Heimskringla - 22.12.1910, Blaðsíða 7

HEIMSKRIN GLA
WINNIPEG, 22. des. 1910.
7
Fréttabréf.
WÍÐIR P. O,
25. nóv. 1910.
Héðan er fátt aö frétta um þess-
ar mundir. Tíöin er góð, þó sjald-
an sólskin. Sagt að járnbraut til
Axborgar hafi verið opnuð til
xeglulegra feröa á mánudaginn var
þann 21. þ. m., en íáir hér í Viöir-
■bygð vissu af því, því ekki lét
þinjgmaöurinn okkar svo lítið sem
geta um það í blaðinu ILe.vms-
kringlu, sem hann er ritstjóri fyr-
ir, en sem sjáMsagtt staÆar af því,
að almenining hér úti á landi varö-
aöi um það, og þaö mikið, en
minna um samkomuauglýsitngarn-
ar þess í Winnipieg, og er þó ekki
sparaö að hrúga nokkrum tylftum
aJ þeim í blöðin.
Stöðugt er vetið að taka hér
lönd, og eru ]>?jö allar sortir af
fólki, sem hér taka lönd i grend
við Víðir, svo sem GaHar, Frakk-
ar, Englendingar, íslendingtar og
írar.
Mikið hefir Vierið bygt hér af
nýjum húsum og fjósum þetta ár,
alt úr borðvið, og mun óbætt að
sogja, að óviða muni bygðir Is-
lendinga vera betur hýstar en Ár-
dals, Frammess og Víðir bygðir
eru, og eru þó þessar bygðir enn á
ibernsku skeiði ag eiga stóra og
mar.gbireytta framtíð fyrir hönd-
um. —
1 Árborg er stöðugt verið að
byggja. Ilerra A. Reykdal er að
láta byggja skóbúð ; svo er C. P.
R. félagið að láta reisa mynoar-
Iega járnbrautarstöð, og mörg
stór hús og vönduð haáa risiö upp
i grend við Árborg sl. sumar.
Allgóða uppskeru fengu Víðir-
búar í haust. Af þedm smábletfc-
um, sem þeir höfðu, komu um
1,000 bushela af höfrum og byggi,
yfir það heila. Vonandi að akrax
vaxi að mun á næsta sumri.
Ileilbrigði er almenn hér að
heita má, svo fremur virðist sem
hinn nýji læknir í Árborg hafi lítið
að gera, enda mun starf hans snú-
ast mest um það, að standa í
•'Pool Room”-i þvi, er þeir biTæður
ha£a, hann og Ásbjörn, og spdla
þar dögum saman eáns og götu-
slæpingar stlórborganna gera, og
mun það eins dæmi að læknar sjá-
zst oft á þedm stöðvum.
Á Árborg er að myndast dálítið
þorp, sem eingömgu er stofnsett af
ungum íslendingum, sem líklegdr
eru til góðra og mikilla fram-
kvœmda, ef rétt er byrjað. En því
miður virðist svo, sem ekki sé «Jt
eins( og það ætti að vera í Árborg
eða í Árdals bygðinni yfir höfuð,
og þó 'býr ágætáiiiólk í þessari
bygð, eins og í allri Biíröst sveit,
— en það þarf ekki netrut einn gikk
í hverrl vedðistöð, og svo mun
vera í Árborg og Árdals bygð. —
Fégirni sumra í Árborg virðist
tetla að ganga nokkuð langt, og er
farið í kringum lög svedtarinnar
svo sem unt er. TAl dæmis mun
það naumast vera löglegt, að hafa
opin ‘‘Pool Rooms” á sunnudög-
um, og taka fulla borgun fyrir af
unglingum þeim, er þar eru að
ledka sér, og sem er langt frá að
vexa heppdlegur sfcaður fyrir þá.
