Heimskringla - 22.01.1914, Síða 1

♦-----------------------------—
OIFTINGALEVFIS-1 VEL GERÐUH
BRLF SELD | LETUR GRÖFTUK
Th. Johnson
W atcbma ker, J eweler & Optician
Allar viðgerðir Ujótt o« vel af^hendi
leystar
248 Main Street
Phone Maln 6606 - WINNIPBG, MAN
♦ ------------------------------*
Fáið npplýsingar ura
PE4CE RIVER HÉRAÐIÐ og
DUNVEGAN
fraiotídar hðfúðból héraðsins
HALLDOXSON REALTY CO.
44.» Hitiu Sit.
Fhme Main 75 WIVNIPBO MAN
XXVIII. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN, 22. JANtÍAR 1914.
Lávarður Strathcona
látinn.
það var kl. 1.56 að morgni hins
21. þ. m., som hann andaðist í
Imndúnum. Kona hans var nýl«ga
látin, hinn 12. nóv. síðastl. það
fékk mjög á hinn aldraða höfð-
ingja, og var honum að smáhnigna
og loks íékk hann kvef og sló fyrir
hjartað. Hann leið svo út af hægt
og rólega, eins og þreyttur maður
eftir strangt og erfitt dagsverk.
Hann var fjörgajmall maður, og
elztur allra manna í lávarðadeild-
inni, að undanteknum einum, 93.
ára 6. ágúst siðastl.
Höfðingi var hann og alkunnur
maður, og er varla tnannsbarn í
Canada, sem ekki hafi heyrt hans
getið. Enda liggja hér stór og
mikil verk eftir hann, og verður
hans seinna betur getið.
Krafchenko fundinn.
J>aö var á sunnudagskveldið,
iem lögregluliöið kom hér vestur í
bæ, stór og mikill hópur, og vissu
menn ekki, hváð tíðdnda var. Jieir
fóru upp á Toronto stræti, rétt
inn í miðjan landa-hóinnn, og þar
umkringdu þeir ‘block’ eina “Bur-
riss Block”, á Toronto stræti,
skamt frá Wellington Ave.
þangað hafði Krafcbenko flúið.
Hann hafði verið bítinn að leyn-
ast tvo daga í yöruhúsi miklu á
Ellice Avenue. (Security Storage
Warehouse). En þar var fúlt og
kalt, og leið honum þar illa, svo
að þeir, sein hjálpuðu honurn,
komu honum þarna inn í ‘block-
ína’ í Suite 4.
Hann er allur marinn og rifinn
•og hálfbrotinn eftir fallið, er hann
fékk við það, að strengurinn slitn-
aði, er hann rendi sér ofan úr
fangelsisgluggaivuin, þegar lianu
slapp. Vöruhítssmaðurinn West-
lake skaut skjóli yfir hann og fór
loks með hann upp S herbergi sín.
Útvegaði honum fæðu, smyrsl og
ábnrð á sár ltans, og blöðin að
lesa. Gat hann þar lesið uin allan
gauraganginn, sem varð út af
hvarfi hans, en nú var tetrið ekki
ferðafær og varð, því að sitja
þama.
Helztu menn lögreglunnar komu
nú þarna og náttúrlega bjtiggust
ekki við öðru, en að gamanið yrði
grátt. þeir höfðtt fcngið veður af
því, að hann væri þarna, vortt áð-
ur búnir að léita í vöruhúsinu og
höfðu orðið varir við, að þar
hefði hann verið. Og þaðan fóru
þeir skyndilega til hins umgetna
stórhýsis. Einir T—8 fóru inn, en
aðrir voru hér og hvar úti, að
gæta þess, að enginn kæmist
burtu.
þessir, setn inu fóru, gengu rak-
ieiðis inn í Suite 4. Fyrst sáu þetr
þar engan og héldu, að þeir hefð
gabbaðir verið, sem svo oft áður.
En svo sáu þeir hurð læsta inn í
annað herbergi, og þar hugðu þeir
að úlfurinn myndi vera. þeir gengu
að hurðinni og spurðtt, hvort Jack
Krafchenko væri þar inni, en ltann
kvað svo vera.
