Heimskringla - 31.12.1914, Síða 3

WINNIPEG, Sl. DESEMBER 1914.
HEIMSKRINGLA
BLS. 3
IbrigSinga-meSlimum. 1 þeim "gjörir minni-
hlutinn kröfu til að vera hinn rétti og eini
Þingvalla-söfnutSur og bað kyrkjufélagicS, aS
rannsaka mál vort og skera úr um, hvort vér
höfum rétt fyrir oss í þessu efni”. Þeir sendu
sækjanda, Sigurbjörn GuSmundsson, meS
J>au og eins og erindreka sinn á kyrkjuþing,
er saman kom 1 7. júní. MeS yfirlysingu 2 1.
júní var nefnd kyrkjuþingsmanna skipuS til
«S íhuga mál þetta og síSar var álit nefnd-
arinnar samþykt. Þessi yfirlýsing var þes\
efnis, aS meirihlutinn hefSi brotiS eigin safn-
aSarlög sín og kyrkjufélagsins, og þar sem
þeir vildi ekki lengur standa í kyrkjufélag-
inu og þar sem þeir hefSi vikiS presti sínum
frá, vegna þess þeir hafi trúarskoSanir ólík-
ar hans, sé þaS rétt, aS taka til greina kröfu
minnihlutans og aS minnihlutinn sé viSur-
kendur sem hinn rétti Þingvalla-söfnuSur,
og erindreka þeirra veitt sæti sem erindreka
frá nefndum söfnuSi.
ÞaS er viS þaS kannast, aS samþykt
kyrkjufélagsins var gjörS einungis fyrir um-
sókn minnihlútans og án nokkurrar opin-
berrar tilkyruiingar tll meirahlutans um, aS
sögS umsókn hefSi veriS lögS fram, eSa aS
hún yrSi tekin fyrir. Eina tilkynningin, er
söfnuSur sakborninga hafSi fengiS um, hvaS
fram kynni aS fara á kyrkjuþingi, var sú sem
fólst í bréfi forsetans, aS úrsögnin yrSi lögS
fyrir kyrkjuþing. Réttur safnaSarins t l úr-
sagnar meS meirihluta yfirlýsingu þeirra, er
fast halda viS trú hans, er af öllum viSur-
kendur. Úrsögn safnaSarins sleit hann úr
tengslum viS kyrkjufélagiS, án þess aS sam-
þykki þess félags væri nauSsyr.legt. 34 Cyc.
1141; Vargo v. Vajo (N. J.) 73 Atl. 644;
Duessel v. Proch (Conn.) 62 Atl. 162;
Schradi v. Dornfeld (Minn.) 55 N. W. 49;
Fadness v. Braunborg (Wis.) 41 N. W. 84;
Heckman v. Mees 16 Ohio 583; Bartholo-
mew v. Lutheran Cong. 35 Ohio St. 567;
Lawson v. Kolbenson 61 111. 405; Pulis v.
Iserman (N. J.) 58 Atl. 554. Og svo dæmdi
hinn lærSi undirréttardómari. Því er, samt
sem áSur, haldiS fram, ( 1 ) aS kyrkjufélagiS
væri fortakslaust dómari um sitt eigiS valds-
umboS, til aS skera úr um umsókn minni-
hlutans, og (2) aS vegna þess, aS meirihlut-
inn hafi vikiS frá trúnni, hafi hann ekki ver-
iS neinn hluti hins rétta safnaSar, og aS
kyrkjufélagiS hafi haft valdsumhoS til aS
lýsa yfir því, og þar sem þaS hafSi slíkt
ValdsumboS, hafi úrskurSur þess veriS endi-
Iegur. AS því er fráhvarf frá trúnni snertir,
á þaS viS, sem síSar er sagt í dómsskjali
þessu, þar sem sá dómur er feldúr, aS engin
sannanagögn sé fyrir hendi, sem hægt sé aS
styS'a þá kæru meS í reyndinni, þegar á-
kveSiS hefir veriS, aS úrskurSur þessa
kyrkjufélags sé ógildur. Grundvallarlög
kyrkjufélagsins ákveSa valdsumboS þess og
eru samningurinn, sem þessi og aSrir söfn-
uSir mynduSu bandalagiS meS. Ætlunar-
verk þess er ráSgjafarlegs eSlis og aS kyrkiu-
félagiS sjálft hefir skýrt þaS svo, sést af yfir-
lýsing þess, þar sem samband safnaSanna
VÍS félag þetta er tekiS til meSferSar.
