Heimskringla - 01.08.1912, Side 7

HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 1. ÁGÚST 1912. 7. BLS,
Athugið hinn
fljóta vöxt og
miklu fram-
farir áokkar
ESTEVAN
eign
SCOTSBURN
sem aöeins fyrir fjórum mánuðum
síSan var boSiS til sölu og í dag
er í fullu samræmi viS hinar miklu
hamfarir í framförum Estevan-
bæjar.
Til Víkur safnaðar.
TJmbætur á strætum eru vel á
vegr komnar og öll stræti mæld og
brotin í fulla breidd og stræta
heiti á sínum stöSum. Ellefu h'iis
eru í smíSum, þar af fimm fullger
og í þau ílutt af eigendunum, sem
eru hæstánægSir.
MeS tilliti til þessara fram-
kvæmda, er ekki aS furSa, þó vér
getum sterklega mælt meS kaup-
um í
ESTEVAN EIGNINNI
Lóðir í
SCOTSBURN
okkar Estevan eign
ER YÐAR TÆKIFÆRI
Eftirspurnin eftir þessum lóSum
er mikil, aSallega til aS byggja
þar. Fólk í Estevan kaupir lóSirn-
at ekki til aS græSa á þeim og
geyma eftir verShækkun, helfiur
til aS hyggja þar hús Og búa sér
heimili í Scotsburn.
Lóðir seljast fljótt og verðið er lágt
$125 til $200 fyrir 40
feta Lóðir
þetta verS hækkar um $50 lóSin.
Einungis 100 lóSir verSa - seldar
meS þessu verSi.
KomiS og veljiS úr — skrifiS pBa
simiS.
Á íslandi prjónaSi ég.
I Ameríku grobbaSi ég.
Nú get ég ekki heimtaS af nokk-
urum presti, aS syngja brúkandi
sálumessu eSa líkræSu á tveimur
undirstöSusteinum, þvi ég sé aS
byggingin hlyti aS velta — og þaS
væri mín skuld. Má þvi til aS
skaffa þriSja steininn. þá getur
presturinn klambraS ræSuna í þrí-
hyrning. Nú á ég eftir aS finna
þriSja steininn. Hefir mér helzt
dottiS í hug, aS kenna utanbókar
mínum gömlu og góSu nábúum
sem nefnast í heild “Víkur-söfnuS-
ur’’, grein úr postillu-ræSu. Og þó
spaugilegt sé, hlýtur postillan, er
áminst grein stendur í, aS álítast
aS vera ein af þeirra trúarflokks
kenslubókum. Greinin er útskýring
eSa skilningur höfundarins á út-
valningar lærdóminum, og hljóSar
svona :
“þaS er eins og einn kafteinn
j fari meS skip sitt út í storm.
j SkipiS er hlaSiS meS dýrustu vör-
ur. Stormsins vegna er kafteinninn
nejMdur til aS kasta því mesta af
vörunum í sjóinn, og gerir þaS
! meS þungu hjarta”.
Svo mörg eru orS greinarinnar.
Nú sný ég máli minu til þín,
1 Víkur-söfnuSur og tala beint fram-
an í þig. Ef þú finnur sálubœtur í
þessari upplesnu grein, þá er þaS
reiðilaust af mér. Mín forþénusta
verSur þess stærri og líkræSah
þess betri fyrir að hafa kent þér
liana. Ekki er heldur til nokkurs
fyrir þig að uppástanda þaS, aS
j “Missouri-synódan” korni þér ekk-
I ert viS. Ég hefi hej-rt vissa með-
limi þína segja svo, en meS ómót-
mælanlegum rökum skal ég sýna
og sanna, aS þú tilheyrir henni og
j hún tilheyrir þér, meðan þú stend-
ur í hinu íslenzka kirkjufélagi.
Sannanir mínar byggjast fyrst á
því, aS séra Páll Thorláksson
lærSi guSfræSi á höfuSskóla syn-
ódunnar. Rektor þess skóla var
Próf. Walther, sjálfur stofnandi
synódunnar og höfundur greinar
þeirrar, sem éo- kendi þér áSan. —
Séra Páll flutti kenningu Walthers
norSur til landa sinna, og margir
aSrir, sem lærSu á skólum “Mis-
souri” félagsins og síðar urSu
prestar. Nokkuð af efniviS ís-
lenzka kirkjufélagsins mun þaSan
komiS og nokkuð að heiman.
