Heimskringla - 15.08.1912, Blaðsíða 7

HEIMSKK.INGLA
WINNIPEG, 15. ÁGÚST 1912. 7. BLS,
Vindhögg.
Herra Baldwinson slaer vind-
höfrg, þaS viröist mér vera, sem
ritstjóri Heimskringlu. Hann seg-
ir, aS herra Bergsson hafi veriS ó-
lieppinn meS inngangsorSin. Hann
hefir veriS lagöur svo flatur í því
máli, aS ég get ekki teygt betur
úr honum. AS eins vil ég benda
lionum á síöustu stórsljTsin meSal
enskutalandi þjóÖarinnar (Titanic
og fellibylinn í Regina). Engan
hefi ég heyrt taka til þess, þótt
samskota va;ri leitaö, og fórust
þar þó færri menn, að tiltölu viS
fólksfjölda enskutalandi þjóSarinn-
ar, heldur en i stórslysinu á ís-
landi, aS tiltölu viS fólksfjölda.
Já, herra ritstjórinn, hann hefir
hálfgerSan hroll í sér aS skrifa
niður lífskostnaSar taxtann, þar
sem miÖaS er viS viSunanlegt líf.
Yerð ég því aS hjálpa upp á hann
og gera það hér í þessum línum.
Eg miða viS, eins og ég sagði áð-
ur, viðunanlega gott líf fyrir sjö
manns í fjölskyldu. Veit ég vel, að
reikningurinn má ekki fara fram
úr tuttugu dollurum um mánuS-
inn eftir ritstjórans kenningu. Og
é,g skal líka sýna, að svo þarf ekki
að vera! þetta álít ég vera mikla
hjálp við herra Baldwinson.
Hér kemur þá áætlunin fj’rir
mánuðinn, þrjátíu daga.
Magnúsar-mjöl lOc á dag $3.00
(samanbier Fróða, fyrsta ár, sjö-
unda hefti, bls. 331).
Smjör fæst ekki, ostur fæst ekki,
Brauð lOc á dag, $3.00 um mán-
uSinn.
Tveir pottar ai undanrenningu á
dag, 5c potturinn, gerir um mán-
uSinn $3.00.
Sykur um mánuSinn $3.00.
Te fæst ekki.
20c virSi af kjöti á dag (verður
víst aS vera “dog meat”, þ. e.
kjöt, sem keypt er fyris hunda),
gerir um mánuSinn $6.00..
Kaffi um mánuðinn $2.00.
Tólg! Nei, hamingjan hjálpi
mér! það er komiö í tuttugu doll-
ara, svo þaS verður að borða
brauðiS þurt. Neyzluvatninu sleppi
ég alveg ; þaS er hægt að fá það
gefins í Rauðánni, og ég heyri það
sagt, aS það sé kostamikiS stund-
um(! ! ).
þarna hefi ég nú leyst þig af
hólmi, með því að leggja niSur
matarkostnaðinn fyrir þig. Gott
tækifæri fyrir þig, aS setja á stofn
fæSisöluhús. þú ættir þó að geta
grætt talsvert á því, því minna en
50 cents á dag mundir þú tæplega
selja fæSiS.
þá segir herra Baldwinson, aS
óánægjan í mér út af grein hans sé
sprottin af tvennu ; Fyrst, ósann-
indutn, sem fólust í ritgerS minni,
og annaS, aS mcr hafi ekki
verið sýnd hæfileg virðing meS rit-
hætti andmælanna, Hver eru ó-
sannindin, er þú þykist hafa af-
hjúpað ? þii hefir ekki meS rökum
getaS tilgreint þau ennþá. Auð-
vitaS hefir þú reynt að slá um
þiv meS fæðiskostnaSinum, þó þú
ekki treystir þér til að búa út á-
ætlunina, og ég yrSi svo aS taka
það ómak á mig, aS gera þaS fyr-
ir þig-
Baldwim gefur í skyn, .aS ég
ljúgi níði á land þetta (Canada).
