Heimskringla - 22.02.1917, Blaðsíða 2

BLS. 2
HJBIMSKRINGLA
WINNIPEG, 22. FEBRÚAR, 1917
Hvernig fæ ég aukið inntektir mínar?
8. grein — Mjólkurbú.
Eftir
W. C. McKillican.
Aths-—Þó þessi grein sé ekki rituð
sérstaklega fyrir blaðið Heimskrjng-
lu og fjalli ekki um málefnið að öllu
leyti eins og eg liefði ákosið, þá er
trún þó svo góð og skilmerkileg og
svo áreiðanleg í alla staði, að eg hefi
afráðið að birta hana hér án nokk-
urra breytinga.
S. A. Bjamason.
Það er ómögulegt að ræða til hlýt-
ar málefni eins og þetta 1 stuttri
blaðagrein. Margar og góðar bæk-
ur hafa verið ritaðar um þetta, og
þeir, sem æskja eftir gleggri þekk-
ingu þessu viðvíkjandi, geta öðlast
hana þar. Eftirfylgjandi grein bend.
ir aðeins á þýðingar mestu atriðin
i sambandi við mjólkur kýr bónd-
ans í vestur-fylkjunum-
Að hafa mjólkurbú er arðmeira en
nokkuð annað í landbúnaði bónd-
ans, og um leið það vandamesta.
Eg hefi sagt í undangengnum grein.
um, að þar sem griparæktin sé að-
eins stunduð samfara hveitirækt
eða annari kornrækt, þá séu slátur-
gripirnir æskilegastir. Má láta þá
ganga á beit um anna tímann og
þarf lítið að skifta sér af þeim. Að
sjá um að þeir hafi haga og vatn er
það eina, sem fyrir þeim þarf að
hafa. öðruvísi er með mjólkur kýr-
nar. Þær þarfnast stöðugrar að-
gæzlu; þarf að mjólka þær tvisvar
á dag, og þar sem beitilandið er þurt
þarf að gefa þeim viðeigandi fóður-
bætir. Ekki verður svo mikil fyrir-
höfn og tiikostnaður mjög arðber-
andi fyrir bóndann, sem aðeins hef-
ir fáar kýr með höndum, þvf afurð-
irnar verða ekki j)eim mun meiri-
Til þess að mjólkurbú geti verið í
alla s'taði gróðavænlegt, verður
bóndinn að halla sér að þessu ein-
göngu og með stakri nákvæmni og
umhyggju. Sé ]>etta gert, borgar sig
ekkert í landbúnaðinum betur en
að hafa mjólkurbú. Mjólkurbúa
héruðin eru auðugustu héruðin i
Austur-Bandaríkjunum, og svipuð
héruð munu með tíð og tíma kom-
ast á fót f Vestur-Canada.
skiftir hudruðum og stundum j)ús-
undum dollara. En í öllum mjólk-
urbúa héruðum má fá naut senj af
góðu kyni eru, fyrir rýmilegt verð.
Koma naut þessi að beztu notum
j)egar kúm af ýmsum inismunandi
og blönduðum kynum er haldið
undir þau. Kyn nauta þessara eru
þetta á að vera arðvænlegt. Fóðrun.
inni verður að haga ]>annig, þegar
margar fóðurtegundir eru gefnar, að
]>ær séu gefnar í réttum hlutföllum
og ekki of mikið af neinni þeirra-
Aðal-atriðin í fóðrun á mjólkur-
kúm yfirleitt verða þessi: að nóg sé
gefið, að gefið sé það, sem kýrnar
éta vel, að þetta sé eins ókostbært
og mögulegt er og að næringarefni
fóður tegundanna séu í réttum hlut.
föllum.
