Heimskringla - 20.04.1911, Side 6

JB1«. 6 WINNIPEG, 20. APRÍL 1911.
HEIMSKR.1N GL A
V
MARTYN F. SMITH,
TANNLÆKNIR.
Fafrbairn Blk. Cor Main Ai Selkirk
Sérfræðingur f Gullfyllingu
og 3llum aðgerðum og tilbún
aði Tanna. Tennur dregnar
án sársauka. Engin veiki á
eftir eða gómbólga. —
Stofan opin kl. 7 til 9 á kveldin
Office Heimilis
Phone MaÍD 69 4 4. Phone Main 6462
Sherwin - Williams
PAINT
fyrir alskonar húsmálningu.
Prýðingar-tfmi nálgast nð.
Dálftið af Sherwin-Williams
hósmáli getur prýtt húsið yð-
ar utan og innan. — B r ó k i ð
ekker annað mál en þetta. —
S.-W. húsmálið málar mest,
endist lengur, og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús
mál Bem búið er til. — Komið
inn og skoðið litarspjaldið. —
Cameron &
Carscadden
QUALITY HAKDWARE
Wynyard, - Sask.
í

JIMMYTS H0TEL
BEZTli VÍN OO VINDLAR. VlNVEITARI T.H.FRASER, ISLENDINGUR. : : : : Jamcs Thorpe, EigantSi

7/ ^ * ■41 MARKET HOTEL 1415 Princes8 St. á móti markaConriA P. O’CONJiELL, elfaadf* WINMPEQ Bez.tu teRundir af vínföniium og visd am, adhlymiing góð, húsið endurbætt

> Woodbine Hotel 466 MAIN ST. Stmrsta Billiard Hall 1 NorövestnrlandinT) Ttn Pool-borö,—Alskonar rlnog vindlar Glsttng og fæOi: $1.00 á dag og þar yfir Lennon A Hebb, Eiorendur.

JOHN DUFF PLUMBER, GAS AND STEAM FITTBR
- Alt re-k vel vandað. og veröið rétt 604 Notre Damc Av. Phone Garry 256S WINNIPBG

A. S. TORBERT’S 1 RAKARASTOFA <? Er 1 Jimmy’s HAtel. Besta rerk. ágwt || Tprkfæri; Rakstnr ISc en HárskurOnr K 25c. —• Öskar viOskifta fslendinga. — B

A. S. BARDAL 8e)nr ilkkistnr og annast nm ntfarir. Al)nr ntbnnaftur sá bezti. Enfremnr ee)nr hann aliskonar minnisvaröa og legsteina. 121 Nena St. Phone Garry 2152
Fréttabréf.
MARKERVILLE.
(Frá fréttaritara Ilkr.).
8 apríl 1911.
Næstlióinn mánuð var hér góð
tiö, svo allur snjór var horfinn
og jörð farin að þiðna. Sumir
voru byrjaðir að vinna á ökrum,
þó fájr. En með þessum mánuði
skifti um til lakara. Fyrstu dag-
ana af honum gerði hér ákaft snjó-
fall, svo moiri fönn dreif náður, en
áður hefir komið yfir veturinn. þó
varð tnikið að vatni, því snjóinn
dreif niðnr á auða, alþý'ða jörð,
og var frostið lítið. 1 gær og f
dag hefir snjórinn mákið grynst,
en samt má heita jarðbönn yfir
alt.
þann 5'. þ. m. gai sér Pétur
Hjálmsson saman í hjónabaad í
lúterskn kirkjunni á Markerville
Einar ijónsson og Kristránu, dótt-
ur Sigitryggs bónda Jóhannssonar.
Faðir bniðarinnar hafði boð inni í
FensaJa ILall ; var þar fjölmenni
mikið og veitíngar stórmaanlegar.
Utn mánaðamótin kom hingað
vestan frá Kyrrahafi Mr. S. II.
Helgason : var hann í kynaisför
hingað til tengdabróður síns, T.
Johnsons. ITevrt hefi ég, að hann
sé á Teið til Saskntchewan, þang-
oð sem faðir bans, herra tlfelgi
tónJræðingur er.