Getur hann sannað .það ? Ég veit
ekki betur en aS ég, eftir beztu
sannfæringu sem ég þekki til, hafi
sagt kosti og galla á því. v HiS
sama er aS segja um ísland ; ég
hefi' komið þar viS kaunin rétt
eins og hér. Eg hefi aÖ eins haldiS
því fram, að Island væri fullkom-
lega eins gott land og Canada, ei
þaS, væri eims vel setiS,
þú segir, aS ég hafi flutt hinvaS
vestur tvisvar, Eg hafði ástæSnr
í hvorttveggja skiftið, aS bæði
bróSir minn eggjaSi mig á þaS aS
flytja, og svo gyltir þú landiS fyr-
ir mér, herra Baldwinson minn.
þaS var á Akureyri, og þú þá
agent. 1 seínna skiftiS fór ég fyrir
prívat ástæSur, eins og ég áSur
hefi tekið fram.
AS segja, aS Islendingar hafi
leitaS gæfunnar heima yfir þúsund
ár, er annað vindhögg. það eru aS
eins 39 ár síSan, Og það þó ekki
nema á parti ; þá úttaugaSir and-
lega og líkámlega af margra alda
kúgun, er hafSi rúiS þá öllu hug-
rekki og sjálfstrausti. þaS er
næstum furSa, hvaS íslendingar
eru komnir á veg eftir allar þær
hörmungar, og vera þó afskekt
þjóS. Canada aftur á móti hefir
haft rétt við hliðina á sér Banda-
ríkin, ef til vill bezta kennara
heimsins i hagfræSi, verklegri þekk
ingu, atorku og biihyggindum.
I
Um þaS, sem herra Baldwinson
segir um bankana, hefi ég ekkert
aö segja. Eg er því máli ókunnug-
ur. Ég get aS eins sagt þaS, að
á íslandi séu líka fleiri hundruð,
sem eiga meiri og minni peninga-
upphæðir á bönkum eða sparisjóð-
um. Um upphæöir hefi ég enga
hugmynd í hvorugum staðnum. —
Eign má það lika teljast, að það
er fjöldi af einhleypu vinnufólki
; sem á hesta eSa kindur, margt
hvorttveggja.
Ég veit mikiS vel, og er enn
þeirrar skoSunar, aS þau fáu land-
gæSi sem ísland hefir, vega upp á
I móti tölunni hér, ef að þeim hefSi
! verið unnið eins öjj bezt hefði hægt
verið í síSastliðin 40 ár ; unniS aö
| þvi, að slétta, rækta og auka út
túnin ; unniS eins öfluglega eins og
bændur hér hafa þrælað viS akr-
ana sína. Ef bœndur heimá hefSu
unniS jafn kappsamlega við tiin-
t rækt sína, hefðu þau (túnin) getað
I viða verið orðin fjórum sinnum
stærri og auk þess í enn betri
jræktun. En þaS er meginatriSi
landbúnaSarins á Islandi, að hafa
sem mesta töSu og geta þannig
aukið gripi og fénaS ; því víSast
hvar er nægilegt beitiland fyrir
þaS. ísland er.ekkert upp á akvir-
yrkju komiS. það eru vöruskifti,
að senda út t. d. kjöt og smjör,
fisk, lýsi og síld, og fá inn aftur
kornvöru í staðinn.
i
I Um möguleikann aS afla pen-
ingavirSis úr sjónum og vötnum
heima, dettur mér ekki í hug aS
þurfa aS bera saman við vatna-
fiskiaflann hér í Canada. það
' munu fáir svo blindir, aS þeir sjái
ekki muninn þar.
! Sömuleiðis er meS kartöflurækt-
ina á Islandi. það þyrfti naumast
aS’koma fyrir, að flytja þyrfti inn
í landið kartöílur frá útlöndum.