Var dómur kyrkjufélagsins lögmætur?
I grundvallarlögum kyrkjufélagsins eru á-
kvæSi 8. og 1 I. greinar, sem vald þess tll aS
•kera úr þessum efnum er komiS undir, svo,
aS ágreiningsmál “skulu þó borin þar upp til
endilegs úrskurSar, EF HLUTAÐEIGEND-
DR ÆSKJA*), samkvæmt 1 1. grein”. Þar
lesum vér: “KyrkjufélagiS hefir á ársþing-
sínum æSsta úrskurSarvald í öllum
kyrkjulegum ágreiningsmálum, sem upp
kunna aS koma á millum safnaSa þess eSur
•nnan þeirra”. MeS úrskurSi sínum dæmdi
kyrkjufélagiS í þessu máli, aS óspurSum
öSrum málsparti (ex parte), án tilkynning-
*r og nokkurum vikum eftir aS söfnuSur
þessi hafSi sagt sig úr kyrkjufélaginu. Þar
*em stjórnarskipulag kyrkjunnar er safnaSa-
bandalag, ráSa meirihlutarnir um framhald
sömu félagsmyndunar, og á meSan meiri-
hlutinn heldur fast viS grundvöll trúarinnar,
er hann löglegur veruleiki, — söfnuSuri.in.
Ef kyrkjufélagiS gat dæmt um trúvillu-sekt
þeirraj vikum eftir aS þeir höfSu sagt sig úr
þ í og þaS án tilkynningar, þá gat þaS fund-
iS þá sanna aS sök^ og gjört eins og þaS
gjörSi. En engin heimild virSist stySja rétt
þeirra til aS breyta svo. Þar sem mál um
valdsumboS til úrskurSar liggur réttilega fyr-
ir slíkum dómstóli, er úrskurSur hans um, aS
hann hafi valdsumboS, eins afgjörandi eins
og úrskurSur þess um málavöxtu, og hefSi
þessi söfnuSur haft sambands-stjórnarskipu-
lag og sakborningar ekki getaS gengiS úr
kyrkjufélaginu, þá hefSi samþykt þess getaS
veriS gild. Ef svo hefSi veriS ástatt, hefSi
tétturinn getaS neitaS aS dæma í málinu og
J*eytt málsaSilja til aS flytja mál sitt fyrir
vyrkjulegum dómstóli sínum. En hér var
*v° ástatt, aS söfnuSur sakborninga hefir
sig úr og hefir engan slíkan dómstól.
Hann hefir líka rétt til aS vera fyrir utan,
ems og óháS félag, og getur þess vegna
heimtaS, aS dómstólar landsins skeri úr í
þessu máli, aS svo miklu leyti og einungis
aS svo miklu leyti, sem eignarréttinn snertir.
Athugas. viS Mack v. Kime L. R. S. (N.S.)
692. Ef þetta er hugsunarfræSilega rakiS
til enda, ef þessir sakborningar eru bundnir
af þessari samþykt kyrkjufélagsins, getur
meirihluti þessa ráÖgjafar-félags, meS því aS
virSa vettugi eigin grundvallarlög sín og
safnaSa sinna, og meS þessari einföldu aS-
ferS, aS lýsa yfir því um hvern söfnuS, er
aegir sig úr (meS löglegri samþykt meiri-
hluta hans), aS hann sé sekur um trúvillu,
eSa hafi brotiS grundvallarlög sín, og meS
því aS viÖurkenna minnihlutann, hversu lít-
»11 scm hann er, algjörlega gjört aS engu úr-
®a^”arrétt safnaSanna, og þrýst söfnuSinum
meo slíkri samþykt í raun og veru inn undir
kyrkjulegt sambands-stjórnarskipulag. AS
*V? sem þessi grundvallarlög eru
nokkurum nema sérfræSingum skiljanleg,
verSur rétturinn aS útskýra þau eins og hvert
annaS skjal og takmarka þannig vald kyrkju-
félagsms. Yfirlýsing þess félags, aS öSrum
*) Leturbreyting dómarans
málsparti óspurSum (ex parte), er ekki af-
gjörandi og enginn úrskurSur; ef hann væri
gildur, væri hann mál, sem þegar er dæmt
(res adjudicata) eftir málavöxtum.