Dánarfregn.
þann 21. febrnár sl. andaðist að
hfimili dótturdóttur sinnar í New
R ichmond, Wis., heiðurskonan
Margrét Jónsdóttir, 86 ára og 5
inánaða gömul. Hún ilutti til
þessa lands árið 1900, með dóttur
sitini Jóhöivnn S, Thorwald,
Margrét sáí. var fædd að Ilauka
gili i Vatnsdal. Faðir hennar, jótt
Matthíasson, var ættaður ur
Vopnafirði, e« móöir hennar,Ilelg-a
Guðmundsdóttir, ættuð úr Vatns-
dal, náskyld séra Páli Sigurössyni
presti frá Gaulverjaibæ í Arnes-
sýslu, föður Sigurðar læknis frá
Sauðárkróki í Skagafirði.
Mestallan búskap sinn bjó Mar-
grét að Vaidalæk á Vatnsnesi í
Ilúnavaitnssýslu. Henni varö 4.
barna auðið, 2 af þeira eru farin á
unda<n henni, sonur og dóttir. Kn
2 dæ-t-ur lifa eítir, báðar til heimil-
is í Stillwater, Minn,., og syrgja
ástríka móður. Friður almáttugs
guðs hvíli vfir moldum hinnar
íramliðnu.
Klskú mamma i síðsta sinn
sárt harmandi þig óg kveð l;
liðinn sé ég líkam þinn
lagðan niðT á grafar-beð.
Dagsverk langt og veglegt vanst,
viljasterk, með hreina lund ;
kjarkigóð, ánægð ætíð fanst
eins á harma’ og gleðistnnd.
Glaðlynd, skýr Og skemtileg,
skyldurækin, vinsael, trú,
góðverk mörg á gcngnum veg
af gJöðu hjarta veittir þú.
Jng fékk aldrei ellin beygt
aít að hinstu lífsins stund,
ei var sál trafl þdtt veikt,
unz þig snerti dauðans mund.
Burtför þín úr heimi hér
holl varð bót þins stundarkifs,
því að dauðinn að eins Lr
inngangur til betra l>fs.
Gdáins við eilíf lönd
upp þér renni tíð inndæl.
þig mín kveður ástrík önd,
elsku mamma, vertu sæl.
J. S. Thorwald,
dóttir hinnar látnu.
Guðm. Hafsteinsson.
Fæddnr 1833.
Dáinn 17. febr. 1911.
Til Ijóssins hedma leið þín önd.
minn látni vinur kær,
nær hérvistar hrukku bönd,
þín hugarsjónin sk-ær.
Til hinstu stundar leit það land,
hvar lífgrös fölna ei.
og tvinnnst eilift trygðabasd,
þar tárin sjást aldrei.
þín var hreina trúin traust,
þig tældi’ ei heimsins prjál ;
þins Jmga eyru heyrðu raust,
er heilluðu þína sál.
Og sykraöi bana-bikar þinn
og bjó þér frið og ró.
í von um s^elu vinur minn
í vinahöndum dó.
Kg vildi, látni x'intir minn,
mér veittist gæfa slík ;
svo hlvfttí að mér hinsta sinn
hönd af gæðum rík.
Kr líkams mýkti rnein sem þkt
og mælti guðleg orð,
með trú f hjarta, er skært inn skín
á skaparans náðar borð.
þökk fyrir hlvja hugann þinn
og hugnœm skemti-stef,
er kættu anda mæddan minii,
og mörg þin sendibréf.
O.g nær é>g hitti heima þig,
i hrtinum vina krans,
sem bróðir góöur gladdir mig
af gæðum innra manns.
þér veitti gæfan, vinur kær,
víf og börnin góð,
er vermdi kærleiks blíðutr blær,
be'/.t af metin þjóð.
Með dagfars prýði götu gekst,
Grvtt þó stuiMlum var ;
frá kristmrm trúar veg ei vékst
á valdið léttúðar.
þú barst elli þína vel
og þráðir lausnar stund,
með bros á vörum, blítt með þel,
og brúkaðir vel þitt pund.