Spurðu þeir hann þá, livort
hann ætlaði vopnum að verjast.
Sögðust þá myndti brjóta upp
dyrnar og taka hann samt, því að
nógur væri mannafli. En Kraf-
chenko kvaðst myndu opna hurð-
ina sjálfur.
Svo opnaði hann dyrnar, og
gengti þeir inn. En Krafchenko
hafði þá ekkert vopna í höndum.
Sat hann á rúmi þar, og hafði
öll dagblöðin, og hafði því vitað
alt sem fram fór. Hann var rifinn
f andliti, marinn og hálfltrotinn í
baki og fæti og annari hendi. Föl-
ur var hann og tekinn, og langt
irá því að vera háskalegur. Hann
fór svo með þeim orðalaust, og
urðtt þeir að hjálpa honum út í
bifreiðina, sem þeir fluttu hann í
til fangelsisins, og nú var hann
undir lás settur í morðingjaklefa
einn, og vörðurinn látinn vera ut-
an dyra, en ekki intian, og dyr
harðlæstar.
þar situr hann nú, og þegar
þetta er skrifað er því fleygt, að
hlóðeitrun sé komin t sárin og sé
honum líf óvíst.
Áður en hann var tekinn, var
nefnd sett af fvlkisstjóiminni, að
rannsaka mál þessi öll, og kallaði
hún fyrir sig alla þá, sem grun-
samir voru. En það voru þeir
Reid lögregluþjónninn annar, sem
var hjá honum þegar hann slapp,
Percy Hagel, lögmaður Kraíclten-
ko, og fleiri.
En þegar nefndin var búin að,
yfirheyra Rcid, þá var banu í (
fangelsi settur, og var það á haug-
ardaginn. Svo var Percy Hagel
tekinn fastur hálfum klukkutíma
áður en þeir náðtt Krafchenko.
Svo vöruhússtnaðurinn Wesilake,
er eintt sinni hafði verið skrifari
eðttr lærisveinn Percy Hagels, og
svo inaður, sem John H. Buxton.
heitir.
Ailir þessir menn eru álitnir aðj
hafa átt meiri eður minni þátt í
að hjáipa Krafcbenko að sleppa. I
Buxton útvegaði skambyssuna ogj
þvottasnúruna og fékk Reid, enj
hann kom þvi til Krafcbenko, en|
Westlake sá um fylgsnið. ®tlað er
að Reid eða Buxton liafi fyrstir
linast og sagt til hans.
Var upphaflega svo til ætlaet, að
Krafchenko væri komið undan í
bifreið.
þetta hefir létt þttngri byrði af
herðnm lögreglttnnar og var vel,
að það sást, hverjir sekir vorn og
má ekki saka heilatt hóp manna.
|)ó að einn reyndist ódrengur.
En nú ætti lögreglan að gjör.
jafn góða gangskör að því, að
finna morðingja danska mannsins
Helbo, sein fyrst var ræntur og
síðan skotinn til bana hér fyrir
nokkrum dögum. þeir mega ekki
láta morðingja ]>ann leika lausum
hula letigur, ef nokkur er kostur á.
það væri sannarlega mál komið
að j>eir væru beftir og niðurlweldir,
óaldarflokkarnir, sem hér yrtt að
leika scr nótt og dag.
PORRAllÓTIÐ.
Frá Mexico.
iHinn eini veriilegi miðsvetrar-j
fagnaður Vestur-íslendinga verður
að þessu sinni þorramlótið, sem j
Borjjfirðingafélagið og Helgi magri
halda í sameiningu í Colisettnt
höllinni íimtudagskveldið 12. febr-
úar.
