Heimskringla - 27.06.1912, Blaðsíða 4

4. BLS.
WINNirEG, 27. JÚNl 1912.
HEIMSKBINGCA
%tf - ♦__al. -oí ^.1««. pcbished every thcrsday. by
Hcttnpfxtiaia
HEIMSKRINGLA NEWS & PUBLISHING COMPANY, LIMITED
Ver6 blafisÍDS 1 Canada na BBndarlkinm. $2.00 um érib (fyrir fram bnraaö)
Sent til Islands $2.00 (fyrir fram borgaö).
B. L. BALD WINSON. Edilur <í- Mannwr
729 Sherbrooke St., Wmnipeg. Box 3083 Phone Garry 4110
Eiga íslendingar að
flytja til Canada?
atiöæfum — miðað við tölu þeirra
— eins ojr þeir hafa fjert í Winni-
pejr borg.
það getur því hvorki verið af
eimin revnd, né heldur af þeirri
þekkinjru, sem vér vitum að hann
hefir á ástandi annara samlanda
hans hér vestra, að hann andmael-
ir innilutningi íslendinga hingað.
Óhugur hans getur því ekki, að
því vér fáttm
en því, að hann vantrevstir því
fólki', se-m n.ú hyggir ísland, til
þess, að geta rutt sér hraut til
efnalegs sjálfstæðis í þesstt mikla
ojr (róða lándi, þar sem hann veit
að þúsundum fólks vors hefir á
liðnum árttm liðið vel ojr líður æ
Ritgerð ein löng með þessari
fyrirsögn, eftir herra Pál Bergsson
hér í borg, var prentuð í Heims-
kringlu þann 14. des. sl. það var
um hana eins og margaar aðrar
aðsendar ritgerðir, sem birtar hafa
verið í þessu blaði, að hún sýndi
ekki skoðanir ritstjórans á máli
því, er hún ræddi, þó hins vegar
vér findum ekki neina knýandi á
stæðu til þess að andmæla henni
þá þegar, af því —
1. Að vér álitu.m lesendur nægi-
lega skarpskygna til þess að
taka tillit til þess, hvaðan og
af hverjum hvötum hún var
runnin,
2. Að vér töldum áreiðanlegt, að
landar vorir hér vestra mundii
fljótlega átta sig á villunum,
.^em í henni eru, og því einnig,
að íslendingar á íslandi mundu
— af þeirri þekkingu, sem þeir
eru væntanlega búnir að öðl-
ast á ástandi landa vorra hér,
af þeim bréfaskrifum, sem þeir
hafa liaft við ættingja og vini
hér vestra — láta sér skiljast,
að ekki mvndi ritgerðin á-
bvggiieg í alla staði, og sízt
af öllu sti ályktun, sem höf.
kemst þar a.ð, — þeirri, som
sé, að ekki sé ráðlegt fyrir ís-
lendinga að flytja til Canada.
sem ekki eru kunnugir ástandinu
i hér vestra., skapar hann reiknings-
| dæmi á þessa leið :
Fyrir mann með konu og 5 börn
gerir hann mánaðarleg útgjöld hér
í borg $83.80, sem er sama og | ðetur með hverju líðandi ári
$1,005.60 á ári. En inntektir þessa
1 sama manns gerir hann ráð fyrir
! að verði frá $40 til $50 um mán-
uðinn, o.g telur að þeir séu hepnir,
1 sem það hafi. Rétt virðist því að
fara hér meðalveginn Og telja inn-
tektirnar $45.00 á mánuði. það
[eru $540.00 um árið-
ar og* æfðar stúlkur fá yfirleitt
talsvert hærra kattp, eða $9.00 til
$10.00 á viku, fyrir 9 tima vinnu.
En duglegustu konur vinna fyrir
alt að 12 til 14 dollars á viku.