II in önnur sönnun mín fyrir því,
aS þú tilheyrír “Missouri” félag-
inu, byggist á ummælum séra
Thorgrimsens, daginn þann, sem
prestarnir þrír, FriSrik, Hans og
Kristinn, höfSu seinustu trúar-
þrætuna í Mountain kirkju. þú
ættir að geta munaS eftir því eins
og ég man það, að séra Hans lét
í ljósi nokkur drýgindi yfir því, aS
hann hefði á bak viS sig og sína
skoSun sjötíu þúsund presta. AuS-
vitað meinti hann synódu prest-
ana. Nokkur önnur sjötíu þúsund
átti hann ekki i eigu sinni. Marg-
ur bóndinn hefir mátt basla meS
færri kindur.
því segi ég : Gættu vel aS fari
og eiginleikum “Missouri-synód-
unnar”, því kirkjufélagið íslenzka
er afkvæmi hennar og aS vonum
“kippir í kyniS”.
Bjarni Bjaxnason.
efni því, sem komið er um þaS
mál ; en aS eins reyna aS gera
honum skiljanlegt, hvað ég sér-
staklega meinti í grein minni.
Setjum nú svo, að ég hafi ekki
skilig ensku orðin í greininni, sem
ég mintist á (ég sleppi þessu
sumu, sem herra John Th. talar
um, en tala að eins fyrir mína
persónu). En þaS var hreint ekki
aðaJmeining mín, heldur hitt, aS
stuSla aS því, að íslenzikan væri
höfð í svo miklum metum og
heiSri, sem unt er, á meSan hún
stöngum utan um glerhylkiS, .ení
sambandi viS þetta var þéttriSið
j stálvírsnet á járngrindum. þrír
| hengilásar, og tveir þeirra sáust
ekki, læstu vandlega skrininu utan
um þennan dásamlega dýrgrip, —
svo nú var varla hætt viS* aS hið
fin,gralanga fólk fengi vald á hon-
um.
Eftir allar þessar óhjákvæmilegu
: varúðarreglur fanst konungi sér
vera léttara um hjartaræturnar.
Loksins var dýrasta kjörgrip
Iandsins borgiS.
er rituð. því ég hygg, aS viShald
hennar yfirleitt sé mikiS komið Svo voi;u hinir aSrir ómetanlegu
undir því, hvaS bæði ritstjórar og dýrgripir ríkisins íluttir í höllina
þeir, sem rita í blöSin vanda mál- I °íT sterkur-vörSur hafSur viS flutn-
færið. Mér þvkir líklegt, aS lesend- 1 nginn ; fyrst kóronur konungs og
uruir taki — aS minsta kosti sum-
ir hverjir — til fyrirmyndar þaS,
sem kemur á prenti, og hugsi jafn-
vel sem svo, aS þetta sé gott og
blessaS, að skjóta viS og við dá-
litlu af ensku inn í móSurmáliS,
svona rétt til viðurkenningar, aS
maður skilji og geti ritað enskuna.
— Ekki meira. núna.
úr skugga um, aS öll vélasmíSin
væri í lagi.
Um nóttina eftir hélt yfirdýr-
gripavörSurinn líka af staS eitt-
hvaS suSur á bóginn. En áSur g>af
hann báSum undirdýrgripavörSun-
um mjög strangar fyrirskipanir,
og tóku þeir titrandi af geSshrær-
ingu við hinni ábyrgðarmiklu og
mikilvægu umsjón hallarinnar.
—(Vísir).
Fréttabréf.
Quill Lake, Sask., 22. júli 1912.
Ágúst Frknannsson.
Þ&kkarorð.
Hr. ritstjóri Hkr.
GerSu svo vel aS ljá rúm eftir-
farandi línum, þvi svo segir skáld-
ið : “þakklæti fyrir góðgjörS
; gjalt guði og mönnum líka”.
