Heimskringla - 14.12.1911, Blaðsíða 4

Heimskringla - 14.12.1911, Blaðsíða 4
4. BLS. WINNIPEG, 14. DES. 1911. HEIMSKRINGLA PCHISHED EVEPY THUESDAY, HY THtí HEIMSKRINGLA NEWS & PUBLISHING COMPANY, LIMITED Verö blaftsins í Canada rnr Bandarlkjum, $2.00 um ériö (fyrir fram borguö). Sent til Islands $'2.00 (fyrir iraiu borgaö). B. L. BALD WIN60N, Edit</v & Mauager 729 Sherbrooke St., Winnipeg. Box 3083 Phcne Garry 4110 Barna-lærtlómur. Eftir únítariskri kenning. 1. 2. 3. 3. 4. 5. Gefinn út af hinu únitar- iska kirkjufélagi Islend- injja í Vesturheimi. Win- nipeg, 1911. þetta nýja barnalærdfemskver hefir nýskeö verið lagt hér á rit- stjórnarborðið til umjretningar. — J>aö er í 8-blaSa broti, 84 bls. að stærð, prentað með skýru letri á jróöan pappír ojt í sterku en ódýru ; bandi. Kfniö er í þremur deildum, og j hverri deild skift niður í nokkra I kafla þannig : 1. Deild er um trúaratriðin, skift | niður í 3 greinar : 1) Trúar- ! sáttmálinn ; 2) Boðorðin og 3) Faðir vor. Deild er um trúarlærdóaninn, skift niður í 7 kafla, þannijr : 1) Ileimurinn ; 2) Guð ; 3) Maðurinn ; 4) Trúarbrögðin ; 5) Kristur ; 6) Kiskjan ; 7) Ódauðleiki mannsins. Deild er tim siðalærdóminn, og er skiít í 5 kafla, þannig : 1) Siðalögmálið ; 2) Gott og ilt ; 3) Samvizkan ; 4) Samfélagið ; 5) Ileimilið. Síðast er eftirmáli, á bls. 81—83 og skýrir meðal annars frá því, að þrír prestar, Rögnvaldur Pét- ursson, Guðmundur Árnason og Albert Kristjánsson, sem kirkju- þingið að Mary IIill 1910 kaus til að annast , um útgáfu kversins, hafi skift með sér verkum þannig, að þeir hafi samið deildir kversins i þeirri röð, sem þær og prestarn- ir eru taldir. Ekkert hefir það komið fyrir í félagslííi Vestur-íslendinga, þann aldarþriðjung, er þeir hafa átt bólfestu hér í landi, sem valdið hefir jafn mikilli æsingu og tihið meðal fólks vors eins og Únítara- hreyfingin, þegar hún fyrst brauzt upp á vfirborðið fyrir rúmum 20 árum. J>að má svo heita, að þá væri mannhatnr í hásæti meðal leiðandi landa vorra, og að menn og konur bærust á banaspjótum. Að vera Únítari á þeim dögum var satna og að vera trúníðingur og trúleysingi, ódrengur og þjóö- arskömm. Únítararnir íslenzku voru á þeim árum fámennir, fá- tækir og veikliðaðir, og aldrei hef- ir nokkur flokkur manna mætt mégnari rpótspyrnu eða svæsnari brígslum og baknagi, en Únítarar máttu þá sæta af hálfu meirihlut- ans. Jjví var þá af mörgutn harð- Jega neitað, að þeir væru kristnir mentt, tniklti fremur voru þeir taldir verri en heíðingjar, og í öllu var þeirtí sýnd eins mikil ófræging eíns og við varð komið leynt og ljóst. — þetta var vegna trúar- innar en ttnnars ekki ; sem skyni gæddir mentt voru þeir látnir njóta þess satrumælis, aö þeir væru svona eins' og fólk gerist upp til hópa, að því er snertir sið- j læra ferði, frómlyndí og aðra mann- j kosti. En vegna hinnar trúarlegu nýbreytni jæirra voru þetr tæp- * lega taldir húshæfir né kirkjugræf- j ir tneðal hinna gamal-rétt-trúuðu ' guðsbarna, Eins og jafnan verður fyrir j þeim, sem ofsóknum mæta, hverj- ar orsakir. sem að þeim liggja, — þá áttu íslenzkir Únítarar um þær mundir í vök að verjast. þeir tóku því það eina ráð, sem jöfn- um höndum var tiltækilegt og hyggilegt : að halda fast við stefnu sína og trúljoð, eins og þeir væru þess óafvitandi, sem um- hverfis þá var að gerast. Jteir íystu voti. sína um viðgang Úní- taratrúarinnar á því