Heimskringla - 30.11.1911, Qupperneq 7

HEIMSKRIX G L A
WINNIPEG, 30. NÓV. 1911.
7. BLS,
Gísli Gíslason.
Fæddur 31. okt. 1846.
Dáinn 1. des. 1910.
(Kveöja frá frænda hans á íslandi)
I>ú fórst svo ungur, frændi minn I!
af feðra vorra slóS,
aS fund ei hafði’ ég fengiS þinn —
því fjarlægö milli stóö.
En miklu fjær samt fórstu þá,
mér fanst ég missa þig.
Og eigi barst mér fregn þér frá,
þótt forvitnaSi mig.
Svo fékk ég vin, sem þekti þig,
er þú varst ungur hér.
Hann um þig, frændi! fræddi mig,
og- fékk þaö gleSi mér.
Mér ágætan bar orðstír þinn :
J>ig afbragös-dreng kvaS hann,
ei síngjarnan né sérhlífin,
en sæmdar-félags mann.
Mjö<j trúhneigSan hann taldi þig.
En trúarhugsjón breytt,
þig hafSi fært á fjarlæg stig
og frá oss burtu leitt.
Kn hjarta þitt samt hafSi’ ei
breyzt
né hafnaS kærleiks yl,
en elskaö GuS og GuSi treyst,
haft góSs eins vilja til.
því hefur GuS án efa átt
nm æfi hjarta þitt.
þótt annaS af þér frétti fátt
'því fagnaSi hjartaS mitt.
því hver, sem hjartaS GuSi gaf,
af GuSi leiddur er,
og loksins yfir heljar haf
í hafnir sælu fer.
þar finst ei trúar tilbreyting,
því trú í skoSun snýst.
I sannri kærleiks-sameining
er sælan fólgin víst.
Níi frétti’ ég látinn, frændi! þig,
-en fagna í þeirri trú : ,
á himin-kærleiks hærra stig
aS hafinn lifir þú.
Oo- ástvinanna eftirbiö
þér inndæl vera má :
Jni veizt, þeim Drottinn leggur liS
og leiSir fund þinn á.
I elsku faSmi frelsarans
oss fundur btiinn er.
J>á skin oss kærleiks hátign hans,
sem heilög dvrSin ber.
Br. J.
svo frelsarans á oss finnist merki,
framkvæmdin í orSi og verki.
þá kvaS Siguröur :
Vernharö prest hann yiröa má
í vinailokknum bjarta ;
hann hefir öSlast ofan frá
anda sinn og hjarta.
þaö er gott fyrir prestana og
Heiri, að fá annan eins vitnisburð
og hafa tinniS til hans. — þetta
er oröiS lengra en ég ætlaöi í
fyrstu.
K. S.
LEIÐRÉTTING.
í IfeiðraSi riestjóri Hkr.
I greininni til ‘‘Eins úr nágrenn-
inu", sem birtist í Ileimskringlu
fvrir skömmu, hefir af vangá falliS
l>urt tveir vísu-ltelmingar og hin-
| um tveimur veriS steypt saman.
! Vísurnar eru svona :
Ekki prýöir aldraSann
yrkja niS um saklausan ;
því aS síSast hlýtur hann
heyja strí^ viS sannleikann.
Heift og lj'gi linast þá,
lifsins stigi hinsta á ;
ekkert vfgi vörn kann ljá
veröld í, — þess skulttm gá.
Svo eru ritvillur : Fyrsta orS í
j 3. línu, stendur : ‘vitund’, á aS
vera v i t n i S ; og í seinustu vísu
í annari línu stendur : ‘‘sendi”, á
j aS vera r e n d i. I.íka hefir mis-
| prentast í greininni Gimlungs.
i J>ar er sagt, aS greinin sé frá B.