Sömuleiðis virðist svo, sem Ar-
borg sé að veröa uppsprettulind af
áfengum drykkjum og þeim rniður
góðum, þrátt fyrir það, þó vín-
hann sé í svedtinni, og ef kvartað
er undan því, að áfengistegund sú,
sem útbýtt er þaðan meðal al-
tnennings, sé af lakara tagd, er það
talin vitleysa edn., og því haldið
fram að það sé ‘‘ákavíti”, þ. e.
lífsdns vatn, en mun fremur vera
sannkallaður dauðadrykkur. Og
sá, sem mest mœlir fram með
þessari góðgiætistegund, bregður
íyrir sig sérþekking á efnablöndun
þessa drykkjar, og stendur keng-
fattur og grobbinn af starfi sínu,
og htldur sig vera að draga dár
að þeim, sem svo mjög er sneydd-
ir allri sómatilfinningu, að þedr sí ;
og æ hvolfa í sig áfengum, bragði- |
illum slagbjórum. pn d4r
háð er af vdtlausum skoðunum '
framleitt, og háðsörvar þessar
snúast flestar í loffci og koma að
lokum niður á eiganidanum sjálf-
um, en gera þó áður margt ilt.
það er ekkj rétt, og illa flarið,
þegar þorp myndast með laun-
pukri og lagabrotum, eða með
öðrum orðum með fölsku yfirskini
0K Kyltri framkomu, og hefir slíkt
illar aíleiðingar, sérstaklega fyrir
unglingana. Svoleiöis framkoma
grefur um sig í hjörtum ungling-
anna og þróast þar, brýzt svo út
með fullorðinsárunum f ýmsum
inyndum, til skaða og hneisu fyrir
einstailinginn. þor.pið fær ilt orð á ;
og líður á endanum fyrir
falska framkomu frumbyggjanna
stórtjón, bæði efnalega og siðferð-
iskga.
Einn óstður viröist vera oröinn
að íöstum vana í Ardals og Geysir
■bygöum, sem sé, að hala með sér
vín á allar skemtdsamkomur, sem
hiajduar eru. lín það bezta við
vínfangaflutninginn á allar skemti-
samkomur er það, að livað vel
sem brenmvínsberserkir fela vin-
föng sín meðan á skemtiskrá sam-
komunnar stendur, eiga þeir það
víst, að þegar skemtiskráin er bú-
in og þeir ætla að íara að væta
kverkarnar, eru annaðtveggja ílát-
in tóm eða horfin með öllu, og
standa þá táriu í augum þessara
aumingja, er svo hrapallega hafa
verið sviftir þessu edna, sem þeir
elska, sjá, finna til og muna oftir.
lin bjófarnir standa glottandi á-
lengdar og bretta upp varirnar og
tauta í hálfum hljóðum : Skældu,
bölvaður. það eru fteiri til, sem
þykir gott vin en þér ! — Snúast
svo skemtisamVomurnar f sorga
og gremju-samkomur fyrir þeim,
sem tapa, en tvöfalda gltði fyrar
hjnum, sem ná í dropann.
Eeikrdtið “Skuggasviednn” var
leikið í þrjú kvöld í samkomuhúsi
Árdals bj-gðar, og var húsfyllir öll
kveldin og nutu menn góðrar
skemtunar, því sumar persónurn-
ar voru vel leiknar eu sumar illa,
enkanlega bændurnir og Galdra-
héðinn. Eru íslenzkir bændur ald-
red leiknir svo hér í Árdals bygð,
að þeir séu ekki ætið gerðir að
brjáluðum áfskræmum, mjóróma,
vælandi, róandi og tvístígandi
bjálfum, gersneycklir öllum karl-
mannlegum málróm og tilburðum,
í götóttum tötrum hinum aum-
ustu að öllu leyti, og er slíkt ó-
virðing ein, þjóðllobki þeim, sem
leikdnn er, en skömm þeim, sem
leika. það er betra, að leikendurn-
ir nái ekki fullu gildi persónanna,
sem þoir lo'ka, en að þeir afskræmi
þær langt fram yfir alt, sem eðli-
legt er. Slíkt á ekki að eiga sér
stað. En vonandi er, að þetta
smálagist með timanum. Yfirleitt
lieákur fólk í Árdals bygð heldur
vel, eftir því sem um er að gera
úti á landsbygðimni og á ófull-
komnum leiksviðum.