tvennu : að trúaratriðin þyldu fyllilega sam- anburð við nokkuð það, sem lönd- um vorum haíði áður kent verið í ríkiskirkjunni á íslandi, og því, að þeir, sem btindist höfðu Úní- tara-hreyfingunni hér vestra, voru að gáfum, mentun, siðferði og hverskyns öðru manngildi tngir eftirbátar Jæirra, sem beztir fund- ust innan ,slenzku þjóðkirkjunttar hér vestra eða á íslandi. Með ein- lægri ástundun og staðfestu í trú- boðun sinni hér, náðtt Únítararn- ir islenzku brátt hylli og virðingu annara landa sinna, og þar kom að lokum, að J>eir fengu óhindrað að umgangast og starfa í cllum félagsskap utan kirkjunnar með lúterstrúar mönnum, og voru þá, og hafa jafnan síðan verið látnir óáreittir með öllu með trúarstarf sitt. Og nú í sl. 10 ár hafa þeir verið eins velkomnir og virtir í öllum verzlegum félagsskap og framkvæmdtim, eins og þó trúar- ágreiningur hefði aldrei verið til. ! En með tilliti til Jtess, sem ver- ið hefir, og þess einnig, að megin- , þorra fólks vors mun að mestu ó- j kunnugt utn kenningar Únítara, I þá er það ekki ófróðlegt, að í- j huga nokkuð ýmsar greinar i j þessu nýja lærdómskveri, sem yera á börnunum grundvöllur fyr- ! ir trú Jæirra og siðferði. þá snúum vér oss* að innihaldi kversins og bvrjum á fyrstu deild- inni ; Guð er algóður, faðir allra manna ; frá eilífð til eilifðar og viðhald Jæssarar tilveru. Allir tnenn eru börn eins og sama Föðurs, J>ess vegna rétti- lega bræður og svstur. 1 kenningu Jesú er fólgin leið- sögn til hinnar fullkomnustu þekkjngar á Guði og til rétt- látrar brevtni við náungann. Réttlæting mannanna er fólgin í siðferðis fullkomntm þeirra, til hugsana, orða og verka. Framför mannkynsins til full- komnunar og farsældar, áfram og uppávið, er ævarandi. Allar þessar kenningar ertt studdar með mörgtitn tilfærðum ritningargreinum og skýringar- greinum. Næst koma boðorðin, og fj'lgir hverju þeirra skýringargrein, en tiokkuð eru sitmar J>eirra öðruvísi en í hinum öðruin lærdómskver- uin, sem þjóð vorri hafa boðin verið, — vel ritaðar og skvnsam- legar, og skultt hér tilfærð dæmi : I. Boðorð : J>ú skalt ekki hafa annarlega guði. Skýring : það ber vott um þroskaleysi og fáfræði, að tilbiðja j ” marga guði. Tíðkast það að eins tneöal villiþjóða nú á dögtim. J>ví einu er Guð, Faðir vor algóður, blessaður um aldir, og til hans ber oss æ að snúa huga og hjörtum. 4. Boðorð : Ileiðra skaltu föður þinn og tnóðtir. Skýring : J>að er skylda vor, að elska og styrkja foreldra vora, hlvða J>eim í öllu sönnu og góðu, veritda Iteiðtir þeirra og leitast við að lifa svo, að aldrei veröi annað af oss spurt en }>að, er verða megi Jmim og oss til virð- ingar og sæmdar. þú skalt ekki fjúg- gegn náunga þin- 8. Boðorö : vitni bera um. Skýring : Að ljúga upp sökum á náunga vorn, baktala hann og ófrægja, ber vott utn ódrengskap, eins og öll önnur ósannsögli, er ósamboðið öllum góðum og heiðvirðum mönnum. Miklu fram- ar eigtim vér að tala vel um hann og í öllu að leitast við að sannleikantun vitni. eins og að framan er sagt, samin af séra Rögnv. Péturssyni, og er börnum þar kend siðfræði jafn- framt trúaratriðunum. Af dæm- ttnum, setn tilfærð eru, verður ekki annað ráðið, en að kenningin sé í fylsta mæli göfug og miði einvörðtingu til Jiess að glæða það sem bezt er og verðmætast í hug- arfari barnanna, og að skapa hjá | þeim trúarlega og siðferðislega kjölfestu til verndar þeim og