Heimskringla - 16.11.1911, Síða 6

«. BLS. WIXNIPEG, 16. \0V. :9’l.
HEIMSKRINGLA
Proclama. Kapphlaup vlð hvirfilbyl.
HérmeS er skorað á alla, sem
telja til skuldar í dánarbúi 'þor-
steins heit. f>orsteinssonar (Ilolm)
sem iézt hér í bænum 30. janúar
1910, að lýsa kröfum sínum á
skrifstofu minni ekki seinna en 15.
desember næstkomanda ojj sanna
þær fyrir mér. Sé skuld ekki lýst
í tiltekinn tíma, verður henni öng-
nr craumur gefinn síðar.
Skrifstofu Danakonsúls í Winni-
peg, 31. októbcr 1911.
Sveinn Brynjólfsson.
Skiftaráðandi í búi
Jtorsteins þorsteinssonar (Holm).
að færa síðasta
hljóp svo að
DEPARTMENT OF iNTERIOR
Ðomin cn Lind O.fice., Winnipeg,
Manitoba.
T i I k y n n i n g.
Hér með tilkynnist almenuingi,
að frá fjórða degi desembermánað-
ar 1911 — að þeim degi meðtöld-
um — verða öll notanieg akur-
yrkjulönd í l'ownship 15, Range 17
austan hádegisbaugs og i Town-
ship 16, Range 17 austan aðal
hádegisbaugs opin til heimilisrétt-
artökti.
Dags. í Winnipeg, 3. nóv. 1911.
L. RANKfN, Agent
f

Agrip af reglugjörð
Bin heimilisréttarlöná í C a n a d a
Norðvesturlandinu.
" Sérhver manneskja, sem fjöl-
skyldu hefir h'nr aö sjá, og sér-
hver karlmaður, sem orðinii er 13
ára, hefir heimilisrétt til fjórðungs
úr ‘section’ af óteknu stjórnarlandi
i Manitoba, Saskatchewan og Al-
berta. Umsækjandinn verður sjálf-
ur að koma á landskrifstofu stjórn
arinnar eða undirskrifstofu í því
héraði. Samkvæmt umboði og með
sérstökum skilyrðum má faðir,
móðir, sonur, dóttir, bróðir eða
systir umsækjandans sækja utn
landið fyrir hans hönd á hvaða
skjifstofu sem er.
*" S t y 1 d it i. — Sex mánaða á-
búð á ári og ræktun á landinu í
Rjú ár. Landnemi má þó búa á
landi innan 9 mílna frá heimilis-
réttarlandinu, og ekki er minna en
80 ekrur og er eignar og ábúðar-
jörð hans, eða föðttr, móður, son-
ar, dóttur bróður eða systur hans.
í vissum héruðum hefir landnem-
inn, sem fullnægt hefir landtöku
skyldum sínum, forkaupsrétt (pre-
emption) að sectionarfjórðungi á-
föstum viö land sitt. Verð $3.00
ekran. Skvldttr:—Verður að
sitja 6 mánuði af ári á landinu í
6 ár frá því er heimilisréttarlandiö
var tekið (að þeim tima meðtöld-
ttm, er til þess þarf að ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og
50 ekrur verðttr að t'rkja attk-
reítis,
I.aud tökutnaður, sem hefir þegar
notað heimilisrétt sinn og getur
ekki náð forkaupsrétti (pre-emtion
á landi, getur keypt heimilisréttar-
land í sérstökum héruðum. Verð
$3.00 ekran. Skyldur : Verðið að
sitja 6 mánuði á landinu á ári i
þrjú ár og rækta 50 ekrur, reisa
hús, $300.00 virði.
W. W. C O R Y,
Deputy Minister of the Interior.
