Heimskringla - 05.03.1914, Blaðsíða 3

heimskringla
WINNIPEG, 5. MARZ., 1914
I>orramótið
Islenzkalyfjabúðin
V’ér leggjum kost, á að hafa
og lata af hendi eftir læknisá-
visan hin beztu og hreinuatu
lyf og lytja efni sem til eru.
Sendið læknisávisan irnar
yðar til egils
E. J. SKJOLD
Lyfjasérfræðines (Prescription Spec-
ialist á horninu á Wellington or Simcoe
(iarry 4368- 85
Skautar Skerftir
betur en nokkru sinni áður hjá
Central Bicycle Works
5HG NOTRE DAME AVE.
r--------------n
■ Fort Rouge Theatre ■
Pembina og Corydon.
AGÆTT HREYFIMYNDAHOS
E” mymlir sýndar þar.
jnasson, eigandi.
J. E. Stendahl.
Nýtlzku klæðskeri. Gerir við
og pressar föt. Alfatnaðir.
kosta $18.00 og meira eftir
gæðum.
328,Logan',Ave. Winnipeg
S. V.JOHNSONj
GULL OG URSMIÐURj j
P.O. Box |342 Gimli, Man.j
Dr. E.P. Ireland
OSTEOPATH
Lœkua Ján meðala T
9L3jl)n*-i rBlockWinnipeg
Phone Main 4484
St. PauljSecond; |Hand|Clothing
««^Store
Bor«:ar hæsta verð fyrir jfömtil fðt af unff-
um o«: Kömlum. 'ömuleiöis loDvöru. OpiO
til kl, 10 é kvðldin.
H. ZONINFELD
355 Notre Dame Phone G. 8&
A. M. HARVIE
Dealer ia
Flour, Feed, GrainJandsHay]
Phone Garry 3670
651 SARGENT AVE NUE
ST. REGIS HOTEL
Smith Street (nálægt Portage)
European Plaa. Busiaess maupa máltlöir
frá kl. 12 til 2, 50c. Tea 0onrse Table Db
Hote dinner $1.00, roeö v»ai $1.25. Vér höf-
um einniff borösal þar sem hver einstaklin-
gar ber á sitt eigiö borö.
McCarrey & Lee
Phone M, 5664
GRAHAM, HANNESSON &',
McTAVISH
LÖGFRŒÐINGAR
GIMLI
Bkrifstofa opin hvern föstu.
dar frá kl. 8—10 atS kveldinu
or laugardaga frá kl. 9 |.
hád. til kl. 6 «j hid.
Árin líöal, æskan horfin, alt l>er [
kvíða um þjóðarnafn. Rg hefi áður
minst á vorar þjóðlegu miðsvetr- j
ar samkomur, sem haldnar hafa!
verið af oss löndum hér á umliðn- j
um árum, og þrátt íyrir það, þótt j
strangleikinn, sem settur er ofan á
alt, og á undan öllu öðru, sem j
kringumstæður og bróðurleg sann- j
girni geta lieimtað, — þá hefir ver-j
ið reynt að leysa þessar samkom- j
ur þannig af höndum, að íslend- j
ingar hefðu ánægju og heiður af
þeim. það er ekk'ert svo fullkomið,
að ekkert megi að því finna. Og
ég ætla ekki, að bera í þá bresti, j
eða tala neitt um það í þetta ;
sinn. i
Einungis ætla ég að minnast á
fmáske í síðasta sinni), að þessi
miðsvetrarsamkoma, sem haidiu
var nú 20. þ.m. af báöum félögun-
um í samieiningu, Helga magra og
Borgfirðingum, var svo vel uudir-
búin á allan mögulegan hátt, og
til hennar stofnað í fullkomtiasta j
máta, til þess að geta orðið ]>jóð
vorri og öllum, sem hennar gætu
notið til vegs og ánægju, — til
sannrar gleöi. Til að sýna, að liér
er enn al-íslenzkt þjóðarbrot, sem
heldur uppi heiðri og vegsemd fá-
mennu söguþjóðarinnar ógleyman-
legu fyrir handan hafið, sem vér
erum komnir frá.
