Heimskringla - 14.11.1912, Blaðsíða 7

ééééééééé£éééiééééé0á&*é*Mééééééééééééééééééééééééééééé6é£éééééééééééééééééééééééé
i
HEIMSKRIN GLA
WINNIPEG, 14. NÓV. 1912. 7. BLS.
ATHABASCA
Einar og Guðbjörg.
(KveSiÖ á 50 ára brúðkaupsaímæli þeirra, að Auðn-
um í Gimlisveit í síðastl. október).
Vðxtux.Athabasca er hraðskreiðari en vinnukrafti;r og
byggingaefni leyfa. bér skulu nefndar nokkrar bygg-
ingar, sem eru 1 smfðum ogáætlun um verð þeirra:
InnflyténdahSll $10.000, I>ank of Commerce $10,000,
Imperial Bank $8,000. Hudsons Bay-búðin $B5,000, þrjár
business blokkir $40,00, 8kóli $40,000. ' Yfir hundrað
íböðarhús vafnsleiðslu og holræsa grðff er kosta yfir
$150,000—Jarðgas er nú farið að leiða inn f húsin.
Verð á fasteignum flýgur upp- Nú er tíminn til að
kaupa lóðir frá $200 og upp, 8kilmálar handhægr.
Finnið tnig, eða skrifið sem fyrst til;
S ARNASON,
310 McJNTYRE BLÖCK - - WINNIPEC.
Ekkert var fegra á foldinni heima,
en íriðsæla kvöldið i haustbliðum lund ;
þá var svo indælt og dýrðlegt að dreyma
um dáðrakka sambiið í fjallshlíðar lund.
þá hjöluðu ástamál brúður og beimur,
er bleikar á engjarnar kveldroðinn skein,
og hugsjón varð alstirndur íslenzkur heimur,
en útlegðar- bölþrungin -ský varla neín.
Einar og Guðbjörg, þar bunduð þið bandið,
þaö band, sem var fléttað af hreinleik og dygö,
og frá þeirri stundu þið leiddust um landið,
þið leiddust með sóma urn fjallanna bygð.
þið leiddust um haftð, þið leiddust hór vestur,
þið lejddust um fruinbyggja þéttvaixinn skóg,
þið leiddust þars vegur var lang-þrauta mestur,
þið leiddust í hættum meö friði og ró.
K o r n yrkjumenn!
Kornyrkjendur Vesturlands-
ins, hver er skvlda yð~
ar gagnvart GRAIN GROW-
ERS GRAIN QOMPANY?
Vér höfum nú í varasjóði
260,520.50 með uppborguðum
$600,000 höfuðstól, og auk
þess sem vér borgum hluthöf-
•um vorum viðunanlega árs-
veixti, þá höfuin vér á sl. 6
árum gefið um $40,000 til
Western Grain Grovvers Asso-
eiation, og annara mentalegra
starfa rneðal bændanna.
Ef kornið, sem veitt hefir
þennan gróða, hefði veriö sent
til annara félaga eða umboðs-
sölumanna, þá hefði hagnað-
urinn, sem hluthafarnir hafa
fengið, og gjafirnar til korn-
yrkjufélaganna, gengið til þess
að auðga prívat umboðssala
og kornverzlunarmenn.
Auk þessa höfum vér skap-
að samkepni í kornverzlan-
inni, sem ekki hefði fengist á
neinn annan hátt. Útflutning-
ur yor á korni hefir gefist vel
í að lialda Winnipeg prísum á
korni í hámarki því, sem
fratnboð og cftirspurn veitti
bændum rétt til að njóta.
