Heimskringla - 22.02.1912, Blaðsíða 6

• Bla,
WIKNIPEO, 22. FEBR. 1312.
HEIMSKRIN GLA
Sherwin - Williams
PAINT
fyrir alskonar hásmftlninarg-
Prýðingar tfmi nálgast nú.
Dálftið af Sherwin-Williama
húsmáli getur prýtt húaið yð-
ar utan og innan. — B rúkið
ekker annað mál en þetta. —
S.-W. húsmálið málar mest,
endist lengur, og er áforðar-
fegurra en nokkurt annað hús
mál sem búið er til. — Komið
inn og skoðið litarspjaldið.—
CAMERON & CARSCADDEN
QUALITV IJAHDWARE
Wynyard, - Sask.
MARKET HOTEL
146 Princess St.
A móti markaOnnm
P. O'CONNELL, cigandf, WINNIPEQ
Bezta vínfðng: vindlar og aÐhlynnÍDg
góö. Islenzkur veitingamaöur P. S.
Anderson, leiöbe nir Islendingnm.
JIMMY’S HOTEL
BEZTO VÍN Oö VINDLAR.
VÍNVEITARI T.H.FRASER,
ISLENDINOUR. : : : : :
Jamos Thorpo, Elgandl
Smá-hugleiðingar.
bertdale.
7. febr. 1912.
Fátt skeSur hér maxkbert. T í S-
i n má heita all-góS, þótt manni
hafi veriS hálfkalt meö köflum. —
HeilbrigSi fólks í betra fagi,
lundin glöS o,g talsvert af skemti-
fundum í bygSinni ; því ekki er siS
ur baendaþjóSarinnar, aS sofa all-
an vetrartímann, enda hafa flestir
æSi-mikiS aS starfa,, sem gripi
eiga.
Rétt nýlega hefir Mr. Stephan
Thorne keypt hluta í
v e r z 1 u n þeirra Pétursson &
Veum i Foam Lake bæ. Er í orSi,
aS Mr. ólafur Pétursson (seljand-
itm) ætli aS setjast aS í Winnipeg
°or revna aS selja þar eitthvaS af
þessu bæjarlóSarusli áður en ein-
skatturinn gerist þar ríkjandi. Og
því skal ég trúa, aS hann geti sér
ekki lakari orSstýr þar, en margir
hinna, nema honum fari aftur viS
samneyti viS ykkur þar innifrá.
Óhætt mun aS fullyrSa-, aS Mr.
Pétursson hafi heldur kynt sig hér
vel en hitt, og er þó lögum siSur
aö hnýta viS verzlunarmönnum.
En mér hafa reynst þeirra g-æði
jafn breytileg og annara manna,
og þekki ekki, aS menn verSi
mannkostarýrari í þeirri stöSu en
ella.
Islendingur, S. G. Johnson
(nýkominn í landiS) er nú aS
byggja stórt matsöluhús í Foam
Lake bæ, og hygst muni ná sínum
hluta af þeirri verzlun þar, þótt
þar séu þegar tvö sams konar
hýsi og stórt veitingahús.
gefa slík skrautblöS út í "maga-
zine’’ stærS, þvi þau myndu keypt
af mörgum fyrir 25c eintakið, ef
þau væru til lausasölu. En í þessu
broti eru þau mjög óhentug, og
get ég til, aS fáir eigi,þau heil eft-
ir fyrsta lestur, og sjaldan munu
þau tekin upp næsta ár til lest-
urs, aS eins vegna þess arna. þaS
ætti aS vera hagur, aS gefa þau
út í bókarformi.
Næst er ég, aS hugsa um, að
segja þér irá, hvað er í þessu
blaSi, rétt til að minna þig á, aS
þaS hafi veriS lesiS hér.
_________ J- E.
Úr bréíi frá
Saskatchewan.
30. jan. 1912.
þaS hefir veriS býsna svalt nú
undanfarna daga. Suma morgna
yfir 50 stig neSan zero. ViS, sem
hlutum þaS hlutskifti, aS fást við
þessa fénaSarhirðingu, hefSum ekk-
ert á móti, aS þaS væri ögn
hlýrra, og það er ekki frítt um, aS
okkur vökni um augu, þegar viS
rennum huganum til ykkar í bæj-
unum, sem megiS sitja inni í hlýj-
utn liúsum og þurfiS ékki aS fara
iit, nema rétt til aS viSra ykkur.
