Heimskringla - 07.09.1911, Page 3

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 7. SEI’T. 7911.
3. BLS.
!
TOBACCO
OG VERIÐ GLAÐIR.
hann sé vænn drcngur, en þó sér-
staklega fyrir þaS, hvaö hann sé
góSur viS hana móSur sína. ‘TSn
heyrSu, góSi minn”, segir frú
Brown viS mann sinn, “gerSurSn
þaS, sem ég baS þig um i morg-
un?”
“Já, þaS geró'i ég”, segir iiíaSur
hennar. “Og ég gleymdi ekki held-
ur aS láta umslagiS í vasaun á
treyjunni.
“þaS var ágætt”, svaraSi kona
hans. “En eigum viS nú ekki, góSi
minn, aS skreppa yfir um til frú
Wilson og bjóSa þeim mæSginum
aS borSa meS okkur í kveld ? Og
hér eftir ættum viS aS sjá um, aS
í þeim liSi betur en þeim hefir liSiS
|hingaS til”.
| “þ>ú mátt hafa þaS eins og þú
| vilt, góSa mín”, svaraSi Brown,
i “éor skal koma meS þér. En viS
verSum aS fara strax, því þaS er
orSiS svo framorSiS”.
þegar Tom kemur til frú Wilson,
er hún stödd úti. Tom heilsnr
; henni og spyr hana um, hvoit
; Harry sé inni. Hún játar bví og
| býSur honum inn, tekur i hö'id
í honum og leiSir hann inn r húsiS.
j Harrv er inni. Tom heilsar honum
I ög réttir honum böggulinn og r.eg-
j ir honum aS þaS sé jólagjofin
hans. Harry þakkar honum inni-
I lega fvrir og rekur umbúSirnar v.t-
an af bögglinum, og segir svo meS
‘Nei, móSir
fallegu f.ítin
sem Tom gef-
Slult jólasaga.
Eftir SIO. SÖLVASON,
komiö aSfangadags-
þaS var
kveld jóla.
Harry litli Wilson, 8 ára gamall,
var aS bera inn eldiviöarspítur
fyrir móSur sina. Frú Wilson móS-
ir hans uar fátæk ekkja og mjög
heilsulítil. MaSur hennar var dá-
inn fyrir 6 árum og skildi he.nni
ekkert eftir nema Harrv litla
tveggja ára gamlan og húsíÖ, sem
þau bjuggu í, sem var bæði iitið
og gamalt. 1 þessi 6 ár haiöi liún
ofan af fyrir sér og syni sinum
meSsaumum og mátti vinna baki
brotnu til þess aS komast ekki i
skuldir. Hún var búin aS hugsa
sér, að vinna lengur fram eftir á
kveldin, svo hún gæti keypt ný
föt handa drengnum sínum fvrir
jólin, því hann átti ekki til n«‘ma
einn fatnaS, og þaS gömul og
bætt strigaföt. En kraftar hennar
leyfSu henni þaS ekki. Og var 'uúu
því mjög sorgmædd þetta aðfanga-
dagskveld yfir því, aS geta ekkert
glatt þetta eina barn, sem hún
átti. Hún vildi ekki biSja um lár.,
því hún vissi ekki, hvort hún
myndi nokkurntíma geta borgaS
þaS aftur.
En Harry litli hugsaSi uö eins
um, aS koma viSnum inn til móö-
ur sinnar. Honum þótti of ;ent
um hana til þess, aS hann léti
hana skilja þaS á sér, aS sig lang- _______ ______
aSi til aS fá ný föt fyrir jólin, því ef'ti'r' honum
hann vissi, aS hún átti ekki neina
peninga til.
þegar Harry litli var aS tnka
upp seinustu spíturnar, þá beyrir
hann aS einhver kemur og ávafp-
ar hann meS þessum orðum :
“GleSileg jól, Harry ! ” Hann lit-
ur upp og sér aS það er Tom
Brown, sem kominn er, jafualdri
ur ; ég veit fyrir víst þú hefSir
gaman af aS heyra þær”.
Harry lítur á fötin sín og segir;
“Jú, þangaö vildi ég fara með þér
ef ég gæti. En líttu á fötin min ;
þú veist þaS, Tom, aS ég hefi oft
grátiS í skólanum, þegar drengiru-
ir hafa veriö aS hlægja aS íðtun-
um mínum. Eg hefi samt aldrei
sagt mömmu það, því hún lieíði
þá fariS aS gráta líka. En ég skal
segja þér, Tom, hvaS þú getur ■ hvaS
gert, þangaS til ég fæ betri fót :
þú getur kent mér hér heima þaS
sem þú lærir á sunnudagaskólau-
um”.