þaið er sorglegur sannleiki :, —
vort íslenzka nafn er að hverfa. —
Samkoman var hvergi nærri sótt
af löndum vorum svo vel, að slik-
ur kostnaður gæti borgast. |>að
var ekki í tugatali, sem vorir stór-
lyndu og göfugu íslenzku vinir úr
þessum báðum félögum, kostuðu
til þessa móts, — nei, það var í
hundraðatali. Og einmitt nú, þeg-
ar alt var gjört og í engan kostn-
að horft, til ]>ess að ómögulegt
væri út á neitt að setja, hvorki
húspláss, ve’itingar eða neinn lilut
í þessu sambandi, — þá brást að-
sóknin til að bera þann mikla
kostnað. Með öðnim orðum : ' það
brást einlæg, lifandi meðvitund
vorrar þjóðar hér, til þess að j
halda uppi heiðri og manndóm |
vors þjóðernis. þetta er máske, j
eins og sumt af öðru, sem ég hefi
ritað, beiskt á bragðið, en sann-
leikur er það. Og ef það er satt, !
sem mér hefir verið sagt, að hr. j
Ölafur Thorgeirsson, sem staðið
hefir fvrir Ilélga magra félaginu,
hafi sagt, að þetta skvldi vera j
siðasta miðsvetrarsamkoman, sem
hann revndi að standa fyrir í þjóð- ■
ernislegum stvl, — þá segi ég, að
vér erum að'tapa. Blóðskyldan,
manndóms tilfinningarnar, fyrir
vorri göfugu þjóð, sem á meira
andlegt atgervi og listamenn og
snillinga í sínum 80 ]>úsundum, en
nokkur önnur þjóð heimsins i
sömu hlutföllum, — minningu
þeirra er tapað, þegar vér töpum
beztu áhrifum vorra beztu míinna
til að ganga á undalu, til þess að
vera merkisberar að, safna oss og
halda oss þjóðernislega undir ís-
ilenzkum fána.
i Allur fjöldi af mönnum, og þar
i á meðal ritstjórar vorir, eru meÖ
lífi og sál að halda því fratn, c.lð
j vér ekki glötum tungu vorri og
þjóöerni. þetta er gott og blessað.
En gætið að því, að ef vér miss-
um vorn íslendingadag um mitt
sumarið, og ef vér missum vora
ramíslenzku miðsvetrarsamkomu,
]>á hættir vort al-íslenzka hjarta
|að slá. það er tapað. það er ekki
! lengur til. — Ug get ekki búist viö
; að öll börn vor eöa vngri kynslóð-
in skilji þessi orð mín. þau eru
; alin upp á brjóstum þessal blcss-
aða lands, og með móöurmjólkinni
hafa þau drukkið inn ást og virð-
j ing, sem öllu tekur fram, og þvi
liefi ég ekkert á móti. En vér, sem
eldri erum, rpenn og konur, ættum
i að munai, að vor íslenzki aríur er
of dvrmætur og of mikils virði til
j bess að kasta honutn burt fvrr en
| þörf gjörist.
Ejg get ekkert sagt um ræður,
sem fluttar voru á þessari stóru
Iiátíð, því ómögulegt var, að fá
j svo mikla kyrð, að hljóð íengist.
það eitt er ég santtfærður um, að
I þau orð hafa verið góð og upp-
j byrroileg, því ræðumenn eru þektir
mestu ágætismenn. En kvæðin liefi
I ég hér hjá mér. Ogr mér er sönn á-
i nægja, að minnast á það kvæði,
|sem viðkemur skáldinu þ.þ.þ.:
j Að ég ,man ekki til að ég hafi
nokkurntímal séð jafn lítið skamt-
j að á hátíðadiskinn hjá þeim manni
j — en ég hefi aldrei séð eða fundið
jafn gott. Jæja, þarna sjáið þið,
j hvernig ég er gjörður, oc hvað lít-
jið er að marka, eða mikið, hvað
| ég segi um skáldskap. þarna er
þorsteinn alveg eins og guð gjörði
hatm, eins og fagurt, elskulegt
barn, sem getur náð allra hylli.