H., á aS vera S. H. Einnig skal
þess getiS, aS athugasemd viS vis-
urnar eftir ‘‘Einn úr nágrenninu”
var ekki eftir S. II. heldttr eftir
R. S.
þetta ásamt ritvillunum biS ég
ySur gera svo vel aS laga.
Iljörtur GuSmundsson.
Fréttabréf.
Askorun.
Herra ritstjóri.
Viltu gera svo vel og Ijá eftir-
fylgjandi l num rúm í þinu heiSr-
aSa blaði Ileimskringlu og víS-
lesna.
Eg las í Ileimskringlu nýlega á-
skorun tveggja kvenfélaga, nefnil.
“Frækorns” og “Illínar”, til Is-
lendinga í Ameríku, en sérstaklega
til ísleuzkrd kvenfélaga, um aS
styrkja meS fjárframlögum Mar-
grétu Benedictsson, til aS koma
Freyju á fót aftur, og háfa þessi
kvenfélög lofaS vissri upphæö, og
mælist vel fyrir. En ennþá hefir
ekkert heyrst í blöðunum um,
hvaS hin önnur kvenfélög ætli aS
gera ; má vera, aS þau-,séu farin
aS vinna eitthvaS aS samskot-
um, og ef vel væri, þarf þaS aS
gerast sem fyrst. þaS er gamalt
orðtak, aö sá sem hjálpi fljótt,
hann hjálpi tvisvar. Skemtilegast
væri bæSi fyrir Freyju og kaup*
endur hennar, aS hún gæti hafiS
göngu sína meS nýja árinu, en
tíminn aS því líSur fljótt.
Kæru landar, karlar og konur,
sem hafið nokkur fjárráS, hlaupiS
nú undir bagga konu þeirrar, sem
barist hefir fyrir málefni réttvísi
og sannleika, og lagt í sölurnar
fjármuni sína og heilsu og er nú
aS þrotum komin meS hvoru-
tve<rgja. Laglega væri þaö gert af
minnisvarSanefnd Jóns sál. Sig-
urSssonar, aS hún meS ráSi og
dáS hjálpaSi nú Freyju á fót, þar
sem um svo lítinn styrk er að
r*Sa, í samanburSi viS margt
ar>naS. Og í rauninni, ef rétt er aS
£aS, vinnur Margrét undir sömu
merkjum og Jón SigurSsson.—
Hann varSi æfi sinni til aS ná
ræntum rétti landa sinna úr hönd-
um ráðríkra yfirdrotnara þeirra.
Margrét ver sinni æfi til aS ná
ræntum rétti fslenzkra og alheims-
kvenna úr höndum ráSríkra yfir-
drotnara þeirra. Stefna þeirra
virSist sú sama.
Mér duttu í hug vísur eftir séra
YernharS, þegar SigurSur BreiS-
fjorð var eitt sinn sem oftar f
sárri fátækt. þá kvaS prestur :
OJt hefir BreiSfjörS stundir stytt
meS stökum sínum,
því er skylt vér þetta launum,
þegar hann er nú í raunum.
Og ennfremur ;
Allir gefum einn túskilding
alt aö marki,
QUILL LAKE,
23. nóv. 1911.
Herra ritstjóri Hkr.
HéSan eru ekkert glæsilegar
fréttir aS segja. þó snemma vor-
aöi hér sem annarstaöar og þar
af leiSandi í réttum tíma lokiS viS
sáningu, — þá hefir samt oröiS
fleira en eitt til aS evöileggja hin-
ar góSu vonir, sem blikuSu í vor.
Fvrst voru kuldar og þurkar, svo
fóru aS koma nokkurnveginn nægi-
legar rigningar, en ofan á þær
komu meiri kuldar en hitar ; svo
um mánaöamótin september og
október konni gritndarfrost, áSur
en búiS var aö slá, þaS sem telj-
andi var. Ofan á þessi frost komú
svo rigningar, aö ekki var hægt
aS halda áfram aS slá suma daga.