þú kallar þær smáar og rýrar, en
sannleikurinn er, að þær hafa oft-
ast nær hæfilega góða stærð, og
auk þess langtum - gómsætari en
Canada kartöflurnar. AS þær geti
naumast annarstaSar sprottið en
á Suðurlandi, ættir þú ekki aS
sek.ía. þú ert of kunnugur á Akur-
eyri til þess — sem er einn af kald-
ari stöSum landsins — aS vita, aS
kartöflur geta þrifist þar. Kart-
öflur hafa þar örsjaldan brugSist.
Eg held það sé nú óþarfi aS rita
lengra um þetta mál. Við höfum
báðir sett fram okkar hlið, o<r les-
endurnir ættu að geta valið sér,
hverja skoSunina sem þeir vilja.
Ég hefi fengiðitvö bréf frá manni
utan af landi, sem ég hefi aldrei
séð eða þekt. Hann hefir gefiö mér
leyfi til aS prenta bréfin, og væri
einna eðlilegast, aS þau kæmu í
Heimskringlu, ef þú vildir svo vel
gera og veita þeim móttöku. þar
gætir þú þó fengið tilefni til að
svara.
Með vinsemd og virðingu, þinn
Páll Bergsson.
Bréfin hljóSa svo :
I.
“Barons, Alta., Can., 15. júlí '12
Herra Páll Bergsson, Winnipeg.
Háttvirti herra! Ég get ekki á
mér setið, aS klóra þér fáeinar lín-
ur til að láta þér í ljósi þakklæti
mitt fyrir grein þína í Heitns-
kringlu í vetur í des. og aftur nú
svar þitt til rimtjóra Baldwins.
það er sannfæring mín, aS þú sgrt
þar réttur og sanngjarn. Eg er
orSinmi dauSleiður á þessu sífelda
gegndarlausa gumi af canadisku
sælunni, sem íslendingar, sam-
kvæmt heila Hkr. ritstjórans, eiga
aö lifa í, auðvitaS alt í þieim til-
gangi, aS ginna fólk frá Islandi til
aS ílytja til Canada. Annars get
ég ekki meint annaS,, en vinsældir
Hkr. minki, ef ritstjórinn heldur á-
fram líkum greinum og þeirn, er
hann hefir ritað siSastliöinn vetur
og vor ; sífelt oílof um Canada í
öllu mögulegu ; lögin í landi þessu
segir hann að séu “ímynd réttvís-
innar”. þetta land sé hiS bezta í
víðri veröld, hiS auSugasta af alls
konar gæöum, og hvergi ,í heimi
eins góS tækifæri til anðlegSar og
upphefðar ; stjórnin sú be/.ta og
réttlátasta, manniiðin og kærleik-
urinn í hvívetna. ]>eir, sem ókunn-
ugir eru og lesa greinar þessar, og
eru svo einfaldir aS trúa þeim,
hlýtur aS sýnast, aS hér í Can&da
sé sönn paradís. En sannleikurinn
er, eins og þú tekur ljóslega fram
í greinum þínum, aS landar nærri
undantekningarlaust hafa lifaS
reglulegn hundalifi fyrir all-mörg
ár fyrst eftir að þeir komu hér, en
unniS og þrælað títt sinnum harS-
ar en alment gerist á íslandi ;
hugsunin er hjá ölltim þessi : aS
verjast skuldttm í rauðan dauSann
og komast svo undir að verSa
sjálfstæður. Yærí sú. hugsun al-
ment jafn sterk meSal Islendinga
heima, væri fólk þar langtum bet-
ur af, en nú á sér þar stað. því
neitar enginn, aS ýmsir landar,
sem húnir eru aS vera hér í lanai
um 20 ár eSa lengttr, eru nú í góS-
um efnum. En hversu margar
hörmttngar ertt þeir ekki búnir aS
ganga í gegnum ? Og hvaS er eftir
af þeim ? ÚtdauSir, útjaskaðir
fauskar, sem ekki geta staðið upp-
réttir af sífeldri þrælkun og marg-
ir fvrir langsatna vöntun á nauð-
synlegustu lífsnauSsynjum.