Gætið þess, að á þessu árj
hefir fjöldi umboðssölufélaga
og annara lagt sérstaka á-
herzlu á, að halda fjölda korn-
kaupenda á öllum sölutórgum
í bvgðum landsins. Alt þetta
kostar peninga>- og- •þændur
horga þaö í umboðssölulaun-
um. Ef þér sendið kornvöru
yðar til yðar eigin félágs, þá
borgið þér sölulaunin til yðar
eigin umboðssala og alt sem
er umfram nauðsynlegan
starfskostnað Grain Growers
Grain íélagsins, er lagt i vara
sjóðinn, til að borga hluthöf-
unutn ársvexti, og til að halda
uppi mentastarfi til heilla fyrir
kornyrkjendur.
Vér starfrækjum kornhlöður
Manitoba stjórnarinnar, og
starfsmenn vorir taka korn
yðar til geymslu, kaupa það
úr vögnum á götunni yðar,
eða í vagnfermi á járnbraut-
arsporinu.
Bændur hafa jaínan álitið,
að Grain Growers Grain fé-
lagið ætti að eiga hafnstaða
kornhlöður til þess að tryggja
hámark kornverðs, og til þess
að koma korni þeirra óblönd-
uðu á aðalheimsmarkaðinn.
þér hafiö nú yðar eigin
kornhlöður, og vér skorum
því á yður, að hjálpa nú til
þess, að þessi starfsemi megi
verða happasæl, með því að
þér sendið kornvöru vðar' til
Grain Growers Grain Com-
pany kornhlöðunnar í Fort
William. Einnig, að þér káup-
iö híuti í félaginu. ‘ Aukinn
höfuðstóll er mjög nauðsyn-
légur, ef vér eigum að geta
orkað strangri samkepni. Og
þess utan eru hlutakaúpin
trvgt gróöafvrirtæki.
KORNYRK J UMENN'! Alt
þetta er í vðar ttmsjá.V Ilvaö
ætlið þcr að gera ?
The GRAIN GR0WERS GRAIN CO., Ltd.
WINNIPEÖ
CALGARY
MANITOBA
ALBERTA
í>
►
»•
»■
>
»
>
>
.»
(»
f»
«»
>
»
►
►
(►
§
«►
►
»
í»
»
v»
(►
»
-»
(►
i»
»
§>
>
t
»
»
»
»
»
tr
<»
■»
>
>
»
§
>.
:;»
i
v»
»
»
I
^"M-4-M-M-^-M-MM-MM- ■M-M-M-$“»4‘4“$"$-'»"»4-4-» »♦»»»
HAUST OG VETRAR FATNAÐUR.
Vér höfum miklar birgðir af karla kvenna og
barna nærfatnaði, peysum, skóm og stígvélum. —
Einnig mikið af karlmannafatnaði.
Komið og skoðið. Verð vort mun falla yður í geð.
THE CORNER CLOTHING 4 DRY GOODS STORE
688 Notre Dame, (öorni Maryland.)
Hver er skreðari þinn?>,s^^^i
Fyrir bezt gerð föt úr beztu efnum
sem hægt er að fá frá útlöndum
eða hérlendis
FINNIÐ MIG
W. ROSEN, 483 Notre Dnme
Sími Garry 4186.
Öxford Second hand ClothingCo.
Y Tals «. 3T5H.
Y
Y
Y
Y
Y
Y
4
532 Notre Dame Ave
Vér seljnm yfirfrakka fyrir lægra verð en nokkur annar í
borginni. Eftirtekt kvenfólksins viljntn vór vekja á. vorunt
“Imitation Pony Coats” á $12. Einnig barna yfirhafnir A $2
búnar til úr klæði KOMIÐ og skoðið birgðir vorar, þegar þcr
gangið framhjá.---Vcr mtinum gera yður ánægða.
T
Y

EIG.4NDI,
❖•K“:-:«K“K“>‘Kh:«k»k>
Og ennþá er hauskvöld svo fagurt, með friði,
og nmmtíu' árin vel gengin á bug.
Nit eruð þið umkriitgd af ástvina liði,
sem ykkur vill gleöja af fals-lausum httg.
Já, hærurnar ykkar, á manndóm þær tninna,
jtær minna’ á, hve göfttg að bóndans er stétt,
setn alt af er þarfasta verkið að vinna, —
verk fyrir. sérhvern, sem miet-a vill rétt.