hag- sældar á allri æfibraut þeirra. * * • Onntir deiidin, um trúarlærdóm- inn, er samin af séra Guðmundi Arnasyni. Ilún er að miklu leyti vísindalegs og heimspekilegs eðlis, en þó svo Ijóst rituð, að ekki er ofvajxið hverju meðalgreindtt og stálpuðu barni, með tilhjálp kenn- ara, að skilja kenning hennar. þar eru skýrð orðin “heimur”, “alheimur”, “tilvera”, “skynjun”, og sýnt, að alheimurinn er stöð- ugt að skapast, og er J>ar skarp- lega vikið frá gömlu kenningunni, að alt hafi skapað verið á 6 dög- um. S^'nt er, hvernig jörðin hefir og er að mvndast, vötn og höf, fjöll og dalir ; sýnt, hverri J>ekk- ingu mannkynið hefir náö á lifinu, og breyting Jiess írá því J>að var á síntitn lægstu stigum fram til vorra daga ; rætt tim líf jurta, og dýra og hvernig vatnsjurtir, mosi, burknar, blómjurtir, tré og ávafctajurtir hafa hver fram af annari þroskast frá einföldustu mvndum til óumræðilegrar fjöl- brevtni og fegurðar. J>á er og skýrt frá margbrevtni og stig- brevtingum dýralífsins, svo sem vatnsdýra, fiska, skriðdýra, fugla og spendýra og um skvldleika ó- líkra tegunda. J>ar er og talað um sólkerfið, sólir og reikistjörnur, I aldur. heimsins og sólkerfisins, eft- j ir því sem vísindamenn hafa næst komist : en svnt er, að enginn viti neitt tneð vissu um þann aldur né um upptök lífsins. J>á er kafli um guð, sem sagöur er “skapari og stjórnari alheitns- ins. Hann er máttur sá. sem birt- ist í öllu liigmáli og öflum nátt- úrunnar ; hann er höfundur tilver- unnar og alls lífs á jörðunni. Eins og lífið er ávalt á öllum stöðum í hverjum lifandi likama, svo er og vera Guðs ávalt á öllum stöð- nrn í hinum ómadanlega alheimi. Guð birt’st í öllnm verkum s'n- iiin í tilverunni. í siðferðisrmeðvit- und og öllti sálarlífi mannsins". Ilinn svnilegi alheitnur bendir oss I há á guð, sem er allstaðar í heim- I innm, hin skapandi orsök hans í j hinutn si-áframhaldandi brevting- | mn orr ummvndunum efnis og jkraftar”. — Margt fleira er sagt j um eðli og eiginleika guðs, en vér j látiim lesendunum nægja það, sem j hér hefir birt verið. | Næsti kafli er um manninn, og ! honum Ivst sem fullkomnastri af j öllum lifandi verum á jörðunni ; j hugsun hans, ímyndunarafli, skyn- | semi, tilfinningum og sambandi tilfinninganna við hugsanalífið, og sýnt, að að eins þær tilfinningar, sem eru samrýmanlegar við skvn- j semina, séu góðar og göfugar. J>á er kafli um trúbrögðin, sem talin eru “allar hugmyndir manna um Guð og hina ósýnilegu til- veru og samband mannsins við ogjGuð”. Sýnt, að trúarbrögðin hafi 1 þroskast eins og alt annað í heim- inum, í satnræmi við attkna þekk- itigu og fjölbreyttara hugsanalif 1 mannkynsins. — Næst eru talin trúfræðikerfin, svo sem anda- eða sálna-trú ; fjölgyðistrú ; eingyðis- trú ; Buddha-trú ; Gyðinga-trú ; ( Múhameðs-trú og Krists-trú. Og . er nokkuð skvrt frá hverju trúar- bragðakerfi fyrir sig, uppruna Qlatt er um Jólin Gleymið ekki því nð .jólag'leði vinanna yðar er að miklu leyti komin undir því, að þéi' eefið þeiré. viðeigandi jólagjafir. Td leiðbeiningai læt ég þess getið að ég hefi aldrei fyr haft jafn mikið úrval af gnll og silfur-varningi, og skrautgripum allskonar, tins og einmitt nú. I>ESSAR (jJAFIR ERU YIÐEIGANPI: Fyrir konuna: Gullúr, Arnil a id,Hanclthzku, e*a í búU: s'lfur- borðbúnað, fallega kltikku,köku eða alduiaskálar. Fyrir bóndann: Úrkeðju Sjálfblekung Vasaúr, 81ifsisprjón