Og það er stundum ekki frítt um,
að það grípi okkur gremjublandin
hugsun yfir því, aS himnafaSirinn
skyldi geta fengiS af sér, aS miSla
svo misjafnt lífskjörum milli barn-
anna sinna, og ekki láta alla hafa
svipað fyrir því að afla ofan í sig,
— eins og mig minnir þó að hann
hafi gert ráS fvrir.
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Stmraca Billiard Hall 1 Norövestnrlandini)
Tln Ponl-bnrö —Alskonar vfnoa •'fndlar
Qlstln^ og fnOI: $1.00 á dag og þar yflr
liMiinon A. Heim.
Eiorendor.
MARTYN F. SMITH,
TANNLÆKNIR.
Falrbalrn Blk. Cor Maln & Selkirk
Sérfræðingur f Grullfyllingu
og öllum aðgerðum og tilbún
aði Tanna. Tennur dregnar
án sársauka. Engin veiki á
eftir eða gðmbólga. —
Stofan opin kl. 7 til 9 á kveldin
Office Heimilis
Phone Main 6944. Phone Main 6462
A. S.TORBERT’S
RAKARASTOFA
Er 1 Jimmy’s Hótel. Besta verk, Ag»t
▼erkfœri; Rakstnr I5c en Hárskuröur
25c. — óskar viöskifta íslendinga. —
A. H. IIAKH A li
Selur llkkistnr og annast nm átfarir.
Alinr útbáuaönr sA besti. Enfremnr
selur hann al.skouar minnisvaröa og
legsteina.
121 Xena St. Phone Garry'2152
Winnipeg Andatrúar Kirkjan
horni Lipton og Sargent.
Snnnndagasamkomnr, kl. 7 aö kveldi.
Andartrúarspeki þá útskirö. Allir velkom*
nir.
Fimtndagasamkomnr kl 8 aö kveldi,
hnldar gátnr ráöuar. Kl. 7,30 segul-lœku-
ingar.
Vel líkar mér s v a r þ i t t til
“spyrjandans í kjapta-
s t ó 1 n u m”. Mig minnir þú hafa
tjáS þig andvígan kaghýSingum til
forna, en ef þt'x hefir ekki gefiS
þessum kunningja laglega ‘á hann’,
þá kann ég ekki skell að greina!
það bezta viS svar þitt er það, aS
það er hending aS gagni til ýmsra
annara, sem líklegri eru til aS
færa sér góS ráð í nyt, heldur en
þessi sérgæSings-brennivínsdeli.
Stórmannlegt flnst mér vera til-
boS þeirra Gimli-búa í sambandi
viS uppsetningu minnisva rSa
Jóns SigurSssona r,— svo
að jafnvel Winnipeg Islendingar
hafa haft á orSi aS gera miSur,
nfl. að leita enn almennra sam-
skota íyrir kostnaðinum. Eiga
Gimli-menn almenna stórþökk
skylda fyrir slíka rausn. En þrátt
fvrir þetta, og þrátt fyrir þaS, þó
margar ástæSur muni færSar fyrir
því, aS Gimli bær sé rétti staSur-
inu fyrir styttuna, þá skal mig
furSa mjög, ef aSal-nefndin sér
ekki fleiri eSa sterkari rök er mæla
með, að henni sé valiS sæti í WTin-
nipeg. því fer fjarri mjög, aS
Gimlungar eigi snevpur skyldar
fvrir þessa kröfu sína.
þótt nú sé nokkuS langt liSið
frá jólunum, langar mig til aS
minna þig á, aS L ö g b e r g
g a f ú t einkar myndarlegt núm-
er af sjálfu sér um það skeiS. Og
hafir þú lesið þaS eSa séS þaS, er
ég viss um, að þaS hefir glatt þig
mjög, og um leið vakið hjá þér
djúpa sorg yfir því, að þér skyldi
gleymast, a6 klæSa Hkr. í spari-
fötin um sama leyti, svo bæSi
þokka-hjúin heíðu getað litiS há-
tíðlega út.
