Heimskringla - 29.05.1913, Blaðsíða 3

HEIMSKRINGEA
WINNIPEG, 29. MAt 1913.
I, BLS,
Kaupid PATRICIA HEIQHTS Lódir
Bygg'd Patricia Heights heimili
i 'sái'iw j smwIÍ^a
: xsé»M í: • S35i& ^v,,. ;.
■ «’:■ S
Þctta landsvæði á Portage Ave vestur, liggur
milli Portage Ave og Assiniboine árinnar, það er
vaxið íallegum skógi og verður því skemtilegur
staður fyrir framtíðar heimili. Sporvagnagöngur
eru m.jög tíðar, og Portage Ave verður í sumar
steinlögð vestur fyrir þetta svæði,
VERÐIÐ er fiá 10 og upp í 15 dali fetið, eftir
afstööu,
Kaupskilmálar
ertl eins aðgengilegir eins og frekast má verða,
hvort sem vill mánaðarlega, þriggja mánaðalega
hálfs-árslega eða árlega:
Sleppið ekki þessu tækifæri!
Kaupið sem fyrstl
Skrifið eftir kortum og upplýsingum til
!
310 Mclntyr Block,
Phone iVlain 4700.
S. ArilHNHII
Winnipeg, Man.
S. II B. SteplianMon
Klippið þetta og sendið
Gerið svo vel og sendið upplýsingarum Patricia
Height lóðir.
Nafn__________________________________
Heimili__________________
Til allra, sem þetta
varðar.
Mér skilst að grein með fyrir-
«ögnáiinii. “Öiánægður með Gra-
ham Island”, hafi birst í einu ísl.
'hlaði þann 15. maí, undirskrifuð af
Ben. Guðmundssyni, á þá leið, að
‘hann hafi verið á eynm í át.ján
daga, og að af þeim hóp 19 ls-
ilendinga, sem hann var í, og frá
Winnipeg fóru 19. marz, hafi eng-
'inn skoðað landið jafn gaumgæfi-
lega og hann ; en ekki skýrir hann
ffá, áð hve mtklu levli hann hafi
rannsakað landið, og heldur ekki
-segir hann frá því, hvaða part eða
“parta evjunnar hann hafi rannsak-
að. pað væri fróðlegt að fá að
hevra um hað, ekki eingöngu fyrir
þann, sem þetta ritar, heldur fvrir
marga af lesendum hlaðs vðar, er
hata þá skoöun, að hann bafi farið
'tim alla eyna og rannsakaö stað-
háttu, og að frásögn hans sé
rnerkileo-ri eti þeirra, sem dvalið
3ta£a svo árttm skifti á eynni.
Nú með því að ég var staddur
á evnni, þegar þessi hópur kom
þangað, og dvaldi þar í viku eftir
að heir lentu ; sömuleiðis hjálpaði
til að koma flutningi þeirra á skip
og fvln-di þeim upp sundið og nm-
gekst þá þessa sjö daga, þá mætti
ætla að umsögn mín til skýringar
bessu máli viðvíkjandi væri fróö-
leg fvrir lesendur blaðsins. Ilópur
þessi fékk áhuga á evnni fyrir til-
stuðlan íslenzks umboðsmatins
Winnipeg félagsins í Winnipeg, er
tók við lítdlli niðnrborgun á land-
spildttm, með því móti, að við-
komandi vildi svo vera láta efttr
að hann hefði séð landið. f»etta fé-
lag þykist ekki hafa nein gefins
stjórnarlönd, né eiga öll þau lönd,
sem það býður til kaups, engtt
frek^ir heldur en önntt fastieigna-
sölu félög, heldur hafa bau rétt
til að selja og geta gefið eignar-
bréf fyrir hverjtt lamdi, sem þau
selja; stundutn eru þati milligöngu-
menn (Commission Agents), rétt
álíka og sumir í hópi þessara Is-
lendinga. t
þegar þeir komu til Vancouver,
eða maðan þeir dvöldu þar, þá
hittu þeir umboðsmann félagsins í
Vancouver, er varð þeim samferða.