August Einarsson.
frá sveitarskrifaranum í Cypress
bygð, og vona ég að þú áttir þdg
á því, að þú hafir farið heldur
geyst.
Svo bið ég að heilsa “Kjósand-
anum”, og vilji hann eitthvað við
mig tala áhræranidi þetta mál, þá
verður hami' að gangast við þess-
um króum sínum, sem hann hefir
sent föðurlaus út á gaddinn, því
nafnlaaisnm greinum frá “Kjós-
anda" gegni ég ekki.
Glenboro, 9. des. 1910.
Alex Eldjárn Johnson.
Glenboro, 21. nóv. 1910.
Til Alex Johnson.
Kæri herra. Virðingamaður fyr-
ir Glenboro árið 1909 virti lóð 12
í spáldu 12 til Ásmundar Sigurd-
son, og lóð 10 «í spildu 8 til Mrs.
N. Sigurdson. Við færslu nafnamna
úr virðingabókinni yfir í mina bók,
þá hefi ég ejnhvernvegiun af van-
gá afritað naíndð A. Sigurdson
svo að það varð N. Sígurdson.
þegar ég svo sá tvö nöfn með
sama naínstaí, þá setti ég að eins
annað þeirra á atkvœðaskrána.
það var N. Sigurdson fyrir lóð 12’
í spi|!du 12. Með þessu varð Mrs.
N. Sigurdson atkvæðislaus fyrir
árið 1909, og A. Sigurdson hafðd
að eins rétt til að gredða atkvæði
á nafn N. Sigurdson, sem var á
1909 listanum fyrir lóð 12 í spildu
12.
W. T. Sutclifie,
ritari Cypress sveitar.
Fáein orð til N. Sigurdson
I Hejmskringlu, dags. 17 nóv.
sl., er grein frá N. Sigu"t,son í
Glenboro. Höf. byrjar með aö lýsa
því yfir, að okkur líði óni lalega
út aJ atkvæðagreiðslu smiii við
siðustu vínbaanskosningai í Cy-
press sveit. En röng er su áiyktun
hvað mig áhrænr, eins <<g flest
annað í greiniuni, því mé’’ stendur
alveg á sama um þetta atkvæði
þitt.
liins og þú líklcga manst, sagði
ég ekki eitt einasta orð innj á
kjörstaðnum, þegar verið \ar að
þjarka út af atkvæði binu. Auðvit-
að skal óg viðurkenna, aft það var
sannfæring mín, þá eins ov nú, að
það nafn, sem þú sórst þí ', væri
ekki þér ætlað, þótt e nu staíur
vœri þar skakkur, nefmtiga N.,
sem óg hélt að ætti að vera A.,
því það voru fleiri nöfn a listan-
tim, sem voru mispren við eða
misskrifuð, og datt engum í hug,
að fetfca fingur lit í það, ef alt
íianað var rétt í sambandi við
nafn kjósandans. það er sfc ’breint
um bað, að þú færir edn i einustu
rökstudda ástæðu fyri» atferli
þínu í bessu atkvæöismál; Hvað
óvandur, sem óg er að vlrðingu
minni, ba skal ég segj i ér rétt
eins og mér finst, að év lieíði ekki
lagt af eið undir sömu kringum-
sfcæðum. En þú varst sjálfráð að
gera hvað þér sýndist. þú máfct ■
vifca, að eitthvað var bocrið við
nafnið, eða bú hefðir -Kki verið
krafin eiðs frekar en aðrir
þú segir hvorugur okk.ir Sveins
sé vel pemnafær, og sökum þess
hefirðu líklegia farið út 1 þessa rit-
dedlu, af því þú hélst. ^ at við
mundum ekki geta borið hönd r
ir höfuð okkar. En hv ft kemur
þetta máliniu við ? Mér finst þú
vera farin að skifta þér a' mínum
nrívat sökum. Eða hvenær heli ég
beðdð þig að gera skjiífit ©ða
redkninga fvrir mig ? Yæri ég i þ'11-
um sporum, myndi é’ tala sem
minst um nennafærsln. því kauða-
lecra grednarkorn en þettd, sem þú
sendir, man ég ekki eftir að hafa
lesið í seinai tíð.
