Heimskringla - 27.06.1912, Blaðsíða 7

I
HEIMSKR.INGLA
WINNIPEG, 27. JÚNt 1912, 7, BL3, '
mmam
KAUPIÐ lOc ‘PLUG’ AF
Currency
CHEWING
TOBACCO
OG YERIÐ GLAÐIR.
Vor.
Nú fujrlar kátir kvaka
og kyssir bergið foss,
Nú er vetur vikinn
og vorið heilsar oss,
Nú leyst er elfa úr læöing
og léttan stígur dans,
Nú eru fjöllin farin
aö fá sér grænan krans,
Af sér lítill lækur
líka böndin sker ;
meö yndislegum hlátrí
til Unnar ílýtir sér.
Nú frjáls er fagra lindin,
feröamannsins hnoss ;
þá hann fer um fjöllin
hann fær hjá henni koss,
Eff sat- hjá þér á sumrum
svala lindin mín ;
ég- elska ojr man til enda
ástarljóðin þín.
Nú hnípnar eikur hefja
sitt höfuð móti sól,
ojr enn þá einu sinni
þær eijrnast g>rænan kjóL
Og grátviðar-hríslan g-ranna,
er ^rét ojr rejmdi margt;
þótt sé hún lájr á leggjum
hún líka býst í skart.
Ntx grænkar grasið bláa
og græðir beran hól,
þar áður á úrgum vetri
ýlustráið gól.
Nú fara öll blessuð blómin,
að bregða vetrarblund.
það hjartans sviða sefar,
að sækja þeirra fund.
þatt sál vora hefja hærra,
þó hljótt þau tali mál ;
þau brosa blítt við okkur, —
það bros er laust við tál.
Hlustum á fugla hljóminn,
þeir hjartans talá mál;
latum litlu blómin
lyfta vorri sál.
Blíðheims dísir bjartar
nú bera ástar koss.
Nú er vetur vikinn
og vorið heilsar oss.
R. J. Davidson.
Hiálpin bezta.
Margt hefir verið rætt og ritaö
hér í vestur-islenzku blööunum
okkar Lögb. og Hkr. um samskot
til sifjaliðs manna þeirra, er sjó-
dauðir hafa orðið heima umhverfis
strendur ættlands vors Islands á
sl. vetri. Og margt hefir þar verið
sagt frá báðum hliðum, sem við
mikil sannleiksrök hefir að styðj-
ast.
Hve bágborin kjör skylduliðs
manna þeirra, er druknað hafa
heima eru, er mér auðvitað ekki
fært að segja neitt um, en hkt
vildi ég benda á, að það eru marg-
ar fjölskyldur heima á Fróni, sem
hjálpar þurfa, án þess að hafa orð-
ið fyrir því slysi, að missa fyrir-
vinnu sína í sjóinn eða svo var
það fyrir 12 árum síðan, og svo
mun það enn vera og verða, því
er nú ver.
Mér er að vísu kunnugt um, a8
stórfé er árlega sent frá Yestur-
Islendingum til fátækra ættingja
og vina þar hekna ; en þess sér
víst lítt eða ekki stað, sem ekki
er við að búast, svo að því leyti
er eins og því fé sé á glæ kastað.
Bezta hjálpin, sem Vestmenn
geta veitt bræðrum sínum þar
heima, er vitanlega sú, að hjálpa
sem flestum íátæklingum til að
komast hingað vestur. það er nú
orðið kunnugt, að margir Vestur-
íslendingar eru orðnir stórríkir
menn, það er að segja, eftir ísl.
mælikvarða, svo að þeir gætu og
ættu að gera meira í þá átt, að
hjálpa snauðum og þurfandi
bræðrum sínum og systrum til að
komast hingað vestur í þetta
og frjóa allsnægta land, heldur en
þeir hafa gert hingjjð til. það geta
náttúrlega allir séð, að kærleiks-
og manmiðar tilfinningin í þessu
efni þarf að ná mikið lengra en til
nánustu ættingja og vina ; ann-
nrs verður nauðalítið ágengt, hvað
hjálpina snertir.