TJndirbúningur undir hátíðahald-
ið er ttti vel á veg kominn, ogj
fttllyrðir forstöðuncíndin, að ald-
rei liafi áðnr neitt líkt verið a
seiði, eða meiri viðbúnaðtir undir
nokkurn tnannfagnað, cr landar
vorir hafa ltaldið vestan hafs, e
þetta þorramót t, því alt það, sem
peningar og mannvit geta til leið-
ar komið, verður þar til reiðu til
glaðnings, skemtana, veitinga og
hátiðabrags. — Má ganga tit íra
því sem gefnu,, að þetta verður
fjölsóttasta tnót Vestur-lslend-
inga á siðari tímum, og vinamót
í fylsta skilningi. Htisrúm er fyrir
alt að .1200 gesti.
Aðgöngumiðar kosta 2 dali, eins
og áðtir ltefir verið getið um, og
ertt Jæir til söltt hjá katipmöntiun-
um Birni Péturssvni, II. S. Bar-
dal, Birni Methúsalemssyni og Jón-
asl Jónassyni í Fort Rouge. Einn-
ig hjá forstöðunefndinni.
í næsta blaði verður nánar aug-
lýst um tilhögun þorramótsins.
N e f n d i n.
Bœrinn fær $125.000.
Svo hefir strætisvagaftfélag Win-
lipeg borgar grætt á næstliðnu
tri, að það borgar nú bænttm
>125,288.90, eítir samningi við bæj-
.rstjórnina. Hún átti að fá 5 prór
ænt af öllu því, scm inn kæmi og
tð auki $20.00 fyrir hvern vagn,
>em gengi. En allar inntektir fé-
agsins urðu yfir tvær milíónir yfir
:ólf mánuðina, eður $2,387,579.28.
ÁRSFUNDUR
ítarasafnaðarins verðttr haldinn
tinudagskveldið 25. þ. m., eftir
:ssu. Á fundinum verður kosin
’naðarnefnd og fleiri störftim af-
dð, eftir því sem tími leyfir.
ssta sunnudag á eftir, fyrsta
iritar, verður framhald fundar-
; og árssamsæti safnaðarins. —
lir safnaðarmeðlimir ertt mintir
að sækja fúndinn.
H. pETURSSON, forseti.
Nú um nokkurn tíma haía ýmsir
endar verið uppi í Mexico. Landið
er stórt og víðáttumikið, fjöllótt
og ógreiðfært. Uppreistarfiokkarn-
ir hafa verið alstaðar um landið,
en héldtt upphaílega helst við íj
fjöUunum, og mest var af þeim í!
Norðttr-Mexikó. Náðu þar borg og
borg, en mistu þær stundum aft-
ur. Ýmsir vortt foringjar uppreist-
armanna, en ekki bar tiltakanlcga
mikið á neinttm þangað til Villa
kom til sögunnar. Hann hafði ver-
ið með Maderó, þegar ltann hóf
tippreistina seinast, og reyndist
maður hraustur og öruggttr, en
ekki meira.
Nú kom hann fram fyrir nokkru
og fékk fáeina tnenn í flokk með
sér til að. styrkja uppreistarmenn,
en fátt höfðu þeir handa milli.
Villa sjálfur hafðí að eins eina
skambysstt vopna, og allir voru
j>eir að kalla mátti vopnlattsir og
illa búnir. En svo náðtt þeir vopn-
ttm af hermönnum stjórnarsinna ;
fóru nú að smáfjölga. Villa hepn-
aðist alt, sem hann tókst í fang,
ogvann hvern sigurinn á fætur öðr-
um, og flyktust menn nú til hans.
Hattn tók hverja borgina á fætur
annari, rak á ílótta einn herfiokk
stjórnarmanna á eftir öðrttm, og
aldrei fékk ltann hnekkir.
ViUa var harðttr maður og ó-
prúttinn og kvörtuðu tnargir ttnd-
an hotium, — en hantt kttntti að
sigra.
Nú voru aðrir flokkar uppreist-
armanna búnir að hrekja aðal-
flokk stjórnarhersins norðttij í borg
sem Ojinaga heitir og er skamt
frá landamærttm Bandaríkja og
og Mexikó. þeir kreptu þar að
]>eim, og komust stjórnantDcnn
ekki burtu, en höfðu vigi liið
bezta og vistir nógar. þarna börð-
ust |>eir nærri daglega eiginlega í
fleiri vikur, og tinnu uppreistar-
irienn ekki á.
