Heimskringla - 17.08.1916, Blaðsíða 1

Royal Optical Co.
Elzlu Opticians i W'innipeg. Við
höfum reynst vinuni þínum vel, —
gefðu okkur tœkifæri til að reyn-
ast þér vel. Stofnsett 1905.
W. U. Fowler, Opt.
XXX. ÁR.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 17. ÁGOST 1916.
NR. 47
Stríðs=f réttir
Stríðið gengur nú alt á einn veg,
eins og um undanfarinn nokkurn
tíma. Bandamenn vinna á öllum
köntum. 1 Afríku hefir Rússum
Portúgalsmönnum og Bretum stór-
um miðað, að hrekja Þjóðverja í
Austur-Afríku, og fleemast Þjóð-
verjar nú einlœgt undan, úr einum
vígstöðvuniim til annwa. úr einum
dalnum I annan, og einlægt þreng-
ist að þeim.
— Yið Suez skurðinn hröktu Bret-
ar Tyrki austur með ströndinni,
austur fyrir Katia og út á eyðimerk-
urnar; en þar geta ]>eir ekki liald-
ist við fyrir vatnsleysi, og alt eru
þar óbygðir að heita má.
En merkastur atburðurinn þykir
sá, er ítalir tóku Gorizia, austan við
Isonzo fljótið, skamt norður af Tri-
este, sem er við Adria flóa. ítalir
voru búnir að reyna við kastala
þenna í 18 mánuði og náðu aldrei.
Oftar en einu sinni var sagt að þeir
hefðu náð honum( en það voru þá
að eins útvígi ein, og urðu þeir að
hörfa þaðan síðar. Þessi kastali
héldu allir að væri óvinnandi. En
Italir gátu ekkert komist áfram á
þessu svæði nema þeir næðu kastal-
anum. Og svo héldu þeir áfram dag
eftir dag og viku eftir viku.
Þeir voru stöðugt að búa sig út
betur og betur, og loks smíðuðu
þeir fallbyssur einhverjar hinar lang
stærstu, sem notaðar hafa verið enn
í stríði þessu, öllu meiri en Skoda-
byssur Austurríkismanna, og ein-
hver þeirra fann upp reyklaust púð-
ur í hina tröllstóru “mortars” eða
stuttu hólka, sem þeir skjóta úr
sprengikúlum á skotgrafir óvin-
anna.
Þeir byrjuðu aðal áhlaupið hinn
4. ágúst með voðaskothríð á kletta-
röð sunnar nokkuð, sem Austurrík-
ismenn héldu, tvær mílur suðaust-
ur af Monfalcone. Sendu þeir á und-
an sér þá voða-skothríð; að Austur-
ríkismönnum þótti alt ætla niður
að keyra. Þeir voru þar víða í gjám
og klettaskorum, en sprengikúlurn-
ar brutu björgin og sprengdu þau
ofan í gjárnar; sumstaðar lukust
þær saman, og svo komu ítalir á
harðahlaupi; þeir klifruðu upp
klettana og stukku ofan í gjárnar,
hvort sem spjótaraðirnar eða skot-
hríðin stóð á móti þeim eða ekki.
Enginn hugsaði um iíf sitt, heldur
að eins að sigra. Áhorfendur segja,
að atgangur þessi hafi verið voða-
legur; stórskotin moluðu alt, sem
fyrir varð; björgin urðu að sandi,
svo féllu sprengikúlurnar þétt og
títt; vírgirðingarnar liurfu, víg-
garðarnir sléttust, svo að varla var
hægt að sjá, hvar þeir höfðu verið.
Það var sem fjöllin og klettarnir
ætluðu allir að molast í sundur.
Eins réðust þeir á brúarsporðinn
eða kastalann viö Gorizia. Þar var
sama hríðin og henni lialdið áfram,
þangað til enginn hefði þekt vígi
það aftur, og á eftir hríðinni komu
hersveitirnar. — Austurríkismenn
börðust allstaðar með frábæri
hreysti, en þeir gátu ekki staðist
fyrir ákafa ítala. Bardaginn stóð á
4. dag; þá voru Italir búnir að
vinna allstaðar hrekja Austurríkis-
menn burtu og taka einar 30 þús-
undir fanga; en alls er sagt að Aust-
urríkismenn hafi mist þarna 100
þúsund menn. — Þetta kom nokk-
uti flatt upp á alla, því að enginn
hafði búist við því, að mögulegt
væri að hrekja Austurríkismenn
þaðan.