þið ttnnttð vel saman með kærle.ikans krafti
af kulfrírri elsku, i gleði sem raun.
ICn árásir vansæmis höfðuð í hafti,
þess hátíðlieg sjáið nú verkanna lattn.
þá leiðin er farin og líður á daginn
og ljósvakin blasir við veröldin hin,
hið síðasta haustkvöld, þá sól fer i æginn,
Sveipi’ ykkur kvöldroðans dýrðarfult skin.
Jón Stefánsson.
Jóseph Helgason.
(Dáinn 9. sept. 1912).
Nú drúpa dísir fjalla
TJm Dumbshaf norður frá,
En kirkjuklukkur gjalla
Og klingja — um dauðan ná.
Hér einn er íslendingur
Orpinn hinstu mold,
J á, þéttur- þingeyingur,
Með jtrek á Vesturfold.
Á Langanesi leit hann
Sín ljúfust árdagsból;
Og þrek og æpku fann ’ann
Við íslands nætursól.
Iíann fluttb af fósturláði
Og framandi.nam land.
llann glögt að ölltt gáöi
Og glæddi kærleiksband.
Já, Jóséph þrúðgur, þéttur
Og þroskaðttb í lund1, •
Hann var næmur, nettur,
Og notaði hverj^ stund.
Og búhöldnm nteð beztu,
Ilér bjó áð ítur-sið, ‘‘ "
Og framarlega í llestu. ,
Hann íólki sýndi lið.
Ilann skyldttrnar vtl skildi,
Og skjöldungs átti lujtd.
Og marga ltarða Hildi
Hann háði um lífsins stund.
Hann grætur svanninn sáran
Og syrgja viðkvæm börn
Á meðatt brunar báraú
Og boðar risa á tjörn.
Ilér ævistundir allar,
þótt aldan renni hljótt
Og brotni bergsins stallar
Og biksvört komi nótt, —
Ite ann þér, aldni vinur!
Og aldrei gleymi þér.
Eins lengi og stormur stynur
þökk — stráð á leiðið er.
(Undir nafni móðurleysingja).
Kr. Asg. Benediktsson
SVAR TIL LEGÁTA JÓHANNS
BJARNASONAR
frá Magnúsi Brazilíufara.
fyrir mína persónu vil svara
spurningum legátans, sem eru
framsettar í október númeri Sam-
einingarinnar 1912 : Hvað vilja’
Vestur-íslendingar ? Vilja þeir að
vér skiftum um trúarbrögð ? Eg
segi fyrir mína piersónu : já! Eg
vil að allir snúist til sannrar trú-
ar á Jesús Krist, og skírist með
niðurdýfingar-skírn, til syndanna
fyrirgefningar, og öðlist svðan g.jöf
heilags anda, sem le ðir í allan
sannleika. þetta kalla ég í fám
orðum sanna trú, þá trú, sem Jes-
ús s.jálíur stofnaði.
En að halda fast við þá s' o-
kölluðu Lúterstrú, setn ég lærði <'g
þekti, þá ég var ttngur, dettur
mér jafnt í hug og taka upp tó-
hak og bnennivínsbrúkun Islend-
inva, ásamt svo mörgu óskírlífi
liiterskra, og ég mán eftir fjölda
af þeim mönmtin, sem frömdu
nefndar viðurstygðir, og voru þó
af kirkjunni kallaðir guðs börn,
og fullvissaðir fyrir trú um gttðs-
ríki!
Mér dettur ekki sú heimska í
hup. að kalla Lúterskuna sama
sem sannkristna trú, heldur bara
vinstri arm “Ska'kjutinar miklu”,
Lucifers kirkjtt. Lúterskan er fyrir
mér jafn lanvt frá að vera Krists
kirkja eins og katólskati, frá því
hún varð ríkjandi og settist á bak
Hafdýrsins (stjórnarlikama rótn-
verska ríkisins).