fil evjarinnar. peir komu til Mas-
set nm kveldið, en þar hafði Van-
couver félagið leigt handa þeim
fnótorbát og ferju fyrir flutning
þeirra, og var hann færður belnt
af skipinu til ferjunnar. peim var
veittur kveldverður í Masset og
síðan teknir á bátinn og síðan far-
ið með aðfallinu upp sttudið til
hins útvalda staðar, og var komið
þar kl. hálf þr.jú um morguninn.
bar var þeim veitt bæði húsaskjól
og matur af Vancouver íélaginu,
og ekkert látið skorta, sem hægt
var að gera fyrir þá. Nú, þegar
þessir metin komu til Masset, þá
fordæmdu þeir það land, sem þeir
höfðu borgað niður á, áður en
j>eir fóru frá Winnipeg, og neituðu
jafnve] að líta á bað. I>eim var
boðin ókeypts terð tíl ýmsra parta
evjarinnar, en höfnuðu því sömu-
leiðis. Samt varð það á öðrum
degi, að all-margir fóru í mótor-
hátinn, ásamt umboðsmanni Van-
couver félagsins og mér, og fórtt
til Kundis Sleugh, en að eins fá-
einir fengust til að stíga af bátn-
um, og ekki einn eiuasti þedrra
steig fæti sínum á það land, sem
þeir höfðu borgað n/iðtir í. J>eir
voru búnir að velja landið, sem
þeir keyptu og fóru aftur til að
mæla sér sex og kvart ekru spild-
ur, er þeir borguðu $450.00 fvrir
hverja. þar héldu þeir kyrru fyrir
osr litu aldrei á neinn annan part
evjarinnar alla þá viku. þeir, sem
keyptu, virtust vel ánægðir með
kaup sín og tóku þegar til að
rvð.ja lönd sín, og ætluðu sér að
halda því áfra.m, þar til fiskibát-
arnir kæmu eftir þeim.
Vissulega geta þessir menn ekki
haldið því fram að því hafi verið
ranglega lýst fvrir þeim, sem þeir
kevotu, ag nú kemur til þeirra
kasta að standa við samningana.
Eg segi það enn, og stend við það,
að sþessir menn fordæmdu eign þá,
er þeir höfðu borgað niður í, án
þess nokkurntíma að sjá eða stíga
á hana fæti sínum, og ef satt skal
segja, voru búnir að því, áður en
þeir komu til eyjarinnar. Mr. Guð-
mundsson segir : “en þegar ég sá
landið, þá vildi ég það ekki gefins,
hvað þá heldur kevpt”. Mér þætti
gaman að vita,, hvenær hann hefir
séð það. Eg skal ábyrgjast, að
hann sá baS ekki fyrstu vikuna,
sem hann var á eynni og alls ekki
bangað ti.1 hinir voru búnir að
kaupa og búið var að hafna 100
dala boði hans í eina ekru, og ég
liugsa, að hann sé ekki búinn að
skoða bað enn. Bréf hans santtar
það fullkomlega, hverjum þcim,
sem kunnugur er á evnni, að hann
hefir séð nauða lítið. Á einutn
stað segir hann að landið sé frjótt
og á öðrnm stað segir hann, að
frjótt land geti verið þar, en hann
hafi ekki séð það. Itg er viss um,
að hvorttveggja er satt. Eig skal
bæta því við, að ef aðrir sáu
minna en hann, þá er þeim sjálf-
um um að kenna. Á öðrum stað
segir hann, að meðfram ströndinni
o<->- ánum sé stór skógur, og muni
þaö kosta frá 500 til 800 dali, að
ryöia ekru hverja, eftir áæthin
stjórnarinnar (“hefi ég heyrt”) og
álítur það mikið sanngjarnt. At-
hij'Tavprt it það. spiti hann hefir i
svigum (“hefi ég heyrt”), þvi að
það sýnir, að maðurinn fer ekki
mieð staðreynd ; álítur þaö þó
mikið sanngjarnt, þó ekki hafi
hann annað fvrir sér en lausahjal,
að sjálfs hans sögn. Slíkt og ann-
að eins sýnir ljóslega, hve lítdð
hann hefir séð, og fyrir því ber
hann fram svolátandi afsökun :
— “það kostar mjög mikla pen-
inga að skoða vel landið, því að
vegir eru engir, en flest dýrt, sem
ferðamaðurinn þarf að kaupa”.