eða 0 .kubikar Fyrir ungfrúna: St'issleg h'<lsfesti, Hálsmen, Brjóstuál. skraut- liring, Armband eða Handtðzku. Fyrir piltinn : Vindlingageymir, Eldspftnahylki, Ritblý eða Slifsisprjón. Vasahnff, Fjölda annara liluta hentuga til jólagjafa, hetir ég áboðstólum sem hér er ekki rúnt að telja tipp. Eg býð alla íslendinga velkomna að heimsækja niig f búð mfna að 266 Main St. og skoða þar vörurnar og sannfærflst itm gaði þeirra og vildarverð. Ég lofa að skifta svo við landa infna. að þeir mnni ftna'gðir frá mér fara. Utanbæjarmenn geta til hægðarauka pantað eftir verðlista þeim sem ég sendi út, á liðnu suntri, Pantanir þeirra skulu afgreiddar fljótt og vel. Ég ábyrgist allar vörur sem ég sel, og sinni tafarlaust öllum umkvörtunum. TH. dOHNSON 266 MAIN STREET J EWELLER IIORNI GRAHAM AVE. Talsími MAIN 6606 manna". “Lærdóma sína byggir hún á kenningum Jesú, ásamt og öllum fögrum og góöum kenning- um allra sannra leiðtoga mann- kynsins”. Næsti kafiinn er um ódauöleika mannsins ; því haldið fram, að sálin sé ódauðleg. en ástand henn- ar eftir dauðann öllum hulið. Sýnt, að persónuleiki mannsins vari í verkum hans eftir dauðann. Um það fer kvérið svofeldum orð- um : ” Allir menn skilja eftir einhver áhrif í mannfélaginu. Enginn get- ur lifað svo, að líf hans snerti ekki samfélagið á einhvern hátt. Áhrif manna eru undir því komin, hvernig þeir verja lífi síntt. Eftir aö )>eir eru sjálfir fallnir frá vara verk Jieirra og bera komandi kyn- slóöum ávexti annaðhvort til góðs eða ills”. Borgarsíjórar íWinnipeg yfir borgarstjórana er Jveirra og eðli. — Næsti kafli er um Jesú ; ágrip 9. Boðorð : þú skalt ekki svíkja. Skýring : Vér eigám að efna öll vor orð og eiða, forðast trygð- rof, sviksemi, lausmælgi og refja, en sýna af oss staðfestu og trú- mensku og bregðast aldrei því, setn vér höfum lofað, ( Næst kemár Faðir Vor í 6 lið- 1 tim, og fylgie ítarleg skýring hverj- j um lið. Ifér skulu sýnd tvö dæmi; í 1. Til komi þitt ríki, verði þinn J vilji svo á. jörðu sem á himn- | ttm. Skýring : Guðsríki vor á meðal er J>eim skilyrðum bundið, að | biblíunni, vilji guðs sé verkandi og ráðandi i hugum vorum svo, að eins og alt hið vtra í ríki tilverunnar stjórn- ast af hans vilja, stjórnist til- gangur vor og breytni hér á jörðu. Verður það þá brrst, er vér lifum saman í friði ogTcærleika og eflum hver annars heill og hagsæld eftir ! sagt frá Únítara-trúnni, uppruna því sem vit og kraftar vorir leyfa. j hennar og útbreiðslu. Am hana 2. J>riðja deild kversins, eftir séra Albert Kristjánsson, er um siða- lærdóminn. Sýnt, að ávextir hreinnar trúar sýni sig í dygöugu líferni og lireinu hugarfa/i ; að á skynseminni byggist greinarmunur góðs og ills, og að fyrir frjálsræð- ið, sem honum er veitt, beri mað- urinn ábyrgö orða sinna og at- hafna ; að skynsemin sé J>að leið- arljós. er vísa eigi einstaklingnum veginn til siöferðislegrar fullkomn- unar. Samvizkan talin rödd Guðs í sálum mannanna, og aö oss beri áð hlýða rödd hennar, sem sé ó- skeikul í því að tilkynna oss, hvað sé illt eða gott, rétt eða rangt. þá er kafli um sattífélagið og þær skvldur, sem oss ber að rækja viðþað. Síðasti kafli kuersins er um heimilið, sem með réttu er talið undirstaða mannfélagsins. Tvær af áefisögu hans, lífsstarfi og kenn- ingum. Svo kemur kafli ttm kirkjuna, er svnir, hvernig kenningar Jesú tit- breiddust eftir dauða hans, fvrst um Rómaríki