Heimskringla - 09.01.1913, Blaðsíða 6

.6 BLS' WINNIPEG, 9. JAN. 1913.
HEIMSKRINGLA
MARKET HOTEL
146 Princesa St.
á móti markaOanm
P. O’CONNELL, elfandl. WINNIPEQ
Beztn yfnföng Ttndlar ng aOhlynning
góö. Islenzknr veitinfamaöur N.
Halldórsson, leiöbeinir l.sleudingum.
JIMMY’S HOTEL
BKZTD VÍN OG VINDLAR.
vInvkitari t.h.fraskr,
ÍSLKNDINGUR. : : : : :
Jamoa Thorpo, Elgandl
Woodbine Hotel
466 MAIN ST.
Starsta Billiard Hall 1 Norövestnrlandino
Tlu Pool-borö.—Alskonar vfnof TÍndlar
QUtln^ og f»OI: % 1.00 ó dag og þar yflr
l.ennon A Mebo
Eiarendnr.
Hatíð þér húsKÍlgn til sðlu ?
The Starlight Furniture Co.
borgar hæsta verð.
593—595 Notre Dame Ave.
Sími Garry 3884
A. h. NOYES
kjDtsali
Cor, Sargent & Beverley
Nýjar og tilreíddar tjðt te«nndir
íiskur, fugiar og pyisur <*.M.
SIMI SHERB. 2272
13-12-12
* DOMÍNION
- HOTEL
523 MAINST.WINNUTG
Björn B. Halklórsson,
elgandi.
Legsteinar
A. L. MacINTYRE
selur alskyns legsteina og
mynmstöflur og legstaða
grindur. Kostnaðar &a tlanir
gerðar um innánhús tigla-
skraut
Sérstakt athygli veitt utan-
héraðs pöntunum.
A. L. HaclNTYRE
231 Notre Dame Ave. WINNIPEQ
PHONE MAIN 4422
6-12-12
Til Lárusar Guðmundssonar.
AS vinarhlyrri viðurkeiming J>inni
Mcr viröing er, og tana dýrt ég met.
Ilve hægt er íylgd aÖ hipgja á göngu sinni.
Og flað af manni, er aldrei hlut sinn lét.
J>ví skyldra hrós og skjalliö kunningjanna
Er skeikult oft, — og stundum hugarraun.
En aðdá vitra' og óvilhallra manna
Er inntekt staerst og beztu skáldalaun.
Þornhn’iílu''
DÓMUR UM HKR.
Icelandic River, 16. des. 1912.
B. L. Baldwinson, Winnipeg.
Kæri flerra og fornkunningi ! —
Með línum þessum sendi ég þér
borgun fyrir Ileimskringlu, 2 dali.
mcr þykir hlýöa, að láta þér í ljós
með fám oröum álit mitt á blað-
inu, og er fljótt sagt og hiklaust,
aö Kringlan er ágætis-blað. ]>aö
færir manni miargháttaðan fróð-
k*ik víðsvegar að, og sumar grein-
ar eftir þig afburða snjallár og
prvðilega rökstuddar, t. d. “gam.
ciningin og kristnu þjófarnir".
Slíka gersemi hefi ég aldrei fundið
í tieinu íslenzku blaði, og hefi ég
talvert lesið, og það var sannar-
lega þörf ritgerð, og svo margar
fleiri.
]>að fyrsta, sem ég veitti eftir-
tekt í Kringlunni, eftir að ég var
nýkominn hingað til lands, var
grein með fvrirsögninni : “Ú t á
1 a n d ”, stórmerk og þörf, og
fleira og fleira, sem ég hefi ekki
tíma til að skrifa um, en væri þó
gaman að.
Kringlan er frjálslynd og mjög
leturdrjúg. Hún siglir heldur ekki
undir fölsku flaggi, )>ó htm sé gef-1 sem var nefnd erfingi á skjaldnu,
in út aí afttirlialdsmanni..... j og önnur dóttir fæðst, sem móðir-
Með hugheilustu ósk til ]>ín — in viIdi að hhtta hinnar dántt
þinna...........
skrifaðttr, að hafa þann 12.’ nóv.
sl. tekið á móti lifsábyrgð Mrs.