Ég held það væri heppilegt, að
En nú kvaS þetta eiga bráSlega
að lagast, því okkur var sagt þaS
nýlega í óspurSum fréttum, að
eitt stórmenni Canada hefði sett
þaö fram nýlega., aS hann gæti
látiS gras spretta á strætum Tor-
onto og Ottawa borga, eins og
hvar annarstaSar í ríkinu ; og ef
þeir geta framleitt lífsnauSsynjar
sínar í bæjunum þar eystra, sé ég
ekki því þiö eigið ekki eins hægt
með það í Winnipeg ; og léttir þá
á okkur hændaræflunum, aS strita
viS að halda í ykkur lífinu. ;
Mig minnir, aS ég sæi einhvers-
staSar í sumar í einhverju blaði
smágrein, sem var lítilsháttar að
pikka títuprjónum í þá, semi höfðu
látiö á sér skilja, að minningar-
sjóðir gætu orðiS meira til gagns
en minnisvarSar. í þessari grein
eSa ritgerö var ekki pikkaS djúpt,
enda varS enginn til aS sletta bót-
um á þessa frávillinga, og held ég
þó, aS ef skýr maSur hefSi lagt
þeirri hugmynd liSsyrSi, liefði
hann getaS fundið þar margt til
málsbótar. Og nú eruS þiS aS
flytja minnisvarSa Jóns SigurSs-
sonar hingað vestur. Sumum af
okkur finst þaS, sem aörir starfa,
sé líkt og þegar börn eru aS leika
sér. — Langt er frá þvi, aS mér
detti í hug, aS gera lítið úr þeirri
viSurkenningu, sem J. S. er sýnd
íyrir starf hans ; en ekki get ég
séS, hvaSa þýöingu það hefir fyrir
íslendinga, að flytja minnisvarða
hans hingað vestur. Ég býst ekki
viS, aS hérlendir menn líti á hann
stórum augum, eSa fari að grafa
eftir verkum hans sér til fyrir-
myndar ; og ég held, aS landar hér
verSi húnir aS tína íslenzkunni,
þegár þeir verSa þaö fyrir Canada
sem hann var fyrir ísland.— Vit-
aniega finst mér ég skilji tilgang
nefndarinnar, og er hann göfugur,
sem hlýtur aS vera sá, aS hún
ætlast til, að minnisvarðinn valdi
þeim áhrifum, aö í nálægri tíS
verði þaS einn eða fleiri ísknding-
ar, sem starfi svo til velferðar fyr-
ir Canada þjóSina, að hún reisi
honum eða þeim minnisvarSa við
hliS Jóns SigurSssonar. Og hve
mikiS, sem ég vildi nú óska, að
þetta rættist, finst mér ég ekki
geta fundið, að sl kt muni eiga sér
staS, sízt í nálægri framtiö. Eg
held aS Islendingar hér séu ekki
enn sem komiS er brautrySjendur
í hérlendu starfslifi. þaö er líka
hægra, aS fylgja öSrum á sléttum
vegi, en aS rySja hann. AS vera
brautrySjandi er heldur hvorki
næðissamt né fengsælt, og oft ó-
víst, að menn g.eti náð takmark-
inu. En þaS er nú samt eini veg-
urinn til þess aS geta átt nokkra
von um, aS eignast eilíft líf ; og
ekki finst mér, að ég sjái votta
fvrir því, að nokkur í þessu ná-
grenni verSi í nálægri tíö tekinn í
guöanna tölu.
Hér bólar ekki yfirleitt á miklu
víðsýni. þaS getur varla, heitiS,
aS þaS sé nema ein braut, sem viS
löbbum eftir, og hún er úr kofan-
um og inn í kirkjuna ; og viS er-
um svo varasamir, aS fara ekki út
af slóðinni, til aS villast ekki, aS
þó stjórnirnar, eða framfarafélög,
svo sem KornyrkjumannafélagiS
(Grain Growers Association) sendi
beztu menn, sem völ er á, til að
halda fyrirlestra, og sem oftast
eru fræSandi og skörulega fluttir,
— þá getur varla heitið, aS þar
finnist Islendingur ; og þó aS hóp-
ar af yngri mönnum séu á staðn-
um, fást þeir ekki til að koma
þangaö. þér finst máske þetta fela
í sér ásökun, sn þaS er samt satt.
Skyldi það vera í öðrum bygSum
líkt þessu ?i Ef svo er, eigiS þiS,
ritstjórarnir, heilgat skylduverk
fyrir hendi, aS bera á borð fyrir
okkur þá kjarnfæSu, sem auki
okkur þaS lífsfjör og skilning, aS
viS sitjum ekki aSgerðalausir,
þegar aSrir meS erfiSismunum eru
að berjast fyrir okkar eigin hags-
munum. því ég sé ekki, hvaðan
annarsstaSar fr,á þess er að vænta.