það, sem þú segir ttm lögkænskti
kjósandans, finst mér deilumáli
okkax óviökomandi. Annað mál er
það, að cf ein,h ver hefir verið að
hampa peningum framan í þig, .eða
þú orðið vör við, að nágrönnum
þínum væru boðnir peningar, þá
er ekki nema rétt, að þú leitir þér
uptdysinga um það, og látdr þann
lögfróða jafna þær sakir.
það má vel vera, að það sé ekki
rétt, að nokkur eða nokkrir hafi
haft áhrif á N. S. við síðustu vin-
bannskosningar, og skal ég ekkd
halda því til streitu. Hún sýnist
vilji hafa sómann aí því sjálf. Hún
um það.
Eg sendi þér hér með vottorð
Ný skýring.
I 7. tbl. Heimskringlu þ. á. er
greinarkorn frá Mrs. Nönnu Sig-
urdson í Glenboro, sem hún nefnir
“Athugasemd við ‘Litlu skýring-
una’.” “Litla skýringin” hefir haít
býsna mikil áhrif á konuna, því
hún afcar út meira en hailan dálk
aif blaðinu með óbeppilegum brígsl-
yrðum, sem ekkert koma málinu
við, en reynir ekki að hrekja neitt
af því, sem sagt var í áðurnefndri
skýringti, — sem ekkj er heldur
von, því það sannast á henni, að
“sök bítur sekan", þar sem hún er.
Eg læt hér með fylgja vottorð
sveitarskrifarans í Suður-Cypress,
sem samdi kjörskrána fyrir árið
1909, og. sýndr það vottorð, að við
höfum farið með rétt mál, edns og
við héldum frain, að Mrs. N. Sig-
urdson liefði greitt atkvœði á eign
Ásmundar Sigurdsonar í Gknboro
og að hún hafi ekki haft atkvæðisr-
rétt árið 1909.
Af þessu er það orðið augljóist,
að heppilegra hefði verið bæði fyr-
ir “Kjósanda í Cypress sveit" og
Mrs. Sigurdson sjálfa, að fara
færri orðum um edðinn, sem hún
var látin afleggja, heldur en raun
er á að þau hafa gert.
Ef “Kjósandi í Cypress svedt”
og Mrs. N. Sigurdson finna ástæðu
til að lengja leikinn enn, læ<t ég
þess getið, að ég mun ekkj svara
framar í opinberu blaðd, holdur
taka aðra stefnu í máli þessu, þegh
ar spdlað verður út “stóra trompi-
inu”, sem okkur var lofað.
Svo ekki meira að sinni.
Gleniboro, 9. des. 1910.
S. Sveinsson.
Fréttabréf.
MARKERVILLE.
(Frá fréttaritara Hkr.).
10. des. 1910.
Héðan er fátt í fréttum að segja
um þessar mundir. Tíðdn nœstlið-
inn mánuð nokkuð kökl og frost
talsvert, stöku daga, aldred lengi ;
snjór falliö lítill, svo enn er ekkd
sleðafœri á brautum. Nú vikutíma
stilt ojr blítt veður.