þegar viS hjónin brugöum búi
sl. sumar (1911) var ég um tima
hjá uppeldissystur minni, Mrs. B.
T. Björnsson, áður en ég fór til
Alberta. Votta ég mitt innileg-
1 asta þakklæti fyrir allar þær stór-
gjafir, sem hún og fósturforeldrar
mínir, Klristján Björnsson og Sig-
ríöur Magnúsdóttir, ásamt fleir-
j um,, sem gáfu mér í Mountain
| bygS.
Einnig vil ég minnast og þakka
kvenfélaginu á Gardar fyrir þá
$15i90, sem þaS gaf mér áSur en ég
fór, og öllum yngri og eldri viðs-
vegar úr Gardar bygS, sem
mér í jólagjöf $55.25 liingaS vest-
ur í skóganna <>g friðsælu fjallanna
bygSir, sem gladdi mig og börn
mín ásamt tengdamóður minni og
systur., Enda heimti ég manninn
minn, S. E. Christianson, um
drotningar á dökkrauSum silki-
svæílum, því næst var ríkisepliö
og gimsteinarnir fornfrægu, þá
veldissprotinn Og gullborSbúnaSur- ! ur.
inn, sem metinn var aS dýrleika Sykur er
alt að milíón gyllina.
Umhverfis höllina var grafinn
djúpur skurSur og á ytri harmi
I hans hlaSinn hár garöur meS skot-
skörSum og kastala ; skyldu her-
] menn vera þar á varðbergi dag
j hvern. Úr varSturni kastalans gat
j einn hermaSur í mestu makindum
i haft -auga á öllú því í borginni, er
j vakiS gat grunsemi, — skyldi hann
J kveðja varSmenn til vopna, ef
I hrein og bein hætta væri
, umf
MARKERVILLE, ALTA.
(Frá fréttaritara Hkr.).
19. júlí 1912.
þaS sem af er þessu sumri má
| kalla aS hér hafi veriS ágæt tíð ;
j í júní voru samt miklir þurkar og
hitar, svo við skemdum lá á há-
lendi, og á gömlu landi í sumar-
plægingum eySilögSust akrar í
! stöku staS af ormi (cut worm).
MeS þessum mánuSi brá til mik-
illa votviðra, og hefir rignt mikið,
svo vatn er yfir láglendi, og sum-
staSar eru engjar eyðilagSar af
vatni. Grasspretta er ágæt og akr-
°g smjörlíki lang- j ar víða vel sprotnir, en likur til
aS þteir blikni seint. Nú næstliðna
þá kemur flesk og þar næst syk- j daga kefir veriS úrkomulítiS, og
Næringargildi ýmissar
fœðu.
þar er smjör
efst á blaSi.
Rétt hjá höllinni var einnig bygð-
ur þægilegur skemtibústaður handa
hallarstjóranum og annar minni
handa varSliðsforingjanum. Yfir-
umsjón hallarinnar var framvegis
mjög hátíðlega falin æSsta dýr-
gripaverði ríkisins, en honum voru
t:l aðstoSar tveir ríkiskjörgripa-
stjórar, og auk þess fjórir aðstoð-
armenn og auk þess tíu gæslu-
menn.
Yfirdýrgripavörður ríkisins, virð-
j ulegur og trúverSugur öldungur,
! tók við öllum lyklum hallarinnar
til geymslu í skríni, er læst var
, niSur í járnkistil, en kistilinn
skvldi geyma í eldtraustum pen-
vlua' ingaskáp.
En þaö var meira blóS í kúnni :
Ilans Hátign þóttist enn ekki
nær hálfdrættingur á
við smjör og ílesk nær einum
sjötta næringardrýgra en sykur.
Baunir ganga næst sykrinu; þær
eru að eins nær einum sjöunda
rýrari til næringar en sykur.
þá er rúgbrauð, aS eins rífur
háifdrættingur á við flesk, en egg
nær hálfu rýrari til næringar en
rúgbrauÖ.
J arðepli (kartöflur) hafa ekki
a ferS- meira en þriöjungs næringargildi á
J viS rúgbrauS.