Síðan ég las á þýzku máli trú-
fræðisbækur Katólskunnar, sá ég
giögglega, að kenningarnar voru
nærfelt þær sötnu í Lúterskunni,
en nokkrutn breytt til hins verra ;
til dæmis sáluhjálp af trú, eftir
það að heilgas anda gjöf fanst ekki
lengur í kirkjunni og ekki var
nema um sögn prestanna að ræða.
Öll saga, bæöi kirkju og stjórnar-
leg, prótiestantisku landanna sýnir
glögglega vöntun heilags anda, alt
frá dögum siðabótarinnar svoköll-
uðu fram á-þennan dag ; og sá,
sem segir að við lifunt nú í santtri
guðskirkjú og ríki, hlýtur að vera
háð á kirkju og þjóð.
Én ef þú, herra legáti, kr'tfsí
fttllkomnari skýringa.r, á því, að
Lúterska kirkjan' sé ' ekki sönn
Krists kirkja, þá óska ég eftir að
fá .rúnt í Satneiniuguniii fvrir mín-
ar skýringar og mqjanæli á því, að
Lúterska kírkjan bé'ri hvotki nafn,:
kenning né ðvexti sannrar- ■ kirkjtt
Krists.
Margir þýzkir guðfræðingar segja
að Lúter hafi öldungis ba’fi'ftáð^ átS
kálla kirkjuna eftir sínu frelsis-
lausa nafni, og svo er þér vist
kunnugt oið postulans |Páls um jiá
mörgtt trúarfiokka, sem vortt áð
invndast á hatts dögum. Dettur
yðttr ekki oft í httg, .“að hve-r > su
planta, sem himnafaðiriun ekki
hefir plantað, muni upprætt verða.
Að forlög þeirra verði lík messu-
skrúðans, setm lúterskir, íslenzkir
prestar Vesturheims lögðu niður
um árið og þurfa nú ekki að brúka
við nein kirkjtileg prestsverk ? En
í sömtt Lútersku kirkjunni fyrrum
á íslandi, og það þegar trúarljós-
ið skein sem skærast, að sumra
merkispresta og guöfræðisdoktóra
sögn, — var ómögulegt að gera
nokkurt prestsverk, sém gildi
hafði, án nefndra messttklæða, auk
heldur geta nú óvígðir menn gert
öll prestsverk kirkjunnar vegna.
Auðvitað leiggitr sú rétttrúaða
Lúterska kirkja Isletldinga Vestur-
heims mjög mikla vigt á presta-
eiðantt, bó hann sé hvergi að finna
í Nýjabestamentinu, og Jesús var-
aði stranglega við nokkrum eiói,
og s-agði hvað sem fram yfir já og
nei væri í ræðtt manna væri af
hinttm vonda. Við lifum þó ekki í
bjánahúsum, eða hvað?
Mörg fleiri axarsköft kirkjunnar,
sem þið svo kallið Krists kirkju,
gæti ég upptalið, svo það lyrði nær
ett cg kalla þær allar prestarugl,
en ekki Krists kenning, og það
fyrir algerða vöntun á heilags
anda gjöf. Ungbarna skírn er guð-
last, a£ þeirri cinföldu ástæðu, að
•það er himinhrópandi synd, að
kenna það, að guðs réttlæti út-
skúfi óskírðu barni, sem og lieið-
ing.juim og börnum þeirra, sem
ekki hefir verið boðaður náðarlær-
dómur Krists í hatts fvlling.
Sömuleiðis er ferming ungmenna
ekki Krists boð, Iteldur Lueifers
kirkjtt, og var af henni innsett í
stað heilags anda gjafar.
Frekari skýringar læt ég að sinni
bíða ; ef til vill þangað til ég fæ
að rita í Sameininguná, sem cg
vona að verði, því þá getur ritstj.
strax gert sínar skýringar og at-
huvasemdir við ritgerðir mínar,
og þakka é<r þvi fvrirfraan fyrir
það frjálsræði!