því þaS er vafalaust, aS sérstök
fréttablöS eru lesin meira en
nokkuS annaS, og ég býst viS, að
miklu leyti aS taka leiStogastöÖ-
una. — Og hvaS íslenzku blöSun-
um viðkemur, meS aS auka í okk-
ur starfslíf og víSsýni, býst ég við
aS yfirleitt sé vænst eftir, aS
Heimskringla leggi sinn fulla skerf
til þess bráSnauSsynlega viSur-
væris.----1----
Fréttabréf.
MARKERVILLE, ALTA.
(Frá fréttaritara Hkr.).
/ 10. febr. 1912.
SíSan fyrir miSjan næ&tliSinn
mánuS hefir tíöin verið hér inndæl
— staöveöur meS litlum frostum,
og hlýveður um daga., svo snjór
hefir sigiS aS miklum mun ; ak-
brautir víöa orðnar auðar og ak-
færi því vont, og er útlit fyrir, að
þaS endist of stutt.
Fram að þessum tíma hefir
þresking staöið yfir á ýmsum stöð
um hér vestra, og enn mun tölu-
vert óþreskt sumstaSar, sem eigi
mun veröa þreskt fyr en í vor.
Alment er góð líSan og heil-
brigiði hér meSal fólks. SigurSur
Magnússon, bóndi viö Markierville,
hefir veriS um lengri tíma þjáSur
af heilsuleysi innvortis j hann var
fluttur á sjúkrahúsiS í Red Deer
fyrir nokkru síSan og skorinn þar
upp ; hann er kominn heim aftur,
en 'hcfir ekki fengiS neinn veruleg-
an bata vanheilsu sinnar enn sem
komiS er ; læknar hafa veriS í efa
um, hvaö að honum gengi.— J. P.
Bardal, sem handleggsbrotnaS viS
þreskivél þeirra bræSra snemma í
vetur, er á góSum batavegi.
MikiS er bundiS og selt hér um
sveitirnar af ræktuSu heyi, og
hafa bændur fengið fyrir tonnið
$8.00—$9.00 heima hjá sér, bundið,
en verSa aö borga $2.25 fyrirr
bindingu á því. Alt er þaS selt
norSur að brautunum, sem veriS
er aS byggja vestur um til Rockjij
Mountain House.
Markaður stígur hér upp &
flestu. Nautgripir lítur út fyrir
aS komist í afarverS ; talaS er um
$50.00 og upp fyrir kýr vetrar eSa
vorbærar, og búist er viö háu
veröi á feitum gripum í vor, og
kjöt er nú í afarverSi, 9c og upp.
Alt bendir til þess, aS atvinna
verði hér framvegis góS, ef veðr-
átta spillir ekki fyrir, aS geta not-
aS þau tækifæri, sem eru mörg og
mikil hér nær og fjær.
1
TEKIFÆRANNA I.AND.
Hér skulu taldir aS eins fáir þefrra miklu yfir-
buröa, sem Manitoba fylki býSur, og sýnt, hvers-
vegna allir þeir, sem óska aS bæta lífskjör sín, ættu
að taka sér bólfestu innan takmarka þessa fylkis.
TIL BCNDANS.
Frjósemi jarSvegsins og loftslagiS hafa gert Mani-
toba heimsfræga, sem gróSrarstöS No. 1 hard hveitis.
Manitoba býSur bændasonum ókeypis búaaöar-
mentun á búnaSarskóla, sem jafngildir þeim beztu
sinnar tegundar á ameríkanska meginlandinu.
TIL IDNAÐAR- OG VERKAMANNA.
Blómgandi framleiðslustofnanir í vorum óSfluga
stækkaudi borgum, sækjast eftir allskyns handverks-
mönnum, og borga þeim hæztu gildandi vinnulaun.
Algengir verkamenn geta^og fengið næga atvinnu meS
beztu launum, Hér eru yfirgnæfandi atvinnutæki-
færi fyrir alla.
TIL FJARHYGGJENDA.
