Heimskringla - 07.09.1911, Blaðsíða 2

B. BLS.
WINNIPEG, 7. SEPT. 1911.
II E I M S K R I N G L A
Pcliíískar íréttir.
er það óbætanlegur skaði llokks-
mönnum hans ; en búast má \ irf,
að honum batni bráðlejja, svo
í Edmonton kjördæminu eru við-
sjár miklar með mönnum utn þess-
ar mundir, og er Frank Oliver,
innanríkisráðgjafinn víðfrægi, cr-
sök þess. Sem kunnugt er, var A.
C. Rutherford, fyrrum stjóruar-
formaður fylkisins, útnefndur sem
þingmannsefni Liberala, í trássi
við Mr. Oliver, og í þeim tilgangi,
að bola honum frá þingmensku og
losa kjördæmið við þá smáa, að
hafa fyrir fulltrúa sinn mann, sem
brennimark fjárglæfra bar á enni
sér. En Oliver var þyngri U inet-
unum, en margir hugðu, og fiann
og skjaldsveinar hans lintu ekki
látunum fyr en þeir fengu Mr.
Rutherford til að taka þing-
mensku framboð sitt aftur, og
hinn heiðursverða Oliver útnefnd-
an, sem þann eina Liberal Kaudí-
dat í kjördæminu. En hvað það
hefir kostað Mr. Oliver og Laur-
ier stjórnina, að fá Mr. Ruthcr-
ford til að draga sig til baka,
mun sanna sig á sinum tíma ; því
enginn mun vera svo skvni skronp-
inn að halda, að Rutherford hafi
tekið aftur framboð sitt af ást til
Olivers, eða til að sjá gagnskifta-
samningunum borgiö í þvi kjör-
dæmi. Gnei, Mr. Rutherford er
ekki þannig innrættur. — Eitt af
Edmonton blöðunum segir, að
hann hafi verið keyptur til að
hætta við framboð sitt, og að
hann geti tekið aftur
málanna.
• • •
til óspiltra
Glen Campbell berst hinni góðu
baráttu í Dauphin kjördæmmu.
Hann hefir haldið fundi víðsvegar
um það og átt beztu undirtektum
að fagna hvervetna. Mun þaö 1 tl-
um vafa bundið, að Dauphin kjör-
dæmið sendir Glen aftur a sa*n-
bandsþingið, þar sem hann með
heiðri og sóma gætti áhugatnála
kjördæmisins og fylkisins um þijú
ár. — Liberalar vinna ósleitilega
fyrir Mr. Cruise, þingmannsefni
sitt, eða öllu heldur bræðings-
kandídat Grain Growers og Liber-
ala, og hefir landi v-or Thos. II.
Johnson, fylkisþingmaður, farið á
stúfana og leyst ofan af skjóðm.ni
í þágu Mr. Cruise, og liggur oss
næst að harma það hans vegua,
að bræðings-kandídatinn skuli fá
jafn harða útreið og hann á í
vændum þann 21. sept.
• • •
Hon. Colin H. Campbell, dó ns-
málastjóri Manitoba stjórnarmaar,
hefir undanfarið ferðast um flouris
kiördæmið og aðstoðað Dr. F. L.
Schaffner, Conservatfva I>'ng-
mannsefnið, í kosningabaráttunni.
Fundir þeirra hafa verið mjög vel
sóttir, og hafa þeir báðir, dóms-
málaráðherrann og þingmanasifn-
ið, átt hinum beztu undirtektum
gjaldið hafi verið loforð um dóm- I ag f _ Dr Sch.lffner hefir
^ i * r.— 1 ..... i 1 . .. 7
ara embætti, sem laust er þar
fvlkinu um þessar mundir.
En reiður er Frank Oliver Mr.
Rutherford og þeim mönnum, som
uppreistina gerðu á móti hans há-
göfgi ; og í útnefningaræðu sinni
kallaði dánumaðurinn Oliver upp-
reistarliðana þjófa, svikar.t, níð-
inga og ýmsum fleirum svipuðum
orðum. — En þessir menn, sem
hann þannig lýsir, eru einmitt
mennirnir, sem til þessa hafa vr-r-
ið hans öflugustu stvrktarmenn, —
menn, sem hafa verið og eru ieið-
andi Liberalar í fylkinu, en sem
ekki eru svo blindir, að hampa
því hnossi lengur, sem pólitíslca
nálykt leggur af.