J>aS urSu daufir þurkar á jiessum
títna árs, svo stúkkur, setn kakk-
aS var satnan af blautum bindum,
tnvvluöu og korniS myglaSi sum-
staSar. þaS mun vera enn eftir ó-
þreskt þriöjungur af hveiti. 1 nóv-
ember byrjun gekk í grimdarfrost,
og kom fljótlega sleöafæri, sem
alt af batnar.
HafSu alúSarþakklæti fyrir þína
ötulu og heiSarlegu Tramgöngu
gagnvart gagnskiftasamningunum.
Mér finst Canada vera fullkom-
lega sjálfstætt fyrir utan þá.
“Eg vil vera hjón”, sagSi Fúsi á
Hala. En mig langar til aö reyna
aS vera ofurlítill blaSasnápur og
tylla mér dálitla stund á neöstu
tröppuna hjá þeim og gægjast
þaSan uppyfir þá alla til blaSa-
mannanna ; ég læt vera aS nálg-
ast leirskáldin og því síSur stór-
skáldin.
þó að þaS sé æSi-langt á eftir
tímanum, aS fara aS vekja máls á
greininni meS fyrirsögninni; “Stór-
skáld, leirskáld, blaSamenn og
blaSasnáSar”, — þá ræSst ég þó
í þaS. Mér finst hún alveg þess
virSi, aS hún væri athuguS dálít-
iö í oröi, eins vel og mér finst hún
muni máske hafa læknaS suma
skraffinnana eftir aS hún kom út.
Frá mínu þröngsýna sjónarmiSi
er hún ekkert afleitur spegill fyrir
mig og aöra, ef vel er aS gáS. —
Og vildi ég aS sá heiöraöi höfund-
ur vildi opna fleiri æSar, sem blöS-
unum tilhevra, — sérstaklega aö
brýna fyrir þeim (blaSasnápunum)
vandvirkni f rithætti og efnisvali.
(þetta er ekkert háS, heldur ber
einlægni).
Ég ætla svo stuttlega aS láta á-
lit' mitt í ljósi á sumu í þessari
grein. Fyrst ætla ég aS benda á
eitt, sem mér þykir lítiS í variS
lijá okkur íslendingunt, sem er :
aS skjóta framandi orSum inní, án
þess aS þýSa þau, og þaö hefir áS-
urnefndur höfundur einnig gert.—
Læt ég hér fylgja nokkur sýnis-
horn úr grein herra þorsteins
Björnssonar : —
“Business”, “billegt”, “prinsip”,
“kritikk”, “klikkusnápur”, “póli-
tikk”, “prósent”, “kirkjuklikkur”,
“pólitiskar agitationir”.
þó ég taki þessi orð úr grein
lierra þorsteins Björnssonar beini
j ég þeim alt eins til annara, sem
1 rita í blöð bæSi skrípa-yröi og út-
lendar slettur.
j þá er aö minnast dálítið á
“stórn” inennina, setn ekki geta
I látiö sjá vísdóm sinn innanuin alt
1 ruslið okkar blaöasnápanna. Mér
finst það væri bróðurlegra og jafn-
vel skynsamlegra af þeim, aS
rniðla dálitlu af vísdómi til okkar
smælingjanna, áöur en þeir lenda
ofan í gröfina. En hvaö þaS væri
hastaplégt fyrir okkur líka, aö vita
þá og vísdóminn á kafi i moldinni
Eg get ekki skilið, að þeir séu svo
fátækir, að l>eir þurfi aS fá borg-
un fvrirfram, þó þeir miðluöu ögn
— rétt til aö láta okkur fá bragð-
iö — eÖa smekkinn réttara sagt —
af vísdótninum þeirra. Eg fyrir
mitt leyti teldi ekki eftir, aö borga
fáein sent til ritstjórans eftir aö
ég væri búinn að fá aS bragða á
nýmetinu, sérstaklega, ef tnér félli
þaö vel, og vona ég aö íleiri gerSu
slikt hiÖ sama ; og svo gæti þá
ritsjórinn sent þeim öll centin á
eftir, og þeir fengju þannig borg-
aSa viðleitni sína aö fræöa okkur
smælingjana.