“Ég ætla aS tala um þetta viö
kennarann minn á sunnudaginn
kemur”, segir Tom, “en nú vtrS
ég aS fara heim, því faSir minn
fer bráSum að koma ; ég lofaSi
mömmu, aS vera kominn heim
lvrir klukkan 6.
Svo hleypur liann af staÖ ho.im.
En Ilarry tínir upp siSusíu s;.ít-
urnar, og fer meS þær inn í liusiil
móSur sinnar. J>egar hann ki-niur
inn, þá spyr hann móSur sína rS,
hvort hún eigi von á nokkrum
gestum til þeirra í kveld.
“Ekki svo ég viti, góSi tninn”,
segir móSir hans. “ESa því spyrSn
aS því ?”
“þú ert komin í betri kjólinn
þinn, móðir mín ; ég held aS það
viti á gestkomu”,-
Jiegar Tom kemur heim, er faöir
hans ókominn, en kemur rétt á
og ber hann böggul
sinn undir hvorri hendij Annan
þeirra réttir hann konu sinni, er.
hinn böggulinn fær hann Tom og
sepir honum aS þaS sé jólagjöíin
hans. Tom tekur utan af bögghn-
um , og sér að þaS eru ljómandi
falleg drengjaföt. Hann horfir á
fötin dálitla stund, án þess aö
segja neitt, en fer svo aö grata.
gleSitár í angunum
mín, líttu bara á
meS gullhnöppunum
ur mér”.
“Ö, blessaSur drengurinn”, segir
frú Wilson. “En voru þér nú ekki
sjálfum gefin þessi föt í jólagjóf?”
spyr hún.
“Nei, nei”, segir Tom. “Faðir
minn gaf mér önnur föt, aheg
eins og þessi, en móSir mín sagði
mér aS gefa Ilarrv bessi föt”.
Tom biSur nú Harry aS fara í
fötin, og gerir hann þaS, án þess
aS láta segja sér þaS tvisvar, og
fara þau honum ágætlega vel. ‘ En
vasarnir eru margir á trevj-
unni”, segir Harry. Hann itinrur
höndunum ofan í þá og fiinur
aS eitthvaS er í brjóstvasauuin,
og dregur þaS upp úr honum. JtaS
er umslag og eitthvaö innan í þvi,
o— utan á þaS er skrifað : “Dálit-
il jólagjöf til frú Wilson”. Idún
tekur viS umslaginu, opnar það,
og í þvd eru $25.00 í peningum.
Hún verSur svo hissa, aS nún get-
-ur ekkert sagt, því svona inikla
peninga hafSi hún aldrei átt í einu
á æfi sinni.
“Nú ættir þú aS kaupa þér íall-
egan kjól, mamma”, segir ilarrv,
og í því er bariS hægt á dyr og
inn ganga þau Brown-hjónin og
bjóSa þeim, sem inni eru, irleðileg
jól. Frú Wilson tekur þeim mjög
alúSlega og þakkar þeim innilega
fyrir sig og drenginn sinn.
Frú Brown víkur sér að frú W 1
son og segir : “Jtað var eritidið
okkar hjónanna hingað í kveld, aS
biöja ykkur mæöginin að koma
heim meS okkur og vera hjá okk-
ur í kveld”.
þegar drengirnir heyra þetta,
þá hoppa þeir báðir upp af gleði
og segja : “Ó, þaS veröur gamati,
viS skulum fara”.
Frú Wilson gat ekki neitað boð-
inu ; svo þaS varS útfailið, aS
þau leggja öll af stað þangað. —
konij þá byrjaðt
ir og fyrirlestrar hans u'm sJik
efni veriS fræSandi og gagnlegir,
ef eftir því hefSi verið brej-tt, sem
þar er kent.
Jtessu næst kemur önnur gtein
um Jón SigurSsson, og er liun
einnig eftir ritstjórann, sem hin
fyrri,' en sem hann kallar “Jón
SigurSsson og jarlsstjórnin”. Og
fjallar greinin eingöngu um stjórn-
mál, og sýnir þaS, aS fyrir Jé>ni
SigurSssyni hefir vakað, aö jarl
með ráSgjöfum búsettum í landinu
sjálfu, væri hið hentugasta og
æskilegasta stjórnarfyrirkomulag
fv-rir ísland. Grein þessi er einkar
glögg og full af tilvitnunum og
heimildum er sýna skoSantr og
ummæli Jóns sjálfs.