En vegna þess, að þú, herra le-
gáti, tnunt vera trú minni ókunn-
ugur, þá ætla ég að framsetja
nokkrar greinar af persónulegri
trúarjátning minni :
I. Eg trúi að allir menn, bæði
góðir og vondir, séu synir og dæt-
ur guðs ; að Jesús sé maður heil-
agleikans, eu Lueifer maður synd-
arinnar. Og allir ltaíi persónuiegt
irjálsraeði, setn kallast vilja, til að
útvielja og hafna kenning og anda
þeirra, og aðhyllast þann eina og
afrækja ltinn annan, ug þvi sagðl
Jesús : “engtnn kann tveimur
herrum að þjóna”.
'4‘ Ag trui, að þessi jörð sé í nú-
veranai asianm sKolaltus oKKar
manuanna, til aú syna hæíiieÍKa
og vilja, salar og ItKatna Kratta
OKkar, og því sé áhrti souar guðs,
Jesu Krtsis, sco nauosynieg, ao
sjna mönnutn veg sanuleika og
hiýoni, td heaiagleucans, og megin-
aii þess sé gjof heilags attda ; en
Lueifers eöa ljósberans, morgun-
roðans sonar, veg til ýmsra fratn-
íara og lærdóms þekkingar og
auðs dg upplieiöar í þessutn lveimi,
í gegitutn þaö skynseindarljós
guðs,, sem öllum ltans börnum er
gefið sem séreign hverrqr skyn-
semigæddrar veru, svo hægt sé að
kalla þau til feiknings fyrir verk
þeirra.
3. Eg trúi, að þessi jörö sé ekki
miðpunktur sköputtar guðs, heldur
ein stjarna, sem gelin er til eignar
eins af sontim guos fyrir sig og
sin börn, og hann sé sá, sem Dan-
iel spámaður í 7 kap. 9. v. kallar
þann “aldraða” ; sá sami, sem
deildi við Lucifer um líkama Mós-
es ; og trúi ég, að nefndur Lucifer
sé engill dauðans, og deilan hafi
verið út af rotnun líkama Móses.
Hann er líka sá höfðingi, sem í
loftinu drotnar. Alt þetta vald
hefir hann fvngið af þeim mikla al-
heims guði, og er því í vissum
skilningi þjóntt hans ; þessu valdi
haldi hann í 6 þúsund ár, frá því
að Adam og niðjar hans fengu
jörðina til ábúðar, að segja eftir
tímareikning þessarar stjörnu, —
sem ég trúi að séu 6 dagar á sól
þeirri, sem er hásæti guðs hins al-
valda.
4. Ég trúi heilagri ritning, bæði
gamla og nýja testamentinu, bók-
staflega, sem orði innblásnu af
truðj, að því leyti sem hún er rétt
útlögð ; en eftir að kirkjan misti
heilagsanda gjöf í ftilhtm tuælir,
varð þcim ómögulegt að útfeiggja
rétt ; er því í stimum sföðum
bæði aukið við og öðrum stöðuin
tekið af, svo útleggingin er ekki
fuljkomin. En guð hafði fvrirbeit-
ið, að senda engil með það eilifa
evdilgelíttiti, - og það hefir hann
efnt ; því þó menuirnir vilji ekki
meðtaka það, minkar ekki trúfesti
guðs ; fyrst mönrium þvkis betri
heimska, þrætur og rttgl ýmsra
prestaflokka og brigslyröa. hroki
þeirra, þá líður guð það eílaust,
þar til endirinn kemur ^pg ávöxtur
jarðarinnar er fullþroska.
5. Ég trúi, að þau tvö dýr í
Opinberunarbókinni þýði stjórnar-
líkama hins svo kallaða mentaða
heims ; hið fvrra einvaldsstjórnina
með ráðgjöfum, hitt sem uppreis
af jörðinni þingstjórnina mcð ým-
Rafurmagnsleiðsla.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
Byf?cin£rameistarar! látið okkur gera tilboð
um ljósvtra of? rtifurmaprnsleiOála í húsin
ykkar. Verð vort er sauu^jarnt.