Alment er hér nú heilsa fólks og
líðun í góðu lagi. — Móðir Stephr
ans skálds, háöldruð kona, liggur
um þessar mundir þungt haldin.
Nýlega hafa verið undir uppskurði
Ásmundur bóndi Kristjánsson að
Markierválle og unglingsstúlka dótt-
ir Guðm. bónda Björnssonar, bæði
sögð á góðum batavegd.
Nýlega flutti héðan úr sveitinni
alfari Ölalur G. Pétursson, austur
til Foam Lake bygðar, Sask., með
fjölskyldu sína.
Að hinni nýju járub rautarlagn-
ingu bér norðan við íslenzku bygð-
ina, var unnið fram í frost. Búist
er við, að byrjaö verði aftur með
vorinu, straoc og tíð leyfir.
Um undanf-arinn tíma hefir verið
unnið að því, að fá jámbraut
lagða að austan til Innistadl og
Markerville vestur um. Og til að
framfylgja því var Daníel J.
Merkeberg á Markerville kosirm til
að mæta á fylkisþingnu í Kdmon-
ton nú nýskeð, og gefur hanli góð-
ar vonir um, að framkvœmd veröi
i þessu máli.
Kuldakast.
Bjarnar-njóla grett og grá
gripa-ibólið þekur,
vdsnar fjólan, falla strá,
fenna í skjólin tekur.
Rósin blíða bliknuö er,
brestur prýði limdinu,
margt hið fríða og fagra hér
fellir stríða mundin.
Sölnað fellur foldar skraut,
faðma svellin mýri,
fölna vellir, leiti og laut,
loga- gellur -hlýrl'.
Gustur lestir aldna eik,
álma brestur fúin,
titrar mesta björkdn bleik,
blóma flestum rúin.
Sveigist hliöar ýmsar á,
edgi griðar biður,
deyi kviða, þróttug þá
þreyir friðinn viður.
Nœr í knáum kraftakik
kviðan hjá er sigán
gnœfir þá hin aldna edk
upp við gráu skýin.
Sigur ber úr býtum þrátt,
bein þá er um síðir, —
ó, að bér svo efldan mátt
astti hver sem stríðir.
þrastar söngur enginn er
uppi í stöngum viðar,
Kári um göngin sveiflar sér
svo hver ströngull riðar.
Skógi berum fljúga frá
fuglar hver af öðrum,
yfir héruð hélu-grá
hreyfa gerir fjöðxum.
.Erið fráir förum í
fijúga um bláa geiminn,
sumar þrá og svífa því
sunnar þá í heimdnn.
Væri ég eins ferðafrár
flýlgi ég um gedma,
en af því ég er orku-smár
uni ég mér heima>.
Áður brostu blóm í hlíð
bez.tu kosti viður,
en nú frosti af og hríð
eru lostin niður.
Hníga á grundu, heli níst,
húsluð undir snæfi, —
glöð í lundi sáu sizt
svipul mundi æfi.
Maður sn'jalf svo engdnn er,
eða falleg píka,
Ilel nær kalla kalda fer :
kom, að íalli ei líka.
Líkt og stráin hníg ég hér
hels í dáið blefka.
Hjeldur má ég hreykja mér,
hismið smáa og vedka !'
Jónas J. Daníelsson.
Dánarfregnir.
Að kveldi hins fyrsta þessa mán-
aðar (des.) andaðist að heimili
sínu hér í bænum, eftir 7 daga
legu í heftugri lungnabólgu, bórnd-
inn Gísli Gíslason, rúmra 66 ára
að aldri, fæddur 31. október 1844.
Um ætfc Gísla sál. er mér ekki
vel kunnugt, en eftir því, sem
næst verður komist, þá var hann
fæddur á Hóli unddr Eyjafjöllum,
og voru foreldrar hans Gísli Brynj-
ólfsson oc þorbjörg þorstednsdótt-
ir( ?), hjón á ofannefndum bæ. —
Gísli sál. áfcti 7 eða 8 systkini, sem
öll eru l'átin, að undantekinni ednini
systir, Solvedgu að nafnd, sem býr
á Arnarhóli í Austur-Landeyjum.