$50.00 fundarlaun
er enn boðið fyrir að finna WIL-
LIAM EDDLESTON, 29 ára
gamlan, fáráðling, 5 fet 9 þuml. á
hæð ; dökkhærður, alskeggjaður,
móleit augu, munnsmár. Fór að
heiman 1. júní 1911. — Sá, sem
kann að vita um hann, geri svo
vel að tilkynna það foreldrum
hans, að 607 Manitoba Ave., Win-
nipeg. — Allir prestar eru beðnir
að hjálpa til að finna hann með
því að lesa þessa auglýsingu á
xæðustólnum.
Hannyrðir.
Undirrituð veitir tilsögn í alls
kyns haanyrðum gegn sanngjarnrj
borgun. Starfsstofa : Room 312
Kennedy BMg., Portage Av., gegnt
Eaton búðinni. Phone: Main 7723.
GERDA HALDORSON.
______________________________ | peningai
IOI r*T’7ir K D n /ri/lTD |KriPina’ eæti hann tvo nr'
I5LLNZKAK BÆKUK vals kynbótagnpi Og bvgt gott
| fjós yfir þá. Ef það skyldi nú
Jay Hazelton var ákafamaöur
við búskapinn. Allir bændur í hér-
aðinu ttmh\erfis hann sögðu hanu
vera harðstjóra við hjú sin. Kn
1 sjálfttr vann hann allra manna
mest, því allur httgurinn var við
það, að græða fé, og hann ætlað-
ist til þess, að allir, sem fyrir
hann ttnnu, væru jafnokar hans
við öll störf, eða að minsta kosti,
að hjúin drægju hvergi af kröftum
síntim, að afkasta eins miklu og
þeim væri mögulegt. Ilann var
sterkbygðttr og með miklu vilja-
þrcki, og sttmir sögðtt, að honum
væri gjarnt að beita frekar kappi
en forsjá við starf sitt.
Jay hafði fengiö sér vikadreng,
sem hét Watson. Ilann var 18 ára
gamall, sonur fátækrar ekkju, setn
bjó þar i nágrenninu. Jay kvaðst
hafa tekiö hann af meðatitnkun
með móðttr ltans, af því hún væri
svo fátæk. En nábúarnir sögðtt,
að hann hefði tekið piltinn af þvi,
að hann hefði ekki þurft að borga
hoimni fult mannskaup, en gæti þó
nítt úr honttm fullkomins manns
vinnu, með því að reka duglega
eftir honum við störfin. Annars
var piltur þessi í ílestu ólíkur hús-
bónda sínutn, því að hannt var
veikbvgður og væskilslegur, hæg-
látur, seinfara og talsvert hugs-
andi.
það var einn þriöjudag, heitasta
daginn, sem komið hafði á öllu
sumrinu, að Jay var að aðskilja
niðri í kjallara í húsi sínu.
Litlu cggin lagði hann til síðu til
hcimilisnota, en stóru eggin ætl-
aöi hann að senda í búðina, af
því að hann gat fengið hærra verð
fyrir þau, með því að taka hin
stnátt frá. Hann flýtti sér óvana-
lega mjkið að þessu verki, því að
þetta var merkttr dagttr í sögtt bú-
skapar hans. Nú í dag ætlaði
ltann að senda hóp' valdra naut-
gripa á sölutorgið og bjóst við að
fá gott verð fyrir þá. þetta voru
fyrstu gripirnir, sem hann hafði
selt gripakattpmanni einum, sem
einmitt nú í dag átti að vera á
torginu til að veita grip'ttnum
móttöku. það gat jafnvel skeð, 1
að liann væri nú þegar kominn
þangað og biði eftir hjörðinni.
‘Heyrðu, drengsnáði’, hrópaði
, hann til piltsins, sem var úti í
skemmtt að gera við einhver bús-
höld. ‘það er kontinn tími til fyrir
þig, að fara með gripina ; ég vil
ekki, að þú þurfir að reka þá
liratt, svo þér er bezt að flýta þér
aö komast af stað’. — það varð
ofurlítið hlé á því, að pilturinn
svaraði, eins og haiin væri að
hugsa upp einhverja afsökun fyrir
Jtví að mega tefja förina, en svo
kom svarið : ‘Itg vildi helzt ekki
Jtttrfa að fara strax ; það litur út
fvrir vonskuveður, og ég hugsa að
það skelli á innan klukkustundar.