Þetta segja menn að opni Itölum
leiðina til sjóborgar Austurríkis-
manna, Trieste, sem er rúmum 22
mílum suður frá Goriziu, — og jafn-
vel til sjálfrar Yínarborgar, höfuð-
borgar Austurríkismanna, þó að
lengri sé leiðin þangað. Búast má
samt við, að Austurríkismenn reyni
að verja þeim förina, sem þeim er
frekast unt.
Rússar enn sigursælir
fyrir, því að Rússar þjappa einlægt
að þeim austur frá, í Volhyníu og
Galizíu. Þeir síga þar einlægt á-
fram, hægt og hægt, og nú( þegar
þetta er ritað (á roánudag), er her-
foringi Austurríkismanna vonBoth-
mer, að hrökkva undan þeim, og
vill reyna að komast til Lemberg;
en þaðan er nú sagt að Austurríkis-
menn séu að flytja alt, sem þeir
geta, því þeir búast við, að tapa
borginni í hendur Rússa. Bothmer
hershöfðingi er þarna 1 kvfjum, og
eru Rússar á þrjár hliðar honum:
Sakharoff er að norðan og heldur
vestur, og liggur fast á hersveitum
Bothmer’s að norðan og þrýstir
þeim suður; en Scherbatchoff hers-
höfðingi er að austan og hrindir í
vestur, og hendir menn og lieilar
sveitirnar af Austurrfkismönnum,
og eiga þeir ilt að losast, þegar hann
er á hælum þeirra á hverjum degi.
Taka sveitir Scherbat^hoff’s yfir 50
mílna svæði frá norðri til suðurs.
En svo er Tetchisky að sunnan og
heldur norður og norðvestur. Hefir
liann tekið hverja borgina eftir aðra
og seinast tók hann Stanislau og
land alt þar fyrir sunnan og aust-
an. Von Bothmer ætlaði að hafa
DniCSter fljótið sér til lilífðar að
sunnan, en Tetchisky lét sveitir sín-
ar brjótast yfir það( og halda þeir
nú stóru svæði fyrir norðan fljótið
og stendur ekkert fyrir þeim. — A
laugardaginn átti Tetchisky 6 mílur
til Stanislau; svo tók hann þá borg
bardagalaust, og einnig Marianopol
þar norðaustur, og á nú skamt til
Halics, sem er kastalaborg, og þar
eru vopnasmiðjur Austurríkis-
manna. Ef liann nær Halies bráð-
lega, sem búast má við, þá er mjög
óvíst, að von Bothmer geti veitt
nokkra mótstöðu í Lemberg, ef að
hann kemst þangað, sem ekki er
víst. — Þarna voru á mánudags-
morguninn einar 50 mílur tæpar á
milli þeirra Tetchisky að sunnan og
Sakharoffs að norðan; en milli
þeirra í tanganum er Von Bothmer
með allan sinn her, og Scherbatchoff
á hælum hans. Er því leiðin erfið og
tafsöm og tvfsýnt, hvort hann losn-
ar úr tanganum. — Þarna eystra
voru Rúsar búnir að handtaka síð-
an þeir byrjuðu kviðu þessa (þetta
er ritað á mánudag) yfir 400 þús-
undir manna, bæði Austurríkis-
menn og Þjóðverja. Og alls er talið
að á allri línunni eystra hafi Þjóð-
verjar og Austurríkismenn nú tap-
að fullum 750 þúsundum manna. —
Væri því ekki að undra, þó að Au'st-
urríki færi bráðum að linast og
dytti úr sögunni.