Það er lélegur sparnaður að svelta
í>að verður að gefa
öflugri en hið margbiandaða kyn
kúnna og verður því ráðandi aflið,1 mjólkurkýrnar.
einkenni þeirra koma glögt í ljós í gkepnunni nógan skamt til að
kálfunum Það hefir verið sagt að haida hjta og lffskrafti f líkamana
nautið sé hálf hjörðin, en þegar alt hennar. Ef dregið er úr fóður-skamti
er tekið til greina, er það eiginlega þessum verða afleiðingarnar þær, að
meira en það Blóð þeirra blandast kýrin tapar holdum. Ef henni er
við allar kýrnar og -hreint og ó- aðeins rétt með skömm gefið nóg,
blandað kyn nautsins kemur fram rýrnar fljótt mjólk hennar eða hún
í öllum kálfunum. Nautið er grund- mjölkar þá á kostnað hoidanna —
. Mjólkurkýr.
Æskilegt er að velja góð mjólkur-
kyn til að byrja með. Holstein og
Ayrshire kynin eru algengust í vest-
ur Canada og liafa hepnast ]>ar vel
1 alla staði. Holstein kýrnar eru
þær beztu mjólkurkýr, sem hægt er
að fá. Ayrshire kýrnar injólka ekki
eins vel en eru þólgóðar og
hraustar og þarf ekki eins mikið
fyrir þeim að hafa. Svo eruJersey
ogGuernseys kýrnar, þær kýr gefa
af sér mjólk, sem er rjóma mikil og
góð. Red Polls og Daíry Shorthorns
eru all góðar mjólkurkýr og einnig
kjötgtipir góðir-
Fyrir þann sem byrjar mjólkurbú og
enga eða litla reynzlu hefir í þess-
nm sökuin, verður affara bezt að
byrja með mjólkurkýr af vanalegu
og óbreyttu kyni. Það er ekki æski.
legt að byrja strax með kynbóta
kýr eingöngu, nema fyrir þann, sem
nægan höfuðstól hefir og undan-
gengna reynzlu í þessum efnum. —
Byrjandinn, sem enga reynslu heflr
er líklegur til að gera mörg glappa-
skot, sem verða síður tilfinnanleg,
ef kýr hans eru af óbreyttu og vana-
legu kyni. En ]>að gagnstæða á sér
stað, ef þær eru afardýrar kynbóta
skepnur. Heppilegast verður því
fyrir byrjandann að byrja með kýr,
sem ekki kosta hans eins mikið og
afla sér svo kynbóta eftir föngum,
eftir því sem sjóndeildarhringur
hans víkkar. Til að byrja með
verður hann að láta sér nægja að
velja sér eins líklegar mjólkurkýr
og hann getur fengið með viðunan-
legu verði. Svo er bezt fyrir hann
að kaupa gott kynbóta naut af því
kyni, sem hann hefir valið sér-
Kynbóta naut.
Það er ómögulegt að leggja of
mikla áherzlu á gæðj nautsins, vilji
bóndinn efla vel hjörð sína. Ekki
ættu að notast önnur naut en þau,
sem eru af hreinu og óblönduðu
kyni, og eins verður að velja þau
eins góð og unt er. Vitanlega er
ekki hægt að ætlast til þess að byr-
jandinn, sem enga reynzlu hefir,
leggji strax út í að keppa við þá,
sem reyndir eru, og afli sér strax
með sama afar-kostbærra nauta.
Naut þessi eru oft seld fyrir evo
völlur allra bóta í hjörðinni.
Tilraunir og kynbsetur.
Þegar margar mjólkurkýr eru
keyptar af margvíslegum og óbreytt-
um . kynstofnum, verða þær aldrei
jafnar að gæðum. Hætt er við að
sumar þeirra muni gefast misjafn-
lega hvað mjólkur framleiðslu snert- ]
ir. Sumar mjólki vel og sumar illa. í
Mælikvarði sá, sem mjólkurkýr eru ]
dæmdar eftir, er mikil hjálp en:
langt frá því hann sé í alla staði I
óyggjandi- Kyr, sem virðast eftirj
útliti að dæma góðar mjólkurkýri
reynast oft það gagnstæða. En aft-j
ur á móti reynast oft þær kýr ágæt- j
lega, sem þó ekki eru glæsilegar í ]
ytra útliti. Þeir, sem bezt hafa vit
á mjólkurkúm og nautpeningi, geta
ekki valið beztu gripina úr lijörð-
inni frá þeim lakari án þess að sjást
yfir stundum, eða með öðrum orð-
um verið óskeikulir. Affara bezt
verður þvf að velja kýrnar smátt og
smátt viö reynsluna, og Iáta þær
lakari rýma úr sessi en halda eftir
þeim betri. Verður þetta heppileg-
asta og ábyggilegasta gripa valið.