Manitoba býSur gnægS rafafls til framledSslu og
allskyns iSnaðar og verkstæða, með lágu verði ; —
Frjósamt land ; — margvíslegar og ótæmandi auðs-
uppsprettur frá náttúrunnar hendi ; — Ágæt sam-
göngu og flutningatæki ; — Ungir og óSflugia vaxandi
bæir og horgir. — Alt þetta býður vitsmunum, auS-
æfum og framtakssemi óviSjafnanleg tækifœri og
starfsarS um fram fylstu vonir. Vér bjóðum öllum
aS koma og öðlast hluttöku í velsæld vorri og þrosk-
un. — Til frekari upplýsinga, skrifið :
JOS. HARTNEY, 77 York Street, Toronto, Ont.
JOS. BURKE, 178 Logan Avenue, Winnipeg, Man.
A. A. C. LaRIVIERE, 22 Alliance Bldg., Montreal,
J. F. TENNANT, Gretna, Manitoba.
J. J. UOIillEN,
Deputy Miuister of A^riculture and Iramigration.'.Wirm’peg;
VlTUlt MAÐUR er varkár nieð að drekka eingöngu
hreint öl. þér getið jafna reitt yður á.
Drewry’s Redwood Lager
þaS er létturj freySandi bjór, gerBur eingöngu
úr Malt og Hops. BiSjiS ætíð um bann.
E.L.Drewry, Maniifactorer, Winnipeg
S y 1 v í a 151
‘Nógu írisk til aS hlusta á nokkuð, sem ég ætla
aS segja yöur ?’ sagði Lorrimore.
‘HvaS er það?’ sagSi hún og horfSi á hann.
‘Ekkert hættutegt, sagði hann. ‘þaS eru engar
fleiri slæmar fregnir nú’.
‘Nei, fyrir mig geta engar fleiri veriS til’, sagöi
hún blátt áfram.
‘Mér dettur í hug, aS opinbera yður áform mitt,
og ég vona, aS þér svarið mér hreinskilniskga, Syl-
vía’, sa<r5i hann glaölega. ‘Læknirinn heldur aS þér
þurfið umbreytingu, og aS þaö væri bezt fyrir ySur,
að yfirgefa Wildfall’ •
‘Já’, sagSi hún kæruleysislega.
‘Nú hefir mér komiS til hugar, aS fara straoc.
Hvaö segiS þér til þess, aS verSa mér samferSa?’
aagSi hann.
Sylvía horfði á hann hugsandi, en þagSi.
‘Ég ætla aS feröast ennþá í nokkra mánuöi, og
viS álítum öll, aS slík umskifti verSi ySur til góSs.
AuSvitaS geriS þér eins og ySur sýnist, hvort þér
vilþS koma meS mér, vera hér kyr eSa fara aftur til
Lorn Hope’.
Hún skalf sem strá í vindi.
‘Fara þaiJgað aftur — án Jacks’, sagSi hún.
‘Nei, nei’, sagSi Lorrimore fljótlega. ‘ViljiS þér
þá koma meö mér ? Ég skal útvega góSa stúlku
ySur til skemtunar, og hún og ég skulum stunda
ySur’.
Hún rétti honum hendi sina.
‘Hvers vegna gerið þér ySur svo mikla fyrirhöfn
tneð mig?’ spurSi hún.
I.orrimore brosti.
‘1 fyrsta lagi af því, aS þér getiö ekkert sjálfar’,
sagSi hann. ‘Og ein spurning enn : Mig langar til
vita um vini yðar og ættingja, Sylvía’,
Hún hristi höfuðið.
152 Sögusafn Heimskringlu
‘Ég hefi enga’, sagSi hún, ‘ég hafði að eins Jack,
ot nú —’
Lorrimore sá, aS gagnslaust var aS spyrja um
þetta.
‘Viljið þér þá koma með mér?’ sagSi hann.
‘þegar við komum til Englaaids, fáum viö ef til
vill aS vita, aS þér eruS ekki jafn vinalausar einsog
þér haldið’.
‘Getur veriS’, sagði hún kæruleysislega. ‘iÉg
veit ekki. En ég fæ að vita það á ákveönutn tíma’.
Hún þreifaði eftir skjalabögglinum, sem hún bar á
brjósti sinu.
Á þessu augnabliki kom læknirinn og kona hans
inn, og Lorrimore sneri sér viS til aS heiisa þeim.
‘Ungfrú Sylvía og ég erum aS koma okkur sam-
an um framtið hennar. Nær haldið þér aS viS get-
um fariö, læknir?’
‘Eftir fáa daga’, svaraSi hann.
Frú Langley laut niSur og kysti Sylvíu.
‘GóSa stúlkan mín, — ég mun sakna ySar mikið,
en það er bezt aS þér fariS’.