Margir eru vitanlega mér færari
um, að koma með tillögur um,
hvernig þannig lagaðri hjálp ætti
að vera fyrirkomið ; gott ef að
þeir vildu gera það. Sá, sem ekki
\ ill vinna, á ekki heldur mat að
fá. Á þessari gullvægu sannleikans
setningu hafa Austur-íslendingar
endaskifti ; að svo sé, gætir þú
hæglega sannfærst um, vinur minn,
hefðir þú verið staddur við mó-
grafir nærri hofuðstað Isléndinga.
þar gaf oft að líta konur ýmis-
lega illa á sig komnar skjögra
undir handbörum íermdum af
blautum mó, stundum á móti efld-
um karlmönnum. þær sýndu þess
oft jregjandi merki, að þser höfðu
ekki nóg til fæðu og klæðnaðar.
Einnig mátti oft sjá þær þramma
að o,g frá laugunum með stóra
þvottabala á höfðinu og úttroðna
tunnusekki á bakinu ; og svo ef
þú komst niður að bryggjunum í
hö.fuðstað landsins, þá sástu þær
rogast undir fiskibörum, og einnig
sástu þær þar kúgast áfram undir
hálftunnusekkjum fyltum ýmist af
salti eða hörðum kolum, og þess-
ar þungu byrðar báru þær vana-
legast á höfðinu og herðunum, og
úr kolunum voru þær ámóta
blakkar og Stiðurlanda negrar. —
þær unnu þótt maturinn þeirra
væri af skornum skamti. — Aftur
á hinn bóginn gastu séð þar, ef þú
aðgættir, ttrmtil af iðjuleysingjum
í búðunum, drykkjukránum og á
götum bæjarins. þeir unntt' ekki,
en fengu samt mat.
Já, vinur minn, ísland er sann-
arlega auðugt af iðjulausum em-
bættismönnum og ístrubelgjum.
Jrað sætir því nær undrun, bve
ntargir hafa kafnað úr offitu í jafn
mögru, fámennu og fátæku landi.
það er sannleikur, að iðjuleysið sé
koddi djöfulsins.
það hefir þegar komið nokkuð
til orða, hv.að valda muni, að
ýnÍsir íslendingar hafa ýmugust á
þessti landi og atvinnuvegum þess.
Eg hygg aðalástæðan sé sú, að í
íslendings-eðlinu er 1ÍÍR5 af annari
starfsemi en kvikfjárrækt og veiði-
skap. þeir fella sig því margir illa
við kornyrkju, að minsta kosti
fyrst í stað. íslendingar eru lika
margir vwukærir og latir að eðl-
isfari, og þeim mönnum er auðvit-
að verst við þau lönd og þær
þjóðir, sem mest starfa.
M. I.
Enn um þjóðerni.
Kæri ritstj. Heimskringlu.
Viltu gera svo vel, að gefa
tnér tækifæri tif að sýna, að ég
jafn smávaxin, get svaraö spurn-
ingu þeirri, er ég bað þig að svara
og þú svaraðir með töluverðri
fvrirhöfn. HaJðu þökk fyrir svar-
ið, þó mér ekki félli það í geð að
öllu leyti. þér finst að fullnægj-
andi svar upp á þessa spurningu
útheimti hugarbyltingar og orða-
fjölda. Jafn stór karlmaður og þú
ættir að geta svarað slikri spurn-
iugu í fáum orðum, þar sem Htil
kona getur svarað fullnægjandi
með einni setningu.
Mikið eða lítið persónugildi. —
látið persónugildi hefir sá maður,
sem er heimskur og fákunnandi ;
en mikið persónugildi sá, sem er
vel að sér ger, hvort sem líkam-
inn er stór eða Htill. Og svo
skapa lxáar stöður mikið persónu-
gildi í, heimsins augum ; orð
þeirra manna og kvenna, er hátt
eru sett í mannfélagsstiganum,
þvkja stórum verðmætari en
þeirra, sem lágt sitja, þó þau séu
það alls ekki í raun og veru.