það eru áhöld um kartöflur og
kálfskjöt. Kartöflur þó íviS drýgri
til næringar.
LífeSlisfræðingar meta gildi fæðu
Htur út fyrir þurrara. þess þyrfti,
i aS nú viSraði þurrar framvegis,
því lágar engjar verSa íítt að not-
; um, nema tíSin breytist algerléga
; hér eftir.
] Alment er hér heilsa fólks í góðu
; lapn og v.ellíSun' yfir höfuS.
Nú er um þaS fullbygS járn-
i hrautin frá Red Deer vestur til R.
j M. H., og vöruvagnar farnir að
renna eftir henni, og sagt er, að
fólksflutningar með henni muni
j byr ja innan skamms.
Atvinna er hér mikil í Alberta,
| sérstaklega norSur í Edmonton ;
er sá bær í uppgangi miklum og
mun verða einn af mestu bæjum
N or Svesturlandsins.
Sem fvrirfarandi ár var kosin
nefnd til aS sjá um Islendingadags-
eSa næringarafl eftir þvi, hve lík-
ami rnanns hljóti úr henni margar hald 2. ágúst næstk.
hitaeindir eSa kalóríur. Og má sjá
þaS harla glög á þessari töflu, eft-
I ir danskan vísindamánn, dr. phil.
i Edvard Mackeprang, þar sem töl-
j urnar merkja hitaeindir í vog
hverri, þ. e. 2 pundum :
enn
hafa búið svo um hnútana sem
nauðsyn bæri til. Hann lét hug-
vitsmann búa til mjög furöulega
°g haglega gert eirsvírsnet, er
kvað viS meS klukknahljómi og
og fest var á fóta-
I síuiiuu á rúmi rikisyfirdýrgripa-
1-
Smjör
Smjörlíki 7800
Flesk
Svkur 4000
Baunir 3300
RúgbrauS . 2400
Egg 1300
JarSepli 800
Kálfskjöt 780
Á Winnipea sýninguna fóru héð-
an verzlunarm.aður J. Benedicts-
son og þrjú börn St. G. Stepháns-
sonar ; um leiS mun fólk þetta
hafa ætlaS k^mnisför til NorSur
Dakota.
1 næstliSnum mánuSi brann í-
veruhús'Mr. J. P. Bardal, meS
ÖIlu, sem í því var, eða því sem
næst. HúsiS var vátrygt, en inn-
anhússmunir ekki.
j sama leyti heim úr sumar og
j haustvinnu frá Dakota. Vil ég hér | bumbuslætti
| geta nafna þeirra, er sendu mér jjafljnn
þessa stóru jólagjöf : Sig. SigurSs- varðarins.
j son $3.50, Trausti Christianson,
Ben. Helgason, Th. Sigmundsson,
O. K. Ólafsson, J. K. Ólafsson,
' Jónas Hall, Guöbjörg GuSmunds- j
! son, Friöbjörn Samson, Margrét
] Einarsson, J. Walter, Sig Mitchell,
H. Ármann, Mýrdal Bros., Th. (
] Thorarinson, B. Stefánsson, Th. i
i Christianson, A. Johnson, MJ
j Bepjamínsson, S. Eyjólfsson, S.!
M. BreiðfjörS, J. Bergman, J. S. ]
Davidson, óli Helgason, V. John-
son, G. Thorleifsson, Mrs. Pálína hyor tjl sinnar handar
| Thomasson, Miss Knstm Thor-
finnsson, John Johnson, Mrs. GuS-
þræðirnir láu inn i höllina, inn í
glerhylkiö, undir silkillossvællinum
undir demantinum mikla. Hve lit-
ið, sem komiS var við gripinn,
kvað við klukknakHSurinn og
bumbuslátturinn í svefnherbergi
vfir dýr gripav’ arSarins.
Ef einhvern borgarbiia langaði
til aS skoða dásemdir hallarinnar,
j var hann leiddur liægt um fögru,
j guilinskæru salina ; þjónar gengu
honum og
hermaSur að baki hans. Allir voru
með þykka flókaskó, til þess að
Campbell
Realty
Company
745,746,747,748,749 Somerset Bldg.