Ef hann hefði sagt frá þvi, hve
rniklu hanu hafi evtt, þá lmfðum
vér skýrari hugmvnd um, hvers
vegna liann sá svo lítið, en ef hann
vill uppástanda, að þetta sé satt,
sem hann segir, j»á sannar það að
eins, hve lítið hann hefir ferðast,
eða jafnvel hevrt um það, sem
stjórnin hefir varið til umbóta á
síðustu árum.
Gætið að þessu, sem hann segir;
“ E k kii iv e i t é g t iil að nokk-
ur úr hópnum hafi enn getað feng-
ið vinnu einn dag, hvað þá meir”.
Haldið þér ekki, að ltann ætti að
vita það ? þetta sannar, að hann
hefir ekki lengur ókeypis fæði i
“Star camp”, þarsem hann og aðr-
ir lágtt við fyrstu vikuna, 21 mílu
á burt ; þar af kemttr að hann veit
ekki ttm það með visstt ; eigi að
síður mun hann hafa gert boð eft-
ir beimafólki sínu, ál’ka og hinir.
Af öllu þessu verð ég að efast um
að hann sé sanngjarn og eánlægur
drengur, enda get ég borið ttm
bað, að skýrslum frá hinum ís-
lendingnm í hópnttm ber ekki sam-
an við frásagnir hans, og þó að
hann ef til vill hafi talað mest, þá
sé hans nmmæli um eyna minst
að marka. það versta við bréf
hans er, að lesendttr þess fá rang-
ar httgmvndir og álit á eynni,
vegna þess að hann segir ekki
neitt af sjálfs síns reynd, heldur
hnýtir aftan í hvað eina “eftir því
veit bezt”, o. s. frv.
Að þvi er Winnipeg félagið snert-
ir, þá gera þeir hvorki að taka
aftur né afsaka neitt af því, sem
|>eir hafa sagt eynni til lofs, og
selja ekki neitt nema það, semiþeir
geta gefið eignarbréf fyrir. Og
sannleikans mjóu braut þræöa
þeir, og þvi er það vafalaust, að
þeir vaða ekki í fenum, for-
æ ð u m og m o s a, þarsam hvorki
linnast vegir né kvik skepna fæst
úr sjó. það væri ósanngjarnt, að
fella sök á nokkurt íélag fyrir á-
'irðiugar auuars eins trtatins tnvö-
al Islendinga né annara, sem níða
eða fara með staðlausa stafi sjálf-
um sér til ábata.
Ilvað því viðvíkur, er hann seg-
ist ekki hafa getað fengið eina
rnáltíð af fiski, þá hefi ég ekki ann-
að þar um að siegja, en að honum
sjálfum var tim að kenna, þvi að
meðan ég stóð viö áttum vér
hægt tneð að kaupa fisk af Indí-
ánum og sömuleiðis að veiða sjálf-
ir., meðal annars skelfisk og
krabba. Ég gaf kunningja hans frá
Washington hálfa lúðu. Undarlegt
að hann skvldi ekki fá að smakka
svo mikið sem einn bita af henni.
Vanir fiskimenn vita, að fiskur
rennur í göngtim.