ViUa var þar fjarri með her-
sveitir sínar, en fyrir nokkrum dög
uiu flaug sú frétt um, að Villa
væri tapaðiur og með honum her-
flokkur mákill, og héldu menn, að
hann hefði fallið í hendttr stjórnar-
hersins, því euginn vissi neitt um
hann.
En svo veit enginn fyr en Villa
er korninn til Ojiitaga, þegar upp-
reistarmenn eru frá að hverfa og
hafa eiginlega ósigur beöið. Hann
er þá kominn þar með vistir og
stórskotalið og herflokka sína, og
leggur undireins til orustu og sæk-
ir á fast. Stjórivarmenn sýna;
hrausta vörn og her jast þangað til
skotfæri eru á jtrotum. þá loksins
hörfa þeir undan og flýja flestir
yíir línuna ittn í Bandaríkin, og
gefast þar á vald lierforingja
Bandamanna, sem höfðu þar, sem
annarstaðar, allmikið lið fyrir.
þetta voru 9 yfirhershöfðingjar
(generals), og sttmir þeirra beztu
hershöfðingjar Huerta og mennirn-
ir, sem hann treysti bezt á. En
svona fór, og nú er eiginlega alt
landið norðan við höfuðborgina á
valdi Villa og hans manna. Með
ílóttaliði stjórnarmanna flúðu all-
ir, sem fætur gátu borið, úr borg-
inni, böm og konttr og gamal-
menni. En Bandaríkjamenn tóku af
þeim vopnin, en sleptii þeim svo
lausitm, en fæddu alla, sem bjarg-
arlausir voru.
Er líklegt, að nú liivist Huerta
og ílokkttr hans smámsaman, þó
að fátt sé hægt að fttllyrða, eða
segja fyrir ttm þcssa suðrænu ná-
granna Bandamanna.
Kvennréttinda nefnd.
Á þrið.judaginn kemur hefir Sir
R. P. Roblin lofað að taka á móti
almennri nefnd, er hiður um at-
kvæðisrétt fyrir konur. Skorað er
á íslendinga, er 'hlyntir eru þessu
máli, að fjölmenna. Komið verður
saman í Industrial byggingunni kl.
9^ f.h, þann 27. þ.m. og þaðan
haldið suður í þinghús kl. 10
Borgfirðingaíélagið
heldur opna skemtisamkomti næsta
laugardag (24. þ.m.), kl. 8 e.m. í
Únítara fitndarsalnum.
Öllum Borgfirðingum er boðið
að koma, bæði félagsmönntun og
utanfélagsfólki. — Stjórnarnefndin
sér um gott prógram.
þar verðtir Snorra Sturlusonar
íninst af síra G. Árnasyni og Svh.
Árnasyni. Hr. Thórólfsson gefur
þar Vocal Solo, og Miss. B. Frið-
riksson Piano Solo. — þar verða
einnig kveðnar grín-visttr eftir
Svb. Árnason og kveðttr hann þær
sjálfur. Skemt verður með spilum
og leik jitm. Og að síðustu er kaffi
og allskonar góðgæti tneð því. —
Alt frítt.
N e f n d i n.
FRÉTTIR.
— Vilhjálmur keisari ræður nafna
sínum Prins af Wie<l sterklega frá
■því, að taka við ríki í Albaníu og
telur á þvi torfærur miklar, og
líkasf* til, að þeir Albanar stytti
honum fljótlega aldur, ef hann
keinur Jjangað í þeitn erindmn.
— Wilson forseti Bandaríkja ætl-
aði í þessari viku að lesa ívrir
þinginu í Washington tillög ír síu-
ar í hinni fyrirhttguðu löggjöf rnóti
auðfélögunum (truats).
— Neðansjávar bátur sökk 16.