þín lundiit vildi gleðja geð
og græða særðra mein,
og þakkaðir alt, sem þér var léð,
með þvðri kærleiks grein.
Ki deyr fljótt mimnng dvgðamanns
hjá drótt um tímans flng.
Á leiðið sét éig lítinn krans
af Ijúfum vinar hug.
þér býð, Guðmundur, góða nótt.
í gröf þitt seftir hold
þar til leiðir drottinn drótt
úr dufti’ á sælu fold.
S. Símonson.
Sendið Heimskring’lu til
vina yðar á Islandí.
Vesalings “Þrándur”.
þér hefir heldur orðið bumbult,
af að heyra sannk-ikiann um sjálf-
an þig og félaga þína í 26. nr.,Hkr
þ.á. það sýnir Lögberg svart á
gráu í 14. nr. þess, þar sem það
flytur lesendttm sínttm sýnishorn
af “up>p- og niðuir-gangi” þínum,
strokkuðum og “Steffánuðum" í
Lögbergs prentstniðjunni. — Ves-
alings “þrándur”, ertu að sýna
okkur kaupendunttm “bókmenta-
stjömu” Lögbergs afhjúpaða og
upppnissaða, svo við getum sann-
færst um, huaðan blaðinu kemur
ljós og vizka lögberskunnar ? (! 1)
Öjæja, hróið, þú ert smeykur við
Tryggva, og leitast við að sleikja
hann, þó þú unir illa sannleikan-
um, sem haitn sagði í Hkr. um
þig og þína líka, og læst, af fá-
tækt þinni, vilja gefa honum bend-
ingar í málfræði (! I 1 ) Ælir í þvi
skyni þremur orðum úr hortitta-
hólfi þínu, leggur þau undir leir-
bullu lögiberskunnar, svo Steffán
fái strokkað. En hnoðið er, væg-
ast talað, báðum ykkur til mink-
ttnar og Lögfeerg.i til óláns og
skæða i; af því slík ritsmiði bera
svo skvrt með sér merkin, aif
hvaða hvötum þau ertt til orðia.
Tileíni þeirra er sýnifega sprottíð
af öfund til Heimskringlu og rit-
stjóra hennar, herra B. L. Bald-
wiasonar, sein þú, “þrándur”,
þrátt fvrir ail.t þína andlegu nekt
og asnaskap, vcizt að nýtur virð-
ingar oig trausts í svo rikum rnæli,
bæði hjá íslendingum og hérlendu
fólki, að li-ann er með réttu talinn
i allra fremstu röð Vestur-íslend-
inga fvrir maif|tkostí sína, menn-
itigtt og atorku, og að blað hans
Heimsktíii/gja, fyrir skarpleik lians,
dug.nað, dómgreind og óhlutdrægni
— hefir aáð svo miklu hrósi og
hvlli almenníngs, að það er með
réttu viðurkent að vera tippbyggi-
lega.sta blaðið, sem gefið er út á
íslenzku hér vestan hafs.
L’m I.ög.berg ætla ég ekki að
dæma. Ég er einu af kaupendum
þess. Kn það lilýtur þér að vera
kunnugt t»m, ‘þrándur”, ekki síð-
ur en öörum. aö Lögbt-rg verðttr
fyrir þunguin dóuii íslendinga, og
sjálfsag.t ekki að ástæðulausu. Kr
þess vegna líklega ekkf. gustuk fyr-
ir þigi, að útbýa það svo, að eng-
inn vilji lengur nota það til þaria
stnna.
Kaupaudi I.ögbergs.
AT’HS. — “Kaupattdi I.ögberg.s’’
ltefir tekið “þrándar”-greinina í
Lögbergi alt of alvarlega, — lík-
lega af því, að ltomim var höfund-
ur bennar ekki kunniir. Hefði
hann, eins og aliivennigtir liér i
borg veit, vitað að Sigfús B.
Benedictsson ritaði þessa ‘þránd-
ar’-grein, þá hefði liann að líkind-
tim látið bréf sitt óritað. Menn
eru nú farnir að þekkja manninn
svo, af margra ára viökynningu,
að þeir veita því lítið athygli,
sem haitn talar eða ritar. Og telj-
tim vér þá nóg sagt að svo
stöddu. R 1 t s t j.