Um frostið er þetta að segja :
Að vísu var frost fjórar nætur
f\Tstu viktma, sem vtð vorum á
evnni, en það var alveg óvanalegt,
að sögn þeirra manna er þar höfðtt
lebgi búið. En hvað um Winnipeg
og Manitoba ? Vér höfum hér
haft frost á hverri nóttu og í nótt
leið, þann 19. maí, var ís á poll-
um. það er alþekt, að mikið af
Britísh Columbia er ekki plógland,
sumt fjöllótt, Toræði og mosi, en
á sumum stöðum finst þar af-
bragðs land. Skógtir er þar afar
þykkttr með köflum, en smár og
gisinn sumstaðar. Graham Island
er engin undantiekning, lieldur finst
þar um 200,000 ekrur af góðtt
landi, með minni úrkomu en r Van-
couver og Prince Rupert. það land
sem hinir íslendingarnir í hópnivm
kevptu, er vissulega gott og frjó-
samt land, grjótlaust og foræða-
laust, en vaxið stórum skógi.
Innflytjenda straumurinn í Gra-
ham Island og British Columbia
ætti að sannfæra hvern og einn
um það, að þeir ættn að skoða
þetta tækifæri án tafar, eða senda
einhvern áreiðanlegan mann, er
ekki reyndi að ná í landspildur fyr
ir lágt verð og setja þær svo upp
í verði við kunningja sína.
Sá, sem þetta ritar, mun með
ánægju svara hverri spurningu og
gefa fróðlegar upplýsingar, ef ósk-
að er.
James W. McCrea.
ITS SO EAS
KIDDIE CAN
r^oiT-
Phone M. 203, Winipeg, Man.
* * *
— P.S.—Eg hefi sent þýðingar
af bréfinu, sem birtist í Lögbergi,
eftirtöldum mönnmm :
Rev. Hogan, Ohj Masset, Island.
Mr. Il&rrison.
Mr. Arthur Robertsott.
Mr. Andrew McCrea, allir í New
Masset, Graham Island, og S. D.
Sewall af Vancouver, B.C.
I.X.L. VACUUM WASHER
VBRÐ $3 50.
Vélio l»vmr alt frá hestábreiða til fln-
asta llns.
MedlVI»jaHdi Coupon sparar $2.00
Þvær fdlaa fatabala á 3 mín
Send yöur undir endnrborguuar Ahyrgð•
HEIMSKRINQLA COUPON.
Sendið þessa Coupon og $1-50. nafn og
áritun yöar til Dominioo Utilities Bdfg. Co.
Ltd.. 482‘í Mctin St.. Wlnnipeu. og þið
fáið I. X. L. V ACl’NM PVOTTAVKL.
Vér borguin burðargjald og endursendum
peninga yðar ef vélin et ekki eins og sagt er
P. 0. Box Hkr. er 3171.
Vegna brevtingar, sem verið er
að gera á bréfahólfum í pósthúsi
Winnipeg borgar, hefir póstmeist-
arinn tjáð Heimskringlu, að talan
á pósthólfi blaðsins verði óumflýj-
anle<ra að brevtast, og að sú tala
verði hér eftír Jío. 3171. þetta eru
þeir allir beðnir að taka til greina,
sem viðskifti hafa við blaðið.
Eru hinir stærstu og bezt
kunntt húsgagnasaliir f Canada
GÓLFD0KAR og
GÓLFTEPPI,
TJÖLD og
FORHENGl,
Marg fjölbreyttar.
KOMIÐ EÐA SKRIFIÐ:
CANADA FURNITURE MFC CO.
Wl.HMPEU

JÓN HÓLM Gullsmiður í Winnipegosis bae býr títl og gerir við allskyns gtillstáss og skrautmuni. Sel- ur ódýr en öflug gigtarlækn- inga-belti. .
Hvað er að ?
Þarftu að hafa eitt-
hvað til að lesa?
Hver sá sem vill fá sér
eitthvað nýtt að lesa f
hverri viku.ætti aö gerast
kanpandi Heimskringlu.
— Hún færir lesendnm
sfnnm ýmiskonar nýjan
fróðleik 52 sinnnm á ári
fyrir aðeins $2.00. Viltu
ekki vera með!
Kaupið Heimskringlu.