þ.m. á höfninni við Plymouth á
Englandi. Var að dýfa sér niður
með öörum bátum, >>n kom s\’o
ekki upp aftur eins og hiuir Vita
inenn ekki, hvað að honurn helir
gengið, eu kl. 5 um kveldið vóiu
allir lifatidi á honum, því ið menn
gátu fengið vitneskju um það af
herskipinu Onyx, þó að ekki sé
þess getið með liverju móti það
Iiefir verið. En hiðri sátu þeir <>g
komust ekki upp.
Wasliington, 16. jan.: Sagt er
að Col. Goethals eigi að verða
landsstjóri Bandaríkjanna yfir
landspildunni beggja megin við
Panamaskurðinn. En skuröinn á
formlega að opna hinn 15. jam'var
1915. Minst þarf þar að hafa 2,500
manns til að líta eftir skurðinum
< g hafa gæslu alla á hendi.
— Loudon, 16. jan.: Fyrirhugað
er að senda priusinn unga af Wales
til þess að vera við krýningu
Grikkjakonungs í Ajænuhorg í
niaímánuði næstk. Verður hann
þar sem fulltrúi Georgs Englakon-
ungs, og er það i fyrsta skifti,
sem honum verðtir fafið opinbert
starf á liendur. Getið er og til, að
hann eigi að lofast konungsdóttnr,
þó að aldrea hafi þau séð hvort
ainað.
Gufuskipið Cobequid strandaði
og ríður á klettum í Fvmdy-firðin-
um í Nova Scotia. Átta skip önn-
ur á leiðiuni að bjarga fólkinu af
hinu strandaða skipi. ‘Vireless’
iregn sagði til. 90 manns á skipinu
— Ein af dætrum Tyrkjasoldáns,
sem nýlega var úr stóli velt, veikt
ist af botnlangasýki, svo að það
þurfti að skera í hana. En áður
þetta væri "iört, vildi soldán full-
vissa sig um, að læknirinn gæti
þetta. Og svo var stúlka ein tekin,
sem var á spítalanum og „þjáðist
af hlustarverk. _ Hún var lögð á
skurðarborðið og skoriun úr henni
botnlanginn og gekk það ágætlega, i
svo að soldán gaf lækninum leyfi
til að skera upp dóttur sína. En
stúlkan með heyrnarverkinn var
ekki ánægð með þetta. Hún var
nú botnlangalaus og heimtaði bæt-
iir fvrir botnlangann og pindingar,
■eða þá botnlangann aftur. Ekki
hefir frézt ennþá, hver útkoman
varð á þessu öllu saman.
— J>að var póstur einn í Ilam-
mond, Ind. Hann var trúlofaður
stúlku, er MahelWimple hét, og fór
daglega frant hjá húsi hennar á
póstleið sinnil En svo fór hann að
taka eftir bréfum, svo snotrum og
snyrtilegum, sem ástabréf væru,
sem voru farin að koma til unn-
ustu hans. Hann fór að nöldra um
þetta við hana, en hún snerist ekki
vel við því. Loksins reif hann upp
eitt bréfið og las ]>að, læsti því
svo aftur.og skilaði því, en sagði
henni um leið, að hann vissi, hvað
í bréfinu væri. Hún gjörir sér hægt
um vik og stefnír honum fyrir
dómarann. J>á bar pósttetrið það
fvrir sig, að hann hefði ekki getað
staðist þessar skriftir til kærustu
sinitar. En dómarinn tók það ekki
gilt, sektaði hann um $100.00 og
sagði hann mætti þakka fvrir, að
sícnna með það.
Vetraríki í Ontario.
Frosthörkur í Ontario mestar í
27 ár. Yfir höfuð er voða-gaddur
og harka með hríðum og snjóum
yfir öllu Austur-Canada. 1 White
River, norður af Lake Superior,
var frostið í dag (13. jan.) 40—50
stig fyrir neðan zero, í Toronto
22 gráðttr fyrir neðan. Og hefir það
aldrei komið fyrir síðan árið 1886.
í North Bay, Ont., var frostið
]>ann 13. þ.m. 38 st. fyrir neðan. 1
Cochrane 51 og í Cobalt 42 sttg
fyrir neðan zero.
