Heimskringla - 14.01.1915, Side 3
WINNIPEG, 14. JANÚAR 1015.
HEIMSKRINGLA
BLS. 3
Hvenær ætlarðn aí
spara ef þú gerir
það ekki núna?
]>au laun þín eða tekj-
ur aukist án efa, aukast
útgjöld þln einnig og
mörgum finst öllu meira
um það. Nú cr ]>ví tfminn að byrja sparisjóð, og er
sparisjóðsdeild UNION BANK OF CANADA staðurinn
að geyma hann.
Byrjið með því aukafé sem þið nú hafið með höndum,
hvaða upphæð niður f einn dollar gefur vexti.
LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., 0T1B0
A. A. WALCOT, Bankastjóri
pann árangur, að þeir höfðu ekkert
»i]>p úr stríðinu.
Það, að við vorum alveg óviðbún-
}r, hindraði okkur ekki frá að fara í
stríð við Englendinga 1812 og við
Mexikó árið 1848. Við urðum okkur
til óvirðingar i fyrra stríðinu. En í
hinu seinna vildi það oss til, að
Mexikó var enn þá ver við stríði bú-
>n en við. Og hvað borgarastrið
•snertir, þá má það um þau segja, að
það hindrar ekkert ríki frá að lenda
> borgarastríði, að það er óviðbúið;
heldur er það æfinlega helzta hvöt-
»n fyrir menn að risa upp, að ríkið
er ekki við því búið.
Svisslcndingur við stríði búnir.
Vanalega liafa þjóðir þær litinn á-
huga eða löngun til hernaðar, sem
'við stríði eru búnar, og virðist það
vkkert auka herskaparanda þeirra,
miklu fremur draga úr lionuni. Vér
getum tekið til dæmis Svisslend-
mga, og haft þá oss til fyrirmyndar.
Þeir eru betur undir stríð búnir en
margar aðrar þjóðir, og þeir leggja
kapp á, að efla og styrkja alla þá
hæfileika, sem liermenn þurfa mest
á að halda; en alt fyrir það hefir
það ckkert aukið hermensku-anda
þeirra, eða löngun þeirra til bar-
daga og blóðsúthellinga. Hið gagn-
stæða á sér þar einmitt stað: Þetta
hefir gjört þá friðsama og löghlýðna
og fráhverfa ]>ví, að taka menn af
lifi, mikhi fremur en hér á sér stað
i Ameríku.
Hinir sterkustu friðarpostular
hafa verið að spá því, að nú væri
.ið nálgast sá tíini, að friður kæmist
á yfir allan heim, og að það væri
svo þýðingarlaust og ónauðsynlegt,
ið húast við stríði, þegar öll stríð
væru búin. í sumum tilfellum er
þctta liugsað og talað í beztu mein-
íngu; en það er þó svo átakanleg
fávizka. En stundum er flónskan
brögðum og lævísi blandin og al-
gjörlegá óafsakanleg. En það er og
verður æfinlega flónska eða fásinna
hin mesta. Og taki maður sem væg-
ast á l>ví, þá sýnir Jiað á undarleg-
an hátt, hvað suinir velmeinandi, en
veiklyndir menn, og á hinn bóginn
sumir skarpir en rangsýnir menn,
*‘iga erfitt ineð og er ómögulegt, að
sjá eða skilja hlutina einsog þeir
eru.
Spámenn þessir, hinir skinings-
vana, hafa verið til fyrri en á vor-
um dögum. Eyrir rúmum 125 árum
var uppi á ftaliu alkunnur friðar-
postuli og heimspekingur, Aurelio
Bertela að nafni, og lýsti liann hin-
um komandi mentuðu kynslóðum
Evrópu á þessa leið: “Stjórnmál
Kvrópu eru nú komin á fullkomnun-
irstig. Þau hafa náð ]>ví jafnvægi,
að upp frá þessu leggur engin þjóð
•>8ra undir sig. Þarf nú aðeins fáum
umbótum við að auka, og þær koma
illar friðsamlega af sjálfu sér. Ev-
•'ópa Jiarf ekki að óttast neinar bylt-
ingar lengur’’.