Annað skyldfólk hans, svo sem
bræðra og systra börn, eru í Rvík
og sum í Vestmanfliaeyjum. Gísli
sál. og Brynjólfur Jónsson, skáld
og fornfræðingur, sem oft er kend-
ur við “M'innanúp”, vortt bræðra-
synir. Að öðru leyti en hér er sagt
er mér ætt Gísla ókunn.
Gísli sál. var uppalinn undir
j Eyjafjöllum, en flutt'st út til Vest-
mannaeyja þá er hann var um
fermingaraldur. Mun hann svo hafa
dvalið í eyjunum þar tdl haflti
flutti til Ameríku árið 1885, eða
nálægt 25 ár. Á því tímaibili gekk
hanri að eiga untrfú Steinunnd þor-
steinsdóttur frá Jónshúsumí Vest-
mannaevjum, og lifir hún marni
sitin, ásamt ednttm svni og dóttur,
sem bœði eru fullorðin, gdft og
búa hér í bœnttm.
Gfsli bjó í Spaitiish Fork í 25 ár,
alla tíð frá því hann kom frá ís-
landi. Hann var hitin mesti starfs-
maður, vann alla heilu tíðina,
sumar og vetur, alt sýknt og heil-
agt, fyrir Denver aitd Rio Grande
járnibnautarfélagið, og var um
langa tíð deildarformaður þeirrai,
að viðhaldi brautarinnar, og kiysti
verk sitt ætíð af hendi með sér-
stökum dugnaði og trúmensku.
Ilann var þar af leiðandd í mesfcu
liinitéa Elevator Coiiiiiiissioii
D. W. McCUAIG,
CommissioQer
Aðal skrifstofa:
W. C, GRAHAM,
Commissioner
F. B. MACLENNAN,
Commissioner
227 Garry St.,
P. O. Box 291 \
WINNIPEG
Commi8sioners tilkynna hé með M-nitoba bændum að þeir hafa fen«ið
f'a tfðar skiifstofu ril st»i fsnota o^ að öll biéf skyldu sendast Commig
aionms á ofnn nefnda áiít n. Beiðniform og allar upplýsingar sem
barndur þarfnast til þess fá kornhlöður 1 náarenni sin ., verða sendar
hve> j im sem éskar.
Conniiiasioners Ó3ka efti' samvii nu Manitoba bænda f þvi að kornaá
fót þjóðeianHr kornbliSð m í fvlkjnu
Það kostar minna en,
FJÖGUR cent á viku
að fá HEIMSKRINGLU heim til þfn vikulega árið
umkring, Það gerir engan mismun hvar í heiminum
þú ert, þvf HEIMSKRINGLA mun rata til þin. Þú
hefur máske ékki tekið eftir þvf, að vér gefum þér
$1.00 virði af sögubókum
með fyrsta árgagnum. Skrifið eftir HEIMSKRlNGLU
nú þegar, til P.O. Box 3083. Winnipeg, Man.
Selur s< rhverja góða tegund af Whisky, vfnum og
bjðr o.fl. o.tl. Við gefum sérstaklega gaum
familfu pðntunum og afgreiðum þær
bæði fljðtt og vel ti'l" hvaða hluta
borgarinnar sem er— Getið
okkur tækifseri að sýna
ykkurað svo sé.
V I D
Ó8kutn jafn
framt eftir sveita
pöntunum—Atgreiðsla
hin bezta.
Talsímar Main 1673-6744
metum hjá félaginu. Hann ibjó að
snotru og vel um hirtu beitnili hér
í bænum, var talinn heldur vel við
efni. Hann var mesti orðheldnis og
áreiðanleika maður ; ávalt síglað-
ur og skemtinn. til heimsóknar.