Aftur notar Baldwin hvert ein-
I asta ta'kifæri til aS níSa föSurland
J sitt og íslendinga heima, og jafn- ;
vel landa sína hér vestra ; bríxl-
ar þeim ttm, að hafa flutt meS sér
hatur til Bana, og síðan snúiS því
upp í hattir til Enskra — hatur
j til lands og stjórnar o. s. frv. Dá- !
l snoturt!
þaS væri vel gert af þér, svo
pennafærum manni, að taka þenn-
an J. H. Líndal dálitið í karphús-
ið fyrir athugunina í síðasta (41)
bl. Hkr., þar sem hann þykist
vera aö gera samanburS á land-
búnaSarafurðum á Islandi og í
Vestur-Canada ; að öllu leyti vit-
lausari samanburð er ómögulegt
að gera. H'vaS skyldu margir
“farmarar” í Manitoba vilja. skrifa
undir það, að þeir hafi árlega 14
dollara auk alls kostnaSar af
hverri hveitiekru. þeir ættu sann-
arlega að verSa fljótt ríkir þar í
Manitoba, og ekki aS taka þá
j tnörg ár, aS komast úr skuldum
j fyrir verkfæri og vinnuhross. —
Sannleikurinn er, aS ekkert slíkt á
sér staS, hvorki í Manitoba eSa
annarstaSar i Canada. þessi Lín-
dals “athugun” er eins villandi og
blygðunarlaus lýgi eins og nokkrir
lýgi getur verið. Ef þú ert kunn-
j ugur “farming” og öllum þeim
a'rna kostnaði, sem það útheimtir,
og svo því, hvernig “farmingin”
j vfirleitt lánast, þá gætir þú gefiS
, þessum Líndal góöa ráSningU. —
I baS var. engin hætta á því, að
Kringla ekki gleypti við slíku rit-
verki, því það er í hennar anda ;
nema ef nokkuð er, dálítið ósvifn-
ari lýgin. 'St
Eitt er hálfspaugilegt hjá bæði
ritstjóranum og> þessum Líndal, aö
maður meö 4 eða'5 börn ætti ekki
að flytja til Canada, þessa auSæf-
anna uppgripa-lands. það hefir þó
margur haft nóg fyrir sig og sína
á Islandi, þótt hann hafi haft fyr-
ir flejrum að sjá. Tarna er nú ekki
laust við, að þeir séu tvísaga. —
BáSir segja, aS bezt sé fyrir fami-
límenn að fara út í nýlendur og
taka land. Hvernig sk}Tldi nú maö-
ur með konu og 2 eða 3 börn eiga
aö lifa þar, sem enga skepnu á og
ekkert cent í vasanum ? Á sníkj-
um og góögeröasemi þeirra, sem
þar eru fyrir. Hann getur fengið
160 ekrur af landi, efihann hefir 10
dollara ; hann þarf að byggja kofa
yfir fólkið ; borSviður er dýrari
hér en á Islandi. Með hverju á
hann aS vinna þetta land ? Til
aö virtna “farmvinnu” á landinu
og vera í því efni sjálfstæSur, hvaS
liross Ojr vinnuvélar snertir, þarf
hann að fara í 12 til 14 hundruS
dollara skuld. Og hvenær kemst
hann svo lir þeirri skuld ? Fyrsta
áriS tekur hagl alla uppskeruna ;
annaS árið deyr alt út fyrir of-
þurka ; þriöja áriS frýs alt. og
verður ónýtt ; fjórða árið eyöi-
leggur ormur það alt ; fimta áriS
fær hann meSal uppskeru. En þá
eru öll hans hross, og ef hann á
fleiri skepnur og allar vélarnar og
öll uppskeran tekin af hoœum. Og
miaðurinn er búinn aS draga 500
jeða máske 1000 dollara út á land-
j ið hjá peningamöngurum meS 10
j 12 prósent rentum. Til alls þessa
j erti ótál dæmi hér í Canada, og ég
I efa, aS það sé nokkur einn einasti
i “fanmaxi" í Vestur-Canada, sem
•lekki hefir meira og minna aí slíkrí
lukkn aS segja. Fjölda margir
; bændur, sem flutt hafa frá Banda-
i ríkjunum hér inn til Gatiada með
talsverða peninga, hafa tapaS á
: því stórfé, sumir öllu, sem þeir
j komu með, Og orðiö hér störskuld-
1 ugir í tílbót. Lögin hér í Canada,
þessi “imynd réttvísinnarheim-
ila anSfSlögunum ,tS ræna og
j rukka bændurnar. Og bændunum
! er bannað með lögum “ímynd
j réttvísinnax”, aS selja hveití sitt
eða annað, netna til canadískra
kaupenda.