JÓN JÖNSSON, járnsmiður, að
790 Notre Dame Ave. (horni Tor-
onto St.) gerir við alls konar
katla, könnur, potta og pönnur
fyrir konur, og brýnir hníía og
skerpir sagir fyrir karlmenn. —
Alt vel af hendi leyst fyrir litla
THE DOMINION BANK
AORNI NOTRE DAME AVENUE OG SHERBROOKE STREET
Höfuðstóll uppborgaður : $4,000,000.00
Varasjóður - - - $5,400,00000
Vér óskum eftir viðskiftun verzlunar matma og ábyrgumst atf gefa þeim
fullnægju. /Sparisjóðsdeild vor er sú steersta sem nokKur bariki hefir í
borginni.
íbúendur þessa hluta borgarinnar óska að skifta við stofnun sem
þeir vita að er algerlega trygg. Nafn vort er fulltrygging óhlut-
leika, Byrjið spari mnlegg fyrir sjttlfa yðar, komu yðar og börn.
l’hone <«ni'ry 3450 Neott Rarlow. Ráðsmaður.
Yitur maður
er varkár með að drekka edn-
göagu HREjlNT ÖL. þér getáð
jaitta reitt yðar á
__ DREWRY’S
RHDWOOD LA4»EK
það ex léttur, ireyðaodi bjór, gerður eingön-gu
úr Malt og Hops. BiSjið setíð um bann.
E. L. DREWRY, Manufacturer, Winnipeg
t
STRAX
í DAG er bekt að GERAST KAUP-
ANDI AÐ HEIMSKRINGLU. —
ÞAÐ ER BKKl SEINNA VÆNNA.
TEKIFÆRANNA I.AND.
Hér skttlu taldir að eins íáir þeirra miklu yfir-
burða, sem Manttoba íylki býður, og sýnt, hvers-
vogiva allir þeir, sem ósk<v að bæta lífskjör sin, settu
ttð taka sér bóiíestu innaít takmurka þessa fyjkis.
TIL BÖNDANS.
Frjósemi jarðvegistns og loftslagið hafa gert Mani-
toba heimsíræga, sem gróðraxstöð No. 1 hard hveitis.
Manitoba bý-ður Ixendasonum ókeypis búnaðar-
mentun á búnaðarskóla, sem jafngildir þeim beztu
sin:iar tegundar á ameríhanska meginJandinu.
til iðnaðar- og verkamanna.
Blómgantlá framleiðslustofttanir i vorum óðfluga
stækkandi borgum, sækjast eátir allskyns handverks-
mönnum, og borga þeim hæztu gdldaondi vdnmulaun.
AJgengir verkammn getai og fengið næga atvinmi með
beztu launum. Hér eru yfirgnætandi atvinnutæki-
færi fyrir alla.
til fjArhygojenda.
Manitoba býður gnægð rafafis til framleiðslu og
allskyns iðnaðar og verkstæða, með láigu verði ; —
Frjósamt land ; — margvíslegar og átæmandi auðs-
uppsprettur frá náttúrunnar hendi ; — Ágæt sam-
göngu og fiutningatæki ; — Ungir og óðfluga vaxandi
bæir og borgir. — Alt þetta býður vitsmunum, auð-
tefum og iramtakssemi óviðjafnanleg tækifeeri og
starfsarð utn fram fylstu vonir. Vér bjóðum öllum
að koma og öðList hluttöku í velsæld vorri og þrosk-
un. — Til frekari upplýsinga, skrifið :
JOS. HARTNEY, 77 York Street, Toronto, Ont.
JOS. BURKE, 178 Logan Avenue, Winnipeg, Man.