Jæja, vinur, þú hefir orsakað svo
mikinn andlegan jarðskjálfta nú í
seinni tíð, að hver sálarhver hlýt-
ur að gjósa. þú hefir sagt lmndr-
að orð eða rneira á móti mínu
einu. Éig get ekki unað því, þegar
um hjartans mál er að ræða, þar
I sexu þú minnist á persónugildi, en
í sambandi við æsing gegn Bret-
| xxm. Iiér er urn skoðanir mönn-
i um og málefnum að ræða, er lík-
i xiinsvexti kemur ekkert við. Mig
varðar ekki um hégómasýn lík-
•amsaugna þinna. Skoðanir geta
\ erið réttmætar, skynsamlegar og
af géxðtxm toga spunnar, þótt þær
, kotni frá sál, er býr í smáum lík-
ama. Og það skal ég með áherzlu
staðhæfa, að fólk það, er kuldann
ber í brjósti til Breta, en hitann
til þjóðernis síns, er hugsandi fólk
og það horfir hærra og lengra en
til leikhúsanna og'Eatons búðar-
innar, til dæmis ; og þó ég sé ein
af þesstt fólki, þá er þetta satt.
Eg hefi kynst sögu Breta nóg
til þess, að fá til þeirra óþægileg-
an kala, sem ég ekki get litrj'-mt.
Frá mínu sjóttarmiði er saga
Br.eta engin fyrirmynd ; eftir því,
sem hún er betur lesin, eftir því
vex kalinn og_ gremjan ltjá hinum
vmstt, sem aldrei hafa verið vinir
Breta. — það er af mér að segja,
að ég ltefi alið aldur minn mest i
Bandaríkjuntim ; ég fann aldrei til
, kala til þeirrar þjóðar eða stjórn-
ar. Jtað betr ef til vill margt til
þess. í sögu þeirra hefi ég ekki
orðið vör við' neinn ósanngjarnan
j'firgang ; svo er stjórnarfarið stór
um betra enn sem komið er.
þegar þú ert að tala um bless-
aðan faðimiun, sem brezka veldið
-.;retðir út á móti útlendingum, þá
stöðvar þú blóðið í æðum mér,—
svo gengur þú fram af m'ér. það
er eins og þeir séu að miskuna
sig yfir landflótta menn, ' þegar
þeir ertt að tkka á móti því fólki,
sem þeir eru að beiðast eftir og
senda eítir. Hverjum er þægð i,
að gróðurlaus landflæmi byggist?
Er það ekki þeim, er yfir þeim
ræður ? þá vantar eðlilega skatt-
ana til að fita sig. Hvenær breiða
Bretar út faðm sinn, nema 1 eig-
ingjörnum tilgangi, þó þeir láti
annað í veðri vaka? þeir, sem
veita þeim nána eftirtekt og ekki
ertt orðnir gegnbrendir af ást til
þeirra, ættu að vera farnir að
þeki-ja þá í gegnum skýluna. —
Ilafa þeir ekki haft þetta land
ttndir sig með yfirgangi og blóðs-
| tithellingum ? Hefir ekki hnefarétt-
| urinn jafnan verið hæstur hjá
þeim ? Háfa þeir ekki -meÖ ágirnd
sinni gert milíónir manna aðstoð-
j arlausar, sem í sálarángist sinni
í hafa hrópað og hrópa hefnd yfir
stjórnina ? þau hróp hafa verið
j lievrð. Hefndin er farin að gera
vart við sig ; hún gerir það von-
andi betur. Bretar þurfa að lækka
seglin. — Hvað Islendinga snertir,
j þá njóta þeir þess, að víkinga-
j blóðið er orðið að vatni. Myndu
j gömlu víkingarnir hafa unað því
• til lengdar, að verai undirtyllur hjá
enskri þjóð, í því landi, sem þeir,
j íslenzku víkingarnir, fundu sjálfir ?
þú ert vist oft búinn að heyra
i það, að það var Islendingur, sem
I fann Ameríku. Er það ekki blóð-
tigt, að vera undirtj'lla á sínu eig-
in íteimili? það er réttmætt og
j göfugt dramb, að þola það ekki.
En hvað er að tala um það. þeir,
sem eru smáir vexti, verða nauð-
ugir viljugir að líta upp til þeirra
stóru. En sárast af öllu er það,
að vilja ekki verða stór, þó tæki-
færin séu nóg.
það er einmitt ástæða til að
kvarta um það, að Islendingar séu
ekki nógu trúaðir á mátt sinn og
megin, — því að sterk trú á mátt
og megin megnar kraftaverk —.