Og þó Mr. Oliver hafi tekist að
setið tvTö kjörtímabil í sambands-
þinginu, og verið í fremstu róð
t þingmanna, og einlægur málsvari
hændalýðsins. Við síðustu kosn-
ingar hafði Dr. Schaffner hálft ni-
unda hundrað atkvæða nmir.im
gagnsækjanda sinn A. M. Camp-
bell, þann sama, sem nii Jireytir
að nýju bardagann. Sömu útreið-
ina mun Campbell þessi fá við
komandi kosningar.
* * *
Mr. Geo. H. Bradbury, Conser-
uatíva þingmannsefnið í Selkirk
kjördæminu, heldur stærst.a og
næst-siðasta fund sinn í Selkirk
bæ mánudaginn 18. sept. þar vci ð-
ur W. Sanford Evans, borgarstjóri
Winnipeg borgar, og flytur ræðu.—
liðsbón, og er nú góðsemin sjálf
og lítillætið.
En þarna á fundinum var þeirri
spurningu beint að honmn, hvtirt
það hafi verið með hans sam-
) þvkki, að lögregluþjónarmr voru
vopnaðir með svipum. — 1 stað
þess að gefa afdráttarlaust svar,
að svo hefði verið, og færa sér svo
það til málsbóta, að hann og lun-
ir aðrir meðlimir lögreglustjórnar-
innar hefðu álitið það nauðsvnlegt
undir þannig löguðum krmgum-
stæðum, — í stað þessa er hann
með vöflur og vífilengjur, og kenn-
ir svo hinu látna mikilmenni Ilon.
Thos. Mayne Daly, þáverandi Jög-
regludómara borgarinnar, um, og
bætir svo við, ao Mr. Dalv hifi
verið Conservative.
Getur öllu meiri löðurmenska
átt sér stað en þetta, að :.ko?la
skuldinni af sínum eigin gerðum á
náinn í gröfinni ? þetta cr svo
lúalega lubbalegt, að það lilýtur
að særa tilfinningar hvers cins
rétthugsandi manns. Og fundar-
mennirnir tóku þessum haiui.i-
þvotti Asdowns þannig, að huun
sá sér þann kostinn vænstan, að
fara fljótlega af fundi.
Verkamenn Winnipeg borgar,
sem nokkuð þektu hinn látna log-
regludómara, Hon. Thos. Mayne
Dalv, vissu, að verkalýðurinn áttí
engan trvggari og einlægari \ irt
og stuðningsmann, en einmitt
hann. Og þess vegna mun verka-
lýðurinn taka það óstint ''pp af
Mr. Ashdown, að hann, til þess
að réttlæta sjálfan sig, væðst á
kaupa Rutherford, þá munu lieið- i Mr. Evans er ágætur ræðumaður,
arlegir Liberalar kvnoka scr \ ið,
aS fylftja honum lengur að málum.
Mr. Dan. Gillicuddy, liberal öld-
ungurinn, sem fjárglæfrakærurnar
bar á Oliver, hefir nú birta iátið
bréf það, sem hann skrifaði Sir
og ættu kjósendur vfðsvegar ur
kjördæminu að koma og ulusta á
hann og Bradbury.
* • •
Klerkalýðurinn f Quebec fvlki
hefir nú snújð bakinu .við fiir Wil-
minningu hins framliðna lögreglu-
dómara, sem allir virtu og íjold-
anum var kær.
Mr. Ashdown ætti með þessari
framkomu sínni, að hafa rekið síð-
asta naglann í hina pólitisku lík-
kistu sína.
Winnipeg búar vilja ekki hafa
þann mann fyrir fnlltrúa sina, sem
l>er smásál í brjóati, þó gttll eigi
hann nóg.
FIu?-kostnaður.
Wilfrid viðvíkjandi ákærtinum, og frid, og halda katólsku guðsmenn- I
irnir pólitískar ræður í kirkjnntnn
og ráða kjósendum safnaða sinita
að greiða atkvæðí móti Laurser-
stjórninni. Hvaða þýðingu þetta
hefir í för með sér verðttr flestitr.i
augljóst, þegar þess er gæt.t, nð
klerkastéttin hefir hvergi í Canada
V-ið síðustu sambandskosningar i önnur eins völd °Z áhrif eins 5
' Quebec fylki. Laurier ítefir til
gefst þar margt ófagurt að Lta.