Eg vil fullvissa herra þorstein
Björnsson um þaS, aS mig langar
hreiut ekkert til aö sjá nafniS
mitt á prenti, allra síst áður en
ég vissi, hvort lesendur gætu lesiö
til enda ruglið úr mér. Og ég
hvgg, aö- fleiri geti máske hugsað
á sömu leiö.
HvaS er á móti því, á meSan
pláss er fvrir ritgliS tir okkur
blaöasnápunum, að gefa því rútn
það ætti að mínu áliti aS geta
komið góSu til leiöar, nefnilega :
þegar blaðamaður les eitthvað af
ruglinu eftir okkur, þá finst mér
það geta verið góð bending fyrir
hann, aS stranda ekki á stóra
boöanum eins illa eins og við á
þeim litla ; því stóru skipin reka
sig á, að ég held, næstum eins oft
eins og þau smáu.
það er víst komið nóg af þessu,
ritstjóri góSur ; en af því ég er
búinn aö kvnnast þér nú á annaS
ár, sendi ég þessar ómerkilegu
línur í því trausti, aö þú — ef þú
lætur nokkuð fara á prent af
þeim — gerir svo vel aS laga
nokkuö bæSi málfæri og réttritun.
Eg hélt allatíS eftir að þessi
greiti kom út, aS þú mvndir segja
fáein orð, því hún kemur þó sann-
arlega sumstaðar nálægt vkkur
ritstjórunum.
Svo lítil athugasemd enn : því
reyna ekki þeir, sem teljast blaöa-
menn, aö tína til svo mikiS til
blaðanna, að ritstjórarnir þurfi
ekki að nota alt, sem kemur frá
inér og öörum blaöasnápum. þaS
virðist aS vera bezta ráöið, því
auðvitaS þykir öllum bezt að fá
aö lesa það, sem góður veigur er í.
Eitt enn : Mér þætti ekkert að
því, aS fá að sjá vöruverðlista
antiaS slagiS.
August Frimannsson.
England í afturför. m
þaS er alkunnugt, aS hundruð
þúsunda manna og kvenna á Eng-
landi verða daglega að strita fyr-
ir sultaslaunum. Núverandi stjórn
hefir gert alt, sem í hennar valdi
hefir staðið til þess að Ieggja
skatta á þá riku til hjálpar hin-
um fátækti. En í einu hefir henni
vfirsézt : hún hefir vanrækt, að
hlvnna að landbúnaöinum eins og
mátt heföi vera. Afarmiklar land-
spildur eru þar óræktaSar, mega
j heita evSimerkur, þar sem ekki
' erti aSrar lifandi verur en tóur og
hérar og önnur slík smákvikindi,
I— eða svo segir herra P. E. Green
í blaðintt London Review, og þaS
sama segja franskir og þýzkir rit-
höfundar, sem um England hafa
| ferðast. Alt þetta v*ilta Iand, segja
í þeir einum rómi aS ætti aS vera
ræktað árlega, og gæti þaS þá
veitt htindruSum þúsunda fólks
gott lífsuppeldi. þeir taka fram,
aS hveitiakrarnir, sem fæSi Eng-
land, séu i Canada, í Bandaríkjun-
ttm og í Argentina lýSveldinu.