Aftar í þessu hefti er þriðja
greinin um Jón Sigurðsson, og er'
hún sömuleiSis eftir ritstjórann.
Grcinin er nefnd : “Jón Sigurösson
og sambandiö”, og kemst V. G.
aS svofeldri niðurstööu, eftir að
hafa grandskoSaS málin :
“ NiSurstaSan af þessum r.inn-
sóknum vorum \-erðtir þá í fám
orðum sú, aS “innlimun” og
“skilnaSi” var Jón Sigurösson
stækur á móti, og mjög andvígur
‘ ‘ persónu-sambandi”. “N ýlendu-
samband mundi hann hafa getað
sætt sig við með ákveSnum skil-
yrðum og án nýlendunafnsins, er.
“v-eldissamband” var ba'ð, setn
hann barSist fyrir, og “málefna-
samband” mtittdi hann fúslega hafa
þegiS”.
EimreiSin fivtur aS þessu sinni
grein eftir Jón Sveinsson um
jtýzka ritsnillinginn og Islandsvm-
inn Alexander Baumgartner, og
einnig mynd af honum. Baum-
gartner, sem \-ar heiöursmeðlimur
hins íslenzka bókmentafélags, hefir
samiS feiknin öll af ritverkum, en
merkust af ]>eim öllum er alheitns-
bókmentasaga hans, sem honum
tókst þó ekki að ljúka við, ncnia
sex fyrstu bindin af tíu, sem fvrir-
ætlun hans var. Hann dó 5. scpt-
ember 1910, á sjötugasta aldurs-
ári.
“Steingrímur áttræður” er grein
eftir ritstjórann. Fir skáldsius ]>ar
minst rækilega og skáldskapur
hans vegsamaSur að verSleiknm.
Agæt mynd af hinti áttræSa skáldi
fylgir greininni.
AnnaS í þessu EimreiSar-hefti
er : “Bréf frá tengdamóður”, eftir
Helene Lassen, “Decresendo”, og
svo ritstjá og hringsjá eftir rit-
stjórann.
^FvimreiSin er nú se\7tján ára
gömul. Margt hefir hún fiutt íróð-
legt, skemtilegt og nytsamt á
þeim árum ; málið ávalt faflcgt,
og frágangurinn góður. Dr Val-
tvr GuSmundsson hefir allan benn-
ítti tíma verið ritstjóri hennar, og
levst bað starf prýSisvel af hendt ;
og fjölhæfari mann, begar á ait er
litiö, mun íslenzka þjóðin vart ciga
nú á lííi. EimreiSin er hið bezta,
fjölbreyttasta og víSlesnasta tíma-
ritiS á vora tungu, og ætti hún, ef
vel væri, að komast inn á hvert
þaS heimili, sem íslenzk tunga cr
töluð.
Bezta afmælisgjöfin, sem Eim-
reiSin fengi væru nokkrir nýir
kaupendur, og hún verSskuldar ]>á
gjöf fyllilega.
AUSTURFÖRIN.
langt fram úr öllum öSrum sveit-
um, þar í Ottawa, og lét greipar
sópa um flest er fémætt Var. Og
einn af hennar mönnum skaut bezt
af öllum, Sarg/ Battersill. En þó
gerði hann ekki betur en jafnast á
við það, sem Jóhann Austmaun
gerði hér í Winnipeg. Hann gerSi
33 úr hverjum 35 til jafnaSar. Al-
veg sama tala. En á skotmótiuu í
Winnipeg var Battersill ]>essi sá
áttunni í röðinni, eSa 12 mörkutn
fyrir neSan Austmann. Austinann
var ltvergi hæstur, nema í Fort
William, en allstaðar ofarlega.
í austurferS sinni tók hann í alt
í verðlaunum rúma 100 dali og
silfurmedalíu eins og áSur var um
getiö. — En þó er þetta ekki hreina
gróði, því engimt fær annað fritt
en fariS. þeir þurfa því að borga
fyrir fæði á hótelum og aðgóngu-
eyrir, sem Austmann segir að sig
hafi kostað í alt, bæSi hér í borg
og í austurferSinni, $50.00. En í
alt vann hann í peningum $163.00
dali, einnig muni þá, sem minet
liefir verið á hér í blaSinu. Ilaun
fékk eins mánaSar frí frá stóöu
sinni, og finst oss sá mánuður
hafa veriS vel notaður : Hann
hefir skemt sér vel og unnið sér
fratna og fé.