það er sorglegt. að finna þessa
taugasleppu hjá þér gagnvart
þjóðerni þínu og tungu. — Skil-
ttrðu, hvað þú ert að gera? þú
ert að reyna að ná börnunum frá
móðurinni og gefa þau hórkon-
unni. þú ert að reyna að myrða
ást landa þinna til móðurmálsins
og sinnar eigin þjóðar ; en glæða
ást hjá þeim til annars tungu-
máls og annarar þjóðar. Eg hika
við, að kalla þetta göfugt, vinur.
Jtað er orðin viðtekin regla hjá
sumum, að kalla virðingu og ást
til þjóðernis síns þjóðernis dramb.
— Tæja, dramb er ágætt á sínum
stað.
Nú skulum við fara að tala
skvnsamlega. — Viö skulum senda
herör, sem kallað er, um gjörvalt
ríki Islendinga og Dana, og draga
að okkur lið mikið : Hver veit
nema við gættim náð Canada frá
Jóni bola, þó hann sé svíradigttr.
Ef við sigrtim, þá skalt þú ná for-
setastöðunni hjá okkur. — Mjmdi
Jær þá ekki finnast betttr farið en
heima setið ? Og ég ætti sannar-
lega skilið, að sitja í senators-
embætti ; þó ég sé ekki stór, kann
ég að geta gefið notadrjúg ráð.
Margt má enn segja viðvíkjandi
þesstt stóra máli okkar, — en ég
er hrædd um, að þú getir ekki
risið ttndir meirtt. Eg bið þig að
fvrir.gefa, þó ég sé íslenzk í htið og
hár, — ég er af ramíslenzkttm
komin.
R. T. Davidson.
KOSTABOÐ.
Undirritaður hefir til aðlu: 10 lððir í Grolden Gate Park,
réttvið Postage Ave. fyrir aðeins $10.00 fetið. Einnig
nokkur “Cottages”.
Nokkrar lóðir á Winnipeg Ave. & $0.00 fetið. Þetta tilboð
stendur aðeins fáa daga.
2 lððir f Waverly Park, á $8.00 fetið.
15 lóðir Ferry Road $17, fetið, sem er gjafverð.
Skrásetjið eignir yður hjá mér fyrir skjót-sðlu,
FRANK O. ANDERSON
740 Toronto St.
Phone: Garry 3154
“ Main 2312
EYÐING ROTTA OG MÚSA.
Ef það væri alment vitanlegt,
að ekki er neinn vandi, að hreinsa
íbúðarhús, gripahús eða hverja
aðra bvggingu af rottum o® mús-
ttm með því að nota Gillett’s Lye,
þá er vafasamt, hvort hægt yrði
að btia til nógu mikið af því efni,
til þess að mæta eftirspurn, að
eins til þessara einu nota.
Aðferðin við notkun þess er
mjög einföld. Hún er sú, að dreiía
dálitlu af efninu inn í og umhverf-
is holurnar, sem þessar skepnur
gera í gólf, þil og víðar ; og auk
þessa er gott að nota þunt borð
eitt fet á ltlið eða jafnvel níinna,
°g að gera garð af L y e á röð-
ttm þess, svo sem fjórungs þttml-
ttng á dýpt, og innan í hringinn
að láta kjöt eða ost. þegar rottur
eða mýs reyna að ná fæðunni,
brenna þær á sér fæturna og
hverfa allar úr húsunum algerlega.
J>essi aðferð er þess verð að
reyna hana, og bezta Gillett’s Lye
skvhli notað til þess. Neitið öllttm
ódýrttm eftirlíkingum. 28-6
Agrip af reglugjörð
am heimilisréttarlönd í C a n a d a
Norðvesturlandinu.
Sérhver manneskja, sem fjöl- I
skyldu hefir fyrir að sjá, og sér
hver karlntaöur, setn oröiuu er 18 I
ára, hefir heimilisrétt til fjóröungs
úr ‘section’ af óteknu stjórnarlandi
t Manitoba, Saskatchewan og Al-
berta. Umsækjandinn verður sjálf-
ur að koma á landskriístofu stjórn
arinnar eða undirskrifstofu í því
héraði. Samkvæmt umboði og með
sérstökum skilyrðum má faðir,
móðir, sonur, dóttir, bróðir eða
systir umsækjandatis sækja um
landið fyrir hans höud á hvaða
skrifstofu sem er.
