Heimskringla - 24.07.1913, Blaðsíða 6

6-. BLS.
VVINNTPEG, 24. JÚLÍ 1913.
HEIMSKRINGLA

MARKET HOTEL 146 Princess St. 6 móti markaOuam P. O'CONNELL, elgandl, WINNIPEQ Bezto vtnfönK vindlar og aöhlynning góö. Islenzkur veitingamaöur N. Halldórsson, leiöbeinir Islendingum.

JIMMY’S HOTEL
BEZTU VÍN OG VINDLAR. VÍNVEITARI T.H.ERA3ER, ÍSLENDINGUR. : : : : : dames Thorpo, Eigandl

Woodbine Hotel 466 MAIN ST. ötærsta Billiard Hall 1 Norövestnrlaudinn Tln Pool-borö.—Alskonar vfnog vindlar Glstlng og fœÖI: $t.00 á dag og þar yflr Lennon A Heblt. Eigendur.

Ídominion HDTEL 2 523 MAINST.WINMPEG j Bjðrn B. Halldórsson, ■ y eigandi. £m C TALSÍMI 1131 ? J BIFREIÐ FYRIR GESTI. } | Dagsfæði $1.5o ^

Legsteinar
A. L. MaclNTYRE selur alskyns legsteina og mynnistöflur og legstaða grindur. Kostnaðar ftætlanir gerðar um innanhús tigla- skraut Sérstakt athygli veitt utan- héraðs pöntunum. A. L. HaclNTYRE 231 Notre Dame Ave. WINNIPEG PHONE MAIN 4422 6-12-12
SKÓVERZLUN S. JOHNSON’S
349 Queen St. King Edward
hefur ætfð nægar byrgðir
af al8kyns skófatnaði
Talsími S 2980
Vér höfum fullar birífölr hreiuu-tu lyfja
og meöala, Komiö meö lyfseðla yöar hing-
aö vér gerum meöulin nAkvœmlega eftir
ávísan lwknisius. Vór sinnum utansveita
pönunum og seljum giftingaleyfl,
Colcleugh & Co.
Notre Dame Ave, & Sherbrooke St.
Phone Qarry 2699-269fT
Islandsfréttir.
Reykjavík, 20. júní.
— Gtiöm. Björnsson lanálæknir
sevir eftiríarandi fregnir af eld-
stöövunum, eftir bréfum, er hann
hefir nýlega fengiö þar úr ná-
grenninu : — AÖ austan haia bor-
íst ýmsar fréttir síðan ég var
þar, og hvaö eftir annaö fullyrt
að nú væri byrjað að gjósa aftur.
liig hefi fengiö tvö bréf frá Guöm.
hreppstj. Árnasyni í Látalæti og í
þeim sannar og glöggar fréttir.
Honum segist svo frá í hréfi dag-
settu 8. júní : '‘Enginn hefir farið
inn aö eldstöövunum síðan við
komum þaöan. Reykirnir fóru
minkandi eftir það, og í nokkra
daga sást lítið sem ekkert til
þeirra en svb tóku þfci r sig upp
aftur, upjp úr fjórðu sumarhelg-
inni ; — ætli tunglfyllingin hafi
getaö valdiö því ? Mestir voru
réykirnir fimtudag, föstudag og
lau'rardag í fimtu viku sumars ;
þá voru það suðureldstöðvarnar,
sem rauk mest úr, aldrei rokið
jafn mikið úr þeim og þessa daga
síðan fyrsta gosdaginn (2. sutnar-
dag). þfetta ftillyrtu þeir, sem fyr-
ir austan fjall búa ; þeir sjá het-
ur til en við, sam fvrfr vestan er-
um. þetta sýndist vera vatnsgufa,
lítill ösku- og elds-litur á reykn-
um. Hefir þá sjálfsagt annaðhvort
hert svona mikið á gufugosum
upo úr eldstöðvunum, eða að
nýtt hraun hefir komið og runnið
á snjó og brætt. þessa áður-
nefndu daga rauk líka úr norður-
stöðvunum, en miklu minna,
minna en þegar þið vortið þar á
ferð. Síðan 30. maí hafa verið hér
sífeld norðanrok og sandbyljir, og
hví sjaldan sést til austurfjalla.