Og svo þykir kvenfólki hér verk-
stæðavinnan aðgengileg, að það
kýs hana langt um framar, en
vinnu í vistum í algengum fjöl-
skylduhústim, hvaða kaup sem þar
séð stafað af öðru jer boSlfi-
Ekki fær HeimskHngla samþykt
þá staðhæfing hr. Bergssonar, að
ar j
á- I Niðurstaðan hjá herra Bergsson
verður því sú, að 5 harna faðiriun
ej'ði óhjákvæmilega $1,005.80 á ári
en vinni ekki inn nema $540.00 á
satna tíma. Eftir þessu.m ú.treikn-
ingi ætti hann að komast í skuld
á árintt sem næmi $465.80, eða ná-
kvæmlega 1722 kr. 72 au.
Er það nú algerlega víst, að rit-
stjórar blaðanna á Islandi, eð'a
|>eir af þeim, að minsta kosti, sem
dvalið haia langvistum hér vestra,
Ifyrra Bergsson
legttm vesturförúm niður í flokka,
og telur :
a) Bæridttr með fjölskyldurv
b) Einhleypa karla óráðsetta.
c) Einhleypa karla ráðsetta.
d) Einhle.ypar konur.
Hann tekur það skýrt fram, að
einhleypt fólk með einbeittum
vilja til að komast hér áfram,
geti grætt penin,ga fljótar enn
heitna, og gefttr sem ástæðu fyrir
þvi það, óag j raun og veru sé
óráðsmennirnir séu hér fjölmenn-
I asti hópur landa vorrá. það eru
oss vitanlega ekki nema tiltölu-
j lega fáir karlmenn af öllum þorra
landa yorra hér, sem þannig mega
flokkast. S.em betur fer, er allur
skiftir væntan- Þorri karIa langl yfir hafnir,
að mega teljast óráðsmenn ; þó
liins vegar megi segja, aö menn
evði hér til skemtana og í ýmsan
annan óþarfa miklu meira fé en
æslýlegt væri. En þetta er sam-
ciginlegt með öllu ungu fólki, og
stafar- af því, hve létt' hér er að
innvinna sér fé ttmfram það, sem
j lífsþarfirnar krefjast. En þrátt
! fvrir það, að fólk vort v,er meirti
fé til skemtana, heldur en vera
I þvrfri, þá er inntektamagn þess
! hér svo langt vfirgnæfandi beinar
(ð attðsafnið vex
! hér ekki svo mjög dýrt fæði og | ntgjaldaþarfir,
! húsnæði". í þessari setningu má | með hverju líðandi ári.
jheita 'að felist kjarni málsins, sá, j Ver teljum, að samkvæmt lið-
j að rétt álitið sé lífskostnaðurinn j inna ára revnslu og samkvæmt
— fæði og húsnæði — ekki mjög | vitnisburðum allra þeirra, er um
i dýrt hér vestra. það er algerlega j atvinnu og kaupgjaldsmál hafa
lóhætt að fullyrða, að einhleypir ! ritað hér, þá sé það sýnt, að alt
sjái það ekki, að eitthvað ajvar-.j handverksmenn hér vinna á eirium einhlevpt fólk getur grætt vel fé
En nú er það ljóst orðið, að
ýmsir hlaðstjórar á íslandi hafa
notað þessa ritgerð herra Bergs-
sonar til þess að fæla fólk frá að
flytja til Canada, og að þeir hafa
ennfremur levft sér — sumir þeirra
áreiðanlega mót betri vitund —, að
hakla því fram, aö ritgerð þessi
hlvti að fara með r é t t
mál, í öllum atriðum, af því að
ritstj. Heimskringltt hafi ekki ipót-
mælt henni.
þess vegna gefst
blaðanna á íslandi og allri alþýíStt
Islands það hér með til kvnna, að
ritstjóri þessa blaös aðhvllist ekki
eða samsinnir ritgerð herra Bergs-
sonar, hvorki að anda hennar, efni
eða álvktun.
þvert á móti er það einlæg sann-
færing vor, bvgð á nálega 40 ára
hersónulegri reynslu liér í landi og
Jteirri þekkingtt, sem sú reynsla
hefir veitt, að sem allra flestir
hratistir og dugandi karlar og
vel í þvi fvrir sjálfa
til Canada, því fvrr,
konur gerðu
sig, að flvtja
þess betra.