Mr. Gillicuddy hefir haldið ftindt á
nokkrum stöðum í Ontario, en er
nú á förum til Alberta, þar sem
hann ætlar að kljást frekar við
“dánumanninn" Oliver og skjald-
sveina hans.
hafði Frank Oliver rúm 2300 at-
kvæði timfram gagnsækjanda sinn.
En við komandi kosningar munu
úrslitin verða með dálítið öðrum
bætti, því búist er við að Mr. W.
A. Griesbach, hinn vinsæli borgar-
stjóri í Edmonton og þingmanns-
efni Conservatíva, mun veröa
sendur austur í “dánumannsins"
Olivers stað.
* * *
Mr. W. H. Sharpe, þingmanns-
efni Conservatíva í Lisgar kjör-
dæminu hér í Manitoba, hefir ver-
ið lagður í einelti af blöðum og
forkólfum Liberala flokksins. Mr.
Sharpe ver með allra mikilhæfustu
og atkvæðasömustu mönnum á
satnbandsþinginu og á miklum vin-
sældum að fagna í kjördæmi sintt.
Aðalástæðan fyrir því, að Liberal-
ar leggja Mr. Sharpe í einelti ltieð
óhróðri og getsökum, er sú, að
þeim svíður að
j þessa haft i klerkastéttinni kat-
j ólsku sinn öfiugasta stuðning, og
henni framar öllu öðru hafa Itinrr
1 miklu yfirburðir Laurier-stjórnar-
• innar i því fylki verið að þakkz.
En nú verður það gagnstætt. —
Einn af hinttm mörgtt prestum,
I sem talað hafa á móti 7,aurier,
Faðir O’Connor í Quebcc borg,
sagði meðal annars frá prédikttn.tr
stólnum : “það er betra að sær.t
Sir Wilfrid pólitísku holundarsári,
en að slíta þau böndin, sem bittda
oss við ríkisheildina”.
Ódrengileg framkoma.
það hefir ætíð verið tatin 6-
menska, að bera óhróður á látinn
., ... . mann, og lýsir slíkt að jafnaði
, ,S:la Ior"“'mi seyrðum hugsunarhætti ; — en það
Greenways gamla t hondttm Con- ag gkella skuldinni af sinum cigin
servatíva. Sharpe henr hvar sem „erðum á hinn látna, til þess a3
hann hefir farið, rekið ohroðurs- | komast sjálfur úr vanda, er hálítt
þvætting Liberala ofan i þá aftur, löðurmannlegra og svívirðilegra.
og átt frægum sigri að hrósa ’
öllum þeirra viðskiftum.
Á einum fundinum voru tvcir
Liberal fylkisþingmenn, þeir Val-
entine Winkler og Dr. McConnell,
sendir til höfuðs Mr. Sharoe, og
bauð hann þeim strax orðið ; þeir
þágu það og töluðu sína klukktt-
stundina hvor, en þá tók Sharpe
þeim tak, og endirinn varð sá, að
báðir þessir mikilsvirtu I,iberal
forkólfar urðu athlægi fundarins
og rttku út skömmustulegir mjög.
Cll framkoma þeirra, sem var frá-
munalega stráksleg, kom þeim
sjálftim í koll, og Mr. Sharpe stóð
sigri hrósandi eftir á ræðupallin-
um. — það er engum heglum lient
að mæta honum, og mun Frank
Greenway, liberal útnefnan, kom-
ast að því dýrkeyptu þá er lýkttf.
* * *
Henri Bourassa, hinn óþrevtandi
leiðtogi Nationalistanna, lieíir of-
tekið sig á ræðuhöldunum og ligg-
ur nú veikur í hálssýki, að heimili
sínu i Montreal. Verður hann því
að draga sig í hlé frá kosntnga-
bardaganum um stundarsakir, og
En þetta er það, sem Libercl
þingmannsefnið hér í borg Tas. H.
Ashdown, hefir leyft sér að gera.
Menn muna eftir verkfallinu, sem
vélamenn C.P.R. félagsins gcrðu
fyrir rúmum þretnur árum síðan.