Þessi viturlegu ummæli liafa verið
endurtekin mþrg hundruð sinnum á
hinum mörgu friðarfundum síðan
þau voru skráð og sögð árið 1787,—j
árið sama, sem franska stjórnar-
byltingin var að búa um »ig, \— rétt
þegar hún var að fæðast byltingin
mikla á Frakklandi, liinn mesti um-
hrota-, ófriðar- og byltinga-tími,
sem heimurinn nokkru sinni hafði
séð, og stóð þá hver þjóðin móti
annari; — 0g þessi voðatimi hefir
áfram haldið alt til þessa, og ekkert
útlit fyrir, að liann taki bráðum
^nda. Aldrei nokkurntíma hafa stríð-
in verið eins stórkostleg einsog þessi
seinustu 125 ár. Aldrei nokkurn-
tima fyrri liafa þjóðirnar verið
troðnar undir fótum og undirokað-
ar í jafn stórum stýl einsog einmitt
nú, að undanteknum nokkrum sig-
urvinningum Asíu þjóða á fyrri dög-
um. (Meira).
Brúkaðar saumavélar með hæfl-
legu verðl.; nýjar Slnger vélar,
fyrlr peninga út í hönd eða til letígu
Partar i allar tegundir af vélum;
aðgjörð A öllum tegundum af Phon-
nographs & mjög lágu verði.
Sími Garry 82 1
J. E. BRYANS
531 SAIIGKNT AVE.
Okkur vantar duglega “agenta” og
verksmala.
Bréf frá J. V. Austmann
90th Reg., 8. Batallion, Canadian
Exped. Foree; Lake IIill, Salis-
bury Plain, England.
10. des. 1914.
Kæri faðir ininn!
Eg hefi meðtekið bréf þín af 8.
og 18. f.in. Sömuleiðis bréf frá Val-
týr bróður minum.
E!g sé það á bréfum þínum, að
þér gengur illa að innheimta pen-
inga þá, er við áttum útistandandi,
þá er eg fór, og er það afleiðing af
striðinu, einsog annað fleira, því nú
mun erfitt, að fá lán uppá fasteignir.
En eg tek það fram einu sinni enn,
að þú getur farið með mína pen-
inga einsog liína eigin, og notað þá
til hvers sem þér sýnist, því það er
eitt félagsbú með okkur, kæri faðir
minn. Hvað er um peningana, sem
stjórnin á að senda þér af kaupi
mínu?* Fær þú þá reglulega*) og
hvað hefir þú fengið mikið?
Nú eru allar fylkingar (Regi-
ments) komnar undir þak, nema
okkar, sú 90th frá Winnipeg. Hún
er sú fræknasta og ber af öllurn öðr-
um á Salisbury völlum, i hverju sem
reyna skal, og því erum við hinir
síðustu, sem haföir eru í lekatjöld-
unum. Það er álitið, að við þolum
þrautirnar betur en aðrir.
Þú getur reitt ]>ig á, að það er
ekki fyrir neina pappírsbúka lifið |
hér, þvi alla tið rignir, og menn !
standa í vatninu viku eftir viku. —
Enda eru nú margir orðnir veikir
af hermönnum Canada, og það al-
gjörlega af vosbúð. Mér er sagt, að
um 2,000 séu komnir á spítalana,
veikir af ýnisum kvillum, þar á
meðal lungnabólgu.
Nú lít eg út úr tjalddyrunum mín-
um og enn rignir, og ef eg stíg út úr
þeim, sekk eg upp i ökla í forina;
og þó eiga piltar að leggja af stað
i 25 mílna göngu; á morgun á að
hafa orustu æfingar.
Þetta væri alt gott og blessað og
ekkert út á setjandi, ef ekki rigndi
alla tíð og menn þyrftu ekki að
vaða leðjuna upp í ökla.
En eg er einn af þeim fáu, sem
hefi lítið af þvi að segja, að vaða
forar-elginn, því eg fer ekki nema
svo sem einu sinni á viku í heræf-
ingar. Eg er heima við smíðar að
öllum jafnaði, og lifi á þvi bezta,
sem matreitt er í tjöldunum. Mér
líður þvi ljómandi vel, og er eins
heill og eg var, þá er eg fór að
heiman.
Eftir svo sem viku býst eg við,
að við verðum komnir i timbur-
skála, og verður það munur. Þá
getuiu við sezt við borð og ylað
okkur við ofn, sem á að liafa í
hvérjum skála. En i tjöldunum höf-
um við enga hlýku, og er það býsna
kalt fyrir þá, sem eru blautir inn
að skinni.
Hvenær við förum héðai. veit
enginn af okkur.
Þegar þú skrifar mér næst, þá
skrifar þú Lark Hill Camp, í stað-
inn fyrir það, sem áður var.