Ef þetta liefði verið upphaf hans
miklu ljóðagjörðar og framhaldiÖ
í sömu stefnu, þá væri hann orð-
inn ]>jóðskáld vor Yestur-íslend-
eða hégómamælgi í ljóðum hans. I þann dag, er Krafchenko i síð-
En að yrkja í tuttugasta eðal þrít- asta skifti vár handtekinn og flutt-
urasta sinni um sama efni, þaðerjur þangaö, sem hann nú er, -var
ekki heiglum hent, og þá ættujég eitthvað svo óvattaleg-a lömuð
menn' ekki að hafa kvæðin löng. jog þreytt. Gekk ég því snemma til
E. J. Arnason, sem orti minni rekkju og vildi leita mér hvíldar
kvenna, má áreiöanlega telja með með því aö sofna. En mér var það
vorum beztu ljóðasmiðtim, og eng- bannað. Ilugurinn sýndist óþjak-
ttm af vorum skáldum hér líkari jaðnr. Oöflitga sveif han-n um alhu
en “þorskabít”. í fvlsta máta til- j veraldarinnar geima, en loks stað-
gjörðarlaus og sjálfstæður í sínum næmdist hann við hlið konu, er
kveðskap, þróttmikill (eins og
svndi Egill Skallagrímsson, af-
bragðskvæði), skýr og skiljanlegi-
ur, með gott, vandað mál. En að
jrrkja kvenna minni, og vita, að
hann ekki bar kensl á. Hún var
öll hulin þttnnri sprgarslæött, I er
hún dró ]>étt að sér. Á örmitm
sínum bar hún ársgamalt svein-
barn, er hún jafnt og stöðugt
Að beizla sól og
stjórna veðri.
ar á fjöllum ttppi og fjallatindum,
og hleypt út í loftið frá þeim öllu
því pósitífa rafurmagni, sem þær
gætu búið til.
Svo bætti hann við : “Biðið þið
nú við, piltar, og takið eftir því,
ef
á hverri tungu er þetta : “Fóstitr- þrýsti sér að hjartastað. Hún
landsin.s Frevja”, eítir ódauðlega 1 stedg- þtingum en hröðum skrefum
snilllnginn heima, — það er spaug- áfram, þar til hún létti ferð sinni
laust. Samt er þetta kvæði prýð- . við einn af þessmn hræðilegtt stöð-
isvel ort. Og Mr. Arnason á þakk-jum. það var aftökustaður Kraf-
ir skilið fyrir alt, sem eftir hann chenko, mannsins hennar. Hún
liggur í ljóðum. — það minsta, kraup hljóðlega mður, drap höfði,
sem hægt er að gjöra fyrir vora og frá brjósti hennar stigu sorg-
efnile'nt ungu gáfttmenn og skáld, brunmn en ]>ó lág tieyðairóp. Méð
er það, að láta þá finna það í
oröi, aö vér virðttm ]>á og erum
þeitn þakklátir. jværtt slitin af vörum deyjandi
manns. Hún leit í andlit sveinsins
un<ral, sem var nú sofnaður við
barm hennar, og hafði ekki minstu
hugmynd um, hvar hann var
_______ jstaddur, -eða um hið mikla sálar-
segjanlega mikill fögnuður sýn-. - , ,v , , .,v
v/ s „ , , ■' | En htm var mt samt að tala við
tst monnum vera þalð, að nit hehr
lögreglan fest höndttr í hári Kraf-
chenko.