Saga landa
sl. 40 árum
lega athugavert hlýtur að vera við
þennan útreikning hr. Berg.ssonar ?
Hvernig myndi ástand vor Vestur-
íslendinga vera, ef þetta gengj til
hér eins og hr. Bergsson segir það
ganga? Mtindum vér ekki fyrir
löngu vera sokknir í það hyldýpi
skttlda og örbirgöar, að vér ætt-
um þaðan enga viðreisnar von ?
það kann aS vera mögulegt, að
gabba einstöku hugsanasljófa og
óupplýsta vesalinga með skýrslu
herra Bergssonar. Pin það ætti
ekki að vera minna heimtandi'”'af
ritsjórum blaðanna á íslandi, en
að þeir gætu gert sér grein fyrir
því, að maðurinn ga.t ekki hafa
sagt satt í ritgerð sinni.
það var af því, hve þetta virt-
ist vera algerlega auðsætt og öll-
ttm skiljanlegt, að Heimskringla
taldi óþarft, að andmæla ritgerð-
inni. Og Ifeimskringla hefði ekki
nú tekið mál þetta til umræðti, ef
fslenzktt r tstjórarnir hefðu ekki
nú ritstjórum lævíslega notáð þögn blaðsins sem
sönnun þess, að ritjrerðin væri á
réttum röKum bj'gð.
Herra Bergsson tekur það fram
strax í upphafi þessarar umgetnu
ritgerðar, að hún sé til orðin af
því, að hann hafi frétt að "margir
heima á Fróni hefðu vesturfara-
httg og myndti fjölmenna hingað".
Hontim var sýnilega ant um, að
koma þeim í tíma í skilning um,
að þeir gerðu e k k i rétt í, að
flvtja hingað vesttir. .
degi fvrir því kaupi, er nægir til
í að borga viku fæði þeirra og hús-
’ næði. J)að þarf því engum rök-
semdum að beita til þess að sýna,
! að slíkir menn jreta grætt hér
mikið fé, séu þeir eins Og þeir eiga
að vera, reglusamir, og fari vel
með vinnulaun stn, — séu ráðsett-
í ir. Oráðsseggirnir vinna fyrir alt
eins hátt vinnukaupi eins og reglu-
mennirnir — þegar þeir vinna —,
en g‘al1inn er, að þeir stunda ekki
vinnu eins stöðugt eins og ráð-
settu mennirnir, og fara þess utan
ver með það fé, sem þeir vinna
fvrir. Slíkum mönntim verður
getur grætt vel
j hér í landi, ef það, eins og herra
j Bergsson tekur fram, hefir ein-
j beittan vilja til þess.
J)á er að thuga lífs og fram-
j sóknarmöguleika' fjölskyldumanna,
sem hingað flytja, og sem herra
Bergsson viröist vilja koma lönd-
tim vorum á Islandi til að trúa,
að hér hljóti að safna sktildtim
svo nemi 1722 krónum og 72 aur-
um á ári.