Rannveigar sál. Alfred (dáin 24.
júlí 1911), að tippha'ö $500.00, sem
var afhent mér af Mrs. A/ Gisla-
son, fjármálaritara stúkunnar
Fjallkonan No. 149, I.O.F. Um
leið er mér ljúft, að votta stúk-
unni þakklæti mitt vegna erfingj-
anna, íatít að hafa gert alt, sem í
hennar valdi stóð til að fá þessa
l'fsábyrgð borgaöa ; og var drátt-
urinn, sem á því varð, enganveg-
inn stúkunni að kenna.
Winnipeg, .i des. 1912.
Kr. Kristjánsson,
Fjárhaldsmaður erfingjanna.
* * *
í sam-bandi við ofanskrifaða við-
urkenningu herra K. Kristjánsson-
ar vil ég le^fa mér að gera nokkr-
ar bendingar til meölima stúku
tninnar Fjallkonunnar, og yfir höf-
uð til annara íslenzkra Foresters.
Ilin látna systir, Mrs. Alfred,
var ágætur meðlimur og stóð vel í
skilum viö stúku sína meðan hún
lifði ; en þegar húu var dáin, var
lífsábyrgðarskjal (Policy) hennar
tvnt. Einnig hafði fyrir nokkrum
árum dáið ein af dætrum hennar.
°8
systur. Efiaust hefir móðirin alt af
I ætlað að láta brevta nöfnunutn á
j lífsábvrgðarskjalinu, — en það
I dróst —, og svo kom dauðinn, sem
svo oft gerir engin boð á ándan
j sér. Ennfremur vortt engin skrifttð
j skírteini fyrir aldri hennar.
Að kippa öllu þessu í lag tók
svo langan tíma og umsvif og
j bréfasendiugar fram og aftur, því
manns, sem þegar hann var á íT SuPremc . , °íiiccrs . «röunnar ertt
landi var fvrir margra hluta sakir ! stran*lr 1 krofnm aÖ hvert
talinn þar í fremstu röð alþýöu-’an5andl atvlk “ “ ------
mantiti. Hann er gáfaður, þattlles-
inn og margfróður ; gætinn og at- ,,
j Samt syndu þeir þohnmæðt og. um
j burðarlyndi í þessu tilfelli með því
5... ... ... , . að bíða eftir sönnunum lengur en
Aht shkra manna a blaðinu er þvt , . ^
- , , . . . , , , • htnn logakveðna ttma, sem er að
1 rylsta mata takandi til greina. . ... , „ . ,,
ar íra dauðsfalli hlutaðeig-
]>inn einl.
Oddttr þorsteinsson.
]>essi hréfkaili, sem er úr prívat-
bréfi og hér settur í leyfisleysi, en j
jafnframt í þvi trausti, að höf.
misvirði það ekki, er að því leyti
markverður, að hann er frá penna.
1 sem annars
se nákvæmlega
fyrirbyggja svik,
gætu átt sér stað.
hugull og dómgreindin heilhrigð,
og dreiiglundin öll að sama- skajti.
greina.
af
etns
anda, og eiga þeir
þakkir skyldar
]>að stjórnast ekki hjá Oddi
trúarlega eða pólitisk æstum til-
finningum, heldur er það grtindað 1 'Flr ,a<
á rósamri yfirvegttn ástæðanna j ]>etta er því það, sem liver For-
eins og þær liggja fyrir.
Kaupið Heimskringlii!
ester þarf aö sjá ttm
anda lífi :
sjálfur í lif-
Ritstj.
ÞAKKAR-V0TT0RÐ.
En undirskrifaður viðurkenni hér
tnrð, að ltafa í siðastliðnum sept-
ember veitt móttöku lífsábyrg
konti minnar sál., Gnðbjargar Bve
(dáin 27. júlí sl.)t að upphæð
$1090, sem var afhent mér af rit-
ara stúkunnar Fjallkonan No. 49,
I. O.F.
Fort Rouge, í des. 1912.
Jacob Bye.
IUr með viðurkenni
1. Að hafa Policy sína vísa og á
góðum stað geymda. (Ef Pol-
icy tapast, er hægt að fá aðra
aftur tafarlaust í gegnum fjár-
málaritara, og kostar það að
eins 50e).