Eg finn það á mér, og gripirnir
eru óþrevjttfullir ; það er bezt að
bíða við stundarkorn’.
‘Bíddlt við þegar þú ert kominn
Jtangað, sem ferðinni er heitið’,
svaraði bóndi. ‘Ef illveður er i
vændiim, Jtá er þess meiri ástæða
að hraða ferðinni ; það getur kom-
ið fvrir, að eldingtt slái niðttr í
fjósið. Og nú man ég það : ég
ætla að láta Jtig fara með yngri
gripina, en skilja tvær kýrnar eft-
ir. það yrði lakara í illveðri, að
eiga við hópinn, ef þær væru í för-
inni, og sjálfur get ég ekki farið
strax að heiman.
Jay hló með sjálfum sér yfir
þögninni, sem kom á piltinn við
Jtessi orð hans. Ilann hafði af á-
settu ráði ætlað drengnum að ann-
ast um þá gripina, sem hann vissi
að óþægastir j-rðu í förum, svo
sem í hegningarskyni fyrir það, að
jtilturinn taldi það úr, að fara
strax af stað.
‘Eg skal gera eins og þú skipar’,
svaraði pilturinn eftir stundar um-
httgsun. Hann hætti að snúa
hverfisteininum, og fám mínútum
siðar heyrði bóndi hundinn gelta
og garðshliðið opnast. Pilturinn
var farinn tneð gripina.
Tay vissi nú að hann var einn
eftir, og hann fór að efast ttm, að
hann hefði gert rétt í því, að
senda þennan viðvaning inn i bæj-
inn með 4 þúsund dollara virði af
ójtægum ungneytum. Að vísu voru
það að eins 12 gripir, en það voru
þeir beztu, sem til vortt i landintt,
og Jav vissi, að ttndir því, hvernig
þeir seldust, var það komið, hvort
homtm mundi farnast vel eða illa
stt atvinna, að rækta bezta gripa-
kynið, sem þá var Jækt. Fyrir
peningana, sem hann fengi fyrir
undirritaður hefi,til sölu itá-
lega allar íslenzkar bækur, sem tij
tru á markaðinum, og verð a8
bitta að Lundar P.O., Man.
Sendið pantanir eða finnið.
Neils E. hallsou.
konta fyrir, að þeir yrðu fyrir
slysi á leiðinni til torgsins — og
bóndi braut eggin, sem hann var
að færa til, þegar Jíessi möguleiki
flattg í huga hans —, þá vrði hann
að byrja á ný á griparæktinni. —
Hann flýtti sér
eggja-dúsínið og
kjallaradyrunum.
Niður með veginum hintt tuegin
við hólana reis ttpp rvk eða mold-
artnökkur. Máske gripirnir hafi nú
lent í því ? Eða kannske það væri
aö eins rvk, sem risið hefði ttpp
undaii vagnhjólum ? Kn livort sem
var, — hattn gat ekki kallað pilt-
inn aítur til baka með gripina ;
svo hugsaði bóndi. 1 vestrinu sá
hann gula o g svarta skýflóka
s\ eima yfir sléttunni. Bóndi horfði
á J)á ttnt stund, sneri sér síðan við
og tók upp eggjakassann og hrað-
aði sér með hann út í vagninn, er
stóð nálægt húsintt. Hann tók eft-
ir þvi, að hestarnir voru órólegir,
en hann hélt það væri af því, að
þeir hefött staðið þarna spentir
fvrir vagninn heila klukkustund.
þcgar hann fór i fjósið eftir tveim
kúntttn, sá ltann að þær vortt einn-
ig mjög órólegar.