Ivárus Guðtnundsson.
sólin sendi stöðugt til jarðarinnar
fej’kilegan fjölda írumeinda (ions)
af rafurmagni, og eru þær bæði
hver ju andvarpi gat hún komið j pósitíf og negatif. En nú draga
ttpp einu og eintt orði, eins og þau j magnetisku pólarnir til sín hinar
pósitífu írumeindir og hlaða loft
London, 23. jan.: í gærdag flutti j
Sir Oliver Lodge fvrirlestur mik- j hvort engin verðttr breyting á,
inn fvrir rafmagnsíræðinguin og | ]>ið vjörið þetta”.
starfsmönnum, og fórust honum j ■ ...—
þá orö á þessa leið : , ...
Vér höfum eytt milíómtm og bil- j lonaoarbyliing.
íómtm dollara til þess að byggja j ------
jámbrautir. En því skyldum vér , Nýlega skvrði bl. Fam. Herald
þá ekki taka til milíónannal og j HVO frá . yíð erum nú mitt í bylt-
verja þeim til þess að stýra veðr- inaU, engu minni, heldur að líkind-
inu betur en nú er, og auka þann- ; inn afleiðingameiri og stórkost-
ig velferð manna ? j íegri, en á nitjándu öldinni, þegar
Sir Oliver Lodge er einhver hinn j jrufuketillinn fanst, og menn fóru
fremsti og frægasti vísindamaöur . aS nota jrufuna sem hrevfiafl.
í heimi, og er æfinlega tekið mikið j nú er uppgötvunin í því fólgin,
tillit til -alls þess, sem hann segir, aö vír þurfum ekki gufunnar með.
En nu er skoðun hans, aö : yér ílevgjiun revndar ehki gufuvél-
Er ekki skamt Hugsað?
ósi
af
til
móSur sinnar.
En hún var nú sámt aS
ihantt. OrSin, er hún hafSi pínt
vörttm sér, voru öll" stýluS
'hans :
ElskaSi litli vinur minn
einkasonitr, ltver verSur arfttr
þinn? Ilver verða örlög þín og
, , . , . , . isíðustu afdrif? VerSa þau hin
nu hafa þetr nað homtm, segta, .. . .
, jsomu oc mannstns, sem allur hetm
ttietrn, og tut er vonandt, að þeir urinn se(rir að ^ vondur, en sem
dragi ekki lcngttr en þeir mega _ ttl j. ^ hdd 4fram aS elska meS-
aS hencla hann. Og gleðihreims
Dag eftir dag suSar tnanni fyrir
eyrttm alt annaS en bugnæmt ttm-
talsefni. þaS snvst alt utanum
]>enna vesabngs óbótamann. Já,
virSist kenna i rödd sttmra yfir því
aS nú muni hann vafalaust verSa
tekinn af sem allra fvrst.
Ekki dettur mér í hug, aS halda
aS gleSi manna stafi beint af því,
aS þaS eigi aS lífláta Krafclienko,
heldttr hlátt áíram af því, a S
s k a m t e r h n g s a S, — aS
eins hugsaS ttm þaS fyrst og
fremst, aS nú fái hann makleg
gjöld sinna verka og framkomu,—
og í öSru lagi, aS cftir aS honvtm
sé hrtindiS a.f braut tilvertinnar, sé
lífi og eignum þeirra, er eftir lifa,
borgiS fvrir vflrgangi þessa óald-
arseggs.
En er ekki skamt httgsaS ?
Aldrei er htígur minn jaín hníp-
inn eins og þegat ég, í anda fvlgi
þessu aitTningja mislukkaSa fólki
eftir, — fvrst í tugtliúsiS, þaSan
fram fvrir dómstólama, þar sem |
þaS væntir réttlætisins og síSast [
til hön-gstokksins cða snörttnnar.
Er það nú víst — alveg víst — j
aS hinn mentaði lteimur hafi fund- j
iS réttustu or manijúðlecustu leiS-
ina aS því aS útrýma glæpum og
hrvSjuV'érkum ? Getur þalS ekki átt
sér staS, aS menn hafi frá upphafi
veim sneitt hjá leiS, er nær lá ?
LeiS, sem aS líkindum hefSi orðið
eitts auðrttdd o~ attðgengin eins og
sú, er frá aldaöðli hefir verið troð-
in.