])ess skal þá fyrst getið, að það
hefir aldrei komið f.yrir síðan ís-
lendingar fóru að flvtja vestur um
haf, að fjölskvldttmenti hafi safnað
sjaldan mikið við hendtir fast. slíkum skuldum, sem hr. Bergsson
Jieir slæpast í iðjuleysi og svalla
;oft, þegar þeir ættu að stunda þá
vellatinuðu vinnu, sem þeir eiga
kost á, að fá hér á llestum tím-
jum ársins. En hrakf,arir þeirra eru
ekki landl þessti að kenna og eng-
| um nema sjálfum þeim. Slíkir ná-
ungar ættu aldreí að flytja hingað
vestur. Canada kærir sig ekkert
j um þá, þarfnast þeirra ekki, því
| að þeir verða ekki ]andi þessu til
uppbyjrgingar frekar en fósturjörð-
(inni, sem hefir alið þá. Sjálfum
! sér eru þeir jafnan gagnslattsir og
meöborgtirum sínum til ama. —
Heimskringla samþvkkir algerlega
I þá skoðttn herra Bergssonar, að
læssir náungar ættu ekkj að flvtja
j hingað vestur ; heldttr ættu þeir
að sitja sem fastast á ættjörðinni,
j bar sem aðgangurinn að sveitar-
i stvrk er beinn og greiður og letin
gerir ráð fyrir. ]>eir hafa yfirleitt
verið sjálfbjarga strax frá upphaíi
og einatt þokast heldtir áfram ög
Upp á við efnalega, jafnvel á fvrstu
! árunum, og þegar heilsubrestur
í eða önnur ófvrirsjáanleg óhöpp
hafa komiö fyrir, þ,á hafa landar
vorir hér rétt þeim hjálpandi vin-
arhönd og þá aöstoð alla, sem
trvgt hefir þeim og fjölskyldum
þeirra l'fsuppeldi, án þess þeir hafi
þurft að safna skuldum.
En máske verður því svarað, að
afkoma fjólskyldufeðra hér vestra
hevri undir liðna tímann, og að nú
sé öldin önnur ; þess vejpia sé eng-
I in sönnun fyrir, að fjölskvldumenn
komist áfram nú eins og þeir hafa
gert á liðrium árum.
Tvö dæmi skulu því hér tilfærð,
! er lúta að fjölskyldumönnum hér
í borg, sem hvorugur er hand-
vorra hér vestra á
sannar það fyllile.ga,
að vesturflutningar hafa verið
þjóðflokki vorum einkar hollir, og
að hann hefir dafnað hér og þrosk-
ast langt timfram það, sem nokkr-
ar líkur eru til að útflutta fólkið
hefði gert, ef það hefði haldið
kyrru fvrir heima á ættjöröinni ;
og langt umfram það, sem orðið
hefir fvrir þá aðalheild þjóðarinn-
«r, sem þar hefir dvalið, eftir öll-
um þeim fregntim að dæma, sem
árlega berast hingað vestur með
blöðum landsins og bréfum ein-
stakling*a þar.
En það er um þessa ritgerð hr.
Bergssonar, eins o<r hvert annað
mál, að það tvent ber að íhug'a :
1. Hver upptök á að hreyfingunni
2. og við hverjar röksemdir og
sannanagögn hún hefir að
styðjast.
J)ess skal þá fvrst getið, að hr.
A hverju byggir hann svo þessa
skoðun sna? Ekki á eigin revnslu.
Hann var nýlega búinn að dvelja
um stund á Islandi. Hafði komið
þangað með fé nokkurt, sem hann
hafði safnað hér fyrir vestan haf.
En á þeim stutta tima, sem hann
dvaldi á íslandi, hafði hann tapað
Iiöfuðstól þeim, sem hann kom
þangað með. Alt hafði gengið af
honum þar. Ilann hafði ekki ork-
að því, að vera þar miatvinnungur.
Og landið varð hann að flýja sök- j
um fátæktar og vegna vonleysis
um, að geta af e.igin atorku unnið
sér þar brauð.
Ilvert stefndi þá httgur hans,
þegar svona var komið fyrir hon-
tim ? Ilann stefndi beint til Can-
ada. Ilann fýsti mest, og vér hik-
um ekki við að segja( eingöngu
þangað, sem honum virðist nú svc
ant um, að aðrir landsmenn hans
komi ekki. Og héðan frá Canada
var það, að hann — samkvæmt
eigin tilmælum hans — fékk pen-
ingalegan styrk t,il ferðarinnar
vestur, og hér hefir hann dvalið
ocr ómenskan verðlaiinuð á sveit^ | verksmaðttr en báðir algengir dag-
þeirra ráðsettu og búhyg.nu borg- ' iaUnamenn.
ara
landsins.