En þegar þangað hefir sést, hefir
lítið borið á norðurreykjunum, en
úr suðurstöðvunum hefir þá rokið
öðru hvoru, mismunandi mikið, en
þó aldrei mjög mikið. I.andskjálfta
kippir engir síðan þið voruð hér”.
— T>ar næst fékk é.g bréf frá Guð-
mundi hreppstj., skrifað 16. júní.
þar segir hann : “Nú voru sendir
2 menn inn að eldi í gær, þeir
Jón Hannesson, bóndi í Húngarði
og Arni Hannesson, bóndi í Helli.
Komu aftur í dag og segja, að
eldur sjáist nú enginn, en mdklir
revkir um alt hraunið (I.ambafitj-
arhraun) mest þó kringum gíg-
inn og upp úr honum. Ilelliskvísl í
vexti, ketnst ekki áfram nema út
i hraunið, sem auðvitað er heitt
niðri í enn, og ej'kur þetta guf-
una. Kvíslin myndar lón við
hraunbrúnina innanverða. Hraun-
íð lítið breiðst út síðan við vor-
utn þar, en auðvitað hefir hlaðist
nokkuð ofan á, mest í kringum
gíginn. Að suðureldstöðvunum bef-
ir enginn komið”. — Nú er í ráði
að gera við fjallaboksveginn, þar
sem Lambafitjarhraun er runnið
yfir hann, og hefir landsstjórnin
veitt 200 kr. styrk til þess, og
sennilegt, að það fé nægi til að
gera vel neiðfæfan. veg yfir hrattn-
jaðarinn, eða tnilli hrauns og hlíð-
ar. — Rótt eftir að þetta var
skrifað, barst mér bréf frá séra
ófeigi í Fellsmúla, dagsett 18.
júní. Honum ber alveg saman við
Guðmund í Látalæti. En svo seg-
ir hann : “Nú er aftur tunglfylling
og við erum hrædd um, að eitt-
hvað sé nú til tíðinda þarna inni
frá að nýju, enda þótt ekkert hafi
sést til fjalla í dag fyrir mistri og
mori, því að fólk þykist hafa
hevrt drunur ekki svo fáar úr gos-
áttinni og loftið í da.g mjög svo
eldlegt, þrungið af roðamisíri, og
hrannað um alla austuract glóö-
leitum skýjum. Er talið víst. aó
þetta geti varla verið sand- eða
moldar-mistur, enda þótt all-
hvast hafi verið, því að sandrok
hefir verið lítiö hér. Eu uin þetta
skal þó nú ekkert fuilytöa”.
— Synódxis kom samaii í gar í
heimspekisdieild háskólalis. Jón
Ilelgason prófessor ílutti á undau
guðsþjónustu í dómkirkjunni. Er-
indi þessi verða meðal annars
flutt : Séra Gísli Skúlason talar
um aðstöðu fríkirkju og þjóð-
kirkju hér á landi ; IIar. •Nielsson
prófessor um Kristsheitin í hiblí-
unni ; K. Zimsen verkfræðingur
um sögu sunnudag.askólanna ; Sig.
Síversen dóoent um kristindóms-
kenslu, og þórhallur biskup um
biblíurannsóknir. Landlæknir uk-
ur þátt í umræðunum um hjóna-
bandslöggjöfina.
— Oddur Gíslason yfirdómslög-
maður hefir kært til bæjarstjórn.ir
yfir því, að borgárstjóri hafi táð-
ið annan mann til að flytja tnál
fyrir bæinn, og telur það samn-
ingsrof við sig, þair sem hann sé
málafiutningsmaður bæjarins, og
fleiru kvartaði hann undan. Mál
þetta var til umræöu á bæjar-
stjórnarfundi á fimtudaginn var
og var þar samþykt traustyfirlýs-
ing til Odds Gíslasonar. Borgar-
stjóri fór af fundi þegar Jæssi
urðu málalokin.
M a n n a 1 á t. Nýlega er látinn
Benedikt Sölvason, bóndi á Ing-
veldarstöðum á Reykjaströnd í
Skagafirði. Iíann var merkisbóndi.