Mér þykir fyrir, að geta ekki sent
ykkur neinar jólagjafir, en slíkt er
ómögulegt. Hér á Salisbury völlum
fæst ekkert þess háttar.
Þinn elskandi sonur. ,
J. V. Austrnann.
Innblástur Nitzche.
Hann var þýzkur heimspekingur,
þessi maður, nú nýlega dáinn. Hann
hefir verið kallaður af mörg-
um “spámaður hnefans” — “The
prophet of the mailed fist’’ — Með
hinum víðkunnu materialistum Þjóð
verja hefir hann lagt grundvöllinn
að hinni andlegu stefnu þeirra.
I Hann var pólskur að ætt og þótti
1 svívirðing að því, að láta kalla sig
Þjóðverja. En þó hafa þeir tekið
liann sein spámann sinn, og gleypt
hvert orð af tungu lians, sem guðleg-
an innblústur; og hafa orð hans og
kenningar verið á hvers manns
tungu um alt Þýzkaland.
I.andi hans, Mr. Mencken, lýsir
þvi i Atlantic Monthly, hvernig hann
hafi nóð valdi yfir hugum manna
með hcimspekiskenningum sínum.
*) Jóhann sendir föður sínum 20
dollara af kaupi sínu mánaðarlega.
-f
♦
♦
♦
•f
♦
♦
♦
♦
♦
-f
♦
-♦
-♦
•♦■
♦
-♦
-♦
-♦
♦
•ý
-♦
•♦-
4
X
X
X
♦
4-
t
4-
4-
4
♦
4*
4*
*♦*
♦
♦
♦
4
4-
4
4-
4*
4-
4
4
4-
4-
4
4-
4*
4-
t
4*
4-
4-
4*
4
t
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
X
t
í
i
-f
t
t
|
-f
i
-f
4
4-
4
i
4
4
4
4
4
4
4
4
Norðurálfu stríðið.
Er trúin og visindin, sumar og sól
og siðmenuing, eining og friður,
oss virtist alt drotna um veraldar-ból
og villimanns útdauður siður:
og klerkarnir þrumuðu kyrkjunum í
um kærleika drottins og manna,
og konungar flestir, sem kotungar, þvi
þá kenningu álitu sanna.
Þá kom upp að óvörum kvitturinn sá,
að kviknaði’ í Evrópu-friðnum!
því Þýzkalands-keisari brandinum brá,
sem brýnt hafði’ á valds-árum liðnum.
Hann óð fram á völlinn með milljónir manns,
og manaði Rússa og Frakkal —
Um Belgíu þutu strax bloðvargar hans,
Svo Bretinn kom leikinn að skakka.
En reipi að dr'aga við ramman hér vár,
þars ruddist fram Þjóðverja herinn,
sem voðaleg flóðalda’, er veður utn mar,
og veltist um strandir og skerin. —
Þeir sópuðu Belgíu sverðunum með,
og sveipuðu alt þar í blóði!
En græðgin og svikin og grimdin þvi réð,
og gammurinn Þýzkalands óði.
Þeir fara eins liugðust með frakkneska storð:
að fórna þar lífinu öllu
á altari dauðans! — Já, ógnir og morð
þeir ætluðu þjóðinni snjöllu!
Þeir æddu’ inn i landið, með óvigan her,
og ætluðu strax það að taka,
en E'rakkar og Bretar það sett höfðu sér,-
að senda þá aftur til baka!
Hjá perlunni heimsfrægu — 1‘arisarborg!
-— sem Prússarnir helzt vildu kjósa —,
nú dundu við morð-vélja ógurleg org.
sem eldfjöllin væri’ öll að gjósa!
Þar langur og blóðugur bardagi stóð
um blessun og lif margra þjóða. —
Þar fengu menn hugmynd um Helvítis-glóð,
og hoppandi djöflana oða!
Með hönd eða fót eða höfuðið af
í hrönnum þar inennirnir láu!
Um dauðans og sorganna svartasta haf
þær sigldu nú hetjurnar knáu! —
En heima — þars móðir og húsfrú og barn
og heitmey og systir sér undu —
þar blómagrund lífsins í blóðdrifið hjarn
nú breyttist — á harm-fregna stundu!
Frá borginni hröktu loks bandamenn þá,
og björguðu hamingju sinni.
Og algjörðan sigur þeir síðar meir fá,
og sæmdina’ af viðureigninni. —.
En stríð þetta lengi þó standa mun enn
og strádrepa mennina niður.