þetta er orðið rniklu lengra en
i é<r ætlaSí í fyrstu. Eg er þér aS
j Sllu leytí óktmnugur, en ég vona,
i aS þú fyrirgefir mér mas þetta ;
ég þekki þig að eins í gegnum rít-
gerðir þínar ; ég vildi bara aS þú
gætir brúkaS éinhver atriði úr
bréfi þessu, ef þú þarft að svara
þeim oftar. Mér er ekki til neins
! að senda Hkr. grein, henni sinnaS-
ist viS mig fvrir kosningarnar siS-
astliðiS haust.
Fljótur, viss, áframhaldandi
$
ágóði aí peningum yÖar ef þér
bregðið nú við.
Lesið!
Vér álítum yðnr — hyggnan, metoiðagjarnan og áfram um
6 iáða framtið.
Linmitt núna býðst óvanaleot fœkifæri til að margfalda
do'la a yðar í eignum,sem þróast og vaxa rótt fyrir augum yðar.
Vér e'gum við C. P R 'I'ranscona—ekki með því háa verði,
sem aðr r úeimta; heldnr með lága verðinu og hœgu skilmá un-
nm, sem vé útvegum í B dfellshverfinn. þetta er kjarninn úr
C. P. R. Tianscona lóðunum.
þetta eru lóðir, sem þér ættuð að kaupa án tafar. þær era
beint a móti C. P. R. Yaids
þær eru gagniait vagnstöðvunum og kornhlöðuuum, sem á
að byggja þ r.
þær liggja að Springfield þjóðveginum,—eina aðal-veginum
til Winmpeg.—
þ« r)igojaað hinni ákvörðuðu sporbraut frá Winnipeg tií
Tiauscona -
Hlustið! Aðiir C. P. R. Transcona kaupendur hafa þegar
grætt þar stórfeldlega.
Verðið ekki maðurinn, sem ekki vildi hlusta,
Vitrirog hagsýnir flárhyggjumenn—smáir og stórir—eru nú
nð veija peningi m í lóðii í C P R. Transeona.—Framtíð bæjar-
ins er gjörsam ega tryorð—svo þao eiu hagsmunir yðar ef þér
kanpið mi með því verði og skilmáluin, sem vér bjóðum.
Kaupið lóðii í Bildfeils Subdivision r eð þriðjungi eða helm-
ingi lægra verði en aðrir seljaá verri stöðum. þass fyr sem þér
kaupið, þess betri fi ið þór lóðirnar og þess meiri vei ður hagn-
aðurinn,
KOMIÐ NÚ! Lóðirnar, sem þér hafi angastað á, geta farið
á moryun. Lirið oss sýna yður eignirnar strax. B.freið vor
leiðnbúi aðtakayður þangað.
t'KIFIÐ, ÖÍMIÐ eða íinuið okkur í dag.
708 McArthur Bldg., Winnipeg. Phone Main 7323 !
VirSinjrarfylst,
Jón Krístjánsson.’