2. Ef að einhver Beneficiarv, sem
nefndur er í Policy deyr, að
láta þá dráttarlaust setja ann-
arar persónu nafn í stað hinn-
ar dánu. Með það má einnig
snúa sér til fjármálaritara.
3. Mjög nauðsynlegt er, að hafa
skrifað skírteini fyrir fæðingar-
degi og ári.
Ef þessum atriðum væri ná-
ég undir-i kvæmlega sint, mundi ha‘gt að fá
hverja Foresters lífsábyrgð út-
borgaða og afhenta erfingjunum
innan mánaðar frá dauðsfalH.
í desember 1912.
Anna E. Eldon.
Fréttir.
— Fimtíu þúsund konur í New
York borg hafa haft samtök til
að fá egg lækkuð í verði þar í
borg niðttr í 26c tylftina, og telja
víst, að kaupmenn alment láti að
óskum þeirra, að öðrum kosti
hefja þær sjáHar eggjaver/lun, svo
að þær geti fengið eggin með kost-
verði. Síðar hyggja konur þessar
að tryggja sér rnjör með kost-
verðf, nema kaupmenn færi verð
þess uiður í það, sem þær telja
sanngjarnt. Nokkrir kaupmenn í
borginni hafa þegar látið að ósk-
unt þessara kvenna og lækkað verð
á eggjutn. -
— Umtal er í Evrópublöðum um
að Valdetnar Dana-prins, föður-
bróðir núv*erandi Danakonungs,
verði boðinn konungdómur í Mace-
doniu, lægar hún losnar undan
Tyrkjtim.
— Senator La Follette hefir bor-
ið fram frumvarp í Washington
senatinu frumvarp um vinnutima
kvenna. Fer það fram á, að stúlk-
ur sem vinna á verkstæðum, verk-
smiðjum, búðum eða að öðrum
vefkum utan fjölskylduvista skuH
ekki vinna yfir 48 klukkustundir á
viku hverri. Vinnudagar skuli vera
6 og 8 stunda vinnutími um sól-
arhringinn. Tilgangurinn með
frttmvarpi þessu er að bæta kjör
vinnukvenna, og þó að frumvarp-
ið eigi að eins við þa-r, sem eiga
heima í Columbia héraðinu, þ. e.
a. s. Washington borg og land-
spildunni umhverfis, þá er skoðað
sem það muni verða brautryðj-
andi til sömu umbóta í ríkjunum
vfirleitt. Columbia héraðið er setn
ktinnugt er fráskilið hinutn öðrum
ríkjunum og beint stjórnað af
Washington þingimi. Svo það er
ástæðan til, að frumvarp þetta er
að eins bundið við “The district
<>f Colnmhia" ; því almenn vinnu-
lög fyrir öll ríkin getur Washing-
ton þittgið ekki samþykt. ]>iug
livers ríkis neðtir þeim irútlum. —
]>etta La Follette frumvarp skip-
ar og svo fyrir, að stúlkur undir
18 árum megi ekki byrja vinntt
kl. 7 á morgnana, og 6 á kveldin,
sé það næturvinna. Skifti stúlkan
itm stöðu á vikunni, cr það
skvlda hins nýja vinnuveitanda,
að sjá um, að þessum ákvörðun-
um sé fylgt. ]>rjá eftirlitsmenn á
að skipa, sem sjá eiga ttm, að lög-
unum sé framfvlgt, og héraðssak-
sóknarinn er skyldur að höfða
mál á hendur þeim, sem brjóta
lögin. Fvrsta brot varðar frá 20
til 50 dollara sektum ; annað brot
frá 50 til 200 dollafa, og þriðja
brot ekki undir 250 dollara sekt.
Félög þau, sem hafa það markmið
að bæta kjör vinnukvenna, mæla
eindregið með þessu frumvarpi og
tejja það trl mikilla bóta.
KENNARA VANTAR
við Siglunesskóla No. 1399, frá 15.
febr. 1913 til 15. apr. s. á. Um-
sóknir sendist til undirskrifaðs
fyrir 20. jan. 1913, og verður um-
sækjandi að skýra frá námsstigi
sínu, æfingu i kenslu og kaupi því,
er hann óskar eftir.