þá var herra Ashdown borgar-
stjóri í Winnipeg. Menn muna ef
tit vill einnig, að lögreglan var
látin gæta verkstæða félagsins, og
að lögregluþjónarnir höfðu svipur
í höndum til að berja á verkfalts-
mönnum, ef þeir sýndu sig ófrtð-
lega. En að hvers undirlagi var
þetta gert ? Ashdown, sem borg-
arstjóri, hafði valdið í sínum höud-
UBI;,
En nú á fimtudagskveldið var
heldur þingmannsefnið Ashdown
fund með verkamönnum C.P.R. ié-
lagsins þar út við verkstæðin. —
Meirihlutinn á þeim fundi voiu
gömlu verkfallsmennirnir, sem
ógnað var með svipunum fvrir
þremur árum. En nú er valds-
maðurinn Ashdown horfinn, en
bljúgur þingmensku umsækjaudi
stendur þar frammi fyrir þeiin í
það eru þrjár tegundír af “aero-
pLines” fiugvélum búliar til í
Bandaríkjunum, og k-oata frá ó til
fil/2 þúsund dollars fyr.ir þær vana-
legu flugvélar, sem hafa 25 til 30
hesta aflvélar. Af þessu; aést, að
kosttiaðurinn við flugvélar er ekki
öllu rneiri en það, sem vandaSur
mótorvagn kostar, svo ail uplþffef-
legi útgerðarkostnaðurinn, hindrar
etigan efnaðan mann frá að fljuga.
En nauðsynlegt er, að hafa áreið-
anlega flngmenn, sem þekkja aBa
byggingn vélarinnar og era æfðir í
að stjórna henni, og þeir mestn
ent fáarrlegir fyrir litlu eðoi engfct
hærra kaup, en vanalegum mótor-
vagna keyrslumönnum er goldið.
Sá, sem vifl fljúga, herir þeíis
vegna alt, sem til þess þatf og
með sanngjörnum tilkostnaði, eða
sem svarar því, sem hann er van-
ur að borga fyrir að eiga e g nota
öflttgan mótorvagn En gæta verð-
nr þess, að þegar búið er iðkuttpa
flngvélina og að ráða áreiðaulegan
flngmaun, þá er að eins byrjnnin
fengin. Ilver maður getur t íánm
lexítim Iært að stýra flugvcl, án
þess að stofna sér sjálfumr i nokk-
nrra verulega hættu, eða 'lugvél
sinni. Hann getur eftir eirinar viku
æfingu flogiðí vél sinni yfir ó\ and-
förnustn leiðir. það etr svO' auð-
velt, að Iæra að stjórna fl'ugvelum
að kennarar fást nú orðið til að
kenna það fyrir alls enga borgun.
En að fljúga um loftið er all-
vandasamt, og það er ekki hægt
að læra að fljúga nema með þvi
að þreyta flug, og það er ekki
hægt að fljúga með litfnm htaða.
Hraðinn er vanalega 20 til 30 míli-
ur á klukkustund, strax og vélin
losnar við jörðu. Fhtgmaðurinn
verður þess vegna strax og iiann
byrjar, að ferðast með hraða. sem
talinn yrði glæpsamlegur, ef nm
mótorvagn væri að ræða, ucma á
sveitabrautum, þar sem tlls ekk-
ert væri til hindrunar, og ekkert
eftirlit er með hraðanum.
Á Frakklandi kostar það þúsund
dollars, að fá tilsögn í flugvísind-
um. Wright bræðurnir hafa kent
mörgum að Bjúga í vélum síuum,
í Montgomery í Alabama ; en það
hafa verið menn, sem hafa bundist
þeim skildaga, að fijúga að eins í
þeirra vélum. Graham White er að
stofna flugkensluskóla á Englandi,
og þar kostar tilsögnin að minsta
kosti þúsund dollars fyrir hvern
nemanda, sem hæfileika hefir. Nú
er og verið að stofna loftsigUnga-
skóla viðsvegar í Bandaríkjunum,
svo nú eiga menn greiðan oðgang
að þeirri kenslu. En tilsaguar-
kostnaðurinn á þeim skólum verð-
ur svo mikill, að ekki fá aðrir
notið kenslunnar en þeir, sem ltafa
næga peninga.