— Ástaræfintýri Miss Grace
Lvons og Walter Hoppers, bæöi
frá Chicago, endaSi hörmulega sl.
sunnudag. þau voru bæ'Si á skemti-
ferS um Michigan vatnið, éisamt
fjölda annara manna, þegar Miss
Lyons fann sér ástæSu til aS segja
trúlofun sinni slitið. Hopper þrá-
bað hana aS halda loforS sín, en
er hún lét engan bilbug á sér
finna, reiddist hann og hóf ltaua t
fang sér og fleygSi henni yfir bovð.
Sökk stúlkan samstundis og varS
engum björgunartilraunum viðkom
iS. Hopper var strax handsamaS-
ur og bíSur nú dóms síns fyrir níö-
ingsverk sitt.
Sambandsþ i n gm an n ae fn i
í Vesturfylkjiiniim.
Manitoba
K)ördæmi,
Brandon
Lisgar
Dauphin
Macdonald
Marquette
Bi» t. la Prairie
Provenchir
Snlkir.k
•Souris
Winnipeg
Kjörluemi.
MscKenzie
• út’Appelle
Hnmboldt
Mo >se Jaw
Ass n boia
S skatoon
S vltcoats
IteKÍna
Bat tleford
P.ince Albert
Kjördtpmi,
Medicine Hat
MacLeod
Ualgary
Hi-d Deer
Victoria
Srathcona
Eilmouton
Kjördirmi.
Vancouver
Co’isermtire.
•T. A. M. Aikius
W. H. Sharpe
Oíen Camphell
W. D. Stsples
W. J , Roche
Arthnr Meigheu
A. J. F. Bleau
G. H. Bradbury
Dr. Schaffner
Alex. Haggart
Liberid,
A. E. Hil)
J. F. Greentvay
H. Cruise
George Grierson
R. Patterson
P. Mol oy
A. H. Bredin
A. M. Campbell
J. H. Ashdown
Flokhl.
J. S. Wood
H. Kowalacki
R A. Rigg
Saskatchewan
Ovnservative., Liberai, Fiokkl.
C. D. Livingstone D. E. L. Cash
R. S. Lake Levi Thompson
J. H. Hearn Dr. Neely
S. K. Rothwell W. E. Knowles
C C. Smith J. G. Turriff
Donald McLean G. E. McCarney E. N. Baumunk
John Kixon Thomas McNutt
Dr. W. D. Cowan W. M. Martin fi. Fletcher
M. S. Howell Albert Champagne
JamesMcKay W. W. Ruttan
Alberta
Consemative.
C. A. Magrath
John Herron
R. B. Bennett
A.A. McGillivray
F. A. Morrison
G. B. Cantpbell
W. A. Griesbach
Liberal.
W.A, Buchanan
D. Warnock
I. S. G. Van Wart
Dr. M. Clark
W. H. ÍFhite
J. M. Dauglas
Frank Oliver
Flokkl.
British Columbia
Conservativc.
H. Stewart
Mcw Westminster .1. D. Taylor
Y>de-C«riboo Martin Burrell
Victoria G. H. Barnard
Coraox-Atlin H. CSetnents
Nanaimo F. H. Shepheril
Kootenay A. S. Goodeve
Liberal.
.1. H. Senkler
John Ofiver
Dr. K O.McDonald
Wrn. Templeton
Duncan Ross
Ralph Smith
Dr. J.H. King
Flokkl.
E. T. Kingsley
Bókalisti.
sinn og skólabróðir. Ilerra Brown Foreldrum hans þykir þetta uokk
faðir hans var rikur kaupmaöur,
sem bjó í stóru og fallegu húsi þar
skamt frá. Hann var vænn maS-
ur, en þaS sögSu flestir, tem
þektu hann og konu hans, tem var
ágætis kona, aS þegar ]>au hjiín
gáfu fátækum, þá myndi það vera strigaföt
henni meir að þakka. þau áttu
ekki fleiri börn en þennan cina
dreng, og þótti þeim mjög vcnt
um hann, enda var hann hlýð'tm
þeim í öllu.