II.
“Barons, Alta., 23. júlí 1912.
Ilerra Báll Bergsson,
Winnipeg, Man.
Hláttvirti herra! Ég meStók
þitt vinsamlega bréf í gærkveldi og
ætla strax að svara þvi. Mér hafði
ekki komið það til hugar, aS bréf
það, er éjj hripaði þér, mvndi jreta
komiö í nokkru blaSi ; það var
flýtis-klór Ogr af nokkrum hita. Ef
ég- hefði haft hugmyTnd um, aS það
kynni að verða prentað, hefSi ég
reynt að vanda þaS betur a'ð orS-
færi ojr setningaskipun, auk þess
sem íslenzkan er alt annaS en góS
já því. En hvað áreiðanleik efnis-
í ins snertir, þá skal ég standa viS
! þaö alt ; það er alt satt og í sum-
! um atriSum mætti taka dýpra í
i árinni. par se.m ég talaSi um ó-
! hepni, sem menn oft verSa fyrir
| með uppskeru, þá er þaS máske
| sjaldgæft, aS það komi fyrir “akk-
; úrat” í þeirri röö, er ég setti þaS
ji bréfið ; en alt þetta kemur iSu-
lega fyrir ; t. d. síSastliðiS vor
; fyrirfóru sér tveir bændur, annar
1 skamt hér suður, Englendingur, en
jhinn 1 tið lengra norður, maður,
st-ni flutti inn frá Bandaríkjnnum
fvrir 6 árum með allgóS efni ; báS-
lir hyrrjuðu “farmingu” og unnu af
kappi, en fengu aldrei uppskeru,
sem teljandi væri ; frost, ofþurkar,
.hagl eySilagSi alt. peir sukku
d}Tpra og dýpra í skuldir, fengu sí-
feldar skuldaklaganir og hótanir
Hm ilögsókn og fjárnám, þar til
þeir stóðu eigi mátiS lengur. pó
aö fjölda margir eigi geri hiS
sama, þá er það ekki fyrir þaS, aS
kríngtrmstæSurnar séu hóti betri.
SíSasta Heimskringla segir þá
frétt, að uppskeruhorfur hér séu
svo góðar, áS vanséð sé að nokk-
urntíma hafi betri verið og hveiti-
sláttuT sé hyrjaSur hér. Hvort-
tveggja er ÓblönduS lýgi. Útlit er
hér rétt óvanalega lélegt ; þúsund-
ir ekra er nú veriS að plægja, sem
sáS var í sl. vor, en ej’SilögSust
af ormi (cull worm).
Háttvirti vinur! HvaS bréfið
snertir, þá h}Tgg ég aS þú gætir
gert þær afsakanir með því sem
dvgSu. pú munt þekkja einhverja
blaðaaSstandendur þar heima. —
AuSvitað má ég búast viS hnút-
um og skömmttm úr ýmsum tál-
drægnisbjálfum hér vestra, en þaS
myndi ekki mikið á mig fá, eink-
um ef ég ' hefSi í einhverju blaöi
ta'kifæri til aS svara. E.g álít það
sé tvöfalt níSingsverk, aS tæla
verkafólk frá íslandi til Canada :
níSingsverk við föSurlandiS, sem
ekki má missa vinnukraftinn, og
sömuleiSis á fólkinu sjálfu ; því
það mun tæ.plega meir en einn af
tuttugu, sem skiftir um til betra.
Eg kom vestur ttm haf áriS 1891,
meS 4 börn og fimta á leiöinni og
veikfelda konu, þá 41. árs gamall.
Engan óvin á ég í heimi þessum,
sem ég vildi óska þess, að þnrfa
að öllu leyti aS fara í fótspor mín
hér í landi, og þó veit ég, að ýms-
ir hafa engu betri sögu aS segja.
Jæja, ég slæ svo botn í þetta,
og biS þig fyrirgefa. ViS bréfið
gerirðu sem þér bezt líkar. Mér
þætti vænt vim, aS eiga von á línu
frá þér einhvyrntíma.