Nr. 17
A bökunar daginn
getið þér verið áhyggjulaus með því að nota
Ogilvie’s
Royal Household Flour
Royal Household er malað í beztu raillum í Brezka veldinu
og er alveg óviðjafnanlegt.
« Allir kaupmenn selja það.
The Ogilvie’s Flour ZVlills Co , Ltd
Medtcine HatFort William Winnipeg. Montreal,
HEILI.
þyngsli eða stærð heilans hafa
lítið eða ekkert að þýða, hvað gáf-
ur snertir.
Dr. Tinden Mellus, rannsóknari
við John Hopkins læknaskóla,
flutti nýlega fyrirlestur fyrir liinu
ameríkanska félagi eðlisfræðinga,
og fullyrti þar, að þyngd heilans
hefði enga þýðingu fyrir hæfileik.v
mannsins, og það væri hjátrú ein
og hérviUa ein að ætla, að brof.in
og fellingarnar á yfirheila manns-
ins ættu nokkuð skylt við sálar-
hæfileika hans.
En sé þetta satt og rétt, þá ulil-
turnar það grundvellinum fvrir
skoðunutp fjöldans, hvað gáfur og
hæfileika mannsins snertir.
Dr. Mellus sýndi þeim tvo upp'-
drætti af heilum. Önnur myndin
var af heila fræðitfianns eins úr
Physiological Society. En hiu
myndin var af heila bónda eins frá
Austurriki, sern hafði veriö fáíróð-
ur og sauður mesti. En bónda heil-
inn hafði miklu fléiri og stærri fcll-
ingar og brot, cn heili vísinda-
mannsins, og var þar á ofan’ miklu
þyngri.
Svo sagði Dr. MeUus í ræðu
sinni, “að það væri etginlega marg
hrakið fyrir löngu siðan, að vit
manna væri komið undir þyngsl-
um eða stærð heilans. |>að væri
fluga ein, sem sezt hefði í höfuð
manna, og enginn væri fótur und-
ir. Kvaðst hann nákvæmlega hafa
rannsakað fjölda mesta af manna,-
heilum, heilum manna úr öllum
stöðum lífsins, heilum viturra,
inentaðra og gáfaðra manna, heil-
um fáfræðinqanna, eiufeldningatiua,
og manna á öllum hugsanlegutn
stigum þar á milli, — en þetta
varð nú niðurstaðan á allri hans
rannsókn.
Fréttir úr bænum.
Hr. Stefán S. Hrútfjörð, lvá
Dog Lake, M >.n., var stad ‘iir ..er
í bæ á miðvikudagintt var. L< :
hann vel af veðráttunni ov líðan
tnanna þar' ytra, þó ekki áraði
eins vel með fiskveiði og undan-
farið ár.
Hr. Rögnvaldur Guðmtvndsson,
frá Kenora, Ont., var hér á ferö
um síðari hluta fyrri viku. Er
hann alfluttur frá Kenora og fór
alfarinn með konu og dóttur vest-
ur til Kyrrahafsstrandar. Verður
lveimili hans fyrst um sinn North
Lonesdale, Vancouver. Son á hann,
er eftir verður í Kenora, er yinnur
hjá Dom. stjórninni. Annar sonur
hans er hér í bæ til lækninga.
Mr. og Mrs. þorleifur Jónasson
lögðu af stað til Vancouver, B.C.,
á föstudagskveldið var. Fara þau
ferð bessa að nokkru leyti sér til
skemttinar, en þó mun erindið með
fram hafa verið, að Mr. Jónasson
liefir í huga, að skjótast til Gra-
haon evjar. A hann þar dálítið af
landi, er hann keypti í vor sem
leiö.
Síra Jóti J. Clemens er prestur
Péturs-safnaðar (ensk-lútersks) í
Ottawa. Hefir söfnuður hans ver-
ið að reisa á sl. ári stóra og
vandaða kvrkju. Má sú kyrkja nú
heita fullotör, og er það dugitaði
og vinsældum síra Jóns mikið að
þakka, hve vel liefir gengið.