ITversu hör.mulegt er ekki á-
stand sumra manna, er þeir koma j
fvr’st í þennan heim ? Höfum við
ekki séð menn fæSast allavega
vanskapaSa? . Heyrnarlausá, blinda
ov vitfirringa og glæpamenn.
Ug býst viS, aS sttmum fmnist ,
þaS tæplega viSeigandi/ aS telja
glæ]>amenn meS vanskapningitm. j
En viljið þið segja rnér : Hvað er jmvrtur
sá maður annað en aitdlegttr vain- ; j j
an líf mitt endist?
Ó, hvað ]>essi kyrláta vetrar-
Inótt, þó dimm og nöpttr væri, var
henni dvrmæt. þarna vár hún ein,
lalein, að undantekmi barninu hentt-
ar, sem ekki kttnni frá neinu að
segja. J>arna gat Uúp úthelt hjarta
j síntt, og latigað spor mannsins
jsíns tárum, ef ske mætti að þau
í ga'tu þvegiö burt eitthvað eilítið
af'misorjörðum þeim, er hann heföi
skilið eftir í þeim.
Eftir alt þetta þjáningarfulla
strið stóS hún ttpp og bjóst til
j bitrtferSar, og var ntt da gsbrútt
j rttnnin. T>aS var eins og þessi lifs-
jkenda ljósrönd færði henni ein-
jhvern nýjan þrótt og gleðiboðskap.
jllún tók hönd fyrir hjarta og hóf
máls á þessa leið :
Dómttr mannanna er uppkveð-
inn og þegar fullnægt, en allsherj-
ar dómurinn er eftir. Af hinu alt-
Isjáandi réttlæti og almætti vænti
ég mikils. J>ar verSur ekki dæmt
j-cftir mannsins míns síSustu og
J verstu verkum. Eftir upprunalegu
lorsökumim verSttr spurt.
og láð meS ]>eim í kringum pól-
ana. J>ar eru raifeindir þessar gagns | ternal
lausar, og verSa ekki aS öðrum
notum en lýsa upp vetrarnóttina
á norSitrhvelinu yfir eilífum ís og
gaddi. þær fara logandi um loftiS
og fljótara en augalð eygir, í ljós-
um þeim, sem vér köllum norSur-
ljós, en aftur fara allar hinar neg-
atifu rafeindir til beitu landanna í
°g kringum miSjarSarlínuna, og land-
anna þar út frá.
En nú kemur Sir Oiiver T/odge
ttpp með þaS, aS gætu menn flutt
eitthvaS til htnna magnetisku
póla, eSa breytt áhrifum þeirra,
|>á ættum vér aS geta jafnaS þess-
ar tvær teeundir rafurmagnsins,
og dregiS miklu meira af pósitífum
rafeindum inn í hin efri loftslög
um allan jarSarhnöttiÍin.
SagSi hann, aS mikiS mætti
gjöra meS því, aS leggja öfiugan
koparkólf þvert yfir miSbik jarSar
jafnhliSa miSjarðarlinit. Myndi
kólfur sá senda út frá sér feyki^
mikiS rafurmagn. En það myndi
aftur kottta lögun á hiS breytilega
veSurlag.
En nú mvndi þaS stórfé kosta,
aS leggja kólf J>enna svona langa
leiS. En í þess staS kvaS haun
þaS mvndi hjálpa, ef aS rafur-
magnsstöSvar miklar værtt bygS-
inni, en vér notum hana á annan
hátt. Hún var hæSi svo klunnaleg
og eySslusöm. Hefir hún þó verið
stórum hætt meS “turbin” ltjól-
inu. En vér getum séð þaS í aut-
óvélttnum og flugdrekavélunum,
hvaS hin nýja innibrensluvél (in-
combustion engine) getur
gjort, ef til eldsneytis eru haíSar
hinar léttari tegundir steinolíunn-
ar. Og svo hefir J>jóSverjinn Diesel
gjört enn nýjar umbætur meS hinni
nýju vél sinni. Má sjá mismuninn
á samanburði vélanna. Hin bezta
vanalega gufuvél nær 9 prósent af
aflinu (energy) úr eldsney tinu %
gufu “turbin”an eitthvaS 12 pró-
sent, en Diesel-vélin ttm 36 pró-
sent, eSa meS öðrttm orðum : eitt
pund af steinolíu getur rent áíram
báti eSa vagni eins langt meS
Diesel-vélinni eins og 3 pund með
“turbin”-vél, eSa 4 pttnd í vana-
legri gufttvél.