Undir eins og heima öldu gripirnir
og grindhorast. Til þesss að hún
mjólki vel og stöðugt verður að
gefa henni alt, sem hún getur étið
án þess að melting hennar líði
hnekkir við. Þess meira, sem hún
fæst til að éta, þess meira mun húu
mjólka-
(Framhald).
Sundurlausin molar
eftir M. J.
Hvað er sálin?
Sálin er lífsafl, persónuleg séreind,
eða cella í alheimssálinni, sem hef-
ur sjálfsmeðvitund og sterka vilja-
hvöt til að þroskast og ná æðstu
fullkomnun- Ásigkomulag hennar
hjá börnunum er lfkt óútfyltri um-
gjörð, eða pappírsbók með óskrifuð-
um blöðum. Hún getur fyllt sjálfa
sig út með allskonar efnum, sem
samtíðin hefur á boðstólum, alls-
konar þekkingu hugmyndum og
hvötum. Hún getur eins verið
rusla kista
_a“Uri ?*! kenninga, eigingirni og mannhaturs.
Eins og helgistöð vizku, lista, sann-
komið til afnota, geta ]>eir líka
komið f staðinn fyrir gallagripina,
sem í fyrstunni voru valdir. Sé
þessari reglu gætt og góð naut brúk.
uð, sem eru af betra kyni «n kýrnar,:
er enginn hætta á að gripahjörðin
eflist ekki eða taki franiförum.
í sambandi við þetta er rétt að
benda á, að bezt er að halda skýrslu
yftr mjólkina, sem kýrnargefa af sér-j
leika, æðstu siðmenningar og mann.
kærleika. Það má eins fylla þessa
sálarbók með þeim efnum, sem hafa
ævarandi gildi, sem er sannleikur-
inn; eins og með þcim, sem hafa í-
mynduð gildi, en sem eru aðeins fá-
vfsar hugmyndir teknar f arf fró for-
tfðinni.
. , , Allir þeir menn sem búast við
> ondinn tieystir að eins á eftir-; framhal<3»n<ii persónulegu sólarlífi
tekt og minni, getur hann farið mpfs sjálfsmeðvitund, eftir líkam-
I l’rapailega vllt i sumum tilfellum. ]pga dauðann h]jóta að hata fyrir
Kyr, sem mjólkar vel lítinn tfma er aðal ]ífstc{nu og ]ífsstörf, að byggja
ekki eins góð kýr og sú, sem mjólk-. upp sálina með ]>eim kenningum og
ar ekki eins mikið en stöðugar og h-ýötum, sem ekki míssa gildi sitt á
lengur. Það gagnstæða kann ])ó næsta tilveru-flyti, því það hlýtur að
bóndanum ef til vill að finnast, sem j vera mjög óþægilegt ástand þeirrar
treystii á eftirtekt og minni. Það sálar, sem ckki getur notað innihald
er bezt f.vrir bóndann að gera sér ,g]tt ^ hjnum nýju framþróiinar svlð.
]>að að reglu að vigta mjólkina og!um
halda skýrslu yfir. Þetta útheimtir!
svo hin réttu áhrif, sem þessir rit-
höfundar og leiðtogar ættu að beita
á lífið? Til þessað geta svarað ]>ess
ari spurningu rétt, verður fyrst að
svara annari — þessari; Að hvaða
markmiðum stefnir lífið, og geta
menn ráðið stefnum þess? Það er
tilverulögmól að allar lireyfingar í
eilífðar verundinni hafa takmörk,
liafa upphaf og endir. Eindirnar og
heilöirnar myndast og þroskast, til
að ná einhvgrri fullkomnun, og
hverfa síðan inn í alheims hafið aft.
ur. Mannlífið er einnig háð þessu
lögmáli. Mannkynið hefur sitt til-
veru upphaf, sitt þroskunarstig, og
sitt fullkomnunar takmark, sem
hlýtur að vera hvað sólarfullkom-
nun mannsins snertir alvizku, eða
sameining við alheimssálina.