I Herra Green segir, aS eyðiland
það, sem hann ferSaSist, um í
Hampshire liéraöinu, hafi eitt sinn,
endur fyrir löngu veriS vel ræktað
og arSberandi. þá hafi mikill
fjöldi bænda lifað þar góSu lífi, en
' íiíi sjáist þar ekki annað en cin-
stöku veiSimenn meS byssur á
öxlurn sér og skothylki við hlið
sér. Ög hann tekur fram, aS f slik-
utn mönnttm sé engin uppbygging
fvrir nútíS eða framtíð landsins,
meðan þeir noti landið ekki til
annars en aS þefa uppi úlfa og
héra. Hann bendir á Coombe dal-
inn, sem allur hafi bygður venS,
en sc nú algerlega lagSur í evöi af
; því að allir íbúarnir hafi flykst til
bæjanna, og ekki svo mikiS, aS
daltirinn sé nú notaður til sauð-
fjár eða annarar búpeningsræktar,
og hafi þó grasvöxtur veriö' ]>ar
allgóöur og sé það enn ; heilar
landbreiður segir liann að séu þar
víða, sem ekki beri annan gras*
vöxt en axlarhátt þyrna-illgresi.
þar hafi hérar stokkið undan ná-
jlega hverju fótataki ferÖamanns,
og rjúpur liafi flogið þar í stór-
I breiðum, svo þykkum, að tæplega
j hafi sézt til loft fyrir þeim. þar
hafi hús öll verið i hinni mestu
1 niðurníðslu og sum aö falli komin,
gr.ts eða torfþökin farin af (>eim
1 og raftarnir eins og skinin rifbcin
í löngu dauöum stórgrip. 1 bæjitm
VíSa í þessutn héruðum segir hann
húsaraðir svona á sig komnar,
þar sem séu raðir af 6 eSa 8 hús-
um samföstum, sé máske sum-
staðar búið í einitm hjallinum, liin-
ir sétt auðir ; og garSarnir ttm-
hverfis þessa htisrælla, sem eitt
sinu voru vel ræktaöir og sveitar-
prýöi, séu nú þaktir háu illgresi
og algerlega óhirtir. 1 þessum
auöu húsum sá hann glugga
brotna, hurðir af hjörum eSa
brotnar og alt í mestu niöur-
níðslu. Hann segir, aö í einu þorpi
sem hanti fcrðaöist um, og þar setn
ástandið var eins og að framan er
lýst, hafi flest húsin verið eign
atiSmanns eins þar í þorpinu, sem
aldrei hafi viljaS gera neitt við
þau, til þess aS halda leiguliðuin
sínum í ]>eim, og aldrei gert hina
mitistu tilraun til þess, að fá aSra
leiguliða, þegar þeir, sem í þeim
bjuggu, neyddust til að flytja úr
þeitn. Astæöa sin fyrir þessu at-
ferli kvað eigandinn vera þá, aS
eftir því sem færri væru í bæmtm
eftir því hefðu fuglarnir á land-
eign sinni betri friö. — Sv-ipaö á-
stand þessu segir herra Green sé
víöa í sveitum þar í landi,
Einu héraSi lýsir hann á hæSun-
utn í suðurhluta Englands, þar
sem í fornöld verðir voru haldnir
og vitar kveiktir á liæðunum, hve-
nær sem tilkynna þurfti um óvina-
her. Nú segir hann aS enn megi fá
nóg rusl á hæðum þessum til eld-
kveikju, en að vandi myndi að
fittna nægan mannafla til aS
kveikja eldana, þó þess kvnni að
þurfa, svo er nú fáment orðiö þar
í héraðinu. Landflæmi þett'a er nú
eingöngu notað af auSugum mönn-
um til héraveiöa og rjúpnadrjáps
fyrir æriö gjald. Ilugsanlegt segir
greinarhöf. aö harSæri hafi rekið
nokktirn hluta bændanna burt úr
héraðinu. En aS þeir hafi ekki
skift um til batnaðar, því aö nú
búi afkomendur þeirra í lökustu
hlutum hinna ýmsu bæja við mikla
örbirgð.
Svo segir hann að landssvæSi
þessi hin yfirgefnu séu mannfá, að
grasiö vaxi jafnt upp úr vegstæð-
unum sem utan þeirra, og aS
hvergi verði lífsvottar vart nema
frá fuglunum í trjánum og héruii-
ttm, sem hlaupa til og frá í gt as-
inu.