En er unt aS veita yfirlýsingu félags þessa
viStöku sem sönnunargagni, gegn andmæl-
um, sem gjörS hafa veriS ? Hinn lærSi dóm-
ari undirréttarins leit svo á, aS hún væri
ekki úrskurSur, en tók viS henni sem “mjög
sannfæranda sönnunargagni, er benti í áttina
til aS sanna, a3 krafa sækjenda væri rétt-
mæt”. Sé hún nokkurt sem heLt sönnunar-
gagn, ber aS taka hana eins og hún er. Hún
er annaShvort óleyfilegt sönnunargctgn eSa
afgjörandi aS öÖrum kosti. Engar heimild-
ir stySja skilning undirréttardómarans, né
þann, sem hér er haldiÖ fram af sækjendum.
Þvert á móti eru margar he'm'.ldir, sem álíta
samþykt kyrkjufélagsir.s ógilda, komandi frá
félagi án valdsumboSs og óleyfilega í nokk-
rrum tilgangi. Bartholomew v. Lutheran
Congregation 35 Ohio St. 567; Lawson v.
Kolbenson, 61 111. 405; Pulis v. Iserman (N.
I.) 58 Atl. 554. Sækjendur vitna hi s veg-
ar til: Pounder v. Ashe (Neb.) 63 N. W. 48,
sem er he.mild um, aS kyrkjufélag meS sam
bands-stjórnarskipulagi geti eftir rannsókn
rekiS prest eins safnaSar síns samkvæmt alls-
herjar kyrkjulögum. Sú samþykt var gjörS
á ársþingi héraSsráSstefnu kyrkjufélagsins
og var prestinum, sem sakaSur var um brot
varSandi kyrkjuaga, “tilkynt um, hvenær
oróf færi fram og mætti fyrir réttinum eSa
rannsóknarnefndinni á þeim tíma, er ákveS-
inn var til vitnaleiSsIu, og átti hann þátt í
því, sem fram fór, las þaS, sem í framburS-
arskjölunum er sagt aS veriS hafi ar.dmæl
gegn samþyktinni, sem þá var gjörS, hlýddi
á dálítinn part af framburSinum og fór svo.
Nefndin dæmdi hann sekan og var þaS sam-
þykt reglulega og staSfest af héraSsþinginu.
Ashe áfrýjaSi ekki frá þessum úrskurSi, sem
görSi hann rækan frá prestembætti. ÞaS
þarf enga skýringu til aS sýna, aS úrskurSur
þessi var í þessu fólginn og ekki heimild, sem
stutt getur þessa einhliSa (ex parte) samþykt
kyrkjufélagsins (ísl.). Bonacum v. Harring-
ton (Neb.) 91 N. W. 886, sem vitnaS er t.l,
er úrskurSur, er samþykti burtrekstur róm-
versks katólsks prests úr þeirri kyrkju. Goff
v. Greer 88 (Ind.) 122 er líka vitnaS til af
sækjendum. Þetta var úrskurSur öldunga-
ráSs presbytéra-kyrkjunnar, þar sem áfrýj-
endur höfSu hvaS eftir annaS lagt fram rit-
aSa skýrslu, er dró yfir þá dóm þann, sem
hér er um aS ræSaV Lögmönnunum hefir
láSst aS gjöra greinarmun á kyrkjulegu
st j órnarskipulagi, í tilvitnunum til slíkra
heimilda. HiS sama á viS um Watson v. Far-
is, 45 Mo. 183, sem er ágætis heimild um, aS
dómur Allsherjar kyrkjuþings presbytéra-
kyrkjunnar sé afgjörandi, en hún á sömuleiS-
is alls ekki viS hér. Og nokkurar umsagnir,
sem fram hafa komiS í málinu Smith v. Ped