og síðar víösvegar út um heiminn. þá er og skýrt frá j starfi postulanna, kirkjusiðum, gamla og nýja testa- mentinn ; hið gamla sagt að vera lögmál, sögu- og helgi-rit Gyö- inga : hið nýja æfisava og kenn- ingar Jesú. Minst er á kirkjufeð- urna svo nefndu, katólsku trúna, vald kirkjunnar, páfann og siða- bót Lúters. J>á er og all-ítarlega 1 greinar skulu tilfærðar úr Jiessum kafla : I Og leið þú oss ekki í freistni, heldur frelsa oss frá illu. Skýring : Vér biðjum, að æfi- hrant vor liggi ekki um brautir solls og sorga, evmda og lánleys- is, spillinp’ar og manndómsmissis, heldur að samband vort við Guð fái jafnan haldist sem milli for- eldra og harna, svo vér íáum unn- ið hans verk meðan endist líf og í sátt við alla, er æfi vor þrýtur, safnast til vorra eillfu bústaða. J>essi fyssta deild kversins er, !er kent ‘‘það, sem aðgreinir Únítarisku kirkjuna frá öðrum kristnum trú- flokkum, er víðsýni í trúarefpum og einlæg tilraun að fylgjast með þörfum og kröfum vaicandi J>ekk- ingar og siðferðisþroska manna”. “Kigi að eins neitar hún útskúfun- ar-lærdómi og þrenningar-kenningu katólsku kirkjunnar, heldttr einnig gjörspillingu mannsins, cr leitt hafi af fallí hans frá Guðs boði, og að fornar trúarjátningar séu bindandi fvrir hugsun og brevtni | “Iljónabandið er undirstaða heimilisins. J>að er samningtir milli eirts karlmantts og einnar konu, að lifa saman i ást og trú- .skap í æfilangri sambúð. Sam- kvæmt J>essti heiti sínu ciga hjón- in aö elska og vernda, heiðra og varðveita hvort annað, sjúk og heilbrigð, í sorg og gleði, og yfir- gefa alt hvort fyrir annars skuld, og halda sig eingöngu hvort til annars, svo lengi sem þau lifa bæði”. “Ein af aðalskyldum foreldranna er uppeldi barnanna, að búa þau þannig undir lífið, að þau fái not- ið þess sem réttilegast og bez.t, orðið mannfélaginu til gagns og nppbyggingar og fullkomnast í öllu fögru og góðu, eftir því sem hæfileikar þcirra frekast levfa”. Með þessum tilgreiningum er málið lagt í gerð lesendanna til úrskurðar um það, hvrort nokkurt lærdómskver hafi áður verið gefið út á íslenzka tungu, sem flutt hafi göftigri trúkenningar eða fegurri siðalærdóma. Árið 1873 var Winnipeg veitt bæjarréttindi, og í ársbyrjun 1874 tók hin fyrsta bæjarstjórn við störfum með Francis Evans Cor- nish sem bæjar eða borgarstjóra. Síðan hafa bæjarstjórnarkosning- ar fariö fram á ári hverju, og 38 sinntim hefir bæjarstjórn veriö val- inn. Reyndar hafa margir ]>eirra setið tvö kjörtímabil og nokkrir chafa verið kosnir J>risvar í rennu. Einn, Alexander Logan, var fjór- ttm sinnum borgarstjóri, en }>ó ekki hvað eftir annað. I.istinn þannig : 1874— Francie Evans Cornieh. 1875— William Nassau Kennedy. 5876—William Nassau Kennedy. 1877— Thomas Scott. 1878— Thmnas Scott. j 1879—Alexander I.ogan. 1880— Alexander I.ogan. 1881— Klias George Comklin. 1882— Ale.xander I.ogan. 1883— Ale.xandee McMicken. 1884— Alefxander Logan. 1885— Charles Edward Ilamilton. 1886— llenrv Shaver Wesbrook. 1887— I.vman IMelvin Jones. 1888— I.yman Melvin Jones. 1 1889—Thoinas Rvan. 1890—Alfrcd Pearson. 1R91—Alfréd Pearson. 1892— Alevxander McDonald. 1893— Thomas William Tavlor. 1894— Thonias William Taylor. 1895— Thomas Gilrov. 1896— Richard Willis Jameson. 1897— William F. McCreary. 1898— Alfred J. Andrews. 1899— Alfred J. Andrews. 1900— Ilorace Wilson. 1901— John Arbuthnot. 1902— John Arbuthnot. 