Hersveitir Tetchisky hafa nú um
tíma lialdið fyrst norður Búkóvínu,
austanmegin Karpatha fjalla, og svo
norður Galizíu; en upp í fjöllin
hafa þeir lítið farið nema fyrst. Þeir
sópa landið austan fjalla. En ein-
hverjar sveitir Austurríkismanna
munu vera í fjöllunum, að reyna að
verja Ungarn. Rússar eru komnir
norður með fjöllunum á nær því 150
mílna svæði, og hefir margan undr-
að, hvernig Rússar ætluðu að verja
þetta land, sem þeir hafa tekið. En
nú heyrum vér, að þar sé nýr Rússa-
her og veit enginn, hvaðan hefir
komið, né hver sé foringinn; en
hann á að lialda fjöllunum og fara
yfir skörðin inn í Ungarn. Þeir ætla
ekki að láta taka aftur af sér land
það, sem þeir einu sinni hafa tekið,
Rússarnir. Enda heyrist ekki um,
að þeir nokkru sinni séu nú hraktir
aftur; þeir fara einlægt áfram, þó
að hægt gangi. og er ekki að undra,
þó að torfærur séu býsna margar á
leiðinni.
Breyting á Grikklandi.
Þar er nú farin að koma einhver
hrcyfing á. Þess hefir verið getið áð-
ur, að Serbar hafi snúist á móti
Búlgörum, einhversstaðar suður af
Monastir, en þó innan Jandamæra
Grikklands, og vildu þeir ýta Búlg-
örum norður. Síðan hafa Frakkar
eða Bandamanna herinn í Saolnichi
komið í leikinn líka og byrjuðu
skothríð við Doiran vatnið, á landa-
mærum Grikkja og Búlgara, beint
norður af Salonichi. Þarna eru nú
Salonichi herflokkarnir byrjaðir að
sækja norður á 65 mílna svæði, frá
landamærum Albaníu að vestan og
austur fyrir Doiran. Lftur svo út,
sem þeir séu að byrja að ná Serbíu
aftur; en allar slíkar ályktanir eru
varasamar, því að herforingjar hafa
oft þann sið, að villa fyrir mönnum,
og snúast kanske í alt aðra átt en
menn ætla.
Bretar og Frakkar
hrekja Þjóðverja.
A Frakklandi eru breytingar ekki
mjög miklar; það er einlægt barist
]>ar og einlægt stækka Bandamenn
skarðið í hergarð Þjóðverja við
Soínme ána, bæði Frakkar og Bret-
ar, — svona eitthvað á hverjum ein-
asta degi; og á allri þeirri línu
halda þeir Þjóðverjum vakandi svo
að þeir treystast nú livergi að taka
nokkurn mann burtu til að senda
á móti Rússum austurfrá eða ítöl-
um suður við Trieste eða f Trent-
dölunum. — Það má segja, að bæði
Frakkar og Bretar séu einlægt að
ýta fram stöðvum sínum og komast
lengra áfram þarna, og búnir eru
þeir að brjóta alla hina gömlu víg-
garða og grafir Þjóðverja og hafa
tekið af þeiin hæðir og vfgi góð. —
Það er sem Bretar hafi stefnt að
borginni Bapaume, en Fralvkar að
Peronne. Og eiga Bretar nú miklu
greiðari leið, og að eins einar 6 mfl-
ur til Bapaume; en Frakkar eru
farnir að láta skothríðarnar dynja
á Peronne sem er hið sterkasta vígi,
sem Þjóðverjar halda þar um shiðir.
Og hvergi nokkursstaðar geta menn
nú sagt, að Þjóðverjar komist á-
fram. Hvar, sem þeir renna á, þá eru
þeir reknir tvöfaldir aftur. Ef að
þeir á einstaka stað ná enda af ein-
hverri fremstu skotgröf óvina sinna,
þá sitja þeir þar ekki lengi, og ein-
lægt falla menn þeirra. — Og ekki
eru þeir ennþá farnir að ráðast á
Rússa við Riga, er sagt var að þeir
ætluðu að gjöra.
Sagt er reyndar, að floti þeirra
liafi lagt út frá Kíl við Eystrasalt og
verið að sveima um Litla beltið við
Fjón, en lítið mark er á slíkum sög-
um takandi.
Árni Jóel Stefánsson.
Fæddur 3. sept. 1914.
Dáinn 4. maí 1916.
Lítið barn með bros á vörum
bjó við ljúfan móður arm,
vafið öllum kærleiks-kjörum
kjassað lá við hennar barm.
Glókoll smár og lirokkinhærður
henni brosti, sæll og frjáls;
oft var lítill faðmur færður
fjötra f um móður liáls.