En dugiiaðar og atorkuinennirn-
No. 1 kom vestur hingað í marz
1911. Hann vann hér fram á sum-
ir gerðtt vel í að koma hingað, ar Gg. var þa búinn að græða svo
þar sem næg og vtd launuð at- ag hann sendi ,til íslands far-
vinna er þeim einatt til boða, og jrjöld fvrir konu sína og 4 börn
svo i þeirra hjóna. Ilann annast heimili
1 sitt prýðilega vel af daglauna-
y ! vinnu sinni og leggur þess utan
XJm kattp kvetina i vistum hegg- j nokkttð fyrir. þetta er saga, sem
ur herra Bergsson nálægt réttu er að gerakt nú daglega hér í borg
lagi„ það er að segja fyrir þær ' og verðtir ekki hrakin, og
þar sem veitist létt, að safna
á manndómsártinum, að þeir geti
lifað við allsnæg.tir í ellinni.
Bergsson er búinn aC dv.elja hér í sígan og hér vjrðist hann una haff
álfu sem næst fjórðungsaldar tíma-
bil og er kunnugur lífsháttum og
Hfskostnaði hér. Hann ætti því að
vera fær um, að gefa ljósa og
rétta skýrslu um þetta hvoru-
tveggja, ef hann væri algerlega ó-
hlutdrægur, og ræddi jafnt báðar
hliðar málsins : Inntektir og út-
g.jöld.
En grein hans 611 virðist bera
það með sér, að hún hafi ekki rit-
uð verið i þeim tilgangi, að veita
fólki á Islandi sanna og óhlut-
dræga skýrslu um ástandið hér.
En öll rituð fneð því augnamiði
eingöngu, að fæla fólk á Islandi
frá vesturferðum.
jietta er gert með því, að segja
lífskostnaðinn mikltt hærri en hann
er í raun réttri, og vinnuinntekt-
irnar miklu minni en þær eru að
sinum svo vel, að enginn hefir
heyrt þess getið, að hann hefði
héðan nokkurn burtflutningshug.
Tvísýnt mjög. að hann fengist til
að hverfa til'íslands aftur til var-
anlegrar dvalar, þó hann fengi ó-
keypis fargjald þangað.
Enginn þarf því að ætla, að
maöurinn hafi óhug á Canada fyr-
ir það, hve illa land þetta hafi lát-
ið honum, því að hér hefir hann
— með tilhjálp konu þeirrar, er
hann býr með — verið matvinn-
tingttr síðan hann kom frá íslandi.
Ekki getur heldur óhugur hans á
éesturferðum íslendinga stafað af
því, að þeim hafi farnast svo illa
ltér í landi, því að hér þrífast þeir
tr.æta vel og hafa þrifist, svo að
Iivergi á jarðríki hafa þeir náð
jafnaði, svo að ferðaáhættan skuli meiri mepningar eða efnalegum
þroska, en einmitt 1 Canada, og
virðast sem mest og óaðgengileg- ... *. .
ust. Til þess að festa þessa hugs- j hvergi a bygðu boli
un í meðvitund Islendinga þeirra, vorir rakað saman
hafa landar
jafn mtklum
stúlkur, sem nýkomnar eru að
heiman. J)ær geta fengið hér 12 til
16 dollars á mánuði, til að byrja
með, og alt frítt, eins og hann
tekur fram.
Mundi nú ekki vinnukonuim á
íslandi þykja það sa-milegt, að fá
ttm árið í kattp í peningum frá 144
til 192 dollars, eða jafngildi 532
kr. 80 ati. til 710 kr. 40 au. ? —
])etta er lægsta kattpgjald, sem
þær þurfa að vænta að fá hér í
borg, þá strax er J)ær koma að
heiman. En fyrir æfðar vinnttkon-
tir, sem ktinna hérlenda málið og
vanar eru htisverkum, er mánaðar-
kaupgjaldið miklu hærra en hér er
talið, eða alt frá 20 til 25 dollars.
Með öðrtim orðttm : Enskttmæl-
andi, verkþekkjandi stúlkur fá hér
í kaup tim árið frá 240 til 300
dollars, sem er jafngjldi 890 til
1110 kr., eða sem næst tíu sinnum
hærra en katip kvenna á Islandi.