Siglttnes P.O., 3. des. 1912.
J ó n J ó n s s o n ,
Sec’y-Treas.
MANITOBA.
Mjög vaxandi athygli er
þessu fylki nú veitt af ný-
komendum, sem flytja til bú-
festu í Vestur-Canada.
Jretta sýna skýrslur akur-
yrkju og innflutninga deildar
fylkisins og skýrslur innan-
ríkisdeildar ríkisins.
Skýrslur frá járnbrautafé-
lögunum sýna einnig, að
margir flytja nú á áður ó-
tekin lönd með fram braut-
um þeirra.
Sannleikurinn er, að yfir-
burðir Manitoba eru einlægt
að ná víðtækari viðurkenti-
ingu.
Hin ágætu lönd fylkisins,
óvtðjafuanlegar járnbrauta-
samgöngur, nálægð þess við
beztu markaði, þess ágætu
mentaskilyrði og lækkandi
flutningskostnaður - • ertt hin
eðHlegu aðdráttaröfl, sem ár-
lega hvetja mikinn fjölda
fólks til að setjast a* hér í
fylkinu ; og þegar fólkið 9ezt
að á búlöndum, þá aukast
og þroskast aðrir atvinnu-
vegir í tilsvarandi hlutföllum
Skrifið kunningjum yðar — segið þ«m að taka sér bóHestu í
Happasælu Manitoba.
Skrifiö eftir frekari upplýsingum til :
JO.S’. RUUKF, Tndnttrinl fíurenu, VTinnipeg, Munituba.
JAfí. HAllTKBT, 77 Tork Street, Toronto, Ontario
J. F. TF VNA NT Oretna, Mnnitoba.
\V. IV. UNS WOUTII Emtrttnn, Manitoba;
S. A BEDFORD.
Depnty Minnister of Atjricnli.tre,
Winnipeg, Manitoba.

Með þvt aö biðja mfínlega nra
‘T.L. ClíiA R,n þá ortu viss aö
fá AgtetHD vindil.
T.L.
(IJNION yiADBJ
We«»ern ('igar l’aeiitry
Thomas Lee, nieandi Winnnii«)K
V1
rITUR MAÐUR er vaikár mcð að diekka ein-
göngu hreint öl. þór getið jafna reitt yður á.
DREWRY’S REDWOOD IAGER
það er léttur, ireyðandi bjór, gerður eiugöngu
úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hann.
E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG.
-^^fr-H-fr-fr-fr-fr-fr-fr-fr-fr4-fr+-
-#K0RNVARA'#-
Eina ráðið fyrir Vesturlands bóndann til að tryggja sér
fult verð fyrir komvöru sína, er að senda heilar vagnhleðsl
ur til Port Arthur eða Fort WilHam, og láta umboðssala
annast um söluna. — Vér bjóðum bændum þjónustu vora í
sendingu og sölu komteg-unda þeirra. Vér gerum þetta fyr-
ir ákveðið verð, sem er 1 cent hvert bushel. Skrifiö oss um
sendinga upplýsingar og markaðsverð. Vér borgum riflega
fyrirfram borgun. — Um áreiðanlegleik vorn og hefileika,
vísum vér til hvers bankastjóra sem er í Vestur-Canada.
THOMPSON, SONS & CO. I
ÍGraix Commission Mercöants.
700—703 L. Grain Exchange, Winnipeg.
.H-M~f~!-M-W~M~!~M-M~F4 dri bd-T-Mri- -!-M-í~t4-F4-!-M-H-!-!-f
D o 1 ó r e s
47 48
Sögusafn Heimskringlu
algerlega, já, ég geri það — það er að segja’, bætti Af því Harry óttaðist, að Katie yrði þreytt,
hún við feimnislega, ‘ég á við viðburðina’. ;fékk hann leyfi hennar til að leiða hana. Seinna
‘þér hafið svo snildarlegt lag á að líta á málefn- kveiö hann þvi, að jafn íalleg og veikburða vera
in’, sagði Harry, ‘að ég vildi að ég gæti alt af snúiðjkynni að missa máttinn af þessum þreytandi gangi,
mér að yður, þegar ég þarfnast hluttekningar’. I og tók því litlu, fögru hendina, sem hún hafði smokk-
' ‘Já, að sýna hluttekningu’, sagði Katie, ’það erjað ttndir handlegg hans, og hélt henni i sinni hendi
mér auðvelt, til þess er ég sköpuð’. jþað sem eftir var af leiðinni. Hvað Ashby hefði
Harry leit í augu hennar, sem voru full af fjöriíhugsað eða sagt, ef hann hefði séð þetta, er meira en
og gletni. mér er unt að lýsa.