Úr rústum þess vona sanit vongóðir menn,
að vaxi upn mannúð og friður.
4
4
4
4
•f-
4
4
4
4
X
4
-f
En svikarinn krýndi, sem hildina hof,
og hörmungum þjóðanna veldur,
senn hlýtur að standa hið strangasta próf,
sem stv.rvelda-rétturinn heldur. —
Að hengja’ hann á gálga er hegning of væg
þeim heims-mesta stor-glæpamanni!
Á Helena eyju, sem orðin er fræg,
hann a-tti víst heima með sanni.
Á mjög lágu stigi er menningin vor;
i moldinni ennþá vér skriðum:
Vér mennina drepum úr hungri og hor
og höggvum þá niður í striðumt
Vér her-guðinn dýrkum, en Mammon þó inest,
og metorðagirndinni uninim.
Vér hræsnina vefjum að hjartanu bezt,
og heimskunni lof syngja kunnum!
Já, ávöxtur kristninnar enn virðist smár,
j/v, oít heyrist guinað af honum,
og tórt hafi’ hún næstum í tvö þúsund ár
hjá trúgjörnum mönnum og konum, —
því bezt kristnu þjóðirnar berjast hér nú,
sem blóðþyrstir heiðingjar væri! —
Nei, mennina bætir seint meinloku-trú,
það mönnum að skilja nú bæri.
./. Ásgeir J. Líndal.
“Stríðið er hinn seinasti próf-
steinn guðspjalls aflsins og dirfsk-
unnar og dugnaðarins og hyggind-
anna. — “Förum aftur til Zarathus-
tra. Eg ræð yður ekki til þess, að
lúpa yður eða leggjast flatir fyrir
öðrum og semja frið við þá, heldur
til að berjast og sigra. Látið starf
yðar vera að berjast, og frið yðar að
sigra.------------
“Hvað er hið góða? Alt það, sem
eflir tilfinningu þína fyrir valdinu,
— viljinn að drotna, sjálft valdið i
manninum að drotna.
“Hvað er hið illa? Alt sem skylt
er eða stafar af veikleika,
“Hvað er sæla? Tilfinning manns-
ins, þegar aflið vex og valdið, þeg-
ar mótspyrnan er brotin niður og
yfirstigin. ----- óskaðu ekki eftir
ánægju, heldur meira valdi, — ekki
eftir dygð, heldur dugnaði og fram-
kvæmdum.
Hinir veiku og ónýtu og vanfæru
verða að farast, — það er hið fyrsta
löginál siðmenningar vorrar. Og
menn ættu að hjálpa þeim .til að
hverfa úr sðgunni.--------Eg skrifa
þetta fyrir drotna heimsins. ------
Þér segið, að gott málefni helgi eða
réttlæti hvert eitt stríð.---En eg
segi yður, að gott strið helgar hvert
málefni.
sem er aðal auguainið kristinna
manna.------— Og ef að þér verðið
fyrir miklu ranglæti af einhverjum,
þá skuluð þér verða fljótir til að
gjalda fimmfalt; gjöra hinum sama
fimm mótgjörðir, þó að smáar séu.
Því að lítil hefnd er æfinlega svo
margfalt betri en engin hefnd.
Eru Jietta nú söinu alvarlegu, ljós-
hærðu drengilegu hermennirnir, sem
Tacitus segir oss frá,---sem voru
svo góðir konunum sínum, sem ald-
rei fengust til að ljúga, en voru svo
voðalegir i orustunni? Eða er Þjóð-
verjinn nú kominn af stað til að
leggja undir sig ný lönd aftur,— að
bylta öl!u um og byggja svo upp að
nýju, svo að alt fái nýtt gildi, og
margt hið gamla verði einsog einskis
virði? Og sé svo, hvort mun hon-
um lukkast það? Eða verður liann
til dauða marinn milli kvarnanna
tceggja,— kristninnar og trölldómi
og grimd Mongólanna? — Ekki mun
það létt verða, og hörð þurfa höggin
að vera, sem koma honum á kné. Og
ekki skulum við fyllast skelfingar,
þó að hann kunni að verða ofan á.
Slíkt liefir komið fyrir fyrri.