þetta kveld lofaSi frú Brown
syni sínum að fara til Harry . en
hún sagSi honum, aS hann yrði
aS vera kominn heim fyrir klukkan
6, því þá kæmi faSir hans heirn
meS jólagjafirnar handa bonum.
Ilann lofaði því og hljóp af sta'S.
Jtessum litlu drengjum kom ágæt-
lega vel saman ; þeir rifust aldrei
og þvi síSur aS þeim dytti nokk-
urntima í httg, aS fljúgast á i rlln
og rífa fötin hvor utati af öSrum.
Enda hefSi þaS ekki komiS sér vel
fvrir Harry, þar sem hann átti
ekki til netna eina fatagartna. þeir
tirSu samferSa á skólann á morgn-
ana og heim frá honum aftur a
kveldin.
uS tindarlegt. FaSir hans spvr
hann aS hvort honum þyki föiin
ehki nógu falleg.
“Jú”, segir Tom meS mikl’tm
ekka, “en auminginn hann ICarry
á ekki nema ein gömul og bætt
,þegar þangaS
jólagleðin.
“Nú get ég fariS
skólann meS þér,
Ilarry.
ÁnægSari drengir voru ekki
en þeir Tom og Harry þetta
fangadagskveld.
á sunnudaga-
Tom”, segir
iil
að-
Tom segir við Ilarry, aS ha»n
hafi komiS aS g#mni sínu, en v ■cði
að vera kominn heim aftur fyrir
kl. 6, því þá komi faSir sintt hcim.
Tom spvr Harry, hvort AS hann
vilji ekki koma á sunnudagaskól-
ann meS sér, því þangaS se svo
gaman aS kottia. “Kennarinn scgir
okkur svo ljómandi fallegar sög-
“0, segir faðir hans, “máske ]>ig
langi til að gefa honum þessilöt -'”
“Já”, segir Tom, “ef ég má]>oS,
faSir minn”.
“Ég er búinn að gefa þér fötm ’
segir faðir hans, “og
þú ekki farga”.
Frú Brown rétti hinn böggulinn
að syni sínum og segir : “Hér ern
önnur föt, alveg eins og þín ; J ti
mátt fara og gefa Harry þau”.
Nú glaðnar yfir Tom : Uann
hleypur í fangið á föður sínum og
móðir og þakkar þeim báðtim fvr-
ir hvorutveggju fötin, og hlevpur
svo af stað til Harry. Faðir lu-ns
kallar á eftir honttm, og spyr,
hvort hann ætli að fara berhöfS-
j aSur. Áhuginn var svo mikill að
komast af stað, aS Tom gleymdi
höfuSfatinu sínu Hann snýr til
baka, og segir ttm leiS og hí nn
grípur húfuna sína : “Ég var að
hugsa tim hann Ilarrv”.
J>egar Tom var farinn, segir hr.
Brown við konti sína : "J>essum
drengjum hlýtur að koma mjög
vel saman”.
“Já”, segir kona hans. “Tom
Eimreiðin.
þriðja og síðasta heftið af sevtj-
ánda árgangi Eimreiðarinnar tr
nýkomið hingað vestur, og er
þeim mátt fróðlegt sem að vanda.
Fyrst er í þessu hefti ritgcið um
Jón Sigurðsson, eftir ritstiórann ;
ítarlega og prýðisvel rituð, tr.eð
ljósum skilningi á Jóni og starf-
semi hans. Að voru áliti bezta
greinin af hinum mörgu, sem un>
Jón Sigurðsson hafa verið ritaðar
í tilefni af aldarafmælinu. Og ber
þess þó sízt að neita, að s’imar
hinna hafa veriö prýðisgóðar og
fróðlegar.
Næsý kemur fyrirlestur ttm sótt-
varnir líkamans, haldinn af Stein-
grmi lækni Matthíassyni á Akur-
evri í sl. janúarmánuði. Fyrirlest-
urinn er einkar fróðlegur og þal í-
ur og getur almettningur margt af
honum lært. Steingrímur lækittr á
hrós skilið fyrir þá viðleitni sína,
að fræða almenning um ýttts ai-
riði læknisfræðinnar. Hann lteíir
ritað meira um sjúkdóma, sé>tt-
varnir og heilbrigðismál en nokk-
tir annar af vngri læknum íslenzku
hælir Harry mikið fyrir þáð, lrcað þjóðarinnar, og hafa allar ritgerð-
í
Síðastliðna viku komu þeir
Atistmann bræður frá Ottawa, og
liöfum vér átt tal við Jóhann, og
lætur hann vel af ferðinni, sem vnr
hæði skemtileg og arðsöm fyrir
hann.