Hann lætur eftir sig ekkju og einn
son, Guðmund, ritara við íslands-
banka.
Nýlega er og dáinn séra Bene-
dikt Eyjólfsson, prestur í Bjarna-
nesi, tæplega fimtugur að aldri,
fædduir 1. nóv. 1863.
— ísbjörn var skotinn austur í
Fljótsdalshéraði í fyrradag, ætla
menn að hanu hafi synt í land af
hafís.
— “Alt í grænum sjó”, gaman-
leikritið, sem bannað var að leika
í vor, hafa eigendurnir nú selt
Vestur-íslendingum og mun það
koma út þar vestra innan skams.
— Séra Arnór þoifláksson á
Hesti hefír sagt af sér embætti
sínu. Trvggvi J>órhailsson guð-
fræðiskandídat er settur til að
þjóna brauðinu.
— Maggi Magnús, sonur Júlíus-
ar Halldórssonar læknis, er se/.tur
að hér í bæ ogtekinn að stunda
jækningar. Hann hefir dvalið er-
lendis undanfarin ár og lagt fyrir
sig húðsjúkdóma, og er nú sér-
fræðingur í þeirri grein.
— Mælt er, að þess muni nú ekki
langt að bíða, að tekið verði að
gera höfn við' Skerjafjörð. það
er enskt félag, sem fyrir því
gengst.
— jón þorláksson verkfræðingur
hefir nýlega sent stjórnarráðinu
skýrslu um járnbrautarmálið. Tel-
ur hann, að járnbraut austur í
sveitir muni meira en borga rekst-
ur sinn og viðhald þegar frá byrj-
un.
— Sigurður læknir Hjörleifsson
er settur til að gegna hiéraðslækn-
isembættinu í Reyðarfjarðarhéraði
frá 1. júlí.
— Björn Pálsson er látinn af
ritstjórn Reykjavíkurinnar, og far-
inn að gefa sig einvörðungu við
málfærslustörfum.
*•
þlN GMÁLAFUNDUR.
Hér í Reykjavík var þingmála-
fundur haldinn í Barnaskólaport-
inu kveldið 21. þ.m. Fundarstjóri
M. Einarsson dýralæknir, skrifar-
ar þórður Bjarnason verzlunarstj.
og Matthías þórðarson fornmenja-
vörður. Fyrri þingm. bæjarins,
Lárus Bjarnason prófessor, lýsti
stjórnarfrumvörpunum, en þessar
tillögur voru samþyktar ;
Frá J. Jónssyni alþm.: ‘‘Fundur-
inn telur síðustu samningakosti í
sambandsmálinu óaögengileiga, og
er ekki ætlast til þess, eftir atvik-
um, að leitað verði undirtekta
Dana um málið í bráð”.
Frá ól. Björnssyni ritstj.: 1)
‘Fundurinn- skorár á þingmenn
bæjarins, að stuðla að því, að ísl.
fáni verði löggiltur þegar á næsta
þfngi”. 2) “Fundurinn skorar á
alþingi, að gera sitt ítrasta til að
efla peningastofnun þjóöarinnar,
Landsbankann, á allan hátt”.
Frá J. ólafssym alþm.: .“Fund-
urinn telur rétt, eftir því sem
sambandsmálið horfir nú við, að
samþykt verði á alþinpi frumvarp
til þeirra breytinga á stjórnar-
skránni, er ætla má að þorri kjós-
enda fylgi”.
Frá A. J. Johnson áskorun til
bingmanna um, aö vera á móti
launahækkun embættisjnanna, —
stofnun nýrra óþarfra embætta og
bitlingum “til þeirra manna, sem
ekkert svnilegt vinna í þarfir þjóð-
arinnar ár frá ári, eða þá að eins
það, sem enga nauðsvn ber til að
vinna að svo stöddu”.
Frá Guðj. Einarssyni prentara :
að “borgarstjóri skuli kosinn af
öllum atkvæðisbærum kjósendum
kaupstaðarins, sem kosningarrétt
hafi til bæjarstjórnar”. ^
Frá Gísla Sveinssvni málaflutn-
ingsmanni : að “alþingi láti eim-
skipafélagi íslands í té allan þann
stvrk, er það megnar". Ennfremur
áskorim til þingmanna út af
Fálkamálinu 12. þ.m. og önnur út
af ávöxtun opinberra sjóða.