Herra Green heldttr því Iram, aö
þetta ástand og eySing heill.i hér-
aS sé því aS kenna eingöugtt, að
stjórn landsins geri enga tilraun til
þess aS efla landbúnaSinn. Hann
v 11, að stjórnin nái öllu eyöilandi
ttndir eign ríkisins og skifti þvi
upp í smá bújarSir og setji á það
til ræktunar dugandi menn úr bæj-
tttiutn, sem þar strita batti brotnu
fvrir sultarlaunum. þessir menn
gætu með tfmanum eignast ábýlis-
jarðir sínar, um leiS og þeir b.ættu
hag sinn aS miklum mun. I xndiS
kæmist undir ræktun og scjórnin
fengi ettdurborgaS alt þaS lé, sein
hún í fyrstu yrSi að verja ti!
lannkaupanna. Hann byggir ]>cssa
skoSun sína á því, að ýmsir menn,
sem hann kveSst þekkja þat í
landi, hafi keypt smá landbletti og
reist bú á þeim, stundi garð rg
griparækt og skapi sér sjálfum
með þessu arSberandi atvinnu og
einstaklingslegt sjálfstæSi. Nokkr-
ir slíkir menn segir hann að hafi
vel ofan af fvrir sér og skylduliSi
sínu af átta ekrum. |>eir hafi
sauSfjárrækt tneð öSrtt og úr ttll-
inni geri konur þeirra hina feg-
urstu fatadúka, prjónles og þess
háttar, sem selst háu verði.
! Herra Green hyggur, að Sósial-
ista og Anarkista stefnurnar, sem
nú eru farnar að gera vart viS sig
á Englandi, eigi rót stn aS rekja
til atvinnuleysis þess, sem orsak-
ast af þvú, aS svo mikill hluti
landsins sé óræktaSur, og gefur
hann ástæður fyrir þeirri skoSun
sinni. Hann varar stjórnina við
yfirvofandi hættu af þessari land-
búnaSarstefnu hennar, og segir, aS
sá tími sé óðum aS nálgast, að
ástandið á Bretlandi — ef ekki sé
við gert i tíma — veröi eins og á
Rússlandi nú, — nefnilega, aS heil-
ar hersveitir þeirra, sem leita at-
vinntt í hinum ýmstt borgum og
bæjttm, mttni sameina sig þeim,
sem á lattdsbvgðinni búa og ertt ó-
, ánægðir meS kjör sín og eigi erfitt
uppdráttar ; og 'að þessi lýSúr
muni hefja uppreistar leiSangur
um landið, meS báli og brandi,
ránum og mannspelli, — því aS
uúverandi ástand megi ekki leng-
ttr eiga sér stað, ef friSur eigi aS
ríkja í landinu.
The Dominion Bank
UOKSI NOTUK DAME A VÉNUh' 00 SIIRHBROOKE STHEET
Höfuðsstóll uppborgaður : $4,'«00,000 00
Varasjóður - - - $5,700,000 00
Allar ei“nir - - - 09,000,000.00
Vér óskum eftir viðskiftun verzlunar maitna og ábyreumst »5 gefa þeim
fidlnætíju. ðparisjóðsdeild vor er sú stærsta sem nokkur bunki hefir f
borginni.
íbúeudur þ^ssa hluta bortrarienar óska að skifta við stofnun sem
beir vi'a aý er algerletra tryeft. N.ifn vort er full rygginK óhlut-
leika, Byijið spari iunlegg fyrir sjalfa yðar, komu yðar og börn.
1‘Iioim* <«»»rfy .1 I »0 4ieo. II. JlathewHon. Ráðsmaður.
VITUR MAÐUR er varkár rneð að drekka eingöngu
hreint öl. þér getið jafna reitt yður á.
Drewry s Redwood Lager
]>að er léttur, ireySandd bjór, gerður eimgöngu
úr Malt og Hops. Biöjið ætíS um bann.