WINNIPEG, MAN.
Telephone M. 296, 297
Opið á Kvöldin
COUPON
Dagsetning ..
Campbell Realty Co.
Somerset Bldg.,
Winnipeg, Man.
Herrar mínir :
Sendið mér upplýsingar á-
hrærandi sölu lóða í Estevan
ásamt uppdrætti og verðlista
Nafn .....
Áritun
Lagður.
s _____
Herra ritstjóri :
Eg sendi þennan lagS, en hvort
hann er boðlegur, veit ég ekki.
TíSarfarið hefir verið hér í bezta
lagi fyrir akra og allan jarðar-
gróður, sem er hæg vætutíð og
nógir hitar. Enda hefi ég og aðrir
ekki séð eins gott útlit á hveiti
síðan við komum i þessa bygð
eins og nú. En viS þurfum nú
bráðlega umskifti til þerris fyrir
heyskapinn, sem nú fer í hönd.
Átakanlegt slys vildi hér til fyr-
ir mánuöi siSan, sem var þaS, að
[jriggja ára stúlka varS undir
vagnlijólum, á þann hátt, að hún
tók í afturhjólin og þau lyftu henni
upp á sig oa veltu svo undir* sig.
Hún dó eftir 2 stundir.
þar herra ritstjóranum þóknað-
ist, að ljá síöustu línum mínum
sína fannhvítu vængi, þykist ég
sjá í Hkr. 18. júlí, aS sumt af því,
er ég reit, hafi borið fyrir augu
hr. John Thorgeirssonar ; þvi mér
finst ég verði að fylgjast með í
reikpingnum hjá þessum “sumu
vandræðamönnum”, er hann kemst
svo að' orði, vegna þess að ég
hafSi mjög svipað orðatiltæki í
s ðustu grein minni eins og hann
setur fram á einum staS.
Eg bið höfundinn innilega að
fvrirgefa og misvirSa ekki, þó ég
taki nú fram í fyrir honum, áður
en hann er búinn að tala út.
Mér likar greinin í heild sinni
vel, eins Og alt, er herra JohnTh.
ritar. því dettur mér ekki í hug,
aS bera Kið minsta á móti aðal-
rún Einarsson, G. B. Olgeirsson, Kij4skyggu gólfin skyldu ekki risp-
Mrs. Ingibjorg Thordarson, David ast hlð minsta Hermaðurinn haföi
Johnson, Sig. Daviðsson, B. Thord- r & hverri hreyfin u gestsins,
! arson, Ónefndur, Ásm. Eiriksson, 1
I E. Eiríksson, Th. Bjamason, M.
Davidson, Bjarni Jónasson, B. B.
Jónasson, S. B. Thordarson, B. T.
Thordarson, E. Thordarson, Óli
Thordarson, hv.ert 1 dollar ; Th.
Thorsteinsson 75c ; Haraldur Guð-
Dalman, J. Isleifs-
Og yröi hann einhvers var, er hon-
um þætti grunsamlegt, var það
þegar tjáð öörum undirdýrgripa-
verðinum.
því mun marga furða sig á, að
smjör o,g smjörlíki er talið jafn að
næringargildi. Gæðamunurinn staf-
ar þá af öðrum ástæSum.
það sést á þessari töflu, að
smjör hefir nálega 6 sinnum meira
! næringargildi en egg, og aS kálfs-
kjöt er enn rýrari fæða en kart- j
öflur.
; Eigi er síður fróðlegur saman- !
burður, er sami höfundur hefir !
gert um dýrleik áminstrar fæðu
eftir næringargildi, og sýnir hann,
i aS kálfskjöt er nærri því 25 sinn-
um dýrara en riigbrauS og egg ná-
lægt 18 sinntim dýrari. Og er þar j
auðvitaS farið eftir vrerði á þeirri j
fæSu í Danmörkti. En mjög vertt-
legu mnri það ekki skakka frá því,
sem hér gerist.
þessi er samanburöurinn, og
sýnir, hve marga aura 1000 hita-
eindir kosta í hverri þeirra matar-
tegunda, seni þar eru nefndar :
FÆÐI OG H0SNŒÐI
Fæði og húrnæSi selur Mrs. M.