En það er önnur hlið á þcssu
máli, sem mun auka aðsókn að
þessum skólum, jafnvel þó kenslan
sé dýr. Nemendur sjá blasa við
sér bæði frægð og auðæfi, ef þeir
verða góðir llugmenn. Flestir þeir
loftsiglingamenn, sem orðnir eru
þjóðkunnir iyrir list sína, geta
fengiö eitt þúsund dollars fvrir
hverja flugsýningu, á sýningum og
loftsiglingasamkomum. Og J.ar að
auki geta þeir tekið þátt i flug-
hraða samkepni, sem einatt fer
fram á slíkum sýningumj Inntektir ,
góðs flugmanns, sem ekki verður
fyrir neinu sérstöku tjóni, vcrða
vanalega 25 þúsund dollars á ári,
og oft nálega helfingi meiri. Með
þessu móti geta þeir á eirta ári
borgað að fulltt fyrir vél sína og
allan ferða- og annan tilkostnað,
og haft þó drjúgan skilding af-
i gangs sem hreinan gróða.
Ef þeir verða ekki lyrtr r.cinum
óhöppum, þá er lítill kostnaður
við að fljú'ga. Graham White, sem
fvrstur manna gerði áætlun um
flugkostnað í sinni 50 hestafls flug-
vél, segir kostnaðinn vera f) cents
á míluna fyrir hreyfiafl og áburð-
arolíu. Á flugi þvi, sem Hainilton
gerði frá New York til Philadel-
phia, varð kostnaðarinn cents-
á mílu hverja. En í þeim flngvél-
um, sem hafa 25 hestöfl, verður
kostnaðurinn sem næst 3 cents á
mílu. En gera verður ráð lyrir
því, að óhöpp komi fyrir, og að
viðgerðar og viðhaldskosLnaður
verði talsverður, auk þess scm .vél-
in að sjálfsögðu gengttr af st r við
langvarandi brúkun. Enuþá eru
engar skýrslur uffl það, hve lengi
flugvél geti enzt. það hafa orðið
svo margar tilbreytingar á tilbún-
ingi og lögun vélanna, að flestar
þeirra hafa orðið gamaldags eftir
eins árs tíma. Sumar taka brevt-
ingum og umbótum á hverjum fá-
um mánuðum ; og þetta kemur til
af því, að þær eru með svo margs
konar lögun, og að engiri' ákveðin
flugvérategund er alment viðtekin.
En þetta á þó sérstaklega við
kapnsfglingavélar. Ef menn gera
sic ánægða með, að eiga flúgvél'
j sér til skemtunar, og án þess að
! nota hana til kaottsiglinga, ]iá get-
ur slik vél enzt nokkur ár:
Flugvélar ertt miklu veikbvgðari
en mótorvagnar. þær eru svo
i gerðar, aö þær hafi sem tncstan
I léttleika í tiltölu við flugafl þeirra.
þetta gerir þær móttækifegar fvrir
smáskemdir og gerir þær r.ndingar
minni. TiI dæmis eru afl'vélárnar í
flugvélnm svo gerðar, að þær séu
| sem léttastar að mögulfegt' < r að
gera þær, ojr samt eru þær einn
fimti hfnti af þunga allrar \ élár-
innar ; þar til nú er svo Komtð, að
ekki virðist mögulegt, að gera
þær léttari og við haldá
þó nattðsynlegttm styrkl'eika. Afl-
vélarnar virðast nú orðnar eins
fullkomnar og hægt er að gera
þær, og þó er bilun þeirra orsök i
níu - tíundu hlutum allra sfysa,
sem fltigmenn verða fýrir. Állir
flugvélasmiðir hafa varið árum til
þess, að gera vélarnar sem full-
komastar (aflvélarnar), en samt
eru þær ennþá óþekt stærð. Og þó
er það undrunarverty hvað flug-
véla-mótor getur gert, þegar tillít
er tekið til þess, hve hann er !étb-
ur og lítill. Sumir þeti-ra hafa aðt
eins tvöfalda pundatölu vtð Iiest-
aflafjölda sinn, og þeir vinna full-
komið starf. Léttasta mótorteg-
und fyrir flugvél vegur að eins 22
pund ; en tæpast veitir þess konar
mótor nægilegt afl til þess að
knýja áfram minstu flugvélar. Afl-
vélar í ílugvélum eru hvergi nærri
eins traustar eins og aflvclar í
mótorvögnum. Sá flugvélamótor,
sem getur unnið verk sitt við-
stöðulaust í tvær klukkustundir,
er talinn undravél. En í Vappreið
hafa aflvélar knúð vagna áfruin 10
þúsund mílur, án þess að bi!a að
nokkru leyti. þetta er af J-ví, að
vagnmótorinn gerir að eins 800
snúninga á rnínútu, en ílugvéla-
mótorinn 1200 til 1400 snúninga.