Af því mennirnir geta náð þeirri
fullkomnun, að geta skilið lög og
öfl tilverunnar, og hafa jafnframt
persónulegt frelsi til að hagnýta þau
og stjórna þeim innan vissra tak-
rnarka, þá er augljóst að sú stjórn
ætti að hjólpa og flýta fyrir að
mannkynið nái tilganginum eða
taki réttar stefnur að markmiðum
fullkomnunarinnar.
Af þessu leiðir að ]>að er persónu-
leg skylda allra rithöfunda, skólda
og annara leiðtoga mannanna, að
kenna aðeins það, sem byggir upp
lífið bætir það og fullkomnar. Þeir
ættu að sýna mönnunum hærri og
hærri markmið til að keppa að.
Mennirnir eru að miklu leyti cins
og þeim er kent að vera, eins og þeir
eru æfðir. Þessvegna getur samtíð-
in ráðið framtíðar stefnunum.
Hvað sem leiðtogarnir gjöra til að
hindra rétta þekking og fram])róun
andans, er brot á móti lögmáli líf-
sins. Synd sem tekur sitt endur-
gjald í afleiðingunum.
Það hlýtur að orsaka þjáning.
.. . ar í sálinni að geta ekki fullnægt
þvorkj imkla timatóf né tilkostnað. hinum innæfðu hvötum og kröfum
TLeppiIegast verður að vigta mjólk-
ina um hvern mjaltatíma, en þó má
fá hugmynd um mismunandi fram-
leiðslu kúnna með því að vigta
mjólk þeirra einu sinni á viku. En
þó er hætt við að þetta vanrækjist
stundum og gleymist, en ef gcrt er
sér að reglu að vigta æfinlega mjólk.
jna við kvöld og morgun mjaltir,
skoðast þetta sem partur af vinn-
unni og þá síður hætta á það farist
fyrir eða gleymist. Eyðublöð til að
halda skýrslur þessar á, fást ókeypis
með því að senda beiðni til tilrauna.
stöðva og búnaðarskóla stjórnar-
innar-
Hvað mikið fituefni er í mjólk-
inni er cins þýðingarvert atriði og
það hvað mikið hún vigtar, og jafn
þýðingar mikið hvort heldur það er
rjómi eða smjör, sem fært er til
markaðar. Tæplega mun þó nauð-
synlegt fyrir algengan mjólkur-
bónda að afla sér mælis til að prófa
fituefnið f mjólk sinni (Babcock
Tester), þó það sé nauðsynlegt í
stórum mjólkur og smjörgerðar hús-
um. Samt sem óður er vel þess virði
fyrir hvern mjólkurbónda að vinna
f samvinnu með mjólkurbúa-deild-
um stjórnarinnar í hinum ýmsu
fylkjum og fá mjólk sína prófaða
við og við í gegn um þær. Eg held
þetta fáist kostnaðarlaust í öllum
vestur fylkjunum.
Fóður.
Eigi mjólkurkýrin að mjólka vel
og stöðugt verður hún að hafa mik.
ið og gott fóður. Til þess að hún
fóist til að éta nógu mikið verður
að bæta hennar vanlega fæðu með
einhverju, sem hún er sólgin í. Til-
kostnaðinum verður þó að halda
hlutfallslega eftir afurðunum, ef
sínum. Og það hlýtur að taka lang.
an tíma fyrir sjúka sál að komast
í heilbrigt ásigkomulag.