“Þetta er barbariskt? miskunnar-
laust? vjxristilegt? — þar er enginn
efi á. En þannig er lifið. Svo eru
allar framfarir, sem nokkurs eru
virði. En þetta er þó einlægni, og
það sem meira er: hugrekki, reiðu-
búinn vilji til að taka liverju, sem
að höndum ber, sigri eða ósigri------
Þér skuluð hata óvini yðar,-------en
ekki fyrirlita þá. ------ Þér eigið
að vera stoltir af óvinum yðar.------
— Hið nýja keisaraveldi hefir meiri
þörf óvina en vina. --------- Ekkert
er orðið oss óeðlilegra og fjarstæð-
ara, en þessi “friður sálarinnar”,
ÚTBREIÐSLA SJÚKDÓMA AF
VÖLDUM ÓÞRIFA.
Eftir Búa.
Inngangur.
Alþýðu manna þarf umfrain alla
inuni að vera það ljóst, að giftu-
drýgsta verk lækna er það að verja
menn gegn ágangi sótta og sjúk-
dóma, ef hægt er, og gefa varnar-
ráð gegn þeim, kenna mönnum að
forðast þá, sé það kleyft.
Þekki læknirinn orsök sjúkdóms,
þá getur hann, með því að koma i
veg fyrir að hún verki, spornað við
sjúkdómnum, eigi aðeins á sjúkling-
num, heldur einnig komið i veg fyr-
ir, að hún berist frá honum til ann-
ara.
Nú hagar svo tii, að orsakir allra
sjúkdóma cru eigi þektar, og því er
eigi hægt, að verja almenning gegn
þeim beinlinis; það væru tóm vind-
högg. Þó er siður enn svo, að menn
þurfi að standa varnarlausir uppi
gegn þeim sjúkdómum; það eru til |
varnarráð gegn sýkingu manna yfir-
leitt, bæði af þektum og óþektum
orsökum. Þau miða öll að þvi, að
auka og efla lifsþrótt einstaklings-
ins, því sjúkdómur er árás á þenna
lífsþrótt vorn, og því sterkari, sem
hann er, þess öflugri verður mót-
spyrna hans, því betur gengur hon-
um að reka óvininn af höndum sér.
Fyr á tímum og jafnvel ennþá, eru
menn i leit eftir* ‘lifsins vatni”,
“lífs elixir”, og hvað þau nú heita
öll undralyfin; menn héldu oghalda,
að þessi lyf og önnur lækni sjúk-
dóma; færi betur, að svo væri, að
cigi þyrfti annað en dropa, eða
skeiðarfylli af lyfjuin til að losna
við sjúkdóm; en því miður er þvi
eigi svo farið. Aðeins örfá lyf lækna
menn eða verja gegn sjúkdómum,
þótt mörg þeirra létti undir með
lífsþrótt vorum með að sigrast á
þeim. Vér verðum þvi að leita að
fleiri varnarráðum.
Egyptalandsmenn sögðu: “Menn
eiga að halda sér hreinum”. Þetta
kvað við hjá þeim fyrir 5 þúsund
árum síðan; þeir fylgdu því vel
fram í verkinu; þeir iðkuðu hrein-
læti, voru hraustir og öfundaðir af
öðrmn þjóðuin vegna hreystinnar;
þeir þvoðu matarílátin, þeir þvoðu
sjálfum sér, þeir lofuðu ljósi og lofti
að leika um hibýlin. Þessi voru þau
ráð, er þeir beittu, til að forðast
sjúkdóma, áður orsakir þeirra voru
þektar. Hreinlæti og stæling likam-
ans eru aðal varnarráðin, sem menn
nota nú á timum og nota á alment,
gegn innrás sjúkdóma i líkama
manna; það eru “lífsins vötn” heilsu
og hreysti, vinir menta og framfara.
Þaðan fær lifsaflið orku og aukinn
þrótt. Andarnir þurfa að fara i borð-
ið til að sækja kraft; vér menskir
menn þurfum að vera hreinlátir og
stæla likama vorn, til að öðlast lang-
lífi og hreysti. óhreinlætið og van-
hirðing líkamans eru, á hinn bóg-
inn, skæðustu óvinir heilsu og
hreysti, trygðatröll sjúkdóma; oft
er fátæktin og baslið í heiminum i
fararbroddi þar, — og svo vanþekk-
ingin. þessi tröllaukni jötunn, sem
seint mun að velli lagður og tjón
gjörir öllum lýði. Þess vegna þurfa
efni mannanna að batna, og þess
vegna þarf vanþekkingin að verða
hornaskella i heiminum.