igo (Ind.) 19 L. R. A. 433, gæti virzt viS
fljótlegan yfirlestur, aS gefa móttöku þess-
arrar kyrkjufélags-yfirlýsingar, sem sönnun-
argagns, stuSning, en þaS, sem þar er tekiS
fram, var sagt utanveltu, ónauSsynlegt fyrir
úrskurSinn, og rannsókn sýnir, aS úrskurS-
urinn var bygSur á þeirri sannreynd, aS báS-
ir málsaSiljar höfSu lagt ágreiningsmál sitt
undir úrskurSs þess kyrkjulega dómstóls, sem
frumlegt valdsumboS hafSi, og síSar var
honum áfrýjaS og aftur áttu báSir hlut aS
máli. Flokkurinn, sem undir varS, leitaSist
þá viS, aS hafna báSum úrskurSum kyrkju-
legu dómstólanna. Skýring sú, sem áfrýj-
re'Sa sig á. giörir þaS samt sem áSur,
jafnvel þegar svona er ástatt, vafasamt,
hvort jafnvel þessi tvöfaldi dómur er afgjör-
andi, þar sem skipulag kyrkjunnar er safn-
aSa-bandalag eins og þarna. En málsaSiljar
voru álitnir bundnir eins og þeir hefSi lagt
mál sitt undir gjörSardóm. Mál þetta má
fremur skoSa sem heimild gegn gildi sam-
þyktar kyrkjufélagsins, aS svo mkilu leyti,
sem hún er véfengd, í staS hins gagnstæSa.
Bouldin v. Alexander (U. S.) 15 Wall. 131,
2 1 L. Ed. 69., sem líka er vitnaS til, er úr-
skurSur, sem ekki einu sinni snertir þaS at-
riSi, hvort önnur eins yfirlýsing og kyrkju-
félagsins sé leyfilegt sönnunargagn eSa ekki.
Þar var leitast viS, aS svifta safnaSarfulItrú-
ana völdum meS umsvifalausri og ógildri
samþykt, sem gjörS var af einberum minni-
hluta safnaSarins. ÞaS spurnaratriSi kom
þá upp, hvort fulltrúarnir hefSi ekki sagt sig
úr söfnuSi sínum og gjört sjálfa sig aS frá-
skilnaSarmönnum. Dómurinn ákveSur, aS
þaS hafi þeir ekki gjört, en heyri söfnuSin-
um enn til, og tekur fram, aS sú sannreynd,
aS þeir lögSu mál sitt fyrir hiS hærra stjórn-
arvald Baptista kyrkjunnar, til aS fá vernd
Segn gjörræSislegu atferli minnihlutans, var
nokkur sönnun þess, aS þeir skoSuSu sjálfa
sig standandi í þeim Baptista-söfnuSi, sem
hér er um aS ræSa. Hvorki var reitt sig á, né
heldur gildur tekinn nokkur úrskurSur hins
hærra kyrkjulega valds. TalaS er aS eins
um þá sannreynd, aS þeir á þenna hátt báSu
um vernd, og aS í sambandi viS þá beiSni
voru þeir viSurkendir, eins og atriSi í sam-
ræmi viS breytni þeirra, og bendandi í átt-
ina til, aS enginn fráskilnaSur hafi átt sér
staS, — deiluefniS, sem fyrir réttinum lá.
FramlögS kyrkjufélags-yfirlýsing er greini-
leg hlutdrægni-yfiilýsing, þar sem þaS er
viSurkent, aS kyrkjufélaginu eru afdrif máls
þessa mikiS áhugamál; framburSur forseta
þess sýnir, aS mælt hefir veriS meS samskot-
um í söfnuSum kyrkjufélagsins til aS hjálpu
til aS greiSa málskostnaS sækjenda. Yfir-
lýsingin var óleyfilegt sönnunargagn í öllu
tilliti.