Auk þess er undirstaða vagitmót-
orsíns míkln traustari en' í Tngvél-
um.
þegar um flugkostnað er að
ræða, þá verður að taka tillit til
veiklefka mótorsins ekkii stður en
til sjalfrar véiarinnar. Nýr mótor
getur kostað 500 dollars eða meir,
og ef hann bilar á hættulegri
stund'u, þá getur það kostað " Kf
fltignrannsins og algerða evðilégg-
ing véfarinnar. þessi hætta er
mesti örðugleikínn, sem .lugmetm
hafa við að stríða. Sumir tefðir
ílugmenn geta vítað svo ttik-/æm-
lega ttm það, hvenær veiklcika
verðnr vart í aflvél þeirra, að þeir
geta komist til jarðar áður en vél-
in hifar algerlega. En viðvantngur-
inn yrði að hafa mikla flugæfingu
áður en hann gæti lært að stjórna
flugvéT sinni jafnvel. Sum’ slvs geta
kostað þúsundir dala, önnur að
eins fá Hundruð.
Meðal notagildi þeirra flugvélá,.
sem ekki verða fyri'r neinum áíöll-
um, ætti að vera að minsta kosti
2 til 3 ár, og sumar flttgvélár hafa
verið brúkaðar í rrreira en 4 ár og
ltafa reynst vel all'an tímann, og
virðast eins traustar nú eins ojv
þegar þær homu fyrst ár verk-
smiðjunni. En einatt hefir orði'ð að
end'urnýja hluta af þeim, rvo að
það má með sanni segja, að sttmar
þeirra hafi verið afgerlega endúr-
bygðár.
Einn æfður flugnraður hefir reikm
að llttgkostnaðinn á þessa letð, og
hann hefir aldrei orðið fyrir slysi,
en byggir áætlun sína á siarfi 10'
flugvéla, sem ltafa mætt meiri og
minnt áföllum : — Flugvél kostar-
$5,000, olía 5 cents á míluna, við-
halds og endurnýjtmar kostnaður
$50 fyrir hvert langt flug, og kostn
arfur af slvsum $T00 til $5.000 á
ári. Flug er því dýrkeypt skemtun
ef sfys bera að hörrdum.
F'vo tnikil eftirspurn er nú urðin
effcfr flttgvélum, bæði í Band.iríKj-
unum og í Evrópn, að allar flug-
vélaverksmiðjur fiafa tveggja ára
parrtanir fyrirliggjandi, og bær
gera þó að minsta kosti 500 vóTar
á ári í Bandaríkjttnum og cf til
vill þúsund vélar á ári í ’lvröpu-
iBndtitn.
þó að flugkostnaður hafi vcriö
fiár á liðnum árum, þá hafa flug-
menn samt haft góðan .i-rð af
sjarfi sínu. Priulham, sem fyrrum
fiafði það að iðju, að gattga á
kaðli á sýningttm, hefir grætt stór-
fé á loftsiglingutn. Áður en liann
byrjaði að fljúg.ar vatm hann íyrir
! $15.00 á viku í flugvélaverksmiðju
ii Parísarborg. Hann náði bar við-
urkenningu sem. flugtnaður, c <t síð-
ar varð hann frægur fyrir háflugi
og jafnskjótt buðust honum þús-
und dollars fyrir hvert flug, sem
hann gerði. Innan tveggja ura var
hann búinn að græða 200 þústtnd
dollars. Bleriot var annar hepnis-
| maður. Hann flaug milli Frakk-
lands og Englándis ®g hlaut fyrir
flug sín nálega 100 þústtnd ih'llars
áður etr hann gerðist flugvélasmið-
ur.