Annaðhvort er það eðlis lögmál
mannkynsins, að ná fullkomnun,
sem heild hér á jörðinni eftir margar
aidaraðir; eða það er hlutverk sér-
liverrar sálar að komast að þvf háa
marki, á framsóknarstigum eilffðar-
arinnar. Og það hlutverk tel eg
bæði æskilegra og f meira samræmi
vlð persónulegt frelsi og persónulega
ábyrgð mannsins, (eg kýs það hlut-
verk). f bóðum tilfellum er það
mannsins æðsta skylda að vinna að
þessari fullkomnun; en það felst ein.
ungis í því að læra að þekkja sann-
leikann og nota hann rétt.
Hin réttu áhrif.
Afturhaldið.
Hversvegna útbreiðist þekkingin
og vísindin svo afarhægt meðal al-
þýðunnar?
jUaA eru aðeins fáir menn miðað við
fjöldan, sem róða menningarstefn-
um fólksins og meðal meirihlutans
af þessum leiðtogum ríkir ennþá
eigingjarn afturhalds andi, sem þeir
beita á hugsunarhátt fjöldans, og
geta með þvf haldið vilja fólksins
innan vissra takmarka. Það er ó-
mögulcgt að kenna þeim manni sem
ekki vill eða ]>orir að vita. Rtór
hluti af mönnunum er f því andans
ásigkomulagi að þeim finnst að þeir
viti alt, sem nokkurs er virði fyrir
þetta líf og framhald þess. Þeir
neita að náttúruvísindin séu sann-
leikur eða nokkurs virði fyrir lífið
Það eru aðeins fáeinar siða-reglur,
ýmsar gamlar venjur og nokkrar
kreddu-trúar kenningar, sem er ”11-
ur þcirra andans heimur. Sjóndeild
arhringur þeirra nær ekki lengra
þetta er öll tilveran sem þeir ásamt
lelðtogunuin ólíta nauðsynlegt að
þekkja. Ef þú færir að reyna til að
kenna þessu fólki eitthvað af vísind
alegum sannleik, þá mundj })að
skoða þig, sem hættulegan og afvega
leiðandi mann. Það mundi líta til
þfn með viðbjóði og byrgja eyrun
fyrir boðskap þínum. Aðeins fáir
af fjöldanum mundu hlusta á þig.—
En mundir þú þola að vera for-
smáður af fjöldanum vegna ]>eirra
fáu, sem vilja vita og læra: gætir þú
lifað meðal þeirra, sem sýndu þér
óvirðing. Vissulega, ]>að væri engin
þraut fyrir þig, og ástæðan er aug-
ljós. Þú veizt að það væri óheil-
brygð velþóknun f því að vera heið-
raður af þeim sem ekki hafa þekk-
ingu til að meta rétt gildi þess.
Blindur maður getur ekki dæmt um
lit. Að vera heiðraður af fávisk-
unni væri engin virðing fyrir þig,
og sömuleiðis væri það engin óvirð-
ing fyrir þig að vera forsmáður af
fávizkunni. Það er því engin þraut
að þola frsmán fávizkunnar. En ef
að vizkan sýnir þér virðing fyrir
gildi þitt, þá máttu taka það sem
verðuga viðurkenning. Og ef hún
sýnir þér vanþekkng Ju'na, þá óttu
Það er margvísleg andans fæða,
sem rithöfundar og skóld vorra tíma
bera á borð fyrir þjóðirnar. Allir
vilja þeir hafa einhver áhrif á lífið,
annaðhvort til að veita því heil-
brigða næringu, eða tilgangurinn er
aðeins að ávinna sjólfum sér frægð
hjá fóvizkunni, eða fjárhagslegan á- að taka því með þakklæti, því það
vinning. Til þess að ná tilgangi sfn.] pr tilraun til að stækka gildi þitt.
um leiða þeir hugsan manna í ýms-i Það ®tti annars engin að óttast for-
ar áttir. Sunmir að þvf liðna til að j smón þvf ]>að eru aðeins fávísir
sýna hið menningarlega óstand menn sem beita henni. Vitið réttir
gömlu tímanna. Sumir sýna sam-]hið beinandi hönd, og sýnir þeim
tíðina illa og góða. Aðrir draga'fávísu vorkunsemi og meðaumkan.