Efnilegar, ógiftar stúlkur mega
því fvllilega treysta því, að ]>ær
þarf ekki að iðra þess, að koma
hineað vesturz ef þær eig«. þess
nokkurn kost. Canada er nnaðs og
efnareitur fvrir þær, ekki síður en
fyrir ráðsetta karlmenn.
En staðhæfing hr. Bergssonar
um kaupgjald kvenna á verkstæð-
tim, er að því leyti ekki ábyggi-
leg, að ltann gerir laun þeirra
nokkru lægri þar, en þau eru.—
Hann gerir kaup þeirra þar $5.00
til $6.00 á viku. þetta getur verið
rétt, þar sem kornungar viðvan-
ingsstúlkur er að ræða, en dugleg-
hún
sýntr ómótmælanlega, hvað ha'gt
er að gera hér vestra og hverjtt
fjölskyldufeðurnir fá áorkað, og að
þeir j)urfa ekki að lenda í skuld-
um eins og herra Bergsson gerir
ráð fyrir.
No. 2 er annar fjölskyldtimaður,
sem nú hefir konu og 4 börn ;
misti fimta barn sitt í vor er leið.
Hann kom hingað fvrir nokkrum
árum og byrjaði þá með 17Jý
centa kaupi um klukkutímann ;
síðar hækkaði kattpið upp í 20c
nm. tímann, og nú í sl. ár, með
vaxandi æfinvtt við vinnuna, hefir
hann fengið kauphækkun, svo að
hann hefir nti 30c um tímann.
Jiessi maður hefir ekki að eins
séð fyrir heimili sínu, og það á
mjög sómasamlegan hátt, heldur
einnig hefir hann keypt sér'fast-
eign á einu bezta stræti í Winni-
peg borg vestanverðri, sem meta
má vægast talað á 12 þúsund kr.
Maðtirinn skuldar lítillega á húsi
þessu ennþá, en stendur í fttllum
skilum með allar borganir, og þó
eru öll börn hans í ómegð.
Inntektir þessa manns voru á
árinu 1910 674 dollars, og á síð-
asta ári (1911) 705 dollars. En út-
gjöld hans hvort árið, stafandi af
fasteigninni eingöngu, voru rétt
við 2 þundruð dollars, og fólust í
$100 niðurbor.gun í skuldinni og
$30 skattgreiðslu til borgarinnar,
og svo eldsábyrgð o.g vextir af
skuldinni, sem ennþá hvílir á eign
hans, námu alls nær 60 dollars. í
þessi útgjöld hefir hann því borg-
Fyrir nýtízku karlmanna fatnað
FARIÐ TIL
W. R. DONOGH & CO.
ÞEIR GERA VÖNDUnUST F'.ÍT ÚR V'ÍLDUSTU EFNI EFTIR MÁLI
216 BANNATYNE AVE.
Talsími Garry 4416. Winnipeg, Man.
að eins mikla upphæð eíns og þó
ltann hefði borgað húsaleigu.
Jtessi fjölskyldumaður hefir því
j ekki að eins komist hjá að safna
1722 kr. 72 aura skuld á ári, held-
ur hefir hann, ,auk þess að sjá fjöl-
skyldu sinni fyrir sóanasamlegtt
uppeldi, grætt fé á hverju ári.
Heimskringla hikar ekki við að
segja, að hver verkfær 5 barna
fjölskyldufaðir, sem á þessum tím-
tim flytur til Canada, geti komist
hér af með fjölskyldu sína á líkan
hátt.
Reikningsskýrsla sú, sem herra
Bergsson færir fyrir mánaðarleg-
um lífskostnaði fjölskyldumanns-
itis, er sýnilega til þess gerð, að
ógna lesendum. í því skyni hefir
hatin gert hina ýmsu liði mikltt
hærri, en þeir ættu eða þyrftu að
vera. Til dæmis gerir hann mánað-
arlegan matvörukostnað f jöl-
skyldumannsins $38.00. En sá
kostnaður ætti ekki og þarf ekki
að fara fram úr $20.00 á mánuði,
ef nokkttrnveginn sanngjarnlega er
á haldið. Húsaleigu eintrig má fá
fvrir 25 prósent lægra gjald, en
herra Bergsson gerir ráð fyrir.