LÆKURINN.
Sé ég litla lækinn renna
liðugt fram í djúpið svala ;
kominn nyrzt af hálsum, heiðum
hrjóstrug'ar um leiðir dala.
*
Braut ég af mér fsalæðing,
engum færa ruddi vegi,
kom ég loks að kletti hörðum”,
— kvæði hans mér þetta segir.
“Hefi ég á hundrað árum
holað klettinn — brotið vegi,
margar á þá lykkjur lagði”.
— Ljóöið hans mér þetta segir.
*
“Stundum frusu allar æðar,
oft ég flúði rudda vegi, —
uppgefist þó aldrei hefi”.
— óður hans mér þetta segir.
“Itig hefi barist til að týnast,
— tapa í sigri, að loknum vegi,
hverfa í úthafs ægi-djúpið”.
— Óður hans mér þetta segir.
Er ei þetta sérhvers saga ?
Sigrar, tap og vonaiylling.
Finst við endi æfistríðsins
ekkert nema sjónhvörf, hylling ?
Brynhildiír.
MANITOBA.
Mjög vaxandi athygli er
þessu fylki nú veitt af ný-
komendum, sem flytja til bú-
festu í Vestur-Canada.
þetta sýna skýrslur akur-
yrkju og innflutninga deildar
fylkisins og skýrslur innan-
ríkisdeildar rikisins.
Skýrslur frá járnbrautafé-
lögunum sýna einnig, að
margir flytja nú á áður > ó-
tekin lönd með fram braut-
um þeirra.
Sannleikurinn er, að yfir-
burðir Manitoba feru einlægt
að ná víðtækari viðurkenn-
ingu.
Hin ágætu lönd fylkisins,
óviðjafnanlegar járnbrauta-
samgöngur, nálægð þess við
beztu markaði, þess ágætu
mentaskilyrði og lækkandi
flutningskostnaður — eru hin
eðlilegu aðdráttaröfl, sem ár-
lega hvetja mikinn fjölda
fólks til að setjast a* hér í
fylkinu ; og þegar fólkið sezt
að á búlöndum, þá aukast
og þroskast aðrir atvinnu-
vegir í tilsvarandi hlutföllum
Skrifið kunningjum yðar — segið þeim að taka sér bólfestu í
Happasælu Manitoba.
Skrifið eftir frekari upplýsingum til :
JOS. BURKR, Industrial Bureau, Winnipeg, Mnnitoba.
JAS. IIARTNEÝ, 77 Tork Street, Toronto, Ontario,
J. F. TENNANT. Oretna, Maniloba.
W. W. UNSWORTII, Emeraon, Manitoba;
S. A BEDFORD.
Deputjj Minnister of Agriculiure,
Winnipeg, Manitóba.

»
♦ VJlTUR MAÐUR er varkár með að drekka ein-
» * göngu hreinl öl. þér getið jafna reitt yður á.
»
»
»
»
-»
»
»
»
♦
»
»
»
DREWRY’S REDWOOD LAGER

það er léttur, frey Bandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hann.
i E. L. DREWRY, Manufacturer, WINNIPEG. J
» *
a Skrifstofu tals.: Main 3745. Vörupöntunar tals.: Main 3402
t National Supply Co., Ltd.
i
Verzla með
TRJÁVIÐ, GLUGGAKARMA, HURÐIR, LISTA,
KALK, SAND, STEIN, MÖL, ‘HARDWALL’
GIPS, og beztu tegund af ‘PORTLAND’
MÚRLÍMl (GEMENT).
Skrifstofa og vörugeymsluhús á horninu á :
McPHlLLIPS OG NOTRE DAME STRÆTUM.
Með þvl að biðja æfinlega um
‘T.Li. CIGAR,” þA ertu viss aö
fá ógætao vindil.
(UNION MADE)
Western Cigar Factory
Thomas Lee, eigandi WinnnipeR
D o 1 o r e s
271 272 Sögusafn Heimskringlu
Dolores
273
47. KAPlTULI.
Lopez býður Harry að vera
við gifting sína.