Síra Jón J. Clemens hefir nýver-
ið sent Hkr. dálitla prentaða rit-
gjörð eítir sig, er hann nefnir :
“Why a Lutheran Hospice in Mon-
treal? ” (“Til hvers ætti að byggja
lúterskt hæli í Montreal ?) Rit-
giörð þessi er sprottin út af til-
lövu, er fram kom á prestafundi í
Montreal fyrir nokkru. Voru þar
samau komnir lúterskir prestar frá
þýzku, dönsku og ensku kyrkjun-
um í bænumi. Montreal borg er
eiginlega fordyri Canada. Inn um
það hljóta allir að fara, er hingað
koma til lands frá Evrópu. En þar
er meginþorri manna katólskur og
dvalarstaðir engir, nema þeir, sem
katólska kyrkjan hefir stjóm með.
En nú kotna margir til Montral
frá þv/.kalandi og Norðnrlöndum,
og er mörgum svo farið, að þeir
geta ekki strax haldið ferð sinni á-
fram vestur, þó þeir hafi ætlað
þangað, og margir fara aldrei
lengra, en setjast þar um kyrt.
Enginn staður er til, sem veitt
getur fólki þessu viðtöku, skotið
vfir það skjólshúsi, eða leiðbeint
því ókunnugu, nema þeir, sem eru
undir umsjón munkanna frönsku.
Hefir því oft verið fundið til þess,
að gott væri, eí hægt væri, að
koma slíkri stofnun á fót. Hefir nú
síra Jón tekið til máls um þaði, og
óska marpir, að honunt auðnist að
gjöra meira í því efni að hrinda
]kvs.su tnáli álciðis.
Oss hefir verið bent á það meÖ
bréfi frá Oak Point, Minnesota, að
nafn eins nemandans, er ttlheyrði
íslenzka stúdentafékiginu víð Bú-
fræðisskólann í Fargo, hafi verið
skakt. Undir tnyndiuni, sem Hkr.
flutti af félaginu þann 31. des. sl.,
istóð : “Mr. Goodman”, en á að
| vera : J ó n J. Hallgríms-
I s o n. Mvud hans er í 2. röð að
I ofan, v/.t hægramegin. þetta eru
, lesendur l>eðntr að afsaka.
Nýkominn cr hingað til bæjarins
i hr. Arngrírmir Johnson, áður í
! Victoria, B.C. Dvelur hann um
tírna hér i bænum og heldur aðal-
| lega til lijá dóttur sinni og tengda-
syni, Mr. og Mrs. II. M. Hannes-
son. Arngrimur kom hingað til
bæjar frá Grand Prairie í Peace
River héraði í Alberta. Vel lét
hann af landskostum og náttúru-
! fegurð, þar vestra, en ervið sagði
I liann að leiðin væri ferðamönnum,
er þangað væri að flytjast.
Herra Helgi Stefánsson, frá
Wynyard. kom hingað inn á blað-
stofuna þanti 19. þ.nt. Ilelgi hefir
verið veikur nú undanfarið, legið
á sjúkrahúsi baejarins, en er nú í
afturbata. Var gjörður á homim
uppskurður við tneinsemd í mag-
amím, cr tekist hefir ágætlega og
telur hann vist, að liann muni
tnega halda heimleiðis að annari
vikn hér frá, ]>ó enn sé hann uiidir
læknishendi.
[>anti 5. þ.m. voru eftiríylgjandi
tneðlitnir stúkunnar Vínland C. O.
F. settir í emhætti fyrir árið :
C.R.—Páll S. Daltnan.
V.C.R.—Kr. Kristjánsson.
R. Sec.—G. H. Iljaltalín.
F.Sec.—Gunnl. Jóhannsson.
Treas.—Kr. Goodman.
Chap.—G. Lárusson.
S. W.—Stef. Baldvinsson.
J.W.—Stef. Pétursson.
S.B.—Kristján Hannesson.
J.B.—Stef. Johnson.
Við áramótin hafði stúkan 96
ineðlimd. Fundi heldur hún mánu-
dagskveldin fyrsta hvers mánaðar
f Goodtemplarahúsinu 4 Sargent
! Avettue. G. H.