1903— John Arhuthnot. 1904— Thomas Sharpe. 1905— Thomas Shatpe. 1906— iThomas Sharpe. 1907— James II. Ashdown. 1908— James IT. Ashdown. 1909— W. Sanford Kvans. 1910— W. Sanford Evans. 1911— W. Sanford Kvans. 1912— Richard Dean W'atigh. standa og livað þau geta gert í þessu efni, áöur en næsta fylkis- þing ketnur saman. ]>css skal get- ið, að W. C. T. U. hefir beðið Fyrsta íslenzka kvenfrelsiskvenfé- lagið ttm 300 bænarskrárform, og að hvert blað rúmar 25 nöfn ; — attk þess sem önnur félög eru að gera. Málið fær íleiri og sterkari meðhaldsmenn og konur á hverjum degi, jafnvel hér í Manitoba, og níðgreinar eða flugufréttir til að hnekkja því, eru ekki eins vel þegnar nú og fyrir nokkrum ár- um, hvaða blað sem flytur J>ær. Jafnrétti allra manna — karla og kvenna — er framtíð- arinnar málefni, sem hlýtur að vinna. J>aÖ er ljós nútímans, sem enginn fær slokkið, og von, sem nær fastari og fastari fótum og vetður að virkileik. Um þetta mál geta allir tekið saman höndtim, nema J>eir einir, sem fvrir eigin hagsmuna sakir óttast það góða, sem af því mtini stafa. Satneinað- ir vinnum vér öll góð mál ; sttndr- aðir föllutn vér, — náum ekki tökum á því illa til að hrinda því út úr mannfélaginu. Og það er sigurinn, sem a n t i - kvenfrelsis fólk vonast eftir að liafa, —ef J>að iinnars liugsar nokkuð. Flestir ís- lenzkir leiðandi meun eru með okkur, aö flestum prestumim með- , töldum. Ilverjir eru þá á móti ? Fjöldi af islenzku alþýðunni eru með okkur. Ilverjir eru þá á móti ? J>e>ri sem hafa hagsmuni af að hafa meiri réttindi en annað fólk og ertt nógu vondir til að nota sér þau, svo lengi sem þeir geta ; eða Jæir, sem eru nógtt , heimskir til að telja sér trú um ]>að gagnstæða, og of latir til að hugsa sjálfir og taka á sig þá á- bvr<r?>, sem fvlgir sjálfstæðri hugs- nn a>rlegs, drenglvnds manns eða konu. — Trevstandi J>ví, að ís- lendingar taki þessti tnáli vel, er ég vðar með virðing og vinsemd, í nafni Fvrsta ísl. kv.fr.kv.fél. I Yfiriysing. Allir, sem hafa kunna eitthvað af bænarskrám Kvenréttindafélags ins í W'innipeg, eru vinsamlega beðnir að endursenda þær til Mrs. Guðrúnar Pétursson, Cor. Simcoe og Wellington, W'innipeg, svo fljótt som þeir hafa safnað svo mörgum nöfnum, sem þeir geta. Og sétt enn nokkrir þeir, sem vilja málinu vel, geta safnað nöfnum en hafa ekki bænarskrár formin, að senda eftir þeim til ofannefndrar konu. British Columbia er að taka upp sömu bænarskrána í því fylki ; og W. C. T. U., ásamt fleiri félögum hérlendum, er að hjálpa okkur hér í !Manitoha. Ilvort við sjáum okk- ur fært, að leggja þessa bænar- skrá fyrir þingið í vetur, leiðir títninn í Ijós. En allir, sem vilja stuðla aö ]>vf, ættu að gera sitt bezta til að hjálpa, senda blöðin í tíma, svo félögin sjái, hvar J>att Margrét J. Benedictssott. LAUSA VÍSUR. Sól af tiudi svífur Itátim, sveipast }rndi jörðin græn ; guðdóms-myndir glitra á hæðum glatt við findin stimar-blæ. Fegurst sjón er faðir gaf, foldar björtu strindi : Sólin þegar sveigir af svelluðum fjallatindi. Fold að skoða, er grundin grær, gleði boða efni ; morgun roða blíðtt blær báru loga gefni. Roberts-tanga búi. ISLENZKAR BÆKUR Eg undirritaður hefi. til sölu riá- lega allar íslenzkar bifkur, setn til eru á markaðimim, og verð að hitta að I.tindar P.O., Man. Sendið pantanir eða finníð. Neils E. Hallson.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.