Fatnaður og skótau einnig þarf
ckki að kosta nándar nærri það,
sem hann tilfærir, og Ijóskostnað
heíir hann gcrt fnllttm 60 prósent
hærri en hann er í raun og veru.
]>að er meö þeirri aðferð, að tvö-
falda allan tilkostnað, en telja
ekki nema part af inntektunum,
að honum tekst að búa til dæmið
um hátt á annað þúsund' króna
tíin á ári, se,m aldréi hefir verið
til, nema í hans eigin ímyndun.
Annars skal það berlega fram
tekið, að Heimskringla hefir aldrei
haldið því fram, að íslenzkir fjöl-
skyldilfeður mcð 5 barna ómegð
ættu að rífa sig upp úr heima-
landi .sínii til vesturflutnings, og
miög fáir munti það vera, sem
það hafa gert á liðnum ártim, —
að undanteknum þeim, sem hinar
ýmsu hreppsnefndir hafa losað sig
við og sent hingað vestur, af því
j>ær höfðu sannfæriflgn fyrir því,
að í Canada gætu jieir fátæklin.gar
komist vel af : enda var sú sann-
færing bygð á þekkingu, sem lið-
inna ára revnsla hefir veitt.
Ekki lieldur hefir Ileimskringla
lialdiö því fram, að fjölskyldu-
menn ættu að setjast að hér í
borginni, heldur miklu fremttr, að
þeir ættu að taka sér bólfestu úti
á landsbvgðinni og festa sér þar
heimilisréttarlönd, og til þess ertt
ennþá . tækifæri, engu síðttr en á
liöntim ártim. — J>að er satt, sem
lierra Bergsson tekur fram, að
land hér vestra verður ekki að
ökrum eða túmim fyrirhafnar-
laust. En það verður það ekki
heldur á Islandi. A'eggjan herra
Bergssonar til Islendinga á íslandi
að rækta land sitt, er vafalaust
gerð í góðu skyni, en ]>aö ættit
lesendur að hafa í minni, að ekki
vildi liann leggja sig niður við ]>að
að taka þar landblett til ræktun-
ar, ]>egar hann var heima nú í
síðara skiftið, — vildi heldttr koma
til Canada og búa í Winnipeg.
Að endingu skal þess getið, að
Ileimskringla ætlast til j>ess, að
ritstjórar blaðanna á íslandi, þeir,
er endurprentuðu ritgerð herra
Bergssonar, sýni þann drengskap,
að ■ endurprenta einnig }>essa rify
gerð. Með því geta þeir vottað
lilýhUg ]>ann, sem vmsir staðhæfa,
að nú á tímum ólgi út úr }>jóð-
vinuntim þar heima til vor hér
vestra.
ir þær ekrur, sem ttmfram eru
fjórðuitg ‘‘sectionar”.
‘Pound-keeper’ er ekki skyldur,
að sækja til þin átroðningsskepn-
ttrnar, og þú ert ekki skyldugur,
að reka }>ær til hans ; en verður
þó að gera það, ef þú ert ákveð-
inn í að koma þeim í'‘pound’. Til-
kostnaður þinn v.erður að takast
'af þeim sektum, sem eigandi grip-
anna borgar. Sveitarstjórnin ætti
' að geta sagt ]>ér, livort ‘Pound-
[keeper’ á að sjá um kostnað þinn,
leða hvort þú verður að sækja
jliann að lögum til eigenda grip-
tna. Ritstj.
FERMD UNGMENNl 1912
af séra Bjarna Thorarinssyni.
I. á Wild Oak P.O., 26. maí.
Meyjar :
1. Kristín Velína Böðvarsdóttir
Johnson.