Strax og dagur kom voru fangarnir vaktir. —
Ashby var fyrst færður inn í herbergið, þar sem giit-
ingin átti fram að fara, sem var sama herbergið og
frú Russell og ungu stúlkurnar höfðu verið geymdar
f. Sesx hermenn komu til að sækja hann, og höguðu
sér jafn kurteislega við hann eins og hann væri heið-
ursgestur ; en það var að eins spaug. Hann var
naumast kominn inn, þegar Harry kom líka. Hann
hafði íengið sérstakt tilboð írá Lopez að vera til
staðar við giftingu, og var bæði hissa og forvitinn
yfir því. Kvíði hans og löngun til að sjá Katie var
eins sterk nú og nokkru sinni áður, og sýndi útlit
hans ljóslega, hversu órór hann var. En hann vildi
þóknast Lopez og halda við velvilja hans til sín, og
þess vegna kom hanji þangað nú ; svipurinn sýndi,
aö hugnr hans var annarstaðar. þannig stóð Harry
þögnll og hugsandi út af fyrir sig. Og Ashby, sem
hugsaði um þrætu þeirra og óvináttu, var efnnig
þögull r>g hélt sér í fjarlægð. Meðan þeir stjóðu
þannig þegjandi, kom þriðja persónan inn.
það var Russell. Hann var enn í kvenkjólnum,
af því hann gerði sér óljósa hugmynd um, að hann
gæti komið sér að liði, ef hann reyndi að flýja, þó
hann hefði enga hugynd um, hvernig sá flótti yrði'
framkvæmanlegur. Harry starði á þessa einkenni-
legu persónu og aðgætti hana nákvæmlega ; hann
þekti hana von bráðar, og afleiðingin varð hávær
skellihlátur, þrátt fyrir hugaróróann og kvíðahrygð-
!ina.
Russell leit á hann bænaraugum og gekk svo til
Ihans til áð finna ofurlitla samhygð. þeór fóru stratx
j að spjalla saman ; en Ashby, sem líka hafði þekt
iRusselI, stóð kyr og brosti að eins lítið eitt.
Vesalings Russell, sem var fuDur af kvíða yfix
iþví, hvað fyrir gæti komið, gerði sér þó von um, að
íeitthvað gæti komið íyrir, sem hindraði giftingu
hans og Ritu. Honum fanst það vita á gott, að
jhann sá Harry, og engill af himnum hefði naumast
verið honum kærkomnari undir þessum kringumstæð-
um heldur en Harry.
Meðan þeir voru að tala saman, Harry og Russ-
jell, kom Brooké inn ásamt Talbot. Harry sneri baki
að dyrum, svo hann gat ekki séð Talbot, og Talbot
sá ekki framan f liann. Og þó andlit Harrys hefði
snúið að henaii, mundi hún naumast hafa séð þáð.
Hún gekk hægt, andlitið var hvítt sem krít og aug-
unuim hoirfði hún á góiflð, en hugsanir hennar voru
langt, langt í burtu. Brooke var eins hugsandi og
ihún, og gaf engan gaifm að þeim, sem inni voru.
Nú varð Harry litið við, og hann sá — prest —
að eins prest, en þaö snerti hann ekkert, hann sá að
eins prestsklæðnaðinn, og hélt svo áfram samtalinu
við Russell.
Nokkrir hermenn bættust nú við þá, sem inni
voru, en allir hinir hermennirnir voru fyrir utan
dymar í ganginum. Við slikt tækifæri hefðu eflaust
fleiri verið til staðar, ef ekki hefði svo staðið á, að
hinir voru að neyta morgunverðar, sem verið var að
veita þeim úr afarstórum potti.
Nu kom Rita inn og méð henni Katie, sesm
studdi sig við Ritu, af því hún var svo magnþrota.
Lopez kom rétt á eftir þeim.