‘það er liklega liitinn, sem þving-
ar þær’, httgsaði bóndi. ‘það er
kominn timi fyrir mig að fara af
stað ; ég lét drenginn fara út í
Jtetta yfirvofandi óveður, svo að
ég ætti að hætta á aö fara út i
})að líka’.
Ilann batt báðar kýrnar aftan í
vagninn og kcyrði hægt út á veg-
inn. það var ttndra hiti þennan
júlí-dag ; rykið þvrlaðist svo þétt
ttpp u.mhverfis hann, að með köfl-
ttm gat hann ekkert séð til vegar-
ins, sem hann var að keyra á.
Hann varð að keyra hægt vegna
kitnna, og þessi ltæga ferð gerði
hestana enn órólegri, svo að þeir
rvktu stundum á taumunum, og
lá við fælni í livert skifti, sem Jieir
sáu grasið hreyfast meðfram veg-
inttm, eða smásteinn varð ttndir
hófum þeirra. Hægttr vindur var
kominn og stóð bcint á eftir
bónda, sem þvrlaði rvki ttpp ttm
vagninn. Alt í eintt tók bóndi eftir
því, að logn var komið ; hann leit
til baka, t 1 aö sjá, hvort storms
• væri von úr nokkurri átt. þá
heyrði hann skelfingar-gný, sem
stöðugt færðist nær honum. Ilann
kiptist við í sæti síntt og starði
eftir veginttm.
í Vegttrinn, sem land hans lá við,
var aðalkevrslubraut ríkisins, og
lá í þráðbeina lintt um 250 mílur
vegar. Milli landsins ltans og sölu-
torgsins vortt hæðir nokkrar á ein-
um stað, en annars var vegitrinn
láréttur, með hvorki hæð né laut,
og öll sléttan umhverfis var hæða-
latts. þess vegna gat hann, þcgar
, hann sneri sér við í sæti sínu, séð
alla leið vfir að gamla smjörgerð-
arhúsinu í tveggja mílna fjarlægð,
— og þó ekki alveg svo langt, því
að eftir veginttm færðist eitthvað
svart og littldi það, sem fvrir aft-
an þaö var. Hoinim sýndist það
líta út eins og svartitr stólpi, sem
,reis upp frá jörðunni og gildnaði
eftir því sem hærra dró, }>ar til
það var hafið um 200 fet yfir slétt-
ttna og hafði breikkað eins og
I trekt, þar til það var oröið nokk-
ur hiindrttð fet að Jtvermáli.
I *
Bóndi sat sem límdttr við sæti
sitt og hitinn var horfinn. Honttm'
fanst frost og kttldi vera komiö og
kaldur sviti streymdi niðttr ttm
andlit hans. Skýið færðist stöð-
ugt nær lionttm með vindinum,
sem nti blés og var orðinn ttndra-
mikill. Bóndi vissi, að hvirfilbylur
var að færast yfir hann og frá
honum var engin undankoma. En
þessi hugsun færöi líf í hann og
eins og losaði hann við sætið, sem
liontim fanst hann hafa verið límd-
ur við, og hann fór að slá í hest-
ana. Spölkorn framundan honttm
lá braut út af aðal veginum heim
að húsi einu í nokkurri fjarlægð,
þar sem einn af nágrönnum hans
bjó. Hann herti á hestunum, að
komast á Jjessa braut og hrópaði
til kúnna að stíga liðugt. þegar
hann var kominn á sniðbrautina,
horfði hann til baka og sá þá, að
skýstólpinn hafði nálgast hattn
með svo miklum hraða, að iiann
var enn í hættu staddur. Hann stj.