■ 2. Arnóra Stefanía Beatrice Ol-
iver.
3. Jónanna Sigrid Jónsdóttir
Amundsen.
Piltar :
! 1. Tómas Ingimtindsson ólafsson.
2. Stefán Jóhannsson Thoraren-
sen.
II. á ísafold P.O., 2. júní.
i Mey :
1 1. þorbjörg Guðmundsdóttir.
Piltar :
1. Guðmundur Jónsson Magnús-
son.
2. Jóhannes Júlíus ólafsson John-
son. /
II. að Iæifiir P.O., 9. júní.
Mey jar :
1. Gtiðrún Kristín Indriðadóttir
Tóhannsson.
2. Ingibjörg Snjólaug Indriðadótt
ir Jóhannsson.
Piltar :
1. Jón Kllen Gunnarsson Kjart-
ansson.
2. Svcinn Sigurðsson Bergsson.
IV. að Westbourne P.O., 16. júní-
Mevjar :
1. Sigurbjöýg Ragnhildttr Magn-
dóttir.
2. Jónína Signý Arnadóttir Helga
son.
Piltar :
1. þorsteinn ólafur Snóksdalín
2. Sigurjón Eyjólfsson.
3. Jiorsteinn Ólafttr Asmundsson.
4. Torfi Tngiberg Sigttrðsson
Sölvason.
Röðun barnanna er eftir hlut-
kesti.
Bjarni Thorarinsson.
HVAR ER HANN ?
Ilver, sem veit tun heimilisfang
Guðberjýs Magnússonar, sem kom
frá Reykjavík á Islandi í maí sL,
hingað til Winnipeg, er vinsamlega
beðinn að senda vitneskju um þaS
til undirritaðs.
Jón J. Lindal,
Chtirchbridge P.O., Sask.
FYRIRSPURN.
Þakkarávarp.
Undirrituð biður Hkr. að flytja
stúkunni “Liberty” af Canadian
Order of Foresters innilegustu
þttkkir fvrir hve fljótt htin borgaði
lífsábyrgðargjald mannsins míns
sálttga, að tipphæð $1,000, og fyrir
alla þá hjálp, sem hún attðsýndi
okkur í hinum langvarandi veik-
indum hans.
W’peg, 25. júní 1912.
Mrs. Marteinn Jóhannesson.
Eg hefi 190 ekrur, sínar 95 ekrur
hvorumegin við ‘section líhu’, en 2
skyldudagsverk í vegavinnu eru af
sveitinni lögð á hverjar 160 ekrur.
Getur sveitin skyldað mig til að
vinna eitt dagsverk af þessum 30
ekrum, sem fram yfir eru eitt
land ?
lir ‘Pound-keeper’ ekki skyldttr
að sækja til mín þær skepnur, sem
gera mér átroðning, ef ég krefst
þess, þó hann ekki hafi föst árs-
laun, heldur vist á liverja skepntt,
sem tekin er í ‘pound’ ? Eða er ég
skyldur aJf reka skepnttrnar til
hans? Ef svo, fyrir hvaða borgun,
og hver stendur mér skil á henni?
Fáfróður.
SVÖR. Sveitarstjórnin hefir rétt
til að leggja á þig 1 dagsverk fyr-
Bréf á skrifstofu Hkr. eiga:
Miss Elín Johnson.
'nigurjón M. Sfgttrðsson.
Hjörleifur Björnsson.
Guðm. S. Snædal.
Svæinbjörn Kjartansson.
LEIÐRÉTTINGAR.
Sú villa varð í minningarljóðum
í Ilkr. No. 37 (13. þ.m.), að sið-
asta orðið í fimta erindi prentað-
ist “hörðu”, , en átti að vera :
j ö r ð u. Lesendur athugi þetta.
1 látfregn Björns sál. Gíslasonar
i síðustu Hkr. hefir smáorð fallið
burtu, sem brey.tir nálega alveg
Iiugsuninni. J>ar stendur : “lét til
sín taka”. það átti að vera : lét
1 í 11 til sína taka.