Talsími Garry 4108
THE H. P. ELECTRIC
664 NOTRE DAME AVE
- fAÐENDUR: Komiö of? Sjáið rafur-
magns straujárn or
suðu áhöld okkar, eini.ij? önnur rafurmairns
áhöld. Ef eitthvaö fer aflaera kallið GAHK Y
4108 eða koniiö tA 664 NOTREDAME AVE
ist presidentuin eða takmörkuðu
kongsvaldi. En þegar spilling
þjóða og kirkna er orðin fullkom-
in, verður sá burttekinn, se aft-
urheldur tilkomu andkristins, og
þá birtist sá gttðlausi strax. Guð
hefir opinberað mér, hvcr hann er,
sem afturheldur, en ekki boðið
tnér að ktinngera það. Til eru tvö
sterk öíl í hekninum, sem hvert
um sig flýtir tilkomu Andkristsins
og þeiin öfium þjóna landar hér
töluvert ; annað er andi þeirrar
“miklu skækju”, sem kirkjufélag
þeirrar svo nefndu Lútersku kirkju
fylgir ; hitt er andi “Falska-spá-
inannsíns”, sem Nýja guðfræðin
og Unítarar fylgja. En kirkjan lnef-
ir fyr fylt mæli synda sinna, og
hefir því falsspámantisandínn, meiri
framtíð. Falsið er höfuðínein þjóð-
anna, og kirkjan hjálpar af kröft-
um mieð sínum fölsku lærdómum
að auka það, og vill ekki sjá að
sér, því húu segir i sínu hjarta :
ég sit sem drottning o. s. frv.
þessar linur eru ekki svar upp á
alla grein þína, því mér kemur
ekki við, að svara allri grein þinni
— en mér blöskrar, hvað grein
þín er hrokalega og illa hugsuð,
og hvað létt væri, að hrekja hana
alla, en sem sagt kemur mér það
ekki við ; það er þeirrá, sem hún
er stíluð til. Einungis vil ég geta
þess, að ég las fyrir skemstu í
þýzku Bandaríkja blaði skýrslu
stjórnarinnar um dæmda glæpa-
menn í pnestsstöðu, og var tala
Lúterskra presta mjög há ; en þó
þér þyki ef til vill undarlegt—þar
stóð enginn Únítara prestur.
Eg vona, að þú takir því vel, að
ég kalla þig legáta, en ekki pnest ;
eða gerðir þú það ekki til heiðurs
við Unítara, að kalla presta
þeirra legáta? þú ltefir vitanlega
munað til orða Jesú, sem þú læst
prédika : “Hvað þér vfljið að
mennirnir gjöri yður, það eigið þér
lika þeim að gjöra”. Eða réði
lúterskra presta beimskuhroki fyr-
ir ?
Ég hætti svo að þessri sinni,
vonandi að fá rúm i Sameining-
unni fvrir kirkjuleg tnálefni hér
eftir. Alt í einu hvíslaði andinn að
mér : Heldur þú þyir geri þér
hærra undir höfði en kirkjuþings-
mennirnir, merkisberar Lútersk-
tinnar íslenzku, gerðtt Unítörum og
nvtrúarmönnum svo nefndum með
hið fyrirhugaða gamáimennahæli,
að þeir mættu ekki halda trúfræð-
is iðkanir sínar í sama .berbergi og
þeir rótttrúuðu. Óttúðust þeir
Lútersku, að ljós hinna myndi yf-
irgnæfa sitt ?.
Ég læt timann syara spurning-
unni!
EMPIRE
Hvað A. B. Hásetinn segir:
Æfi sjómannsins er frjáls og djarfmannleg, og lífið
einn langur unaðssöngur svo Iengi sem nóg er af
“Empire Navy Plug munntóbaki.”