‘Viljið þér ekki leyfa mér, að kalla yður Katie?’) þau voru nú komin upp í fjöllin, og tunglsljósið
sagði hann. Að minsta kosti á meðan við erum Var eins bjart og það gat verið. Til annarar hliðar
samferða. Mér finst eins og við séum gaimltr kunn-yar skógi klædd hlíðin, til hinnar dalurinn, sem áin
ingjar, og ég hefi sagt yður frá öllum viðburðtim æfi rann eftir í mörgum bugðum. Við einn krókinn á
minnar, einsog þér væruð elzti vinur minn’. jveginum komti þau á þann stað, er dalurinn breikk-
‘Jú, það ltkar mér ágætlega. í?g kann ekki við agi
að vera köUuð ungfrú Westlotorn af vinum mínum’, ) A aUar hligar voru hæðiri sutnar shÓKÍ kheddar,
sagði Katie. aðrar berar, og bak við þær gnæfðu himinhá fjöU.
‘Og þér verðifi að kalla mijr Ilarry’, sagði fjor-
ugi ungi maðurinn. ‘Viljið þér ekki gera það?’
Katie var ekki mótfallin því.
‘Já, Harry’, sagði hún með töfrandi brosi. . ra. x.. , . . ,,
.tr, c 4. uaI ~ t ínuarinnar cftir timans tonn, þvi marnrir mannsaldr
‘Mcr nnst þer vera mjofr viðkunnanlescar , sagði * * J , * , ^
jj * * * * ar voru liðinr siðan þessi borg var bygö, en það var
’ t,T‘. r . w, i ,á ]>eim tímum, sem Márarnir áttu f ófriði ov heróp
‘Mer finst hka, að }>er seuð rejrlulecra viðkunnan-, . a n *ii_ i <• , ,
i » x- A 5 i þeirra var : Allah! Akbar! En nuna í tunvls-
leefur uniTur maður , savoi Katie til^erðarlaust. . , . *... . 1t. ... . *
* , > e L. . . ...y .c TT ljosmu sast evðilevginvm ekki en að eins lovumn ov
hnn þa var terðmni haldið afram. Harry ogm i- . * *
.. , , . ■ .* i *i x , u £ hinn tiikomumikli svipur hennar. Murveírtrirmr stóðu
Katre þotti mikið þæuilevra að ganjra, heldur en að . . . .. t . 1 . . , , f..
. , • -a ac- i ^ ibeinir opr tiunarlevir, og- turnarnir s\Tidust ennþa lik-
nka i lelevu vagni, 0? neituðu að koma upp í vavn-. ,v J ,, 1
inn aftur, enda þótt að hr. Rtissell og kona hans lcR1T tÚ að peta sta5lS 1 mar)ía mannsaldra-
hvettu þau alvarlega til þess. Harry kvaðst heldur Laudið umhverfis sýndist fólklaust á löngtt svæði
vflja ganga, og Katie sagði, að hristingurinn í vagn- og þegar ferðafólkið kom á áfangastaðinn, varð fyr-
inum gerði sig höfuöveika, og þess vegna héldu þau ir þvi afarstórt girðingarhHð, umkringt stórum bog-
á'ram að ganga. jum ; bak við það var borgargarðurinn og í fjarlægð
Smátt og smátt fór að dimma, og rökkrið var fangaturninn. Ljós skein í gluggunum, og hávaði
stutt, einsog venjulegt er á suðlægum þreiddarstig- mikill, eins og frá drykkjusamsæti, barst til eyrna
um. , aðkomumanna.
f,-'l »,-j j | t ' j < j | ( ' * : ( • '| . * - . - "
Frammi fvrir þeim stóð stór og myndarleg borg
!á háum kletti, sem stóð í fjaUshlíðinni. í björtu
jsólskini hefði maður getað séð ýms merki eyðilegg-
D o 1 o r e s
49,50
Fangarnir gengu nú inn, og tóku aðrir menn við
þeim, sem áttu að gæta þeirra, og Ashby, sem kom
hér um bil stundu síðar, v-ar einnig leiddttr til þess
herbergis, sem hontim var ætlað.