VirSingaríylst,
Jón Kristjánsson.”
Kennara vantar
að Reykjavíkurskóla No. 1489 ;
kenslan stendur yfir í 3 mánuði
frá byrjun september til loka nóv-
ember. Umsækjendur tiltaki menta
stig og kaupupphæð. Tilboöum
verður veitt móttaka til 20. ágúst
næstk. af undirskrifuSum.
Reykjavík P.O., 20. júlí 1912.
KRISTINN GOODMAN.
Sec’y-Treas.
KENNARA VANTAR
viS Bjarma skóla No. 1461 ; 7 mán
aöa kensla ; byrji 15. sept. 1912.
Umsækjendur tiltaki mentastig og
hvaða kaup þeir vilja hafa. TilboS
sendist fyrir 15. ágúst til undir-
skrifaSs.
JOHN J. JOHNSON,
Sec’y-Treat.
Árborg, Man.
I ------
j kennara vantar
vantar til Laufás S. D. No. 1211.
Kensla byrjar 16. september til 14.
1 desember 1912, og byTrjar aftur meS
| febrúar til maí-loka 1913. TilbbS,
' sem tiltaki mentastig og æfingu á-
samt kaupi, sem óskaS er eftir,
verSa að vera komin til unáirrit-
aðs 15. ágúst næstk.
B. JOHANNSON,
Sec’y-Treas.
Geysir, Man., 6. júlí 1912.
KENNARA VANTAR.
fyrir Vídir skólahéraö No. 1460, í
þrjá Og hálfan mánuS, frá 3. sept.
ember til 17. desember 1912, og
lengur, ef um semur. TilboSum,
sem tiltaka mentastig og æfingu
I ásamt kaupi, verSur veitt mót-
taka af undirrituSum til 20. ágúst
næstkomandi.
Vídis, Man., 26. júlí 1912.
JÖN SIGURDSSON,
Sec’yT-Treas.
KENNARA VANTAR.
fyrir Geysir skóla frá 16. septem-
ber til 16. desember 1912. Kennari
tfltaki kaup og mentastig. Tilboð
verSi komin til undirritaðs fyrir
31. ágxist 1912.
Geysir P.O., Man.
H. PÁLSSON,
Sec’y-TreaS.
jOb jONSSUN, lárnsiuiðut, að
790 Xotre Danie Ave. (h.xni 1 ur-
onto St.) gern vtft a!!s konar
katla, könnur, þotta og pönnur
fynr konur, og brýnir hntfa og
skerpir sagir fvrtr karlmenn. —
Alt vel af hendi levst fvnr litla
ISLESZIAS BfEKDR
Eg undirritaftur hefi ttl sölu ná-
lega allar tslenzkar bækttr, setn til
eru á markaSinttm, og verft aS
hitta að I.unAar P.O., Man.
SendiS pantanir eða finntS.
Neils E. hallson.
MAIL CONTRACT.
TTn .BOÐ í lokuSum umslögum,
árituö til Postmaster General,
verSa meStekin í Ottawa til há-
degis á föstudaginn þann 6. sept
ember 1912, um póstflutning um
fiögra ára tímabil, tvisvar á vikt
hvora leiS, milli MINNEWAKAX
ojr SCOTCII BAY, meS viSkomt
í Lily Bay hvora leið, frá fyrsta
októlær næstkomandi.
PrentaSar tilkynningar, seir
innihalda frekari upplýsingar urr
póstflutningaskifyrSin, fást til yf
irlits, og eySublöS til samnings
eru fáanleg á pósthúsunum í Min-
newakan, Lily Bay og Scotch Bay
og á skrifstofu Postoffice Inspec
tor.
Postoffice Inspectors Office,
Winnipeg, Manitoba, 26. júlí 1912
H. H. PHINNEY,
Postoffice Inspector