Gömut og ný saga.
Aldrei liefSi’ hann Adam minn
epliS vizku nagaS,
hefði Eva, auminginn,
á sér munni þagaS.
IÁklegUr til lofs og hnjóðs,
lofnar sá er galdur,
sem hefir brýnt til böls og góSs
bragna lieims um aldur.
S k u 1 d.
sk.ipningtir, sem fæddur er með
stcrkri þjófnaðar og drápsástríðu?
Etigum mttn kottna þaS til httg-
ar, að nokkttr eigi sök á því sjálf-
ttr, þó hann sé fæddur vitfirringur.
En á þá glæpatnaÖurinn frekar sök
á því sjálfnr, ]>ó hann hafi verið
frá náttúrunnar hendi útgjörður
tneö þetta banvæna veganesti?
Fvrir alt það fólk, er aS ein-
hverju levti svnist vera írá náttúr
ttnnar hendi svo útbúiS, að það
verði bæði sér og öðrum í alla
staði ómögnlegt, hefir eitthvað
verið reynt aS g.jöra, er sýnist
stefna í áttina til liins rétta. Fvr-
ir mállevsing jana hafa veriS reistir
skólar, fvrir vitfirritigana hæli, o.
s. frv. En hvaS ltefir veriS gjört
fvrir glæpaimanninn ? Hvar er svt
líkrtarstofnun, er hann geti leitaS
sk jóls og verndar lt já ?
Ekki er hægt að neita því, aS |
sorglegt er þetta alt. Ilvert sem
augað lítur, hringinn í kring, er
ekkert að s já, nema döknu eitíít, J
sorg, eyöilegging og dauða.
Lífsferill ]>essa óaldarlýÖs er
meira og minna ilrifinn blóði sak-
j lauss fólks.
f kringnm þetta alt verður svo
fvlking manna og kvenna, syrgj-
andi ófarirnar, en sitt ttpp á nvérn
máta. Eða ltver skyldi geta getið
sér nokkuð nærri tílfinninga kon-
ttnnar bankahaldarans, bcgar ltenni
barst sú fregn, að maöurinn henn-
ar hefði verið myrtur, saklaus
af liönd ræningjans?
að eins betta eina
| MAPLE lEflF WINE CQ lld. §
^ (Thos. H. Lock, Manager) 3
fc Þegar J>ér leitið eftir GÆÐUM |>& komið til vor. Vér ábyrgj- ^
► umSt fljóta afgreiðslu ^
______________________________ ^
Mail Orders póst pöntunum gefið sérstakt athygli ^
. ^ 0g ábyrglumst yöru vora að vera þá BESTU — Reynið oss ^
^•eitt skifti og þér munuð koma aftnr — Gleymið ekki staðnum
| 328 SMITH ST. WINNIPEC |
^ Plione Nain 4021 1*. O. Box 1102 ^
7im mmimimimiiimiimmmmimiifc
brxði
11 ega sorgartilfelli (af fjölda tnörg-
um') hefir fiéttast urmttll af íólki,
j sem sumt má líða saklaust stór-
j bjáningar í gegnttm alla sína eftíi-
komandi tíð.
Eða hvenær tnttn tími cða nnkk-
ttr atvik geta sópað burtu sOLginni
|og sársaukanum úr brjóstutn V.on-
anna tveggja ?
En mitt í sorg þeirra er afstaða
þeirra þó svo undur ólík. T>ví önn-
ttr er kona mannsins, er saklatts
var mvrtur, en ltin er kona manns-
ins er morðið íramdi.