lika, að skýstrokkur Jtessi var
tniklu gildari við jörðu niður, en
hattn hafði ætlað vera, þegar hann
sá ltann fyrst í fjarska, svo að alt,
sem svo væri nálægt veginum, að
skýið næði til þess, mvndi dragast
intt í það. Hann herti |>ví a hest-
um síntim og hvatti þii áfram svo
sem hann mátti. Hann fór uá eins
hratt og hann gat, án þcss að
draga kýrnar svo að þær mistn
fótanna, og nti gaf hann sér cngan
tíma til þess að líta til oaka <ða
að hugsa um skýstólpann. ITann
heyrði trén rifna og brotna, og af
Jtessu og einnig af hinttm voðalega
gnv, sem fvlti loftið, gat hann ráð-
ið, hve nálægt honum skýstólpinn
var. Hann bjóst ekki við, að hann
kæmist undan honum. þegar
gnýrinn hvein fyrir aftan hann, svo
hátt að hoiium fanst hann mynði
tapa heyrninni, og varð þess var,
að hann og hestarnir vortt ennþá
fastir við jörðina, — þá var það
fremur undran en lausnar-tílfinning
sem greip hann. Samt var hann
engan veginn úr hættunni slopp-
inn, því þegar hann horfði á eftir
skvstólpanum, sem nú var kominn
fratn hjá honttm, liec'röi hann
voðalegan þrumtthvell og sá að
stórkostlegtir eldflej-gur reif ský- j
stólpann í sundur. Við ltina ljós- I
gttlu birtu, sem lagði af eldfleyg
Jtessum, sá hann hinar síðustu ;
menjar skýstrokksins líða með- !
fram horninu á girðingunni, hækk- |
andi stundum í loft upp, svo að
blettir uröu eftir ósnertir, en !
skaut svo niöttr aftur og reif trén
upp með rótum og eins girðinga-
staura, og þyrlaðist hátt í loft
ttpp með öllu því, sem lauslegt j
var á jörðunni. Svo skall á niða- ^
myrkur. Hver þrumugnýrinn rak
annan, og jörðin skalf undir fót-*
um hestanna.
Hálf-meðvitundarlaus revndi
hann að stjórna hestunum, sem
nti voru orðnir æðisgengnir ; en
til allrar hamingju var hesthús
nábúa ltans beint fyrir götunni og
dyrnar opnar. Bóndi stýrði hest- j
ttm sínum beint inn í d}rrnar og
stöðvuðust J)eir við básana í hest- j
húsinu, — annars hefði hann að
líkindum keyrt gegnum fjósið og !
út ttm það hinu megin. Hann
skreið niðttr tir vagninttm og batt
hestana á básttnttm.
Með kvíða fór hann nú að skoða 1
kýrnar, sem allar voru rykugar.
Jtær blésu illilega og voru sýnilega
mjög hræddar, en að ööru levti
virtu^t þær óskemdar eftir ferða- !
volkið. Rvo fór hann út i fjós- j
dyrnar og beið eftir næstu eldingtt,
svo að hattn við ljós hennar gæti j
séð heim að húsinu, og hljóp svo
Jjattgað. Hann hafði þolað þessa
árevnslu eins lengi og kraftar ltans
levfðu, án mannlegrar sambúðar,
og þess vegna brgöi ltann nti af
stað til hússins, ]>ó hann með því
stofnaði sér í hættu að verða fyr- 1
ir eldingu.
i
Ilanti náði þangað ómeiddur og
göniltt hjónin tóku vel á móti hon-
um, en hann talaði í bendingum,
án Jiess aö geta mælt eitt einasta
orð, sem skiljanlegt væri.
Eftir hálfa klukkustund sljákkaöi j
þetta voðaveður og Jay var fær j
tttn að segja Jteim söguna um
kapphlaup sitt við hvirfilbylinn og
J)á mikltt hættu, sem hann hafði
verið staddur í og }>að tjón, sem j
hattn hefði orðið- fyrir með því að
tapa öllttm sínttm fögru ungneyt-
um. J)að þótti honum verra, en
J)ó hann sjálfttr heföi orðið að láta j
lífið.