fram verstu hliðar mannlffsins að j
fornu og nýju. Sumir sýna lífið í j
leik og gáska; aðrir f sorg og ör-
vinglan; og enn aðrir sýna lífið ái
ótal öðrum sviðum. En það eru að.|
eins fáir sem sýna fram í tímann,
eða hvernig verandi ásigkomulag
ætti að brúka til batnaðar eða
meiri fullkomnunar. En hver eru
*-
Þegar þú hagnýtir þér
kjörkanp sem anglýst
eru í Hkr., þá gettu um
það við afgreiðslumann
Úr herbúðum Canadamanna. \
Til vina og vandamanna.

hU
Londön, Eng., 29. jan'., 1917
Heiðraði ritstjóri:—
Mér datt í hug að þið mynduð ef
til vili hafa gaman af að heyra fró
þeim íslenzku drengjunum hér, sem
á vígvellinum hafa verið, og sendi eg
þér þvf þessar línur. Tel eg þó víst,
að margir íslendingarnir skrifi þér
lengri og betri bréf en þetta bréf
mitt verður-
Eg var sendur til vígvallarins síð-
ast liðið sumar og var eg með 46.
herdeildinni frá Regina, en innrit-
aðist þó í fyrstunni í 65. herdeild-
ina fró Saskatoon. Eg var sendur
til Frakklands til að berjast þar ó
vestur vigvellinum. Særðist eg þar
tvisvar en í hvorugt sinnið mjög al-
varlega. í fyrra sinn, sem eg særðist
var eg ekki sendur til Englands, en
látinn vera í sjúkrahúsi í Bologne á
Frakklandi. Var eg þá særður mar-
sóri í hægra fæti. í síðara skiftið
handleggsbrotnaði eg og var þó
sendur til Englands, og er nú búinn
að vera þar í tvo roánuði, er eg nú
algróinn sóra minna og beinin í
handlegg mfnum knýtt saman aftur
svo eg get skrifað þér þetta bréf með
honurn. Býst eg því við að xærða
bráðlega sendur til vígslóðar aftur-
Ekki get eg sagt annað en það bezta
um alla hjúkrun á okkur Canada-
mönnunum hér í sjúkrahúsunum á
Englandi, því hún er eins góð og
hugsast getur. Meðferð á okkur er
hér öll eins og ef við værum kon-
ungasynir. Alt hugsanlegt er okk-
ur gert til þæginda og vellíðunar
og við þetta væri engu hægt að
bæta. Eg skoða það æskilegt fyrir-
komulag þegar við erum látnir vera
á brezku sjúkrahúsunum á meðal
brezku sjúklinganna, því það vekur
hlýjar tilfinningar hjá okkur og
stofnar til vinóttu allra ó milli. Eins
og eg sagði áður, var eg sendur f
sjúkrahús í Bologne á Frakklandi
í fyrra skiftið, sem eg særðist. Var
eg þar á Imperial Hospítalinu þang.
að til eg var alheill orðinn. Svo
særðist eg aftur og var þá sendur á
Canadiska sjúkrahúsið í LaTrepot,
en svo tekinn þaðan fóum dögum
seinna og þá farið með mig á Beth-
land Green Military Hospítalið, hér
f London. Nú er eg farinn þaðan
og hefi fengið nokkra daga lausn til
að leika mér og skoða mig um.