Fyrst fór hann og 7 aðrir héðan
til Fort William, og segir nann að
þeir félagar hafi hroðið skeiöar
þorpsbúa. Jóhann tók þar i verð-
laun silfurmedalíu og 45 dali í
skildingum. Svo fóru beir til Tor-
onto og bættust þá við íleiri héð-
an að vestan. Veður var þar liiö
versta, stórrigning með stormi
fiesta daga, og gekk vestaumému-
ttm þar illa og höfðu lítið í aðra
hönd.
Á meðan þeir dvöldu í Toronto,
var háð tólf mílna khpphlaup af
heimsfrægum hlaupþgörpum, og
þar gafst þeim tækifæri, oð sjá
hinn nafntogaða Indíána, Tom
Longboat. Aldrei segist Jóhann
hafa séð aðra eins ferð á nokkrum
maitni. Indíáninn fór 12 mílurnar
á einni klukkustund og 2 minúc-
um, og vann. — Jregar hiaupin
voru úti og rauðskinninn haíði
unnið sigur, var hann borinn á
Öxlttm vina sinna með miklum
fagnaðarlátum.
Jregar lokið var verunni £ Tor-
onto, héldu vestanmenn til Ot-
tawa, og kom þar saman 7 -800
inatinsi Veður var gott, en þó
slæmar hyllingar annað slagið, og
varð mörgum þrándur í götu. Ilér
gerðu þó Vestmenn ágætlega, —
einkum 90. herdeildin héðan írá
Winnipeg, sem þeir Austtnaun
; bræður tilheyra. Hún skaroði
1 N. OTTENSON’S,- River Park. W’p’g.
Lióömæli Páls Jdnssonar í bandi (S) 8 5
Sama bók (að eins 2eint. (3) 60 1
Jökulró-íir 15 !
Lalarósir C) 20
Hamlet (3) 4 5
Ttðiudi Pro>ítafé1acsius í hÍDU forua Hóie-kifti (2) 1 5
Grani skipstjón (2) 40
Bö n óveðursins (3) 55
Umhverfis jörðina á áttatlu dögum (3) 60
Bliudi maðurini? (3) 15
Fjórnlaðaöi smár.nn (3’ 10
Kapit.ola (í II.|Bir.dum) (3) 1.23
Eggert ólafsson (B, J ) 1 5
Jón Ólafssonar Ljóðmæli 1 skrautbandi (3) 60
Kristinfræði (2) 45
Kvæði Hannesar Blöndal (2) 15
MannkynssagA (P. M.) í.bandi (5) 85
BAndínu
Minuiuííarit} (Matt. Joch.)
Tyndi faðirinn
Nasreddiu. í handi
Ljóömæli J. I>órbarsonar
LjóríDueli Gestnr PálsMiu
Maxiini Petrow
Le.v n i -sa m ba n d í ð
(3)
(2)
(2'
(2)
(2)
35
35
35
35
45
75
45
50
30
75
Mestur í heinii, 1 b. I5
Prest.kosningin, Leikrit, eftir Þ.E., t b. (8) 30
Ljóðabók M. Markússoiaar 50
Ritreglur (V. Á). 1 b. 20
Sundreg ur, í b. 15
Verði ljós 15
I Vestan hafs og auston, Þrjér sógur eftir
E. H ., 1 b. 90
Víkingarnir á Hálogandi eftir H. lbsen 25
Þorláknrjhelgi 15
Ofurefli, skálds. (E. H.) 1 b. 1.50
Ólöf 1 Ási (E) 45
I Smælingjar, 5 sðgur (E. H.t, t b- 85
SkerrtisCgur eftir S. J. Jóhannesson 1907 25
I Kvæði eftir sama frá 1905 25
Ljóðmæli eftir sama. (Með mynd hðfund-
arins) írá 1S97 25
Safn t.l sðgn og tsl. bókmeuta t b., III.