* ‘Og drengttrinn! ’ hrópaði hann ;
‘móðir hans er ekkja, og að ég
skttli hafa otað honum út í opinn
dauðann, Jtegar hann var ófús til
að fara ; ég hélt það væri að eins !
leti í stráknum. Hann hafði æfin- j
lega einhverja afsökun fvrir því,
að draga sehi lengst það sem hann
, átti að gera’.
‘Enginn tnun ásaka ])ig, Jay’, !
mælti gamla konan, ‘heldur munu
allir samhryggjast með þér yfir
j gripamissi Jtínttm, hann er voða- [
legur skaði’.
‘þú gerðir eins vel og J)ér var j
l
The Dominion Bank
Jion.xr sotue daue avesue og siierbhooke street
Hofuðstóll uppborgaður :
Varasjóður - - -
$4,000,000.00
$5,400,000 00
Yé’ óskttm efrir vtðskiftun veizlunar manna og ábyrcumst •t'S gefa þeim
fnl'næ j... .s|,ht'isjó■’sdeiid vor rr sú stæista sein nokKur b.,nki hetir i
bora.nui.
Ibúeiid tr þessa hluta borearit nar óska að skifta við stofnun sera
beir vi'a a* er alyeilHcH tiyeg. Nafn vort er full rygeiitK óblut-
le ka. Byij ð spaii innlegg íyrii sjílfa yðar, komuyðarog böm.
I’hoitc <áiii-rv .'I I *<í
<•<“». II. .11 iitlieyvNoii Ráðsmaður.
VITUR MAÐUR er virkár með að drekka ei! <vöngu
hreitit öl. þér setið jafna reitt yður ú.
Drewry s Redwood Lager
það er léttur, frey ðandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt og Hops. Biðjið ætið um hann.
E. L. DREWRY, IVlanufacturer,
WINNIPEG
HVERSVEGNA VIUAJALLIR
MINNISVARÐA ÚR MÁLMI
(WHITE BRONZE ?)
Yegna þess þeir ertt mikið
fallegri. Endast öumbreytan-
legir öld eftir öld. En eru
samt mun billegri en granft
eða murmari, mörg hundruð
úr að velja.
F<íið upplýsntfiar
jxuitið hjá
(>(1
F. L E I F S O N
(,)l!ILL PLAIN, SASh',

hefir lög-verð á vörum sfnum sem mun tryggja
henni marga nýja vini og draga þá eldri nær
henni. Yeitið oss tækifæri til þess að gera yðar
uð varanleguni viðskiftavin. Yér viljum fá verzlun
yðar. En vér væntuni þess ekki ef þér getið sætt
betri kjfirum annarstaðar.
ÞAÐ BOKÖAR SIG AÐ VERZLA YIÐ
THE GOLDEN RULE STORE
.J. GOLDSTINE
CAVALIER, NORTH DAKOTA
nóy a f ICTI N. OTTENSON, River
dUuALIM 1 Park, Winnipeg.
unt’, mælti gamli bóndinn.
Eftir að óveðrfð var afstaðið,
fórti þau öll til dyranna til Jæss
að gá að, hvað eftir væri. Trjá-
bútar vortt þar á víð og dreif ;
jafnvel lteim undir húsunum, þar
sem bvlurinn hafði ekki náð til,
hafði þó vindurinn verið nógu
sterkur til J>ess, að rífa upp trén
°g brjóta þau og að kasta þeim
langar leiðir í allar áttir. Úti á
akrinttm sáu Jtati stráhaug brenna
og ltafði elding kveikt í honum. —
Jtegar þau stóðu þarna í dyrun-
um, þá hringdi talþráðarbjallan.
— þetta var árið 1908. — ‘Er
þetta húsbóndinn’, var sagt. ‘í)g
var ltræddur um, að þú hefðir far-
ið að heiman með kýrnar og lent
í hvirfilbylnum’.