Efnahagur alþýðunnar íslenzku
má telast all-jafn; flestir eru bjarg-
álnamenn, engir auðmenn, fáir ör-
eigar, engir betlarar eða umrenn-
ingar. íslendingar þurfa ekki að
vera sóðar vegna fátæktar; þeir
syndga oft af vanþekkingu á holl-
ustuháttum; þess vegna þarf þekk-
ing á hreinlætis-aðferðum að verða
alinenningseign, og henni samfara
athafnir í rétta átt.
Eftir 100 ár munu sagnaritarar,
erlendir og innlendir, lofa íslend-
inga fyrir hreinlæti, hreysti og lang-
lífi. Það er ekki ráð, nema i tíma sé
tekið, að biðja tröll að taka nokkra
ósiði þá, er þessum orðstír granda
nú með þjóð vorri og gefa okkur
sóðanafnið. í eftirfarandi 3 greinar-
kornum mun eg drepa á óþrifnað,
sem almenningi stafar hætta af, ef
yfir er þagað. Hann stafar fremur
öðru af vanþekkingu og skorti á
hreinlætis tilfinningu, rótgrónum
kreddum um skaðleysi þess, sem
skaðlegast er og flestum sjúkdómum
veldur.—(Heiinilisblaðið).
(Meira).
Klstur, töskur, húsmunlr et5a ann-
aö ílutt eöa geymt.
ISABEL BAGGAGE AND
TRANSFER STORAGE
^GAUBV
f 1098 83 ISABEL STRKET
JÓLA MALTÍÐIN VERÐUR
SMEKKLEG OG GÓÐ
ef kalkúni þinn er troðinn með
CAMBRIDGE
SAUSAGE
Það er alt öðruvfsi en aðrar
tegundlr, cn kostar ekkert meira.
Það er einmitt það sem mál-
tíðin þarf. Fáið eitt eða tvö
pund og dæmið sjálf.
Við búum það til nýtt á hverj-
um tveim klukkutímum.
CAMBRIDGE SAUSAGES
OXFOHD SAUSAGE
OG TOAIATO SAUSAGK
----THE---- .
English Sausage Co.
E. LARSEN, Rfittsmattnr
S5ð Notre Dame. Phone G. 4444
All&r sfma pant&nir veröa fljótt ogr
vel afgrelddar.
rwone Maln 5181 17» Port »t.
FRANK TOSE
Artist and Taxidermist
Sendltt mfr dýrnhiifnMn, »em |>!»
vlljin Ifita atoppo fit.
Kaupi stór dýrshöfuó, Blk tennur,
ogr ógörfuö loöskinn og háöir.
BiÖjiÖ um ókeypis bækling me9
myndum.
1915 Mun auka um eitt ár oröstír
P dr Lager
Hjá ver E. L. Llunarmanni yðar, eða frn: )rewry, Ltd., Winnipeg.
SHERWIN - WILLIAMS
P
AINT
fyrir alskonar
húsmálninpu.
Prýðingar-tími nálgast nú.
Dálítið af Sherwin-Wllliams
húsmáli getur prýtt húslð yð-
ar utan og innan,—BRÚJQÐ
ekkert annað mál en þetta,—
S.-W. húsmálið málar mest,
endist lengur, og er áferðar-
fegurra en nokkurt annað hús
mál sem búið er til.—Komið
inn og skoðið litarspjaHð.—
CAMERON & CARSCADDEN
QUALITY HAKDWARC
Wynyard, - Sask.
CARBON PAPER
for
TYPEWRITER—PENCIL—
PEN
Typewriter Ribbon for every
make of Typewriter.
G. R. Bradley
& Co.
304 CANADA BLDG.
Phone Garry 2899.
Isabel Cleaning and
Pressing EstaMishaent
J. W. QUINN, elsraBfii
Kunna manna bezt aö fara raeð
LOÐSKINNA
FATNAÐ
VtögertSir og: breytingar
á fatnaöt.
Phone Garry 1098 83 Isabel St.
horni McDermot
HEILSUTÆP OG
UPPVAXANDI
BÖRN
Porters Food er blessun fyr-
ir heilsutæp og uppvaxandi
börn. Sérstaklega tilbúin
meltingar fæða úr hveitimjðll
og haframjöli og það er hægra
að melta það en graut. Það
má brúka það hvort heldur
maður vill sem mat eða drykk
PORTERS FOOD
Ef brúkað daglega fullnæg-
ir og þroskar ungbörn, og
gjörir þau sterk og hraust.
Selt í blikk kollum, 35c og |1.
1 öllum lyfsölubúðum.