Nú er næst aS rannsaka vitnaframturS-
inn um, hvort hin sérstaka kenning um
plenary - innblástur, til aSgreiningar frá
einni og sérhverri annarri kenningu um bibl-
íu-innblástur, hafi veriS einn þáttur í grund-
vallar-trú safnaSar þessa, um þaS leyti, sem
hann var myndaSur áriS 1889, hvort heldur
fólginn í grundvallarlögunum, eSa ráS fyrir
honum gjört sem kenningu lúterskiar kyrkju
á (slandi.
Síra Kristinn K. Ólafsson.
Síra Kristinn K. Ólafsson, fyrsti sérfræS-
ingur sækjenda, ber svo fram: “MeS bók-
stafs-innblæstri biblíunnar skilst mér vera
átt viS fyrirlestrar-skýringuna, aS biblían
hafi veriS lesin fyrir af guSi, svo aS menn-
irnir, sem færSu biblíuna í letur, voru eins
og verkfæri, eins og pennar í mannshendi.
KyrkjuftlagiS og söfnuSurinn eru ekki bund-
'n viS þá skvringu af iátningum sínum eSa
kenningu. KyrkjufélagiS hefir ekki þá skoS-
an. P 1 e n a r y - inntlástur biblíunnar er,
ftir mínura skilningi, í því fólginn, aS guSs
íeilagi andi hafi svo leiSbeint og stjórnaS
íeilögum mönnum, viS aS færa ritninguna
í letur, aS viS höfum sama og rétta frásögn.
.......Erindrekarnir á kyrkjuþingi og prest-
rrnir á kyrkjuþingi, sem greiddu atkvæSi
meS yfirlýsingu FriSjóns FriSrikssonar,
,'jörSu játningu fyrir sjálfa sig og líka fyrir
.yrkjufélagiS. Yfirlýsing FriSjóns FriSriks-
>onar var eftir eSli sínu ítrekan trúarjátning-
ir. Hana mætti nota, sem trúarjátning ein-
taks manns, eSa játning kyrkjufélagsins á
rkoSan sinni.............Samkvæmt grund-
/cllarlögum I yrkjufélsgsir.s og trúarjátning-
nrm er engin sérstök yfirlýsing, þar sem
.okkur sérstök ir.r.blásturs tcgund sé tekin
ram. Það er einungis játning cm guSs inn-
biásiS orS. KyrkjufélagiS hefir skjalfest, aS
þaS trúir biblíunni eins og fram er tekiS í
átningum þess. 1 þessu landi eru fleiri en
;uttugu deildir lúterskrar kyrkju, er allar
alla sig lúterskar, og hafa tekiS Ágsborgar-
átningu og bíblíuna sem trúargrundvöll
’jinn”. Um kyrkjuna á íslendi segir vitniS:
“Sameiningin, málgagn kyrkjufélagsins, hef-
'r boriS biskupi Islends trúvillu á brýn, e.tt-
ívaS í þá átt.........Kyrkjan á íslandi er
lútersk, aS nafnihu til aS minsta kosti, og er
íkiskyrkja. Sameiningin hélt líka fram þeirri
;koSan, aS kyrkjulegt málgagn kyrkjunnar
á Islandi ílytti nýja guSfræSi. ÞaS er
stefna kyrkjunnar á Islandi þann dag í dag.
'akborningar í þessu máli eru vafalaust í
;amræmi viS margar skoSanir biskupsins og
cyrkjunnar á Islandi. Eg skoSa þá ekki
2;óSa lúterstrúarmenn. Eg myndi ekki skoða
aiskupinn góSan lúterstrúarmann. MeS þeim
skoSunum, sem sakborningar hafa, eru þeir
ekki góSir lúterstrúarmenn eftir nokkurum
sönnum lúterskum mælikvarSa. Þeir eru
eins góSir lúterstrúarmenn eins og biskup
cyrkjunnar á íslandi. ÞaS, sem markar lút-
erska xyikju sem ákveSiS lúterska, er játn-
hg kyrkjunnar, og hvergi í Ágsborgarjátn-
'ngu eSa nokkurri annarri játningu lúterskr-
ar kyrkju, er nokkur sérstök innblásturs-
iegund framsett. Öíl lútersk játning er á' þvf
bygS, aS hverjum lúterstrúarmanni sé heim-
Ilt, aS skýra biblíuna eins og honum þóknast.