E. L. DREWRY, Manufacturer,
WINNIPEQ
HVERSVEGNA VIUA-ALLIR
MINNISVARÐA ÚR MÁLMI
(WHITE BR0NZE?)
j ^|[j§Síl Vegna þess þeir eru mikið falle«ri. Endast Sumbreytan- legir öld eftir öld. En eru samt mun billegri en grantt eða marmari, mörg hundruð úr að velja.
Fdið upptýsivyar og pantið hjd
J. F. L E I F S O N QUILL PLAIK, SASK,

The Golden Rule Store
hefir þig-verð á vörntn sfnum sem m'un tryggja
heuni marga uýja vini og draga þá eldri nær
henni. Veitið oss tækifteri til þess að gera yður
að varanlegum viðskiftavin. Vér viljum fá verzlun
yðar. Kn vér væntum þess ekki ef þér getið sætt
betri kjöram annarstaðar.
ÞAÐ BOKGAR SIG AÐ VERZLA VIÐ
THE GOLDEN RULE STORE
J. GOLDSTINE
CAVALIER, NORTH DAKOTA

BÓKALISTI N. 0TTENS0N, River Park, Winnipeg.
Ljóömæli Páls Jónssonar 1 bandi (3) 85
Sama bók (aö eins 2 eint. * (3) 60
Jökulrósir 15
Dalarósir (3) 20
Hamlet (3) 45
TtÖindi Prestafélagsius í hina forna Hótaskifti (2) 15
Grant skipstjón (2) 40
Börn óveöursins (3) 55
Urahverfls jöröina á áttattu dögura (3) 60
Blindi maönrioD (3) 15
Fjórhlaöaöi smánnn (3) 10
Kapitola (1 II.fBindum) (3) 1.25
Eggert ólafsson (tí, J.) 15
Jón Ólafssonar Ljóömæli i skraatbaadi (3) 60
K ristinfræöi (2) 45
Kvæöi Hannesar Blöndal (2) 15
Mannkynssaga (P. M.) í.bandi (3) 85
Mestur í heimi, 1 b. 15
Prestkosningin. Leikrit, eftir P.E., t b. (3) 30
Ljóöabók M. Markússouar 50
Ritreglur (V. Á). í b. 20
Suudreg ur, í b. 15
Veröi ljós 15
Vestan hafs og austan, Þrjár sögur eftir E H ., í b. 90
Vtkingarnir á Hálogandi eftir H. Ibsen 25
ÞorlákurJJhelgi 15
Ofurefli, skélds. (E. H.) 1 b. 1.50
Ólftf t ísi (S) 45
Smælingjar, 5 sögur (E. H.), t b- 85
Skerctisögm eftir S. J. Jóharnesson 1901 25
Kvreöi eftir sama frá 1905 25
Ljóömæli eftir sama. (Meö mynd höfund- arins) frá 1897
25
Safn til sö£u o« ísl. bókmenta í b., III.
bindi og þaö sem út er komið
af þvl fjóröa (53c) 9.4
íslendinffasaga eftir B, Melsted I. bindi
bandi, ogþaö sem 6t er komiö af 2, b. (25c) 2.85
Lýsing íslands eftir I>. Thorodds»n í b.(16c) 1.90
Fernir fornlslenzkir rtmnafiokkar, er
Finnur Jónsson caf út, bandi (5c/ 85
Alþingisstaöur hinn forni eftir Sig. (íuö-
mnndson, t b. (4c) 90
Um kristnitökuna áriö 1000, eftir B. M.