Vér Islendingiar hér, bæði skyldir
og vandalausir, höfum því á bak.
að sjá og sakna eins vors nýtasta,
heiðarlegasta og bezta vinar, sam-
féloga og nágranna.
Friður sé með honum og yflr
moldum hans.
E. H. J o h n s o n.
Sp. Fork, 8. des. 1910.
þann 27. október sl. andaðást í
Hólar bygð í Saskatchewan Ing-
ólfur Christianson, fæddur í Mý-
vatnssveit á Islandi 3. nóv. 1884.
Banamedn brjósttæring og botn-
langaveiki.
Ingólfur sál. var drengur góður,
og afcorkumaður mikill; hófsemd-
ar og reglumaður, og var að
mörgu leyti fyrirmynd ungra
manna.
Hann átti víst erfitt uppdráttar
á yngri árum, því hann var einn
síns liðs og átti við beilsuleysi að
stríða. En síðustu árin var bann
við betri heilsu, og var búinn að
fá von um baita. Haustið 1909 ætl-
aði bann á tænngarveikra stofn-
un, helzt suður í ríki, og hefði þá
kannske verið tœkifæri til fullnað-
arbata. En því rniður fórst þetta
fyrir. Hann fór í brunngröft með
bróður sínum og meiddist við það
á brjósti, og var óhlítími sjálfum
sér um veturinn. Afleiðingin varð
sú, að um vorið 1910 var hann
orðinn mikið veikur. því miður
um seinann fór hann þá til Winni-
oetr til að leita sér lækningia, en
%*ar þá búinn að tnissa svo kjark,
að hann keypti farseðil austur og
til baka áður en hamn lagði af
stað, og mintist hann þess, að
hann hafði fyrir nokkrum árum
legið veikur vestur í Klefctafjöll-
um, einmana og peningalaus. ]>eg-
ar til Winnipeg kom, sendi læknir-
inn, sem skoðaði hann, hann heim
aftur og sagði honum “að li<r,ria í
í rúminu í 3 mánuði”, — en að
lis'gja í rúminu var á móti eðli
Ingólfs sál. Hann var starfandi
maður meðan hami gat staðið á
fótunum.
Ingólfur sál. var kominn í góð
efni, þá er hann dó ; hann átti
gott land með miklum umbótum
á, vinmidýr og að miklu leytd öll
nauðsynleg verkfæri, og margt fl.,
— í alt líklega um $4000 virði.
Ingólfur sál. á föður á lífi,
Christian Indriðason og hálfsyst-
kini, sem búa vestur við hafa.
Banaleguna lá hann hjá Sveini
Christianson (nú Kristjanson)
hróður sínum.
Skriíað í nóv. 1910.
Góðkunningi þess láfcna.
Giftingaleyfisbréf
SELUE
Kr. Ásg. Benediktsson
486 Simcoe st.W’p’g.
Slerwin-Williams PAINT
fyrir alskonar húsm&lningu.
Prýðingar-tfmi n&lgast nú.
Dálftið af Sherwin-Williams
húsmáli getur prýtt húsið yð-
ar ntan og innan. <— B rú kið
ekker annað mál en þetta. —
S.-W. húsm&lið rd&lar mest,
endist lengur, og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús
m&l sem búið er til. — Komið
inn og skoðið litarspjaldið, —
Cameron &
Carscadden
QUALITY HARDWARE
Wynyard, • Sask.
A. SECALL
(áður hjá Eaton félaginu).
Besti kvennfata
Skraddari
Loöskiuna fötum veitfc
sérstakfc athygli.
Hreinsar,
Pressar,
Gerir við.
Fjórir (4) alAatnaðir hrema-
aðir og pressaðir, samkvæmt
samaingum, hvort heldur er
karlmanna eða kveufatnaður,
fyrir aðeins $2.00 & mánuðL
Horni Sargent og
Sherbrooke