Móðurgeðið gáfur drengsins
glöddu, öll var sæla nær.
Líkt og hljómur hörpustrengsíns
henni sú var Jiarnsrödd skær.
Líkt og ómur himna liefði
honum borist sæll hann hló.
Var sem lausn á lífsrún krefði
Ijóminn, sem í auga bjó.
Sig í slíkum lindum lauga
ljóss er börnum jafnan kært;
bros er guðs í barnsins auga,
bjart og hreint og eilíf-skært.
Guðsljós þau ei gröfin byrgir,
granda þeim ei dauðinn má, —
]>ó sé myrkt á meðan syrgir
muntu barn þitt aftur sjá.
Föðurhjartað finnur drenginn,
fegurð vors þar gleður sál,
sól til viðar sé nú gengin
sér að morgni hennar bál.
Móðurhjartað minning geymir,
mest sem hcnnar glæðir þrótt,
morgunljósin ljúfu dreymir
liðna eftir dauðans nótt.
Líf er eilíft, sólin sígi
sætt og blftt að roðans barm;
fögur trú sé vörn og vígi
voða gegn og dauðans harm.
Enginn deyr, því dauðinn færir
degi björtum minning hans. —
Þannig alt af endurnærir
allar dýrstu gjafir manns.
O. T. JOHNSON
(fyrir hönd foreldranna)
3. ágúst 1916.
með þéttprentuðu smáletri. Þar er
meðal annars prentað alt l>að, sem
vestur-íslenzku kyrkjuprestarnir
höfðu fram að bera fyrir rétti í mála-
ferlunum nýafstöðnu. Er ekki ólík-
legt, að margur, sem þau skjöl les,
reki upp stór augu yfir ýmsu, sem
þar er sagt, og spyrji sjálfan sig:
Á hvaða öld lifum vér?
Ritgjörðirnar eru hvcr annari
betri og bera vott um mikinn lær-
dóm. Þó ber ein þeirra af þeim öll-
um. Það er ritgjörðin um “Skoðanir
Lúters á biblíunni”, skjalfest ítar-
lega með neðanmálstilvitnunum í
rit Lúters sjálfs, svo að hver, sem les,
getur gengið úr skugga um, að þar
er farið með rétt mál. Um það efni
hefir aldrei verið jafnítarlega skrif-
að áður á fslenzka tungu. Allar hafa
ritgjörðirnar að einhverju leyti til-
lit til hinna vestur-íslenzku ágjrein-
ingsmála og bregða ljósi upp yfir
inörg kynleg skoðana-fyrirbrigði,
sem þar hafa í ljós komið. Sá, sem
þetta ritar, hefir séð um prentun
þessarar bókar. Vonandi verður
hún kominn á bókamarkaðinn
seinni hluta júní-mánaðar. J. H.
— (Nýtt Kirkjublað).
Menn frá Langruth, Man. í 223. herbeildinni.
— JarSarför Jóns ólafssonar fór
fram í Reykjavík 19. júlí, segir Lög-
rétta. Húskveðju flutti Eiríkur Bri-
em prófessor, en í kyrkjunni talaði
síra Mattli. Jochumsson.
“Flóra” hertekin.
Ný bók eftir síra Fr. J.
Bergmann.
Hún er því næst íullprentuð hér
í bænum. Nefnist hún: TRtJ OG
ÞEKKINO. Gömul og ný guSfræöi.
Deilan um biblíuna og málaferlin,
sem út af henni risu meS Vestur
Islendingum.
Er þetta allstór bók, nál. 23. ark-
ir í Skírnisbroti. Efni bókarinnar
eru 12 ritgjörðir næsta tímabærar,
eins og yfirskriftirnar bera með sér:
I. —■Gömul guðfræði.
II. —Nútíma guðfræði.
III. —Biblíurannsóknir að fornu
og nýju.
IV. —Skoðanir Lúters á biblíunni
V. —Trúarskoðanir þjóðar vorrar.
VI. —Synódu-guðfræðin og Kyrkju
félagið.
VII. —Deilan um biblíuna.
VIII. —Kenningin um innblástur
ur biblfunnar.