þegar Russell og Harry sáu konur þessar,
hættu þeir samtalinu undir eins. Báðir urðu þeir
jafn hissa. Russell fanst sinn síðaáti tími vera kom-
inn. þarna var stúlkan, sem elti hann og kvaldi og
vildi giftast honum, hvort sem liann vildi það eða
ekki. Hann hafði sagt Harry frá vandræðum sín-
um, ert gat ekki fengið neitt fullnægjandi ráð frá hon-
um. Hvað átti hann að gera? Hann vissi það
ekki. Átti hann að segja ‘nei’, þegar Rita, prestur-
inn og Lopez og allir hermenni^nir bjuggust við að
heyra ‘já’ ? Var hann fær um, að bera aíleiðingarn-
ar af ólilýðni sinni við Lopez og þrjóskunni gagnvart
Ritu ? Og í þessum vandræðum sinum ásetti hann
sér að velja það, sem var minni hættu undirorpið.
Harry varð mállaus af undrun, þegar hann sá
Katiie. Hann stóð eins og hann væri orðinn að
stedni ; í huga hans skiftust á undrun, grunur og
ótti á víxl, svo hann vissi ekki, hvað hugsa skyldi.
Hvað var meiningin með þessu öllu ? Gifting?
— Gifting þessa spænska kapteins ? Hver var brúð-
urin ? Hvað gerði Katie hér ? Og hvers vegna kom
Katie þangað niðurlút, náföl, skjálfandi, og gat
naumast staðið nema með því, að styðjast við hand-
legg þessarar spænsku stúlku ? þetta voru spurning-
arnar, sem Harry bar upp í huga sínum, en gat
ekki svarað. Að sjá Katie þannig, var fyrir hano
það sama og verða fyrir þrumufleyg. Hún kom án
þess að segja eitt orð, án þess að brosa, án þess að
líta á hann ; hún kom eins og fórnardýr, sem nú
átti að fóma.
Ashby sá þetta líka. Hann hafði verið gramur
við Katie, en að sjá hana þannig, vakti hjá honum
djúpa meðaumkun. Hvað átti þetta alt að þýða?
Var Katie brúðurin? Átti lnin að giftast Lopez?
Var þetta heíndin lrá Lopez til hans? Lað hlaut
að vera. En hvers vegna samþykti Katie þetta?
274
Sögusafn Heimskringlu
það gat hann ekki skilið. Honum fanst það enn ný
sönnun fyrir hverílyndi hennar. Hún hafði verið
fölsk gagnvart honum vegna Rivers, — var hún einn-
j ig fölsk gagnvart Rivers vegna Lopez ?
Harry sárlangaði til að þjóta til hennar og beilsa
henni, en það var eitthvað í svip hennar og augna-
ráði, sem bannaðr honum að gera það. Örvilnan
hennar, sem sást á svipnum, veikleiki hennar, í-
stöðuleysi og niðurlúta andlitið. Hann gat ekki
hreyft sig. Hann skalf af hræðslu. Allar hugsanir
hans snerust um liana meðan hann spurði sjálfan sig
að : Hvað er þetta ? Hvað þýðir þetta ?' Gift-
ingu ? Og er Katie brúðurin ?
Á meðan þeir hugsuðu þannig, Ashby og Harry,
hafði Lopez tekið sér stöðu í öðrum enda herbergis-
ins, og fór nú að ávarpa þá, sem inni voru :
‘Herrar mínir’, sagði hann, ‘mcr til ánægju hefi
ég boðið ykkur að vera viðstaddir þennan viðburð,
það gleðflegasta augnablik mitt á æfinni, þegar ég
kvongast þeirri stúlku, sem ég hefi lengi elskað, og
hefi loks náð.samþykki hennar með því, aö frelsa
hana frá voðalegri hættu. Ég vona, að hljóta ykkar
innilegustu árnaðaróskir, en hve innilegar, sem þær
verða geta þær þó ekki jafnast við tilefnið sem fram-
leiðir þær’.
þegar Harry .heyrði þessi orð, stóð hann fyrst
ky5 sem stein-líkneski, en svo breyttist hann alt í
einu gersamlega : Rauðir flekkir sáust á fölu kinn-
unum hans, og hann starði á Lopez með þeim heiít-
arbruna í augum sínum, að æði var likast.
‘Herra! ’ sagði hann með hárri og nötrandi
röddu, ‘hver er brúðurin?’
Lopez brosti háðslega og tók hendi Katie í sína.
‘þetta er brúðurin, sem verður konan mín að
vígslunni alstaðinni’,
Um leið og hann sagði þetta, greip Harry skam->
i