1 ‘Ifvar ertu, drengur ? Hvernig
fórst })ú að komast ttndan afveðr-
intt ? Ertt allir gripirnir daitðin?’
I ‘Úg er heima hjá móður minni;
ég fór ekki eftir aðalveginttm,
heldttr hálfa mílu utan við hann
Jtess vegna komst ég hjá ofveðr-
intt. Gripirnir eru hér, að vísu dá-
lítið órólegir, en ég hugsa að við
verðum samt komnir á trndaTt þér
á solutorgið’.
*:• v ■
•>
%
❖
’> Ski iíiO vOur fyi ic
H EI MSKRINGLU
❖
svo aO þér uetiO æ-
tíO f’ylfrst tneð íiOal
mítlinn !s’endinoa
hér ojr lieima.
■<. i
*
❖
Lióöirmdi páls Jónssonar 1 band i (3)
Sama bók (aö eins 2eint. (3)
Jftknlrósir
Dalarósir (3)
• Hamlet (3)
I Tlöindi Prestafélaesius I hiuu forna
Hó.askifti (2)
frrara skípstjón (2)
í Bö n óveöursins (S)
j Umhverfis jöröina á áttatlu döRam (3)
J Blindi roaöurini' (3)
! Pjúrolaöaöi stránr.c (3)
I Kapitola (í II.|Biudnm) (3) 1
E«pert Ólafsson (B, J.)
1 Jón Ólafssonar Ljóömieli 1 skrautbaadi (3)
[ Kristinfræði (2)
i Kvæöi Hannesar Blöndal (2)
, Mannkynssaga (P. M.) fjbandi (5)
j Me-tur i heimi. í b.
I Prestkosningin, Leikrit, eftir D.E., í 1». (3)
LjóðaWk M. Markú'sonar
Ritreglur (V. Á). í b.
Sundreg ur, 1 b.
Veröi ljós
Vestan hafs og austan., Prjár -i'V<n>r eftir
E. H . i b.
1 Ytkiiurarnir A Hálogandi eftir H. Ibsen
! Porlákur'helgi
, Ofurefii. -kálds. <E. H.)l b.
Ólöf i Ási
| .Smælingjar, S sógnr (E.
i Skeir tietfgr.i eftii S J. Jóharcesson Ift07 25
Kvieöi eftir sama frá 1905 25
1 Ljóömwli eftir sama. (Meö mynd hófund-
arins) frá 181TJ 25
j S.tfn ti) höku oir -isl. bókmenta i b.. III.
biudi og iþaö sem út er komiö
af þvl fjóröa (53c) 9.4
! ís)emiin«a--aga eftir B. Melsted I bindi
baudi. o»rl>aö sem 6t er komiö af 2. b.<25c) 2.85
| L.vsíijk íslauds eftir í>. Thoroddsfcn 1 b.(löc) 1.90
Fernir fornlslenzkir rimnaflokkar. er
Fmnur Jónsson aaf út. bacdí ',5c; 85
j Alþingisstaöur hinn forni eftir Si*. (iuö-
mundson. í b. (4c)
I Um kri.-tnit'ökuna áriö 1000, eftir B. M.
'Olseu (öc)
fsleiÆkt fornbréfa~afn,7. biudi mnbnnd-
iö, 3 h. af 8 b. (170)
1 Biskupasögur, II. b. innbundiö (4‘2c)
Landfra*öissa*ra íslands eftir t>. Th., 4.
b. innbundiÖ (55c).
Rithöfunda tal é íslandi 1400—1882, ef-
tir J. B., í bandi (7c)
UpphHf allíiherjarrlkis é ífil«ndi eftir
K. Maurer. í b. (7c)
Auöfrieöi. e. A. ÖL, í bandi (6c)
Presta off prófastatal áíslandi 1869.1b.(9c 1.25
NorÖurlaudasHga eftir P. Melsted, 1 b.(8c) 1.50
XýjateStamentiö, f vönduöu bandi <l0c) 65
90
25
15
1.50
(S) 45
85
(3)
35
35
35
45
“ 75
(2) 45'
(2) 40
(2) 50-
(2) 30
75
(15) 4,00
1.00
(4) 75
(4)1.15.