Eg vona, að flestir skilji mig
rétt, aö hér er ekki verið að mæla
bót ránum og morðum, eða rétt-
ara sagt, tnæla bót glæpafólki vfir
höfuð. Hér er að eins verið aö
tala um, hvert núverandi með-
höndlun á glæpafólki, frá því ]>að
í fyrsta skifti lendir undir manna
Tú, honum hafa verið bygð tukt- hendnr Q(T ]íar tll fiag í síðasta
liús, afarmörg tukthús, smíðaðir skifti er dæmt 1>eim dómii er eltir
höggstokkar og reistir gálgar. IIér löffnnum sannasttir og róttastur
miititi flestir hahs griðastaðir tald- réttastur þvkir, _ muni vera
! ir á þessari jörðu. sd heillavænlegasta til að afstvra
Hvenær skyldi sá dýrðannnar læpum op- yfirgangi vondra
jdagur upprenna, er byrjað verði a manna
því, að koma í íramkvæmd ein- Kn dtt er verst< a5 ekki bera
hverju því, er gæti orðið þessum fréttablö5in nein bau merki, aö
til b n-i fíBpUm fari minkandi, því varla
snertir maður svo við hlaði, að
ekki sé það hálffult af alls konar
hrvðjttverka og glæpa frétthm.
D r ö f n.
mga.
“þorskabítur” minn á ltér tölu-
vert veigamikið kvæði, eins og
honttm er lagið, og aldrei er tirdur
ólátissömtt olnbogabörnum
ar? Einhverju, er kallast mætti
] hæli eða heimili, er gæti orðið of-
jurlitií trvgging fyrir áframhald-
andi ltfi og þolanlegri framtíð J>ess-
ara vesalingal? Framtíð, er ekki
kallaöi fram hjá því alt |>að ghep-
jsamlégasta og versta, er það
kvnni að hafa í fórnm sínttm.
Sa'la teldi ég þá höttd, er yrði
þess aðnjótandi, að fá að leggja,
þó ekki væri netna einn lítinn stein
í eina slíka bvggingu.
MIGKELS0N3
KILIEM QUIGK
&
OOPHER POISOH
GUARANTEED
TO
KILLTHEMQUICK
EASY TO USE PRICE S1.25
MICKELSON DRUG íThe'mICÁL C0.t LTD.
WINNIPCC CANAD*
9 5
U
l U
o\>
t'rlf
ð V
ú
■
íil
g
)
Hver einn böggull af
Nickelsons
Gopher eitri.
verSur að hafa á sér mynd þá
og undirskrift sem hérmecS fylg
ir til þess svo menn sé vissir um
að þeir fái vörur sem gjörðar
eru undir stjórn og leiðbein-
ingu Anton’s Nickelson’s. Hin-
ir seinustu böglar sem gjörSir
voru undir umsjón hans án
merkis þessa voru gjörSir fyrir
1. Júní, 1913.
Þessi miSi er ekki einung-
is trygging fyrir því aS þetta sé
hiS verulega Kill-Em-Quick,
heldur einnig hiS langbesta
Gopher eitur, sem hægt er aS
fá.
Þrjár stærSir, $1.25, 75c, 50c.
Til sölu í öllum góSum lyfja-
búSum.
Nickelsons Drug & Chemical Co., Ltd.
WINNIPEG.
Office: 703 Union Bank Bldg. Factory: 324 Y^oung Street.
Það er
alveg
víst
ad það lx>rg-
ar sig að attg-
lýsa í Heim-
skringlu !
PHONE GARRY 4346
0WEN P. HILL
CUSTOM TAILOR
Sjáið mig [viðvíkjandi haustfatnaðinum. Alfatnaður frá $19
og ttpp. Verk ábyrgst. Eg hreinsa, pressa og gjðri við
kvenna ög karla klæðnaði. Loðvara gerð sem ný. Opið hvert
kveld.
522 NOTRE DAME AVE.