Sögusafn Heiimskringlu
8. KAPlTULI.
Undarlegir viðbttrðir koma iyr-
ir spínska prestlnn.
Iæstin, sem Karlistarnir loksins sleptu, hélt a-
fram hér um bil 10 míltir ; þar kom hún að litlum
bæ og þar fékk hún þær fréttir, að ekki væri annað
vænna en vera þar kyr. 1 fyrsta lagi haiði lestin,
sem var á undan henni, numið staðar við næstu bið-
stöð, og þess vegna gat ekki þessi lest haldið áfram
fyr en hin var farin ; og f öðru lagi komu fregnir
um það, að langs með járnbrautinni væri fult af
Karlistum, sem hefðu eyilagt simþræðina, og það
var lakast, því það g«rði mönnum ómögulegt að fá
áreiðanlegar íregnir.
Af þessu leiddi, að farþegarnir urðu að sjá um
sig sjálfir og útvega sér húsaskjól og starf e*tir beztu
getu, unz þeir gátu haldið áfram ferðinni. Af þess-
um farþegum þarf að eins að nefna Lopez kaptein
og prestinn. Sá fyrnefndi, sem með valdi var skil-
inn frá Katie, hafði enga ástæðu til að fara lengra,
og var fús til að vera kyr þar sem hann var. En
það kom brátt í ljós, að hann hafði nóg að gera.
Hann sneri sér að hittum borgaralegu og hernaðar-
yfirvöldum í von um að fá aðstoð þeirra til að
frelsa Katie úr fangelsinu, og með kappi sinu og á-
1 , « f .* 9•'9 . **
- . !> . L * t .í M.+.Í * I.
huga tókst honum að fá loforð allra, sem hann tal-
aði við, til að ltjálpa sér. En að því er prestin*
snerti, þá hafði hann önnur áform. Hann fékk sér
hressingtt í næsta matsöluhúsi og lagði svo af stað
eftir þjóðveginum burt £rá bænum.
Fyrst lá vegurinn yfir sléttlendi, þar sem hópar
ar af kindum og geitum voru á beit ; en þeir, sem
áttu að gæta þeirra, sáust hvergi, og þessi skortur
á mannlegum verum gerði plássið eyðilegt. En að
öðru leyti var það fagurt ; jörðin frjósöm og yrkt ;
hávaxin mórberjatré og poplar sáust þar í lönguia
röðttm ; hér og þar vortt kaktusrunnar og sumstað-
ar stórir, dimmgrænir olíuberja lundar. Bak við
göngumanninn var sem veggur af fjóluldtum hæðum,
og á móti honum gnæfðu Pyrenea fjöllin. Seinast lá
vegurinn inn á milli þeirra, og jainframt og hann
sveiflaðist neðst í hlíðunum, 14 hann alt af upp á
við.
Presturinn hélt áfrafln í fullar 3 stundir, og var
auðséð á limaburði hans, að hann var æfður göngu-
maður ; að þeim ltðntim settist hann á stóran stein,
dró reykjarpípu upp úr vasa sínum, fylti hana með
tóbaki og kveikti í. Svo sat liann reykjandi, án þess
að gefa nátturunni í kringum sig nokkurn verulegan
gatim.
þetta landssvæði var þó þess vert, að það væri
skoðað. A löngti svæði gat maður séð ána Ebros.
sem rann eftir einhverju hinu fegttrsta landssvæði
heimsins. Hann var nú líka kominn nógu hátt til
þess, að hann gat séð yfir dalinn, sem lá bak við
hann. Gegn vestri var landið opið, og lengst burtu
var það hulið kveldroðanum, því sólin var að ganga
undir, og gylti það hlíðarnar og ffallaskörðin með
eldlegum bjarma. Uppi yfir þessu var loftið mjög
dökkleitt, fult af svcjrtum skýjum með margs konar
undarlegri lögun.