Arngrímsson, aS 640 Burnell St.
Fæði og húsnæði geta 6 manns
fengiS aS 568 Simcoe St.

mundsson, Ó.
son, J. Hall,
son, Mrs. H.
HaMgrímsson,
Hansson,
50c.
! björn
hvert
þegar öllum þessum nauðsyn- :
legu en hálf þreytandi varúðar- I
reglttm var komið í kring, hélt j
GuSrún Christian-1 konungur að sér væri óhætt aS ;
Thorarinson, H. J. leggjaupp í langferð úr ríki sínu til
John Mýrdal, Snæ- sttðurlanda. j Jjá gerir sami höfttndur grein
Vigfús Hansson, Fyrst hélt hann stóreflis veizlu fvrir þ\-í, hver ókjör sykur hefir
| on veitti þá yfirdýrgripaverSinum lækkað i vrerði á síöustu hundraS
RúgbrauS 6 au
Kartöflur 8 u
Sykur 10 ((
Baunir 12 ((
Smjörlíki 18 ((
Flesk 28 ((
Sinjör , 29 ((
Egg 110 ((
Kálfskjöt 140 ((
| Eg get ekki með orðum þakkaS ; æðsta heiSursmerki ríkisins, er
vinahót ykkar, Gardar og Moun- : hengt var í gullfesti um svira hins
tain búar, sem vert er ; en ér full- | hávirSulega háaldraða trúnaðar-
visr um, aS ég geymi minninig ykk- manns.
ar allra í þakklátu hjarta.
MeS ást og virðingu.
New H'ill, Alta., 17. júlí 1912.
Mrs. Guðný Christianson.
STÓRl DEMANTINN.
Eftir Svein Leopold
Konungur i kotríki nokkru átti
tnarga dýrgripi. MeSal þeirra var
stærsti demantinn í heimi. Hann
var metinn aS dýrleika nálægt 8
miljörðum gvrllina.
H'ans Hátign réð því af að
bvggja dálitla höll til þess aS
geypta þar demantinn ásamt öSr-,
um fjármunum ríkisins.
Jtegar höllin var loks fullger, bar
konungur sjálfur gimsteinninn í
höllina, — var hann lagður á
purpurarauðan ílosbólstur, er svo
var settur í glerhylki úr þykkum,
gljáskygðum krystalli. þarna lá
gimsteinninn og glitraði í allri
s’nni dýrð ; hann tindraði og
geislabrotin ljómuSu um hann í
bláum, rauSum og grænum Ht-
brigðum, sem sólskini brigSi á sí-
kvikan vatnsflöt.
Verkfræðingurinn lét gera nokk-
urs konar búr úr smágerSum stál- •
SVo lagSi Hans Hátign af stað.
þá um daginn fór yfirdýrgripa-
vörðurinn til hallarinnar til þess
að semja nákvæma skrá um hina
ómetanlegu kjörgripi ríkisins.
Hann gekk tígulegur fram hjá
varöasveitinni, og gekk gætilega
yfir víggarðinn og skurSinn. Svo
fór hann inn um hallardyrnar.
Hann lauk upp hurðum og lokaði
á eftir sér, ýmist með stórum helming, o. s. frv.
járnlvklum eða örsináum látúns- ]
lvklum. Öllum stálslám rendi hann
frá og þrýsti á leynifjaÖrirnar ;
hann lauk upp leynihurSum og ; það ganga upp
árum, og sýkurevðsla farið eftir
bví vaxandi. En því mælir hann
bót.
Hann segir, að á Englandi hafi
! sykureyösla sexfaldast á öldinni
j sera leiS ; en jafnframt hafi sykur
; veriS orðið þar 6 sinnurn ódýrara
árið 1900, en þaS var áriS 1800.