.......Lúters stefna var, aS hann hefSi rétt
til, án aSstoSar nokkurs annars, aS fara í
biblíuna og skýra eftir henni kenningu henn-
ar, og hann heimilaSi þann rétt hverjum ein-
takling........Kyrkjan á fslandi og kyrkju-
félagiS hafa sömu trúarjátninguna, og kyrkju-
félagiS var upphaflega myndaS, til þess aS
kenna í þessari álfu lúterska trú, samkvxmt
átningum kyrkjiinnar á fslandL Og kyrkj-
an á fslandi, eSa aS minsta kosti mikill fjöldi
meSlima hennar, aS biskupi meStöldum,
hafa tekiS þá stefnu, aS trúarvitund einstakl-
ingsins hefSi eitthvaS aS segja um aS velja
ag hafna tilteknum ritningargreinum. Þeir
skilja þaS svo, aS játningar hennar sé ein-
ungis þaS, sem höfundum játninganna skild-
uu-1'— 1-.—r>~ staShæfa, aS kyrkjan
eins og hver önnur félagsheild hljóti aS vaxa
og þrosxast, og ef einstaklingurinn, í ljósi
rannsókna nútímans, hafi komist aS þeirri
niSurstöSu, aS eitthvaS í framsetningu kenn-
ingarinnar í trúarjátningunni brjóti bág viS
biblíuna, ætti hann aS fylgja biblíunni og
ekki trúarjátningunni, og væri hann samt
góSur lúterstrúarmaSur. Eg hefi enga á-
stæSu til aS ætla, aS sakborningar í máli
þessu hafi stigiS einu feti framar en biskup
kyrkjunnar á Islandi og forstöSumaSur
prestaskólans á fslandi og hinn annar kenn-
ari (þ. e. Haraldur prófessor Níelsson). Eg
hefi ávalt viSurkent, aS samkvæmt kenn-
ingum kyrkjunnar á fslandi, eins og biskup
kennir þær, eru sakbomingar góSir lúters-
trúarmenn..........Sá maSur, sem mynd-
aSi kyrkjufélagiS, síra Jón Bjarnason, fekk
guSfræSimentan sína í kyrkjunni á lslandi.
Þegar íslenzka kyrkjufélagiS myndaSist, var
þaS myndaS meS síra Jóni sem forseta”.
.......VitniS bar þaS líka, aS 1910 hefSi
kyrkjufélagiS boSiS þeim, er úr því höfSu
gengiS, aS ganga inn í kyrkjufélagiS aftur
meS tilteknum skilyrSum. KyrkjufélagiS
hefir látiS skjalfesta síSan 1909, aS þaS aS-
hyllist ekki bókstafs-innblástur. Sá skiln-
ingur hafSi veriS lagSur í samþykt kyrkju-
félagsins frá 1909, aS þaS hefSi játaS bók-
stafs-innblástur.
Framhald.
X I spaugi, Magnús minn!
Þjóðverjinn fær högg á hupp,
Hopað mun ei gela
Þegar Tryggvi tekur upp
Tyrfing fyrir Breta,
Þegar i striðið Fróði fer
Fallið þeir ei geta,
Kennir hann öllum Engla-her
íþrótt sína, að éta.
Stephan G.

Eru börnin farin
að iæra að spara
PENINGA ?
Hver uppvaxandi sonur þinn og dóttir ætti að hafa
persónuiegan sparisjóðNieikning á Union Banka Canada
ásaint nægum tækifæruin til að spara stöðugt peninga
og leiðbeiningu í því að fara tiyggilega uieð þá svis
ieiðis uppeldi í sparsemi og góðri meðferð efna sinna er
ómetanieg seinna meir.
LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., UTIBU
A W ALCOT Bankastiori
VIÐ VfXLLM
GRAMAFHONERECORDS
FYRIR 15c. HVERT
Skrifit) et5a símit) eftir bók No. 4 ^em út-kýrir okkar fyrirkomulag.
ViÓ sendum Records hvert sem er i Canada.
The Talking Machine Record Exchange
3, <;iil\KS llliOCK, roHTVGK AVE. 'M.VMI'KCi, MAN.
Glines Block er beint á móti Monar h Theatre.
Phon« Main 2119
j Brúkaóar saumavélar mcð hæfi-
j legu verði.; nýjar Singer vélar.
fyrir peninga út í hönd eða til letigu
Partar í allar tegundir af vélum;
aðgjörð á öllum tegundum af Phon-
nographs á mjög lágu verði.
Sími Garry 82 1
J. E. BRYANS
531 SARGENT AVE.
Okkur vantar duglega “agenta” og
verksmala.
Rafmagns heimiiis thöid.
Hughes Rafmagns Eldavélar
Thor Rafmagns Þvottavélar
Red Rafmagns Þvottavélar
Harley Vacuum Gólf Hrelnsarar
"La-o” Nitrogen og Tungsten Lamp-
ar.
H nagns “Fixtures”
“Universar’ Appliances
J. F. McKENZIE ELECTRIC
CO.
410 Portage Ave.
Phone Main 4064 Winnlpeg
Viðgjörðir af öllu tagi fljótt og vel
af hendi leistar.
Piano stilling
Ef þú gjörir árs samning um
að láta stilla þitt Píano eða
Player Píano, þá ertu æfinlega
viss um að hljóðfæri þitt er í
góðu standi. Það er ekki að-
eins að það þurfi að stilla
píano, heldur þar að yfirskoða
þau vandlega.
Samnings verð $6.00 um árið,
borganlegt $2.50 eftir fyrstu
stillingu, $2.00 aðra og $1.50
þriðju.
H HARRIS
100 SPENCE STREET
f—"1----------
HEILSUTÆP 0G
UPPVAXANDI
BÖRN
Porters Food er blessun fyr-
ir heilsutæp og uppvaxandi
börn. Séistaklega tilbúin
meltingar fæða úr hveitimjöli
og haframjöli og það er hægra
að melta það en graut. Það
má brúka það hvort heldur
maður vill sem mat eða drykk
P0RTETS F00D
Ef brúkað daglega fullnæg- |
ir og þroskar ungbörn, og |
gjörir þau sterk og hraust. ^
Selt í blikk kollum, 35c og $1. |
1 öllum lyfsölubúðum.
iti iiiihwii t t ....
IDEAl /IF P U51IMR
Fyrir heimili, hótel, sjúkrahús,
búðir, apartments, skóla, skrifstof-
ur og hvar sem gufu eða hita vatns
hiti er notaður.
Hangir aftan á hitunar járninu,
þar sem lítið ber á.
Varist of heit og þurt loft, sem
orsakar kvef, höfuðverk, kvefsótt
og lungnabólgu.
Breytir þurru inni lofti í rakt og
styrkjandi loftslag líkt og i Júní
mánuðl.
Meðmæli allra lækna.
Abyrgst að reynast fullkomið.
Skrifið eða símið eftir upplýsing-
um til
IDEAL MFG. CO.
Slml Garry 2170 33 lnahel Str.
Phone Maln 5181 179 Fort St.
FRANK TOSE
Artist and Taxidermist
Senditl mér dýrahöfiitlln, nen l»ltí
viljift ÍAta Mtoppo ftt.
Kaupi stór dýrshöfut5, Elk tennur,
og ógörfutS lotSskinn og húðir.
Bit5ji5 um ókeypis bækling metl
myndum.
—TIL—
HATÍÐANNA
E. L. Drewry, Ltd., Winnipeg.
------TIL JOLANNA----------------------
ViS höfum fullkomiíS upplag af vínum, áfengum drykkjum og
vindlum fyrir hátíSirnar. ViS höndlum allar pantanir fljótt
og vel.
SÍMIÐ 0G REYNIÐ.
The Great West Wine Co., Ltd.
295 Portage Ave. Sími Main 3708