð með svör hans. Einn
nefndarmaður tók það fram, að
bændurnir hefðu komið þangað tíl
að biðja um brauÖ, en I.aurier
hefði ekki gefið þeim svo mikið
sem stein, heldur kastað steini að
]>eim.
Quehec bændur höfðu satnið á-
varp til upplesturs 4 fundi þessum
er átti: að sýna, að Attstur-Canada
væri ánægt með núvetandi ástand
og að toll-lækkun m.undi eyðileggja
atvinnuvegi peirra. Laurier komst
að þesstt og kom í veg fyrir, að á-
varpið yrði lesið.
Vinsœldir Lauriers ltafa ekki vax-
ið við svör hans til canadisku
bændanna.
SYIK.
Ljóst dæmi þess, hvernig T.aurier
stjórnin fer að fækka innílutnings-
tollana á akuryrkjuverkfærutn
bœndanna í Canada kom upp í
þinginu í sl. viku.
Núverandi toll-lög ákveða, að
iiiuilutningstollur á akuryrkjuverk-
íærum skuli vera 17J£ prósent af
söluverði þeirra í því landi, sem
þau eru framleidd i. En frjálsverzl-
unarstjórnin í Ottawa heíir álitið
þetta of lága álögu. þess vegna
hefir tollmáladeildin fyrir nokkrum
árum með leyniákvörðun, gert
samþykt ríkisþingsins um tollhæð-
ina á akuryrkjuverkfærum ógdlda,
en tekið í þess stað upp þá stefnu
að ákveða sjálf verðmæti verkfær-
aniia til tollálagsins, þannig, að í
stað þess að legg.ja toll á þau eft-
ir tnnkaupsverði utanlands, þá
hefir deildin áiveðið ltærra verð á
þeitn og lagt svo tollinn á sam-
kvæmt sínu ímyndaða háa verði,
og aukið þannig. ranglega og óhæfi-
lega verð verkfæranna.
það var sýnt í þinginu og játað
að stjórnin hefðd oftlega borgað
tollgreiðslumönnum til baka nokk-
ttð af tollgjaldi þeirra, þegar þeir
gátu sýnt, að þeir hefðu verið
beittir rangindum. E» við þá end-
urborgun höfðu verkfærin ekki
lækkað í verði.
]«tð var og sýnt, að tollur á’
akuryrkjuverkfœrum væri engu
lægri nú en hann hefði áður verið
hæstur og að verkfærin hefðu ekki
lækkað í vcrði í landi þessu ; — að-
í stað þess að gera verzlunina
frjálsa, þá sé hún í raun réttri
miklu bundnári nú, en hún hefir
nokkru sinni áður verið, og að
vörutegundir séu cinatt að fara
hækkandi og tolibyrðin að aukast.
Stjórn'n gat ekki neitað þvi, að
hún hefði ekki efnt toll-lækkunar
loforð sín við Canada þjóðina, og
að hin svonefnda ihntéktatolla-
stefna bennar hefði haft þau ein á-
hrif, að hækka tollbyrðina að mikl
um mun frá því sem var á dögum
verndartolla-stefnunhar ttndir Con-
servative stjórninni.