, þetta gerðist smámsaman : eySsl-
an óx um helming á fyrra helming
! aldarinnar, 1800-1850; enda lækk-' sitía 6 mánuSi af ári á landmu í
j aði í verði „m helming. því næst 6 ár frá þvi er heiimlisrettarlandiö
; tvöfaldaSist eyðslan af nýju á
J næstu 25 árum, frá 1850—1875, —
| enda lækkaSi sykriö í verSi um
Agrip af reglugjörð
am heimiiisréttaricnd í C a n a d a
Norðvesturiandinu.
Sérhver manneskja, sem fjöl-
skyldu hefir fyrir aö sjá, og sér-
bver karlmaStir, scin orSinn er 13
ára, hefir heimilisrétt til fjórðungs
úr ‘section’ af óteknu stjórnarlandi
í Manitoba, Saskatcliewan og Al-
berta. Umsækjandinn verður sjálf-
ur aS koma á landskriístofu stjórn
arinnar eða undir.skrifstofu i þvi
héraði. Samkvæmt umboði og uicð
sérstökum skilvrðtim má íaðtr,
inóöir, sonur, dóttir,. bróöir eð'a
systir umsækjandans sækja um
landið fyrir hans hönd á hvaöa
skrifstofu st-m er.
S k y 1 d u r. — Sex tnánaða á-
búð á ári og ræktun á landinu i
þrjú ár. Landnemi má þó búa á
landi innan 9 milna frá heimilis-
rettarlandinu, og ekki er ininna en
80 ekrur og er eignar og ábúðar-
jörð hans, eöa föður, móður, son-
ar, dóttur bróður eSa systur hans.
I vissum héruðum hefir landnem-
inn, sem fullnægt liefir landtþku
skyldum sínum, forkaupsrétt (pre-
emption) að sectionarfjóröungi á-
föstum viö land sitt. Verö $3.00
ekran. Skvldur :—VerSur að
! sneri vatnskrönum.
Vel var gengið frá allri véla-
smíSinni.
Hér var alt í bezta lagi.
var að y.ggja þaS.
Síðan tók hann stóra demantinn
og stakk honum í frakkavasann
aftan á. þar hvarf dýrgripurinn
og tíu minni gimsteinar og safír-
steinn einn allmikill.
í hýbýlum yfirdýrgripaVarSar
ríkisins kváSu við klukkur og
buldi bumbusláttur.
En allir vissu, að þaS var hann
Bretar eru nú ,á tímum allra
þjóða ey’ðslusamastir á sykur.
I
85 pd. á mann á
Englandi um áriS.
Næstir eru Danir með 75 pund á
mann ; þá Svissar, Norðmenn og
Svíax meS 50 pd.; þá þjóSverjar,
Ekki ! Hollendingar, Frakkar og Belgir
með 25—35 pd.
Aörar þjóSir eru þar langt fyrir
neðan, Rússar t- d. með að eins 18
pd., Spánverjar 10 pd., íalir 7 pd.
— þaS er kent bæSi fátækt alþj'ðu
og tollum.
(FróSlegt væri, ef einhver Is-
lendingrar því verki vaxinn vildi
gera samkynja samanburð um ís-
lenzkan mat og matarverS, o. s.
var tekiS (að þeim tíma meðtöld-
um, er til þess þarf aS ná eignar-
bréfi á heimilisréttarlandinu), og
50 ekrur verður að yrkja auk-
reitis.
Landtökumaður, sem hefir þegar
notaS heimilisrétt sinn og getur
ekki náS foricaupsrétti (pre-emtion
á landi, getur keypt heimilisréttar-
land í sérstökum héruSum. VerS
;$3.00 ekran. Skyldur : Verðið að
; sitja 6 mánuSi á landinu á ári i
' þrjú ár og rækta 50 ekrur, reisa
hús, $300.00 virði.
W. W. C O R Y,
Deputy Minister of the Interior,
sjálfur, yfirdýrgripavöröurinn, sem ] frv.).
var úti í höllihni til þess aS ganga | — (ísafold).
JÖN JÖNSSON, járnsmiSur, a0
790 Notre Dame Ave. (horni Tor-
j onto St.) gerir við alls konar
I katla, könnur, potta og pönnur
; íyrir konur, og brýnir hnífa og
| skerpir sagir fyrir karlmenn. —
] Alt vel ai hendi leyst fyrir litla