(10)11.80
90
90
9C
27.80
5.15
1.00
1.15
1.10
(JhJ* •% «*•♦%»%•*« •*«
• •:•.;«•;. v vv V V V V
I
Samn. T*Hým bandi
Kóralbók P. Gnöjónssonar
Sama bók i baudi
Sv <rtfjalla«ynir
Aldamót ('Matt. Joch.)
Harpa
Fertamiucíngarí baudi,
Bóudinn
(8c)
(5)
30
i«>
l 10
60
20
(4) 60
<5> ífO
“ 35
Minningaritl (Matt. Joch.)
Týudi faöirinn
Xasreddin, f bandi
Ljóömæli J. Póröarsonar
Lpóömwli Gestur Pálssou
Maximi Petrow
Leyui-sambaudiö
Hinu óttalegi leyndardómr
Sverö og bagall
Waldimer Níhilisti
Ljóöinæli M. Joch. I,-V. bd.. i skrautb
Afmælisdagar Goöno Finnbogasonar
Bréf Tómarar Sœmundsson
Sama bók i skraotbandi
Llenrk-ensk oröabók, G. T. Zoega
(iegnum brim og boöa
Rikisréttindi íslands 50
Systurnar frá Grteuadal 35
i Œnntýri Lacda börnum 3o
! Visnakver Péls lögmans Vidaiins 1.25
' Ljóömieli Sig. Júl. Jóuannesson 1.00'
Sögnr frá Alhambra 31).
Minuingarrit Teraplara 1 vönduöu bandi I.65
Sama bók, í bandi 1.50-
Pétur bJésturbelgur 10
Jón Arason 0
Skipiösekkur 60
Jóh. M. Bjarnason, Ljóönmeli 55
Maöur og Koua 1 25-
Fjaröa mál 25
Beina mél 10
Oddur Lögmaöur 95
Grettis Ljóö. 65
Dular, Smé ögur «0-
Hinrik Heilráöi Sa«<a 2w
Andvari lftll 7$
Œftí-aga Benjamiu FraukLius 4c
Sögnsafu þjóöviljaus I—11 érg. 850; III érg. 2Uc-
IV érg. 20c; V.érjf. 20; VI. 4-s; VU. 45: VIII.
érg. 55 : lX.árg. 55; X.Arg. 55; XI. árg. 55;
Xll.árg. 45.; XIII Arg, 45: XlV.érg, 55;
XV. árg. 30: XVi. Arg. 25; XVii, árg. 45; XViii
Arg. 55; XiX, Arg. 25.
Alt sögusafn þjóöviljau selt A $7.00
Eidraunin (Skéldsaga) 50-
Vallyes >ögur 55
Valdimar mnnUur «0
Kyulegur þjófur j5
Sagan af star^uöi Stórvirkssyni í bandi 50
óbundiu 3
Rtmnr af Sörla sterka f.bandi 4G
óbundin 30
Myndiu af fiskiskipiivu 1 16
Bmkur söglufélagsins Reykavík;
Moröbréfab«jk.lingur 1,85
ByskupasÖgur, 1—6, l,ft5
Aldarfarsbók PéJs lögmanns Vídalin 45
Tyrkjaréuiö,I—IV, 2,90
GuöfrœöingHÍal frá 1707— 07 1.10-
Biekur Sögufélagsin.s fé éski'ife»cur fyrir
nœrri hálfviröi,—$8.80.
Umbofsmenn mfnir 1 Selkirk eru Dalmaa
brieönr.
TöJurnar í svigvim táhna uu>öargjald,er send—
t roe5 p^ntuuum