Olsen (6c) 9C
íslenzkt fornbréfasafn,7. bindi innbund-
iö. 3h. af8b. (1 70) 27.80
Biskupasögur, II. b. innbundiö (42c) 5.15
Landfrœöissasra íslands eftir P. Th., 4.
b. inubundið (55c). 7.75
Rithöfutlda ta) á íslandi 1400—1882, ef-
tir J. B„ ( bandi <7c) 1.00
Upphaf allsherjarrlkis á íslandi eftir
K.Maurer, Ib. (7c) l.U
Auöfræöi, e. A. ÓL, í bandi (6c) 1.10
Presta og prófastatal á íslandi 1K69, t b.(9c 1.25
Noröurla-udaseífa eftir P. Molsted, 1 b.(8c) 1.50
Nýjatestamentiö, t vönduöu bandi (lOc) 65
Sama, í óiýru baudi (8c) .80
Kóralbók P. Guöjónssonar (90
Sama bók t baudi \ io
Svartfjallasynir (5) 60
Aldainót (Matt. Joch,) 20
Harpa (4) 60
Feröamiuningar t bandi, (5) 90
Bóndina “ 35
M inniuKarit' (Matt. Joch.) “ 35
Týndi faöirino “ 35
Nasreddin, í bandi 35
Ljóömæli J. Póröarsonar (3) 45
Ljóömœli Gestur PAlssoa “ 75
Mazimi Pefcrow (2)JJ 45
Leyni-sambandið (2) 40
Hinn óttalegi leyndardóoir (2) 30
Sverö og bagall (2) 30
Waldimer Nfhilisti 75
Ljóömæli M. Joch. I,-Y. bd.. t skrautb. (15) 4,00
Afmælisdagar Guöm Finnbogaáooar 1.00
Bróf Tómarar Sœmundsson (4) 75
Sain a bók t skraatbandi (4) 1.15
íslenzk-ensk oröabók, G. T. Zoega (10) |1.80
Gegnunt brim og boöa 90
Kíkisróttindi íslands 50
Systwnar frá Grænedal 35
Œfintýri handa böruum 80
Vísnakver Páls lögrmans Vldalins 1.25
Ljöömæli Sig. Jni. Jóuannesson 1.00
Sóífur frá Alhambra 3q
Minninflrarrit Templara t vönduöu bandi 1.65
Sama bók, 1 bandi i 5q
Pétnr blásturbelffur 10
Jón Arason q
Skipiösekkur 6q
Jóh. M. Bjaruasou, Ljóömæli 55
Maöur og Kona 1 25
Fjarða mál 25
Beina mál iq
Oddur Lögmaður 95
Grettis Ljóö. g5
Dular, Smá ögrur 5q
Hinrik Heiiráöi, Saga 20
Andvari 1911 7^
Œfisaga Benjamin Franklins 45
Sögusafn þjóöviljans I—II érg. 3sc; III árg. 20c
IV árg. 20c; V.árg. 20; VI. 4s; VII. 45: VIII.
árg. 55 : lX.árg. 55; X. árg. 55; XI. árg. 55;
XII. árg. 45; XIII. árg, 45 : XIV. árg, 55 ;
XV. árg. 30; XVi. árg. 25; XVii, árg. 45; XViii
árg. 55; XiX, árg. 25.
Alt sögusafn þjóöviljan selt á f 7.00
Eidraunin (Skáldsaga) 50
Vallyes sögur 5^
Valdimar munkur jjq
Kyulegur þjófur 55
Sagan af staraaöi Stórvirkssyni t bandi 50
óbundin 3
Rtmur af Sörla sterka ílbandi 40
óbundin 30
Myudin af flskiskipinu 1.10
Bækur söglafélagsins Reykavík;
MorÖbréfabæklingur i^jj
Bysknpasögur, 1—6, 1^95
Aldarfarsbók Páls lögmanns Vídaliu 45
Tyrkjarániö,I—IV, 2,90
Guöfrœðingatal frá 1707— 07 i.iq
Bækur Sögufólagsins fá éskrifencur fyrir
nœrri hálfviröi,—$3.80.
Umboösmenn mínir 1 Selkirk ern Dalman
bræöur.
Tðlurnar i 9vigum tákna buröargjald,er send-
i t með póutunum