‘lÉg vildi helzt geta íengiö kvenmajin til aS vei'ð.x
henni samferöa’, sagSi Lorrimore, uir ieið og hann
gekk til dyranna meS lækninum.
‘Ég hefi hugsaS um þaS, og skal útvega ein-
hverja. þér viljiS eflaust fá áreiSanlega stúlku,
sem hvorki er of ung né of gömul, og getur veriS
félagssystir hennar jafnfrámt því að hjúkra henni’.
‘Einmitt’, sagSi Lorrimore. ‘En ég er hræddur
um, að þaS verði erfitt að finna hana í gullnema
þorpi'.
‘Já’, sagSi læknirinn hugsandi.
Meöan hann talaði, varö honum litiö á Mercy
Fairfax, sem stóS fyrir utan tjaldið. Hann lagSi
hendi sína á handlegg Lorrimores.
'þarna stendur einmitt sú, sem við þurfum’,
sagði hann, ‘ef hún vill íara’.
Lorrimore horfSi á föla, sorgbitna andlitiS. —
‘Hver er hún?’ sagöi hann. ‘Ég sá hana áSan, þegar
ég kom hingað’.
‘Hún kom hingaS meS okkur, sem fylgdarmær
konu minnar’, svaraSi læknirinn. ‘Ég kyntist henni
fyrst í sjúkrahúsi í London, þar sem hún var hjúkr-
unarkona, og meSal þeirra beztu lika. Hún vakti
eftirtekt mína meS því hve kyrlát hún var. Lítið
þér á hana núna’.
Lorrimore leit til hennar og virtist hún einkenni-
leg.
‘Kv.enmaöur, sem á æfisögu’, sagSi hann.
‘Einmitt’, sagði læknirinn. ‘En betri kvenmann
þekki ég ekki’.
‘Ég vil hana’, sagSi Lorrimore. ‘Mér fellur svip-
ur hennar mjög vel. TaliS þér viS hana’.
‘Mercy’, sagSi læknirinn. ‘Lávarðurinn og ég
vorum að tala um yður’.
‘Ég veit það, ég lieyrði nærri alt, sem þið sögS-
uö’.
‘Nú, jæja’, sagSi læknirinn, '‘hverju svariö þér
þá ? Viljið þér fylgja Sylvíu ? ViS söknum ySar,
en —’
Varir hennar skulfu eitt augnablik.
‘Já, ég skal fylgja henni', sagöi hún.
I i !
Sögusafn Heimskringlu
XXI. KAPlTULI.
Efiatvik Nevilles.
Tvteim dögum síSar en bardaginn við ræningjanæ
átti sér stað gekk Locket og ‘áflogamaSurinn’ út f
skóginn, þar sem bardaginn stóð, og fundu þar
mann liggjandi undir stóru tré.
‘Sjáum nú til’, sagði Lockpt, ‘einn af okkar
mönnum hefir verið ‘á túr’. Nei, nú er ég hissa, —
þaS er ‘GræninginnV
En ‘áflogamaSurinn’, sem hafði miklu meiri
reynslu í þessum,efnum en hinn, hristi höfuðiS.
‘Mér virðist’, sagSi hann um leiS og hann sneri
Neville viS svo andlitið vissi upp, ‘aS þetta sé enginn
‘túr’. Sé ‘Græninginn’ ekki dauður, þá er hann ná-
lægt því’.
Locket knéféll viS hliðina á honum og rannsakaSi
hann.
'þaS hefir veriS reglulegur hardagi’, sagSi hann.
‘Nú skil ég alt. Hann hefir ætlaö aS fara burt meS
leynd, og þá hafa ræningjarnir ráSist á hann. Er
hann dauSur ?'
‘Áflogamaðurinn’ hristi höfuöiS og sagSi: ‘Hann
er særöur á höfðinu og öörum fætinuim'.
‘HvaS sem um sárin ex að segja’, sagöi Locket,
‘þá verðum viS að fara meB hann til Lorne Hopef
Geti Doc bjargaS lífi hans, þá gerir hann þaS, ef ekki
— þá gerum viS útför hans myndarlega’.
þeir fluttu Neville með sér til kofa hans, þó þaS
væri erfitt fyrir tvo menn, og þqgar þeir fundu Meth
var hún nær því orSin brjáluS.
þegar hún sá Neville, rak húb upp ógurlegt hljóS,.