Flugvélar eru enn í barndómi.—
þegar þær hafa verið' fullkomnað-
ar svo, að flug geti orðið án slysa
áhættu, hvenær sem aflvélin bilar,
þá verður flugkostnaður stór'ega
j lækkaður. Hinn mikfi tilkostnaður
nú stafar af óhepni og slvsum,
fremur en af nokkru öðru. þegar
btiið er að kom í veg fyrir hættu
og slys þau, sem flúgi hafa \ erið
samfara fram að þessnm ttma, þá
verður flugkostnaður engu rreiri
en kostnaður við notkun niótor-
vagna og mótorbáfca.
(G.E Walsh t Independetrt).
GOÍT LAND TIL SÖLU
(selt vegna heilsulasleika)
við Manitobavatn, 160 ekrur, alt
umgirt, liggur vel' við fiskveiði ;
nýtt og gott timburhus á stcm-
grunni, með fimm herbergjutn ;
sinnig lbggafjós og titihús. Eiunig
fást hestar, nautgripir (á vmsitrn
aldri), uxapar og- öll áftöM',. sem
tilheyra griparækfc og fiskvei'ðum,
ef óskað er eftir. Langir og góðir
borgunarskilmálar og vægar rent-
ur. — Einnig getur sá, sem ka.tpir
alt lausafé, fengiö land og hús til
íeigti.
Skrifið eftir frekari uppTýsing-
nm til'
B. J. MATHEWS,
Srglúnes P..0\, Man.
C.P.R. Lönd
C.P.R. Lrfnd til sölu, í town-
ships 25 til 32; Ranges 10 til lT,
að báðmn meðtöldum, vestur af
2 hádgisbaug. Þessi lönd fást
keypt með 6 @ða 10 ára borgun-
ar tfma. Vextir 6 per eent.
Kattpendum er tilkynt að A. H.
Abbott, að Fbant Lake, S. D. B'.
Stephanson að Leslie; Arni
Kristinsson að Elfros;; Baekland
að Mozart og Kerr Bros. aðal
sölu umboðsmenn.alls heraðsins
að Wynyard, Susk., eru þeir
einu skipaðir umlxoðsmenn til
að selja C.P.R. lrftid., Þe-ir sem
borga peninga fyrir C.P.R. lönd
til annara en þessara framan-
preindu manna, bera sjálfir
ábyrgð á> þvf.
Kaupið þcsst’ lönd' nú. Verð
þetrrrt verður bráðlcga sett upp-
KERR BROTHERS
QENERAL sales aqents
WYNYARD :: :: SASK.

Stefna Conservative flokksins
Conservative flokkurinn lofar að framfylgja eftirfarandi
stefnu, ef hann kemst að völdum :
1. Að gera gagngerða breytingu á öllu eftirliti með,hvernig fé úr landssjóði
er varið.—Við ráðanleg útgjöld hafa vaxið frá 21,500,000 árið 1896 uppí
74,000.000 árið 1911, og er það hóflaus eyðslusemi.
2. Að veita Vesturfyikjunum full umráð lands kosta sinna og landa.
3. Að byggja Hudsonsflóa járnbrautina af landsjóðsfé, og láta óháða stjórn-
ar nefnd starfrækja hana.
4. Að landsstjómin taki að sér yfirráð og starfrækslu á kornhlöðum við
hafnstaði.
5. Að stjórnin styðji að stofnun og starfrækslu kjötkœliiðnaðar.
6. Að skipa fasta tollmálanefnd.
7. Að veita nægilegan styrk til samgöngubóta.
8. Að koma á fót fríum póstflutningi sem víðast í sveitum úti.
9. Að gera stjórnarþjóna óháða stjórnarskiftum.
10. Að veita ríflegan fjárstyrk til að efla uppfræðslu í búfrœði og framfarir í
landbúnaði.
Og að síðustu skuldbindur Conservative flokkurinn sig til að framfylgja
þeirri stjórnarstefnu, sem tryggi Canada, fullkomna og óháða umsjón og yfir-
ráð þingsins í vorum eigin málum, sem hafi að æðsta markmiði að efla fram-
þróun Canada innan brezka veldisins, án þess að aðrai þjóðir hafi sanngjarnt
umkvörtunarefni.