Hvað snertir strfðið, þá hefir svo
mikið verið ritað um það, að eg hefi
engu þar við að bæta. Af eigin
reynslu get eg þó um það borið hvað
skelfilegar aðfarir þetta eru. En við
erum að sigra. Á því er enginn
*------------------------------------
minsti vafi. Og það, sein hermenn-
irnir á okkar hlið hafa gert, gleymist
aldrei. Þeir mættu eldraun þessari
eins og hetjur — þeir hafa aldrei flú-
ið af hólmi. Og einlægt eru þeir að
snúa meir og meir á óvinina, taka
vopn þeirra og vistir og þá sjálfa
fanga. Húnar tapa alt af meir og
meir. En til að stríðið geti tekið
enda sem fyrst þurfum við að fá
fleiri menn. Vildi eg gjarnan sjá
unga íslendinga í Canada, sem ekkí
lvafa heimili fyrir að sjá, koma og
fylla flokkinn. T\eir íslendingar
voru í 65. herdeildinni fyrir utan
sjálfan mig, það voru þeir Thor-
steinn Thorsteinsson og Lindal frá
Saskatoon. Eg kyntist mörgum
fleiri íslendingum á Frakklandi.
Svo læt eg staðar numið f þetta
slnn. Getur þú þýtt bréf þetta, alt
eða kafla úr þvf eftir þvf sem þér
sýnist, og birt í blaðinu, — ef þér
finst það þess vert. Heimskringlu
fæ eg þó ekki og hefi saknað hennar
síðan eg fór frá Canada.
Með beztu óskum til allra,
Þinn einlægur,
Gestur E. Hjálmarsson.
Þýzkir vinna borgara eið í Banda-
ríkjunum og fara svo til Cuba.
Menn urðu svo himinglaðir yfir-
því að þýzkir menn í Bandaríkjun-
um fóru að gjörast þar borgarar og
leggja af borgara eiðinn í hópatali.
Og þótti mönnum þetta góðs viti að
þeir skyldu sverja að berjast fyrir
Bandaríkin ef f strfð færi. Og
Bandaríkjablöðin fóru sem von var
að hæla þeim fyrir.
En nú kemur það upp að dylgjur
hafa verið um uppreisn á eyjunni
Cuba, og brátt fór að bera á því að
þessir þýzku menn fóru hver um
annan þveran að taka sér far þang-
að. Þeir gátu ekki fengið farið sem
þýzkir menn, en sem borgarar
Bandaríkjanna máttu þeir fara
hvert sem þeir vildu. En hinn 15-
febrúar segja blöðin að uppreisnin
sé miklu víðtækari en menn liöfðu
ætlað og Secretay Lansing í Wash-
ington, sendir óðara hraðskeyti til
Cuba að Bandarfkin muni ekki líða
þar nokkra stjórnarbyltingu og
ekki viðurkenna þó stjórn sem
þannig komist að. En nú er heií
sveit farin Jiangað úr Bandríkjun-
um og mest frá New York-
-------------------------------*
H veitibœndur!
Sendið korn yðar í “Car lots”; seljið ekk i í smáskömtum.—
Reynið að senda oss eitt eða fleiri vagnhlöss; vér munum
gjöra yður ánægða, — vanaleg sölulaun.
Skrifið út "Shipping Bills’ þannig;
NOTIFY
STEWART GRAIN COMPANY, LIMITED.
Track Buyers and Commission Merchants
WINNIPEG, MAN.
Vér vísum til Bank of Montreal.
Peninga-borgun strax Fljót viðskifti
Í
t

BORÐVIÐUR MOULDINGS.
Vi?5 höfum fullkomnar byrgÖir
al öllum tegundum.
VerÖskrá verÖur send hverjum, sem
æskir þess.
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
Henry Ave. East, Winnipeg, Man., Telephone: Main 2511
A. McKellar
The Farmers’ Market
241 Main Street. WINNIPEG
Bœndur, takið eftir!
Fyrir óákveðin tíma borgum vér eftirfylgjandi prísa:—
Hænsni, lifandi, pundið............................................16c
Ung hænsni lifandi, pundið................................... 20c
Svín, frá 80 till50 pund á þyngd, pundið.........................16]4c
Rabbits, (héra), tylftina..._...............................30 til 60c
Ný egg, dúsínið................................................. 46c
Húðir, pundið ................................................. 19c
Mótað smjör, pundið........................................ 33 til 36c
Sendið til McKellar, og nefnið Heimskringlu.