A. A. C. IaRIVIERE, 22 Allia.pce Bldg., Mon-treal,
J. F. TENNANT, Gretna, Manitoba,
Jj J. COliPFiN,
Deputy Miiiis'ter of A^riculture and Immigration,'.Winu:peg

Ættareinkennið
35 16 S ö g u s a f n H e i m s k r i n g 1 u
JCttareinkennið
17
18
Sögusafn HeimskVinglu
“Mér þykdr lejtt að verða að trufla yður”, sagði
hanit, “en þfwna inni í vagninum loga fjónr lampar
og eyða talsverðu af þeirri loíttiegund, sem við þurf-
um. Ei ég slekk ijósin á þeim, vcrðum við að sönnu
d ndðamyrkri, en þá endist súreínið lengur. Sýnist
yður ekíi réttast, að ég slökkvi ljósin á þeim ?”
KJma sló höndnnum saman af hræðslu við þessa
Ihugsim.
“ó, hamingjan góða, nei”, sagði hún fljótlega,
4,nei, nei, gerið það ekki. það er nógu kveljandi,
mð verða að sitja sorgum þjáður í þessu hálfrökkri,
<n að verða að deyja í niðamyrkri, — net, það er of
voðalegit. Kg get ekki idiað, ef þér deyðið Ijósin”.
Cyril hneigði sig til samþykkis.
‘•Gott”, sagði hann eins rólegur og áður, “eins
og yður líkar bezt, ttg vildi einungis vekja eftirtekt
yðar á þessti, en að öðru leyti vil ég. láta yður liða
sem bezt. það er líklega réttast, að sjá hvað sctur
isvo sem tvo klukkutíma, og svo, þegar andrumsloft-
ið fer að verða s-læ-mt — ég moinia, þegar við fininim
aiS tíminn styttist, sem það getur enzt, — ein mann-
eskja gotur, eins og þér skiljið, liftð tvöfalt lengur
af því en tvær, — jjað væri miskunnarlaust, að gera
ekki alt fyrir yður, sem er mögulegt, — þá gæti
Ag —.
Klma starði a hann óttaslegiin. Ilún skildi
strax, við hvað hann átti, þó hann endaði ekki setn-
ingtinai.
“Aldrei”, sagði hún hörkulega og krefti litlu
hnefan-a. “það er alls ekki rétt ai yður aö htigsa
þannig, og ég vil aldrei leyfa það. það er skvlda
yðar að viðhalda iífinu meðan kostur er 4 — munið
eftir móður yðar — systur yðar og all.i fjölskyld-
unni”.
“það er einmitt tilíellið’,, sagði Cyril, dálítið
.sneypukgur yfir að hafa komið með þessa uppá-
stungu. “það er einmitt tilfellið, að ég á enga
móður, eniga systur, alls enga fjölskyldti, það er
alls enginn, sem missir nokkurs i, þó ég hverfi, nema
tvíburabróðir minn. Hann er eini ættinginn, sem
ég á og hefi átt, og hann. myndi smátt og smátt
venjast við að sakna mín ekki. þvert á móti ernð
þér” — haiin þagnaði og horfði hluttekninigarlega á
hana — “það eru eflaust margir, sem mtindtt sárt
sakn-a yðar, — ó, ég vildi ég gæti gert eitthvað til
að freísa yður’T Haitn þaignaði sky'ndilcga, því
Elma leit til hutns örvilnandi)
“Ef þér haldið áfram aö tíila þannig”, sagöi hún
alúðlega, "þá veit ég ekki, hvað ég á að gera ; ég
veit ekki, hvernig ég á að komast að orði, en þér
megið þó skilja þfið, ;að ég hefi ekki þrek til að vera
skilin alein eftir til að deyja. þó ekki sé annars
vegna, þá er það skylda yðar mín vegna, að lifa á
meðaa þér getið, fyrst við erum lokuð hér inni bæði
tvö".
“Nú, .jæja”, svaraði Cyril, “ef þér viljið að ég
Hfi yðttr til skemtunar í þessum jarögöngttm, þá skal
ég lifa á meðan ég get. þér þurfið ekki annað en
segja mér, hvers þér óskið, ég er hér að eifts til að
gera yður lifið létt’T
Undir öðrum kringtimstæðum hefðu þessi orð
verið áJitin fagurmæli, en Elma tók þau eins og þau
voru töluð, sem ytra gerfi alvarlegra tilfinninga.
III. KAPÍTULI.
B r ó ð i r C y r i 1 W a r r i n g s.