IX. —Trúarvitundin.
X. —Trúarjátningar og kenningar
frelsi.
XI. —Trúvillu-kæran.
XII. —Ávinningurinn.
Fyrir aftan ritgjörðir þessar eru
“Fylgiskjöl’ á hér um bil 5 örkum
FREMRI RÖÐ.—Sgt. John Oliver, Ptes. Pete Eyvindson, Carl Bjarnar-
son, Walter Bjarnarson, Walter Erlendsson, Walter Valdimarsson,
John Finnbogason.
AFTARI RÖD.—Ptes A. S. Helgason (184tli)( G. Ólafsson, Ollie Lyng-
holt, S. Thorsteinsson (Beaver), Thor Finnbogason, Ingim. Ólafs-
son, Chris Alfred.
Laugardaginn 7. júlí fór ‘Flóra'
úr Rvík áleiðis til Siglufjarðar,
sunnan um land: kom við i Vestm.-
eyjum og fór ltaðart sunnudagskv. 8.
iúlí. Með henni var eitthvað nálægt
300 maniis( ílest Verkafólk til Siglu-
fjarðar, og margt af því kvenfólk.—
Fréttist svo ekki til ferða skipsins
fyrr'en 14. júlí. Þá kemur Tregn um,
að enskt herskip hafi tekið hana í
hafi og flutt til Lerwick. Var lnin
komin þangað 13. júlí. Meðal far-
þega var Guðm. Björnsson land-
læknir og ætlaði í eftirlitsferð til
Norðurlands og Austurlands. Kom
nú einnig skeyti frá honum til
stjórnarráðsins um skiptökuna og
kvaðst hann reyna að fá skipið til
að flytja farþegana til landsins aft-
ur. En síðan hafa komið fregnir um,
að þetta er ófáanlegt, og fer “Flóra"
frá Lerwick til Noregs, ]>egar ln'in
losnar, og hefir komið hingað skeyti
til afgreiðslumanns hennar um, að
hún leggi á stað frá Bergen í næstu
ferð hingað 24. júlí. Er ])etta er rit-
að var hún þó ófarin frá Lerwick.
Hvort farþegahópurinn fer með
lienni til Noregs er ófrétt eða hvað
um hann verður. Stjórnarráðið hef-
ir skýrt utanríkisstjórninni dönsku
frá málavöxtum í því skyni, að kraf-
ist verði skaðabóta af ensku stjórn-
inni, og einnig hefir hún falið full-
trúa sínum í Englandi, Birni Sig-
urðssyni, sömu málaleitanir. En um
árangur af því er ófrétt enn.
Hér standa menn undrandi yfir
öðru eins ofbeldistiltæki og l)essu,
að taka skip í strandferð hér við
land, með fjölda fólks, sem er á leið
milli hafna innanlands, og flytja
það til Englands. Og þetta er gjört
rétt eftir að stjórnin hér hefir opin-
berlega tilkynt, að samkomulag
væri komið á milli íslands og Bret-
lands til þess að gjöra samgöngur
og viðskifti tryggari en áður. Ekki
bætir þetta álit manna á því sam-
komulagi. Virðist svo sem enska
herskipið hefði vel mátt fylgja “Fl.”
til hafnar og láta hana skila af sér
farþegunum, en taka hana síðan, ef
þess þótti þörf, þar sem hún var, að
háum sektum viðlögðum, skyld til
að koma við í enskri höfn á útleið.
Hrakningur fólksins er illur og
atvinnutap þess mikið. Flest af þvf
var á 3. farrými og að eins útbúið
með nesti á leiðinni til Siglufjarðar.
Fyllilega réttmæt virðist tillaga, sem
fram hefir komið frá grcinarhöf. í
Vísi, að landsstjórnin bæti fólkinu
tjón það, sem það hefir orðið fyrir;
en krefjist svo bóta af ensku etjórn-
inni, og fáist þær ekki, sem ólíklegt
er að geti komið fyrir, þá beri land-
sjóður tjónið.
Ekki hefir heyrst, hvort vörur hafi
verið teknar úr skipinu í Lerwick,
en í því hafði verið bæðj lýsi og salt-
fiskur, sem ætla má að tekið hafi
verið.—(Lögrétta, 19. júlí).