bindi og þaö sem út er komiö
af því fjóröa (53c) 9.4
íslendingasaga eftir B, Melstód I. bindi
bandi, ogþað sem át er komið af 2, b. (25c) 2.85
Sverð og bBgall
Waldimer Nlhilisti
Ljóðmæli M. Joch I,-V. bd.. í skrautb. (15) 4.00
Afmælisdagar Guðm Finnbogasonar 1.00
Bréf Tómarar Sœmuudsson (4) 75
Sama bók t skraatbandi (4)1.15
íslenzk-ensk oröabók, G. T. Zoega (10) 1.80
Gegnum brim og boða 90
Ríkisrét.tindi íslands 50
(3) 1.25 I Systnrnar frá Grænednl 35
Œtmtýri har.da uörmi»n 3o
Vtsnakver Páls lögmans Vtdnlins 1.25
L;óðir.æ.li Siií. Jnl. Jónannesson 1.00
Sögur frá Alhambra 30
Miuningarrit Templara t vðudnðu bandi 1.65
Sama bók, 1 Viandi l.5o
Pétur blásturbeLur 10
Jón Arason 0
80
Lýsing íslands eftir t>. Thoroddsmi I b.(16c) 1.60 | Eldraunin (SkÁldsaBa)
Fernir fornlslenzkir rtmnaflokkar, er
Finnur Jónsson *«af út, bandi (5c/ 85
! Alþingisstaður hinn forni eftir Sig. Guð-
mundson, t b. (4c) 90
1 Um kristnitökuna árið 1000, eftir B. M.
Olsen (6c) 9C
íslenzkt fornbréfasafn,7. bindi innbund-
ið, 3h. af8b. (1 70) 27.80
Biskupasðgur, II. b. innbundiö (42c) 5.15
Landfræðissaga íslands eftir Þ. Th., 4.
b. iunbundið (55c). 7.75
I Rithöfunda tal á íslandi 1400—1882, ef-
tir J. B., t bandi (7c) 1.00
j Upphaf allsVierjarríkis á íslandi eftir
K. Maurer, í b. (7c) 1.15
I AuÖfræði, e. A. ól., í bandi (6c) 1.10
í Presta og prófastatal á íslandi 1869, t b.(9c 1.25
j Norðurlaudasaga eftir P. Melsted, t b.(8c) 1.5C
Nýjatestamentið, í vöuduðu bandi (lOc) C5
Skipið sekkur
Jóh. M. Bjarnason. Ljóðmæli 55
Maöurog Kona 1 25
Fjarða mál >5
Ðeina mál 10
Oddur Lögmaður 95
Grettis Ljóð. 65
Dular, Smá Ögur 5o
Hinrík Heilráði, Saga 20
Andvari 1911 75
Œfisaga Benjamin Franklins 45
Sögusafn þjóðviljans I—II árg. 85C; III árg. 20c
IV árg. 20c; V. árg. ÍO; VI. 4S; VII. 45 : VIII.
Arg. 55: IX.árg. 55; X.árg. 55; XT. árg. 55;
Xll.árg. 45; XlII.árg, 45: XlV.árg, 55;
XV. árg. 30: XVi. árg. 25; XVii, árg 45; XViii
úrg. 55; XiX, árg. 25.
Alt sögusafn þjóðviljan selt á ?7.00
50
&5
C0
55
50
3
40
30
1.10
Sama, í ódýru bandi
Kóralbók P. Guöjónssonar
Sama bók t bandi
Svartfjallasynir
Aldamót (Matt. Joch,)
Harpa
erðamiimingar í bandi,
(8c)
30
90
1 10
(5) 60
20
(4) 60
(5) 90
Vallyes sögur
Valdimar munkur
Kyulegur þjófur
Sagau af stargaði Stórvirkssyni í bandi
óbundin
Rtmur af Sörla sterka l„bandi
óbundin
Myndin af fiskiskipinu
Bækur sögiufélagsins Reykavlk;
Morðbréfabæklingur i,35
Byskupasögur, 1—C, i,g5
I Aldarfarsbók Páis lögmanns Vídalin 45
; Tyrkjarániö,I—IV, 2,90
j Guðfroeðingatal frá 1707— 07 1.10
Bækar Sögufélagsins fá áskrifendur fyrir
nœrri hálfvirði,—$3.80.
Umboðsmonn mínir 1 Selkirk eru^ Dalman
bræðurs
Þess skal getið viðvlkjandi bandinu A Forn-
aldarsögunum Noröurlanda, að það er mjög
vandað, handbuudið skrautband, vel frá gengið
eins er með Bréf Tómasar Sæmundssonar.
Tðlurnar í svigum tákua burðargjald,er send-
i t með póntunum
1