Kluikkan 9 þetta sama kveld sátu tveir tmgir
menn í viöfeldmt herbengi í Staible Inn í London.
Herbergið var listalega skrýtt, bœði með tilliti til
skrautgripa og húsmuna.
1 stærsta rugígustólnum hjá tóma eldstæðinu sat
ungur maður með hljóðpípu, sem hann tók frá
munni sinum með eíablöndntim svip. Andlitið var
fagurt, augtm gáfuleg og skegigið jarpt og vel lagað,
— í fám orðum : hann variað öllu leyti eins og Cyril
Warring. Kf KJma hefði á þessu augnabliki veriö
horfin úr dimma fattgelsinu í l^avington jarðgöitgttn-
•um, itm í laglega hert>ergið í Staible Inn, hefði hana
sannarlega furðað á því, að sjá tinga manninn í
rugigustólnum, sem að ytra úliti var alveg eins og
mádarinn, sem húm skildi við á óhappastaðnum. —
Bræðumir voru eins líkir og tveir vatítsdropar eru,
og myind aí öðrum gat verið mynxl af hintnn líka.
Ilinn maðurinn, seirt var þar og hallaði sér upp
að arinhillunni, var hærri og eldri en laglegur maður
líka ; 1k) var fegurö hans ekki einis viðfeldin, og hafði
á sér sama blæ og sést hjá nautnaríkum heimsmönn-
um. Ennið var hátt, %'arirpar litlar, nefið bogið
eins og á rómverskri fyrirmyml, svarta yfirskeggið
slétt og snúið á endumim. Ilanm var náttúraður fyr-
ir söng, og hélt 4 fíólín.sboga í annari hendinni, en
hafði la.gt fíólínið 4 L-gttbckkínn, eftir að ltafa spilað
íallegt tvísöngslaig með Gtty Warring.
“það er satt, hefirðu séð kvöldblöðiu, Guy ?’-
spurði hann mjög sætróma. “Ég kom með St.
James Gamette handa þér, ea ég gkymdi að fá þér
það sökum áhuga á sönglaigjinu. l?g sé að járn-
brautarslys hefir átt sér stað fyrri hluta dags a
syðri aðalbrautinnij það er brautin, sem Cvxil fór,
er það ekki ? Hann málar í Chetwood. En hana
hefir namnast verið með þeirri lest”.
Um kið og hann talaði, dró hann blað kærukys-
islega upp úr vasá sínum og rétti það kurteislega að
félaga sínum.
Guy Warring tók við blaöimi, áon þess að veita;
orðum lutns sérlega eftirtekt, og leit fljótlega yfir
dálkana.
“Klukkan 10 fyrir hádegi”, las hann í símskeyti,
sem stóð í blaðinu,. “átti sér markverðttr viðburður
stað í I/avington jarðgönigunutn á stóru suðurbraut-
>nni. þogar 9.15 lestin fór eítir jarSgöngunum, féll'
nokkuð af hvelfingu jarðganiganna ofan á lestina með
öllum síntmi þttnga. Kimreiðin, gagnneytisvagninn
o.g fjórir fremstu vagnarnir slttppu óskemdir, en
inenn eru ltræddir um, aö tveir öftustu vagnarnir
hafi brotnað undir þvi, sem niður féll. Knuþá vita
meitn ekki, hve margir farþegar hafi verið í þessum
brotnu vagnaklefunt, en alt er gert, sem inögulegt
er, til að grafa út þessa brotnu vagna”.
Gtty las símskeytið róleguir, að því er séð varð,
em hann var þó kríthvitur í framan og skjálfandi,
þegiar hann greip járnbrautar-ferðaleiðbeining, sem lá
þar á eikar-skrifboröimt rétt hjá honum. þegar
hann var búinn að líta á jámbrautar-leiðbeininguna;
varð hann strax rólegur aftur.
“Ned, ég hélt það nú líka”, sagði hann rólega.
“Cyril hefir ekki getað verið þarna ; það er hins
vegar við hans leið. Ixtvington er fjórða stöðin hins
vegar við Chetwood. Sem stendur er Cyril í Til-