Blaðið Vísir segir svo frá 20. júlí:
Stjórnarráðinu barst í gær svohl.
símskeyti frá Birni Sigurðssyni sent
frá London viðvíkjandi skipinu
‘Flóru’: “Niðurstaðan hefir orðið
Hermenn þessir eru allir íslenzkir
eða af íslenzku foreldri. Er einn
þeirra úr 184th Battalion, en hinir
allir út 22ýrd Canadian Scandinav-
ian Battalion. Og enn hefir einn
ungur Islendingur gengið í herdeild-
ina síðan mynd þessi var tekin. —
Langruth er framfara bær mikill, 1
góðri þéttbygðri nýlendu vestan við
Manitoba vatn. Úr bænum sjálfum
og 6 mílna hring út á landið hafa
komið 47 hermenn.
Einnig má benda mönnum á það,
að hinn 14. þ. m. flytja ensku dag-
blöðin skýrslur um íþróttamót her-
mannanna í Camp Hughes, og varð
223. herdeildin þar hlutskörpust
allra. Af íslenzkum mönnum þekkj-
um vér þar nöfnin: Tliorsteinson,
Björnsson, Ingjaldsson, Kelly, Jó-
hannesson, Anderson, og kunna
fleiri að vera. Nöfnin Kelly og Thor-
steinsson koma fyrir aftur og aftur,
er þeir hvor um sig hafa verið efstir
á blaði.
Vér þekkjum ekkl persónulega
nema fáa íslendinga og alls ekki
hina aðra Skandínava, en æfinlega
er það skemtilegt, að vita landa
sína og frændur framarlega eða
fremsta í hverju sem er, ekki síður
aflraunum eða íþróttum en öðru.
— Það eru íþróttafélögin íslenzku,
sem þakka má, að menn þessir
skara nú fram úr, því að ef að þau
hefðu ekki verið ,hefðu þeir kanske
aldrei tamið sér listir þessar.
sú, að skipstjórinn hefir neitað að
sigla aftur með farþegana tll íslands
‘Flóru’ hefir verið sklpað, að fara
með farl)egana tíí Lelth og að setja
þar í land faririinn. Yfirvöldin hafa Waage,
gjört ráðstafanir til að gjöra farþeg
11. júlí andaðist í Rvík Guðm.
Gunnlaugsson verzlunarmaður hjá
G. Olsen, eftií nál. mánaðar legu.
Nýlega er látin frú Halldóra
dóttir Eggerts sál. Waage
gift Oddi Jóns-
1 kaupmanns, áður
unum mögulegt að halda ferðinni á- syni lækni. Hún andaðist í kynnis-
frani frá Leith til íslands við fyrsta för austur í Laugardælum í Flóa.
tækifæri . j — Minningargjöf. Ekkja síra Árna
— Búskapar-horfur segja hygnir Jónssonar heitins á Hólmum, frú
búandmenn alt annað en glæsileg- J Auður Gfsladóttir er sezt að hér í
ar. Grasspretta hin rýrasta, en
kaupafólksgjald afskaplegra en
nokkru sinni áður. Síldinni norðan-
lands kent um. Fljóttekinn tilvilj-
unar síldargróði meira metinn en
liinn tryggi landbúnaður.
— Síra Páll Sigurösson, sem und-
anfarin ár hefir verið aðstoðarprest-
ur í Bolungarvík, fór liéðan á Botn-
Reykjavík. Þegar sóknarmenn í
Hólmaprestakalli kvöddu hana,
gáfu ])eir henni fallega minningar-
gjöf: silfurkrans í ramma, með
skildi í miðju, sem á er grafið: —
“Prófastur Árni Jónsson, f. 9. júlí
1949, d. 27. febr. 1916. Með þakklæti
frá söfnuðinum í Hólinaprestakalli”
— Slys vildi til við hafnarvinnuna
grjótpramma við uppfyllinguna, er
verið er að gjöra fram af Hafnar-
I stræti( og druknaði einn maðurinn,
' sem á var, Þorsteinn sonur Þor-
steins slátrara í Reykjavík, ungur
1 maður; en tveir aðrir náðust mjög
þjakaðir.
i — Loftskeytastööin. Samið hefir
verið við Marconi félagið um kaup
á tækjum til loftskeytastöðvar hér,
og stendur nú ekki á öðru en því,
að útflutningsleyfi fáist á tækjun-
um lijá ensku stjórninni.