Skyldur. — Sex mánaða á-
búð á ári og ræktun á landinu í
þrjú ár. Landnemi má þó búa á
landi innan 9 mílna frá heimilis-
réttarlandinu, og ekki er minna en
80 ekrur og er eignar og ábúðar-
jörð hans, eða föður, móður, son-
ar, dóttur bróður eða systur hans.'
1 vissum héruðum hefir landnem-
inn, setn fullnægt helir landtöku
skyldum sínum, forkaupsrétt (pre-
emption) að sectionarfjórðungi á-
föstum við land sitt. Verð $3.00
ekran. Skvldur :—Verður að
sitja 6 mánuði af ári á landinu í
6 ár frá því er heimilisréttarlandið
var tekið (að þeim tíma meðtöld-
um, er til þess þarf að ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og
50 ekrur verður að yrkja auk-
reitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar
notað heimilisrétt sinn og getur
ekki náð forkaupsrétti -(pre-emtion
á landi, getur keypt heimilisréttar-
land í sérstökum héruðum. Verð
$3.00 ekran. Skyldur : Verðið að
sitja 6 mánuði á landinu á ári í
þrjú ár og rækta 50 ekrur, reisa
hús, $300.00 virði.
W. W. C O R V,
Deputy Minister of the Interior.
OKEYPIS BÓK UM
MANITOBA
AKURYRKJU og innflutninga deildin mælist til
samvinnu allra fbúa fylkisins til þess að
tryggja aðsetur í þessu fylki, nokkurs hluta
þeirra mörgu innflytjenda sem nú koma til
Vestur-Canada.
Þetta fylki veitirjduglegum Jmönnum óviðjafnanleg
tækifæri. - Hér eru þúsundir ekra af ágætu landi til
heimilisrettartöku ásarnt með stórum land svæðum sem
fást keyp.t á iágu verði.
Margar ágætar bættar bftjarðir eru fáanlegar til kaups
me.l sanngjörnujverði og aðrar bftjarðir fást leigðar gegu
peninga borgun eða árlegum hluta uppskerunnar.
Gróða möguleikinn f Manitoba er nákvæmlega lýst í
nýju bókiuni, sem akuryrkju og innflutninga deildin hefir
gefið ftt og sem verður send ókeypis hverjum sem um
hana biður.
Allir þeir sem láta sér ann,t um framfarir Manitoba
ættu að senda eintak af bók þessari til vina sinr\a og ætt-
ingja f heimalan lsins, ásamt með bréfi um lfðan þeirra og
framför hér. Slfk bréf ásamt með bókiuni nm “Prosper-
ous Manitoba” mun suglýsa þúsundum komandi inn-
flytjenda kos(i þessa fylkis.
Skrifið f dag eftir bókinni til undirritaðra sem svo
senda yður hana tafarlaust,
J. J. GOI.ÐKN. Deputy Ministter of Agriculture, Winnipeg Manitoba
JOS. BURKE, 178 Lo(/an Aeenve. Winnipeg, Manitoba,
JAS. HARTNKY, 77 York Street, Toronto, Ontario
J. k\ TENNANT. Gretna, Manitoba.
W. IV. UNSWORTH, Emerron, Manitoba; og allra nmboflsmanna
Dominion stjórnannnar ntanríkw.
JON JÖNSSON, járnsmiöur, aC
790 No*re Dame Ave. (horni Tor-
%>nto St.) gerir við alls konat
katla, könnur, potta og pönnur
fyrir konur, og brýnir httífa og
skerpir sagir fyrir karlmenn. —
Alt vel al hendi leyst fyrir Htla
Með þvt aö biöja œfinlega nm
‘T.L. CIGAR,” þá ertu viss hö
fA ágœtau viudil.
T.L.
V (CXIQS MADE)
Western Cigar Factory
Thomas Lee, eigandi Winnnipeg
r
MiiinipciMWork
LIMITED
w
L
50 Princess St, Winiiipeg
VERZLA MEÐ
Nýja og brúkaða'öryggis skápa [safes],
Ný og brúkuð “Cash Registers”
Verðið lágt, Vægir söluskilmálar,
• 1
VÉR BJÓÐUM YÐUli AÐ SKOÐA VÖRURNAR.
X^ITITR MAÐUR er varkár með að drekka ein-
* göngu hreint öl. þér getið jafna reitt yður á.
I DREWRY’S REDWOOD LAGER
það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingötrgu
úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hann.
E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG.
/
ééééééééééééééééé