{ — Síöasta blaöagrein Jóns Ólafs-
sonar mun vera “Orðsendingin” í 29.
tbl. Lögr., 19. júní. Aðra grein stutta
kom hann með til Lögr. skömmu
áður en hann dó, en ekki á við að
prenta hana úr þvi hún gat ekki
komið að honum lifandi.
— (Úr “Lögréttu” 19. júlí).
íu á leið til Vesturheims, ásamt ^ Rvík morguninn 15. júlí; hvolfdi
konu sinni, Hann er ráðinn prestur
hjá söfnuði þeiin sem síra Magnús
Jónsson á Isafirði þjónaði áður.
— SíldveiÖarrar. Undirbúningur
er nú mikill til síldveiða á Vest-
fjörðum og verða þær reknar þaðan
frá miklu fleiri stöðum en áður og í
stærra stíl, bæði af Jnnlendum
mönnum og Norðmönnum, cr halda
úti.2 gufuskipum frá hvalveiðastöð-
inni í Hesteyrarfirði. Frá báðum
göiijlu hvalveiðastöðvunum í Álfta-
firði verða og reknar síldveiðar nú,
segir Vestri, og að menn héðan úr
Rvík, E. Rokstad o. fl., hafi keypt
Dvergasteinseyrar-stöðina. — Þrjár
síldveiðastöðvar segir blaðið að séu
komnar upp á ísafirði.
Á Eyjafirði hefir síldar orðið vart
í reknet úti fyrir firðinum, segir
fregn af Akureyri 1 gær, og er nú
fjörðurinn að fyllast af síldveiða-
skipum úr ýmsum áttum. Svíar
kvað vera þar miklu fleiri en und-
anfarin ár, skip frá ekki færri en 20
sænskum útgjörðarfélögum.
— Hafísinn kvað nú vera horfinn
að mestu leyti, frá Norðurlandi, eða
það hröngl af honum, sem þar var
á slæðingi.
— Dómur féll nýlega í skaðabóta-
máli, er frú M. Zoega höfðaði móti
landsstjórninni út af atvinnumissi
vegna bannlaganna. Krafðist hún
100 þúsund króna skaðabóta, en
landsstjórnin var sýknuð af kröfu
þessari.
— Steinolía frá Ameríku. Jónatan
Þorsteinsson kaupmaður hefir pant
að steinolíufarm frá Ameríku og
leigt skip til að flytja hann hingað.
Flutningsgjald kvað vera 24 kr. á
tunnu.
— Mannalát. Hinn 13. þ. m. dó í
Noregi Björn sonur Þórh. biskups
Bjarnarsonar, hinn yngri af sonum
harfs tveimur, áður bústj. hjá föð-
ur sfnum í Laufási, hér við bæinn,
efnilegur maður og vel látinn. Hann
var á ferð um Noreg ásamt tveimur
öðrum ungum mönnum héðan, til
þess að kynnast þar búskap.
Farbréftil íslands.
Þeir, sem eru að hugsa um, að
ferðast til Islands f haust, ættu að
festa sér pláss með skipum Eim-
skipafélags íslands sem fyrst.
GULLFOSS kemur til New York
snemma í September.
GOÐAFOSS kemur snemma í okt-
óber.
Skipin sigla þaðan beina leið til
Reykjavíkur fyrir vestan allar stríðs
stöðvar.
“Marconi wireless” útbúnaður á
skipunum-
Farseðill á fyrsta farrými frá New
York til Reykjavíkur er 250 kr. og á
öðru farrými 150 kr.. Eg get selt far-
bréf ef vill alla leið frá Winnipeg,
eða þeim, sem lifa fyrir sunnan
Bandaríkjalínuna — með skipunum
að eins. Stór hópur er nú þegar bú-
inn að biðja um pláss á skipunum.
Um farbréfakaup eða aðrar upp-
lýsingar ferðinni viðvíkjandi skrif-
ið eða finnið —
ARNA EGGERTSON,
umboðsmann Eimskipafél. íslands,
302 Trust & Loan Bldg., Winnipeg.